KOLE iKNECHT JKNECHT. ibode istbode ZATERDAG 25 FEBRUARI ABDIJSIROOP Gemeenteraad. ZONING. touwerij ibiedingen (aanvragen. Keatschappij iss ft 60e «Jaargang ÖEMEENTEBESTUUR Scheidende Winter. Brieven uit de Hofstad BINNENLAND Griep Catarrh Bronchitis itterdam naar New- Ian Santander, lam naar New-York, fh. lam naar New-York, »r. 12 u, 'smidd. op Lilly. fhe Lloycf. an Rotterdam naar O ERSEN. |n, 24 Februari, des officieel) loersen. Jerkoopen. -f2.61'4 'r Londen feerlijn f 1.19f 1.20 154 Parijs f 22.57'A |0.05>/2—f0.06'/2- Ipier. Ponden f 11.47 -f 1.22 Belgische j>5 Fransche Francs hen (afgest.) f0.0434 RICHT. Rand 774.0 te Tou- pnd 745.0 te Sëydis- avond van 25 Fe- |chtige Zuidelijke tot Meest «waar be- /aarschijnlijk eenige Éuur. vlissingen. n.m. v.m. 12.49 1.09 257. jienslappen i 0.80 - 0.70 len Lenden -0.90 |pek - 0.35 - 0.50 Ier pond. feverworst en Zult per ons. «ING aangebo- lewoning, uilslui- geman. „Samenwoning" I Courant". en 8FIETS It. kde 43 (beneden) af»te«nbewarklng J ALTZ, 16. aankomende |GEH. Adres:]. West-Souburg. flinke I, hoek Hobein- |raat. nette vendijk 15. hoog loo.r kankert 52. alburg-RottartSa» legen plaatsen PA38A8IE8Ê, Eü VEE. UIL T. M, uari t.b, lil 7.5. Hf ;en 's morgens) ;omen N.V. Transp. ets b. Erven G. VOS, te Middelburg Tel. 153; te 'OOSTERHOUT, ordrecbt Gein», 'el. 101. VLISSINGSCHE COURANT BIJ DEZE COURANT BEHOORT EEN BIJVOEGSEL. advertentie-prijs. Van 1—4 regels 1.10 voor iedere regel meer 26 centbij abonnement spe ciale prijzen. Reclames 52 cent per regel Dienstaanbiedingen en dienstaanvragen van 1—5 regels 65 centiedere regel meer 13 cent, bij contante betaling. Familieberichten van 16 regels ƒ1.70, iedere regel meer 26 cent. abonnements prijs Voor Vlissingen en gemeenten op Wal- rheren 2.20 per drie maanden. Franco door het geheele rijk: ƒ2.50. YVeek-abon- nementen 17 cent, alles bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent BEKENDMAKING. Gelegenheid tot kostelooze inenting en herinenting. Burg. en Weth. van Vlissingen maken bekend, dat op Vrijdag 3 Maart 1922 en voorts op den eersten Vrijdag van elke maand des voormiddags .tusschen 8l/2en 9 uur de gelegenheid zal bestaan tot kos telooze inenting en herinenting van de in gezetenen, die zich daartoe aanmelden bij den gemeente-geneeskundige, den heer J. BEIJERS, arts, ten zijnen huize, ingang Palingstraat. Vlissingen, 25 Februari 1922. Burg. en Weth. voornoemd, VAN WOELDEREN. De Secretaris, F. BISSCHOP. Is dan tooh de wintervorst aan het einde van zijn heerschappij gekomen Raakt 'het dan eindelijk gedaan met zijn grimmig koninkrijk, met zijn barsche overmacht van zoovele maanden Zijn het waarlijk de boden van een nieuw bewind, -welks komst wij aan de opkla rende luchten, de liohtere wolken, de warmere zonnestralen meenen te be- speuren, even zoovele herauten van een lieflijker tijd, van een sohooner toe komst? En ons oog gaat naar den ka lender aan den wand, die ons zegt, dat Sprokkelmaand ten einde spoedt, dat Lentemaand haar intree dra komt doen. Ja, ongetwijfeld naar dag en datum raalkt het nu met dezen winter gedaan. Ook naar wezen en werkelijkheid be gint het er iets op te gelijken. En hoop vol gaat ons verlangen nu naar milder weder uit In ons hart mogen wij nu afscheid nemen gaan van een seizoen, dat ditmaal grilliger dan meestentijds, ook langer van duur geweest is, dan wij in de laatste jaren hebben beleefd. Wijden wij derhalve dezen winter een afscheidsgroet. O, zeker, hij is nog niet gansch ver trokken verre vandaar. We kunnen ons nog op zoo velerlei onguurs, zoo menigerlei kuren, zoo vaak nog aller onverwachtste grilligheden van den scheidenden winter voorbereiden. He