1000
I a n d i a"
DINSDAG
IVO. 253
58e Jaargang
1920
W ginFirna f. VtK 8ï VELOE li IStint Markt 58, Vlissingan. Iiieioon intarc. !9
later niet dat er
reldlgend
OENSDAG en
el. 9644 en 12973
in iedere grootte
ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlisiinger. enae gemeemen op Walcneren 2.20
s#r drie maanden. Franco door het geheele r?k 2.50. Voor België ƒ4.15.
Voor overige landen der Poet-Unie 4.70. - Afzonderlijke nummere 5 cent
aDVERTENTIEPRUS Van 14 regels 1.10; voor iedere regel meer 26 ct.
Familieberichten van 16 regels ƒ1.70. Bij abonnement speciale prijs
Reclames 52 ct. per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen 13 ct. per regel
fMUhiint tagilijks, litgizoniSitil op Zondag in ilgimttn srkands Christelijka Migtn
De ebonné'i, in t bezit eener
polls, zgn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
gulden bg levens
lange ongeschikt
heid tot werken
Kfifi -""ie?, °°°d aim
«lUy een ongeluk (JUU
gulden 01} verlies
van ren hand,
voet of oog
I gulden bg verlies
van
een duim
I gulden bg verlies
van een
wijsvinger
25
gulden bg verlies
van eiken
anderen vinger
BINNENLAND
België en de Schelde.
De correspondent van de „N. R. Ct."
ie Brussel seinde gisterenavod
„La Gazette" en „Het Laatste
Nieuws" vestigen de aandacht op een
sink van Fuss Amore, een Belgisch
journalist, in de „Mercure de France",
'waarin aan baron Beyens, gewezen
minister van buitcntandsche zaken te
Havre, verweten wordt, indertijd niet
in1 het aanbod- van Briand, die aan
België had voorgesteld den linker-
Scheldeoevcr te annexeeren, te zijn ge
treden. Tijdens de bewindvoering van
Briand, aldus Fuss Amore in de „Mer
cure", stak Frankrijk ons een reddende
liand toe. Het kwam er op aan, ons
na de overwinning den linkeroever der
Schelde en het beheer van haar uitmon
ding terug te geven. Briand stelde voor
aan onzen minister van buitenlandsche
zaken, baron Beyens, aan den heer
Cambon, den Franschen gezant te
Londen, onderrichtingen te geven, er
naar strevend om de Engelsche regee
ring te winnen voor die teruggave van
onze natuurlijke verdedigingsmiddelen.
Baron Beyens weigerde, en liet is te
recht, dat Briand in een brief aan Cam-
bon, onlangs overgedrukt door „L'E-
ctair", zich over die weigering ver
baasde. Men mocht hem nochtans niet
verzoeken, meer bezorgd te zijn voor
de Belgische belangen, dan de man, die
zeer beneden zijn taak stond en die
opdracht had dze te verdedigen
„Het Laatste Nieuws", dat steeds
tegen alle annexionisme gekant bleef,
commentarieert dit stuk als volgt: Zoo
dus, omdat de heer Beyens geen land
wou rooven en ons in geen oorlog wou
meesleepen met Nederland, was hij
voor zijn taak niet berekend. Annexio-
njsten, zooais Fuss Amore, houden er
inderdaad een zonderlinge mentaliteit
en een bijzonder proza op na. Zij zou
den gansch Nederland annexeeren en
rnet het onnoozelste gezicht van de
wereld beweren, dat het Engelsch
grondgebied was. Wij wenschen inte
gendeel den heer Beyens met zijn
waardige houding geluk, en alle eerlijke
lieden zullen er dezelfde opvatting op
nahouden.
Dr. Kuyper.
Het bericht omtrent dr. Kuyper
luidde gisterenochtend de toestand is
langzaam achteruitgaande echter
geen oogenblikkfelijk gevaar.
Onderwijzers-salarissen.
Gisteren had het comité voor salaris
actie uit den Bond van Ned. Onderwij
zers, de Vereeniging van hoofden van
scholen en het N. O, G. een particuliere
audiëntie bij den minister van onder
wijs.
