1000 I a n d i a" DINSDAG IVO. 253 58e Jaargang 1920 W ginFirna f. VtK 8ï VELOE li IStint Markt 58, Vlissingan. Iiieioon intarc. !9 later niet dat er reldlgend OENSDAG en el. 9644 en 12973 in iedere grootte ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlisiinger. enae gemeemen op Walcneren 2.20 s#r drie maanden. Franco door het geheele r?k 2.50. Voor België ƒ4.15. Voor overige landen der Poet-Unie 4.70. - Afzonderlijke nummere 5 cent aDVERTENTIEPRUS Van 14 regels 1.10; voor iedere regel meer 26 ct. Familieberichten van 16 regels ƒ1.70. Bij abonnement speciale prijs Reclames 52 ct. per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen 13 ct. per regel fMUhiint tagilijks, litgizoniSitil op Zondag in ilgimttn srkands Christelijka Migtn De ebonné'i, in t bezit eener polls, zgn GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor gulden bg levens lange ongeschikt heid tot werken Kfifi -""ie?, °°°d aim «lUy een ongeluk (JUU gulden 01} verlies van ren hand, voet of oog I gulden bg verlies van een duim I gulden bg verlies van een wijsvinger 25 gulden bg verlies van eiken anderen vinger BINNENLAND België en de Schelde. De correspondent van de „N. R. Ct." ie Brussel seinde gisterenavod „La Gazette" en „Het Laatste Nieuws" vestigen de aandacht op een sink van Fuss Amore, een Belgisch journalist, in de „Mercure de France", 'waarin aan baron Beyens, gewezen minister van buitcntandsche zaken te Havre, verweten wordt, indertijd niet in1 het aanbod- van Briand, die aan België had voorgesteld den linker- Scheldeoevcr te annexeeren, te zijn ge treden. Tijdens de bewindvoering van Briand, aldus Fuss Amore in de „Mer cure", stak Frankrijk ons een reddende liand toe. Het kwam er op aan, ons na de overwinning den linkeroever der Schelde en het beheer van haar uitmon ding terug te geven. Briand stelde voor aan onzen minister van buitenlandsche zaken, baron Beyens, aan den heer Cambon, den Franschen gezant te Londen, onderrichtingen te geven, er naar strevend om de Engelsche regee ring te winnen voor die teruggave van onze natuurlijke verdedigingsmiddelen. Baron Beyens weigerde, en liet is te recht, dat Briand in een brief aan Cam- bon, onlangs overgedrukt door „L'E- ctair", zich over die weigering ver baasde. Men mocht hem nochtans niet verzoeken, meer bezorgd te zijn voor de Belgische belangen, dan de man, die zeer beneden zijn taak stond en die opdracht had dze te verdedigen „Het Laatste Nieuws", dat steeds tegen alle annexionisme gekant bleef, commentarieert dit stuk als volgt: Zoo dus, omdat de heer Beyens geen land wou rooven en ons in geen oorlog wou meesleepen met Nederland, was hij voor zijn taak niet berekend. Annexio- njsten, zooais Fuss Amore, houden er inderdaad een zonderlinge mentaliteit en een bijzonder proza op na. Zij zou den gansch Nederland annexeeren en rnet het onnoozelste gezicht van de wereld beweren, dat het Engelsch grondgebied was. Wij wenschen inte gendeel den heer Beyens met zijn waardige houding geluk, en alle eerlijke lieden zullen er dezelfde opvatting op nahouden. Dr. Kuyper. Het bericht omtrent dr. Kuyper luidde gisterenochtend de toestand is langzaam achteruitgaande echter geen oogenblikkfelijk gevaar. Onderwijzers-salarissen. Gisteren had het comité voor salaris actie uit den Bond van Ned. Onderwij zers, de Vereeniging van hoofden van scholen en het N. O, G. een particuliere audiëntie bij den minister van onder wijs. Aan den minister werd door de leden van het comité uiteengezet de groote bezorgdheid der onderwijzers, ontstaan door de uitlatingen van den minister in de Eerste Kamer, waaruit zou kun nen blijken, dat de regeering niet voor- FEUILLETON De Vrouwe ven Dariacouit door CHARLES GARV1CE. Geautoriseerde vertaling van I. P. WESSELINK—VAN ROSSUM. 