P
pop
VLISSIINGSCHE
MO
100
5
ooMapper
es Doods
Lan passagiers,
ren en vee.
V1 8 1
W0ENSD40
lO NOVEMBER
Kfitiqnti
KAMEROVERZICHT.
ii Vrouwe van Sarracourt
ïbaseerd
procent
is riittschippii
i, nu. I».5stI'
ilififiFirn l Hi 01ÏHBIfc, liét M\ §8, flissieesn. TiiaMta lalirc. iO
fifsgüjgi Mis, ilipzoiiri ep Isiéj so iigstssia Ms Shristslijks iissÉp
^BINNENLAND
FEUILLETON
tegen Besmetting.
e-No.266
58e Jaargang?
Ï920
is in het
ambra,
EK.
WMllK
kT 7.
ïHAPeu
JOELliMCÏ
|tsen vm. 8 15, 11.
plaatsen nm. 5 27.
7.15
|t?in vm. 7 45, 11.42,
In plaatst n rm 646.
vm 10 30.
If en vm 8 15, 11.13,
Ir plaa1sir rm. 3 47.
6.10.
-sen vm 7 58, 10.43.
Ilaatsen vm. 11-55,
Irnstregeiingen gratis
1 hare a^enn n en b
liddelburg-Rottsris®
ngelegen plaatsen.
Ivemberli.*. uit». SU
112 8
l15 8 1
B16 I8
ngen wordt W oen®-
lerdag 12 uur v-iö,
k Middelburg
tekomen
lm N.V. Transp en
Iv.h. Erven G VO-,
lia. te Middelburg
I"M fel 153; te
N OOSTERHOUT,
Dordrecht Gebts
101
in het
rn b r o.
A8Ö?®£:ViENTSPKijS: Voor VllMingen en de gemeenten oo Walcheren /2.20
pas drie maanden. Franco door het geheels rfk 2.50. Voor BelgiS ƒ4.15.
Voer overige landen des Po*t-Uaïe f4,70. Afzonderlijke nummers 5 cent
ADVERTENTIEPRIJS: Van l4 regels ƒ1.10; voor iédere regel meer 26 et.
Familieberichten van 1--6 regels ƒ1.70. Bij abonnement speciale prijs
Reclames 52 et. per regel.— Dienstaanbiedingen cn -aanvragen 15 ct. per regel
t>8 abenné'», ia 't bezit eener
et ijs, z$s ORAT1S t'Crze
.-»»{) iwgen ongelukken voor
gulden b§ levens
lange ongeschikt
heid tot werken
«iyU een ongeluk C$U$J
guirien b§ verlies <ff
van een hand,
voet of oog
gulden bij verlies
van
een duim
gulden b§ verlies f
van sen 0
wijsvinger &ei%
gulden bij veriies
van eiken
anderen vir ger
TWEEDE KAMÉR.
Vergadering van Dinsdag.
De voorzitter zegt, met ontroering
het bericht van het overlijden van dr.
Abraham Kuyper, óud-minister-presi-
deirt en oud-lid o.a. van deze Kamer,
te hebben vernomen. Dr. Kuyper was
iemand van zóó buitengewone betee-
kenis voor de staatkundige en kerke
lijke geschiedenis van ons land, dat
spreker het niet doenlijk acht, hem hier
op dit oogenblik naar waarde te schet
sen. ®Als journalist, als redenaar en als
staatsman was dr. Kuyper de éérste
onder zijns gelijken.
Dat hij voor velen was de van God
gegeven leider, voor anderen een steen
des aanstoots, dat was een gevolg van
de groote rol, die dr. Kuyper in de ge-
schiedeis van ons vaderland gedurende
meer dan een halve eeuw lang heeft
gespeeld, vooral ook in dit parlements
gebouw. De herinnering aan deze groo
te figuur zal bij ontelbare leden blijven
voortleven.
Met dit kort, maar keurig woord
herdacht de voorzitter bij de opening
der vergadering dr. Kuyper.
De heer Ruys de Beerenbrouck, mi
nister-president, voegt hieraan woor
den van diepen eerbied.en grooteri
weemoed toe. Dr. Kuyper was een
groot man, een man zóó groot als ons
vaderland erslechts weinige heeft
gekend.
