M.AANOAC5 3 APRIL,
Jbaorgang
«»o» SNE* ©O© Jaargang
BINNENLAND
ncunq-fctoN
VERBORGEN LEEO.
Dg Spanjaard sndardrukte ons,
Gooi uw verschoten.
Japon niet we§!
Met Twink kunt U W
VL1SSINGSCHE COURANT
Nederland op de conferentie te Genua.
Ais vertegenwoordigers van Neder
land ter conferentie te Genua zullen
optreden de heeren jhr. mr. Ch. J. M.
puys de Beerenbrouck en jhr. mr. dr.
H. A. van Karnebeek.
Aangezien de ambtsbezigheden van
den minister van binnenlandsche zaken
jem slechts zullen veroorloven geduren
de korten tijd in Genua te vertoeven,
zal als plaatsvervanger optreden mr.
R, J. H. Patijn, buitengewoon gezant en
gevolmachtigd minister, oud-secretaris-
generaal aan het departement van bui-
teniandsche zaken.
Patrimonium en de Vlootwet,
De luitenant ter zee le klasse J. Th.
ftirstner, leeraar aan de Hoogere
Krijgsschool te 's-Grav-enhage, heeft
voor de Haagsche afdeeling van Patri
monium een drietal voordrachten ge
houden over de verdediging van Ned.-
Indië.
Aan het slot van de derde lezing werd
met algemeene stemmen een lange mo
tie aangenomen, waarin o.a. wordt ge
zegd dat de financieele lasten, die
aanneming der Vlootwet aan Nederland
en Indië samen oplegt, niet te zwaar
moeten worden geacht in verband met
het groote belang, dat er door wordt
gediend.
Het 50-jarig bestaan van
„de Standaard".
Zaterdagmiddag had in verband met
't 50-jarig bestaan van „de Standaard",
in Parkzicht te Amsterdam, een zeer
druk bezochte receptie plaats, waar
Mialve directie en commissarissen van
„de Standaard", aanwezig waren de
volledige redactie en administratie, af
gevaardigden van het technisch perso
neel en zeer veel belangstellenden. De
zaai was als in een bloementuin her
schapen, toen de heer A. Oostra, adj.-
ciirecteur, de eerste spreker van dezen
middag, herinnerde aan de moeilijke
dagen en de dagen van bloei, welke het
blad heeft doorgemaakt. Dankbaar her
dacht spreker dr. Kuyper, den stichter
van „de Standaard", die zooveel voor
dit orgaan heeft gedaan.
De wnd. president-commissaris, de
iraer W. de Vlugt, beantwoordde en
bedankte de verschillende sprekers,
herdacht wijlen dr. Kuypyer en wijlen
den heer Reese, en sprak nog afzon-
drelijke woorden van hulde tot de hee
ren R. Chr. Verweyck, directeur-redac
teur en H. L. Baarbé, redacteur buiten
land. Spreker deelde mede, dat de beide
laatstgenoemde heeren door de Konin
gin waren benoemd tot ridder in de or
de van Oranje Nassau. Ook sprak de
heer De Vlugt den heer J. Beek toe, die
50 jaren als zetter aan „de Standaard"
werkzaam is en .die de bronzen eere
medaille der Oranje Nassau-orde ont
ving.
Vervolgens sprak nog de nieuwe
hoofdredacteur van „de Standaard", de
heer H. Colijn, die o.a. den vroegeren
directeur, wijlen den heer Reese lier-
dacht.
De herdenkingsfeesten te Brielle.
Ter aanvulling van ons uitgebreid
verslag in ons vorig nummer deelen wij
omtrent deze feesten nog het volgende
mede
Om 12 uur was de Wijdingsdienst in
Roman van B. CORONY,
30)
Doch .Wolf kon geen meester worden
over het pijnlijke gevoel, dat de vroo-
lijkheid van het meisje gedwongen- en
onnatuurlijk was, dat zich onder deze
geestigheid en opgewektheid een ge
heime angst, misschien wel gewetens
wroeging verborg. Het scheen hem toe,
Gat Inez zijn broer naast zich wilde
Siouden önt van allé verdere önge-
wenschle vragen en antwoorden bevrijd
te zijn, S
ié zag er till blét-k uit alleen mid
den op haar Wangen brandden twee
groote vlekken en in haar oogen flik
kerden vlammen. De lippen van den
halfgeopenden mond schenen droog als
vair koortshitte. Toen zij Wolfgang's
-ernstigen en onderzoekenden blik op
zich voelde rusten; riep ze plotseling
Ik heb een razenden dorst De
lucht is verzengend zwoel, precies
alsof er een onweer komt opzetten,
"ten kan nauwelijks ademhalen.