39) (Nadruk verboden.) „Herne zeide hij met bedaarde, duidelijke slem, „ik werd laatst driftig en beleedigde u. Ik heb uitgezien naar een gelegenheid om mijn verontschul diging te maken, en ben blij, dat ik u dezen morgen tref. In tegenwoordigheid van Miss Darracourt, die er bij was, toen ik u beleedigde, vraag ik u ver giffenis." leder oog was op Harry Herne gevestigd. Voor een enkele seconde s|eeg een blos naar zijn knap gelaat en bleef ihij bewegingloos, zijn oogen vlogen van het bleeke gelaat van Merle naar de groep toeschouwers, toen nam den hoed af. „Die is u verleend, markies", zeicle h'l ernstig. „Ook ik werd driftig en Sprak toornig." „Neen, neen, het was mijn schuld", zeide de edelmoedige markies-, „spreek niet meer over, Herne. Wij zullen "et gebeurde vergeten." Hij stak hem ae hand toe. sbnH„arly Herne schr'kte op en keek een ondc naar hem met een scherpen, doordringenden blik, dip lord Merle nemens is, het advies der centrale com missie voor georganiseerd overleg op te volgen, maar, vooral voor wat de beginselen betreft, daarvan in belang rijke1 opzichten zouswillen afwijken. Met nadruk werd er op gewezen, dat dit onder de belanghebbenden een bui tengewone teleurstelling zou doen ont staan, een teleurstelling, die zich nu in onderwijzerskringen reeds uit en op een wijze, die voor het onderwijs het ergste doet vreezen. De minister deelde mede, dat op het oogenblik omwent deze zaak ernstig overleg gepleegd werd door de leden der regeering en dat hij 't incorrect zou vinden, in dit stadium der zaak omtrent zijn plan nadere mededeelingen te doen. Wel zegde hij toe, den grootst moge lijken spoed te zullen betrachten. De Harwichbooten. Ten einde den dienst te kunnen onderhouden zullen de Harwichbooten voorloopig aan de Vondelingenplaat bij Vlaardingen bunkeren. Gisteren hééft de eerste boot dezer lijn daar reeds kolen ingenomen. De Communistische partij. De Communistische partij in Neder land heeft Zaterdag en Zondag te Rot terdam vergaderd onder voorzitter schap van den heer D. Wijnkoop, die er in zijn openingsrede op wees, dat de Russische revolutie de wereld be- heerscht en deze zal blijven beheer- schen, al heeft zij, uit den wereldoorlog ontstaan, aan velen in de Westersche landen niet gebracht, wat men gehoopt had. Over Holland is weinig te zeggen. Spr. heeft 't ten slotte over de laatste rede van rar.Troelstra, waarin deze aan de Communistische partij Verwijt, dat ze haat zaait. Spreker ziet toch nog toe in de S. D. A. P.. echter geen elemen ten-aanwezig, waarmee eenige overeen komst zou kunnen worden aangegaan. Van de communisten tot de S. D. A. P. is nog een geweldige afstand. Van haat is geen sprake, doch er is aan den kant der S. D. A. P. geen enkele groep, die getoond heeft, iets van de revolutie en van den oorlog te hebben geleerd. Spr. herdacht ten slotte den heer Domela Nieuwenhuis. Over het verslag, dat spreker uit bracht over het Moskousche congres der communistische internationale etc. werd druk gediscussieerd maar ten slotte vereenigde het congres zich met de conclusie, die de voorzitter uit de discussie trok, dat de partij zich op het slandpunt stelt, dat het alle conclusies van Moskou aanvaardt. Vervolgens werd gediscussieerd over de volgende door het partijbestuur voorgestelde re solutie. Het congres, kennis nemende van de besluiten inzake de vakbeweging, ge nomen op het Moskousche congres der communistische internationale, draagt aan de partijgenooten, aangesloten bij de bestaande vakvereenigingen van N, V, V. en N. A. S. op, om van nu af aan een zoo krachtig mogelijke actie te voeren voor aaneensluiting van de bei- onaangenaam scheen aan te doen, want hij werd beurtelings bleek en rood, ler- wijl hij nog met uitgestoken hand stond. Harry Herne was op het punt die te drukken, toen het paard, onrustig geworden, terzijde uitweek en de mar kies met een gebaar van ontspanning de hand liet vallen. „Wij zullen elkander een andermaal de hand drukken, wanneer wij beiden op gelijken grond staan", zeide hij niet een lach naar de dames terugkeerend. Harry Herne boog het hoofd en reed door. Het gelaat van Lucille was één studie, maar zij zei geen woord. „Nu, dat is werkelijk grootmoedig, Lord Merle", riep Marie Verner. „Dat was „noblesse oblige" en gij zult u nu zeker wel beter voelen, niet waar „Veel beter. Het is onaangenaam te voelen, dat men iemand beleèdigd heeft