I
500
100
25
Historie
li
TEH,
Qnnf^srtfn
De Vrouwe van Darracourt
Dagmeisje
DONDERDAG
UUU voet of oog 1UU
ISi
No.213
I s
/an Wijck
OVI NE
;r peijl
nbled!ng«r
aanvragen.
ieis|e.
lagmeisje
Miatschippij
omvaart
f9
Vorscbiint dagoiijks, oitgozondord op Zondag on algomeon erkends Christelijks leastdagen
gemeentebestuur
FEUILLETON
BINNENLAND
Stads= en Provincienieuws
fSHZOi
epen in
kracht.
onder
BUSSY,
irraagd een solied
gang. Brieven met
en waar gelegen,
„Vliss. Cour."
-BUREAU
koop
Badhuisstraat,
ïuyter en Hendrik-
oëdig te betrekken
e huizen binnen
ewonen, te ruilen
Coosje Busken-
iOOP bij de BuJ-
nweg) 3 gemeren
ond voor zeerbW-
rekt te aanvaarden
Nieuwendijk.
n WONDZALF
blikken doozen.
heft goedkoopcr
Isem en voldoet
is slechts 40 cent.
alleen verkrijg-
raat B 146.
SAN 3535
teerd middel tegen
rele of gedurige
3eh. Ziekten
3.— en 4
LS van Dr. Pieters
1.80
en verkrijgbaar bij
„SANITAS".
■t. Jacobstraat 1.
Sanitas, postbox
n vermeld,
alt de Gedé
te duur
;eld.
er doos. Verkrijg-
AND BEN1ES1.
vnaar, werkman,
vraagt een nette
1SH OUDSTER.
Ier letters G. 8.,
Courant
n flink
luisstraat 72
(ein gezin, nietbe-
aar, 15 gulden pet
gs vrij Adresbur
|t".
beneden 15 jaar.
.Vliss. Courant".
kdelburg-Rotterdani
gelegen plaatsen.
.AN PASSAGIERS,
JEN EN VEE.
T. Hf.
ra. in
t. nu.
T.l. UI
8
8
embe r
|0
03
S4
igen wordt Woens-
;rdag 12 uur v.»>
Middelburg.
:komen
n N.V. Transp. e"
v.b. Erven G VO!>>
8te Middelburg
Tel. 153; 'e
q 'OOSTERHOUT
Dordrecht Geb»
Tel. 101.
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSVoor VlUiingen en de gemeenten op Walcheren ƒ2.20
oer drie maanden. Franco door het geheele rflk ƒ2.50. VoorBelgiS ƒ4.15.
Voor overige landen der Post-Unie 4.70. AfzonderMJke nummer» 5 cent
illioroFirma F. ViN VELOE Ir., Kloino Markt 58, Viissinoon. ïoloioon Intoic. 10
ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regels 1.10; voor iedere regel meer 26 cl.
Familieberichten van 1—6 regels ƒ1.70. BIJ abonnement speciale prijs
Reclames 52 ct. per regel.—Dienstaanbiedingen en -aanvragen 13 ct. per regel
«d tegen ongelukken voor: 1UUU
gulden bq levens
lange ongeschikt
heid tot werken
gulden bq dood
door
een ongeluk
gulden bq verlies
van
een duim
gulden bq verlies
van een
wqsvinger
gulden bq verlies
van eiken
anderen vinget
FONDS VOOR HET GEMEENTE-
r0 ZIEKENHUIS.
Ontvatig«n b ij dragen:
Vorige opgave /219130IA
»-
/.eeuwscbe Longsie te Balik
ItaöSerSgrocP .„Ranmrit" 2.50
Totaal 22141.20'/2
\\NG\FTE VOOR HET BEVOLKINGS
REGISTER.
Burg en 'Weth. van Vlissingen herinne
ren er den ingezetenen, in verband met de
door de regeering voorgeschreven, wel
dra te hou den Tiende algemeene Volks
telling, nu reeds aan, dat streng zal wor
den gelet op de naleving der bepalingen
van het Koninklijk Besluit van 27 juli 1887,
(Staatsblad no. 141) en art. 7, der Alge
meene Verordening van Politie, en dat
steeds tijdig ter gemeente-secretarie aan
gifte behoort te worden gedaan voor het
bevolkingsregister.
