NIE
300
25
h 6EVIILÖ
luis.
ON GEN
ROUW
3 DECEMBER.
1000SS500
150^:100
KAMEROVERZICHT.
9e tfiouwe van Oarraceurt
eiing.
ibiedingen
aanvragen.
58e Jaargang
1920
baandag f 1.5®
prijs als bove*.
FOON No. 200.
uister
w St. Nicolaas-
gemakkelijk en
en. Zie etalages
>k").
aer").
lok".
TER en WET-
Vlissingen noodi-
.'oor het HUREN
HUIS
gebruik gestelde
JIS, staande aan
alhier, uit, hu»
tten (op zege!)
ier a.s. in te zen-
1 Januari a.s.
GEM
vragen Hofmees-
sch-VIaanderen",
Vrijdag en- Zon-
If 1 en 2 uur.
beneden 16 jaar.
lijk Gesticht voor
„Vrederust" te
im bestaat gete-
ïEGSTTR
leid. Salaris 40*
veris vrije dienst-
antiegeld. Sollici-
;e neesheer-Ui ree-
t-Nicolaas-drukte
;n de 18 jaar.
DE VAATE, Klei-
iastscltuppii m
imber
Blie.
*81
«NO. 25©^'
VLISSIiNGSCHE COURANT
VRIJDAG
ABONNEMENTSPRIJS: Voor VlUsmgen en dï gemeenten op Walcheren /2.20
ser drie msaatdeu, Franco door fiït geheele tjk f 2.50. Voor Belgfé ƒ4.15.
Voor overige landen der Post-Unle f 4.70, Afzonderlijke nummer* 5 een!
ilpiritss l Hfi
gEslsi gakt SS, liisslsp. ïiiÉai füisre. 10
ADVERThNTlEPRUSVan 14 regels 1.10; voor iedere regel meer 26 ct.
Familieberichten van 1—6 regels ƒ1.70. Bij abonnement speciale prijs
Reclames 52 ct. per regel.Dtentóanbiedingen en -aanvragen 15 ct. per regel
ftfiépt Mfc. litguNferi eg Mm §s slfsm C&risislijh Isssidap
abonné'», In t bezit cenar
,c15b, ï.§n GRATIS verze-
»rd tegen ongelckken voor
gulden bg dood
door
een ongeluk
gulden bsi verlies
van een hand,
voet of oog
gulden bQ verlies
van een
w^svinger
gulden bij verlies
van eiken
anderen virgtf
felburg-Rotterdaffi
elegen plaatsen.
PASSAGIERS,
EN EN VEE.
sen,
»t:
8
8
8
jen wordt Woens
rdag 12 uur v.m
Middelburg
komen
i N.V. Transp en
,b. Erven G VOS,
te Middelburg
N, Tel. 153; te
1 OOSTERHOUT,
Dordrecht Gebrs-
TeL 101.
GEMEENTEBESTUUR
BEKENDMAKING OUD-ARCHIEF.
De Archivaris der gemeente maakt be-
ke»d, dat het Oud-Archief zal gesloten zijn
op A December en op 22 December a.s.
Vfissingen, 2 December 1S20.
De Archivaris voornoemd.
II G. VAN GROL.
EERSTE KAMER.
Op gezette tijden, meestal op ongele
gen tijden, als het juist in de Tweede
Kamer ook druk is, komt de Eerste Ka
mer bijéén, om in snel tempo de wets
ontwerpen naar het Staatsblad te hel-
'l pen, die de Tweede tusschen neus en
lippen heeft afgedaan. Zij doet het al-
I ken met hetzelfde ceremonieel. Van-
daag waren het er wel dertig, waar-
1 onder de wijziging der invaliditeitswet,
der Beroepswet en tal van onteigenin
gen voor den bouw van woningen te
Haarlem, Amsterdam, Amersfoort, Rot
terdam, Beek enz. Verder al de wijzi
gingen in de sociale wetten, die noodig
eijii in verband met de Arbeidswet.
Voorts oneigening voor den aanleg van
spoorwegen, Roodeschoo!Delfzijl enz.
en ten slotte ook nog de Marine-be-
gróoting voor 1920, die dus werkelijk
vóór het einde van het jaar het Staats
blad halen zal.
