I 500 100 25 Historie li TEH, Qnnf^srtfn De Vrouwe van Darracourt Dagmeisje DONDERDAG UUU voet of oog 1UU ISi No.213 I s /an Wijck OVI NE ;r peijl nbled!ng«r aanvragen. ieis|e. lagmeisje Miatschippij omvaart f9 Vorscbiint dagoiijks, oitgozondord op Zondag on algomeon erkends Christelijks leastdagen gemeentebestuur FEUILLETON BINNENLAND Stads= en Provincienieuws fSHZOi epen in kracht. onder BUSSY, irraagd een solied gang. Brieven met en waar gelegen, „Vliss. Cour." -BUREAU koop Badhuisstraat, ïuyter en Hendrik- oëdig te betrekken e huizen binnen ewonen, te ruilen Coosje Busken- iOOP bij de BuJ- nweg) 3 gemeren ond voor zeerbW- rekt te aanvaarden Nieuwendijk. n WONDZALF blikken doozen. heft goedkoopcr Isem en voldoet is slechts 40 cent. alleen verkrijg- raat B 146. SAN 3535 teerd middel tegen rele of gedurige 3eh. Ziekten 3.— en 4 LS van Dr. Pieters 1.80 en verkrijgbaar bij „SANITAS". ■t. Jacobstraat 1. Sanitas, postbox n vermeld, alt de Gedé te duur ;eld. er doos. Verkrijg- AND BEN1ES1. vnaar, werkman, vraagt een nette 1SH OUDSTER. Ier letters G. 8., Courant n flink luisstraat 72 (ein gezin, nietbe- aar, 15 gulden pet gs vrij Adresbur |t". beneden 15 jaar. .Vliss. Courant". kdelburg-Rotterdani gelegen plaatsen. .AN PASSAGIERS, JEN EN VEE. T. Hf. ra. in t. nu. T.l. UI 8 8 embe r |0 03 S4 igen wordt Woens- ;rdag 12 uur v.»> Middelburg. :komen n N.V. Transp. e" v.b. Erven G VO!>> 8te Middelburg Tel. 153; 'e q 'OOSTERHOUT Dordrecht Geb» Tel. 101. VLISSINGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJSVoor VlUiingen en de gemeenten op Walcheren ƒ2.20 oer drie maanden. Franco door het geheele rflk ƒ2.50. VoorBelgiS ƒ4.15. Voor overige landen der Post-Unie 4.70. AfzonderMJke nummer» 5 cent illioroFirma F. ViN VELOE Ir., Kloino Markt 58, Viissinoon. ïoloioon Intoic. 10 ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regels 1.10; voor iedere regel meer 26 cl. Familieberichten van 1—6 regels ƒ1.70. BIJ abonnement speciale prijs Reclames 52 ct. per regel.—Dienstaanbiedingen en -aanvragen 13 ct. per regel «d tegen ongelukken voor: 1UUU gulden bq levens lange ongeschikt heid tot werken gulden bq dood door een ongeluk gulden bq verlies van een duim gulden bq verlies van een wqsvinger gulden bq verlies van eiken anderen vinget FONDS VOOR HET GEMEENTE- r0 ZIEKENHUIS. Ontvatig«n b ij dragen: Vorige opgave /219130IA »- /.eeuwscbe Longsie te Balik ItaöSerSgrocP .„Ranmrit" 2.50 Totaal 22141.20'/2 \\NG\FTE VOOR HET BEVOLKINGS REGISTER. Burg en 'Weth. van Vlissingen herinne ren er den ingezetenen, in verband met de door de regeering voorgeschreven, wel dra te hou den Tiende algemeene Volks telling, nu reeds aan, dat streng zal wor den gelet op de naleving der bepalingen van het Koninklijk Besluit van 27 juli 1887, (Staatsblad no. 141) en art. 7, der Alge meene Verordening van Politie, en dat steeds tijdig ter gemeente-secretarie aan gifte behoort te worden gedaan voor het bevolkingsregister. Bedoelde aangifte moet worden gedaan lo. wanneer men de gemeente gaat ver laten alsdan moet een getuigschrift van woon plaatsverandering (verhuisbiljet) worden gevraagd ter secretarie der gemeente -en meegenomen naar de gemeente waar men zich gaat vestigen, ten einde aldaar uiter lijk binnen één maand te worden ingele verd 2o. wanneer men zich in de gemeente vestigt alsdan moet men overleggen een getuig schrift van woonplaatsveranderjng (ver huisbiljet), afgegeven in de vorige woon plaats 3o. wanneer men binnen de gemeente van woning verandert. Het hoofd van een huisgezin is verplicht aangifte te doen, wanneer in dat gezin eenlge verandering plaats grijpt, ook door het opnemen of het vertrek van dienst- en werkboden of