den is 'het al zoo koesterend in den milden zonneschijn, maar morgen vlie gen wellicht weer de witte wintervlok- ken ons om de ooren, giert de gure winterstormvlaag door de straten onzer stad, dringt ons de ijzige, huiverende 1 kou nog door de kleeren. Maar zulk terugkeeren eener heerschappij die ten einde neigt, is slechts tijdelijk. Zoo ooit dan is het nu „achter de wolken schijnt toch de zon neen, winter, gij raakt uitgeraasd, het is met uw ge strengheid iheusdi gedaan ditmaal Ge streng Neen, bepaald streng zijt ge niet geweest, wel durend. Reeds tegen November vroor het flink en zoo ferm, dat de wateren stolden en tot ijsvloeren werden, en ziet, in deze maand vroor het nog, vroor 'het weer zoo, dat me nigeen de snelle ijzers zich onider de trampelende voeten binden mocht. Maar welk een afwisseling van lauw weder, van mist, van storm, van vuilen regen en miezèrige griepatmosfeer, ligt er tusschen die beide maanden in. Gril- Kg, ongedurig, alle winterstemming be dervend weer is ons deel geworden, weer, waaruit niemand, ook de ervaren meteorologen van ons Bilt-instituut niet, goed wijs is kunnen worden. Werd soms voor heden Zuidenwind en regen aangekondigd, dan vroor het dat het kraakte, om, als voor morgen zoeler temperatuur en lichte bewolking, werd voorspeld, het zwerk onheilspellend zwart te zien worden en sneuw en vorst ™et elkander wedijverden het ons aan genaam te maken en verre van de straat te houden. Neen, grillige winter van dit jaar, wij groeten u van -ganscher harte vaar- v'e' l ge gaaft ons weinig andere ge- neuchen, dan .die wij ons zelf in huis- amer en familie- of vriendenkring be reidden gij hebt den naam van uwe voorgangers geen nieuwen luister bij gezet, en. gaat heen door weinigen be treurd, door de meesten verwenscht, gesmaad wellicht. En zoo ge nu voor goed heengaat waarop wij bij uwe grilligheid nog maar niet te vast zuilen vertrouwen dan kunnen we ons aan den. wachtenden arbeid begeven. Want zooveel werk ligt er te wachten, buiten en binnenshuis. Met den veldarbeid kan nog niet begonnen worden, voordat het weder werkelijk wat gunstiger wordt, duizenden rappe handen wachten daar op en hoe menige onzer naarstige huisvrouwen 'ziet halsreikend uit naar het tijdstip waarop zij met ongeduld wacht om 's lands wijs, 's lands eer zich door de haar nu eenmaal inge boren, onuitroeibare (en laten we het maar bekennen gelukkig ongenees bare) schoonmaalckoorts te laten aan grijpen, om al de stof, al de ongerech tigheden van 'den langen kacheltijd, waaronder huis en have „bedolven" ge raakt zijn, te doen verdwijnen. Dan wordt de woning van kelder tot zolder gekeerd, gereinigd en gelucht, wordt al les wat verplaatsbaar is omvergehaald, gestofd, geboend, gebezemd, en verhui zen onze trouwe wintervrienden, onze eenige troosters bij kou en kilte, onze eenmaal vereerde, ja aangebeden ver- warmers, onze kachels en haarden in ballingschap naar berghok of zolder. Maar doet het niet te spoedig, zorg zame huismoeders, niet te haastig dit maal, want deze winter zoo vol van verrassingen, houdt mogelijk bij het scheiden de grootste verrassing nog ge reed. Er zijn wel eens meer Paasdh- eieren op het ijs gegeten Feesten. Een verlies. De feesten ter eere van de installatie van het Permanente Hof van Justitie zijn alweer achter den rug. Den Haag heeft, wat men populair noemt, „uitge haald" en de hooge heeren moeten wel den indruk krijgen, dat het hier botertje tot den boom is. Het gemeentebestuur heeft zich niet onbetuigd gelaten en op vorstelijke wijze de gasten gerecipieerd in den Kon. Schouwburg. Het was daar bijna zoo mooi als bij de opening der Staten-Generaal, een