130
De Vrouwe van Damt
DONDERDAG
9 DECEMBER.
25
KAMEROVERZICHT
-- NO. 5S9*
58e Jaargang
SitgaviFiini F. VIN OF VELDE If, Kleine Harkt 58, Vlissingen. Teleieon Intarc. 10.
Verschijnt dagelijks, eitgizsiiiiii ip Zondag ei algemeen erkends Cbrishlijke Feestdagen.
GEMEENTEBESTUUR
FEUILLETON
BINNENLAND
■I 92Ö!-
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren f2.20
per drie maanden. Franco door het geheele rijk f2 50 Voor Belgtë f4.15.
Voor overige landen der Post-Unie f 4.70. Afzonderlijke nummers 5 cent.
iife
ADVERTENTIEPRIJS: Van 14 regels fl.fO; voor iedere regel meer 26ct.
Familieberichten van 1—6 regels f 1.70. Bij abonnement speciale prijs.
Reclames 52 ct. per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen 13 ct. per regel.
De abonné's, in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze- j
kerd tegen ongelukken voor: i
VOOR HET ZIEKENHUISFONDS.
Vorige opgave f 23398.93
Batig saldo Bloemenverkoop
„de Club"11.45
klem van de overleden
Vliss. Zwemclub 2.11
Vereeniging Verpleegsters en
ex-verpleegsters verkoop
sluitzegejs 6.
Totaal 23418.49V2
PLAATSELIJKE DIRECTE BELASTING.
Afkondiging van de uitvoerbaar verklaarde
kohieren No. 2 en 3 van de Plaatselijke
Directe belasting naar bet inkomen
over het jaar 1920/1921.
Burg. en Weth. van Vlissingen, maken
bekend dat de kohieren no. 2 en 3 van de
Plaatselijke directe belasting naar het in
komen over het jaar 1920/1921, na door
Gedeputeerde Staten van Zeeland bij hun
bestuit van 4 December 1920, no. 107 en
IOB, te zijn goedgekeurd, op heden in af
schrift gedurende den tijd van vijf maanden
op de Secretarie der gemeente voor een
ieder ter lezing zijn nedergetegd.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
ftet behoort, den 9 December 1920,
Burg. en Weth. voornoemd.
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
gulden bij levens- gulden bij dood Aföfö gulden bij verlies
lange ongeschikt-^11|f door van een hand,
heid tot werken. vUv een ongeluk. voet of oog.
nistratieven rompslomp zat meebren-
j gen. Portvrijdom is het groottse schan-
j daal bij de post geweest, omdat alles
gulden bij verlies
van
een duim.
j gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger.
juyaguwwiiBi nwiiawg;
SCHOOLGELD.
Afkondiging van het uitvoerbaar verklaarde
kohier no. 1 voor het schoolgeld op de
Handelsschool, met 2-jarigen cursus,
schooljaar 1920/1921.
Burg. en Weth. van Vlissingen maken
bekend, dat het kohier no. 1 voor het
schoolgeld op de Handelsschool met 2-jari-
gen cursus, voor het schooljaar 1920/1921,
ma door Gedeputeerde Staten van Zeeland,
bii hun besluit van 4 December 1920, no.
110, te zijn goedgekeurd, op heden in af
schrift gedurende den tijd van vijf maan
den op de Secretarie der gemeente voor een
ieder ter lezing is nedergelegd.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
het behoort, den 9 December 1920.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP
SCHOOLGELD.
Afkondiging van de uitvoerbaar verklaarde
kohieren no. 1 voor het schoolgeld op
de Openbare Lagere Scholen,
schooljaar 1920/1921.
Burg. en Weth. van Vlissingen maken
bekend, dat de kohieren no. 1 voor het
schoolgeld op de openbare lagere scholen
A, B, F en D en C en E, en de herhalings
cursussen voor jongens en voor meisjes
voor het schooljaar 1920/1921, na door
Gedeputeerde Staten van Zeeland bij hun
besluit van 4 December 1920, no. 110, te
zijn goedgekeurd, op heden in afschrift ge
durende den tijd van vijf maanden op de
Secretarie der gemeente voor een ieder ter
lezing zijn nedergelegd.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
het behoort, den 9 December 1920.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
door
CHARLES OARVTCE.
