eesch rgel, piano rkoop t 23. ftissiiosehs tmml steem Goes. aapkamer tatsckappH 1» ffliairt BIJVOEGSEL ZH1IIU I KCillEI. U. 1». Brieven uit de Hofstad FEUILLETON is ïrouws van Bsmnil Vervolg binnenland 'ui itmij—hum trï! ow- zag men iels t dit prach- op deorigi- in vraagd. door Echt- ideten gemeub. a keuken. Brieven bureau „Vliss. [TUREN U DE COLOGNE N TOILETZEEP oilet-Artikclen. iERtiWAPd Bellamypark 37. |ES 6 stuks 1.25 lelburg-Rotterdaffi elegen plaatsen. (T~ PASSAGIERS,. EN EN VEE. mber 6 7 9 3 ;en wordt Woens- rdag 12 uur v m. Middelburg komen .V. Transp en Erven G VOS, te Middelburg Tel- 1531 OOSTERHOUT, Dordrecht Gebt»- SUL v. SKI. tir it. Wï 8 8 8 8 N .b. N, 4 f AN BE VAN Cfemeentebegtuur VOLKSTELLING. Scbepesi en woonwagen. Burg. en Weth. van Vlissingeu make* bekend, dat schippers en bewoners va* trt>onwage<jsr die tijdens het uitreiken der vdlksteiürigkaarten, hetgeen geschieden zal in&sghen 26 December 1920 en 1 januari 102i, in het buitenland zijn en niet vóór 1 Februari 1921 in Nederland terugfceeren, *öpr laatstgemelden datum aan de besturen def gemeenten, in welker bevolkingsregis ters zij zijn ingeschreven, schriftstuk de verachte opgaven voor de volkstelling «ióetefl doen. Overtreding van de voorschriften be treffende de volkstelling v/ordt gestraft met k&ahtenis van ten hoogste veertien dagen ai geldboete van ten hoogste honderd gffidgn. Vlissingen, 3 December 1920. Burg. en Weth. voornoemd. M. LAERNOES, LB. De Secretaris, F. BISSCHOP. Ijs. Sinterklaas De kruiser. Een oogenblik is het vreugdevolle verfangen in veler hart opgelaaid, dat de winter, naast het vele onaangename, oök het aangename, het ijsvermaak zou brengen. Op het laatste moment echter heeft de wispelturige oude lieer, gelijk de wintervorst pleegt te worden afge beeld, tocb weer verandering gebracht in het repertoire en toen reeds de ope ning der ijsbanen was aangekondigd, den dooi laten invallen. Daarmede was «a> schoone illusie voor velen verdwe nen. liet ijsvermaak, dat vroeger onaf scheidelijk aan het begrip winter was veïbonden, komt nog slechts zoo weinig voor, dat hel bijna als een extraatje wórdt beschouwd, wanneer de winter ons dit eenigen tijd wil verschaffen. Veel gelegenheid om liet te genieten be staat er in de steden niet en het moet ei lang en goed vriezen, wil het móge lijk zijn, de oude befaamde tochten te diocn houden. De historici verhalen ons van de ijs- pret op den Hofvijver. Oude platen ge ven ons er een beeld van. De moderne tijd, tieefi deze ijsbaan onmogelijk ge maakt. De brandweer eischf, dat tal van gaten worden opengehouden, mei het oog op eventueel blusschen van brand in het centrum der stad. Hoe harder het vriest, tioe harder er in de Sluizen wordt gestookt en hoe grooter dus het brandgevaar wordt. Juist in velband daarmede wordt de groote pias, in de onmiddellijke nabijheid van tal van regeeringsgebouwen open ge houden. Vroeger schijnt men dit niet zop zwaar te hebben opgevat, maar al heeft de tijd niet geteerd, dat die lucht hartigheid haar straf krijgt, toch houdt tpen vast aan de moderne eisclien op dit punt. Een mooie baan, vooral voor de jeugd, is daardoor ontnomen. Het is een eigenaardig verschijnsel, dat in ons land, het tand van water bij uitnemendheid, de overheid zich zoo weinig heeft gelegen laten liggen in cle exploitatie van al dat water, ten gerieve van de burgers. Noch van het oprichten va# zwemscholen, noch van het in standhouden van ijsbanen vindt men in de annalen der stedelijke besturen iets vermeld. Het gaat zelfs zóó ver, dat feitelijk erkend dient te worden, dat de overheid tegenwerkte. Wanneer 's zo- door CHARLES GARVICE Geautoriseerde vertaling van 5 P. WESSEUNKVAN ROSSUM. Nadruk verboden.) 