Daar achter de bergen komt in
derdaad een zwarte wolk opzetten, zei
Lgon. Maar je behoeft je niet bezorgd
te maken.. Wij bereiken het doel van
onzen tocht, eer een onweer losbarst.
Dan snel vooruitLaten wij eens
een kleinen wedren houden.
,,,~7 "iet zoo wild, Inez, waarschuwde
d't- °e weg is slecht.
<te luisterde niet naar hem.
uok de broers spoorden hun paarden
an en onmiddellijk daarna voegden
de St. Catharinakerk afgeioopen en trok
de Koninklijke stoet naar het raadhuis
waar zich een groote menigte volks
vereenigd had.
Staande op het bordes van het stad
huis, sprak H. M. de Koningin het v°lk
aldus toe
ingezetenen van Hollands oudste
Geuzen-Veste 1
De woorden, gegrift op de zoo juist
onthulde gedenkplaat, zijn ons allen uit
hef hart gegrepen. Van dezen- toren
wapperde voor de eerste maal de drie
kleur als symbool, dat het Nederland-
sche volk met Gods hulp vrij en onaf
hankelijk wil zijn en blijven, en daar
nevens de regels van het aloud Wilhel
mus, die spreken- van vroomheid en
Godsvertrouwen. Op de geboorteplek
onzer onafhankelijkheid danken wij, ju-
beien wij, over hetgeen uw voorouders
volibrachten, over het blijk van moed
en geloof, van Vlissingen- tot Enkhuizen
toe door verschillende steden van Hol
land en Zeeland gegeven, over dat be
slissende keerpunt in onze geschiedenis
waarop ons zelfstandig volksbestaan
een aanvang nam. Aan dien vrijheids
zin heeft de va-der des vaderlands in de
woelingen dier tijden de juiste richting
gegeven. Hij heeft nimmer gewanhoopt
aan de zege van de zaak, die hem hei
lig was, hoe hachelijk die ook vaak
stond. Hij zag ons volk in verre toe
komst gelukkig en- vrij, vrij ook in den
hoogsten zin, zoodat elkeen ongedeerd
God belijden kon naar zijn geweten.
Willem van Oranje ging rustig voort.
Hij hield zich vast als ziende den on
zienlijke, met ons volk, zich aan Gods
wil en beiofte vasthoudende. Dit ver
trouwen van ons edel voorgeslacht
werd nimmer beschaamd. Wij weten,
dat Nederland in den loop der eeuwen
een roemrijke plaats heeft ingenomen
en nog inneemt in de rij der volkeren.
Als één en ondeelbaar volk zullen wij
handhaven, de handen ineenslaande,
teneinde onze beste krachten en gaven
te wijden aan het welzijn van ons dier
baar vaderland. Wij zullen trachten
zijn hoogste belangen en behoeften in
onzen tijd te verstaan en met die ge
zindheid in het hart te arbeiden voor
ons aller toekomst. Ik besluit met Ge
woorden door mijn onvergetelijken va
der hier voor een halve eeuw gespro
ken, -dat ook ik er groot op ga een af
stammeling te zijn van den groofsten
Nederlander. „Leve het vaderland 1"
Op deze door H. M. met krachtige
stem uitgesproken rede, zoodat de me
nigte buiten deze goed had kunnen
volgen-, barstte een donderend hoera en
„Leve de Koningin" los.
Vriendelijk dankte Hare Majesteit
voor deze ovatie en begaf zich daarna
naar de raadzaal, waar de led-en der
feestcommissie en verdere autoriteiten
aan H. M. de Koningin werden voor
gesteld.