kostgangers. Hij. die binnenshuis een of meer kamers bewoont, wordt als hoofd van een gezin beschouwd. Het hoofd van een gezin doet uiterlijk binnen 8 dagen aan het Gemeentebestuur opgave van iederen persoon, die in het ge zin wordt opgenomen of daaruit vertrekt, inwonende dienstboden hieronder begre pen. Verzuim van aangifte kan worden ge straft met HECHTENIS of GELDBOETE. Vlissingen, 9 September 1920. Burg. en Weth. voornoemd, VAN WOELDEREN. De Secretaris, Al. VAN DER BEKE CALLENFELS. L.S. HINDERWET. Burg. en Weth. van Vlissingen, gelet op art. 8 der Hinderwet, brengen ter openbare kennis, dat bij hun besluit van 7 September jl. aan de N.V. voorheen J. K. Ribbens Zn„ alhier, vergunning is verleend tot op richting van een verf makerij, waarin zal worden geplaatst een elctro-motor van 8 P.K., in perceel kadastraal bekend gemeen te Vlissingen sectie E no. LÖ95, plaatselijk gemerkt BeNamypark no. 32. Vlissingen, 8 September 1920. Burg. en Weth. voornoemd, VAN WOELDEREN. De Secretaris, M. VAN DER BEKE CALLENFELS, L.S. Op had een door CHARLES GARVICE. Geauthorische vertaling van I. P. WESSELINK—VAN ROSSUM. 1) (Nadruk verboden.) HOOFDSTUK 1. een helderen rustigen Juniavond en klein aantal menschen zich verzameld bij den hoofdingang van een 0l"l-Engelsch heerenhuis. Op een paar nieters afstand van dien ingang waren va.n d'e dwaze gevaarten opgericht van t'bi33' ,'mn1t?rtjr>ut, klimop en denne- '«Ken, bekend onder denTiaam van ^erepoorten, maar die juister verwoes tingpoorten konden genoemd worden, omdat zij niet zelden neervallen op de ongelukkige hoofden van hen. te wier I eeje zij werden opgericht, 'tast de poort, die in tamelijk schee- drr, en onzekere letters tot opschrift het We,kom op Darracourt, was Parracourfsche blaasmuziekkorps I !'pJPteld> waarvan elk lid zijn folter- oonenhn' ,gereed hield vo°r het hef i!i het verwachte rijtuig in "et zicht zou komen. I het Sroote ijzeren hek te zijn I Wac at t'J bocht van de oprijlaan, I ren in 1 fi.,e zien' en daar wa" i kesfoken de bedienden bijeen, bestoken ln nieuwe livrei of Weeding! Het Kamerlid De Savornin Lohman. Uit parlementaire kringen wordt ge meld, dat het lid der Tweede Kamer, jhr. mr. A. F. de Savornin Lohman, voorloopig, althans tot aan de nieuwe algemeene verkiezingen in 1922, terug gekomen is op zijn aanvankelijk voor nemen om zijn Kamerlidmaatschap ne der te leggen. Dit gerucht vond bij verdere infor matie geen tegenspraak. Een duurtetoeslag voor rijkspersoneel. Naar het „Hbld." verneemt heeft de regeering liet plan binnenkort met wets voorstellen te komen, ten einde den Rijksambtenaren een bijslag te kunnen verstrekken. Is liet blad juist ingelicht, dan zal een onderscheid worden ge maakt tusschen ongelnrwden, gehuwden zonder en gehuwden met kinderen. Een prijsvraag voor een Nederlandsch frankeerzegel. Het hoofdbestuur der posterijen en telegrafie heeft een merkwaardig boek je uitgegeven dat tot titel draagt „De prijsvraag voor een Nedeflancsch fran keerzegel." De inhoud van dit boekje is, aldus lezen wij in „liet Vad.", veel belangrijker, dan deze titel wél zou doen vermoeden. Het bevat ('behalve de voorwaarden der reeds bekende prijsvraag voor het ontwerpen van frankeerzegels en de in lichtingen van den directeur-generaal) een opstel van liet College van Advies der Nederlandsche Vereeniging voor Ambachts- en Nijverheidskunst, met in lichtingen en wenken betreffende prac- fiselie én technische eischen, waarmede de ontwerper rekening te houden heeft. De samensteller, de heer \V. F. Gou we/heeft hierin veel wetenswaardigs verteld, allereerst over de 'schoonheids- eischen die men aan den postzegel moet stellen, dan over -zijn bestemming, over den postzegel