71! „Ja!', merkte Marie op. „Dat is zoo". Zij begon de dingen, die op tafel la gen, achteloos in de hand te nemen plotseling uitte zij een kreet, en deed of zij iets in de hand wilde verbergen. „Wat is het vroeg Lucille. „Och niets, niets", antwoordde Ma rie, met gemaakte verlegenheid „Wat heb je daar in je hand vroeg Lucille. Marie opende die langzaam, en in de liasnd lag een stukje rose lint. De arme Susie hield veel van lintjes en rose was haar lievelingskleur. Lucille her kende het terstond en staarde er naar met niets ziende oogen. Mevrouw Dalton keek boos en ern stig. Merle sloeg, van uit zijn post bui ten, Lucitle's gelaat onbespied gade. „Waar vondt je dit vroeg Lucille langzaam. „Hier op lafel", antwoordde Marie. •Het het is een lintje van Susie". „En en de sleutel van deze plaats vonden wij in haar kamer", merkte mevrouw Dalton op. het hoofd schud- wers esjeits ia een afgelegen ataafje jongens zlcfa venauke» met zwemmen ea plaasen, da» kaa men er van op aaa, dat de politfe onmiddellijk uitrukt oia dit tegen te gaan. Eenige jaren gelede» heeft mee hier het schouwspel gehad, dat politie werd geposteerd, die schaat senrijders verbaliseerden, omdat zij er gens in het weiland zich verstoutten, om over een trambaantje te loepen. Dit zijn Vwee typische staaltjes, die wel keel zonderling zijn in het land van wa fer en van ijs. Nu de schaatsen weer ter zijde zijn gelegd, heeft men de volle aandacht op hel Sinterklaasfeest gericht, een feest, dat zich, ondanks alle modernis me, weet te handhaven. Het is een na tionaal feest, dat in alle opzichten sym pathiek kan zijn. Het is een feest voor de kinderen in de eerste plaats, maar het is tevens een feest, waarin de oude ren gaarne deelen. Het zijn de aardigste dagen in het jaar, om te genieten van de keurige étalages, die de winkels bie den. Alleen reeds het aanschouwen van a! hetgeen de techniek en het vernuft oplevert, is een genothet verlangen is volgens de psychologen immers nog veel schooner en grooter genot dan het bezit Tegenover het Kerstfeest heeft het Sinterklaasfeest het altijd kunnen win nen, niet alleen, omdat het eerste een religieuss tint heeft, maar ook omdat het tweede veel levendiger, veel fan tastischer is en veel meer gelegenheid biedt voor vermaak en voor geest. Het Kerstfeest is meer een wijdingsfeest, het Sinterklaasfeest een uiting van een vroolijke stemming, geneigd tot een grap. Men kan het eene behouden en het andere niet laten varen. Maar tegen instandhouding van beide naast elkaar en zóó dicht na elkaar, zullen de beur zen van vele papa's en mama's waar schijnlijk overwegende bezwaren heb ben. Het i» niet te zeggen, wetke van deze feesten zich hier ter stede nog in de grootste belangstelling verheugt. Let men op de enorme drukte, die in deze dagen heeft geheerscht, ter voorberei ding van het feest van den goeden Sint, dan lijkt het alsof dit nog zeer alge meen wordt gevierd. Maar in de Kerst dagen verneemt men evenzeer van alk kanten, dat de Kerstboom zijn lichtjes laat schijnen en wie 's avonds eens dooi de stille straten wandelt, hoort heel veel het bekende gezang en kan consta- feeren, dat in menige binnenkamer het wijdingsfeest gevierd wordt. Toevallig voerde onze weg ons dezer dagen eens langs het strand, waar de kruiser „Hildebrandt", die verleden jaar November daar gestrand is, nog steeds ligt. Wij vernamen, dat de po gingen, om den kruiser vlot te krijgen, zijn opgegeven. Men is nu bezig hei koper uit het schip weg te nemen. Niet zonder verbazing zat men vernemen, dat aan scheepsonderdeelen niet minder dan 15 duizend kilo koper in deze schuit verwerkt was. Wat er verder met het teelijke monster moet gesctreden, weet niemand. Van sloopen daar ter plaatse kan geen sprake zijn, met het oog op de groote transportkosten, die misschien hooger zouden zijn, t'rn de opbrengst van het oude ijzer. Het denkbeeld, dat in menig brein pleegt op te komen, om de boot uit elkaar 