Geautoriseerde vertaling van
P. WESSEL.1NTC—VAN ROSSUM.
751 Jftsdruk verboden.)
Gedurende haar geheele ziekte had
den Marie en mevrouw Dalton haar
opgepast met een toewijding, die rriet
grooter had kunnen zijn. Marie Venter
had haar nauwelijks verlaten, maar zat
naast het bed, acht gevend en luiste
rend naar ieder woord dat bij nacht of
dag over de brandende lippen mocht
komen, maar er kwam geen woord.
Het scheen of Lucille haar hart achter
slot en grendel had geplaatst, en alles
had weggedaan, wat verbonden was
met Harry Heme en de diefstal. Zijn
naam kwam nooit over haar lippen,
zelfs toen de koorts op het hevigst was;
maar Marie Verner zat haar gade te
slaan en wist dat de geest maar voor
een oogenbiik verdoofd was, en dat
het verleden weer bij haar zou opko
men.
lederen dag, somtijds tweemaal
daags, kwam Merle naar den Hof, en
Marie Verner sloop dan naar beneden
om hem eenige «ogenblikken te spre
ken.
Denkt u dat zij sterven zal vroeg
hij eens somber, en Marie Verner h-ad
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Woensdag
maar op kosten van de post geschiedde
j terwij! diverse departementen en rijks-
Het spoorwegdebat heeft een mager j instellingen dit hadden te betalen. De
resultaat opgeleverd. Van de ingedien- j P?s,j P1. commercieel worden geleid
de moties heeft adeen die van den beer i en bet is dus een eerste eisch dat niets
v. Rappard, om een deskundig onder- grabs wordt gedaan,
zoek in te stellen naar de oorzaken der j amendement werd verworpen
ontreddering bij spoorwegen, genade z0°dat oe porfvnjaom verdwijnt. Het
gevonden. De minister heeft de motie- 1 wetsontweip wera aangenomen met 49
Vzivrri t-\ 1 ctammnn
Treub, die het advies van den Loonraad
wilde laten opvolgen en de motie-Klee-
rekoper, die geen wijziging wilde bren
gen in de verkiezingswijze van leden
van den Loonraad, afgewezen en de
Kamer heeft die afwijzing bevestigd.
Ook de motie-van Ravesteijn, om het
ontslag van een commies en een klerk
bij de S.S. in te trekken, werd verwor
pen.
Minister König heeft hoop, dat tech
nische verbeteringen spoedig verbete
ring zullen brengen in den algemeenen
dienst. De oorzaken, dfe hij aanwees
voor de ontreddering, waren gelijk aan
die, welke in de kranten al uit endc na
zijn behandeld. Inzake de loonbepaling
houdt de minister vast aan den kinder
bijslag, dien hij aan den Loonraad in
overweging gaf.
Vervolgens was de wijziging der post-
wet en postpakketwet aan de orde,
waarbij de tarieven aanmerkelijk wor
den verhoogd. Dat is eigenlijk nog niet
het belangrijkste van deze wijziging.
Belangrijker is, dat de minister van de
Kamer de vrijheid vraagt, om bij Ko
ninklijk besluit de tarieven te mogen
.vaststellen, terwijl alleen een maximum
in de wet wordt vastgelegd. Tegen dat
stelsel kwam de heer Teenstra op. Als
de Kamer die vrijheid aan den minister
geeft, heeft zij alle medezeggenschap bij
het vaststellen der tarieven verloren. De
heer Teenstra wenschte die medezeg
genschap niet los te laten en diende
daartoe de noodige amendementen voor
in. De Kamer zou machteloos staan als
de minister het tarief verhoogde, al
vond de Kamer dat dit niet noodig is of
niet wenschelijk.