en niet in staat te zijn zich te veront schuldigen. Harry Herne is werkelijk geen slechte kerel." „Het is de plicht van den meerdere om den mindere een voorbeeld van Christelijke verdraagzaamheid en ver gevingsgezindheid te geven", merkte mevrouw Dalton vormelijk op. „Zeer waar, lieve mevrouw", zei Merle eerbiedig. „Als iets mijn voldoe ning nog grooter kon maken, is het dat mijn gedrag uw goedkeuring weg draagt." De oprijlaan naar de Hall leidde in een Sialven cirkel om het huis een modern verblijf, maar arm in vergelij de vakcentralen op revolutionairen grondslag. In zijn gisteren voortgezette verga dering heeft het congres besloten tot aanvaarding van de motie-Rotterdam, welke de definitieve beslissing inzake de aansluiting van het N. A. S. aan het N. V. V. uitstelt tèt het volgend congres. VOORSTELLEN AAN DEN GEMEEENTERAAD. Door Burg. en Weth. zijn nog de volgende voorstellen aan den gemeente raad gedaan Het voorstel van uwe leden De Meij, Lindeijer en Van Hal, tot toekenning aan de gemeente-ambtenaren en werk lieden van een bijstag op hun bezoldi ging over het tweede halfjaar 1920 van 100, vergezeld van een prae-advies van ons college, werd in uwe vergade- ving van 1 October j.i. aangehouden tot een volgende bijeenkomst. De bedoeling daarvan was, dat de commissie voor tri financiën met ons college over genoemde aangelegenheid een nadere bespreking zou houden ten einde, zoo mogelijk, tot een bevredigen de oplossing te geraken. Daarbij zou tevens ter sprake worden gebracht het door de heeren Hensel, Sorel en Haast gedane tusschenvoor- stel om een kindertoeslag toe te ken nen van f 25. per kind tot een maximum van 10Ö aan lien met een inkomen van niet hooger dan ƒ2000. Aan de bovengemelde opdracht is ge volg gegeven. In een voltallige verga dering van de commissie voor de finan ciën met ons college'is de onderwerpe- liike zaak van verschillende kanten be zien en het vóór en tegen overwogen. Met klem van redenen werd de wen- schelijkheid van hel aannemen van het voorstel-De Meij c.s. betoogd. Gewezen -werd op den noodtoestand, welke bij de ambtenaren en werklieden tengevolge van den gestegen levensstandaard be staat en dat het onredelijk zon zijn hun te doen lijden tengevolge van den slech ten financieelen toestand der gemeente. Ons college heeft het herhaald en herhaalt het hier nogmaals, dat het de billijkheid van het verzoek .niet wil ont kennen, integendeel, het beseft maar al te goed, dat tengevolge van het stijgen van de prijzen der levensbehoeften zij, die in dienst onzer gemeente zijn, niet in evenredigheid worden'bezoldigd. Wij hebben het maar al te goed ge zien, dat de loonregelingen van andere gemeenten boven de onze uitsteken, welk feit nadeelige gevolgen voor onze woonplaats kan hebben. Wij zouden dan ook niets liever wen schen dan tegemoet te komen aan de billijke verlangens der organisaties om de bezoldigingen behoorlijk op peil te houden en in casu de aanneming van het voorstel-De Meij met warmte aan te bevelen, maar, liet is ons practisch niet mogelijk gebleken een raadsbesluit overeenkomstig het voorstel tot uitvoe ring te brengen. De raad moet nu eenmaal, overeen- king met den Hof. De broeikassen wa ren echter zeer uitgebreid, en goed on derhouden en Lucille prees die her haaldelijk. De tuinman trad nader, met den hoed in de hand om hen te ont vangen, maar Merle zond hem weg, „Ik kan niemand1 veroorloven het genoegen van uw bezoek met mij te deelen", zeide hij tot Lucille op zachten toon, terwijl hij haar van het eene einde naar het andere voerde, de zeld zame en kostbare bloemen plukkend om een ruiker voor haar te maken. Marie was onuitputtelijk in prijzende uitroepen, waarbij zij behendig me vrouw Dalton buiten het gehoor der beide anderen wist te houden. Nu kwamen ze aan een deur, die toegang gaf tof het huis. Deze leidde naar een kleine bibliotheek of eetkamer het 'was moeilijk uit te maken wat van bei de, want. ofschoon er boekenkasten langs de muren stonden, was er ook een buffet met zilverwerk snuisterijen. Het geheel was gemeubeld in den stijl van