als kunstwerk, over zijn voorstelling, het formaat, de uitvoering en den druk en ten slotte over het stem pelen. Niet alleen zij, die het plan heb ben mede te dingen in den wedstrijd, .zullen veel nut kunnen hebben van dit alles, ook de verzamelaars en allen, die meenen, dat een postzegel a thing of beauty mag, neen moet zijn. Als wij een opmerking maken, dan is het deze, dat niet reeds vanaf den postzegel van vijf cent de beeltenis van de koningin als hoofdmotief mogt wor den weergegeven. Wij hadden liever gezien, dat dit zou geschieden bij de zegels vanaf ƒ1.Deze laatste toch hebben 'een veel grooter oppervlak ze zijn bijna zoo breed, als de goedkoo- pere hoog zijn en aangezien slechts weinige kunstenaars portretten kunnen vervaardigen en de meeste veel sterker zijn in decoratief werk, gelooven we, dat de commissie van advies aan de jury het werk zeer vergemakkelijkt zoude hebben, indien zij had voorgesteld dat voor het kleine oppervlak der zegels tot klaar; om aanstonds op een rij te gaan staan, wanneer de muziek zou gaan schetteren en de butler stond, statig als een hertog, maar veel krachtiger, op een breede, steenen stoep, met de hand boven de oogen, terwijl hij een houding aannam als hij volkomen on verschillig was voor een en verheven boven de vulgaire opgewondenheid, die zich had meester gemaakt van de ove rige, veel minderwaardige afwachtende menigte. Op 't groote begrinte voorplein, dat zich uitstrekte voor de stoep, met de steenen leeuwen als bewakers, waren een half dozijn rijknechts opgesteld, met de handen op hun riemgordels, de oogen gericht op de portierswoning. Afgaande op al die deftigheid en die opgewondenheid zou men denken, dat al die menschen in afwachting waren van de komst, minstens van een keize rin, maar in werkelijkheid wachtten zij op een jong meisje van nauwelijks twintig jaar, de eigenares van Darra court, van de groote bezitting omringd door een heining van het massieve zilver, dat de afgunst van een gierigen James fiad opgewekt van het vee, dat graasde op de naburige heuvels van al den rijkdom die de Darraeourt's hadden verzameld en geërfd, sedert zij in het land kwamen met den onverge- telijken Willem, bijgenaamd den Ver overaar. Vijf, tien minuten gingen vol ver wachting en onzekerheid voorbij, toen keek de butler o'p zijn horloge dat en niet 60 ets. een ofnamentale of figu- rale voorstelling zou moeten ontworpen worden. Als bijlage bevat het boekje voorbeel den van zegels, die P. Dupont graveer de en die in plaat-, steen- en boekdruk zijn uitgevoerd. De plaatdruk is fraai en scherp, de steendruk legt het af bij den boekdruk. Het boekje is bijzonder mooi gedrukt op de Landsdrukkerij. Mr. J. F. van Roven heeft het met fijnen smaak ver zorgd. - Burgerlijk overheidspersoneel. Gisteren werden de vertegenwoordi gers van de R. K. centrale van burger lijk overheidspersoneel, benevens de vertegenwoordigers van den algemee- nen R. K. ambtenaarsbond door den minister van binnenlandsche zaken in audiëntie ontvangen. Besproken werd de noodtoestand, waarin het rijkspersoneel verkeert, en de wijze waarop in vele gevallen de uitkeering van kindertoeslag en nieuwe salarisregeling wordt uitgevoerd, nl. te laat. De bespreking duurde ongeveer een uur. De minister zegde toe, beide onder werpen nog des namiddags in den mi nisterraad te bespreken. Vertraging in het spoorwegverkeer. Naar aanleiding van de uitspraak van den heer Kalff over de-oorzaken der tegenwoordige algemeene trein- vertraging, worden ons uit personeels- kringen eenige opmerkingen toegezon den. De door den Kalff genoemde bezwa ren worden hierin slechts als oorzaken van den tweeden rang beschouwd. De primaire oorzaken zouden