De minister scheen het niet precies te
begrijpen of hij deed maar alsof. Het
ging hier niet om de tarieven, maar om
de vrijheid van vaststelling voor de Ka
mer te behouden. De voorstelling, die
de heer Bongaerts gaf, dat de minister
nu ook de tarieven beneden 10 cent per
brief kan brengen, beteekent natuurlijk
niet veel, want daarvan komt natuurlijk
niets meer terecht. Wanneer dit wetje
dc macht geeft aan den minister en zijn
ambtenaren, dan weten wij zeker, dat de
tarieven spoedig op het maximum zul
len staan en dat het onmogelijk is ze
te verlagen, omdat het in het belang
der ambtenaren is, dat het bedrijf geen
tekort oplevert en het ruim in zijn gel
den zit.
Het amendement-Teenstra werd met
55 tegen 10 stemmen verworpen.
Onbegrijplijk was het verzet van den
heer Teenstra tegen de afschaffing van
den portvrijdom, omdat dit veel admi-
de schouders opgetrokken.
,,!k denk het niet. De oude dokter
kijkt zoo ernstig als een uil, maar ik
geloof niet, dat zij sterven zal. Haar
trots zal haar redden. Wat moet zij
Harry Herne lief gehad hebben
Hij keek zeer boos.
„Wij deden beter dit alles te verge
ten", zeide 'hij zenuwachtig, „of ten
minste er niet meer over te spreken."
„Twee van ons kunnen het verge-
fen", hervatte zij lachend. „Maar zij
zal het zeker niet."
„En zij spreekt nooit over hem
vroeg hij.
„Nooit. Dat is zoowel een slecht als
een goed teeken. Het toont, dat zij nog
van hem houdt, dat is slecht, maar zij
te trotsch is om over hem te spreken,
dat is goed. Het zal alles wel spoedig
in orde komen."
„Het moet zeide hij veelbeteeke-
nend.
Dag aan dag zat Lucille aan het
raam, haar magere handen gevouwen
in den schoot van haar ochtendjapon,
de oogen op het park gevestigd, luste
loos, haast bewegingloos. Men bracht
haar bloemen en boeken, trachtte met
haar te spreken en haar op te wekken,
zooals Sir John gezegd had, maar niets
scheen haar belang in te boezemen.
Het scheen^ dat al wat zij wenschte,
was stil te zitten denken, de zon te
zien schijnen over de heuvels en onder
gaan aan den horizon. De dokter sprak
over een verandering van lucht en Ma
rie begon er over op een luchtige ma
ten van waehtdagen voor het geval van INGEZONDEN R5EBEBEELINÖEN.
gedeeltelijke werkloosheid, geven voor
tegen 13 stemmen.
Bii het 2c hoofdstuk der staatsbe-
grooting pleitte de lieer Hermans (v.d.)
voor afschaffing van de ridderorden en
diende een motie in, waarin wordt ge
vraagd deze niet meer uit te deelen, tot
tijd en wijle bij de Grondwetsherziening
over het voortbestaan dezer instelling is
beslist. De heer v. d. Laar is ook tegen
de ridderorden en beroept zich daarbij
op dr. Kuyper, hetgeen minister dé
Vries de verdediging, die zwak bleef,
niet vergemakkelijkte.
zoover mij bekend, geen aanleiding tot
vragen op dit punt.
De ex-keizerin.
De toestand van de ex-keizerin was
gisteren iets meer bevredigend dan vo
rige dagen.
Prins Adelbert en zijn gemalin zijn
naar Duitschiand teruggekeerd. De
prinses Louise Victoria en de prinsen
Eitel Fritz en Friedrich Wilhelm bevin
den zich nog op den huize Doorn
De „Vorwarts" schrijft In burger-
I lijke kringen houdt men zich met het
vraagstuk bezig, hoe men zich zal te
houden hebben, wanneer de voormalige
keizerin sterft. Volgens onze opvattir.g,
aldus het bla.l. is deze vrouw door de
staatsomwenteling een gewone stervc-
linge geworden. Een andere beschoi -
wing van deze kwest'e zou van socia
listische zijde als een monarchistisch-
manifestatie worden opgevat en een
republikeinsche contra-demonstratie
uitlokken.
