1000
150
100
25
/LSSSINGEN
MAANDAG
M© 202
60e «Icrai-gsuig
RZEEP.
fERTREGT.
lankoopvan
MO of ORGEL
het vertrouwen
J. DEKKER.
Uitgave: firma F. VAN DE VELDEJrJalstraat 58, Vlissingen. Tel. Interc. 10.Postrekening 68287.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen.
cnrM"<ïïaood™fi
GEMEENTEBESTUUR
Brieven uit de Hofstad
FEUILLETON
Voor eer en recht
BINNENLAND
it hij schrijft allee»
n, die langs de ka-
bracht worden. De
zijn aandacht eens
ien toestand van d'e
p de hoofden (be-
Het is een schan-
:hting zoo slecht is.
ofd niets, terwijl er
een gewone stads-
usje bevindt. Deze
neer er een briesje
wanneer er hard op
is, eiken keer ver-
oodat wanneer dit
dig is er heelemaal
indt. Wanneer dan
het loodswezen uit
i, ze dat bij donker
d geluk af moeten
ikwijls met levens
lichten op de hoof-
ioodig dan de lich-
verbetering in ge-
ik U voor de ver-
S.
GEOPEND.
itus is de apotheek
eer S. J. Engering,
ikoopst adres
van Uw kleeding-
succes wilt hebben,
eurzeep en laat U
108, Amsterdam.
per stuk met ge-
ïo., te Middelburg.
EGEN CONCUtf
PRIJZEN GELE-
VERN1EUWD.
rijsopgaaf.
begrijpelijker-
en instrument dat
LIED
n is. Men houde
ter steeds in het
et het goedkoopste
:d, doch het so
en duur wel
DKOOP
coop van een in-
en blijft steeds
van vertrouwen.
rtaantalberoeps-
irticulieren.Onze
n hebben een
m.
magazijn dat
dichting tot koop
:an worden
de sorteering
orgels, maken
oor ons
R K O O P-
het aan iedereen
n instrument naar
aan te schaffen.
en orgels wor-
jaar schriftelijk
rd.
heden om in-
'of bezoekt onze
UTRECHT.
VLISS1NGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20
per 3 maanden. Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België ƒ4.15.
Voor overige landen der Post-Unie 4.70.—Afzonderlijke nummers 5 cent.
ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regels ƒ1.10; voor iederen regel meer 26 ct.
Familieberichten van 1—6 regels ƒ1.70. Bij abonnement speciale prijs.
Reclames 52 cent per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen 13 ct. per regel
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor:
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
UUU een ongeluk. UUU
gulden bij verlies
van een hand,
voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger.
AFSLUITING AAGJE DEKENSTRAAT EN
BETJE WOLFFPLEIN VOOR HET
VERKEER.
Burg. en Weth. van Vlissingen brengen
ter openbare kennis, dat door hen de Aagje
Dekenstraat en het Betje Wolffplein op
Dinsdag 29 en Woensdag 30 Augustus
1922 voor het verkeer is afgesloten wegens
het leggen van een nieuw stel wissels in
genoemde straat en plein door de Société
Anonyme des Tramways a vapeur Fles-
singueMiddelbourg et extensions, alhier.
Vlissingen, 28 Augustus 1922.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
Reigen. de Witten.
Steuil aan kunstenaars.
Reigen had niet moeten worden op
gevoerd, aldus heeft de gemeenteraad
uitgesproken. De stemming over deze
beslissing is niet héél zuiver, omdat een
gedeelte van de stemmers vóór dit be
sluit eigenlijk bedoelden, dat dit stuk
.niet in den gemeentelijken schouwburg
had mogen worden opgevoe.rd. Feitelijk
heeft een gemeenteraad zich met een
kwestie als deze niet in te laten, aan
gezien de wet uitdrukkelijk aan den
burgemeester alleen ais hoofd der
politie de beslissing geeft in de
vraag of een stuk al dan niet oirbaar
is, maar de bizondere omstandigheid,
dat de opvoering plaats had in het ge
meentelijke gebouw heeft den raad aan
leiding gegeven om den neus in deze
aangelegenheid te steken. Hieruit blijkt
alweder hoe verkeerd het is, dat een
gemeente een schouwburg beheert en
zich zelf dus in de moeilijkheden zet
'die zich bij de beoordeeling van kunst
zaken voordoen.
