KOLE
iKNECHT
JKNECHT.
ibode
istbode
ZATERDAG 25 FEBRUARI
ABDIJSIROOP
Gemeenteraad.
ZONING.
touwerij
ibiedingen
(aanvragen.
Keatschappij iss
ft
60e «Jaargang
ÖEMEENTEBESTUUR
Scheidende Winter.
Brieven uit de Hofstad
BINNENLAND
Griep
Catarrh
Bronchitis
itterdam naar New-
Ian Santander,
lam naar New-York,
fh.
lam naar New-York,
»r. 12 u, 'smidd. op
Lilly.
fhe Lloycf.
an Rotterdam naar
O ERSEN.
|n, 24 Februari, des
officieel)
loersen.
Jerkoopen.
-f2.61'4 'r Londen
feerlijn f 1.19f 1.20
154 Parijs f 22.57'A
|0.05>/2—f0.06'/2-
Ipier.
Ponden f 11.47
-f 1.22 Belgische
j>5 Fransche Francs
hen (afgest.) f0.0434
RICHT.
Rand 774.0 te Tou-
pnd 745.0 te Sëydis-
avond van 25 Fe-
|chtige Zuidelijke tot
Meest «waar be-
/aarschijnlijk eenige
Éuur.
vlissingen.
n.m. v.m.
12.49 1.09
257.
jienslappen i 0.80
- 0.70
len Lenden -0.90
|pek - 0.35
- 0.50
Ier pond.
feverworst en Zult
per ons.
«ING aangebo-
lewoning, uilslui-
geman.
„Samenwoning"
I Courant".
en
8FIETS
It.
kde 43 (beneden)
af»te«nbewarklng
J ALTZ,
16.
aankomende
|GEH. Adres:].
West-Souburg.
flinke
I, hoek Hobein-
|raat.
nette
vendijk 15.
hoog loo.r
kankert 52.
alburg-RottartSa»
legen plaatsen
PA38A8IE8Ê,
Eü VEE.
UIL T. M,
uari t.b, lil 7.5. Hf
;en 's morgens)
;omen
N.V. Transp. ets
b. Erven G. VOS,
te Middelburg
Tel. 153; te
'OOSTERHOUT,
ordrecbt Gein»,
'el. 101.
VLISSINGSCHE COURANT
BIJ DEZE COURANT BEHOORT EEN
BIJVOEGSEL.
advertentie-prijs.
Van 1—4 regels 1.10 voor iedere
regel meer 26 centbij abonnement spe
ciale prijzen. Reclames 52 cent per regel
Dienstaanbiedingen en dienstaanvragen
van 1—5 regels 65 centiedere regel meer
13 cent, bij contante betaling.
Familieberichten van 16 regels ƒ1.70,
iedere regel meer 26 cent.
abonnements prijs
Voor Vlissingen en gemeenten op Wal-
rheren 2.20 per drie maanden. Franco
door het geheele rijk: ƒ2.50. YVeek-abon-
nementen 17 cent, alles bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent
BEKENDMAKING.
Gelegenheid tot kostelooze inenting en
herinenting.
Burg. en Weth. van Vlissingen maken
bekend, dat op Vrijdag 3 Maart 1922 en
voorts op den eersten Vrijdag van elke
maand des voormiddags .tusschen 8l/2en
9 uur de gelegenheid zal bestaan tot kos
telooze inenting en herinenting van de in
gezetenen, die zich daartoe aanmelden bij
den gemeente-geneeskundige, den heer J.
BEIJERS, arts, ten zijnen huize, ingang
Palingstraat.
Vlissingen, 25 Februari 1922.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
Is dan tooh de wintervorst aan het
einde van zijn heerschappij gekomen
Raakt 'het dan eindelijk gedaan met zijn
grimmig koninkrijk, met zijn barsche
overmacht van zoovele maanden Zijn
het waarlijk de boden van een nieuw
bewind, -welks komst wij aan de opkla
rende luchten, de liohtere wolken, de
warmere zonnestralen meenen te be-
speuren, even zoovele herauten van een
lieflijker tijd, van een sohooner toe
komst? En ons oog gaat naar den ka
lender aan den wand, die ons zegt, dat
Sprokkelmaand ten einde spoedt, dat
Lentemaand haar intree dra komt doen.
Ja, ongetwijfeld naar dag en datum
raalkt het nu met dezen winter gedaan.