'e laten springen, kan in geen geval w rden aanvaard. Niet alleen dat daarmede niet alles is opgeruimd, maar een ex plosie daar ter plaatse zou zeer funest kunnen zijn voor het station der draad- tooze telegrafie. Het laat zich dus aanzien, dat het schip voorioopig blijft waar en ireliik liet is, tenzij de autoriteiten aanleiding mochten vinden, om zich nu eindelijk eens serieus met deze ontsiering van het strand bezig te houden. Zoetjes aan is de achtersteven meer dan vier meter diep in het zand gezakt, zoodat van losslaan bij een storm ook haast geen sprake meer kan zijn. We kunnen slechts hopen, dat wi. niet te» eeuwige» ciage dii zwarte ge vaarte daar zulle» moeten „slikken" EIBER. I Oorlogs wiK&ttxiasfit: g. Men verzoekt ons de aandacht te vestigen op een Ja de Staatscourant op genomen bekendmaking va» den minis ter van finan-rtöi, volgens welke ieder die over hét jaar waartoe de 1ste Augustus 1918 behoort, in de ooriogs- winstbelastiHg moet worden aangesla gen en die niet vóór 3! December 1920 een aangiftebiljet beeit,rintvangen, ver plicht is daarvan vóóf i Februari 1921 schriftelijk aar, de belastingadministra tie inededeeling te doen. Het niet voldoen aan deze verplich ting wordt gestraft met een hechtenis van ten hoogste één maand en iieeft tengevolge, dat de belasting wordt ver dubbeld. Inlichtingen zijn te bekomen bij de inspecteurs en ontvangers der directe betastingen. De salarissen bij de rijksveldwacht. in een wetsontwerp tot verfcoogkig van hoofdstuk IV der £laatsbegrooting voor 1920 deelt de minister van justitie mede, dat ceu uaiariswijziging nood zakelijk- is gebleken, waarbij de jaar wedde van de rijskveldwacht, welke tot dusver bedroeg voor de rijksveld wachters 1500 a 2000, voor de rijks- vddwachtersbrigadiers 1600 2300, voor de brigadiers-tinajoor der rijks veldwacht löüO a f 2500 en voor de rijksveldwachters-rechercheurs 2000 a 3C00, nader is vastgesteld op res pectievelijk f 1600 a f 2300, f 1300 a 2600, T 20Ó0 a 3000 en f 2700 a 3400. Deze vaststelling is geschied te re kenen van 1 Juli 1620. dende. Lucille keek van de een naar de 911- dere als een opgejaagd hert, maar een oogenblik kon zij niet spreken, toen opende zij de lippen. „Is er niemand anders, dig rose draagt, dan Susie vroeg zij minach tend. „Ja, natuurlijk lieve", zeide Marie vlug. „Hoe dom van mij Maar alles bij elkaar Lucille viel op een stoel en keek wezenloos naar den grond. Terwijl zij zat, zagen zij, die haar gadesloegen, dat een vreemde uitdrukking over haar gelaat kwam, een blik van vrees, van afschuw, van doodsangst boven alie beschrijving. De kleur week van haar wangen, haar lippen zelfs, en haar oogen schenen gevestigd in een starren blik. Mevrouw Dalton spoedde zich naar haar toe. „Beste miss Darracourt 1 De opwin ding is te groot voor u. 0 1" zij uitte een kreet van schrik, want, Lucille's blik volgende, zag zij wat haar gelaat alle kleur benomen had. Het was de zilveren vaas. „Lord Merle 1 Lord Merle riep zij oniroerd, en Merle, een blik met Mariè wisselend, kwam naar binnen. „Zie 1" riep mevrouw Dalton, naar de vaas wijzende. Merle boog zich, nam die -op, en hield ze rast met een ernstigen, pijn lijken trek op het gelaat, terwijl hij Lucille gadesloeg. Snel bouwen. De eenige manier om uit dei; wo ningnood te geraken, aldus heeft mi nister Aalberse gezegd, is dat snel eu goedkoop en vee! gebouwd word!. Over deze sniaisterlijke Columbus- ontdekking maakt de redacteur van hel „Bouwkundig Weekblad" zich een beetje vrootijk. Snel bouwen, zoo vraagt hij. Dezer dagen, verklapte de heer Mieras, ver telde een architect mij, eens een groote, royale woning voor een rijken mijnheer te hebben gebouwd. Daaraan kwamen te pas mevrouw, mijnheer, het bouw toezicht en dc aannemer. Titans heeft hij tiet genoegen een eenvoudige werkmanswoning te bou