Bedoelde aangifte moet worden gedaan
lo. wanneer men de gemeente gaat ver
laten
alsdan moet een getuigschrift van woon
plaatsverandering (verhuisbiljet) worden
gevraagd ter secretarie der gemeente -en
meegenomen naar de gemeente waar men
zich gaat vestigen, ten einde aldaar uiter
lijk binnen één maand te worden ingele
verd
2o. wanneer men zich in de gemeente
vestigt
alsdan moet men overleggen een getuig
schrift van woonplaatsveranderjng (ver
huisbiljet), afgegeven in de vorige woon
plaats
3o. wanneer men binnen de gemeente
van woning verandert.
Het hoofd van een huisgezin is verplicht
aangifte te doen, wanneer in dat gezin
eenlge verandering plaats grijpt, ook door
het opnemen of het vertrek van dienst- en
werkboden of kostgangers.
Hij. die binnenshuis een of meer kamers
bewoont, wordt als hoofd van een gezin
beschouwd.
Het hoofd van een gezin doet uiterlijk
binnen 8 dagen aan het Gemeentebestuur
opgave van iederen persoon, die in het ge
zin wordt opgenomen of daaruit vertrekt,
inwonende dienstboden hieronder begre
pen.
Verzuim van aangifte kan worden ge
straft met HECHTENIS of GELDBOETE.
Vlissingen, 9 September 1920.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
Al. VAN DER BEKE CALLENFELS. L.S.
HINDERWET.
Burg. en Weth. van Vlissingen, gelet op
art. 8 der Hinderwet, brengen ter openbare
kennis, dat bij hun besluit van 7 September
jl. aan de N.V. voorheen J. K. Ribbens
Zn„ alhier, vergunning is verleend tot op
richting van een verf makerij, waarin zal
worden geplaatst een elctro-motor van 8
P.K., in perceel kadastraal bekend gemeen
te Vlissingen sectie E no. LÖ95, plaatselijk
gemerkt BeNamypark no. 32.
Vlissingen, 8 September 1920.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
M. VAN DER BEKE CALLENFELS, L.S.
Op
had een
door
CHARLES GARVICE.
Geauthorische vertaling van
I. P. WESSELINK—VAN ROSSUM.
1) (Nadruk verboden.)
HOOFDSTUK 1.
een helderen rustigen Juniavond
en klein aantal menschen zich
verzameld bij den hoofdingang van een
0l"l-Engelsch heerenhuis. Op een paar
nieters afstand van dien ingang waren
va.n d'e dwaze gevaarten opgericht van
t'bi33' ,'mn1t?rtjr>ut, klimop en denne-
'«Ken, bekend onder denTiaam van
^erepoorten, maar die juister verwoes
tingpoorten konden genoemd worden,
omdat zij niet zelden neervallen op de
ongelukkige hoofden van hen. te wier
I eeje zij werden opgericht,
'tast de poort, die in tamelijk schee-
drr, en onzekere letters tot opschrift
het We,kom op Darracourt, was
Parracourfsche blaasmuziekkorps
I !'pJPteld> waarvan elk lid zijn folter-
oonenhn' ,gereed hield vo°r het
hef i!i het verwachte rijtuig in
"et zicht zou komen.
I het Sroote ijzeren hek te zijn
I Wac at t'J bocht van de oprijlaan,
I ren in 1 fi.,e zien' en daar wa"
i kesfoken de bedienden bijeen,
bestoken ln nieuwe livrei of Weeding!
Het Kamerlid De Savornin Lohman.
Uit parlementaire kringen wordt ge
meld, dat het lid der Tweede Kamer,
jhr. mr. A. F. de Savornin Lohman,
voorloopig, althans tot aan de nieuwe
algemeene verkiezingen in 1922, terug
gekomen is op zijn aanvankelijk voor
nemen om zijn Kamerlidmaatschap ne
der te leggen.
Dit gerucht vond bij verdere infor
matie geen tegenspraak.
Een duurtetoeslag voor rijkspersoneel.
Naar het „Hbld." verneemt heeft de
regeering liet plan binnenkort met wets
voorstellen te komen, ten einde den
Rijksambtenaren een bijslag te kunnen
verstrekken. Is liet blad juist ingelicht,
dan zal een onderscheid worden ge
maakt tusschen ongelnrwden, gehuwden
zonder en gehuwden met kinderen.
Een prijsvraag voor een Nederlandsch
frankeerzegel.
