1000 150 100 25 /LSSSINGEN MAANDAG M© 202 60e «Icrai-gsuig RZEEP. fERTREGT. lankoopvan MO of ORGEL het vertrouwen J. DEKKER. Uitgave: firma F. VAN DE VELDEJrJalstraat 58, Vlissingen. Tel. Interc. 10.Postrekening 68287. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen. cnrM"<ïïaood™fi GEMEENTEBESTUUR Brieven uit de Hofstad FEUILLETON Voor eer en recht BINNENLAND it hij schrijft allee» n, die langs de ka- bracht worden. De zijn aandacht eens ien toestand van d'e p de hoofden (be- Het is een schan- :hting zoo slecht is. ofd niets, terwijl er een gewone stads- usje bevindt. Deze neer er een briesje wanneer er hard op is, eiken keer ver- oodat wanneer dit dig is er heelemaal indt. Wanneer dan het loodswezen uit i, ze dat bij donker d geluk af moeten ikwijls met levens lichten op de hoof- ioodig dan de lich- verbetering in ge- ik U voor de ver- S. GEOPEND. itus is de apotheek eer S. J. Engering, ikoopst adres van Uw kleeding- succes wilt hebben, eurzeep en laat U 108, Amsterdam. per stuk met ge- ïo., te Middelburg. EGEN CONCUtf PRIJZEN GELE- VERN1EUWD. rijsopgaaf. begrijpelijker- en instrument dat LIED n is. Men houde ter steeds in het et het goedkoopste :d, doch het so en duur wel DKOOP coop van een in- en blijft steeds van vertrouwen. rtaantalberoeps- irticulieren.Onze n hebben een m. magazijn dat dichting tot koop :an worden de sorteering orgels, maken oor ons R K O O P- het aan iedereen n instrument naar aan te schaffen. en orgels wor- jaar schriftelijk rd. heden om in- 'of bezoekt onze UTRECHT. VLISS1NGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België ƒ4.15. Voor overige landen der Post-Unie 4.70.—Afzonderlijke nummers 5 cent. ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regels ƒ1.10; voor iederen regel meer 26 ct. Familieberichten van 1—6 regels ƒ1.70. Bij abonnement speciale prijs. Reclames 52 cent per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen 13 ct. per regel De abonné's in 't bezit eener Polis, zijn GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor: gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. UUU een ongeluk. UUU gulden bij verlies van een hand, voet of oog. gulden bij verlies van een duim. gulden bij verlies van een wijsvinger. gulden bij verlies van eiken anderen vinger. AFSLUITING AAGJE DEKENSTRAAT EN BETJE WOLFFPLEIN VOOR HET VERKEER. Burg. en Weth. van Vlissingen brengen ter openbare kennis, dat door hen de Aagje Dekenstraat en het Betje Wolffplein op Dinsdag 29 en Woensdag 30 Augustus 1922 voor het verkeer is afgesloten wegens het leggen van een nieuw stel wissels in genoemde straat en plein door de Société Anonyme des Tramways a vapeur Fles- singueMiddelbourg et extensions, alhier. Vlissingen, 28 Augustus 1922. Burg. en Weth. voornoemd, VAN WOELDEREN. De Secretaris, F. BISSCHOP. Reigen. de Witten. Steuil aan kunstenaars. Reigen had niet moeten worden op gevoerd, aldus heeft de gemeenteraad uitgesproken. De stemming over deze beslissing is niet héél zuiver, omdat een gedeelte van de stemmers vóór dit be sluit eigenlijk bedoelden, dat dit stuk .niet in den gemeentelijken schouwburg had mogen worden opgevoe.rd. Feitelijk heeft een gemeenteraad zich met een kwestie als deze niet in te laten, aan gezien de wet uitdrukkelijk aan den burgemeester alleen ais hoofd der politie de beslissing geeft in de vraag of een stuk al dan niet oirbaar is, maar de bizondere omstandigheid, dat de opvoering