W erklooshefclverzekerfcg.
De minister van arbeid heeft het vol
gende medegedeeld aan de gemeentebe
sturen
De bepalingen in de reglementen van
werkloozenkassen, volgens welke recht
op uitkeering niet eerder ontstaat, dan
nadat eenige „waehtdagen" dagen
van werkloosheid, waarover geen uit
keering wordt verstrekt zijn doorge
maakt, moeten zóó worden uitgelegd,
dat dagen van werkloosheid, waarover
door den werkgever het loon ten volle
wordt doorbetaald niet kunnen worden
aangemerkt als dagen, in deze bepa
ling bedoeld.
Wanneer het loon gedeeltelijk wordt
doorbetaald, moet worsen onderschei
den. In aanmerking moet dan worden
genomen, dat de reglementen hierom
trent een bepaling bevatten, luidende:
„Indien, ingeval van werkloosheid,
loon of vergoeding wordt uitgekeerd,
wordt alteen dan uitkeering uit de kas
verstrekt indien dat loon of die ver
goeding minder bedraagt dan 70 pet.
der gemiddelde dagelijksche verdien
sten", enz.
Het komt mij voor, dat naar analogie
van deze bepaling, de bepaling betref
fende de waehtdagen aldus moet wor
den uitgelegd, dat indien in geval van
werkloosheid loon of vergoeding wordt
uitgekeerd, de dagen van werkloosheid
alleen dén als waehtdagen kunnen wor
den aangemerkt, indien dat loon of die
vergoeding minder bedraagt dan 70
pet. der gemiddelde dagelijksche ver
diensten.
Bedraagt de vergoeding 70 pet. of
meer, dan gelden zulke dagen niet als
waehtdagen. In de reglementen, die al
leen volle waehtdagen kennen, behoo-
ren dagen met een vergoeding beneden
70 pet. dus m.i. «Is volle waehtdagen te
'worden aangemerkt. De regimenten,
welke een bijzondere berekening bevat-
nier, maar Lucille schudde lusteloos
het hoofd.
„Ik heb geen zin om weg te gaan",
zeide zij rustig. „Waarom mo^t dat
Ik ben heel wel, alleen moe erg
moe."
„Lieve, u moest maar gaan", zeide
mevrouw Dalton, die het moederlooze
meisje zeer hartelijk genegen was. ..Het
spijt ons allen u zoo zoo droevig
en lusteloos te zien. Doe uw best voor
ons."
Lucille schudde het hoofd weer.
„!k geloof niet, dat ik het kan, zelfs
voor. ti niet", zeide zij zacht. „U bent
beiden zeer goed voor mij geweest,
iedereen en ik ben zeer dankbaar. Ik
zal over een dag of wat weer beter zijn
beter en sterk".
Lady Farnley, die in Londen was
geweest en niets wist van wat er was
gebeurd, zou over een paar dagen terug
zijn en mevrouw Dalton hoopte op
haar hulp om Lucille te overreden Dar-
racourt voor een poosje te verlaten.
Onderwijl kon er niets gedaan worden
dan haar zorgvuldig gade te slaan.
Op zekeren dag zag Lucille bij de
boeken, die op tafel naast haar lagen,
een blad van „The Times", dat me
vrouw Dalton gelezen had. Zij nam het
werktuigelijk op en liet er de oogen op
rusten. Plotseling verbleekte zij en liet
het blad vallen. Haar oog was gevallen
op het vonnis van een man voor een
inbraak, en op de uitspraak zeven
jaar „dwangarbeid". Met een zachten
kreet wierp zij de courant van zich
De salarissen van burgemeesters enz.