Voor de kenschetsing van zijn over
weldigende eigenschappen ais staats
man past slechts een eerbiedig stil
zwijgen. Eerst na grondige studie zal
de geschiedschrijver de volle beteeke
nis van dr. Kuyper kunnen boekstaven.
Hie'r past ons slechts met ootmoedige
hcrusting té zeggen Er is een groot
man heengegaan.
(Beide redevoeringen werden door
alle aanwezigen staande aangehoord en
onder doodsche stilte uitgesproken.)
In het wetsontwerp tot verruiming
van het gemeentelijk belastinggebied
werden nog eenige meest onderge
schikte wijzigingen aangebracht. De
eindstemming over het ontwerp heeft
later plaats.
Het verdere van den middag werd
volgemaakt met discussie over de uit
breiding van Amsterdam, waarvoor wij
zoo ver van de hoofdstad minimale be
langstelling meenen te moeten veron
derstellen.
Nog steeds is een beslissing niet
gevallen.
Het sterfbed van dr. Kuyper.
De Haagsche redacteur van „de (anti
rev.) Rotterdammer" schrijft
In vollen vrede is dr. Kuyper gisteren
avond heengegaan naar de rust. die
er overblijft voor het volk van God.
De laatste vijand, die te niet gedaan
moet worden is dc dood de genade
(les Vaders, Wiens kind dc groote inan
zich wist, heeft hem doodssmarten ge
spaard zacht en kalm in den vollen
zin des woords, ging hij heen naar het
door
CHARLES GARV1CE.
Geautoriseerde vertaling van
P. WESSELINKVAN ROSSUM.
52) (Nadruk verboden.,
EtteiHe was op een canapé gaan zit-
ten en keek naar hetgeen gebeurde rjiet
lachende, starende oogen maar bij de
«stige woorden van Marie ging haar
een steek door het hart. Maar een
"ogenblik daarna ging de pijn over in
<-en hevige verontwaardiging, Hoe
durfde Marie of wie ook zijn naam te
verhinden met dien van een dienstbode,
wie dan ook, anders dan met haar
"Je antwoordt niet, Susie", ging Ma-
ie Verncr voort, „en ik moet niet uit
e schooi klappen, wel?"
Lucille's gelaat werd warm en toen
maar Susie werd zoo rood als
cen pioen.
Ha. T,ee< zeker, miss, dat mijnheer
Ay'ïbegon zij.
in'dr.' c'''e", viel Marie Verncr haar
had I re^,e' also,: Z'J baar niet gehoord
u het onderwerp al tveer vergeten
Vaderhuis. De Koning der verschrikking
werd een engel, die de volle vrijheid
der heerlijkheid der kinderen Gods
bracht. Zaterdagavond bleek het einde
in sneller tempo dan tot dien tijd, te
naderen Zondag kwam de dood steeds
dichterbij, en moest dc familie om het
sterfbed verzameld worden. Prof. H. H.
Kuyper bediende het Woord in Wor-
merveer en kon eerst des avonds ko
men dr. A. Kuyper uit Rotterdam
werd opzettelijk na de morgengods
dienstoefening gewaarschuwd en kwam
toen onmiddellijk. De derde zoon uit
Leiden was reeds eerder gearriveerd, in
den vooravond wenkte dr. Kuyper, die
sedert 29 October wegens zwakte niet
meer spreken kon, zijn dochter, mej. J.
H. Kuyper, die hem den laatsten* tijd
met de liefderijkste zorg omringde, en
gaf haar fe verstaan, dat hij zijn kinde
ren bij zich begeerde. Ook de heer Iden-
burg, die van dag tot dag den zieke be
zocht, was aanwezig. In gemeenschap
pelijk gebed werd toen den Heere gebe
den om bewaring voor lijden en be
nauwdheid en gedankt voor den zegen,
dat in vol bewustzijn afscheid genomen
kon worden van den geliefden vader,
die dankbaar en .geinkkig den eeuwigen
vrede tegenging.
Dr. Kuyper, die wel veel sluimerde,
maar nog vele heldere oogenblikken
had, kon toen bij volle kennis, hoewel
met bijna onhoorbare stem, afscheid
van de zijnen nemen. Een afscheid, dat
tranen deed vloeien, maar waarbij de
droefheid toch riet den glimlach der
eeuwige vreugde kon verbergen.