plaats had in het ge meentelijke gebouw heeft den raad aan leiding gegeven om den neus in deze aangelegenheid te steken. Hieruit blijkt alweder hoe verkeerd het is, dat een gemeente een schouwburg beheert en zich zelf dus in de moeilijkheden zet 'die zich bij de beoordeeling van kunst zaken voordoen. Tot op zekere hoogte 'gaat de bur gemeester hier ook weer geheel vrij uit, want hij heeft slechts opgevolgd de be slissing van de commissie, die speciaal toelast is met h»t toezien op de stukken die in den gemeentelijken schouwburg worden vertoond. iDeze commissie bestaat uit een zonderling allegaartje van perso nen, hetgeen natuurlijk alweer het ge volg is van dé omstandigheid, dat men er van alles wat i.n wenschte geplaatst te z'ien. Het gevolg is, dat deze commis sie het nimmer tot een populariteit neeft weten te brengen en dat al haar beslis singen op belangrijke momenten ern stige afkeuring ondervonden. Wij blijven nog maar altijd bij ons advies, dat het het beste was het ge meentelijke gebouw te vetihuren en ver der niet om te zien naar de wijze van exploitatie. AMe pogingen, om de kunst te bevorderen, zijn bij de gemeente mislukten dus moest men eindelijk dit Roman van O. ELSTER. 37) Sinds Erika Hambach verlaten had, was juffrouw Tina dagelijks in het park te vinden. Zij scheen zich zelf in ■de rol van de verlaten' burchtvrouwe bijzonder interessant te vinden en droeg, haar vijf en dertig jaren ten ■spijt, nog jeugdige cos'tumes, welke slechts tót den enkel reikten en haar juist niet bijzonder kleine voeten, vrij lieten. Toen Stanislaus haar zag, gleed een spotachtige glimlach over zijn «elaat. Daar heb je haar weer, mompel de hij. Wel, als de strik te nauw wordt toegetrokiëén, dan trouw ik tiaar de ou'de .heeft zeker wel eeh zestig duizend mark .bespaard ert zij is het eenige liefdespand uit zijn. huwelijk. Hij trad zachtjes op haar toe, doch s>Jn laarzen knarsten zacht op het grint zoodat zij hem had moeten hooren. Zij verroerde .zichi echter niet, doch nam een nog fraaiere houding aan. Hij stondi nu vlak achter haar en Plotseling boog hij zich voorover en buste haar in den nek, die geheel on.t- hloot was. Met een gil sprong zij van de bank °P. Merkwaardiger wijze 'bloosde zij echter heelemaal -niet en toonde zich ook miet beleedigtt. Zij drukte slechts de hand tegen, het hart en zeide be- punt maar aan de particulieren over laten. Zondag jl. was het twee en een halve eeuw geleden, dat de gebroeders Jan en 'Cornelis de Wit door het Haagsche schuim werden vermoord. Van een aan vankelijk plan om een stille hultle aan idb nagedachtenis van deze belangrijke staatslieden te brengen, is afgezien. Waarom, is niet recht duidelijk. De op gegeven reden n1., omdat het publiek id'it heeft verhinderd, is .niet juist, want al was er we! drukte op Zondagmid dag, er was wel gelegenheid geweest om een enkel woord te spreken of een bloemenhulde meer te leggen. Met de stichting vam een standbeeld is al reeds 'boete 'gedaan, maar een kleine herha ling, eens in de 50 jaar, was miet on gepast geweest. Waarlijk, het nage slacht heeft heel wat goed te maken aan deze gebroeders, wier lijden en dood de leelijkste bladzijde in de histo rie van het land vult. 