Op de vragen van het Tweede Ka
merlid den heer Ter Hall betreffende
verhoogtng der salarissen van burge
meesters, gemeente-secretarissen en
gemeente-ontvangers, .heeft de minis
ter van binnenlandsche zaken geant
woord, dat voor zoover thans geldende
regelingen van die jaarwedden blijven
beneden bedragen, welke de Staats
commissie, belast met een onderzoek
naar de bezoldiging van burgemeesters,
ambtenaren en werklieden in dienst
der gemeenten, in haar voorloopig
rapport voorstelt, het onder de huidige
wetgeving overgelaten is aan het initi-
atief van het provinciaal bestuur om te omdat er geen middel is om deze belem
1in hoeverre verhooging tot jj meringen weg te nemen.
Een gezonde eetlust
verwekken Foster's Maagpiilen, welke
zorg dragen voor behooriijke vloeiing
der gal en afvoer der opgehoopte stof
fen. Prijs f 0.65 per flacon, alom ver
krijgbaar.
van aflossing nadert, dan zakt de be
langstelling beneden peil. Het resultaat
is, dat de opkomende machinist aan
vertragingen vaak niet ontkomen kan.
Daarbij heeft de achtuurswerkdag 'n
sferke uitbreiding van personeel noo
dig gemaakt. De aangestelde machinis
ten, hoewel theoretisch volkomen be
kwaam en bevoegd, missen nog de rou
tine, die noodig is om uit de machine
onder alle omstandigheden te kunnen
halen wat er in zif. Hun helpers, de
nieuwe leerlingmachinisten, zijn voor
een deel vreemd aan den dienst. Dien
tengevolge wreekt zich elke kleine te
genslag. Een harde tegenwind, een bij
zonder slechte plok kolen, alles brengt
onberekenbare vertraging en dus een
zeer ongeregelden treinenloop.
Tijdens de oorlogsjaren moesten de
noodige uitbreidingswerken aan de
stations blijven rusten. Than-s zijn ze
met kracht ter hand genomen. Het ge
volg is, dat bij de uitbreiding, die aan
den treinenloop is gegeven, vele sta
tions op de drukke uren tot hun volle
capaciteit zijn belast.
Forensen zullen zelf we! hebben op
gemerkt, dat op hun vertrekuren bijv.
in het Ceutraal-Station alle sporen be
zet zijn rftet meterslange treinen. Daar
kan geen spoorwegcoupé meer tus-
schen. Eén trein, die in vertraging is,
stuurt dan den geheeien boei in de war
en deze invloed zet zich urenlang voort,
beslissen,
stand moet worden gebracht.
De minister is eerst tot medewerking-
geroepen, wanneer Ged. Staten de jaar
wedde vastgesteld hebben.
De ontredderde spoordienst.
Een redacteur van het „N. v. d. D."
heeft een onderhoud gehad met den
heer W. Rauwenhoff, chef van dienst
van het vervoer aan de Ned. Spoorwe
gen, die over de dienstregeling gaat en
heeft hem de vraag gesteld, welke
thans op veler lippen is „Hoe lang
nog
De heef Rauwenhoff kon niet veel
hoop geven. Zijns inziens is de hoofd
oorzaak van den ongeregelden treinen
loop de snelle doorvoering van den
achtuurswerktijd. De machines werken
langer dan acht uur. Zoodra het klokje
van gehoorzaamheid van den machinist
slaat, moet hij worden afgelost. Een
ander komt dan op zijn machine, kent
haar eigenaardigheden vaak niet en
weet evenmin in welken staat hij de ma
chine overneemt. In den tijd, toen een
machinist zijn machine bleef rijden,
zorgde hij goed voor haar vuur en voor
haar gezondheid. Maar als nu het uur
en stootte die met den voet weg en
viei achterover ineengedoken in de
kussens.