Nadat Z.K.H. Prins Hendrik aan den
„Prinsentroep". afdeeling Den Briel
van den PadvinderSbond, de vlag had
uitgereikt, nam te 3 uur het feestspel,
de inneming van Den Briel, een aan
vang. Voor dit doel waren de Noord
en Zuidpoort der stad opnieuw opge
trokken, om spoedig weder een prooi
der vlammen te worden tengevolge van
den aanval der Watergeuzen, wier
schepen op de Maasgolven dansten.
Toen de deels verbrande Noordpoort
door de geuzen werd gerammeid, ging
een algemeen gejuich uit dicht saam
gedrongen toeschouwers op.
Het schouwspel werd door de Ko
zich twee heeren bij hen prins von R.
en Ha>ns von Tattenberg.
Zoo koen en met zulk een bravour
heb ik nog nooit een dame zien rijdert;
zei de prins. Men bemerkt dat ze zuide
lijk bloed in. de aderen heeft Ze is
toch heel iets anders dan onze bedees
de Duitsche gansjes. Wie bij dit be
koorlijke duivelinnetje eens succes heb
ben mocht
't Werd Fillungen plotseling zeer
zonderling te moede. Hij gevoelde een
bijna onbedwingbaren lust om den
prinj jn het mooie, brutale gezicht te
slaan.
I>3ar raakte Tattenberg zijn arm aan
en fluisterdeWees géén dwaas êrt
maak je niet belachelijk R. heeft Keen
vermoeden, dat jullie verloofd bent.
Uitlatingen zooals die van daareven
komen steeds onder jongelieden voor.
Men hecht er geen waarde aan. Morgen
heeft de laatste jacht plaats en over
morgen vertrekt zoowel de hertog als
zijn gasten. Eer jullie den prins weer
ontmoet, ben je met juffrouw d'Alvare
publiek verloofd. Ik meen- op het punt
van eer nie-t minder gevoelig te zijn, dan
jij. Dus, luister naar mij.
Je hebt gelijk antwoordde Wolf.
Men bereikte een klein restaurant, in
Zwitserschen stijl opgetrokken. De
restaurateur had vooraf bericht gekre
gen en zijn maatregelen genomen.
In den tuin op een grasperk, onder
laag neerhangende takken, die koele
schaduw gaven, was de tafel gedekt en
van spijzen en dranken was vandaag
het beste hier naar toe gebracht.
Jadwiga, die door de aanwezigheid
van haar lievelingszoon een voortreffe
ninklijke familie gevolgd aan boord van
de „Viaardingen II".
Gedurende twee minuten voor het hij-
schen van de vlag was over de geheels
stad stilte.
De historisch-allegorische optocht,
die onmiddellijk hierna volgde leverde
mede een fraai schouwspel op.
Rotterdam, Antwerpen en Hamburg.
In de maand Maart zijn in de haven
van Rotterdam aangekomen 686 sche
pen, metende 943.064 ton, tegen in 1921
648 schepen metende 830.426 ton.
Alzoo een vermeerdering van 41
schepen en van 112.638 ton.
Sedert 1 Januari 1922 zijn in de Rot-
terdamsche haven aangekomen- 1796
schepen, metende 2.502.205 ton, tegen
in 1921 1904 schepen met. 2.524.627
ton. AIzoo een vermindering van 10S
schepen metende 22.420 ton.
Gedurende de maand Maart werd de
haven van Antwerpen bezocht door 693
schepen, metende te samen 1.222.418
ton. Daaronder zijn begrepen 8 zeil
schepen metende 2600 ton, en 685
stoomschepen, metende 1.219.848 ton.
In dezelfde maand van 1921 waren
aangekomen 625 schepen, met 970.258
ton. Er is dus vermeerdering van 68
schepen en eene vermeerdering van
252.190 ton.
Sedert 1 Januari zijn in die haven
aangekomen 1897 schepen metende
3.298.197 ton tegen in 1921 1799
schepen metende 2.998.60! ton. Alzoo
een- vermeerdering van 98 schepen en
van 299.506 ton.