'Misschien ware lliet de 'grootste hulde, wanneer men besloot het „monument van Nearland's schande", de Gevan genpoort op te ruimen. Onze raad, om althans de bezichti ging van dit monument niet langer voor kinderen open te stellen, heeft bij één der Haagsche bladen weerklank gevon den en we vleien ons thans met de hoop, dat bij de aanstaande staatsbegrooting één der Kamerleden daaromtrent het 'gevoelen van den minister zal inwin nen. Bijna steeds gaan de schoolkinderen, die een dagje in Den Haag doorbren gen, de Gevangenpoort bezichtigen en onbegrijpelijk is het, dat de opvoeders der jeugd dit willen. Duidt dit nog niet op een verkeerde wijze van behande ling der vadenlandsche geschiedenis? Men heeft daarbij dan toch de aandacht gevestigd op dit monument en waar schijnlijk in tamelijk schrille kleuren de martelingen geschilderd die in de Ge vangenpoort werden toegepast, waar door de lust der kinderen, om dit grie zelige martel-oord te bezoeken, is op gewekt. Een bedrag van vijfduizend gulden heeft het gemeentebestuur voor het loo- pende jaar beschikbaar gesteld als steun aan noodlijdende beeldende kun stenaars. Dit is wel iets geheel nieuws, dat op 'n dergelijke wijze aan de kunst de reddende hand wordt toegestoken. Het schijnt de bedoeling te zijn om werk te verschaffen aan deze artisfen, die steeds slechter wordende tijden hebben sedert .het uitbreken van den oorlog beleefd, 't Is moeilijk te zeggen of langs den thans voorgestelden weg een goed resultaat is te bereiken. Tijdelijke steun ■is heel mooi, maar een blijvende verhef fing, di.e de noodlijdenden voorgoed op een steviger grondslag zou stellen, is natuurlijk te verkiezen. Wanneer een gemeente als Den Haag en juist Den schaamd O, wat doet u me schrik ken, meneer von Prokowski. Ik vraag u om excuus, antwoord de hij lachend, maar de verzoeking was te groot. Deze 'glanzende blanke hals... U is een boos mensch, .viel zij in en sloeg nu blozend de oogen neer. ik moest eigenlijk heel boos op u zijn... Maar u bent het niet nietwaar Ik kam het niet, zeide zij met een teeren oogopslag, die hem inwendig deed schudden van het lachen. Hij beschouwde baar teetieren blik en sprak op vriendelijken toon Mag ik u op uw 'wandeling ver gezellen, juffrouw Tina Dat moogt u, maar u mag niet ondeugend zijn, antwoordde zij ietwat uitdagend. Als een goed. gedresseerde poe del "- Hemel, welk een vergelijking Zeg ii, me eens, was u tegenover freule Erika ook zoo onaardig Welk een vraag Daarvoor had ik bij freule Erika geen aanleiding... Het scheen me toch, dat u al u'w best deed haar gunst.te winnen... Dat leek u maar zoo, juffrouw Tina. Maar gelooft u werkelijk, dat ik met Fritz Born wil strijden? Dat zou voor dien heer te veei eer zijn geweest. Ja, u hebt gelijk, zulk een per soon. Ik begrijp freule Erika niet Ik kon hem 'direct al niet uitstaan. Dat heb ik wel gemerkt. Onze antipathie was dezelfde daarom voelde ik mij ook direct tot u aange trokken. Haag in de eerste plaats haar belas tingen zóó opvoert, dat de rijkeren het 'hazepad moeten kiezen of zich zoozeer beperken dat het grootste deel van hun weelde dient te worden opgeofferd, ja, dam is het geen wonder meer dat artis- ten hun afzetgebied voor hun produc ten verliezen. Het is een typisch gevolg van de eigenaardige financfesle politiek der laatste jaren, dat thans de overheid steun moet verleenen aan d'e kunste naars, omdat daaruit blijkt wie ten slotte het loodje leggen als men maar steeds plukt aan dezelfde boomen. De oude geschiedenis van den dwazen man, die d'e kip slachtte welke hem gouden eieren legde, herhaalt zich ook thans weer. Het stelsel wreekt zich