i50p:?-ri0Q
25
r
ecteur
ZATERDAG
25 MAART
Eerste Blad.
milUETON
ATUREL
DE REEP
tonden
•vordert
v>ref<erv.
ït
WS
ER EU
Mo 72 60e Jaargang i
ftlin: Firma F. Vil DE VEIDE Ir., Klein Markt Ut, ïlissiip. - Melen lelnt. II.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen.
Knnki qnn
VERBORGEN LEED.
Brieven uit de Hofstad
Hoest Gij?
ABDIJSIROOP.
Telefoon 102
i visch
dat het laatste
vleess h
per pond
loorregen) fü 70
mager)- 0.80
f 0.90 en - 0 80
f 0.90 en - 1
en
smolten) - 0.50
- 0.70
ch van
teit
per pond f 0.50
-0.60
0.70
-07
aan bieding//
nstaanwagen.
rz. Mij. (geen levens-
t voor haar Bijkantoor
ïn een
ïkking kan zoo noodig
strekking vervuld wor-
Iname in het kapitaal
ens F!. 1000.is ver-
n vaste rente. Brieven
irige inlichtingen aan
pij V. I. S. te Zwolle.
agdien
Brieven letter T.
Vliss. Crt".
schi yaatschappii fê
Stoomviait
-Mlidalburg-Rstiard^
ihengeiegen plaatsen
VAN PASSA9IE®^
:DSREN EN VEE.
Maart
27
28
30
31
tissfngen
tart
re bekomen.
:rdam NV. Transp.^
em v b. Erven O VO»;
■S-2018; te Mldddbn
IOORN, TelIStjf
VAN OOSTERKOÜ'.
te Dordrecht Geo--
IEK, Tel. 101
«141
r it
a 54'
1.S l
8
6
8
8
'i morgen®
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSVoor Vliésingen en de gemeenten op Walcheren 2.20
per 3 maanden. Franco door het geheele rqk 2.50. Voor België ƒ4.15.
Voor overige landen der Post-Unie 4.70. Afzonderlijke nummers 5 cent.
ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regels 1.10; voor iederen regel meer 26 d.
Familieberichten van 1—6 regels ƒ1.70. Bij abonnement speciale prijs.
Reclames 52 cent per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen 13 ct. per regel
ne abonr é's in 't bezit eener
yolis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
tlUU een ongeluk. ÜUU
gulden bij verlies
van «en hand,
voet of oog.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger.
OU nummer bestaat uit 2 Bladen.
ICe hebben waarlijk onze verbaasde
togen nog eens goed uitgewreven, toen
we van de week naar den wandkalender
teken en deze ons onomstootelijk ver
leide, dat inderdaad de lente gekomen
ras. Dat viel heusch moeilijk te geloo-
ven de koude scherpe winden, die nog
zoo ijzig om ons henen gierden, de
dikke sneeuwvachten die zich op jas en
mantel neerlegden, de des nachts om en
nabij het vriespunt dalende, des daags
zich nauwelijks daarboven verheffende
thermome.er-stand neen, neen, van de
lieflijke lente had dit alles nog niet veel.
En toch, hoe verlangend gaat ons hart,
na welhaast zes maanden van gure
winter-misère, nu uit naar het nieuwe
leven, dat staat geboren te worden in
gansch de, ons omringende natuur. Een
.onweerstaanbare zucht naar hernieu
wing, naar uitbotting en opleving doet
zich overal gelden alles wil nu voor
goed afrekening houden met het oude,
sombere, vergane, en halsreikend wordt
uitgezien naar vroolijkheid en jeugd,
naar 'blije dartelheid en gulle vreugde.
Ziet, hoe aties zich verjongt en opmon-
tent. Onze Hoilandsche huisvrouwen
gaan ons daarbij voor van boven tot
(wieden, van zolder tot kelder, het ge
heele huis moet er aan gelooven, nu het
voorjaar is en daarmede ook het onver
biddelijke uur van den schoonmaaktijd
is geslagen. Nu heerschen niet langer
rust en gezelligheid in onze woning,
maar in kamers, in gangen en trappen
zwaait oppermachtig de vrouw des hui
zes met haar vrouwelijke trawanten den
scepter der stoffelijke gerechtigheid.