geflonker en geschitter van uniformen en toiletten, waarbij men hier vóór had, dat de eigenlijke voorstelling heel wat langer duurde dan in de Ridderzaal. Het pro gramma was aardig en daarmede is het genoeg geprezen. Het is uiteraard moei lijk om voor een dergelijk gezelschap een programma in elkaar te zetten, dat een algemeenen indruk geeft van Ne- derlandsche kunst. Muziek, tooneel en bioscoop waren alle drie vertegenwoor digd en het mooie van ons land draaide weer lustig op het witte doek. Van het heerlijke klimaat, dat wij in ons land te genieten krijgen, hebben de gasten ook een indruk kunnen ontvan gen, want op het openingsuur, Woens dag om half vier hing er een grauwe nevel over de stad en daalde een mot regen neer. Daags te voren was in een paar uur tijds een pak natte sneeuw ge vallen, die juist dien Woensdag in mod der werdi omgezet. Zoo hebben zij van het wintersche veel ervaren. Het Hof is nu geïnstalleerd en het kan aan het werk gaan tot heil der mensch'heid. Het is bejubeld als een grootsche verschijning, waarbij de hoop, dat het zóó wezen zal, wel de moeder der gedachte zal geweest zijn. De Vre desconferenties zijn ook bejubeld en zij zijn larie gebleken. Het Permanente Hof is weliswaar iets anders, maar het sla gen ervan hangt evenzeer in de lucht als dat der conferenties. Gelukkig blijft de gebenedijde hoop altijd den mensch schragen en dus zijn we allen alweer eens hoopvol gestemd. Waarschijnlijk zullen we den eersten tijd niet veel meer van dit Hof bespeuren. Alleen zullen eenige oomes meer in Den Haag wo nen en dus weer het cachet van de re sidentie als internationaal centrum hel pen ophouden. Helaas verliest Den Haag één zijner belangrijke figuren, wiens vertrek een verlies is te noemen, 't Is de bekende, we mogen wel zeggen, beroemde kunst kenner en kunstverzamelaar dr. Bre- dius. Hij verlaat Den Haag, omdat de belastingdruk het hem onmogelijk maakt langer in Nederland gevestigd te blijven. Hij heeft aan de bladen meege deeld, dat hij nu reeds 56 a 60 percent van zijn inkomen aan belasting moet betalen en dat hij daardoor genood zaakt is- te vluchten. Hij heeft te Monte Carlo een villa gekocht en gaat zicii daar vestigen, waar het leven veel goed- kooper is. Het is waarlijk een bizonder verlies en de reden waarom we dit te lijden 'hebben, is ergerlijk. Dat geen haat tegen zijn vaderstad hem bezielt, blijkt wel uit het -bizondere aanbod dat hij aan de gemeente Den Haag 'deed. Zij kan zijn huis op de Prinsegracht een oud patricisch 'huis voor één ton koopen, met die conditie, dat dr. Bre- dius er al zijn schilderijen in laat, zoo dat het geheel een museum is. Bij tes tamentaire beschikking laat hij voorts al zijn bezittingen aan de gemeente en als bewijs daarvan geeft hij nu reeds een der mooiste stukken een Jan Steen ten geschenke. De gemeente zal dit voorstel met beide handen aangrijpen, al was het reeds uit schaamtegevoel over de oor zaken die öt. Bredius nopen om te ver trekken. Hier zien we nu eens in schrille kleu ren het resultaat van de belasting-mi sère. Waarlijk het wordt meer dan tijd dat eindelijk eens een eind komt aan deze tirannie, die een voortdurende be dreiging is voor veie personen, die niet onmiddellijk gedwongen zijn om hier te blijven, omdat zij ten slotte er toe zullen besluiten om naar betere oorden te trek ken, althans goedkoopere, waar niet een vilder als fiscus optreedt, die zon der eenig zweem van recht zijn weer zinwekkend werk verricht. Een man ais dr. Bredius demonstreert nu het fatale van de Fiscus-allures men neemt maar aan dat alle geld dat iemand heeft aan vermaak en genot wordt besteed, zoodat de overheid voor