P pop VLISSIINGSCHE MO 100 5 ooMapper es Doods Lan passagiers, ren en vee. V1 8 1 W0ENSD40 lO NOVEMBER Kfitiqnti KAMEROVERZICHT. ii Vrouwe van Sarracourt ïbaseerd procent is riittschippii i, nu. I».5stI' ilififiFirn l Hi 01ÏHBIfc, liét M\ §8, flissieesn. TiiaMta lalirc. iO fifsgüjgi Mis, ilipzoiiri ep Isiéj so iigstssia Ms Shristslijks iissÉp ^BINNENLAND FEUILLETON tegen Besmetting. e-No.266 58e Jaargang? Ï920 is in het ambra, EK. WMllK kT 7. ïHAPeu JOELliMCÏ |tsen vm. 8 15, 11. plaatsen nm. 5 27. 7.15 |t?in vm. 7 45, 11.42, In plaatst n rm 646. vm 10 30. If en vm 8 15, 11.13, Ir plaa1sir rm. 3 47. 6.10. -sen vm 7 58, 10.43. Ilaatsen vm. 11-55, Irnstregeiingen gratis 1 hare a^enn n en b liddelburg-Rottsris® ngelegen plaatsen. Ivemberli.*. uit». SU 112 8 l15 8 1 B16 I8 ngen wordt W oen®- lerdag 12 uur v-iö, k Middelburg tekomen lm N.V. Transp en Iv.h. Erven G VO-, lia. te Middelburg I"M fel 153; te N OOSTERHOUT, Dordrecht Gebts 101 in het rn b r o. A8Ö?®£:ViENTSPKijS: Voor VllMingen en de gemeenten oo Walcheren /2.20 pas drie maanden. Franco door het geheels rfk 2.50. Voor BelgiS ƒ4.15. Voer overige landen des Po*t-Uaïe f4,70. Afzonderlijke nummers 5 cent ADVERTENTIEPRIJS: Van l4 regels ƒ1.10; voor iédere regel meer 26 et. Familieberichten van 1--6 regels ƒ1.70. Bij abonnement speciale prijs Reclames 52 et. per regel.— Dienstaanbiedingen cn -aanvragen 15 ct. per regel t>8 abenné'», ia 't bezit eener et ijs, z$s ORAT1S t'Crze .-»»{) iwgen ongelukken voor gulden b§ levens lange ongeschikt heid tot werken «iyU een ongeluk C$U$J guirien b§ verlies <ff van een hand, voet of oog gulden bij verlies van een duim gulden b§ verlies f van sen 0 wijsvinger &ei% gulden bij veriies van eiken anderen vir ger TWEEDE KAMÉR. Vergadering van Dinsdag. De voorzitter zegt, met ontroering het bericht van het overlijden van dr. Abraham Kuyper, óud-minister-presi- deirt en oud-lid o.a. van deze Kamer, te hebben vernomen. Dr. Kuyper was iemand van zóó buitengewone betee- kenis voor de staatkundige en kerke lijke geschiedenis van ons land, dat spreker het niet doenlijk acht, hem hier op dit oogenblik naar waarde te schet sen. ®Als journalist, als redenaar en als staatsman was dr. Kuyper de éérste onder zijns gelijken. Dat hij voor velen was de van God gegeven leider, voor anderen een steen des aanstoots, dat was een gevolg van de groote rol, die dr. Kuyper in de ge- schiedeis van ons vaderland gedurende meer dan een halve eeuw lang heeft gespeeld, vooral ook in dit parlements gebouw. De herinnering aan deze groo te figuur zal bij ontelbare leden blijven voortleven. Met dit kort, maar keurig woord herdacht de voorzitter bij de opening der vergadering dr. Kuyper. De heer Ruys de Beerenbrouck, mi nister-president, voegt hieraan woor den van diepen eerbied.en grooteri weemoed toe. Dr. Kuyper was een groot man, een man zóó groot als ons vaderland erslechts weinige heeft gekend. Voor de kenschetsing van zijn over weldigende eigenschappen ais staats man past slechts een eerbiedig stil zwijgen. Eerst na grondige studie zal de geschiedschrijver de volle beteeke nis van dr. Kuyper kunnen boekstaven. Hie'r past ons slechts met ootmoedige hcrusting té zeggen Er is een groot man heengegaan. (Beide redevoeringen werden door alle aanwezigen staande aangehoord en onder doodsche stilte uitgesproken.) In het wetsontwerp tot verruiming van het gemeentelijk