Er werd alleen lang gepraat over de
salarissen van de leden van den Raad
van State, en wel over de vraag, of zij
dfe geschillen van bestuur behandelen,
meer moeten verdienen, een onderwerp,
«lat alleen de betrokkenen kan interes
seeren.
Op 27 December komt de Kamer weer
bijeen.
TWEEDE KAMER
Vergadering van Donderdag.
De Waterstaatsbcgrooting en een
stille avondvergadering in December
waren vroeger onafscheidelijke begrip
pen. 't Was altijd zoo huiselijk, leder
Kamerlid had wel iets te vragen voor
zijn district er was altijd wel een ka
naal niet in orde, een brug te smal, een
station te klein, een weg onvoldoende.
En den ganschen avond door verrezen
de geachte afgevaardigden uit hun res
pectieve bankjes, om het groote belang
van verbetering te bepleiten. Als dan
Set lijstje vol was, kwam de minister
en hij verzekerde bij iedere brug, dat hij
er warme aandacht voor had, bij ieder
station, dat het spoedig aan de beurt
van verbetering was, bij iedere vaart,
dat die nu heusch voor-aan op de lijst
stond. En de afgevaardigden gingen in
Ijet late avonduur naar huis met de we
ienschap, dat zij zich weer heel ver
dienstelijk hadden gemaakt voor het
district, dat zij de eer hadden te verte
genwoordigen.
Vandaag ging het eerst om bezuini
gingen, waarvoor de heer Alarchant
weer op de bres sprong. Geen nieuwe
ambtenaren, is zijn leuze. Zij moeten
maar harder werken en niet in knusse
FEUILLETON
door
CHARLES GARV1CE.
Geautoriseerde vertaling van
1. P. WESSELINK—VAN ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
70)
Zij bereikten de open plek en Lucille
>rok zich een weinig terug, zoodat de
anderen voor konden ^dan.
„De plaats schijnt verlaten", fluis
terde Marie.
Mevrouw Dalton zette haar lorgnet
op. „Een aardige, mooie plek. Waar
schijnlijk is Herne bezig met zijn ge
wone werkzaamheden."
Lucille ging met opgeheven hoofd,
maar met een blos op fiet gelaat, naar
de deur en klopte. Het kloppen weer
klonk hol door de hut, maar het werd
"iet beantwoord.
„O, zeker is hij om dezen tijd uit",
hep Marie en draaide den knop om,
maar de deur bleef gesloten.
„Afgesloten", zeide ALarie.
Alarie ging naar het raam, juist zoo
a's zij het dien morgen gedaan had.
„Wat ligt alles overhoop", zeide zij
met een zachte stem.
Lucille schrikte. Zij herinnerde zich
de netheid, die de aardige kamer had
üekenmerkt.
„Wij deden beter terug te gaan",
kamertjes zitten lijntrekken. De minis
ter betoogde natuurlijk, dat hij alle
mannetjes dringend noodig had, maar
dat hij bereid was een commissie in te
stellen, bestaande uit ambtenaren en
niet-ambtenaren, die zal onderzoeken,
welke bezuinigingen kunnen worden
aangebracht. De heer Ter Laan stelde
een motie voor, om alle nieuwe ambte
naren achterwege te laten, totdat die
commissie haar arbeid heeft verricht.
Die motie werd echter verwerpen, even
als het amendement-.V.archant. Een po
ging, om de buitengéwone tractéments-
verhoogingen te schrappen, gelukte den
Leer Alarchant evenmin. Met 38 tegen
33 stemmen werden zij goedgekeurd.
Toen begonnen wij aan den water
afvoer, de roiien enz.
De motie-Haazevoet, die de wénsche-
lijkheid uitsprak van de instelling van
een Rijkskinderfonds, is gesplitst in
stemming gebracht. De Kamer sprak in
het algemeen de wënschelijkheid uit,
rr.aar wenschte niet, dat de regeering
met een voorstel, op grond van ver
plichte verzekering, zou komen. Er blijft
dus niets van over.
De motie-Duvs, om de ouderdoms
rente te verdubbelen, werd natuurlijk
verworpen met 52 tegen 27 stemmen
de motie-de Muralt, om deze rente met
20 n te verhoogen, werd verworpen met
44 tegen 35 stemmen.