haar liefhebberijen, er een deel van kan opeischen. Het verheugt ons inmiddels, dat dr. Bredius zoo'n breede opvatting toont te hebben en geen kwaad met kwaad ver geldt. Integendeel hij stapelt gloeiende kolen op de politieke hoofden, door een Bredius-museum na te laten. Misschien dat het nageslacht zal onthouden, welke geschiedenis aan dit museum verbonden is, als een waarschuwing en een goede les. Niet altijd helpen waarschuwingen en goede lessen. Dat zien we maar al te dikwijls bij hen, die pas uit Indië terug keeren. We zullen niets kwaads van In dië zeggen, maar dat de zomerwarmte de menschen een tikje eigenwijzer maakt dan ze door den band al zijn, kan niet ontkend worden. Wanneer zij in Holland komen, hebben zij een vrees te pakken, dat ze overal afgezet wor den en juist dat maakt,,dat zij er steeds weer invliegen. Juist tijgtc, dagen iazen we in de dagbladen, dat weer een paar bedriegers hun slag trachtten te slaan, door te speculeeren op die vrees, 't Wa ren verkoopers van stoffen, die heel goed heetten te zijn, maar die het ellen digste oorlogsgoed waren. Men kan zich hier in Den Haag gemakkelijk de adressen verschaffen van de gerepa- trieenden en deze quasi-koóplieden vin den pracht-materiaal voor hun praktij ken. Zij schelden goed op de winkels, d'ie er op uit zijn de Indische verlofgan gers te villen, omdat die dadelijk veel kleeren noodig hebben. Zij echter bie den coupons stoffen aan enz. Het ge wone recept en het resultaat is te be grijpen. Een merkwaardig verschijnsel is het ook, dat die Indische families bij voor keur in kleinere winkels koopen, terwijl ieder weet, dat men juist in de groote zaken het minst gevaar loopt om afge zet te worden. Maar de vrees voor dat afgezet-worden sohijnt bij hen juist grooter te zijn, naarmate de winkel grooter is. Het duurt gewoonlijk een langen tijd eer zij tot het inzicht geko men zijn, dat zij zich vergissen. Opmer kelijk is het echter, 'hoe gemakkelijk zij zich laten bepraten. Wie met een aardig smoesje en een mooi verhaal ibii hen komt, heeft een goede kans om hun iets aan te smeren aart den eenen kant mögen zij achterdochtig zijn, aan den anderen kant zijn zij ook weer zeer lichtgeloovig en voor indrukken vat baar. Hun typische eigenwijsheid maakt, dat zij zakelijke adviezen niet aanvaarden, indien hun die niet sma kelijk worden voorgedragen. Het be richtje over die oplichters met hun stof fen, waarmede zij het juist op de ver lofgangers hebben gemunt, is zeer ka rakteristiek voor den aard en de ge zindheid van dezen. EIBER. KAMEROVERZICHT. Tweede Kamer. Vergadering van Vrijdag. Moties-Braambeek. Binnenlandsche Zaken. De beide, van de drie, overgebleven moties van den heer Van Braambeek zijn verworpen. Alleen de sociaal-de mocraten en de communisten stemden' er voor en een paar verdwaalden. Hoofdstuk V (Binnenlandsche Za ken) was thans aan de orde met twee interpellaties en een motie. In de eerste plaats onthaalde de heer Kleerekoper de Kamer op een naargeestig verhaal van een mishandelden politie-agenf te Bred'a, een geval dat de .inferpellant zelf eigenlijk niet belangrijk genoeg vond voor een interpellatie. De mis handeling was slechts geestelijk, want het ging om 's mans politieke overtui ging, die naar het sociaal-democrati sche overhelde, hetgeen moest blijken uit het feit, dat hij „het Volk" las en voorzitter van de neutrale politie-agen- ten-organisatie was. De agent nu ging naar een bal-masqué en maakte daar pret. Dit nu was de reden, voor ontslag al was het niet verstandig dat een poti- tie-agent naar zoo'n feest ging en pret jes maakte. Het vreeselijke geschiedde op 5 Februari 1921 en eerst op 27 