Het hoofdbestuur der posterijen en
telegrafie heeft een merkwaardig boek
je uitgegeven dat tot titel draagt „De
prijsvraag voor een Nedeflancsch fran
keerzegel." De inhoud van dit boekje
is, aldus lezen wij in „liet Vad.", veel
belangrijker, dan deze titel wél zou
doen vermoeden.
Het bevat ('behalve de voorwaarden
der reeds bekende prijsvraag voor het
ontwerpen van frankeerzegels en de in
lichtingen van den directeur-generaal)
een opstel van liet College van Advies
der Nederlandsche Vereeniging voor
Ambachts- en Nijverheidskunst, met in
lichtingen en wenken betreffende prac-
fiselie én technische eischen, waarmede
de ontwerper rekening te houden heeft.
De samensteller, de heer \V. F. Gou
we/heeft hierin veel wetenswaardigs
verteld, allereerst over de 'schoonheids-
eischen die men aan den postzegel moet
stellen, dan over -zijn bestemming, over
den postzegel als kunstwerk, over zijn
voorstelling, het formaat, de uitvoering
en den druk en ten slotte over het stem
pelen. Niet alleen zij, die het plan heb
ben mede te dingen in den wedstrijd,
.zullen veel nut kunnen hebben van dit
alles, ook de verzamelaars en allen, die
meenen, dat een postzegel a thing of
beauty mag, neen moet zijn.
Als wij een opmerking maken, dan is
het deze, dat niet reeds vanaf den
postzegel van vijf cent de beeltenis van
de koningin als hoofdmotief mogt wor
den weergegeven. Wij hadden liever
gezien, dat dit zou geschieden bij de
zegels vanaf ƒ1.Deze laatste toch
hebben 'een veel grooter oppervlak
ze zijn bijna zoo breed, als de goedkoo-
pere hoog zijn en aangezien slechts
weinige kunstenaars portretten kunnen
vervaardigen en de meeste veel sterker
zijn in decoratief werk, gelooven we, dat
de commissie van advies aan de jury
het werk zeer vergemakkelijkt zoude
hebben, indien zij had voorgesteld dat
voor het kleine oppervlak der zegels tot
klaar; om aanstonds op een rij te gaan
staan, wanneer de muziek zou gaan
schetteren en de butler stond, statig
als een hertog, maar veel krachtiger,
op een breede, steenen stoep, met de
hand boven de oogen, terwijl hij een
houding aannam als hij volkomen on
verschillig was voor een en verheven
boven de vulgaire opgewondenheid, die
zich had meester gemaakt van de ove
rige, veel minderwaardige afwachtende
menigte.
Op 't groote begrinte voorplein, dat
zich uitstrekte voor de stoep, met de
steenen leeuwen als bewakers, waren
een half dozijn rijknechts opgesteld, met
de handen op hun riemgordels, de
oogen gericht op de portierswoning.
Afgaande op al die deftigheid en die
opgewondenheid zou men denken, dat
al die menschen in afwachting waren
van de komst, minstens van een keize
rin, maar in werkelijkheid wachtten zij
op een jong meisje van nauwelijks
twintig jaar, de eigenares van Darra
court, van de groote bezitting omringd
door een heining van het massieve
zilver, dat de afgunst van een gierigen
James fiad opgewekt van het vee, dat
graasde op de naburige heuvels van
al den rijkdom die de Darraeourt's
hadden verzameld en geërfd, sedert zij
in het land kwamen met den onverge-
telijken Willem, bijgenaamd den Ver
overaar.
Vijf, tien minuten gingen vol ver
wachting en onzekerheid voorbij, toen
keek de butler o'p zijn horloge dat
en niet 60 ets. een ofnamentale of figu-
rale voorstelling zou moeten ontworpen
worden.
Als bijlage bevat het boekje voorbeel
den van zegels, die P. Dupont graveer
de en die in plaat-, steen- en boekdruk
zijn uitgevoerd. De plaatdruk is fraai
en scherp, de steendruk legt het af bij
den boekdruk.
Het boekje is bijzonder mooi gedrukt
op de Landsdrukkerij. Mr. J. F. van
Roven heeft het met fijnen smaak ver
zorgd. -
Burgerlijk overheidspersoneel.