Tot op zekere hoogte 'gaat de bur
gemeester hier ook weer geheel vrij uit,
want hij heeft slechts opgevolgd de be
slissing van de commissie, die speciaal
toelast is met h»t toezien op de stukken
die in den gemeentelijken schouwburg
worden vertoond.
iDeze commissie bestaat uit een
zonderling allegaartje van perso
nen, hetgeen natuurlijk alweer het ge
volg is van dé omstandigheid, dat men
er van alles wat i.n wenschte geplaatst
te z'ien. Het gevolg is, dat deze commis
sie het nimmer tot een populariteit neeft
weten te brengen en dat al haar beslis
singen op belangrijke momenten ern
stige afkeuring ondervonden.
Wij blijven nog maar altijd bij ons
advies, dat het het beste was het ge
meentelijke gebouw te vetihuren en ver
der niet om te zien naar de wijze van
exploitatie. AMe pogingen, om de kunst
te bevorderen, zijn bij de gemeente
mislukten dus moest men eindelijk dit
Roman van O. ELSTER.
37)
Sinds Erika Hambach verlaten had,
was juffrouw Tina dagelijks in het
park te vinden. Zij scheen zich zelf in
■de rol van de verlaten' burchtvrouwe
bijzonder interessant te vinden en
droeg, haar vijf en dertig jaren ten
■spijt, nog jeugdige cos'tumes, welke
slechts tót den enkel reikten en haar
juist niet bijzonder kleine voeten, vrij
lieten. Toen Stanislaus haar zag, gleed
een spotachtige glimlach over zijn
«elaat.
Daar heb je haar weer, mompel
de hij. Wel, als de strik te nauw wordt
toegetrokiëén, dan trouw ik tiaar de
ou'de .heeft zeker wel eeh zestig duizend
mark .bespaard ert zij is het eenige
liefdespand uit zijn. huwelijk.
Hij trad zachtjes op haar toe, doch
s>Jn laarzen knarsten zacht op het grint
zoodat zij hem had moeten hooren. Zij
verroerde .zichi echter niet, doch nam
een nog fraaiere houding aan.
Hij stondi nu vlak achter haar en
Plotseling boog hij zich voorover en
buste haar in den nek, die geheel on.t-
hloot was.
Met een gil sprong zij van de bank
°P. Merkwaardiger wijze 'bloosde zij
echter heelemaal -niet en toonde zich
ook miet beleedigtt. Zij drukte slechts
de hand tegen, het hart en zeide be-
punt maar aan de particulieren over
laten.
Zondag jl. was het twee en een halve
eeuw geleden, dat de gebroeders Jan en
'Cornelis de Wit door het Haagsche
schuim werden vermoord. Van een aan
vankelijk plan om een stille hultle aan
idb nagedachtenis van deze belangrijke
staatslieden te brengen, is afgezien.
Waarom, is niet recht duidelijk. De op
gegeven reden n1., omdat het publiek
id'it heeft verhinderd, is .niet juist, want
al was er we! drukte op Zondagmid
dag, er was wel gelegenheid geweest
om een enkel woord te spreken of een
bloemenhulde meer te leggen. Met de
stichting vam een standbeeld is al reeds
'boete 'gedaan, maar een kleine herha
ling, eens in de 50 jaar, was miet on
gepast geweest. Waarlijk, het nage
slacht heeft heel wat goed te maken
aan deze gebroeders, wier lijden en
dood de leelijkste bladzijde in de histo
rie van het land vult.
'Misschien ware lliet de 'grootste hulde,
wanneer men besloot het „monument
van Nearland's schande", de Gevan
genpoort op te ruimen.
Onze raad, om althans de bezichti
ging van dit monument niet langer voor
kinderen open te stellen, heeft bij één
der Haagsche bladen weerklank gevon
den en we vleien ons thans met de hoop,
dat bij de aanstaande staatsbegrooting
één der Kamerleden daaromtrent het
'gevoelen van den minister zal inwin
nen.