April werd de man ovet het geval gehoord, waaruit blijkt dat pas veel later het geval was overgebracht. Het is dus dui- cieiijk dat men een aanleiding zocht om den mam te ontslaan. De heer Kleereko per vertelde dat een adjunct-inspecteur van politie zijn uniform had uitgeleend aan een advocaat om naar een bal-mas qué te gaan: Hij vond dat geval niet erg, maar de burgemeester die het ge val ook wist, deed er niets aan en dus meet die bewindsman met twee maten. Ook in andere gemeenten treedt de burgemeester partijdig op en tracht hij het organisatie-leven te fnuiken. Dat was o.a. het geval bij den burgemeester van Dodewaard. Nauw verband hiermede hield de kwestie van de tooneelcensuur, het jaarlijksche klaaglied van den heer Kleerekoper over het optreden der burgemeesters. Ditmaal behandelde hij ook het optreden van den. burgemeester van Den Haag inzake het verbod van „Vrijheid". Natuurlijk betreurde hij dat optreden en verzocht hij den Minister toch eindelijk eens eenige maatregelen te nemen. Over de failliete gemeente Wormer- veer interpelleerde de heer Duijs. Het was hetn vooral te doen om een rege ling te krijgen voor dergelijke gevallen in het algemeen. De kapitalisten maken hef een democratisch gemeentebestuur onmogelijk om te handelen omdat zij het geld weigeren dat de gemeenten voor leeningen noodig hebben. Als de gemeentebesturen niet geholpen wor den is het veroveren van de meerder heidsmacht in die gemeenten een groot nadeel. De kapitalisten saboteeren de democratie, aidus de conclusie van den inferpellant. Dat de burgemeester daar bij het noodige te hooren kreeg, ligt voor de hand. Met veel cijfers toonde hij verder aan dat'door het socialistisch bestuur de schuldenlast van Wormer- veer zeer is verminderd. De geleidelijke democratische ontwikkeling wordt Öians tegengegaan en daartegen riep de heer Duijs de Regeering op om door een algemeene regeling te treffen, te voorkomen dat op deze wijze een de mocratisch gemeentebestuur wordt on mogelijk gemaakt. Nadat de heer Duijs meer dan een uur had geloeid over Wormerveer, bul derde hij nog een half uur over de bur gemeesters van Weert en Schijndel, die speciaal Katholieken aannemen voor gemeente-personeel. Dus alteniaal klachten. Als derde in den rooden bond verde digde de heer De Jonghe zijn vroeger ingediende motie om één miHioen gul den voor Rusland beschikbaar te stel len. Bij Buitenlandsche Zaken is dit punt al afgedaan. Tot slot de heer Van der Laar, die wilde weten welk richtsnoer de regee ring heeft gevolgd bij de benoeming van den burgemeester van Amsterdam. De Ned. Zeelieden-vereeniging. De Nederlandsphe zeeiiedenvereeni- ging „Eendracht"'' te Rotterdam heeft een motie aangenomen naar aanleiding van de voorstellen door den Centralen Bond van Transportarbeiders inzake de wijzigingen der loon- en arbeidsvoor waarden voor de Nederlandsche zee lieden aan de Scheepvaartvereenigin- gen Noord en Zuid gedaan. De „Een dracht" laat deze voorstellen geheel voor rekening van den Centralen Bond van Transportarbeiders en houdt zich aan het gestelde in de motie, die ter openbare vergadering op 14 dezer met algemeene stemmen is aangenomen. Marine-monument. In Den Helder is men op het Haven plein begonnen met den bouw van het marine-monument- ter nagedachtenis aan de marinemannen, omgekomen ge durende de oorlogsjaren bij het oprui men en demonteeren, van vreemde mij nen. Het comité „Voor hen, die, vielen" gaat voort met inzamelen van gelden voor het stichten van het algemeen marine-rampenfonds. Broederschap, Bij de firma D. van Sijn Zonen te Rotterdam is het eerste nummer ver schenen van „Broederschap", officieel orgaan van