Ook naar wezen en werkelijkheid be
gint het er iets op te gelijken. En hoop
vol gaat ons verlangen nu naar milder
weder uit In ons hart mogen wij nu
afscheid nemen gaan van een seizoen,
dat ditmaal grilliger dan meestentijds,
ook langer van duur geweest is, dan
wij in de laatste jaren hebben beleefd.
Wijden wij derhalve dezen winter een
afscheidsgroet.
O, zeker, hij is nog niet gansch ver
trokken verre vandaar. We kunnen
ons nog op zoo velerlei onguurs, zoo
menigerlei kuren, zoo vaak nog aller
onverwachtste grilligheden van den
scheidenden winter voorbereiden. He
den is 'het al zoo koesterend in den
milden zonneschijn, maar morgen vlie
gen wellicht weer de witte wintervlok-
ken ons om de ooren, giert de gure
winterstormvlaag door de straten onzer
stad, dringt ons de ijzige, huiverende
1 kou nog door de kleeren. Maar zulk
terugkeeren eener heerschappij die ten
einde neigt, is slechts tijdelijk. Zoo ooit
dan is het nu „achter de wolken
schijnt toch de zon neen, winter, gij
raakt uitgeraasd, het is met uw ge
strengheid iheusdi gedaan ditmaal Ge
streng Neen, bepaald streng zijt ge
niet geweest, wel durend. Reeds tegen
November vroor het flink en zoo ferm,
dat de wateren stolden en tot ijsvloeren
werden, en ziet, in deze maand vroor
het nog, vroor 'het weer zoo, dat me
nigeen de snelle ijzers zich onider de
trampelende voeten binden mocht.
Maar welk een afwisseling van lauw
weder, van mist, van storm, van vuilen
regen en miezèrige griepatmosfeer, ligt
er tusschen die beide maanden in. Gril-
Kg, ongedurig, alle winterstemming be
dervend weer is ons deel geworden,
weer, waaruit niemand, ook de ervaren
meteorologen van ons Bilt-instituut niet,
goed wijs is kunnen worden. Werd
soms voor heden Zuidenwind en regen
aangekondigd, dan vroor het dat het
kraakte, om, als voor morgen zoeler
temperatuur en lichte bewolking, werd
voorspeld, het zwerk onheilspellend
zwart te zien worden en sneuw en vorst
™et elkander wedijverden het ons aan
genaam te maken en verre van de straat
te houden.
Neen, grillige winter van dit jaar,
wij groeten u van -ganscher harte vaar-
v'e' l ge gaaft ons weinig andere ge-
neuchen, dan .die wij ons zelf in huis-
amer en familie- of vriendenkring be
reidden gij hebt den naam van uwe
voorgangers geen nieuwen luister bij
gezet, en. gaat heen door weinigen be
treurd, door de meesten verwenscht,
gesmaad wellicht. En zoo ge nu voor
goed heengaat waarop wij bij uwe
grilligheid nog maar niet te vast zuilen
vertrouwen dan kunnen we ons aan
den. wachtenden arbeid begeven. Want
zooveel werk ligt er te wachten, buiten
en binnenshuis. Met den veldarbeid kan
nog niet begonnen worden, voordat het
weder werkelijk wat gunstiger wordt,
duizenden rappe handen wachten daar
op en hoe menige onzer naarstige
huisvrouwen 'ziet halsreikend uit naar
het tijdstip waarop zij met ongeduld
wacht om 's lands wijs, 's lands eer
zich door de haar nu eenmaal inge
boren, onuitroeibare (en laten we het
maar bekennen gelukkig ongenees
bare) schoonmaalckoorts te laten aan
grijpen, om al de stof, al de ongerech
tigheden van 'den langen kacheltijd,
waaronder huis en have „bedolven" ge
raakt zijn, te doen verdwijnen. Dan
wordt de woning van kelder tot zolder
gekeerd, gereinigd en gelucht, wordt al
les wat verplaatsbaar is omvergehaald,
gestofd, geboend, gebezemd, en verhui
zen onze trouwe wintervrienden, onze
eenige troosters bij kou en kilte, onze
eenmaal vereerde, ja aangebeden ver-
warmers, onze kachels en haarden in
ballingschap naar berghok of zolder.
Maar doet het niet te spoedig, zorg
zame huismoeders, niet te haastig dit
maal, want deze winter zoo vol van
verrassingen, houdt mogelijk bij het
scheiden de grootste verrassing nog ge
reed. Er zijn wel eens meer Paasdh-
eieren op het ijs gegeten
Feesten. Een verlies.