Bijna steeds gaan de schoolkinderen,
die een dagje in Den Haag doorbren
gen, de Gevangenpoort bezichtigen en
onbegrijpelijk is het, dat de opvoeders
der jeugd dit willen. Duidt dit nog niet
op een verkeerde wijze van behande
ling der vadenlandsche geschiedenis?
Men heeft daarbij dan toch de aandacht
gevestigd op dit monument en waar
schijnlijk in tamelijk schrille kleuren de
martelingen geschilderd die in de Ge
vangenpoort werden toegepast, waar
door de lust der kinderen, om dit grie
zelige martel-oord te bezoeken, is op
gewekt.
Een bedrag van vijfduizend gulden
heeft het gemeentebestuur voor het loo-
pende jaar beschikbaar gesteld als
steun aan noodlijdende beeldende kun
stenaars. Dit is wel iets geheel nieuws,
dat op 'n dergelijke wijze aan de kunst
de reddende hand wordt toegestoken.
Het schijnt de bedoeling te zijn om werk
te verschaffen aan deze artisfen, die
steeds slechter wordende tijden hebben
sedert .het uitbreken van den oorlog
beleefd, 't Is moeilijk te zeggen of langs
den thans voorgestelden weg een goed
resultaat is te bereiken. Tijdelijke steun
■is heel mooi, maar een blijvende verhef
fing, di.e de noodlijdenden voorgoed op
een steviger grondslag zou stellen, is
natuurlijk te verkiezen. Wanneer een
gemeente als Den Haag en juist Den
schaamd O, wat doet u me schrik
ken, meneer von Prokowski.
Ik vraag u om excuus, antwoord
de hij lachend, maar de verzoeking was
te groot. Deze 'glanzende blanke hals...
U is een boos mensch, .viel zij in
en sloeg nu blozend de oogen neer. ik
moest eigenlijk heel boos op u zijn...
Maar u bent het niet nietwaar
Ik kam het niet, zeide zij met een
teeren oogopslag, die hem inwendig
deed schudden van het lachen.
Hij beschouwde baar teetieren blik
en sprak op vriendelijken toon
Mag ik u op uw 'wandeling ver
gezellen, juffrouw Tina
Dat moogt u, maar u mag niet
ondeugend zijn, antwoordde zij ietwat
uitdagend.
Als een goed. gedresseerde poe
del
"- Hemel, welk een vergelijking
Zeg ii, me eens, was u tegenover freule
Erika ook zoo onaardig
Welk een vraag Daarvoor had ik
bij freule Erika geen aanleiding...
Het scheen me toch, dat u al u'w
best deed haar gunst.te winnen...
Dat leek u maar zoo, juffrouw
Tina. Maar gelooft u werkelijk, dat ik
met Fritz Born wil strijden? Dat zou
voor dien heer te veei eer zijn geweest.
Ja, u hebt gelijk, zulk een per
soon. Ik begrijp freule Erika niet Ik
kon hem 'direct al niet uitstaan.
Dat heb ik wel gemerkt. Onze
antipathie was dezelfde daarom
voelde ik mij ook direct tot u aange
trokken.
Haag in de eerste plaats haar belas
tingen zóó opvoert, dat de rijkeren het
'hazepad moeten kiezen of zich zoozeer
beperken dat het grootste deel van hun
weelde dient te worden opgeofferd, ja,
dam is het geen wonder meer dat artis-
ten hun afzetgebied voor hun produc
ten verliezen.