Langzaam zette het stervensproces
zich nu door. Totdat het Maandagmid
dag duidelijk werd, dat het nu welhaast
gedaan zou zijn. Op verlangen van den
stervende werd de heer Idenbiirg weer
gehaald, en deze bleef wachten, tot het
laatste heldere oogenblik dr. Kuyper de
gelegenheid gaf de omringenden een
laatst vaarwel toe te wuiven.
En toen w as ook voor 'dezen sterken
man, voor dezen heid des geloofs, het
einde van het aardsche leven daar, en
zacht sluimerde hij in. om zonder ken-
nelijken doodsstrijd in Jezus te
ontslapen.
Dr. A. Kuyper. -jr
Het spreekt vanzelf dar de geheelc
Nederlandsclie pers beschouwingen
wijdt aan het heengaan van dezen groo-
ten doode.
Wij kunnen slechts in het beknopt
een bloemlezing uit de voornaamste
bladen opnemen.
Namens de hoofdredactie van „de
Standaard" wijdt de heer A. W. F.
ldenburg een treffend gevoelde be
schouwing aan het verscheiden van den
grooten voorganger der anfi-revolutio-
naire partij.
Bij zijn sterfbed willen wij niet den
mensch groot maken. Diep verstaan wij
de sprake, die ook van deze sponde
uitgaat stof zijt gij en groot is alleen
God.
Daarom willen wij met rouw in het
hart over het verlies dat ons trof, Hein
danken en Zijnen naam prijzen voor
hetgeen Hij ons volk en in het bijzon
der ons anti-revolutionairen, maar ook
in ruimeren zin ons Christenen, zoo
was „ik vertelde jc niet, dat ik Lord
Merle van avond in 't park ontmoette".
„Neen", zei Lucille koeltjes. Zij
luisterde nauwelijks door de ontroering,
welke de praatjes, betreffende Susie
met Harry Heme, op haar maakte.
„Ja, en wij keuvelden gezellig. Weet
je, hoe meer ik lord Merle zie, hoe meer
ik van hem ga houden. Hij was dezen
namiddag heel aardig en zooals me
vrouw Dalton zegt, hij is „een zeer
beschaafd heer". Weet je nog na
tuurlijk weet je het nog de pret, die
wij hadden over zijn geheime zilver
kast
Lucille antwoordde niet, zij luisterde
maar half.
„Wat een massa zilver, niet waar
Ik maakte nog een grapje over inbre
kers, spelenderwijs, maar heusch, als
men er aan denkt, wat zou een inbreker
een geweldigen buit hebben, als hij in
die kast kwam I Wat heb je toch een
vroeselijk harden borstel, Susie I"
Susie legde den borstel weg en nam
een zachten.
„Er moet voor een waarde aan
vele duizenden in zijn", ging Afarie
Verner voort, „genoeg om een man
levenslang rijk te maken, een man
zooals een inbreker, bedoel ik. Je kunt
er van op aan, als het bekend was,
dat daar zulk een schat bijeen was,
langen tijc' in dr. Kuyper heeft ge
schonken.
De heer ldenburg memoreert clan den
veelzijdigen en -/waren strijd, dien dr.
Kuyper gestreden, heeft en constateert
met dankbare gevoelens, dat „de
grootste genade die God ons door dr.
Kuyper deed toekomen is geweest, „dat
het goud van, 't ©alvinisme dat verdon
kerd was, weder hélder voor ons begon
te glanzen."
Voor deze geestelijke gaven die in
hem, den rijkbegiftigde, zoo harmonisch
cn schoon vereenigd waren, danken wij
den Heere. Daardoor was hij een dra
ger van Gods lichtwmder ons.
Dat licht is nu van ons genomen.
Maar Hij die van zich zelf getuigde
lk ben het Licht der wereld, blijft door
zijn Woord cn Geest bij ons. Van Hem
wil ook verder ,de Standaard" getui
gen. Voor zijn zaak wil zij pleiten.Voor
's Heeren ordinantiën wil zij strijden.