De feesten ter eere van de installatie
van het Permanente Hof van Justitie
zijn alweer achter den rug. Den Haag
heeft, wat men populair noemt, „uitge
haald" en de hooge heeren moeten wel
den indruk krijgen, dat het hier botertje
tot den boom is. Het gemeentebestuur
heeft zich niet onbetuigd gelaten en op
vorstelijke wijze de gasten gerecipieerd
in den Kon. Schouwburg. Het was
daar bijna zoo mooi als bij de opening
der Staten-Generaal, een geflonker en
geschitter van uniformen en toiletten,
waarbij men hier vóór had, dat de
eigenlijke voorstelling heel wat langer
duurde dan in de Ridderzaal. Het pro
gramma was aardig en daarmede is het
genoeg geprezen. Het is uiteraard moei
lijk om voor een dergelijk gezelschap
een programma in elkaar te zetten, dat
een algemeenen indruk geeft van Ne-
derlandsche kunst. Muziek, tooneel en
bioscoop waren alle drie vertegenwoor
digd en het mooie van ons land draaide
weer lustig op het witte doek.
Van het heerlijke klimaat, dat wij in
ons land te genieten krijgen, hebben de
gasten ook een indruk kunnen ontvan
gen, want op het openingsuur, Woens
dag om half vier hing er een grauwe
nevel over de stad en daalde een mot
regen neer. Daags te voren was in een
paar uur tijds een pak natte sneeuw ge
vallen, die juist dien Woensdag in mod
der werdi omgezet. Zoo hebben zij van
het wintersche veel ervaren.
Het Hof is nu geïnstalleerd en het
kan aan het werk gaan tot heil der
mensch'heid. Het is bejubeld als een
grootsche verschijning, waarbij de hoop,
dat het zóó wezen zal, wel de moeder
der gedachte zal geweest zijn. De Vre
desconferenties zijn ook bejubeld en zij
zijn larie gebleken. Het Permanente Hof
is weliswaar iets anders, maar het sla
gen ervan hangt evenzeer in de lucht
als dat der conferenties. Gelukkig blijft
de gebenedijde hoop altijd den mensch
schragen en dus zijn we allen alweer
eens hoopvol gestemd. Waarschijnlijk
zullen we den eersten tijd niet veel meer
van dit Hof bespeuren. Alleen zullen
eenige oomes meer in Den Haag wo
nen en dus weer het cachet van de re
sidentie als internationaal centrum hel
pen ophouden.
Helaas verliest Den Haag één zijner
belangrijke figuren, wiens vertrek een
verlies is te noemen, 't Is de bekende,
we mogen wel zeggen, beroemde kunst
kenner en kunstverzamelaar dr. Bre-
dius. Hij verlaat Den Haag, omdat de
belastingdruk het hem onmogelijk
maakt langer in Nederland gevestigd te
blijven. Hij heeft aan de bladen meege
deeld, dat hij nu reeds 56 a 60 percent
van zijn inkomen aan belasting moet
betalen en dat hij daardoor genood
zaakt is- te vluchten. Hij heeft te Monte
Carlo een villa gekocht en gaat zicii
daar vestigen, waar het leven veel goed-
kooper is. Het is waarlijk een bizonder
verlies en de reden waarom we dit te
lijden 'hebben, is ergerlijk. Dat geen
haat tegen zijn vaderstad hem bezielt,
blijkt wel uit het -bizondere aanbod dat
hij aan de gemeente Den Haag 'deed. Zij
kan zijn huis op de Prinsegracht een
oud patricisch 'huis voor één ton
koopen, met die conditie, dat dr. Bre-
dius er al zijn schilderijen in laat, zoo
dat het geheel een museum is. Bij tes
tamentaire beschikking laat hij voorts
al zijn bezittingen aan de gemeente en
als bewijs daarvan geeft hij nu reeds
een der mooiste stukken een Jan
Steen ten geschenke.
De gemeente zal dit voorstel met
beide handen aangrijpen, al was het
reeds uit schaamtegevoel over de oor
zaken die öt. Bredius nopen om te ver
trekken.
Hier zien we nu eens in schrille kleu
ren het resultaat van de belasting-mi
sère. Waarlijk het wordt meer dan tijd
dat eindelijk eens een eind komt aan
deze tirannie, die een voortdurende be
dreiging is voor veie personen, die niet
onmiddellijk gedwongen zijn om hier te
blijven, omdat zij ten slotte er toe zullen
besluiten om naar betere oorden te trek
ken, althans goedkoopere, waar niet
een vilder als fiscus optreedt, die zon
der eenig zweem van recht zijn weer
zinwekkend werk verricht.