Het is een typisch gevolg van
de eigenaardige financfesle politiek der
laatste jaren, dat thans de overheid
steun moet verleenen aan d'e kunste
naars, omdat daaruit blijkt wie ten
slotte het loodje leggen als men maar
steeds plukt aan dezelfde boomen. De
oude geschiedenis van den dwazen
man, die d'e kip slachtte welke hem
gouden eieren legde, herhaalt zich
ook thans weer. Het stelsel wreekt zich
al fn meer opzichten. Tal van soorten
industrieën en winkels ondervinden
voortdurend de gevolgen tan dit ééne
fejt, dat zij, die vroeger een flink be
drag 's jaars konden uitgeven aan aan
koop van luxe-artikelen, thans zóóveel
aan belasting hebben te betalen, dat zij
zich zeer moeten beperken. Nog on
langs zagen we een becijfering hoe
iemand, die vóór 1914 een inkomen had
van honderd mille, toenmaals tien mille
in totaal aan belasting betaalde en
thans ongeveer veertig mille. Gezien de
prijsstijging der noodzakelijke levens
behoeften, behoeft het geen nadere toe
lichting dat in een geval als dit alles
verhaald moet worden op hetgeen luxe
pleegt genoemd te worden.
Dat de overheid thans uit haar kas
d'e kunstenaars gaat steunen, is het dui
delijkste bewijs dat zij... kippen heeft
geslacht die gouden eigren legden.
EIBER.
De Kabinetscrisis.
De „Res.'bode" schrijft, dat steeds
duidelijker blijkt, dat van anti-revolu
tionaire zijde vooral in de laatste da
gen aan. den 'kabinetsformateur niet
geringe moeilijkheden in' den weg wor
den gelegd.
De Groningsche feestweek.
De 250ste gedenkdag van Groningens
ontzet zal ditmaal met 'bijzonderen luis
ter worden gevierd. Op 28 Augustus
1672 was het beleg der stad zoo goed
als opgebroken. Op dien 'dag zag de
'burgerij de bange beproevingen en het
dappere verzet bekroond met een alge-
h'eele aftocht van den vijand. 28 Augus
tus is mitsdien een dag van toeteekenis
geworden voor Stad en Ommelanden.
Dan vieren provincialen en stedelingen
in broederlijke eensgezindheid het ont
zet van Groningen. Paardenkeuring,
harddraverijen, kermis en vuurwerk zijn
dan gewoonlijk de glansnummers van
het programma.
Het was rnr. dr. van Ketwich Ver
schuur, de burgemeester van Gronin
gen die het initiatief nam om voor den
Achi als ik dat gelooven kon...
Ik izweer het u en hoop het u nog
eens door daden te kunnen bewijzen.
Hij greep haar hartd en kuste deze
en trok vervolgens haar arm door den
zijne.
Kom, fluisterde hij haar toe, men
kan ons hier zien en je weet, je papa is
mij niets goed gezind.
Ik begrijp papa niet... zeide ze
'weer met een teederen oogopslag en
jliet zich gewillig dieper het park in
voeren.
De avond schemerde reeds, toen zij
afscheid namen, Tina's wangen gloei
den en zij preste zich liefdevol aan zijn
'borst.
Ik ben zoo gelukkig, liefste, fluis
terde zij. Heb je me werkelijk ook een
beetje lief
Hebben mijn kussen je dat niet
gezegd? Hoe zouden mijn wooridetl het
dan 'kunnen antwoordde hij lachend:
Ach ja je kussen ach, hoe
aardig en hoe wreed kun je zijn... Etl
zij sloeg 'de armen om zijn hals en
kuste hem.
Hij maakte zich uit haar omarming
los.
jNu is het genoeg, zeide .hij met
licht óngeduld. .Wij moeten voorzichtig
zijn 4- herinner je, wat ik je gezegd
heb. Ziwijg te'gen iedereen -ook te
gen jé ouders.
Ja, maar...
iAlles zou verloren voor ons zijn,
als je nu reeds wilde spreken. Over
mijn leven hangt een raadsel, voegde
hij er somber aan toe, dat eerst opge-
250sten 'gedenkdag van het ontzet een
extra-programma samen te stellen. Zijn
beroep op 'de burgerij was niet tever
geefs. In breede kringen, bij de geheele
burgerij bijkans, vond het plan groote
instemming en sympathie en aanstonds
werden tal van commissies 'gevormd
om het groote feest voor te bereiden,
dat heden begon.
De stad ds rijkelijk versierd en be
halve vele eerepoorten zijn er tal van
prachtige gevelversieringen.
Zaterdagmiddag om 5.32 'kwam de
Koninklijke familie te Groningen aan.