wen, waaraan te pas komen de mi nister van arbeid, en zijn collega van financiën, de afdeeling volkshuisvesting van het departement van arbeid, de hoofdinspecteur van de volkshuisves ting, de inspecteur van de volkshuis vesting, Gedeputeerde Stalen, gemeen teraad, burgemeester en wethouders, het veelkoppige bestuur van een wo- ii-ingbouwvereeniging, het bouw- en woningtoezicht, de woningdienst, de gezondheidscommissie en de Schoon heidscommissie, terwijl hem thans nog de aangename kennismaking met het bestuur van een. bouwgilde of van een coöperatieve arbeiders-associatie te wachten staat. Hij vertelde met een gelukkig gezicht zelf lid te zijn van de fabricage-com missie zoodat zijn project aldaar slechts veertien dagen is blijven hangen. ïntusschen vond hij zijn honorarium niet meer in overeenstemming met zijn gepresteerde» arbeid. Hoe was het mo gelijk. Toer, hij dit echter aan de auto riteiten kenbaar maakte, keek iedereen een anderen kant op. De man heeft zich thans in verbinding gesteld inet de „Commissie voor Geschillen over het honorarium van architecten, voor bouwwerken voor woningbouwvereni gingen en in het algemeen voor wonin- ,0. Lucille Lucille 1" mompelde Marie Verner, de handen ineenslaande, „wat moet er gedaan worden Lucille zat als versteend, de oogen op de vaas gevestigd, met open mond, moeilijk ademhalend. „Het is de vaas van koningin Anna zeide Merle plechtig. „Ik kan er op zweren bij eik beeldje. Miss Darra court, ik ik ben er zeer door ge schokt I" „Wat moet ei' gedaan worden herhaalde Marie. „O, Lord Merle, dit dit is mijn schuld 1" Zij bedekte haar gelaat met den zakdoek. „Als als ik het Susie niet verteld had, kon zij hel geheim niet geweten hebben 1" Lucille stond op. steunende op den rug van der, stoet. „Spreek jij van Harry Herne vroeg zij langzaam. „Yan Harrv Herne Merle keel; naar haar en dan naar dc vaas. „Lieve Miss Darracourt, ga mede, kom Toch mee mompelde mevrouw Dalton. Lucille wendde de oogen naar haar. „Mee komen Waarom Hoe hoe kwam die vaas hier De twee samenzweerders hielden zich stil. Zij waren op een moeilijk punt van hun tooneelspel en- hadden tiet anderen liever laten voortzetten. Wat er nu ook gebeuren moclit, zij dachten dat hun complot wel slagen moest. „Ik vrees, dat het maar al te duide lijk is", zeide mevrouw Dalton plecfi- ge« voor de volkshuisvesting". Snel bouwen. Wat Ïntusschen heeft „Architectara" een verweerschrift tegen de ministerieel' normalisatie in de iren. DE BELGISCHE KAMER. De Kanier heeft de ministerieele ver klaring besproken. In antwoord aan verschillende sprekers verklaarde Car ton de Wiart inzake de verdragen van 1839 dat voor België een nieuw statuut noodig Is. Het verdrag van Versailles en de Volkenbond zijn onvoldoende. Wij zouden, zeide de minister-presi dent, Engeland deel wilien zien nemen aan het Fransch-Belgische verdedigen de verbond. Carton de Wiart vervolgde Het is thans onmogelijk zich over den duur van den dienstplicht uit te spreken. De vrede, die te Versailles geteekend werd, is nog niet definitief gemaakt. Indien wij den indruk van zwakte geven, kan dit noodlottige gevolgen hebben, vooral in zake de kwestie der schadeloosstel ling. De minister-president, over de positie der staatsambtenaren sprekende, zegt, dat zij geen stakingsrecht hebben. Wat het gebruik van het Vlaamsch in het bestuur betreft, behoudt de regeering zich voor mogelijke amendementen te onderzoeken, evenals inzake de stich ting van een Vkomische Universiteit. HET NIEUWE BRITSCHE MARÏNE- PROGRAMMA. De „Times" wijst er op dat de Brit- scbe marine thans geen groot oorlogs schip bezit, hetwelk naar alie eischen voldoet aan de lessen, welke dan zee slag bij Jutland geleerd heeft. Daaren tegen bouwen de Vereenigde Staten en Japan oorlogsschepen van een geheet ander nieuw type dan de Engelsche