belastinggebied werden nog eenige meest onderge schikte wijzigingen aangebracht. De eindstemming over het ontwerp heeft later plaats. Het verdere van den middag werd volgemaakt met discussie over de uit breiding van Amsterdam, waarvoor wij zoo ver van de hoofdstad minimale be langstelling meenen te moeten veron derstellen. Nog steeds is een beslissing niet gevallen. Het sterfbed van dr. Kuyper. De Haagsche redacteur van „de (anti rev.) Rotterdammer" schrijft In vollen vrede is dr. Kuyper gisteren avond heengegaan naar de rust. die er overblijft voor het volk van God. De laatste vijand, die te niet gedaan moet worden is dc dood de genade (les Vaders, Wiens kind dc groote inan zich wist, heeft hem doodssmarten ge spaard zacht en kalm in den vollen zin des woords, ging hij heen naar het door CHARLES GARV1CE. Geautoriseerde vertaling van P. WESSELINKVAN ROSSUM. 52) (Nadruk verboden., EtteiHe was op een canapé gaan zit- ten en keek naar hetgeen gebeurde rjiet lachende, starende oogen maar bij de «stige woorden van Marie ging haar een steek door het hart. Maar een "ogenblik daarna ging de pijn over in <-en hevige verontwaardiging, Hoe durfde Marie of wie ook zijn naam te verhinden met dien van een dienstbode, wie dan ook, anders dan met haar "Je antwoordt niet, Susie", ging Ma- ie Verncr voort, „en ik moet niet uit e schooi klappen, wel?" Lucille's gelaat werd warm en toen maar Susie werd zoo rood als cen pioen. Ha. T,ee< zeker, miss, dat mijnheer Ay'ïbegon zij. in'dr.' c'''e", viel Marie Verncr haar had I re^,e' also,: Z'J baar niet gehoord u het onderwerp al tveer vergeten Vaderhuis. De Koning der verschrikking werd een engel, die de volle vrijheid der heerlijkheid der kinderen Gods bracht. Zaterdagavond bleek het einde in sneller tempo dan tot dien tijd, te naderen Zondag kwam de dood steeds dichterbij, en moest dc familie om het sterfbed verzameld worden. Prof. H. H. Kuyper bediende het Woord in Wor- merveer en kon eerst des avonds ko men dr. A. Kuyper uit Rotterdam werd opzettelijk na de morgengods dienstoefening gewaarschuwd en kwam toen onmiddellijk. De derde zoon uit Leiden was reeds eerder gearriveerd, in den vooravond wenkte dr. Kuyper, die sedert 29 October wegens zwakte niet meer spreken kon, zijn dochter, mej. J. H. Kuyper, die hem den laatsten* tijd met de liefderijkste zorg omringde, en gaf haar fe verstaan, dat hij zijn kinde ren bij zich begeerde. Ook de heer Iden- burg, die van dag tot dag den zieke be zocht, was aanwezig. In gemeenschap pelijk gebed werd toen den Heere gebe den om bewaring voor lijden en be nauwdheid en gedankt voor den zegen, dat in vol bewustzijn afscheid genomen kon worden van den geliefden vader, die dankbaar en .geinkkig den eeuwigen vrede tegenging. Dr. Kuyper, die wel veel sluimerde, maar nog vele heldere oogenblikken had, kon toen bij volle kennis, hoewel met bijna onhoorbare stem, afscheid van de zijnen nemen. Een afscheid, dat tranen deed vloeien, maar waarbij de droefheid toch riet den glimlach der eeuwige vreugde kon verbergen. Langzaam zette het stervensproces zich nu door. Totdat het Maandagmid dag duidelijk werd, dat het nu welhaast gedaan zou zijn. Op verlangen van den stervende werd de heer Idenbiirg weer gehaald, en deze bleef wachten, tot het laatste heldere oogenblik dr. Kuyper de gelegenheid gaf de omringenden een laatst vaarwel toe te wuiven. En toen w as ook