Aan den minister werd door de leden
van het comité uiteengezet de groote
bezorgdheid der onderwijzers, ontstaan
door de uitlatingen van den minister
in de Eerste Kamer, waaruit zou kun
nen blijken, dat de regeering niet voor-
FEUILLETON
De Vrouwe ven Dariacouit
door
CHARLES GARV1CE.
Geautoriseerde vertaling van
I. P. WESSELINK—VAN ROSSUM.
39) (Nadruk verboden.)
„Herne zeide hij met bedaarde,
duidelijke slem, „ik werd laatst driftig
en beleedigde u. Ik heb uitgezien naar
een gelegenheid om mijn verontschul
diging te maken, en ben blij, dat ik u
dezen morgen tref. In tegenwoordigheid
van Miss Darracourt, die er bij was,
toen ik u beleedigde, vraag ik u ver
giffenis."
leder oog was op Harry Herne
gevestigd. Voor een enkele seconde
s|eeg een blos naar zijn knap gelaat
en bleef ihij bewegingloos, zijn oogen
vlogen van het bleeke gelaat van Merle
naar de groep toeschouwers, toen nam
den hoed af.
„Die is u verleend, markies", zeicle
h'l ernstig. „Ook ik werd driftig en
Sprak toornig."
„Neen, neen, het was mijn schuld",
zeide de edelmoedige markies-, „spreek
niet meer over, Herne. Wij zullen
"et gebeurde vergeten." Hij stak hem
ae hand toe.
sbnH„arly Herne schr'kte op en keek een
ondc naar hem met een scherpen,
doordringenden blik, dip lord Merle
nemens is, het advies der centrale com
missie voor georganiseerd overleg op
te volgen, maar, vooral voor wat de
beginselen betreft, daarvan in belang
rijke1 opzichten zouswillen afwijken.
Met nadruk werd er op gewezen, dat
dit onder de belanghebbenden een bui
tengewone teleurstelling zou doen ont
staan, een teleurstelling, die zich nu in
onderwijzerskringen reeds uit en op
een wijze, die voor het onderwijs het
ergste doet vreezen.
De minister deelde mede, dat op het
oogenblik omwent deze zaak ernstig
overleg gepleegd werd door de leden
der regeering en dat hij 't incorrect zou
vinden, in dit stadium der zaak omtrent
zijn plan nadere mededeelingen te doen.
Wel zegde hij toe, den grootst moge
lijken spoed te zullen betrachten.
De Harwichbooten.
Ten einde den dienst te kunnen
onderhouden zullen de Harwichbooten
voorloopig aan de Vondelingenplaat bij
Vlaardingen bunkeren. Gisteren hééft
de eerste boot dezer lijn daar reeds
kolen ingenomen.
De Communistische partij.
De Communistische partij in Neder
land heeft Zaterdag en Zondag te Rot
terdam vergaderd onder voorzitter
schap van den heer D. Wijnkoop, die er
in zijn openingsrede op wees, dat de
Russische revolutie de wereld be-
heerscht en deze zal blijven beheer-
schen, al heeft zij, uit den wereldoorlog
ontstaan, aan velen in de Westersche
landen niet gebracht, wat men gehoopt
had. Over Holland is weinig te zeggen.
Spr. heeft 't ten slotte over de laatste
rede van rar.Troelstra, waarin deze aan
de Communistische partij Verwijt, dat
ze haat zaait. Spreker ziet toch nog toe
in de S. D. A. P.. echter geen elemen
ten-aanwezig, waarmee eenige overeen
komst zou kunnen worden aangegaan.
Van de communisten tot de S. D. A. P.
is nog een geweldige afstand. Van haat
is geen sprake, doch er is aan den kant
der S. D. A. P. geen enkele groep, die
getoond heeft, iets van de revolutie en
van den oorlog te hebben geleerd. Spr.
herdacht ten slotte den heer Domela
Nieuwenhuis.