al fn meer opzichten. Tal van soorten industrieën en winkels ondervinden voortdurend de gevolgen tan dit ééne fejt, dat zij, die vroeger een flink be drag 's jaars konden uitgeven aan aan koop van luxe-artikelen, thans zóóveel aan belasting hebben te betalen, dat zij zich zeer moeten beperken. Nog on langs zagen we een becijfering hoe iemand, die vóór 1914 een inkomen had van honderd mille, toenmaals tien mille in totaal aan belasting betaalde en thans ongeveer veertig mille. Gezien de prijsstijging der noodzakelijke levens behoeften, behoeft het geen nadere toe lichting dat in een geval als dit alles verhaald moet worden op hetgeen luxe pleegt genoemd te worden. Dat de overheid thans uit haar kas d'e kunstenaars gaat steunen, is het dui delijkste bewijs dat zij... kippen heeft geslacht die gouden eigren legden. EIBER. De Kabinetscrisis. De „Res.'bode" schrijft, dat steeds duidelijker blijkt, dat van anti-revolu tionaire zijde vooral in de laatste da gen aan. den 'kabinetsformateur niet geringe moeilijkheden in' den weg wor den gelegd. De Groningsche feestweek. De 250ste gedenkdag van Groningens ontzet zal ditmaal met 'bijzonderen luis ter worden gevierd. Op 28 Augustus 1672 was het beleg der stad zoo goed als opgebroken. Op dien 'dag zag de 'burgerij de bange beproevingen en het dappere verzet bekroond met een alge- h'eele aftocht van den vijand. 28 Augus tus is mitsdien een dag van toeteekenis geworden voor Stad en Ommelanden. Dan vieren provincialen en stedelingen in broederlijke eensgezindheid het ont zet van Groningen. Paardenkeuring, harddraverijen, kermis en vuurwerk zijn dan gewoonlijk de glansnummers van het programma. Het was rnr. dr. van Ketwich Ver schuur, de burgemeester van Gronin gen die het initiatief nam om voor den Achi als ik dat gelooven kon... Ik izweer het u en hoop het u nog eens door daden te kunnen bewijzen. Hij greep haar hartd en kuste deze en trok vervolgens haar arm door den zijne. Kom, fluisterde hij haar toe, men kan ons hier zien en je weet, je papa is mij niets goed gezind. Ik begrijp papa niet... zeide ze 'weer met een teederen oogopslag en jliet zich gewillig dieper het park in voeren. De avond schemerde reeds, toen zij afscheid namen, Tina's wangen gloei den en zij preste zich liefdevol aan zijn 'borst. Ik ben zoo gelukkig, liefste, fluis terde zij. Heb je me werkelijk ook een beetje lief Hebben mijn kussen je dat niet gezegd? Hoe zouden mijn wooridetl het dan 'kunnen antwoordde hij lachend: Ach ja je kussen ach, hoe aardig en hoe wreed kun je zijn... Etl zij sloeg 'de armen om zijn hals en kuste hem. Hij maakte zich uit haar omarming los. jNu is het genoeg, zeide .hij met licht óngeduld. .Wij moeten voorzichtig zijn 4- herinner je, wat ik je gezegd heb. Ziwijg te'gen iedereen -ook te gen jé ouders. Ja, maar... iAlles zou verloren voor ons zijn, als je nu reeds wilde spreken. Over mijn leven hangt een raadsel, voegde hij er somber aan toe, dat eerst opge- 250sten 'gedenkdag van het ontzet een extra-programma samen te stellen. Zijn beroep op 'de burgerij was niet tever geefs. In breede kringen, bij de geheele burgerij bijkans, vond het plan groote instemming en sympathie en aanstonds werden tal van commissies 'gevormd om het groote feest voor te bereiden, dat heden begon. De stad ds rijkelijk versierd en be halve vele eerepoorten zijn er tal van prachtige gevelversieringen. Zaterdagmiddag om 5.32 'kwam de Koninklijke familie te Groningen aan. Op het perron waren ter begroeting o.a_. aanwezig de Commissaris der Konin gin in de provincie Groningen, jhr. mr. Tjarda van Starkemborg Stachouwer de burgemeester van Groningen mr. dr. E. van Ketwich Verschuur. Voorts had zich een eere-wacht van het Landstorm kader in carré opgesteld. 