vloot thans kan aanwijzen. Het gevolg hiervan zal wezen dat binnen enkele ja ren Engeland, voor het eerst sedert menschenheugenis, niet langer meer zal kunnen wijzen op de machtigste vloot van groote schepen, doch de derde plaats zat innemen met betrekking tot tie wereiuvloten. Dit geeft de „Times" aanleiding op te merken, dat de admiraliteit thans eens duidelijk moet. laten weten welken kant zij uit wil. Er is natuurlijk geen twijfeb aan de vriendschap van de Vereenigde Staten en Japan jegens Engeland, maar dat wil daarom niet zeggen, dat men hel bouwprogramma dier landen voor hun zeemacht eenvoudig onbekeken mag laten. Een van beiden óf Engeland moet dadelijk in een nieuwen bouw-wedstrijd van marine-vaartuigen treden, óf het moet zeggen dat het een dergelijke competitie niet meer noodig acht. Zulk een beslissing zou slechts gerechtvaar digd zijn op grond, dat de oorlog een wedstrijd in marine-bewapening onnoo- dig heeft gemaakt, öf dat de vloot- sterkte niet langer meer te meten is in tiet aantal van groote schepen. Dat laatste punt herinnert weder aan den strijd, die over deze quaestie is ge voerd in Juni 1914, toen de bekende Sir Percy Scott het land opschrikte met de bewering, dat het geen nut had meer slagschepen te bouwen, want dat men noodig had een geweldige vloot van on derzeeërs, vliegtuigen en luchtschepen en een klein aantal sr.elle kruisers. De verschijning van vaartuigen onder water, heelt naar mijn meening, dus schreef hij, het nut van drijvende sche pen te niet gedaan. Zelfs beweerde hij dat geen oorlogsschip in de haven meer veilig zou zijn tegen onderzeeërs. Tot dusverre heeft de oorlog nog niet bewezen dat Sir Percy Scott heeiemaal gelijk had Sir Percy erkende dit wel, doch meende niettemin dat de onder zeeërs het terrein van actie voor een oorlogsschip reeds aanmerkelijk hadden beperkt, omdat het zich niet te ver van Üe haven kan wagen. Zoo staat de admiraliteit voor een tig. „Miss Darracourt, wij hebben, he iaas, den schuldige ontdekt. Het is be wezen, dat de dief die Lord Merle's zilverwerk stal, die slecht geleide jonge man. Harry Herne is." „Waarom zegt u dat V" vroeg Lucil le toen naar de vaas kijkende, bracht zij de hand aan het voorhoofd cn zonk neer op den stoel. Merle sprong op haar toe. „Ik zai niet flauw vallen", zeide zij lieesch. „Ik weet, dat hij onschuldig is 1 Het is onmogelijk, dat hij het gedaan heeft. Dit kan mij; niets schelen iri bet geheel niet." Een valseh licht kwam voor een oogenblik in Merle's oogen. Wat moest zij dien man liefhebben, wien hij zoo doodeiijken haat toedroeg „O, Lucille 1" mompelde Marie ver drietig. „Ik hoon, dat het waar is maar denk „ik kan niet denken viel zij in. „Ik weet, ik voel, dat hij onschuldig is". Mevrouw Dalton legde de hand op beurend op Lucille's schouder. „Lieve", hernam zij, „deze vaas je vondt ze zelfhet lintje, dat die slechte nteid hier gelalcn moet heb ben .Bedoelt u Susie zeide Lucille uitgeput. Mevrouw Dalton knikte ernstig. „Denk aan haar verdwijning hel feit, dat zij hier gisterenavond laat was, dat zij, alleen, behalve miss Verner en u. hel geheime woord kende - INGEZONDEN MSDEDEEliNOEN. WATERZUCHT EN DE NIEREN. Waterzucht is ophooping van water in het lichaam, doordat de nierea niet ia staat waren om het af te voeren. Hel is met een ziekte op zich zelf, maar een verschijnsel van een organische ziekte. Of gebrekkige nieren, of eea hartkwaal kunnen de oorzaak zijn, doch daar nierkwalen zoo vaak hel hart aantasten, zijn gewoonlijk de «ie- ren schuldig. 's Morgens optredende verschijnseie» van v.-aterzucht (pafferigheid onder de oogen en in het gezicht) wijzen op ee» nieraandoeniug. Zwellingen van de voeten en handen na inspanning, voor al 's avonds, kunnen aantoonen. dat het hart is aangedaan. Dikwijls treedt waterzucht door nier zwakte tijdens zwangerschap op. Dit wordt verklaard door het feit, dat de nieren dan meer bloed te filtreere» hebben. Deze overspanning kan de nie ren verzwakken. 