Geen smeeken noch beden, geen norsch-
heid noch dreigementen, geen omkoo-
pen noch geweld kan hierbij baten on
verstoord, onvermurwd, onverbiddelijk
gaat het groote schoonmaakproces da
gen, soms weken lang zijnen gang, ten
koste van allerlei gemopper, humeurig
heid en ongenoegentotdat ons huis
weer aan zich zelf teruggegeven wordt,
verhelderd en verfrischt, vernieuwd en
verjongd en zoo veraangenaamd, dat
•we toch in den grond van ons dankbaar
hart moeten erkennen, dat de geringe
last ten slotte niet tegen den grooten
lust heeft opgewogen.
Zoo spreekt dan alles in en om ons
heen van een jong, frisch 'begin, van
Roman van B. CORONY.
23)
Toen hij haar in het rijtuig hielp,
kwam Dora aandraven met een in zijde
papier gewikkelden ruiker in de hand.
Het bouquet, juffrouw
Neen, neen, ik neem het niet mee,
zei Inez.
Waarom niet vroeg Hartenau.
Prins B. zou kunnen meenen, dat
tet te zijner eer geschiedde.
Maar kind, heeft hij je tante niet
Mn soortgelijken ruiker gezonden. Daar
"li dikwijls als gast in ons huis vertoeft,
acht hij zich gerechtigd, ja verplicht,
zulke beleefdheden. Het zou onbe-
'C{fd zijn, als je deze rozen, die wonder-
mooi bii je toilet passen, versmaadde.
Ze knikte, en hield den geurigen rui
ter dicht onder het neusje. Half droo-
Jtende, half in blijde verwachting keken
te groote, donkere oogen er over heen.
HOOFDSTUK VII.
de middelste zaal van het schitte-
ende gebouw, dat graaf Hartenau en
'1° nicht nu betraden, baadde alles zich
Mn zee van licht Kleurrijke toiletten
A?y"aar met goud versierde uniformen
M c'00r e'kaar.
wit danste- Een slanke, bekoorlijke
6li, met goudbruin haar en Iicht-
van 00!!en zweefde door den arm
*loerPrinS omvat' ov€r den gladden
De
°°gen der jonge Creoolsche volg-
nieuwe verwachtingen, nieuwe hoop,
nieuwen opbloei. Het halfjaar van duis
tere, korte dagen is voorbij, het half
jaar van heldere luchten, van het heer
lijke lange daglicht breekt aan. Dit
laatste wordt door de wet op den zo
mertijd zelfs nog met .een vol uur ver
lengd, naar den avond toe, ten min
ste voor de stedelingen. De plattelan
ders onder ons, die al bij het krieken
van den zomerdag de veeren uit en het
veld zijn opgegaan, vinden in die kunst
matige verlenging maar weinig smaak.
Voor hun is het dagbegin hoofdzaak,
niet het einde, waarop zij zich al reeds
zeer vroeg ter ruste plegen te begeven.
De meerderheid onzer wetgevende ver
gadering is met hun begrijpelijke be
zwaren niet medegegaan maar het
valt nu eenmaal moeilijk het een ieder
naar den zin te maken.
De lente in de natuur, de lertte des
'levens, hoeveel overeenkomst bieden
zij beide. Natuur en mensch, zij juichen
de blijde jonge hoop, de jonge ver
wachtingen, een welkom toe. Alles in en
om 'hen roept hen tot zich met schoone
klanken, lieflijke geuren, oog en hart
streelende kleuren. Het is de nadering
van het groot festijn des vollen levens,
welke dan ons wenkt en toelacht. De
morgen ziet de koele dauw op struik
en beemdde middag-voorjaarszon
koestert boomgaard en weide, akker en
hof het vallend avondlicht kleurt land
en dorp en stad in zachte -befoovering
van een weldadige atmosfeer. Nog lut
tel weken en we zullen bloesem en blad
zien ontluiken, zuilen de vogelen in het
lichtgroen gebladerte hun minnezangen
hooren kweelen, zullen onze weiden be
volkt zien met de dartele jonge lamme
ren, zullen langs onze dreven het al in
pracht van tinten en kleuren zien ont
bloeien, een weelde voor onze oogen.