Het amendement-Haazevoet. om 25
mille uit te trekken voor subsidies aan
bureaux voor sociale adviezen, werd
verworpen met 57 tegen 20 stemmen.
Avondvergadering.
In de avondvergadering der Tweede
Kaïner heeft een kort debat plaats ge
had over de positie van den gewezen
Duitschen kroonprins.
De heer Van Ravesteijn begon er
over. Hij uitte de ineening, dat de aan
wezigheid van den kroonprins vroeger
of later zou leiden tót onaangename
gevolgen voor onze regeering en ons
land. In Duitschland is „een zeer sterke
reactionaire en monarchale beweging"
j en dr. Van Ravesteijn verklaarde er van
overtuigd te zijn, dat de kroonprins
daarmede in contact stond, al was het
alleen maar door middel van zijn fami
lie, die af en toe in ons land komt.
De communistische afgevaardigde,
die van oordeel is dat de gewezen kei
zer er niet meer aan denkt naarDuitsch-
land terug te keeren, zag in de aan
wezigheid van den kroonprins een
voortdurend- gevaar.
Minister Ruys de Beerebrouck, die
nogmaals verzekerde, dat de regeering
veel liever de familie Hohenzollern niet
in Nederland had zien komen, ver
klaarde zich overtuigd te houden, dal
de gewezen kroonprins geen misbruik
zal maken van de hem verleende gast
vrijheid. De minister verzekerde, dat de
beide vorstelijke vluchtelingen tot dus
ver een kiesche houding hebben aange
nomen.
Indien in deze houding verandering
mocht komen, „zou de regeering weten
haar plicht (e doen". De minister hield
zich overtuigd, dat er geen contact be
staat tusschen den kroonprins en een
zeide Merle. „Waarschijnlijk komen wij
hem tegen op onzen weg."
Zij wilden gaan en Lucille bleef pein
zend achter op den drempel staan, toen
zij de schreden van een man achter
zich hoorde. Zij wendde vlug het hoofd
om, terwijl een zoete hoop in haar hart
opwelde maar het was Herne niet, het
was Hope. Hij kwam eerbiedig aan zijrt
hoed en wilde voorbijgaan, maar Marie
hield hem staande.
„O, Hope", zeide zij, „miss Darra-
court wenschl Herne te spreken."
Hope keek verwonderd.
.Mijnheer Harry, miss zeide hij,
weer aan zijn hoed komend, tegen Lu
cille, „hij is weg, miss
Lucille stond stil, hem aanziend,
maar de anderen herhaalden het woord!
„Weg?" zei Marie. „Wat bedoel je?
Waarheen
„Dat weet ik niet", antwoordde hij.
„Maar wat bedoel je is hij naar
het dorp gegaan, of waarheen?"
„Neen, miss hij is voor goed weg,
zegt men. Ik dacht, met uw welmeenen"
naar Lucille ziende „dat u het
wist. Ten minste, wij wisten eenige
dagen geleden, dat hij wegging."
Lucille legde de hand tegen den post
van de deur en haar gelaat verbleekte
maar zij glimlachte.
„Daf is onzin", zeide zij. „Mijnheer
Harry is niet weg. Hij is ergens op de
pachthoeve of in het park. Wil je hem
opzoeken, als je blieft en hem zeggen
hém vragen, of hij zoo goed wil zijn
bepaalde partij in Duitschland.
De speciale maatregelen, door de
regeering genomen met betrekking iot
de controle op de bcdoc.de personen,
kon de minister niet in -iet openbaar
meededen.
In zijn repliek verklaarde de heer
Va:: Ravesteijn zich niet bevredigd. Hij
merkte op. dat de gewezen kroonprins
niet eens „zijn eerewoord als officier"
had gegeven, ons land niet te zullen
verlaten. De heer Schaper mengde ziel.
toen in het debat en verklaarde even
eens, „de zaak niet te vertrouwen". Of
schoon het bewijs moeilijk te leveren
is, hechtte hij geloof aap de citaten in
de Duitsche pers, die trachten aan te
Joonen, dat de kroonprins met de mo
narchale beweging in contact staaf, en
hij vond het verdacht, dat de heer Von
Hohenzollern zich van een koerier be
diende inpiaats van al zijn brieven per
post te verzenden.