Gisteren werden de vertegenwoordi
gers van de R. K. centrale van burger
lijk overheidspersoneel, benevens de
vertegenwoordigers van den algemee-
nen R. K. ambtenaarsbond door den
minister van binnenlandsche zaken in
audiëntie ontvangen.
Besproken werd de noodtoestand,
waarin het rijkspersoneel verkeert, en
de wijze waarop in vele gevallen de
uitkeering van kindertoeslag en nieuwe
salarisregeling wordt uitgevoerd, nl. te
laat.
De bespreking duurde ongeveer een
uur.
De minister zegde toe, beide onder
werpen nog des namiddags in den mi
nisterraad te bespreken.
Vertraging in het spoorwegverkeer.
Naar aanleiding van de uitspraak
van den heer Kalff over de-oorzaken
der tegenwoordige algemeene trein-
vertraging, worden ons uit personeels-
kringen eenige opmerkingen toegezon
den.
De door den Kalff genoemde bezwa
ren worden hierin slechts als oorzaken
van den tweeden rang beschouwd. De
primaire oorzaken zouden zijn het te
kort aan voldoende geoefend personeel
en het tekort aan locomotieven.
Na dit met eenige voorbeelden te
hebben toegelicht schrijft men
„in hoeverre is nu de tegenwoordige
directie voor deze wantoestanden aan
sprakelijk te stellen
Onze meening is, dat voor zoover het
betreft het personecltekort, de directie
niet heelemaal vrijuit gaat. Twee jaar
ongeveer heeft men den tijd gehad om
tc zorgen, zoowel door behoorlijke
loonregeling als anderzins. voor de ver-
eischte personeelsuitbreiding, noodig
voor de verbetering der dienst- en rust
tijden.
In hoeverre het tekort aan locomotie
ven op de debetzijde der tegenwoordige
directie is te schrijven Zoo positief ais
ten opzichte van het voorgaande, zou
den wij dit niet durven uitspreken.
Wel is ons ttgkend, dat gedurende
den oorlog andere neutrale landen zich
nog nieuwe locomotieven hebben kun
nen aanschaffen. Of de directie der Ne
derlandsche spoorwegen in de onmo
gelijkheid heeft verkeerd om zich een
voldoend aantal locomotieven aan te
schaffen Het is mogelijk. Ook is mo
gelijk, dat de „eerst-de-kat-uit-den-
boom-kijken-taktiek" hun parten heeft
gespeeld.
men den page oneerbiedig een koeke-
pan had hooren noemen en er op
kijkende, merkte hij plotseling op „De
trein moet laat zijn."
„Of misschien heeft zij hem gemist",
waagde een van de rijknechts te oppe
ren.
„Zij Wie is zij Wanneer je van je
meerderen spreekt, mijnheer, dan noem
je diens naam. Miss Darracourt, als 't
u belieft."
De rijknecht raakte als verontschul
diging zijn hoed aan.
„Miss Darracourt, bedoel ik, mijn
heer Somes", zei hij nederig.
„Zeg dan ook Miss Darracourt. Neen,
jongmensch, ik denk niet, dat miss Dar
racourt den trein heeft gemist. Darra
court's zijn niet gewoon te laat aan den
trein te komen, en ik vermoed, dat
wanneer miss Darracourt te laat was
gew eest, de trein gewacht zou hebben."
„Dat denk ik ook. mijnheer", zei de
rijknecht, en kennelijk ontdaan door de
terechtwijzing, verwijderde hij zich een
weinig van zijn chef.
Miss Darracourt had haar trein niet
gemist. Op dit oogenblik had het onen
rijtuig werkeüjV. het stationsplein ver
laten en had het Darracourtsche mu
ziekkorps op de flauwe echo van een
verwijderd gejuich de verschrikkelijke
instrumenten nog steviger omklemd.
Er zaten drie personen in het rijtuig,
een oude dame met een zachtzinnig
gelaat, zonder uitdrukking en twee
jonge meisjes. Een daarvan was de
vriendin van miss Darracourt, gezel-
Dat de directie als haar meening
heeft te kennen gegeven, dat de trein-
vertraging niet het gevolg is van lijde
lijk verzet van het personeel, is volgens
ons niet anders als billijk te noemen.
Zij. de directie, weet beter dan wie ook,
dat het personeel thans meer doet.
dan zijn plicht en dat hierdoor vooral
het locomotiefpersoneel en de rangeer
ders het zwaar te verantwoorden heb
ben.