Dan zijn vergeten aile koude winden,
en gure Maartsche buien, dan weten
we niet langer van het huiveren ook in
het dikste overkleed, dan wordt ons al
les licht en luchtig en stroomt het
bloed met frisschen klop ons door de
aderen. Dan zijn de ouderen weer jong
met de jongeren, en stort de lente een
melodie van zaligheid ook in het ver-
stokste hart. Wie is er zoo ontaard, dat
hij haar klanken niet hooren, haar to
nen en accoorden niet verstaan zou
Roepen wij, met den dichter, haar
daarom een hartelijk welkom toe
Welkom in de groene weide
Met uw zegenend geleide.
Met uw gouden zonnestraal.
Met al uw geuren
En klanken en kleuren.
Met uw welluidend boschkoraal.
LenteWelkom duizendmaal.
den het knappe paar. Haar ijdelheid
voelde zich gekrenkt en deed haar den
wensch koesteren om deze nieuwe me
dedingster naar den prijs der bewonde
ring de overwinning moeilijk te maken.
Liet gelukte haar ook. Nauwelijks had
men Inez bemerkt, of ze werd ook reeds
van alle kanten omringd. De bekoring,
welke er steeds van haar geheele per
soontje uitging, zooals de geur van de
roos uitgaat, had haar verlokkende
kracht nog niet verloren.
Inez gevoelde zich ais een bloem, die
lang in de schaduw heeft gestaan en
nu 'met te dorstiger teugen licht en zon
neschijn Inzuigt. Dit gevoel van geluk,
verkregen door het voldoen- aan een zoo
lang onderdrukt verlangen, maakte
haar buitengemeen. Alles aan het meisje
was leven en tintelende overmoed,
zwelgend in eigen bekoorlijkheid. Elk
van haar woorden, ieder van haar blik
ken sloeg in. Zoo bevallig en toch zoo
ongezocht natuurlijk bewoog zich geen
ander in.de zaal.
Ze .werd voor eiken dans gevraagd en
snrak op vroolijken toon. De beklemd
heid, welke ze bij de gedachte aan Wolf
als een drukkenden last had gevoeld,
verdween nu zeer snel en volkomen.
In de pauze, die nu volgde, stond
prins R. plotseling voor de Creoolsche
en schreef zijn naam overal in haar
balboekje, waar nog maar een plaatsje
vrij was. Wild en onvermoeid vloog
Inez in den arm van den voornamen
cavalierie-officier door de zaal. Ze ge
leek een bachante, als het ware gedra
gen en meegesleept door de tonen der
muziek.
Ze bedwelmde zich aan haar triomf,
Het huis van Jan de Witt.
Zuinigheid.
Men zal zich herinneren, dat indertijd
nogal veel strijd is gevoerd om den aan
koop van het huis van Jan de Witt, dat
zou worden bestemd voor vestiging van
den Raad van State. Eindelijk kregen zij
hun zin die er op aandrongen dat de
Staat dit historische gebouw zou aan-
koopen. De Tweede Kamer nam er zelfs
een motie voor aan. Eindelijk kwam de
suppletoire begrooting en al schrok men
van het hooge bedrag, dat voor verbou
wing noodig bleek te zijn, de Tweede
Kamer had a gezegd en zei dus, al was
het weifelend, ook b. Het was hier de
oude geschiedenis. In plaats van na te
gaan of althans voorloopig niet zonder
veel kosten in d'rt gebouw onderdak kon
worden gegeven, werd een grootsch
plan opgezet. In den tuin zou een groote
vergaderzaal worden gebouwd en alles
te "samen zou het gebouw niet ver van
een millioen kosten.