De minister bleef zijn meening hand
haven.
BINNENLAND
Tijdelijke afwijking van de mifitiewet.
Blijkens het eindverslag vraagt de
commissie van rapporteurs of bij de uit
voering van de bepalingen, vervat in
het wetsontwerp, houdende tijdelijke af
wijkingen van de Milifiewet om tijde
lijke afwijking van de vredesorganisa
tie wel te vermijden zal zijn. In verbant!
hiermede vraagt de commissie of en
zoo ja welke,afwijkingen van genoemde
organisatie voor de lichting 1921 naar
de meening der regeering zullen plaats
hebben. In het bijzonder vraagt zij in
lichting omtrent de verdeeling van de
13.000 in te deelen miiitieplichtigen
over de verschillende wapens en dienst
vakken en omtrent tie wijze waarop de
oefeningen bij de infante.zullen.wor
den geregeld. Verder verzoekt zij de
regeering het ontwerp van de nieuwe
indeelingsbeschikking voor de lichting
1921 indien dit althans gereed is, ter
inzage van de leden op de griffie der
Kamer te doen nederleggcn.
Het verblijf van tien ex-kroonprins.
Naar aanleiding van de sedert eeni-
gen tijd loopende geruchten volgens
welke de ex-kroonprins op het kasteel
„de Cannenburgh" te Vaassen zich zou
gaan vestigen, heeft een correspondent
van „de Tel." een onderhoud gehad
met den tegenwoordigen bezitter van
het kasteel, dr. Von Cleve, die de be
doelde geruchten karakteriseerde als
„dummes" geklets en den- correspon
dent machtigde dit praatje ten stellig
ste tegen te spreken.
Ook den gemeentelijken autoriteiten
is "omtrent een aanstaand verblijf van
den ex-kroonprins te Vaassen niets be
kend.
De geruchten vonden hun oorsprong
in het feit, dat dr. Von Cleve dezer da
gen een reis naar Wieringen heeft ge
maakt en- dat het kasteel „de Cannen
burgh" wordt verbouwd.
Naar wordt gemeld, heeft deze ver
bij mij te komen
Hope kwam aan den hoed, als om
zich te verontschuldigen, dat hij ver
plicht was zijn aangebeden^ jonge
meesteres tegen te spreken.
„Met uw verlof, miss, maar mijnheer
Harry is weg. Lovcday zag hem van
morgen met den mailtrein vertrekken.
Hij is juist terug en vertelde het mijzelf,
en dat mijnheer Harrv met de hand
•gegroet had."
Zij stonden allen zwijgend en voor
een oogenblik verpletterd van schrik,
allen, behalve Lucille zij glimlachte
nog ongeloovig.
„Loveday heeft zich vergist, Hope",
zeide zij. „Ga als je blieft mijnheer
Harry roepen."
De arme Hope liet het hoofd hangen
en liep haastig weg.
„Wij zullen teruggaan en wachten",
zeide Lucille. „Hij is niet weg."
„Maar de man zag hem, beste 1"
mompelde Marie.
Lucille keerde zich tot haar met een
blik van uit de hoogte.
„Ik zeg, hij is niet weg
„De kamer is geheel in wanorde",
waagde Marie op te merken.
Lucille ging onverwachts naar de
deur.
„Wij zullen hier wachten", zeide zij,
den knop aanrakend, toen herinnerde
zij zich, dat de deur op slot was en liet
de hand langs -het lijf glijden.
„Hier is een sleutel 1" zeide Alerle,
grimlachend, en hij wees op dien, wei-
bouvring ten doei het kasteel in te rich
ten als pension voor Duitschers de
exploitatie begint in 't voorjaar.
De correspondent van „de Tel." ie
Wieringen meldt eveneens, dat de ex-
kroonprins niet naar Vaassen zal ver
huizen.
Een belangrijk onderzoek.
De Alaatschappij van Nijverheid steli
een belangrijk onderzoek in. Door tus-
schenkomst van haar 37 departementen
richt zij zich tot de industrieelen met
ten aantal vragen, uit de antwoorden
waarop zij zich een oordeel hoopt te
kunnen vormen over de uitwerking van
:de verkorting van den werktijd en van
het overleg met beambten en arbeiders.