Als er lijdelijk verzet zou gepleegd
worden, zou het er nog wel wat anders
uitzien met de treinvertragingen
Mogen directie, regeering en publiek
bijtijds toonen een open oog te hebben
voor de belangen van het personeel
Het nieuwe raadhuis te Rotterdam.
Gisteren was liet te Rotterdam bui
tengewoon druk in verband met het
openen van het nieuwe stadhuis voor
trouwlustigen. Voor deze gelegenheid
had de firma Tennissen (exploitant van
de Witte Balans) een bedrag van 300
gegeven en de firma Vroom en Drees-
mann een ameublement voor het eerste
paar dat getrouwd werd. Gelukkig trof
het een minder bedeeld paartje.
Een 7 gemeente-leening.
Daar de gemeente Dordrecht er niet
in kon slagen een 6 pet. geldleening
van 3 iniltioen te plaatsen en de ge
meente noodzakelijk geld noodig heeft,
werd door den gemeenteraad op voor
stel van Burg. en Weth. besloten een
7 pet. leening te sluiten.
De gemeente had eerst getracht dat
de regeering ter hulp zou komen, doch
de minister van financiën had geant
woord dat het rijk alleen, in het uiter
ste geval, op korten termijn geld ver
strekt.
Een „droge" kermis.
De te Tilburg door het gemeentebe
stuur genomen maatregel, n.i. het ver
bod om gedurende de kermisdagen van
2 tot en met 6 September sterken drank
te schenken in de vergunningslokalitei
ten, is alleszins een succes geweest.
Nog nooit is er drukker en vroolijker
van allerlei kermisvermakelijkheden
geprofiteerd, maar nok nog nooit heeft
een kermis in zoo'n volmaakte orde met
niet noemenswaardig drankmisbruik
plaats gehad. De genomen maatregel
kan inderdaad a's een weldaad voor
geheel Tilburg worden aangemerkt.
VLISSINGEN, 9 SEPTEMBER.
Ons nieuw feuilleton.
Wij zijn heden begonnen met een
nieuw feuilleton, getiteld „De Vrouwe
van Darracourt".
Dit boeiend verhaal zal wel in den
smaak van onze feuiiietonlezers en
vooral -lezeressen vallen, en wij raden
hen aan dit verhaal uit te knippen of te
bewaren.
.Men doet zoo dikwijls navraag naar
schapsdame. als men wil, een knap
meisje met blond haar, door den wind
gekroest. met blauwgrijze oogen, en
een gelaatskleur van een blondine. Zij
zou bekoorlijk geweest zijn, wanneer
de welgevormde lippen niet zoo dun
waren en de oogen niet zulk een slim
me uitdrukking hadden gehad of
neen. niet bepaald slim, maar eerder
bespiedend. De ander was miss Darra
court zelf.
Het is moeilijk een beschrijving te
geven van de eigenares van Darra
court. Een groots'che persoonlijkheid,
aan wie niemand het recht ontzeggen
zal te mogen optreden als juiste beoor-
deelaar van schoonheid in het alge
meen, heeft beweerd dat Schoonheid
ligt in de uitdrukking. Indien dat waar
is en het is waar dan was Lucilie
Darracourt ontegenzeggelijk 'n schoon
heid. Zij was groot en slank haar fi
guur zoo lenig en bevallig als van Indi
anen wordt verondersteld, doch hetgeen
maar zelden het geval is. Haar haar
ihet grootste sieraad van de vrouw
-was van dat warme bruin, dat alge
meen ais kastanjebruin oC'kêilu Staai, en
het is een feit dat vrouwen, wier haar
die heerlijke kleur heeft, steeds geze
gend zijn met een overvloed daarvan.
Haar oogen waren bruin een warm,
diep bruin als Van den hazelaar en
overschaduwd door zijdeachtige; rechte
wenkbrauwen. r Het waren wondere
oogen, in stqat alles uit te drukken wat
de eigenares daardoor wilde blootleg
gen, oogen gepaard aan lippen, vol en
bepaalde nummers en komt het dan
meermalen voor dat een bepaald num
mer is uitverkocht.
Voor het ziekenhuisfonds.
Onder de giftenSvpor het ziekenhuis-
fonds, welke lieden;verantwoord wor
den, komt er een voor van de etat-
major van het stoomschip „Sultan van
Koetei" en een van 145 van de
Zeeuwsche Congsie, beiden te Balik
Papan.