zijn het te kort aan voldoende geoefend personeel en het tekort aan locomotieven. Na dit met eenige voorbeelden te hebben toegelicht schrijft men „in hoeverre is nu de tegenwoordige directie voor deze wantoestanden aan sprakelijk te stellen Onze meening is, dat voor zoover het betreft het personecltekort, de directie niet heelemaal vrijuit gaat. Twee jaar ongeveer heeft men den tijd gehad om tc zorgen, zoowel door behoorlijke loonregeling als anderzins. voor de ver- eischte personeelsuitbreiding, noodig voor de verbetering der dienst- en rust tijden. In hoeverre het tekort aan locomotie ven op de debetzijde der tegenwoordige directie is te schrijven Zoo positief ais ten opzichte van het voorgaande, zou den wij dit niet durven uitspreken. Wel is ons ttgkend, dat gedurende den oorlog andere neutrale landen zich nog nieuwe locomotieven hebben kun nen aanschaffen. Of de directie der Ne derlandsche spoorwegen in de onmo gelijkheid heeft verkeerd om zich een voldoend aantal locomotieven aan te schaffen Het is mogelijk. Ook is mo gelijk, dat de „eerst-de-kat-uit-den- boom-kijken-taktiek" hun parten heeft gespeeld. men den page oneerbiedig een koeke- pan had hooren noemen en er op kijkende, merkte hij plotseling op „De trein moet laat zijn." „Of misschien heeft zij hem gemist", waagde een van de rijknechts te oppe ren. „Zij Wie is zij Wanneer je van je meerderen spreekt, mijnheer, dan noem je diens naam. Miss Darracourt, als 't u belieft." De rijknecht raakte als verontschul diging zijn hoed aan. „Miss Darracourt, bedoel ik, mijn heer Somes", zei hij nederig. „Zeg dan ook Miss Darracourt. Neen, jongmensch, ik denk niet, dat miss Dar racourt den trein heeft gemist. Darra court's zijn niet gewoon te laat aan den trein te komen, en ik vermoed, dat wanneer miss Darracourt te laat was gew eest, de trein gewacht zou hebben." „Dat denk ik ook. mijnheer", zei de rijknecht, en kennelijk ontdaan door de terechtwijzing, verwijderde hij zich een weinig van zijn chef. Miss Darracourt had haar trein niet gemist. Op dit oogenblik had het onen rijtuig werkeüjV. het stationsplein ver laten en had het Darracourtsche mu ziekkorps op de flauwe echo van een verwijderd gejuich de verschrikkelijke instrumenten nog steviger omklemd. Er zaten drie personen in het rijtuig, een oude dame met een zachtzinnig gelaat, zonder uitdrukking en twee jonge meisjes. Een daarvan was de vriendin van miss Darracourt, gezel- Dat de directie als haar meening heeft te kennen gegeven, dat de trein- vertraging niet het gevolg is van lijde lijk verzet van het personeel, is volgens ons niet anders als billijk te noemen. Zij. de directie, weet beter dan wie ook, dat het personeel thans meer doet. dan zijn plicht en dat hierdoor vooral het locomotiefpersoneel en de rangeer ders het zwaar te verantwoorden heb ben. Als er lijdelijk verzet zou gepleegd worden, zou het er nog wel wat anders uitzien met de treinvertragingen Mogen directie, regeering en publiek bijtijds toonen een open oog te hebben voor de belangen van het personeel Het nieuwe raadhuis te Rotterdam. Gisteren was liet te Rotterdam bui tengewoon druk in verband met het openen van het nieuwe stadhuis voor trouwlustigen. Voor deze gelegenheid had de firma Tennissen (exploitant van de Witte Balans) een bedrag van 300 gegeven en de firma Vroom en Drees- mann een ameublement voor het eerste paar dat getrouwd werd. Gelukkig trof het een minder bedeeld paartje. Een 7 gemeente-leening. Daar de gemeente Dordrecht er niet in kon slagen een 6 pet. geldleening van 3 iniltioen te plaatsen en de ge meente noodzakelijk geld noodig heeft, werd door den gemeenteraad op voor stel van Burg. en Weth. besloten een 7 