41 Andere indirekte oorzaken van wa terzucht zijn bloedarmoede, overwer king en zorgen. In verwaarloosde ge vallen kunnen de beenen en het lichaam enorm opzwellen, en de buik, de borst en de hersenen worden aangedaan. Heete Lichtbaden zijn nuttig, doordat zij de huidporiën openen en reinigen, en geregelde stoelgang is noodzakelijk. Deze beide voorzorgen verlichten bet werk van de nieren. Maar gebruik om deze organen te helpen en te verster ken Foster's Rugpijn Nieren Pile», Duizenden zijn blijvend gebeterd" door dit speciale niergeneesmiddel. Te Vlissingen verkrijgbaar bij A. C. Bemest, Lepelstr. 13, a 1.75 per doos onopgelost vraagstuk, en dit is te moeilijker omdat mededinging iti de» bouw van oorlogsschepen geweldig duur zou worden, aangezien een der moderne typen van oorlogsschepen, zooals Amerika en Japan die gaan bou wen, eerder op negen dan op zeven ml- lioen p.st. zai komen te staan. Moet het land jaarlijks weder die geweldige mll- lioenen gaan uitgeven, of moet iner. de kusten omringen met zwermen lucht vaartuigen en onder-water-vaartuige«f Op die vraag, meent de „Times", moet de admiraliteit het antwoord geven er is geen tijd te verliezen. Het onderzoek naar den dief suil van onafgewerkte bankbiljetten tot ee» bedrag van ƒ400.000 uit de werkplaat sen der firma Enschedé éi Zonen te Haarlem, wordt nog steeds voortgezet. Van de zijde der Nederl. Bank wares bijzondere maatregelen genomen om mogelijke verspreiding te voorkomen. Hier te lande zag men slechts gering gevaar, daar alie bankinstellingen e» geldhandelaars rekening hielden met de openbaar gemaakte cijfers. Het buiten land leverde groote moeilijkheden op. Een hoofdambtenaar der Nederl. Bank begaf zich persoonlijk naar de voor naamste Europeesche hoofdsteden e» zorgde er voor, dat de grootste finan- cieele instellingen aldaar op de hoogte gebracht werden en maatregelen kon den nemen. Deze hoofdambtenaar der Neder- landsche Bank had groote hulde voor de Haarlemsche recherche, die geheel i» overeenstemming met zijn meening, va» den beginne af, overtuigd was, dat de biljetten nog in Haarlem er. omgeving te vinden waren. Blijkbaar zijn de die ven geduldig te werk gegaan, want al de cijfers zijn uitgebeten met zoutzuur en men was nu zoover, dat nieuwe cij fers ingedrukt konden worden. Op dat oogenblik werd VV. de W„ een der verdachten, overvallen en gearresteerd. Deze de VV. is iemand, die er aardig bij zit en vele eigen huisjes heeft. Ook was hij voor velen een geldschieter, mam Luciile stond bevend op. „Waar is Harry hijgde zij. „Stuur dadelijk om hem Hij zal alles verkla ren 1 Hij moet dadelijk hier komen 1" Zij keken elkander aan toen zette Merle, op een wenk van Marie, de vaas op de tafel." „Ik zal hem gaan halen", zeide iiq. „Ik zeg met miss Darracourt, dat het onmogelijk is, dat hij schuldig is." Zij vestigde de oogen met een dank baren blik op hem, en .Merle ging naar de deur. Daar kwam hij twee mannen tegen, het waren Hope en Loveday. Hope v,-asernstig en zichtbaar in de war; Loveday scheen te schrikken bij het zien van mevrouw Dalton, en liet ee* uitroep var. verwondering hooren. „Welnu vroeg Lucille heilig. „Waar is hij „Weggegaan, miss", hernam Hope, met hangend hoofd. „Het is niet waar 1" riep Lucille. „Jullie bedriegt mij allemaal Hope. kijk naar die vaas! Hoe kwain die hier? jij kent Harry Herne 1 Jij weet even goed als ik, dat hij onschuldig is. Zeg hun toch, dat hij onschuldig is." Het was om medelijden te krijgen, hartverscheurend en ieders hart kromp ineen, behalve van twee zij waren te vol van zegepraal, dan dat er plaats was voor medelijden. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1920 | | pagina 5