In de haven van Hamburg zijn in
Maart binnengekomen 894 schepen,
nietende 969.058 ton, tegen 505 schepen
metende 657.325 ton in Maart 1921
zijnde een vermeerdering met 388 sche
pen en met 311.706 ton.
DE KAMER VAN KOOPHANDEL
VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN.
Zaterdagmiddag vergaderde in de
raadzaal ten stadhuize te Middelburg
voor de eerste maal bovengenoemde
Kamer.
Aanwezig waren van de afdeeling
grootbedrijf de heeren W. Bosman, C.
Boudewijnse, A. Jeronimus, A. C. de
Vos, M. Laernoes J. G. van Niftrik,
Jos van Raalte, Ti B. E. Kielstra, J. C.
E. Massee, J. J. Witkam en P. Ooster-
baan.
Van de afdeeling klein bedrijf de
heeren J. P. A. AAachgeels, J. Olthoff, L.
A. Stofkoper, W. Anker, A. J. J. Klij-
berg, P. G. Laernoes, F. Chamuleau,
W. van den Berg Dz. en D. W. Linden-
bergh.
Bij den aanvang der vergadering wa
ren dus afwezig de heeren J. Enzlin,
van de afd. grootbedrijf en P. A. A. de
Klok van de afdeeling kleinbedrijf.
De voorzitter van de commissie van
voorbereiding der nieuwe Kamer, de
heer Jos. van Raalte, opende de verga-
dreing en zeide, dat het stembureau
alle stukken in orde heeft verklaard en
de leden dus alle geïnstalleerd kunnen
worden.
Op voorstel van den voorzitter werd
voorioopig het reglement van orde van
toepassing verklaard, dat ook voor de
commissie heeft gegolden en zal het
bureau der Kamer tegen de volgende
vergadering een reglement ontwerpen.
Aan de orde was nu de verkiezing van
een voorzitter der Kamer.
Met 19 stemmen werd als zoodanig
lijke 'bui had, begon een vroolijk ge
sprek. Inze daarentegen was tamelijk
stil. Ze gebruikte weinig en gebruikte
pas, toen het dessert werd opgediend,
eenige glazen champagne. Daarbij werd
ze voortdurend bleeker en haar oogen
schitterden met een buiteng-ewonen on-
natuurlijken glans.
Je schijnt je niet wel te gevoelen,
zei Wolf, terwijl hij dichter naar haar
toeging, met zachte stem.
Integendeel, antwoordde ze onge
duldig, terwijl ze haar hoed afzette en
aan een- tak hing, Het is echter zoo
drukkend warm
iAls je misschien wat rusten wilt,
'zal ik je in een afgelegen vertek van
dit kleine restaurant brengen.
We! neen-Vestig toch alsjeblieft
de belangstelling niet op mij 1 ik vind
niets onaangenamer dan van alle kanten
met vragen en raadgevingen bestormd
te worden.
Hij keerde naar zijn plaats terug en
Tattenberg trok hem in het gesprek.
Toen Wolf zijn blikken weer naar
zijn verloofde wendde, stond Harold
naast haar, diep over de stoelleuning
gebogen en met het gevulde champagne
gias in de hand, Inez hield het hoofd
achterover en zag naar hem op. Haar
hand trilde blijkbaar, te oordeelen naar
het heen en weer wiegelen van haar
glas bij het klinken met den prins.
Niemand lette erop het gesprek was
juist zeer levendig. Alien lachten om
een grappig reisavontuur, dat Jadwiga
verhaalde.
Was het niet zoo, Wolf Jij was
toen- bij ons, wendde zij zich tof haar
stiefzoon.
gekozen de heer Van Raalte, tegen 1
stem op den heer Van Niftrik.
De heer Van Raalte bracht dan'k
voor het in hem gestelde vertrouwen
en verzekerde de belangen van de Ka
mer te zullen behartigen, zoolang de
krachten hem daartoe worden geschon
ken. Spr. rekent daarbij op aller steun
en- verzekerde dat alle voorstellen met
sympathie zullen worden ontvangen.