Het was iemand, zooals deze man,
een gemeene, lage misdadiger, die zij
had durven liefhebben. Schaamte ver
vulde haar geheel. Hoe dwaas, dwaas
was zij geweest in hem te gelooven,
hem te vertrouwen Zij had aan ieder
woord gehangen, dat hij uitsprak. Zij
had hem den edelsten van alle men
sehen geloofd en dien geheeien tijd
had hij gespot met haar liefde, had
gedacht over een misdaad, met 'haar
eigen kamenier als medeplichtige.
Zij zat een half uur ineengedoken,
terugdeinzende voor haar schaamte en
vernedering toen leunde zij plotseling
met de hand op haar stoel en stond
op, bleek en nog bevend, maar vast
besloten. Met onzekere stappen ging zij
naar de schel en trok er aan. Marie
Vern® en mevrouw Dalton haastten
zich naar binnen, maar beiden waren
verbaasd over de verandering in haar
gelaat. Zij hadden haar een uur gele
den verlaten, lusteloos, bewegingloos,
als een levenloos standbeeld zij kwa
men terug en vonden het standbeeld
door leven bezield. Haar gelaat was
koud en betrokken, maar niet langer
zonder uitdrukking.
„Wat wilt u vroeg mevrouw Dal
ton ongerust.
„Ik geloof, dat ik uit zal gaan",
sprak zij rustig. „Wilt u mijn kame
nier zenden
De twee vrouwen keken elkander
De achtuurswerkdag heeft ook het
vervoersvraagstuk gecompliceerd. De
werklieden-forensen, die vroeger met
latere treinen reisden, gaan thans op de
zelfde urer. als de kantoorheeren naar
huis, dus moesten de treinen langer
worden, want treinen inleggen op de
drukke uren, ging niet. Bij de langere
treinen is de invloed van de slechte ko
len weer sterker.
Zoo komen we tot de tweede reden
de slechte kolen. Ze zijn in het laatste
half jaar veel slechter geworden, dan
daarvoor. Gelukkig heeft de regeering
beloofd, dat de spoorwegen de beste
kolen zullen krijgen, waarover zij te be
schikken heeft, maar het zal nog wel
eenigen tijd duren, voordat deze verbe
tering doorwerkt.
„ELn dus vroegen wij.
Een veelbeteekenend schouderopha
len was het antwoord. 'J kunt er zeker
van zijn, zeide de heer Rauwenhoff, dat
wij den slechten treindienst even ellen
dig vinden als het reizend publiek. Voor
het personeel is de ongeregelde dienst
ook heel onaangenaam. Wij zoeken on
afgebroken naar middelen ter verbete
ring wij doen en beproeven wat we
„Ja, maar wij zullen u helpen bij het
kleeden", antwoordde mevrouw Datton.
zoo onbevangen als zij kon. „Denkt u,
dat u sterk genoeg bent Deze ver
andering was zoo plotseling, dat de
goede, oude dame beefde.
„Ik ben heel wel", sprak Lucille met
een kouden, vreugdeloozen glimlach.
„Ik heb te lang gesuft, li had we! ge
lijk, dat was de manier niet om beter
te worden."
„Ja, lieve, ja", stemde mevrouw Dal
ton zenuwachtig toe.
.,!k zal het rijtuig laten voorkomen",
zeide Marie, haar gadeslaand. „Je doet
beter een dicht te nemen."
„Neen", zeide Lucille vast. „Als je
blieft de victoria. „Dan geniet ik meer
van de lucht."
Marie verliet de kamer niet vastge-
sloten lippen. Merle moest dadelijk de
verandering weten 1 Toén zij naar het
voorhuis ging, reed de wagen van lady
Farnley voor en deze stapte uit.
„Waar is zij vraagde zij, zoodra
zij Marie zag. ',,!k ben net thuis geko
men en hoorde toen van haar ziekte.
Laat mij bij haar. Waarom heeft een
van u mij niet geschreven?"
„Miss Darracourt is zeer ziek ge
weest, Lady Farnley. Iedere opwinding
begon Maine Verner met een zoete,
lieve stem.
(Wordt vervolgd.)