Een man ais dr. Bredius demonstreert
nu het fatale van de Fiscus-allures
men neemt maar aan dat alle geld dat
iemand heeft aan vermaak en genot
wordt besteed, zoodat de overheid voor
haar liefhebberijen, er een deel van kan
opeischen.
Het verheugt ons inmiddels, dat dr.
Bredius zoo'n breede opvatting toont te
hebben en geen kwaad met kwaad ver
geldt. Integendeel hij stapelt gloeiende
kolen op de politieke hoofden, door een
Bredius-museum na te laten. Misschien
dat het nageslacht zal onthouden, welke
geschiedenis aan dit museum verbonden
is, als een waarschuwing en een goede
les.
Niet altijd helpen waarschuwingen en
goede lessen. Dat zien we maar al te
dikwijls bij hen, die pas uit Indië terug
keeren. We zullen niets kwaads van In
dië zeggen, maar dat de zomerwarmte
de menschen een tikje eigenwijzer
maakt dan ze door den band al zijn,
kan niet ontkend worden. Wanneer zij
in Holland komen, hebben zij een vrees
te pakken, dat ze overal afgezet wor
den en juist dat maakt,,dat zij er steeds
weer invliegen. Juist tijgtc, dagen iazen
we in de dagbladen, dat weer een paar
bedriegers hun slag trachtten te slaan,
door te speculeeren op die vrees, 't Wa
ren verkoopers van stoffen, die heel
goed heetten te zijn, maar die het ellen
digste oorlogsgoed waren. Men kan
zich hier in Den Haag gemakkelijk de
adressen verschaffen van de gerepa-
trieenden en deze quasi-koóplieden vin
den pracht-materiaal voor hun praktij
ken. Zij schelden goed op de winkels,
d'ie er op uit zijn de Indische verlofgan
gers te villen, omdat die dadelijk veel
kleeren noodig hebben. Zij echter bie
den coupons stoffen aan enz. Het ge
wone recept en het resultaat is te be
grijpen.
Een merkwaardig verschijnsel is het
ook, dat die Indische families bij voor
keur in kleinere winkels koopen, terwijl
ieder weet, dat men juist in de groote
zaken het minst gevaar loopt om afge
zet te worden. Maar de vrees voor dat
afgezet-worden sohijnt bij hen juist
grooter te zijn, naarmate de winkel
grooter is. Het duurt gewoonlijk een
langen tijd eer zij tot het inzicht geko
men zijn, dat zij zich vergissen. Opmer
kelijk is het echter, 'hoe gemakkelijk zij
zich laten bepraten. Wie met een aardig
smoesje en een mooi verhaal ibii hen
komt, heeft een goede kans om hun iets
aan te smeren aart den eenen kant
mögen zij achterdochtig zijn, aan den
anderen kant zijn zij ook weer zeer
lichtgeloovig en voor indrukken vat
baar. Hun typische eigenwijsheid
maakt, dat zij zakelijke adviezen niet
aanvaarden, indien hun die niet sma
kelijk worden voorgedragen. Het be
richtje over die oplichters met hun stof
fen, waarmede zij het juist op de ver
lofgangers hebben gemunt, is zeer ka
rakteristiek voor den aard en de ge
zindheid van dezen. EIBER.
KAMEROVERZICHT.
Tweede Kamer.
Vergadering van Vrijdag.
Moties-Braambeek. Binnenlandsche
Zaken.
De beide, van de drie, overgebleven
moties van den heer Van Braambeek
zijn verworpen. Alleen de sociaal-de
mocraten en de communisten stemden'
er voor en een paar verdwaalden.