Vervolgens moesten twee vice-voor-
zitters worden- gekozen, en wel een
door de leden van de afdeeling groot
bedrijf uit hun midden en een door die
van het 'klein bedrijf uit hun midden.
Voor het groot bedrijf werd gekozen
de heer Boudewijnse met 9 stemmen,
tegen 1 op den heer Bosman en voor
het klein bedrijf de heer Stofkoper met
7 stemmen tegen 3 op den heer P. G.
Laernoes.
Beide heeren brachten dank voor het
gestelde vertrouwen en namen de be
noeming aan.
De voorzitter zeide, dat nu nog een
secretaris moest worden benoemd, maar
tot dit is geschied is de secretaris van
de commissie bereid gevonden aan te
blijven.
Voorlezing werd gedaan van een
schrijven van den minister, waaruit
blijkt dat in geen geval presentiegeld
aan de leden der Kamer mag worden
toegekend.
Alsnu werd door den secretaris, den
heer mr. H. Doorenbos, voorlezing ge
daan van de begrooting 1922, aanwij
zend een eindcijfer van 12.900, terwijl
voor salarissen is uitgetrokken ƒ5000
voor den secretaris, 1400 voor een
ambtenaar en ƒ600 voor buitengewoon
werk.
De voorzitter wees er op, dat de be
grooting reeds is goedgekeurd door de
regeering en dat deze zoo kan worden
overgenomen; op eenigen rijkssteun kan
niet worden gerekend, het stamkapi
taal van het Handelsregister mag nim
mer voor gewone uitgaven worden ge
bruikt. De benoeming van een secretaris
kan tijdelijk geschieden.
De heer Jeronimus is bij het voorle
zen der begrooting niet tot de finesses
kunnen doordringen. Het zijn blijkbaar
meestal ramingsposten, b.v. die voor
subsidies door de Kamer te verleenen,
zeide hem niets. Overigens zullen de
salarissen een voor een onder de oogen
moeten worden gezien.
De voorzitter zeide, dat zeker de
meeste posten begrootingsposten zijn,
maar enkele moeten beslist worden
vastgesteld, met name de salarissen
van den secretaris en zijn personeel.
Deze begrooting is goedgekeurd door
de regeering. Van de andere posten
zuilen echter geen uitgaven worden ge
daan voor door de Kamer te zijn be
handeld en goedgekeurd. Het salaris
moet vast staan om goed personeel te
krijgen en iemand die de zaken kent.
Spr. stelde daarom nogmaals voor, de
begvooting zoo over te nemen. Men
moet moeilijkheden voorkomen en ook
strijd. De Kamer is geen debatingclub
maar een college, dat de belangen van
handel en industrie moet bevorderen.
Tijdens deze uiteenzetting kwam de
heer De Klok ter vergadering, met de
verzuchting, dat de reis van Zierikzee
een reuzen reis was.
De heer Oosterbaan zeide dat men
zeker moet trachten de gemeenschappe
lijke belangen te behartigen, maar
-Zeker, mama, precies zoo, verze
kerde hij verstrooid, terwijl men nu van
tafel opstond.
De majoraatsheer, verdiept in een
gesprek met overste von Wenden, liep
arm in arm met dezen door den tuin.
De anderen voegden zich naar vrije
keuze in groepjes bij elkaar. Men had
besioten voorioopig hier nog te blijven
want de zwarte wolkenbank steeg lang
zaam liooger, terwijl de zon verzengen
de stralen naar beneden zond.
Wolf keek' rond naar Inez, doch kon
haar nergens ontdekken i
Plotseling kwam de gedachte bij hem
op „Zij is in gezelschap van den
prins" doch neen Harold stond
lachend en schertsend bij een allerliefst
zusterpaar, dat dicht tegen elkaar ge
drongen op een tusschen de zware
eiken bevestigden schommel zat, wel
ken de prins met sterken arm in bewe
ging bracht.
Wolf bleef eenige seconden dralen,
toen ging hij het huis binnen, in de ver
onderstelling, dat Inez een stil plekje
had opgezocht om wat te rusten.