Welken invloed gaat daarvan uit op
den gang van zaken in de bedrijven
Hoe staat het met de productie onder
het nieuwe bewind en met den geregei-
den gang van het bedrijf? Hoe geb--:-
Ken ue arbeiders hun vrijen tijd Welke
voordeden en welke nadeelen levert het
overleg met het personeel Gewichtige
vragen 1 Wij hopen, dat de industriee
len de Maatschappij van Nijverheid in
haar onderzoek zuilen steunen door de
vragen zoo uitvoerig mogelijk te beant
woorden. Het zou voor de verdere ont
wikkeling van het bedrijfsleven van
groot belang zijn.
Antwerpen en Rotterdam.
Gedurende de maand November werd
de haven van Antwerpen bezocht door
6!8 schepen, metende te samen 896,209
ton. Daaronder zijn begrepen 55 zeil
schepen, metende 18,441 ton, en 563
stoomschepen, metende 877,768 ton.
In dezelfde maand van 1919 waren
aangekomen 463 schepen, metende te
samen 557,037 ton.
In de eerste elf maanden zijn in de
haven van Antwerpen aangekomen
7077 schepen, tpetepde 9,761,140 ton.
Ziehier de vergelijkende tabel der
vorige jaren voor de eerste elf maan
den
1913 6453 schepen 12,927,690 ton
1919 4346 4,594,336
1920 7077 9.761,140
In vergelijking met 1913 is er voor de
elf maanden een vermeerdering van
624 schepen en een vermindering van
3.166,550 ton.
In de maand November zijn in de
haven van Rotterdam 620 schepen aan
gekomen, metende 920,069 ton, terwijl
er in 1919 454 schepen zijn aangeko
men, metende 527,(565 ton.
Sedert Januari 1920 zijn te Rotter
dam aangekomen 5373 schepen, me
tende 6,770,025 ton, terwijl in 1919
4!44 schepen waren binnengekomen,
metende 4,595,581 ton.
De vergelijkende tabel der havens
van Antwerpen en Rotterdam voor de
eerste elf maanden is als volgt
Antwerpen 7077 schepen, 9,761,140 ton
Rotterdam 5373 schepen 6,770.025 ton.
Inspecteur voor de Scheepvaart.
Bij Kon. besluit is benoemd tot in
specteur voor de Scheepvaart te 's-Gra
venhage de heer P. S. van 't Hooft, ge-
ken mevrouw Dalton nog gedachtenloos
vasthield, „misschien past die wel".
Lucille nam dien van haar aan en
stak hem in het slot.
„Lieve miss Darracourt mompelde
mevrouw Dalton.
Lucille wendde haar bleek gelaat tot
haar.
„Ik heb het recht daartoe", zeide zij
haast ruw. „Dit huis behoort aan mij.
Terwijl zij sprak ging de deur open.
„Wat vreemd mompelde Merle.
„De sleutel past Waar kwam die van
daan
Ef was een oogenblik van diep stil
zwijgen.
Mevrouw Dalton werd bleek, haar
lijfpen openden en sloten weer.
„Het is de sleutel, dien ik in Susie's
slaapkamer heb gevonden 1" fluisterde
zij verschrikt.
„Het is de sleutel, dien ik in Susie's
slaapkamer -heb gevonden", herhaalde
mevrouw Dalton onhoorbaar.
Marie Verner schrikte op en gaf een
gil, de oogen nauwlettend op Lucille
gevestigd houdend. Haar gelaat werd
bleek, toen glimlachte zij.
„Wat zou dat zeide zij rustig.
„Een sleutel kan op twee sloten pas
sen".
„Dat spreekt I" riep Marie Verner
lachend uit. „Wat zijn wij belachelijk
vol kwade vermoedens 1 Mevrouw Dal
ton, u bent daar de schuld van."
Mevrouw Dalton was op het punt te
antwoorden, toen Merle inviel
pensiopqeefd luiienant ter zee 2e klasse,
adjunct-directeur van hel rijksbureau
voor de scheepvaart te 's-Gravenhage.
Een nuttige staking.