Wij weten welk een kracht ons ont
viel, en dat er onder ons zijns gelijke
niet is. Maar wij weten ook dat Gods
kracht in zwakheid volbracht wordt. En
in dit geloof, dat een Paulus deed roe
men als ik zwak ben, dan ben ik
machtig, nemen wij „de Standaard"
over, van God begeerendc een deel van
die getroüv,makende genade, die aan
dr. Kuyper zoo rijkelijk was geschon
ken. In Gods kracht willen wij voort
gaan in de lijnen door Groen van Prin-
srerer en Kuyper ons gewezen.
De „Rotterdammer" vertolkt haar
droefheid in een artikel „de slag is ge
vallen" en schrijft dan
Bij het sterven van dr. Kuyper dan
ken wij God voor het onnoemelijk vele
ons in dezen held geschonken en wij
bidden Hem, dat Hij ons verwakkere
om te schragen 't grootschc werk, door
hem gewrocht.
Vergeten zullen wijjljct nooit, wat wc
vermogen door onze politieke organi
satie, wat we ontwikkelden aan journa
listiek talent, wat we bezitten in onze
Christelijke scholen, wat we loven in
onze Vrije Universiteit, waf we roemen
in zoo menig Christelijk instituut, wat
we prijzen in de verdieping onzer god
geleerde wetenschap het is onder
Gods zegen niet 't minst aan dr. Kiiv-
per's arbeid te danken.
Waarin lag eigenlijk het geheim van
de kracht, door deze titanengestalte
ontwikkeld Eens werd daarop door
een onzer vooraanstaanden dit ant
woord gegeven „Ik zie in dr. A. Kuy
per den man, die, in aansluiting aan
Groen van Prinsterer, ons voorgaat om
op staatkundig gebied niet slechts voor
het geeloof tc strijden, maar ook uit '1
geloof te leven."
Hier was eene, die zich zelf gar ge
heel en onvoorwaardelijk om het Pro
Rege, voor Christus onzen Koning op
alle levensterrein uit te dragen.
De grooten, de koningen, ook de ko
ningen in hef rijk der geesten gaan heen
- maar de Allerhoogste Koning blijft.
Tot Hem gaat naast liet ootmoedige
smeeken om troost voor de velen, die
hem liefhadden, oin bewaring van wat
in zijn scheppingen God verheerlijkte,
de innige dankbede voor den grooten
zegen ons volk in dezen trouwen
dienstknecht des Heeren bereid.
iemand wel trachten zou dien te stelen."
Zij hield op om te geeuwen en Susie
staakte haar borstelen, stond met
open mond te luisteren em begon toen
haar werk weer met meer kracht dan
te voren.
„Iemand zou daar heel gemakkelijk
kunnen inbreken, den boel wegbrengen
cn zich uit de voeten maken naar een
plaats, waar de wet hem niet kon
achterhalen."
„Jij vergeet", zei Lucille afgetrokken,
om maar iets te zeggen, „dat de kast
heel veilig "is tegenover iedereen, die
liet geheime woord niet weet, dat op
den sleutel gevonden moet worden."
,.0, natuurlijk", zei Marie geeuwend.
„O, Luciile, weet je, hij en ik spraken
van middag over dat zilverwerk, cn
raadt nu eens, wat hij zeide
„Dat kan ik niet. Ik ben niet sterk
in het raden", zei Lucille afgetrokken.
„Je weet het niet Nu je zondt het
ook nooit raden. Ik vroeg hem mij het
geheime woord te zeggen, dat zijn
schatten kon ontsluiten.
Herinner je je, dat hij beloofde het
tnij te zeggen, wanneer ik er om zou
vragen Herinner je het je
„Ja", antwoordde Lucille, nog steeds
op droomerigen toon.
Susie bewoog den borstel over het
gouden haar, maar luisterde met groo-
,,De Tijd" accentueert het verbond
met Rome
De vastheid van Rome was hem voor
beeld en aantrekkingskracht. Bij dc Ka
tholieken vond hij de phalanx-eenheid,
welke hij onder zijn eigene menschen
zoozeer begeerde bij hen vond hij te
vens die éénlreid van gedachten, willen
en gehoorzamen, welke noodig zijn om
iets grootsch voor het heil der mensch-
heid tot stand te brengen. En nog in de
laatste jaren, toen meermalen Rome
een waarschuwende stem deed opgaan
tegen oorlogsgruwelen en machtsmis
bruik van de sterkeren, toen 's Pausen
mond woorden van vrede sprak, die
door heel dc wereld werden beluisterd,
toen heeft men van hem mét dc erken
ning van de wereld-betcekenis, welke
'hierin gelegen was, de klacht moeten
hooren, dat zulk een verschijnsel bij de
zijnen werd gemist.