Over het verslag, dat spreker uit
bracht over het Moskousche congres
der communistische internationale etc.
werd druk gediscussieerd maar ten
slotte vereenigde het congres zich met
de conclusie, die de voorzitter uit de
discussie trok, dat de partij zich op het
slandpunt stelt, dat het alle conclusies
van Moskou aanvaardt. Vervolgens
werd gediscussieerd over de volgende
door het partijbestuur voorgestelde re
solutie.
Het congres, kennis nemende van de
besluiten inzake de vakbeweging, ge
nomen op het Moskousche congres der
communistische internationale, draagt
aan de partijgenooten, aangesloten bij
de bestaande vakvereenigingen van N,
V, V. en N. A. S. op, om van nu af aan
een zoo krachtig mogelijke actie te
voeren voor aaneensluiting van de bei-
onaangenaam scheen aan te doen, want
hij werd beurtelings bleek en rood, ler-
wijl hij nog met uitgestoken hand
stond. Harry Herne was op het punt die
te drukken, toen het paard, onrustig
geworden, terzijde uitweek en de mar
kies met een gebaar van ontspanning
de hand liet vallen.
„Wij zullen elkander een andermaal
de hand drukken, wanneer wij beiden
op gelijken grond staan", zeide hij niet
een lach naar de dames terugkeerend.
Harry Herne boog het hoofd en reed
door.
Het gelaat van Lucille was één
studie, maar zij zei geen woord.
„Nu, dat is werkelijk grootmoedig,
Lord Merle", riep Marie Verner. „Dat
was „noblesse oblige" en gij zult u nu
zeker wel beter voelen, niet waar
„Veel beter. Het is onaangenaam te
voelen, dat men iemand beleèdigd heeft
en niet in staat te zijn zich te veront
schuldigen. Harry Herne is werkelijk
geen slechte kerel."
„Het is de plicht van den meerdere
om den mindere een voorbeeld van
Christelijke verdraagzaamheid en ver
gevingsgezindheid te geven", merkte
mevrouw Dalton vormelijk op.
„Zeer waar, lieve mevrouw", zei
Merle eerbiedig. „Als iets mijn voldoe
ning nog grooter kon maken, is het
dat mijn gedrag uw goedkeuring weg
draagt."
De oprijlaan naar de Hall leidde in
een Sialven cirkel om het huis een
modern verblijf, maar arm in vergelij
de vakcentralen op revolutionairen
grondslag.
In zijn gisteren voortgezette verga
dering heeft het congres besloten tot
aanvaarding van de motie-Rotterdam,
welke de definitieve beslissing inzake
de aansluiting van het N. A. S. aan het
N. V. V. uitstelt tèt het volgend congres.
VOORSTELLEN AAN DEN
GEMEEENTERAAD.
Door Burg. en Weth. zijn nog de
volgende voorstellen aan den gemeente
raad gedaan
Het voorstel van uwe leden De Meij,
Lindeijer en Van Hal, tot toekenning
aan de gemeente-ambtenaren en werk
lieden van een bijstag op hun bezoldi
ging over het tweede halfjaar 1920 van
100, vergezeld van een prae-advies
van ons college, werd in uwe vergade-
ving van 1 October j.i. aangehouden tot
een volgende bijeenkomst.
De bedoeling daarvan was, dat de
commissie voor tri financiën met ons
college over genoemde aangelegenheid
een nadere bespreking zou houden ten
einde, zoo mogelijk, tot een bevredigen
de oplossing te geraken.
Daarbij zou tevens ter sprake worden
gebracht het door de heeren Hensel,
Sorel en Haast gedane tusschenvoor-
stel om een kindertoeslag toe te ken
nen van f 25. per kind tot een maximum
van 10Ö aan lien met een inkomen van
niet hooger dan ƒ2000.
Aan de bovengemelde opdracht is ge
volg gegeven. In een voltallige verga
dering van de commissie voor de finan
ciën met ons college'is de onderwerpe-
liike zaak van verschillende kanten be
zien en het vóór en tegen overwogen.