Hoofdstuk V (Binnenlandsche Za
ken) was thans aan de orde met twee
interpellaties en een motie. In de eerste
plaats onthaalde de heer Kleerekoper
de Kamer op een naargeestig verhaal
van een mishandelden politie-agenf te
Bred'a, een geval dat de .inferpellant
zelf eigenlijk niet belangrijk genoeg
vond voor een interpellatie. De mis
handeling was slechts geestelijk, want
het ging om 's mans politieke overtui
ging, die naar het sociaal-democrati
sche overhelde, hetgeen moest blijken
uit het feit, dat hij „het Volk" las en
voorzitter van de neutrale politie-agen-
ten-organisatie was. De agent nu ging
naar een bal-masqué en maakte daar
pret. Dit nu was de reden, voor ontslag
al was het niet verstandig dat een poti-
tie-agent naar zoo'n feest ging en pret
jes maakte. Het vreeselijke geschiedde
op 5 Februari 1921 en eerst op 27 April
werd de man ovet het geval gehoord,
waaruit blijkt dat pas veel later het
geval was overgebracht. Het is dus dui-
cieiijk dat men een aanleiding zocht om
den mam te ontslaan. De heer Kleereko
per vertelde dat een adjunct-inspecteur
van politie zijn uniform had uitgeleend
aan een advocaat om naar een bal-mas
qué te gaan: Hij vond dat geval niet
erg, maar de burgemeester die het ge
val ook wist, deed er niets aan en dus
meet die bewindsman met twee maten.
Ook in andere gemeenten treedt de
burgemeester partijdig op en tracht hij
het organisatie-leven te fnuiken. Dat
was o.a. het geval bij den burgemeester
van Dodewaard.
Nauw verband hiermede hield de
kwestie van de tooneelcensuur, het
jaarlijksche klaaglied van den heer
Kleerekoper over het optreden der
burgemeesters. Ditmaal behandelde hij
ook het optreden van den. burgemeester
van Den Haag inzake het verbod van
„Vrijheid". Natuurlijk betreurde hij dat
optreden en verzocht hij den Minister
toch eindelijk eens eenige maatregelen
te nemen.
Over de failliete gemeente Wormer-
veer interpelleerde de heer Duijs. Het
was hetn vooral te doen om een rege
ling te krijgen voor dergelijke gevallen
in het algemeen. De kapitalisten maken
hef een democratisch gemeentebestuur
onmogelijk om te handelen omdat zij
het geld weigeren dat de gemeenten
voor leeningen noodig hebben. Als de
gemeentebesturen niet geholpen wor
den is het veroveren van de meerder
heidsmacht in die gemeenten een groot
nadeel. De kapitalisten saboteeren de
democratie, aidus de conclusie van den
inferpellant. Dat de burgemeester daar
bij het noodige te hooren kreeg, ligt
voor de hand. Met veel cijfers toonde
hij verder aan dat'door het socialistisch
bestuur de schuldenlast van Wormer-
veer zeer is verminderd. De geleidelijke
democratische ontwikkeling wordt
Öians tegengegaan en daartegen riep
de heer Duijs de Regeering op om door
een algemeene regeling te treffen, te
voorkomen dat op deze wijze een de
mocratisch gemeentebestuur wordt on
mogelijk gemaakt.
Nadat de heer Duijs meer dan een
uur had geloeid over Wormerveer, bul
derde hij nog een half uur over de bur
gemeesters van Weert en Schijndel, die
speciaal Katholieken aannemen voor
gemeente-personeel. Dus alteniaal
klachten.
Als derde in den rooden bond verde
digde de heer De Jonghe zijn vroeger
ingediende motie om één miHioen gul
den voor Rusland beschikbaar te stel
len. Bij Buitenlandsche Zaken is dit
punt al afgedaan.
Tot slot de heer Van der Laar, die
wilde weten welk richtsnoer de regee
ring heeft gevolgd bij de benoeming
van den burgemeester van Amsterdam.
De Ned. Zeelieden-vereeniging.
De Nederlandsphe zeeiiedenvereeni-
ging „Eendracht"'' te Rotterdam heeft
een motie aangenomen naar aanleiding
van de voorstellen door den Centralen
Bond van Transportarbeiders inzake de
wijzigingen der loon- en arbeidsvoor
waarden voor de Nederlandsche zee
lieden aan de Scheepvaartvereenigin-
gen Noord en Zuid gedaan. De „Een
dracht" laat deze voorstellen geheel
voor rekening van den Centralen Bond
van Transportarbeiders en houdt zich
aan het gestelde in de motie, die ter
openbare vergadering op 14 dezer met
algemeene stemmen is aangenomen.
Marine-monument.
In Den Helder is men op het Haven
plein begonnen met den bouw van het
marine-monument- ter nagedachtenis
aan de marinemannen, omgekomen ge
durende de oorlogsjaren bij het oprui
men en demonteeren, van vreemde mij
nen.