Op het perron waren ter begroeting o.a_.
aanwezig de Commissaris der Konin
gin in de provincie Groningen, jhr. mr.
Tjarda van Starkemborg Stachouwer
de burgemeester van Groningen mr. dr.
E. van Ketwich Verschuur. Voorts had
zich een eere-wacht van het Landstorm
kader in carré opgesteld.
'De Koningin, die evenals de Prins,
'in rouw was, onderhield zich even met
den Commissaris der Koningin en den
burgemeester, waarna zij de eere-wacht,
'die haar de militaire eerbewijzen bracht,
inspecteerde. Twee jongetjes van den
gemeente-secretaris, mr. Van der Bijl,
overhandigden aan de Koningin en aan
Prinses Juliana, die in het grijsgroen
was gekleed1, bouquetten. Buiten juich
te een compacte menigte de koninklijke
familie, die zich per rijtuig langs het
verbindings-kanaal HeerepleinHeere
straatGroote Markt naar het huis van
den Commissaris der Koningin aan de
Oude Boteringestraat 'begaf, hartelijk
itoe. Bij den ingang van de Oude Bote
ringestraat werd door eenige (meisjes,
namens de Vereeniging Boteringestraat,
aan de Koningin en Prinses Juliana een
tweetal bloemstukken aangeboden.
Overal waar de Koningin langs kwam,
toonde het publiek zich zeer enthou
siast.
Zaterdagavond brachten de Konink
lijke Liedertafel „Gruno" en de samen
werkende Christelijke zangvereenigin-
gen een aubade aan de Koninklijke fa
milie. Tot zeer dicht bij het huis van
den Commissaris der Koningin liet men
het publiek toe. Slechts dé hoogmoodige
ruimte voor de zangers en verschillen
de genoodigden was door de politie af
gezet. Om kwart voor 9 verschenen de
Koningin, de Prins en de Prinses op het
bordes, 'begeleid door den Commissaris
der Koningin en luide toegejuicht door
zangers en publiek.
Het eerst zong „Gruno" en plechtig
klonken in dezen heerlijken zomeravond
de tonen van „Domine, Salvam Fac
Reginam Nostram" door de stille
straat. Daarna zong 'hetzelfde koor uit
„Valerius' Gedenckklank „O, Heer, die
daar des Hemels tente spreidt" en in
stille aandacht volgde de Koninklijke
familie en het publiek den ontróeren
den zang. De Christelijke koren zongen
vervolgens Psalm 134 3 „Dat 's Hee-
ren zegen op U daal, Komt, dankt nu
allen God", en twee coupletten uit het
lost moet worden, voor ik geheel de
jouwe 'kan zijn. Vergeet Gat niet, lie
veling.
Ik zal het niet vergeten. Wanneer
echter zal dat raadsel worden opge
lost
Dat ligt in God's hand, zeide hij
plechtig.
Tina beefde, zij vond dat allemaal
zoo „vreeselijk romantisch", dat zij
gaarne aan zijn. waarschuwingen ge
hoor gaf. Zulk een romantische liefdes
geschiedenis hadi ize al vurig begeerd
in haar jonge meisjesjaren en nu, aan
de uiterste grens van haar jeugd kwam
de vervulling van haar dierbaarsten
wensch.
Om niets ter wereld had zij dit wil
len mtsseri.
Na een laatsten langen kus scheidde
het vreemde paar. Vol zaligheid trip
pelde de arme Tina naar huis en lette
niet op het standje van haar vader
wegens haar tang wegbilijven.
Stanislaus echter schudde zich als
een poedel, die uit het water komt.
Vlug liep hij daarna naar de veran
da, terwijl hij mompelde Een zure
appel is 't maar in tijd van nood
eet men korstjes van pasteitjes...
In de zitkapier, achter de veranda
brandde de groote hanglamp ree'ds en-
wierp haar wit licht in breeden stroom
over de gedekte tafel. Aan het buffet
stond een bediende en maakte de gla
zen schoon..