De Eerste Kamer, die zich weer met
de daad bezig hield met bezuiniging en
die niet enkel fraaie theorieën verkon
digt, doch ook handelend optreedt,
heeft voor den aankoop een stokje ge
stoken Ze hield 't ontwerp aan, ten
einde tijd te winnen voor een onderzoek
naa.r de mogelijkheid van een andere
regeling, die goedkooper was. Minis
ter De Geer was dit oponthoud waar
schijnlijk niet onweivallig. Waarschijn
lijk zal er nu van den aankoop niets
komen. De Tweede Kamer heeft reeds
in comité-generaal over nieuwe plannen
gesproken. In het gebouw der Tweede
Kamer zijn behalve de Raad van State
nog gehuisvest de monumenten-com
missie en het zegeikantoor. Het schijnt
nu in de bedoeling te liggen, die twee
instellingen elders onder dak te brengen
en de daardoor -beschikbare ruimte te
verdeelen. De Eerste Kamer kan zelf
verschillende kamers missen en als hef
geheel wat verstandig en met overleg
wordt verdeeld, zal het best gelukken
het zaakje zóó voor elkaar te brengen,
dat er geen nieuw gebouw voor den
Raad van State noodig is. Wanneer
strak? de overdadige huisvesting voor
het hoofdbestuur der posterijen en tele
grafie de overbodige tonnen gouds
Heeft verslonden, zal er aangrenzend
aan het ministerie van financiën ruimte
komen, die geschikt is voor de twee
thans met uitzetting-bedreigde instellin
gen.
Wanneer eens gezocht werd naar de
ruimte in de rijksgebouwen, dan is die
wel te vinden. Wie in Den Haag een
zaal noodig heeft voor een vergadering,
kan zich blauw loopen, terwijl in het
Intusschen heeft de Eerste Kamer den
aankoop met algemeene stemmen verwor
pen.
welken ze in de oogen van den prins
las, oogen, die schenen te lachen en
te droomen te gelijk, die van hartstoch-
felijken lust en van voorbij gegaan leed
verhaalden. Hij deed haar op schertsen
den toon verwijtingen over den onbe-
grijpelijken inval zich zoo lang buiten
het gezellig verkeer te houden, maar er
was iets in zijn stem, en zijn blik, dat
onder het oppervlakkig gebabbel die
pen ernst deed vermoeden. Men- zag
hem ook in het verder verloop van het
tot laat in den nacht durende feest veel
aan haar zij.
Hij wandelde met Inez, die in de
zwoele, geparfumeerde lucht nauwelijks
meer adem kon halen, den wintertuin
door. Tusschen palmen en camelia's
stonden ze bij een zacht klaterende
fontein stil. Enkele droppels vielen in
het haar van het meisje en bleven er als
glinsterende parels in hangen. Een be
dwelmende bloemengeur vulde de ruim
te, gedempt en verlokkend klonk de
muziek uit de verte en begeleidde de
teedere woorden van de melodieuze
mannenstem.
De jonge Creoolsche bloosde steeds
dieper, tot de rozen van den prins het
bijna tegen het rood van haar wangen
moesten afleggen. Ze had haar ooren
w-el willen sluiten en luisterde toch
begeerig als een kind, hetwelk men een
wondermooi- sprookje vertelt en dat
zich niet durft bewegen uit vrees, dat
de befoovering, welke het als werkelijk
heid beschouwt, verbroken zal worden.
Harold von R. maalde in schitterende
kleuren een onbeschrijfelijk geluk. Het
was een tafereel, dat als een fata mor
gana plotseling ontstond, een tafereel
Centraal Bureau voor de Statistiek een
prachtige zaal het gansche jaar op
twee dagen na leeg staat. Slechts twee
maal in het jaar vergadert daar de
Centrale Raad en de rest van den tijd
is die zaal renteloos. De veel besproken
kamer van den administrateur van het
hoofdbestuur der P. en T. zou men ook
best voor een ander doel kunnen aan
wenden, de thans daar zetelende autori
teit kan wel in een kabinetje huizen,
want geid voor zijn kunstbeviiegingen
is er toch niet. Als wij op deze wijze
eens op de departementen gingen kij
ken, zou het met de schaarschte aan
rnimte wel gauw gedaan zijn.
Intusschen, het verheugt ons, dat het
dure huis van wijlen Jan de Witt niet
wordt gekochthet blijkt nu tevens, dat
er nog wel een oplossing is te vinden,
zoodat de Raad van State kan blijven.