de Broederschaps-federatie, omvattende circa 50 vereenigingen op religieus en humanitair gebied. De redactioneele leiding zal berusten- bij den raad van advies der Broeder schapsfederatie. INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN. kinkhoesl.ast hma. influenza. I schorheid bestrijdt men het best met een krachtig wer- j kend. middel De zonder verdoovende bestand deelen.tast de kwaa! toch in zijn oorzaak aan. Zitting van Vrijdag 24 Februari. (Vervolg en slot.) Bij de rondvraag werden door den heer Van Niftrik inlichtingen gegeven over het -uitvoeren van enkele gemeen te-werken, welke inlichtingen waren gevraagd, o.a. door den heer Van Oor schot, betreffende het loon voor hei lossen van steen. Uit het antwoord blijkt, dat de sfee- nenlossers soms 12 per dag verdie nen. De heer Van Oorschot zeide, dat deze werklieden soms maar 1 of 2 da gen per week werken. De voorzitter antwoordde den heer Van Oorschot dat de firma Klijberg de zakelijke belasting op het bedrijf van het personeel veilhaatt in onderling overleg met het personeel, zulks niet het oog op de malaise. De heer Lindeijer stelde de volgende vragen Willen Burg. en Weth. onderzoeken en aan den raad mededeelen> of het waar is dat door den heer De Wilde, aannemer van grondwerken voor de gemeente le. aan- de betrokken arbeiders een cent per uur minder wordt betaald dan bij verordening is voorgeschreven 2e. de zegels voor de Invaliditeitsver zekering door de betrokken arbeiders zelf laat betalen. Als zulks waar is, willen Burg. en Weth. dan zorgen dat een einde ge maakt wordt aan dergelijke overtreding van verordening en wet, en dat het te weinig betaalde en ten onrechte inge houden loon, alsnog wordt uifbelaalJ. De heer Van Niftrik zeide, dat de betrokken arbeiders werkelijk een cent minder hebben ontvangen. Dat gebeurt thans niet meer en liet te weinig be taalde wordt alsnog uitgekeerd. De invaliditeits-zegels worden dooi den aannemer betaald, hoewel diit een zaak is, welke Burg. en Weth. niet aan gaat. De heer Van Oorschot zeide, dat de heer De Wilde ook nog op andere wijze de A. V. niet nakomt en hij hoopte, dar hieraan de hand zat worden gehoude.i. De heer Van Niftrik antwoordde, dat de aannemer vrij uit gaat. Het was een vergissing in het bestek, welke thans hersteld is. De heer De Meij vroeg ook nog waar om een werkman buiten deze gemeente in tos-vasten dienst in het havenbedrijf is aangenomen. De heer Laernoes antwoordde beves tigend. Het betreft een persoon uit Souburg. Een minimum-loon is voor deze be trekking niet bepaald. Door Burg. en Weth. wordt getracht zooveel mogelijk inwoners aan te stel ten. De betrokken persoon is voor deze betrekking uitstekend geschikt. De heer De Meij vond het verkeerd dat een gepensionneerde is benoemd, die met een geringer loon tevreden kan zijn. Het minimum-loon moet gehand haafd worden. De directeur van het ha venbedrijf heeft een verkeerde daad ge daan. De heer Hensel zeide, dat men tegen woordig veel last heeft van venters op de straat. De voorzitter zeide, dat deze zaak met den commissaris van politie is be sproken. De heer Hensel is van meening dat de voor rekening der gemeente aange kochte anthraciet niet had behoeven te worden afgekeurd. Hij vroeg of deze geschiedenis ons nog iets gekost heeft. De heer Laernoes zette nog eens na der den aankoop van deze anthraciet uiteen. Het was de levensmiddelencom- missie alleen te doen, om de prijzen naar beneden te krijgen. Toen de an thraciet hier aankwam hebben de han delaren gezegd, dat ze niet goed was. Een expert uit Goes, die 30 jaar in ko-

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1922 | | pagina 1