Dat er tot zelfs in Indië toe giften
voor het gemeente-ziekenhuis verza
meld worden, zal de commissie wel met
genoegen vernomen hebben.
Moge het goede voorbeeld veel na
volging vinden.
Een eenvoudige plechtigheid.
Gisterenmiddag vereenigden zich op
den doodenakker eenige zangers-vrien
den om het graf van wijlen den heer W.
L. Winkelman, om in strengen eenvoud
een grafsteen te onthullen op dat graf.
Nadat de aanwezigen, waaronder wij
den heer van Raalte, een deputatie van
„Vlissingen Vooruit", beneverjs een af
gevaardigde van den Bond „Zang Ver
edelt", waarvan de ontslapene ook
voorzitter was, opmerkten, nam de se
cretaris van „Vlissing's Mannenkoor",
de heer Til. H. Ph. Hoste het woord en
sprak ongeveer als volgt
Drie jaar geleden stonden wij op
dezelfde plaats, maar toen aan de ge
opende groeve, om hulde te brengen
aan de nagedachtenis van den heer
Willem Winkelman, wiens stoffelijk
overschot toen door zijn vrienden, leden
van „Vlissing's Mannenkoor" onder
groote belangstelling ten grave werd
gebracht. Aan hem, den vader van
„Vlissing's Mannenkoor", waarvan hij
tot zijn dood toe voorzitter was ge
weest, werden hartelijke en welge
meende woorden van dankbare herin
nering gewijd, En dat dit geen ijdele
klanken waren, dat dit gevoel van
dankbaarheid zich niet alleen tot woor
den zou bepalen, wordt nu verwezen
lijkt door het feit, dat „Vlissing's Man
nenkoor" in samenwerking met „Vlis
singen Vooruit" en den Bond „Zang
Veredelt", van welke vereenigingen de
heer Winkelman eveneens voorzitter
was, zichtbaar uiting zal geven aan het
lang gekoesterd verlangen, om een een
voudig gedenkteeken te plaatsen bp het~-
graf van dien afgestorvene, wiena-na-'*..
gedachtenis daardoor blijvend karrwor- -
den geëerd.
Het symbool, dat wij gemeend heb
ben, dat dezen grafsteen moet versie
ren, is het insigne van „Vlissing's Man
nenkoor", maar eenigszins gewijzigd.
Bij ons insigne verbindt een band met
de initialen „V. M." de beide takken
van den krans. Ten einde dan de beide
andere vereenigingen „Vlissingen Voor
uit" en den Bond ..Zang Veredelt", die,
zooals ik zeide met ons hebben saam-
gewerkt en bij wie muziek en zang als
een hoofddoel eveneens worden in de
hand gewerkt en behartigd, het bewijs
toch niet zinnelijk en rood als kersen.
Haar gelaatskleur was, zooals te ver
wachten was bij zulk haar, roomkleurig
en toch niet bleek, want onvoorzien
steeg het jonge bloed naar dit lieflijk
gezichtje om de fluweelzachte wangen
te kleuren. Wanneer er ooit bekoorlij
ker vrouw was dan Lucille Darracourt,
toen zij haar bezitting binnenreed, dan
was zij het zooals zij wordt voorge
steld op het vermaarde schilderij van
Johua Reynold, het schilderij waarvan
een groot kunstkenner verklaarde, dat
het eike levende vrouw overtrof, zooals
natuurbloemen de kunstbloemen over
treffen.
De oude dame mevrouw Dalton
zat recht op in het rijtuig, vriende
lijk glimlachend, mejuffrouw Marie
Verner, de gezelschapsdame, was voor
over gebogen met een half vroolijk, half
ironisch lachje maar Lucille Darra
court leunde achterover met ebn ietwat
droomerige uitdrukking op haar lief
gelaat. Het was niet melancholiek, niet
apatisch het is moeilijk te zeggen
wat er achter dat nadenkend, eenigs
zins droefgeestig gezichtje verborgen
lag.
Tóen zij onder een van de eerepoor
ten doorreden en de menigte juichte,
zei een man, beter opmerker dan de
meesten
„Zij is machtig mooi, maar zij is ook
machtig trotsch -"
„Trotsch?" riep zijn buurman uit.
„Al de Darracourts zijn trotsch en met
reden."
(Wordt vervolgd.)