De barones was .nog niet versche
nen, mevrouw von Prokowski liep
echter ongeduldig op en neer. Toen zij
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Nederlandsch Volksliederenboek van
Snel.
Een dochtertje van den 'heer Abbring,
secretaris der commissie uit de Christe
lijke zangvereenigingen en een zoontje
van iden heer Drost, voorzitter van
„Gruno", 'boden aan de Koningin en de
Prinses 'bouquetten aan. De directeu
ren, die den zang leidden, 'de heere i
Batenburg en Korpioraal, de voorzitter
van „Gruno" en die van .de commissie
uit de Christelijke zangvereenigingen,
de heeren Drost en Hogendorf, werden
hierop aan de Koningin voorgesteld.
Daarna zorgen de koren gezamenlijk
ihet „Wilhelmus".
Voor de hooge gasten zich terug
trokken, werden zij luide door het pu
bliek toegejuicht. Telkens weer steeg
een enthousiast hoera uit de menigte
op.
Gisterenmorgen heeft de Koninklijke
familie den dienst bijgewoond in de
Martinikerk.
Aan 1 Koningen 8 heeft ds. Pierson
zijn tekst ontleend, het bekende hoofd
stuk van „het gebed van Salomo" bij
de inwijding van den door hem ge
bouwden tempel, een der prachtigste
fragmenten, uit de gewijde literatuur.
Op dat gebed sluit de zegen aan,
waarmee de Koning „de gansche ge
meente Israels" zegent, en op de drie
kerngedachten' van deze zegening
bouwde de prediker zijn rede. Van de
leiding Gods in het verleden1 gewaagde
hij, zooals Salomo daarvan in zijn zegen
getuigt „Geloofd- zij de Heere die aan
Zijn volk Israël rust gegeven heeft naar
alles dat Hij gesproken heeft"; dan van
de vervulling dier 'beloften' in het heden,
zooais Salomo tot dankbaarheid op
riep omdat „niet één eenig woord ge
vallen is van aitle Zijne goede woor
den" en van de 'bede om die leiding
en dien zegen im de toekomst van land
en volk, zooals Salomo bad: „De Heere
onze God zij met ons gelijk als Hij ge
weest is met onze vaderen Hij verlate
ons niet en begeve ons niet, neigende
tot Zich ons hart, om in al Zijne wegen
te wandelen".
Het verstrekken van adviezen door de
Kamers van Koophandel.
Op verzoek van den minister van
landbouw, nijverheid en handel heeft
de minister van binneniandsche zaken
ihet volgende medegedeeld aan de Ge
deputeerde Staten der onderscheidene
provinciën
Gelijk uw college bekend zal zijn,
hebben ide 'gereorganiseerde Kamers
van Koophandel en Fabrieken hier te
de voetstappen, van baar zoon in de
veranda hoorde, snelde zij hem tege
moet.
Een oogenblik, Stanislaus, fluis
terde zij hem toe. Ik heb goede tijding
voor je, de barones wil mij het geld
gevea
Werkelijk, móéder
Zachtjes de bediende behoeft
niets te hooren ga nu nog niet naar
binnen eerst wanneer de barones er
is kom dan, doch niet hierlangs,
loop het slot om en doe, alsof je uit je
kamer komt de barones mag niet
weten, dat wij elkaar reeds gesproken
'hebben. Ga, ga, lieve Stanislaus
wees bijzonder vriendelijk voor de ba
rones en breng je viool mede... ik ben
zoo gelukkig, -lieve jortgen.
En> ik dan, mama...
Ga nu morgen krijg je hef geld:
Zij 'drukte hem de hand en drong
hem de veran'datretien af in het nu ge
heel duistere park en keerde daarna in
de kamer terug.
Diep ademend stond Stanislaus daar.
Die blijde boodschap van zijn. moeder
had hem zelfs doen schrikken'.
Zij weet niet die goede mama
wat zij we! voor mij gedaan heeft,
fluisterde hij in 'weekhartige stemming.
Plotseling lachte hij luide.
Den 'hemel zij dank nu hoef ik
die domme 'gans niet te huwen, klonk
het als eert verademing van zijn lippen.
(Wordt vervolgd.)