Met klem van redenen werd de wen-
schelijkheid van hel aannemen van het
voorstel-De Meij c.s. betoogd. Gewezen
-werd op den noodtoestand, welke bij de
ambtenaren en werklieden tengevolge
van den gestegen levensstandaard be
staat en dat het onredelijk zon zijn hun
te doen lijden tengevolge van den slech
ten financieelen toestand der gemeente.
Ons college heeft het herhaald en
herhaalt het hier nogmaals, dat het de
billijkheid van het verzoek .niet wil ont
kennen, integendeel, het beseft maar al
te goed, dat tengevolge van het stijgen
van de prijzen der levensbehoeften zij,
die in dienst onzer gemeente zijn, niet
in evenredigheid worden'bezoldigd.
Wij hebben het maar al te goed ge
zien, dat de loonregelingen van andere
gemeenten boven de onze uitsteken,
welk feit nadeelige gevolgen voor onze
woonplaats kan hebben.
Wij zouden dan ook niets liever wen
schen dan tegemoet te komen aan de
billijke verlangens der organisaties om
de bezoldigingen behoorlijk op peil te
houden en in casu de aanneming van
het voorstel-De Meij met warmte aan te
bevelen, maar, liet is ons practisch niet
mogelijk gebleken een raadsbesluit
overeenkomstig het voorstel tot uitvoe
ring te brengen.
De raad moet nu eenmaal, overeen-
king met den Hof. De broeikassen wa
ren echter zeer uitgebreid, en goed on
derhouden en Lucille prees die her
haaldelijk. De tuinman trad nader, met
den hoed in de hand om hen te ont
vangen, maar Merle zond hem weg,
„Ik kan niemand1 veroorloven het
genoegen van uw bezoek met mij te
deelen", zeide hij tot Lucille op zachten
toon, terwijl hij haar van het eene
einde naar het andere voerde, de zeld
zame en kostbare bloemen plukkend
om een ruiker voor haar te maken.
Marie was onuitputtelijk in prijzende
uitroepen, waarbij zij behendig me
vrouw Dalton buiten het gehoor der
beide anderen wist te houden. Nu
kwamen ze aan een deur, die toegang
gaf tof het huis. Deze leidde naar een
kleine bibliotheek of eetkamer het
'was moeilijk uit te maken wat van bei
de, want. ofschoon er boekenkasten
langs de muren stonden, was er ook
een buffet met zilverwerk snuisterijen.
Het geheel was gemeubeld in den stijl
van Koningin Anna en bood een aardig
uitzicht op de kassen.
„Wat een verrukkelijke kamer 1"
riep Marie Verner uit, die er in ge
gluurd had.
„Maar, miss Verner 1" mompelde
mevrouw Dalton afkeurend.
„Is het dan „ongepast" om lord
Merle's kamer even goed als zijn
bloemen te bewonderen vjoeg het
meisje onbeschaamd.
„Ik hoop van niet, miss Verner",
zeide Merle, glimlachend' rondziende.
komstig de bepalingen der Gemeente
wet, voor een uitgaaf, welke niet op de
begrooting van het loopende dienstjaar
voorkomt, de middelen tot dekking kun
nen aanwijzen. Gedep. Staten kunnen
een besluit tot wijziging der begrooting
niet goedkeuren alvorens die wijziging
op behoorlijke comptabele wijze slui
tend is gemaakt,
Daarbij zij opgemerkt, dat het hier
een nieuwe uitgaafspost geldt, welke
nog moet worden ingesteld.
De hoogere regeering huldigt thans
nog steeds het standpunt, dat, indien
de gemeente gelden uitgeeft, voor welk
nuttig doel zulks ook moge zijn, zij en
niet het Rijk de kosten daarvan dient te
dragen.
De post „hoofdelijke omslag" is "dus
de eenige bron waaruit een extra uit
gaaf kan worden geput. .Dit is echter
niet mogelijk wanneer voor een dienst
jaar het totaal bedrag van dien post is
vastgesteld en op het kohier dier be
lasting gebracht.