Dat het zegelkantoor van het Binnenhof
verdwijnt, is ook geen verlies. Een der
gelijke inrichting kan wel in een ach
terstraat gevestigd worden en het is
niet noodig dat die een deel van de
Tweede Kamer in beslag neemt, terwijl
deze bekrompen is gehuisvest. Want dit
is wel waar, dat de huisvesting van ons
vertegenwoordigend lichaam veel te
wenschen overlaat.
Van het groote plan om een groot
nieuw gebouw bij het -bestaande Twee
de Kamer-gebouw te voegen, zal in de
eerste jaren wel niets komen. Men heeft
de plaats ervoor reeds ingenomen door
een gebouw voor het departement van
arbeid. Het heet dat dit gebouw uit el
kaar genomen kan worden het be
staat uit groote blokken beton maar
aan den bouw van een Tweede Kamer
gebouw zal de stichting van een nieuw
departementsgebouw voor Arbeid moe
ten voorafgaan. Op die wijze hangt al
les aan eikaar en we weten at uit erva
ring hoe moeilijk daardoor beweging is
te krijgen in het gansche zaakje. Het
doet denken aan ai de plannen die er
voor het stadhuis al hebben bestaan,
waarbij ook een ontstellend aantal sa
menhangende plannen iedere beslissing
tegenhielden.
Men kan wel begrijpen, dat onder de
gegeven slechte tijden geen sprake kan
zijn varl den bouw van een nieqw par
lementsgebouw, waarvoor indertijd
reedg een bedrag van 4 millioen gulden
was geraamd. Trouwens op een jaartje
meer of minder komt het niet aan, als
men -bedenkt dat het oorspronkelijk plan
ai van 1858 dateert en men toen hoopte
bij gelegenheid van het 50-jarig be
staan van Neêrland's onafhankelijkheid
in 1863 met de stichting gereed
te komen. Bijster vlug is het niet gegaan
en pas toen het honderdjarig feest in
het zicht kwam, is men een stap verder
gegaan. Ware niet nog juist vóór den
oorlog het terrein aangekocht en ont
eigend, stellig zou er van het gansche
plan niets meer gekomen zijn. Nu be
staat altijd nog de kans, maar die kans
van aardsche schoonheid en-glans.
Inez wilde de oogen er van afwenden,
maar vermocht het niet- Haar natuur,
die zooveel geluk behoefde, die besten
dig in vreugde en genot verlangde te
zwelgen, dwong haar den blik daarheen
te richten, waar haar iets ais een onme
telijke schat tegen blonk, die slechts
opgeraapt behoefde te worden-.
De wensch kwam bij haar op om de
tooverformule uit te spreken, welke 'al
les aan haar voeten moest leggen,
waarnaar anderen tevergeefs streefden.
Het ging hier om een enkel klein
woordje, om een snel „ja i" op de
smeekende, hartstochtelijke vraag
maar daar -trad Wolf's imponeerende
gestalte voor haar geestesoog te voor
schijn. Zijn trotsche lippen, zijn beve
lende blik zeiden „neen" en het tropi
sche vogeltje gevoelde, dat het gevan
gen was en dat deze gevangenschap
nog zoeter was dan de zonnige, onge
bonden vrijheid.
Toch gevoelde Inez later bij het'naar
huis rijden, dat er tweestrijd was in
haar ziel. Ze was ontevreden op zich
zelve, op Fiilungen, wiens stilzwijgen
haar geprikkeld had, en op Harold von
R. Als ze aan hem en zijn 'woorden
dacht, kwam er een diepe bios op haar
vermoeid, bleek gelaat.
Ze gevoelde behoefte aan slaap, maar
een eigenaardig gevoel verhinderde
haar in slaap te komen, iets, dat al haar
zinnen scheen te verzengen en haar on
gewoon gevoelig maakte. Voor de ge
sloten oogen golfden vlaTnmen heen en
weer haar oor meende altijd nog de
verlokkende muziek en verliefd gefluis
ter te hooren en daarbij scheen de gan-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Wacht dan niet totdat Dij een chroni
sche bronchitis hebt, maar neemt dade
lijk een ernstig middel. Geneest U met
de beproefde
INDIEN GEZOND, BLIJF GEZOND.