'De Koningin, die evenals de Prins, 'in rouw was, onderhield zich even met den Commissaris der Koningin en den burgemeester, waarna zij de eere-wacht, 'die haar de militaire eerbewijzen bracht, inspecteerde. Twee jongetjes van den gemeente-secretaris, mr. Van der Bijl, overhandigden aan de Koningin en aan Prinses Juliana, die in het grijsgroen was gekleed1, bouquetten. Buiten juich te een compacte menigte de koninklijke familie, die zich per rijtuig langs het verbindings-kanaal HeerepleinHeere straatGroote Markt naar het huis van den Commissaris der Koningin aan de Oude Boteringestraat 'begaf, hartelijk itoe. Bij den ingang van de Oude Bote ringestraat werd door eenige (meisjes, namens de Vereeniging Boteringestraat, aan de Koningin en Prinses Juliana een tweetal bloemstukken aangeboden. Overal waar de Koningin langs kwam, toonde het publiek zich zeer enthou siast. Zaterdagavond brachten de Konink lijke Liedertafel „Gruno" en de samen werkende Christelijke zangvereenigin- gen een aubade aan de Koninklijke fa milie. Tot zeer dicht bij het huis van den Commissaris der Koningin liet men het publiek toe. Slechts dé hoogmoodige ruimte voor de zangers en verschillen de genoodigden was door de politie af gezet. Om kwart voor 9 verschenen de Koningin, de Prins en de Prinses op het bordes, 'begeleid door den Commissaris der Koningin en luide toegejuicht door zangers en publiek. Het eerst zong „Gruno" en plechtig klonken in dezen heerlijken zomeravond de tonen van „Domine, Salvam Fac Reginam Nostram" door de stille straat. Daarna zong 'hetzelfde koor uit „Valerius' Gedenckklank „O, Heer, die daar des Hemels tente spreidt" en in stille aandacht volgde de Koninklijke familie en het publiek den ontróeren den zang. De Christelijke koren zongen vervolgens Psalm 134 3 „Dat 's Hee- ren zegen op U daal, Komt, dankt nu allen God", en twee coupletten uit het lost moet worden, voor ik geheel de jouwe 'kan zijn. Vergeet Gat niet, lie veling. Ik zal het niet vergeten. Wanneer echter zal dat raadsel worden opge lost Dat ligt in God's hand, zeide hij plechtig. Tina beefde, zij vond dat allemaal zoo „vreeselijk romantisch", dat zij gaarne aan zijn. waarschuwingen ge hoor gaf. Zulk een romantische liefdes geschiedenis hadi ize al vurig begeerd in haar jonge meisjesjaren en nu, aan de uiterste grens van haar jeugd kwam de vervulling van haar dierbaarsten wensch. Om niets ter wereld had zij dit wil len mtsseri. Na een laatsten langen kus scheidde het vreemde paar. Vol zaligheid trip pelde de arme Tina naar huis en lette niet op het standje van haar vader wegens haar tang wegbilijven. Stanislaus echter schudde zich als een poedel, die uit het water komt. Vlug liep hij daarna naar de veran da, terwijl hij mompelde Een zure appel is 't maar in tijd van nood eet men korstjes van pasteitjes... In de zitkapier, achter de veranda brandde de groote hanglamp ree'ds en- wierp haar wit licht in breeden stroom over de gedekte tafel. Aan het buffet stond een bediende en maakte de gla zen schoon.. De barones was .nog niet versche nen, mevrouw von Prokowski liep echter ongeduldig