Neen, zei de bedrijvige, dienst
vaardige restaurateur, in antwoord op
zijn vraag. Een jonge dame in rij-
'costuum sloeg straks het smalle bosch
pad in. Zal ik haar misschien iemand
achterna zenden
Fillungen gaf een ontkennend ant
woord en ging in de aangewezen rich
ting verder.
HOOFDSTUK X.
Het rotsachtig pad werd voortdurend
smaller. Hier en daar ontmoetten de
takken der dennen eikaar. Armoedige
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
de Abdijsiroop onderdrukt, zooais be
kend, de beginnende hoest van Griep of
andere ziekten der ademhalingswegen.
Wordt geen bortslijder. Neemt dadelijk
de slijmoplossende Abdijsiroop.
de oonspponkely ke kleur
weder hergeven of zelf a
eerr éjanscK nieuwe.
U kunt kier&en uit 18
prachtige kleunen.
-De lever's Zeep H-.Vlaardin§en.
Fabr. van SunUgKt
waarom heeft men deze begrooting niet
ter kennis gebracht van de leden, door
haar rond te zenden. Men is nu bijna
geheel onvoorbereid, alleen van een
voorlezing kan men niet op de hoogte
komen. Spr. kan niet medewerken aan
goedkeuring van iets, dat hij niet kent.
De heer Van Niftrik zeide, dat zeker
voigend jaar de begrooting vooruit aan
de leden wordt gezonden, dit kon nu
niet, daar de commissie haar moest op
maken. Zij deed dit, de regeering had
enkele bezwaren, er werd verandering
in aangebracht en toen goedgekeurd.
De Kamer kan dus eigenlijk de begroo
ting dit jaar niet in behandeling nemen,
maar zij houdt het recht van beslissing
over de besteding van enkele posten.
De post voor het salaris is door de re-
geering goedgekeurd.
De heer Jeronimus zeide, dat men
wel den post zoo op de begrooting kan
zetten, maar de Kamer toch het recht
behoudt de wedde daar beneden te be
palen. Men kan b.v. op de begrooting
een post uittrekken voor een ambtenaar,
die op zijn maximum staatgaat hij
tusschentijds weg, dan wordt iemand op
■het minimum salaris aangesteld. Daar
om wil spr. eerst het salaris vaststellen.
De heer Stofkoper zeide, dat men nog
niet precies -weet welk werk men van
den secretaris zal hebben te vorderen.
Later zou men toch wellicht meer moe
ten geven. Spr. wil de begrooting on
gewijzigd overnemen.
De heer Bosman geeft toe, dat men
braamstruiken groeiden tusschen de
boomen. De wind begon thans het zand
op te jagen en klagend voer hij door
de boome-n een voorbode van het
naderend onweer.
Plotseling kwam er een open plek in
het hout en hij kreeg uitzicht op gol
vende korenvelden en een grijzen, la
gen, kerkhofsmuur. Hooge boomen,
houten kruisen en scheefhangende ge-
denkteekens staken boven den ouden
zwakken muur uit. Kraaien vlogen over
de akelige plek en staken duidelijk te
gen de geelachtige wolken af. Wolf
wilde verder snellen, maar hield plotse
ling stil. Op een ingezonken grafheuvel,
tusschen vuurroode papavers en blau
we klokjesbloemen, hurkte een vrouwe
lijke gestalte neer, het hoofd in de han
den verborgen, hij herkende Inez.
Een zachte druk het hek, dat ge
makkelijk in de scharnieren draaide,
ging open. Nauwelijks twee seconden
later stond Fillungen voor de eenzame
en vroeg
Wat doe- je hier zoo alleen Waar
denk je aan?
Alsof ze uit een zwaren- droom op
schrikte, keek ze hem met strakke,
brandende oogen aan.
Ik weet het niet kwam het sta
melend,en verlegen over haar lippen.
Maar ik weet, dat je iets voor mij
verbergt, dat er iemand tusschen ons
beiden gekomen is, zei hij, terwijl i.ij
tevergeefs beproefde een kaimen 'toon
aan te slaan. Zijn stem klonk ruw en
dreigend' en was als het geluid van den
donder, die zich thans liet hooren.
Schuw en bedeesd keek ze naar hem
op.
(Wordt vervolgd.)