Dc „Maasbode" zegt o.a.
Kuyper heeft geploegd en gezaaid,
maar ook heeft hij de schoven van een
akker mogen wegdragen. Hij heeft als
een andere Mozes zijn gesmade kleine
volk uit de slavernij van het liberalisme,
waaronder het in verdrukking leefde,
weggeleid, maar veelszins gelukkiger
dan een Mozes heeft hij zc-lf met hc-n
het beloofde land mogen binnengaan.
Driemaal mocht hij in het oude land
van Thorbecke een christelijk ministerie
aan het roer brengen, een, waarvan hij
zelf, dc eenvoudige predikant uit Beesd,
de minister-president werd. Hij heeft
zijn menschen weten te brengen tot de
hoogste posten in den lande, hij heeft
aan het eind van zijn leven zijn school
strijd met de schitterendste victorie be-
kfoond gezien.
Zoo mocht hij zich niet ten onrechte
als een gelukkig man prijzen.
Maar ook dc Simei, die eens David
navloekte, heeft hem onverpoosd op
zijn levenspad vergezeld, maar als ne
derig Christen heeft hij 't blijde erkend,
ook aan dien Simei heeft hij een deel
van zijn kracht gedankt. Fiolen van
smaad en verguizing zijn over hem
heengegoten, maar hij heeft zijn littee-
ken gedragen als dc eereteeken van de
trouw van zijn verknochte volk.
Maaf ook wij Roomsch-Katholieken
buigen eerbiedig het hoofd bij het graf
van dezen grooten Nederlander, want
ook ons is hij een voorbeeld en een
spoorslag geweest.
Vergeten mogen wij niet dat Kuyper
ook onder ons niet weinig de gids is
geweest, die tot geestdrift wekte en tot
daden spoorde.
De „Nederlander" legt vooral den
nadruk op de rol door dr. Kuyper ge
speeld als „reformator".
Er zal wel, ook onder hen, die onder
zijn doen en laten geleden hebben,
niemand zijn, die niet erkennen moet,
dat hij inderdaad vele blijvende her
vormingen heeft tot stand gebracht,
daaronder ook die door vriend en vijand
moeten worden geprezen, en dat zeer
waarschijnlijk een anderen leider dit
niet zou zijn gelukt
Men kan met zijn hervormingen niet
instemmen, en toch toegeven dat het
doode-punt, waarop bij zijn optreden
ons land stond, funest was, en dus
te. onschuldige, nieuwsgierige oogen.
..Nu, ik wilde eens zien of hij zijn
beiofte zou houden. Je weet, hoe de
mannen zijn, beste als honig en
suiker, beschaafd en beleefd, totdat zij
op de proef worden gesteld. Dus dacht
ik nü moet ik Mylord eens op de
proef stellen, ik vroeg hem, ging zij
langzaam voort, met een aanloopje mij
het geheime woord te zeggen, dat zijn
sleutel moest vormen, en dat een
„sesam open u" zou zijn voor zijn
prachtige zilverkast."
„En hij weigerde het je te zeggen",
zei Lucille.
„Weigerde Wat ken je hem slecht,
.ie oordeelt verkeerd over hem, zooals
ik ook deed. Hij zeide het mij dadelijk.
Het is „Safety".
In haar nieuwsgierigheid en opge
wondenheid bij deze wonderbare ver
telling liet Susie den borstel vallen.
Deze daad en het leven dat er mee
gepaard ging, maakte Lucille opmerk
zaam op de volle beteekenis van het
geen zij gehoord had. Met een plotse-
lingen blos en het samentrekken van
haar zware wenkbrauwen, sprak zij
„Is je haar klaar, Afarie
„Ja, lieve", hernam Marie vroolijk.
„Aardig van je, dat je mij Susie afstond.
Dank je wél, Susie."
Susie, die nog dacht aan het vrecm-
INGEZGNBEN MEPEDEEL1NGEN.