Koningin Anna en bood een aardig uitzicht op de kassen. „Wat een verrukkelijke kamer 1" riep Marie Verner uit, die er in ge gluurd had. „Maar, miss Verner 1" mompelde mevrouw Dalton afkeurend. „Is het dan „ongepast" om lord Merle's kamer even goed als zijn bloemen te bewonderen vjoeg het meisje onbeschaamd. „Ik hoop van niet, miss Verner", zeide Merle, glimlachend' rondziende. komstig de bepalingen der Gemeente wet, voor een uitgaaf, welke niet op de begrooting van het loopende dienstjaar voorkomt, de middelen tot dekking kun nen aanwijzen. Gedep. Staten kunnen een besluit tot wijziging der begrooting niet goedkeuren alvorens die wijziging op behoorlijke comptabele wijze slui tend is gemaakt, Daarbij zij opgemerkt, dat het hier een nieuwe uitgaafspost geldt, welke nog moet worden ingesteld. De hoogere regeering huldigt thans nog steeds het standpunt, dat, indien de gemeente gelden uitgeeft, voor welk nuttig doel zulks ook moge zijn, zij en niet het Rijk de kosten daarvan dient te dragen. De post „hoofdelijke omslag" is "dus de eenige bron waaruit een extra uit gaaf kan worden geput. .Dit is echter niet mogelijk wanneer voor een dienst jaar het totaal bedrag van dien post is vastgesteld en op het kohier dier be lasting gebracht. Buitendien, wij mogen aannemen, dat het bedrag der plaatselijke inkomsten belasting voor 1920 de draagkracht dei- inwoners nagenoeg heeft bereikt. Er zijn zelfs in uwe vergadering stemmen opgegaan, die de belasting te hoog von den. Nu is ons van de zijde der voorstel lers het verwijt gemaakt, dat de bron, waaruit de kosten van het voorstel had den kunnen worden bestreden, door ons was verwerkt op de wijziging van de begrooting 1920, vastgesteld den 27 Augustus jl. Hier zrj herinnerd, dat het voorstel- De Meij c.s. een uitgaaf zou vorderen van 12.600 en dat de aangewezen bron, de meerdere ontvangsten van de kermis, 5900 bedroeg. (Onjuist was in het voorstel-De Meij de meerdere op brengst van de belasting op de open bare vermakelijkheden vermeid de op de begrooting uitgetrokken som zal o.i. nauwelijks worden bereikt). Wanneer men de wijziging van de begrooting opslaat zal men constatee- ren, dat deze uitgaven bevatte, welke noodzakelijk moesten worden gedekt wij noemen slechts ƒ4000 verhoogipg subsidie gasthuis, j 2700 bezoldiging" politie, 5000 rente van opgenomen kasgeld en 3000 bijslag op pensioen oud-gemeenteambtenaren en werklie den. Van welken kant wij deze zaak be schouwen, kunnen de commissie voor de financiën noch wij een oplossing vinden voor de vraag op welke wijze de kosten van een bijslag over 1920 op de salarissen en loonen te verstrekken, kunnen worden bestreden. Daarbij is het niet mogelijk reeds tiians een bijslag te verleenen ten laste van den dienst 1921, een handelwijze welke reeds op zichzelf geen aanbeve ling zou verdienen. Waar het echter in ons voornemen ligt uwen raad voor te stellen, de sa larissen der ambtenaren met ƒ200 en de tornen der werklieden met 8 cent per uur te verhoogen, rest er slechts één „Wilt ge mij de eer doen binnen te gaan Dit wordt „de kleine eetzaal" genoemd maar ik ben bang, dat het langzamerhand zoowat veranderd is in een soort van zilverkast." Hij wierp de deur wijd open om haar te laten binnengaan en na een korte aarzeling overschreed Lucille den drempel. De muur boven de lambrisee ring van snijwerk was geheel met schilderijen behangen eenige daar van van overleden Merle's. Lucille bekeek deze het eerst, maar Marie Verner ging dadelijk naar het buffet. „Wat prachtig zilverwerk 1 Zoo iets zag ik nooit 1" „Niet op den Hof?" viel Merle in, met een ongeloovigen glimlach. „Het spijt mij te moeten zeggen, dat een groot gedeelte van het zilverwerk van de Merle's in den smeltkroes is geko men maar er is nog wel wat over gebleven." Hij ging naar een paneel in de lam briseering, en terwijl hij een eigenaar dig uitzienden sleutel uit den zak haal de, stak hij dien in een deel van het snijwerk, dat een roos voorstelde. De dames keken met ongeveinsde belang stelling, en waren verbaasd het oogen- schijnlijk vaste en solide paneel