op en neer. Toen zij INGEZONDEN MEDEDEELINGEN. Nederlandsch Volksliederenboek van Snel. Een dochtertje van den 'heer Abbring, secretaris der commissie uit de Christe lijke zangvereenigingen en een zoontje van iden heer Drost, voorzitter van „Gruno", 'boden aan de Koningin en de Prinses 'bouquetten aan. De directeu ren, die den zang leidden, 'de heere i Batenburg en Korpioraal, de voorzitter van „Gruno" en die van .de commissie uit de Christelijke zangvereenigingen, de heeren Drost en Hogendorf, werden hierop aan de Koningin voorgesteld. Daarna zorgen de koren gezamenlijk ihet „Wilhelmus". Voor de hooge gasten zich terug trokken, werden zij luide door het pu bliek toegejuicht. Telkens weer steeg een enthousiast hoera uit de menigte op. Gisterenmorgen heeft de Koninklijke familie den dienst bijgewoond in de Martinikerk. Aan 1 Koningen 8 heeft ds. Pierson zijn tekst ontleend, het bekende hoofd stuk van „het gebed van Salomo" bij de inwijding van den door hem ge bouwden tempel, een der prachtigste fragmenten, uit de gewijde literatuur. Op dat gebed sluit de zegen aan, waarmee de Koning „de gansche ge meente Israels" zegent, en op de drie kerngedachten' van deze zegening bouwde de prediker zijn rede. Van de leiding Gods in het verleden1 gewaagde hij, zooals Salomo daarvan in zijn zegen getuigt „Geloofd- zij de Heere die aan Zijn volk Israël rust gegeven heeft naar alles dat Hij gesproken heeft"; dan van de vervulling dier 'beloften' in het heden, zooais Salomo tot dankbaarheid op riep omdat „niet één eenig woord ge vallen is van aitle Zijne goede woor den" en van de 'bede om die leiding en dien zegen im de toekomst van land en volk, zooals Salomo bad: „De Heere onze God zij met ons gelijk als Hij ge weest is met onze vaderen Hij verlate ons niet en begeve ons niet, neigende tot Zich ons hart, om in al Zijne wegen te wandelen". Het verstrekken van adviezen door de Kamers van Koophandel. Op verzoek van den minister van landbouw, nijverheid en handel heeft de minister van binneniandsche zaken ihet volgende medegedeeld aan de Ge deputeerde Staten der onderscheidene provinciën Gelijk uw college bekend zal zijn, hebben ide 'gereorganiseerde Kamers van Koophandel en Fabrieken hier te de voetstappen, van baar zoon in de veranda hoorde, snelde zij hem tege moet. Een oogenblik, Stanislaus, fluis terde zij hem toe. Ik heb goede tijding voor je, de barones wil mij het geld gevea Werkelijk, móéder Zachtjes de bediende behoeft niets te hooren ga nu nog niet naar binnen eerst wanneer de barones er is kom dan, doch niet hierlangs, loop het slot om en doe, alsof je uit je kamer komt de barones mag niet weten, dat wij elkaar reeds gesproken 'hebben. Ga, ga, lieve Stanislaus wees bijzonder vriendelijk voor de ba rones en breng je viool mede... ik ben zoo gelukkig, -lieve jortgen. En> ik dan, mama... Ga nu morgen krijg je hef geld: Zij 'drukte hem de hand en drong hem de veran'datretien af in het nu ge heel duistere park en keerde daarna in de kamer terug. Diep ademend stond Stanislaus daar. Die blijde boodschap van zijn. moeder had hem zelfs doen schrikken'. Zij weet niet die goede mama wat zij we! voor mij gedaan heeft, fluisterde hij in 'weekhartige stemming. Plotseling lachte hij luide. Den 'hemel zij dank nu hoef ik die domme 'gans niet te huwen, klonk het als eert verademing van zijn lippen. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1922 | | pagina 1