■ormamint-Tablettenl
vernietigen de bacteriën in
mond en keel en beschermen j
dankbaar zijn, dat hij ons over dat
punt heeft heengeholpen.
De „N. R. Ct." meent, dat de dood
van.dr. Kuyper „niet meer dien buiten-
gewonen indruk zal veroorzaken dien
lui zou hebben gemaakt, indien deze ge
weldige persoonlijkheid in de volle
kracht van zijne werkzaamheid uit ons
midden ware weggenomen geweest".
Zijne figuur was in onze herinnering
reeds verbleekt, zegt het blad, en voor
al ook omdat de jaren die ons van het
tijdperk, waarin hij schitterde, schei
den, zoo rijk aan machtige gebeurtenis
sen waren. En het meent dat daaruit
wel blijkt, dat per siot van rekening
„geheel andere dingen over het politie
ke en sociale leven der volken beslis
sen. dan die Kuyper met ijzeren volhar
ding op den voorgrond trachtte te
dringen
„Alleen de geschiedschrijver zal hier
eenmaal een juist oordeel kunnen ge
ven. MisscfSjju vergapen wij ons op het
oogenblik fezeer aan den schijn en zal
achteraf blijken, dat in de kolossale
tijden, die wij doormaken, en door de
werking van de nieuwe beginselen, die
naar de heerschappij dingen, ten slotte
weinig tot stand komt dat voor hef
geestelijke, zedelijke en maatschappe
lijke leven van blijvende waarde moet
Worden geacht, en in ieder geval min
der dan waarvoor Kuyper gewerkt
hoeft."
Dr. K. was een reus in elk opzicht,
zegt de „N. R. Ct." verder, en hem ge
lukte wat Groen is mislukt de massa
tot een levende partij te organiseeren,
een vaste phalanx.
Heeft hij als staatsman iets duur
zaams tot stand gebracht Heeft hij in
ons staatkundig leven elementen wak
ker geroepen, nieuwe beginselen op den
voorgrond gebracht, waarop een re-
gcerstelsel kan opgebouwd worden
De toekomst zal dit uitwijzen. Op hei
oogenblik ziet liet er niet naar uit, 4ai
dr. Kuyper uit dit oogpunt beschouwd
in de geschiedenis van ons land onder
de groote staatslieden zal worden ge
teld.
Wie aan dit graf de balans van dit
leven wilde opmaken en vragen wat
dan van dien reuzen-arbeid van blij
vende beteekenis zal zijn niet slechts
voor een partij, maar voor land en volk
in zijn geheel aldus „de Tel." zal
niet mogen nalaten te bedenken, dat,wie
zijn levenstaak zag in het licht dat voor
dezen Calvinist het éénig-schijnende
was, reeds daarmee zichzelf en heel
zijn arbeid een beperking oplegt. Al
leen wat in dat licht begeerlijk en strij-
denswaard geleek, verdiende de toewij
ding van ook de grootste talenten,
zoo was reeds hierom Kuyper's leven en
arbeid voorbestemd bij uitstek een par
tijdig karakter te dragen.
de verhaal van de geheimzinnige zil
verkast, en den sleutel, maakte een bui
ging, en terwijl zij de borstels bijeen
iegde, ging zij naar het aangrenzende
boudoir.
Lucille stond op van de canapé en
sloot de deur niet zorg, ging toen naar
den stoel, waarop Marie Verner met
de handen achter het hoofd in een zor-
gelooze houding zat. Lucille keek een
oogenblik stilzwijgend naar haar en
zeide toen
„Marie, ben je niet tamelijk onbe
scheiden geweest"'
Marie Venner vestigde haar grijze
oogen met onschuldige verbazing op
haar vriendin.
„Neem me niet kwalijk, Ben ik niet,
wat zeide je, onbescheiden geweest
„Ja", hernam Lucille, ernstig voor
haar staande als een lieflijk visioen,
met een gloriekrans van goudbruin
haar.
„Onbescheiden Hoe dat? Ik begrijp
je niet?"
„Denk eens na", sprak Luciile ern
stig. „Je hebt den Markies verleid je
het geheim te vertellen, dat toegang
geeft tot de plaats die al zijn prachtig
zilver bevat."
(Wordt vervolgd.)