lang zaam te zien wegschuiven, alsof het door een ongeziene hand werd voort geduwd. „Hier is nog wat", zeide hij, en dichterbij komende zagen zij een ge heime kast, voorzien van met fluweel overtrokken planken, en beladen met nudJ'4 om genoemde bedragen nog met te verhoogen en te brengen op resp. f300 ei 12 cent. De eventucele inoge- li kheid daartoe zou bij de behandeling dei lie,','looting voor 't volgende dienst jaar order de oogen kunnen worden gezien j Waar het in deze zaak niet betreft de mate van het verleenen van een bij- slag, doeli alleen de al of niet moge lijkheid daarvan over 1920, wil het ons voorkomen, dat het tusschenvoorstel- hensel e.s. buiten-beschouwing kan blij ven Wij hebben derhalve de eer ons te refereeren aan ons prae-advies d.d. 3 September jl. in uwe vergadering van 1 October d.a.v. uitgebracht. Onder weder aanbieding van liet in uw vergadering van 1 October ji. in on ze handen om advies gestelde adres van den Nederlandschen R. K. Bond van Handels-, Kantoor- en Winkelbe dienden „St. Franciscus van Assisië", afd. Vlissingen, hebben wij de eer uw vergadering het volgende te berichten Adressante verzoekt uwen raad maat regelen te willen treffen, waardoor het open zijn der winkels op Zondag wordt verboden, op de 5 eerste dagen der week worde bepaald van 's morgens 7.30 uur tot 's avonds 7 uur, terwijl het sluitingsuur der winkels op den Zater dag worde gesteld op 9 uur 's avonds. Wij hebben over genoemd verzoek schrift het oordeel ingewonnen van de winkeliersvereeniging „Gemeenschap pelijk Belang", die in deze mede als directe belanghebbende moet worden beschouwd Haar advies, waarmede wij ons in hoofdzaak wel kunnen vereenigen, is reeds gisteren gepubliceerd. Allereerst wenschen wij voorop te stellen, dat uw raad nog onlangs met ons college van oordeel was, dat, waar de verordening op de winkelsluiting nog slechts korten tijd in werking is, het niet gewenscht is haar thans reeds te wijzigen. Daarbij doet zich het geval voor, dat een wetsontwerp inzake de winkelslui ting door de regeering is gereed ge maakt, waarover, blijkens een mede- deeling van den minister van landbouw, nijverheid en handel, de raadpleging van den Algemeenen Ned. Bond van i Handels- en Kantoorbedienden binnen niet te langen tijd zat kunnen plaats vinden. Wat den arbeid in winkels betreft, deze is in de Arbeidswet 1919 geregeld of is ter regeling bij die wet aan een algemeenen maatregel van bestuur (Kon. besluit dus) opgedragen. Arbeid in winkels op Zondag door jeugdige personen personen beneden 18 jaar alsmede arbeid door hen tusschen 8 uur namiddags en 8 uur voormiddags in winkels, is bij genoem- me wet verboden. Waar blijkens het advies van de win- kelietsvereeniging, voor zoover hire ter stede des Zondags de winkels geopend zijn, daarin geen arbeid verricht wordt zilverwerk, bladen en presenteerbladen, punchbowls en candelabres, alles even schitterend. „Goede hemel riep Marie Verner, terwijl ook Lucille een uitroep van ver rassing en bewondering niet kon weerhouden, „Wei, het is haast een verhaal uit de duizend en één nacht Wat een flinke plaats om het in te bewaren." Lord Merle bekeek het oude zilver met een peinzenden lach. Hij dacht niet, dat het de moeite waard was haar te vertellen, dat ieder stukje ér van was beleend aan mijnheer Slake, en dat het slechts door speciale schikking was, dat hij het mocht houden, en dal die heer het herhaaldelijk kwam na zien. „Sommige stukken ervan zijn zeld zaam en belangrijk", zeide hij. „Wat de bergplaats betreft, die is niet zonder scherpzinnigheid bedacht door mijn vader, den vorigen markies. Hij was trotsch op de verzameling trotscher dan ik." Hij nam er eenige stukken uit, en liet ze rond gaan, terwijl hij er de geschie denis van vertelde aan Lucille, die er niet veel belangstelling naar luisterde. Marie Verner luisterde ook mee maar opeens kwam er 'n verstrooide absente blik in haar scherpe oogen, ofschoon haar lipper. getrokken waren tot een aangenamen, zorgeloozen lach. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1920 | | pagina 1