Buitendien, wij mogen aannemen, dat
het bedrag der plaatselijke inkomsten
belasting voor 1920 de draagkracht dei-
inwoners nagenoeg heeft bereikt. Er
zijn zelfs in uwe vergadering stemmen
opgegaan, die de belasting te hoog von
den.
Nu is ons van de zijde der voorstel
lers het verwijt gemaakt, dat de bron,
waaruit de kosten van het voorstel had
den kunnen worden bestreden, door ons
was verwerkt op de wijziging van de
begrooting 1920, vastgesteld den 27
Augustus jl.
Hier zrj herinnerd, dat het voorstel-
De Meij c.s. een uitgaaf zou vorderen
van 12.600 en dat de aangewezen
bron, de meerdere ontvangsten van de
kermis, 5900 bedroeg. (Onjuist was in
het voorstel-De Meij de meerdere op
brengst van de belasting op de open
bare vermakelijkheden vermeid de op
de begrooting uitgetrokken som zal o.i.
nauwelijks worden bereikt).
Wanneer men de wijziging van de
begrooting opslaat zal men constatee-
ren, dat deze uitgaven bevatte, welke
noodzakelijk moesten worden gedekt
wij noemen slechts ƒ4000 verhoogipg
subsidie gasthuis, j 2700 bezoldiging"
politie, 5000 rente van opgenomen
kasgeld en 3000 bijslag op pensioen
oud-gemeenteambtenaren en werklie
den.
Van welken kant wij deze zaak be
schouwen, kunnen de commissie voor
de financiën noch wij een oplossing
vinden voor de vraag op welke wijze de
kosten van een bijslag over 1920 op de
salarissen en loonen te verstrekken,
kunnen worden bestreden.
Daarbij is het niet mogelijk reeds
tiians een bijslag te verleenen ten laste
van den dienst 1921, een handelwijze
welke reeds op zichzelf geen aanbeve
ling zou verdienen.
Waar het echter in ons voornemen
ligt uwen raad voor te stellen, de sa
larissen der ambtenaren met ƒ200 en
de tornen der werklieden met 8 cent per
uur te verhoogen, rest er slechts één
„Wilt ge mij de eer doen binnen te
gaan Dit wordt „de kleine eetzaal"
genoemd maar ik ben bang, dat het
langzamerhand zoowat veranderd is in
een soort van zilverkast."
Hij wierp de deur wijd open om
haar te laten binnengaan en na een
korte aarzeling overschreed Lucille den
drempel. De muur boven de lambrisee
ring van snijwerk was geheel met
schilderijen behangen eenige daar
van van overleden Merle's. Lucille
bekeek deze het eerst, maar Marie
Verner ging dadelijk naar het buffet.
„Wat prachtig zilverwerk 1 Zoo iets
zag ik nooit 1"
„Niet op den Hof?" viel Merle in,
met een ongeloovigen glimlach. „Het
spijt mij te moeten zeggen, dat een
groot gedeelte van het zilverwerk van
de Merle's in den smeltkroes is geko
men maar er is nog wel wat over
gebleven."
Hij ging naar een paneel in de lam
briseering, en terwijl hij een eigenaar
dig uitzienden sleutel uit den zak haal
de, stak hij dien in een deel van het
snijwerk, dat een roos voorstelde. De
dames keken met ongeveinsde belang
stelling, en waren verbaasd het oogen-
schijnlijk vaste en solide paneel lang
zaam te zien wegschuiven, alsof het
door een ongeziene hand werd voort
geduwd.
„Hier is nog wat", zeide hij, en
dichterbij komende zagen zij een ge
heime kast, voorzien van met fluweel
overtrokken planken, en beladen met
nudJ'4 om genoemde bedragen nog met
te verhoogen en te brengen op resp.