Het comité „Voor hen, die, vielen"
gaat voort met inzamelen van gelden
voor het stichten van het algemeen
marine-rampenfonds.
Broederschap,
Bij de firma D. van Sijn Zonen te
Rotterdam is het eerste nummer ver
schenen van „Broederschap", officieel
orgaan van de Broederschaps-federatie,
omvattende circa 50 vereenigingen op
religieus en humanitair gebied.
De redactioneele leiding zal berusten-
bij den raad van advies der Broeder
schapsfederatie.
INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN.
kinkhoesl.ast hma. influenza. I
schorheid bestrijdt men het
best met een krachtig wer- j
kend. middel De
zonder verdoovende bestand
deelen.tast de kwaa! toch in
zijn oorzaak aan.
Zitting van Vrijdag 24 Februari.
(Vervolg en slot.)
Bij de rondvraag werden door den
heer Van Niftrik inlichtingen gegeven
over het -uitvoeren van enkele gemeen
te-werken, welke inlichtingen waren
gevraagd, o.a. door den heer Van Oor
schot, betreffende het loon voor hei
lossen van steen.
Uit het antwoord blijkt, dat de sfee-
nenlossers soms 12 per dag verdie
nen.
De heer Van Oorschot zeide, dat
deze werklieden soms maar 1 of 2 da
gen per week werken.
De voorzitter antwoordde den heer
Van Oorschot dat de firma Klijberg de
zakelijke belasting op het bedrijf van
het personeel veilhaatt in onderling
overleg met het personeel, zulks niet
het oog op de malaise.
De heer Lindeijer stelde de volgende
vragen
Willen Burg. en Weth. onderzoeken
en aan den raad mededeelen> of het
waar is dat door den heer De Wilde,
aannemer van grondwerken voor de
gemeente
le. aan- de betrokken arbeiders een
cent per uur minder wordt betaald dan
bij verordening is voorgeschreven
2e. de zegels voor de Invaliditeitsver
zekering door de betrokken arbeiders
zelf laat betalen.
Als zulks waar is, willen Burg. en
Weth. dan zorgen dat een einde ge
maakt wordt aan dergelijke overtreding
van verordening en wet, en dat het te
weinig betaalde en ten onrechte inge
houden loon, alsnog wordt uifbelaalJ.
De heer Van Niftrik zeide, dat de
betrokken arbeiders werkelijk een cent
minder hebben ontvangen. Dat gebeurt
thans niet meer en liet te weinig be
taalde wordt alsnog uitgekeerd.
De invaliditeits-zegels worden dooi
den aannemer betaald, hoewel diit een
zaak is, welke Burg. en Weth. niet aan
gaat.
De heer Van Oorschot zeide, dat de
heer De Wilde ook nog op andere wijze
de A. V. niet nakomt en hij hoopte, dar
hieraan de hand zat worden gehoude.i.
De heer Van Niftrik antwoordde, dat
de aannemer vrij uit gaat. Het was een
vergissing in het bestek, welke thans
hersteld is.
De heer De Meij vroeg ook nog waar
om een werkman buiten deze gemeente
in tos-vasten dienst in het havenbedrijf
is aangenomen.
De heer Laernoes antwoordde beves
tigend. Het betreft een persoon uit
Souburg.
Een minimum-loon is voor deze be
trekking niet bepaald.
Door Burg. en Weth. wordt getracht
zooveel mogelijk inwoners aan te stel
ten. De betrokken persoon is voor deze
betrekking uitstekend geschikt.
De heer De Meij vond het verkeerd
dat een gepensionneerde is benoemd,
die met een geringer loon tevreden kan
zijn. Het minimum-loon moet gehand
haafd worden. De directeur van het ha
venbedrijf heeft een verkeerde daad ge
daan.
De heer Hensel zeide, dat men tegen
woordig veel last heeft van venters op
de straat.
De voorzitter zeide, dat deze zaak
met den commissaris van politie is be
sproken.
De heer Hensel is van meening dat
de voor rekening der gemeente aange
kochte anthraciet niet had behoeven te
worden afgekeurd.
Hij vroeg of deze geschiedenis ons
nog iets gekost heeft.
De heer Laernoes zette nog eens na
der den aankoop van deze anthraciet
uiteen. Het was de levensmiddelencom-
missie alleen te doen, om de prijzen
naar beneden te krijgen. Toen de an
thraciet hier aankwam hebben de han
delaren gezegd, dat ze niet goed was.
Een expert uit Goes, die 30 jaar in ko-