voor 'dezen sterken man, voor dezen heid des geloofs, het einde van het aardsche leven daar, en zacht sluimerde hij in. om zonder ken- nelijken doodsstrijd in Jezus te ontslapen. Dr. A. Kuyper. -jr Het spreekt vanzelf dar de geheelc Nederlandsclie pers beschouwingen wijdt aan het heengaan van dezen groo- ten doode. Wij kunnen slechts in het beknopt een bloemlezing uit de voornaamste bladen opnemen. Namens de hoofdredactie van „de Standaard" wijdt de heer A. W. F. ldenburg een treffend gevoelde be schouwing aan het verscheiden van den grooten voorganger der anfi-revolutio- naire partij. Bij zijn sterfbed willen wij niet den mensch groot maken. Diep verstaan wij de sprake, die ook van deze sponde uitgaat stof zijt gij en groot is alleen God. Daarom willen wij met rouw in het hart over het verlies dat ons trof, Hein danken en Zijnen naam prijzen voor hetgeen Hij ons volk en in het bijzon der ons anti-revolutionairen, maar ook in ruimeren zin ons Christenen, zoo was „ik vertelde jc niet, dat ik Lord Merle van avond in 't park ontmoette". „Neen", zei Lucille koeltjes. Zij luisterde nauwelijks door de ontroering, welke de praatjes, betreffende Susie met Harry Heme, op haar maakte. „Ja, en wij keuvelden gezellig. Weet je, hoe meer ik lord Merle zie, hoe meer ik van hem ga houden. Hij was dezen namiddag heel aardig en zooals me vrouw Dalton zegt, hij is „een zeer beschaafd heer". Weet je nog na tuurlijk weet je het nog de pret, die wij hadden over zijn geheime zilver kast Lucille antwoordde niet, zij luisterde maar half. „Wat een massa zilver, niet waar Ik maakte nog een grapje over inbre kers, spelenderwijs, maar heusch, als men er aan denkt, wat zou een inbreker een geweldigen buit hebben, als hij in die kast kwam I Wat heb je toch een vroeselijk harden borstel, Susie I" Susie legde den borstel weg en nam een zachten. „Er moet voor een waarde aan vele duizenden in zijn", ging Afarie Verner voort, „genoeg om een man levenslang rijk te maken, een man zooals een inbreker, bedoel ik. Je kunt er van op aan, als het bekend was, dat daar zulk een schat bijeen was, langen tijc' in dr. Kuyper heeft ge schonken. De heer ldenburg memoreert clan den veelzijdigen en -/waren strijd, dien dr. Kuyper gestreden, heeft en constateert met dankbare gevoelens, dat „de grootste genade die God ons door dr. Kuyper deed toekomen is geweest, „dat het goud van, 't ©alvinisme dat verdon kerd was, weder hélder voor ons begon te glanzen." Voor deze geestelijke gaven die in hem, den rijkbegiftigde, zoo harmonisch cn schoon vereenigd waren, danken wij den Heere. Daardoor was hij een dra ger van Gods lichtwmder ons. Dat licht is nu van ons genomen. Maar Hij die van zich zelf getuigde lk ben het Licht der wereld, blijft door zijn Woord cn Geest bij ons. Van Hem wil ook verder ,de Standaard" getui gen. Voor zijn zaak wil zij pleiten.Voor 's Heeren ordinantiën wil zij strijden. Wij weten welk een kracht ons ont viel, en dat er onder ons zijns gelijke niet is. Maar wij weten ook dat Gods kracht in zwakheid volbracht wordt. En in dit geloof, dat een Paulus deed roe men als ik zwak ben, dan ben ik machtig, nemen wij „de Standaard" over, van God begeerendc een deel van die getroüv,makende genade, die aan dr. Kuyper zoo rijkelijk was geschon ken. In Gods kracht willen wij voort gaan in de lijnen door Groen van Prin- srerer en Kuyper ons gewezen. De „Rotterdammer" vertolkt haar droefheid in een artikel „de slag is ge vallen" en schrijft dan Bij het sterven van dr. Kuyper dan ken wij God voor het onnoemelijk vele ons in dezen held geschonken en wij bidden Hem, dat Hij ons verwakkere om te schragen 't grootschc werk, door hem gewrocht. Vergeten zullen wijjljct nooit, wat wc vermogen door onze politieke organi satie, wat we ontwikkelden aan journa listiek talent, wat we bezitten in onze Christelijke scholen, wat we loven in onze Vrije Universiteit, waf we roemen in zoo menig Christelijk instituut, wat we prijzen in de verdieping onzer god geleerde wetenschap het is onder Gods zegen niet 't minst aan dr. Kiiv- per's arbeid te danken. Waarin lag eigenlijk het geheim van de kracht, door deze titanengestalte ontwikkeld Eens werd daarop door een onzer vooraanstaanden dit ant woord gegeven „Ik zie in dr. A. Kuy per den man, die, in aansluiting aan Groen van Prinsterer, ons voorgaat om op staatkundig gebied niet slechts voor het geeloof tc strijden, maar ook uit '1 geloof te leven." Hier was eene, die zich zelf gar ge heel en onvoorwaardelijk om het Pro Rege, voor Christus onzen Koning op alle levensterrein uit te dragen. De grooten, de koningen, ook de ko ningen in hef rijk der geesten gaan heen - maar de Allerhoogste Koning blijft. Tot Hem gaat naast liet ootmoedige smeeken om troost voor de velen, die hem liefhadden, oin bewaring van wat in zijn scheppingen God verheerlijkte, de innige dankbede voor den grooten zegen ons volk in dezen trouwen dienstknecht des Heeren bereid. iemand wel trachten zou dien te stelen." Zij hield op om te geeuwen en Susie staakte haar borstelen, stond met open mond te luisteren em begon toen haar werk weer met meer kracht dan te voren. „Iemand zou daar heel gemakkelijk kunnen inbreken, den boel wegbrengen cn zich uit de voeten maken naar een plaats, waar de wet hem niet kon achterhalen." „Jij vergeet", zei Lucille afgetrokken, om maar iets te zeggen, „dat de kast heel veilig "is tegenover iedereen, die liet geheime woord niet weet, dat op den sleutel gevonden moet worden." ,.0, natuurlijk", zei Marie geeuwend. „O, Luciile, weet je, hij en ik spraken van middag over dat zilverwerk, cn raadt nu eens, wat hij zeide „Dat kan ik niet. Ik ben niet sterk in het raden", zei Lucille afgetrokken. „Je weet het niet Nu je zondt het ook nooit raden. Ik vroeg hem mij het geheime woord te zeggen, dat zijn schatten kon ontsluiten. Herinner je je, dat hij beloofde het tnij te zeggen, wanneer ik er om zou vragen Herinner je het je „Ja", antwoordde Lucille, nog steeds op droomerigen toon. Susie bewoog den borstel over het gouden haar, maar luisterde met groo- ,,De Tijd" accentueert het verbond met Rome De vastheid van Rome was hem voor beeld en aantrekkingskracht. Bij dc Ka tholieken vond hij de phalanx-eenheid, welke hij onder zijn eigene menschen zoozeer begeerde bij hen vond hij te vens die éénlreid van gedachten, willen en gehoorzamen, welke noodig zijn om iets grootsch voor het heil der mensch- heid tot stand te brengen. En nog in de laatste jaren, toen meermalen Rome een waarschuwende stem deed opgaan tegen oorlogsgruwelen en machtsmis bruik van de sterkeren, toen 's Pausen mond woorden van vrede sprak, die door heel dc wereld werden beluisterd, toen heeft men van hem mét dc erken ning van de wereld-betcekenis, welke 'hierin gelegen was, de klacht moeten