f300 ei 12 cent. De eventucele inoge-
li kheid daartoe zou bij de behandeling
dei lie,','looting voor 't volgende dienst
jaar order de oogen kunnen worden
gezien
j Waar het in deze zaak niet betreft
de mate van het verleenen van een bij-
slag, doeli alleen de al of niet moge
lijkheid daarvan over 1920, wil het ons
voorkomen, dat het tusschenvoorstel-
hensel e.s. buiten-beschouwing kan blij
ven
Wij hebben derhalve de eer ons te
refereeren aan ons prae-advies d.d. 3
September jl. in uwe vergadering van
1 October d.a.v. uitgebracht.
Onder weder aanbieding van liet in
uw vergadering van 1 October ji. in on
ze handen om advies gestelde adres
van den Nederlandschen R. K. Bond
van Handels-, Kantoor- en Winkelbe
dienden „St. Franciscus van Assisië",
afd. Vlissingen, hebben wij de eer uw
vergadering het volgende te berichten
Adressante verzoekt uwen raad maat
regelen te willen treffen, waardoor het
open zijn der winkels op Zondag wordt
verboden, op de 5 eerste dagen der
week worde bepaald van 's morgens
7.30 uur tot 's avonds 7 uur, terwijl het
sluitingsuur der winkels op den Zater
dag worde gesteld op 9 uur 's avonds.
Wij hebben over genoemd verzoek
schrift het oordeel ingewonnen van de
winkeliersvereeniging „Gemeenschap
pelijk Belang", die in deze mede als
directe belanghebbende moet worden
beschouwd
Haar advies, waarmede wij ons in
hoofdzaak wel kunnen vereenigen, is
reeds gisteren gepubliceerd.
Allereerst wenschen wij voorop te
stellen, dat uw raad nog onlangs met
ons college van oordeel was, dat, waar
de verordening op de winkelsluiting
nog slechts korten tijd in werking is,
het niet gewenscht is haar thans reeds
te wijzigen.
Daarbij doet zich het geval voor, dat
een wetsontwerp inzake de winkelslui
ting door de regeering is gereed ge
maakt, waarover, blijkens een mede-
deeling van den minister van landbouw,
nijverheid en handel, de raadpleging
van den Algemeenen Ned. Bond van
i Handels- en Kantoorbedienden binnen
niet te langen tijd zat kunnen plaats
vinden.
Wat den arbeid in winkels betreft,
deze is in de Arbeidswet 1919 geregeld
of is ter regeling bij die wet aan een
algemeenen maatregel van bestuur
(Kon. besluit dus) opgedragen.
Arbeid in winkels op Zondag door
jeugdige personen personen beneden
18 jaar alsmede arbeid door hen
tusschen 8 uur namiddags en 8 uur
voormiddags in winkels, is bij genoem-
me wet verboden.
Waar blijkens het advies van de win-
kelietsvereeniging, voor zoover hire ter
stede des Zondags de winkels geopend
zijn, daarin geen arbeid verricht wordt
zilverwerk, bladen en presenteerbladen,
punchbowls en candelabres, alles even
schitterend.
„Goede hemel riep Marie Verner,
terwijl ook Lucille een uitroep van ver
rassing en bewondering niet kon
weerhouden, „Wei, het is haast een
verhaal uit de duizend en één nacht
Wat een flinke plaats om het in te
bewaren."
Lord Merle bekeek het oude zilver
met een peinzenden lach. Hij dacht niet,
dat het de moeite waard was haar te
vertellen, dat ieder stukje ér van was
beleend aan mijnheer Slake, en dat
het slechts door speciale schikking
was, dat hij het mocht houden, en dal
die heer het herhaaldelijk kwam na
zien.
„Sommige stukken ervan zijn zeld
zaam en belangrijk", zeide hij. „Wat de
bergplaats betreft, die is niet zonder
scherpzinnigheid bedacht door mijn
vader, den vorigen markies. Hij was
trotsch op de verzameling trotscher
dan ik."
Hij nam er eenige stukken uit, en liet
ze rond gaan, terwijl hij er de geschie
denis van vertelde aan Lucille, die er
niet veel belangstelling naar luisterde.
Marie Verner luisterde ook mee maar
opeens kwam er 'n verstrooide absente
blik in haar scherpe oogen, ofschoon
haar lipper. getrokken waren tot een
aangenamen, zorgeloozen lach.
(Wordt vervolgd.)