Maak geen gewoonte van het gebrui
ken van geneesmiddelen. Als gij ziek
zijt, hebt gij waarschijnlijk medicijnen
noodig. Maar zoodra gij weder gezond
zijt, dient gij met het gebruik op te hou
den. Zorgzame gewoonten, lichaams
oefeningen, eenvoudig voedsel, goede
ontlasting en geregelde, verkwikkende
slaap dienen u gezond te houden.
Wees blij, als gij vrij zijt van ver
schijnselen van nierzwakte. Als gij er
aan twijfelt, kunnen Foster's Rugpijn
Nieren Pillen u helpen. Dit geneesmid^
del schept geen gewoonte-vorming.
Onderzoek u zelf. Ontwaakt gij
's morgens met een doffe, kloppende
pijn in den rug Hebt gij blazen onder
de oogen en zijn uw handen en enkels
gezwollen Is de urine bewolkt, zande
rig of brandend Geschiedt de ioozing
te veel of te weinig? Zijn uw ledema
ten beverig en rheumatisch, vooral bij
vochtig weder? Zijt gij moedeloos, al
tijd vermoeid, zonder lust en wils
kracht Wordt gij duizelig na een poos
gestaan te hebben Hebt gij last van
rheumatiek, spit of ischias
Als gij „ja" moet antwoorden op een
van deze vragen, is het bepaald noodig
om een speciaal niergeneesmiddel te
nemen, en kunt gij niet beter doen dan
onmiddellijk te beginnen met Foster's
Rugpijn Nieren Pillen.
Te Vlissingen verkrijgbaar bij A. C.
Beniest, Lepelstraat 13 a f 1.75 per
doos.
is zoo groot als die van iemand, die
zich een auto zal aanschaffen zoodra hij
de honderdduizend uit de loterij heeff
gejrgkken.
Hét aantal groote gebouwen dat in
den laatsten tijd in Den Haag verrijst,
is niet heel groot. Alleen de Kneuterdijk
zal spoedig verrijkt zijn met twee kolos
sale bank-gebouwen. Het ééne is het
bekend-geworden gebouw voor de Han
delsmaatschappij, waarover vroeger
heel wat is gestreden en het tweede is
voor de Rotterdamsche Bank. Dit laat
ste belooft ultra-modern te worden.
Van het oude stadsmilieu, de aristocra
tische wijg van Lange Vijverberg en
Kneuterdijk blijft niet veel meer 'over
het ééne momentale huis na het andere
is al tot kantoor geworden. Het huis
van Jan de Witt is nog het eenige dat
in al zijn versjofeling het karakter van
huis heeft gehouden. Wanneer de Staat
sche kamer vol zware geuren. Toen
Inez met moeite de zware oogleden op
sloeg, zag ze het bouquet, dat Dora op
een tafeltje bij het bed gelegd en toen
vergeten had. Inez greep de reeds half
verwelkte bloemen en strooide de pur
peren blaadjes over den zijden deken
en de met kant bezette kussens.
Ik had den prins niet moeten toe
staan, zóó tot mij te spreken, zuchtte
zij. Bij de eerste de beste gelegenheid
zal hij vernemen, dat ik verloofd ben,
al moet ik dan ook voor hem verzwijgen
met wien
Den volgenden dag bracht den ver
wachten brief, waarin Wolf meldde, dat
hij op bezoek kwam.
Inez las de dicht beschreven bladen
herhaalde malen door, maar betrapte er
zich daarbij op, dat ze verstrooid was
en niét zooals anders eiken regel, elk
woord als het ware in haar ziel prentte.
Trouwens vloog ze Fiilungen enkele
uren later tegemoet haar teederheid
scheen zelfs verdubbeld te zijn mis
schien omdat er zich een zachte, be
schuldigende stem in haar binnenste
liet hooren en ze deze schertsend en
kooZend wilde overstemmen.
Doe mij maar ernstige verwijten,
liefste, fluisterde zij, terwijl ze hem om
armde. Ik bezocht gisteren het bal van
mevrouw von Saardorf. O, weg met
dien somberen blik Het gebeurde al
leen maar, omdat oom mij letterlijk
dwong.
Ja, beste baron, het is waar, ver
klaarde graaf Martenau, die zijn nicht
te hulp wilde komen. De verloving zal,
naar we overeengekomen zijn, niet vóór
October publiek worden gemaakt en