hooren, dat zulk een verschijnsel bij de zijnen werd gemist. Dc „Maasbode" zegt o.a. Kuyper heeft geploegd en gezaaid, maar ook heeft hij de schoven van een akker mogen wegdragen. Hij heeft als een andere Mozes zijn gesmade kleine volk uit de slavernij van het liberalisme, waaronder het in verdrukking leefde, weggeleid, maar veelszins gelukkiger dan een Mozes heeft hij zc-lf met hc-n het beloofde land mogen binnengaan. Driemaal mocht hij in het oude land van Thorbecke een christelijk ministerie aan het roer brengen, een, waarvan hij zelf, dc eenvoudige predikant uit Beesd, de minister-president werd. Hij heeft zijn menschen weten te brengen tot de hoogste posten in den lande, hij heeft aan het eind van zijn leven zijn school strijd met de schitterendste victorie be- kfoond gezien. Zoo mocht hij zich niet ten onrechte als een gelukkig man prijzen. Maar ook dc Simei, die eens David navloekte, heeft hem onverpoosd op zijn levenspad vergezeld, maar als ne derig Christen heeft hij 't blijde erkend, ook aan dien Simei heeft hij een deel van zijn kracht gedankt. Fiolen van smaad en verguizing zijn over hem heengegoten, maar hij heeft zijn littee- ken gedragen als dc eereteeken van de trouw van zijn verknochte volk. Maaf ook wij Roomsch-Katholieken buigen eerbiedig het hoofd bij het graf van dezen grooten Nederlander, want ook ons is hij een voorbeeld en een spoorslag geweest. Vergeten mogen wij niet dat Kuyper ook onder ons niet weinig de gids is geweest, die tot geestdrift wekte en tot daden spoorde. De „Nederlander" legt vooral den nadruk op de rol door dr. Kuyper ge speeld als „reformator". Er zal wel, ook onder hen, die onder zijn doen en laten geleden hebben, niemand zijn, die niet erkennen moet, dat hij inderdaad vele blijvende her vormingen heeft tot stand gebracht, daaronder ook die door vriend en vijand moeten worden geprezen, en dat zeer waarschijnlijk een anderen leider dit niet zou zijn gelukt Men kan met zijn hervormingen niet instemmen, en toch toegeven dat het doode-punt, waarop bij zijn optreden ons land stond, funest was, en dus te. onschuldige, nieuwsgierige oogen. ..Nu, ik wilde eens zien of hij zijn beiofte zou houden. Je weet, hoe de mannen zijn, beste als honig en suiker, beschaafd en beleefd, totdat zij op de proef worden gesteld. Dus dacht ik nü moet ik Mylord eens op de proef stellen, ik vroeg hem, ging zij langzaam voort, met een aanloopje mij het geheime woord te zeggen, dat zijn sleutel moest vormen, en dat een „sesam open u" zou zijn voor zijn prachtige zilverkast." „En hij weigerde het je te zeggen", zei Lucille. „Weigerde Wat ken je hem slecht, .ie oordeelt verkeerd over hem, zooals ik ook deed. Hij zeide het mij dadelijk. Het is „Safety". In haar nieuwsgierigheid en opge wondenheid bij deze wonderbare ver telling liet Susie den borstel vallen. Deze daad en het leven dat er mee gepaard ging, maakte Lucille opmerk zaam op de volle beteekenis van het geen zij gehoord had. Met een plotse- lingen blos en het samentrekken van haar zware wenkbrauwen, sprak zij „Is je haar klaar, Afarie „Ja, lieve", hernam Marie vroolijk. „Aardig van je, dat je mij Susie afstond. Dank je wél, Susie." Susie, die nog dacht aan het vrecm- INGEZGNBEN MEPEDEEL1NGEN. ■ormamint-Tablettenl vernietigen de bacteriën in mond en keel en beschermen j dankbaar zijn, dat hij ons over dat punt heeft heengeholpen. De „N. R. Ct." meent, dat de dood van.dr. Kuyper „niet meer dien buiten- gewonen indruk zal veroorzaken dien lui zou hebben gemaakt, indien deze ge weldige persoonlijkheid in de volle kracht van zijne werkzaamheid uit ons midden ware weggenomen geweest". Zijne figuur was in onze herinnering reeds verbleekt, zegt het blad, en voor al ook omdat de jaren die ons van het tijdperk, waarin hij schitterde, schei den, zoo rijk aan machtige gebeurtenis sen waren. En het meent dat daaruit wel blijkt, dat per siot van rekening „geheel andere dingen over het politie ke en sociale leven der volken beslis sen. dan die Kuyper met ijzeren volhar ding op den voorgrond trachtte te dringen „Alleen de geschiedschrijver zal hier eenmaal een juist oordeel kunnen ge ven. MisscfSjju vergapen wij ons op het oogenblik fezeer aan den schijn en zal achteraf blijken, dat in de kolossale tijden, die wij doormaken, en door de werking van de nieuwe beginselen, die naar de heerschappij dingen, ten slotte weinig tot stand komt dat voor hef geestelijke, zedelijke en maatschappe lijke leven van blijvende waarde moet Worden geacht, en in ieder geval min der dan waarvoor Kuyper gewerkt hoeft." Dr. K. was een reus in elk opzicht, zegt de „N. R. Ct." verder, en hem ge lukte wat Groen is mislukt de massa tot een levende partij te organiseeren, een vaste phalanx. Heeft hij als staatsman iets duur zaams tot stand gebracht Heeft hij in ons staatkundig leven elementen wak ker geroepen, nieuwe beginselen op den voorgrond gebracht, waarop een re- gcerstelsel kan opgebouwd worden De toekomst zal dit uitwijzen. Op hei oogenblik ziet liet er niet naar uit, 4ai dr. Kuyper uit dit oogpunt beschouwd in de geschiedenis van ons land onder de groote staatslieden zal worden ge teld. Wie aan dit graf de balans van dit leven wilde opmaken en vragen wat dan van dien reuzen-arbeid van blij vende beteekenis zal zijn niet slechts voor een partij, maar voor land en volk in zijn geheel aldus „de Tel." zal niet mogen nalaten te bedenken, dat,wie zijn levenstaak zag in het licht dat voor dezen Calvinist het éénig-schijnende was, reeds daarmee zichzelf en heel zijn arbeid een beperking oplegt. Al leen wat in dat licht begeerlijk en strij- denswaard geleek, verdiende de toewij ding van ook de grootste talenten, zoo was reeds hierom Kuyper's leven en arbeid voorbestemd bij uitstek een par tijdig karakter te dragen. de verhaal van de geheimzinnige zil verkast, en den sleutel, maakte een bui ging, en terwijl zij de borstels bijeen iegde, ging zij naar het aangrenzende boudoir. Lucille stond op van de canapé en sloot de deur niet zorg, ging toen naar den stoel, waarop Marie Verner met de handen achter het hoofd in een zor- gelooze houding zat. Lucille keek een oogenblik stilzwijgend naar haar en zeide toen „Marie, ben je niet tamelijk onbe scheiden geweest"' Marie Venner vestigde haar grijze oogen met onschuldige verbazing op haar vriendin. „Neem me niet kwalijk, Ben ik niet, wat zeide je, onbescheiden geweest „Ja", hernam Lucille, ernstig voor haar staande als een lieflijk visioen, met een gloriekrans van goudbruin haar. „Onbescheiden Hoe dat? Ik begrijp je niet?" „Denk eens na", sprak Luciile ern stig. „Je hebt den Markies verleid je het geheim te vertellen, dat toegang geeft tot de plaats die al zijn prachtig zilver bevat." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1920 | | pagina 1