Er heeft, schrijft „de Tijd", onlangs
een staking plaats gehad aan de Haag-
sche gasfabriek, waarbij 50 werklieden
het werk er bij: neerlegden. Toen zij
dit gedaan hadden, kwam men tot de
ontdekking, dat zij eigenlijk gemist
konden worden er, men liet ze staker
Dat bezorgde de gemeentekas een
voerdeeitje van 1510 per week. Maar
uit de begrootingsstukken blijkt, dat er
nog meer overbodige werkkrachten
waren. Bij de gasfabrieken alleen kon
het personeel met 33 bij de ziekenhui
zen met 28, bii den reinigingsdienst met
24 man worden verminderd en bij de
overige diensten werden vacatures,
zonder schade voor den dienst, niet
meer aangevuld. In 't geheel is de
Haagsche gemeentedienst in korten tijd
ontlast van 288 werklieden en 158 amb
tenaren. Dat scheelt ettelijke honderd
duizenden guldens per jaar.
De oorzaak van deze razzia was de
staking der 50 en dus heeft die staking
voor de gemeente haar nut gehad en
nu was meteen de zuinigheidscommissie
niet haar strijd tegen de lijntjestrekkerij
gereed.
De actie van het spoorwegpersoneel.
Te Utrecht is een druk bezochte ver
gadering gehouden van de R. Kath.
spoorweg-organisatie „St. Raphael". In
deze vergadering is door verschillende
sprekers scherpe critiek uitgeoefend op
Ue Nederl. Vereeniging, die het salaris
compromis van de directie der spoor
wegen van de hand wees. Na uitvoeri
ge debatten werd ten slotte onder dave
rend enthousiasme een motie aangeno
men, waarin bij regeering. Tweede Ku
iper en spoorwegdirectie met kracht
wordt aangedrongen, de afwijzend*
houding dc-r Nederl. Vereenigip.g ten
spijt, het getroffen comprotnTs toch tot
uitvoering te brengen, aangezien de
overgroote meerderheid van het spoor-
wegpereóneel met dat compromis in
stemt.
De woningnood te 's-Gravenhage.
Burg. en Weth. van 's-Gravenhage
hebben den gemeenteraad aange
boden het verslag van de resultaten der
woningtelling, gehouden tusschen 6 en
20 October 1919 door het Bouw- en
Woningtoezicht.
De verzamelde gegevens, welke in elf
tabellen zijn verwerkt, bevestigen, dat
de toestanden zeer zorgwekkend zijn.
Het totaal aantal woningen bedroeg
op dat tijdstip 76.953 en was sinds 1916
gestegen met slechts 6.5 hetgeen in
vergelijking met de normale toeneming
van woningen vóór den oorlog, zoowel
als met de toeneming van de bevolking
sinds 1916. zéér onvoldoende is. De vrij
algemeene verhooging der huren verer
gert de gevolgen hiervan.
Het gebrek aan woningen wordt ge
demonstreerd door de toenemende sa
menwoning van meerdere gezinnen in
„Ik wensch, dat u de zaak laat gaan,
miss Darracourt", sprak hij op zachten
ernstigen toon. „Zooals ik u gezegd
heb, en ik herhaal het hier, ik verdenk
Harry Herne geen oogenblik. En en
vergeef mij, als ik mij in zijn plaats
denk, zou ik niet gaarne, als ik hem
was. willen, dat mijn hut geopend
werd, terwijl ik afwezig was."
„De hut is van mij", zeide Lucille
uit de hoogte. „Als ik die open maak,
is het om zijnentwile, om dadelijk te
bewijzen, dat hij niets van den diefstal
afweet".
Terwijl zij sprak, wierp zij de deur
open en stapte over den drempel. De
twee andere dames volgden haar.
Merle bleef, met gemaakte kieschheid
op het plaatsje staan.
Toen zij de verwarring zag, die in de
eens zoo nette en aardige kamer
heerschte, bekroop Lucille een vage
angst, en zij stond rond te kijken, bleek
en ongerust in het eerst.
„Hij is hier niet", fluisterde Marie
Verner, vlak achter haar. „Lucille, ik
vind het hier zoo vreemd 1"
Lucille wendde het hoofd om en
keek twijfelend naar haar.
„Wat vindt je hier zoo vreemd Hij
zal hier dadelijk komen. Wij zullen
wachten. Hope zal hem vinden en
naar ons toe zenden."
(Wordt ve