pet. leening te sluiten. De gemeente had eerst getracht dat de regeering ter hulp zou komen, doch de minister van financiën had geant woord dat het rijk alleen, in het uiter ste geval, op korten termijn geld ver strekt. Een „droge" kermis. De te Tilburg door het gemeentebe stuur genomen maatregel, n.i. het ver bod om gedurende de kermisdagen van 2 tot en met 6 September sterken drank te schenken in de vergunningslokalitei ten, is alleszins een succes geweest. Nog nooit is er drukker en vroolijker van allerlei kermisvermakelijkheden geprofiteerd, maar nok nog nooit heeft een kermis in zoo'n volmaakte orde met niet noemenswaardig drankmisbruik plaats gehad. De genomen maatregel kan inderdaad a's een weldaad voor geheel Tilburg worden aangemerkt. VLISSINGEN, 9 SEPTEMBER. Ons nieuw feuilleton. Wij zijn heden begonnen met een nieuw feuilleton, getiteld „De Vrouwe van Darracourt". Dit boeiend verhaal zal wel in den smaak van onze feuiiietonlezers en vooral -lezeressen vallen, en wij raden hen aan dit verhaal uit te knippen of te bewaren. .Men doet zoo dikwijls navraag naar schapsdame. als men wil, een knap meisje met blond haar, door den wind gekroest. met blauwgrijze oogen, en een gelaatskleur van een blondine. Zij zou bekoorlijk geweest zijn, wanneer de welgevormde lippen niet zoo dun waren en de oogen niet zulk een slim me uitdrukking hadden gehad of neen. niet bepaald slim, maar eerder bespiedend. De ander was miss Darra court zelf. Het is moeilijk een beschrijving te geven van de eigenares van Darra court. Een groots'che persoonlijkheid, aan wie niemand het recht ontzeggen zal te mogen optreden als juiste beoor- deelaar van schoonheid in het alge meen, heeft beweerd dat Schoonheid ligt in de uitdrukking. Indien dat waar is en het is waar dan was Lucilie Darracourt ontegenzeggelijk 'n schoon heid. Zij was groot en slank haar fi guur zoo lenig en bevallig als van Indi anen wordt verondersteld, doch hetgeen maar zelden het geval is. Haar haar ihet grootste sieraad van de vrouw -was van dat warme bruin, dat alge meen ais kastanjebruin oC'kêilu Staai, en het is een feit dat vrouwen, wier haar die heerlijke kleur heeft, steeds geze gend zijn met een overvloed daarvan. Haar oogen waren bruin een warm, diep bruin als Van den hazelaar en overschaduwd door zijdeachtige; rechte wenkbrauwen. r Het waren wondere oogen, in stqat alles uit te drukken wat de eigenares daardoor wilde blootleg gen, oogen gepaard aan lippen, vol en bepaalde nummers en komt het dan meermalen voor dat een bepaald num mer is uitverkocht. Voor het ziekenhuisfonds. Onder de giftenSvpor het ziekenhuis- fonds, welke lieden;verantwoord wor den, komt er een voor van de etat- major van het stoomschip „Sultan van Koetei" en een van 145 van de Zeeuwsche Congsie, beiden te Balik Papan. Dat er tot zelfs in Indië toe giften voor het gemeente-ziekenhuis verza meld worden, zal de commissie wel met genoegen vernomen hebben. Moge het goede voorbeeld veel na volging vinden. Een eenvoudige plechtigheid. Gisterenmiddag vereenigden zich op den doodenakker eenige zangers-vrien den om het graf van wijlen den heer W. L. Winkelman, om in strengen eenvoud een grafsteen te onthullen op dat graf. Nadat de aanwezigen, waaronder wij den heer van Raalte, een deputatie van „Vlissingen Vooruit", beneverjs een af gevaardigde van den Bond „Zang Ver edelt", waarvan de ontslapene ook voorzitter was, opmerkten, nam de se cretaris van „Vlissing's Mannenkoor", de heer Til. H. Ph. Hoste het woord en sprak ongeveer als volgt Drie jaar geleden stonden wij op dezelfde plaats, maar toen aan de ge opende groeve, om hulde te brengen aan de nagedachtenis van den heer Willem Winkelman, wiens stoffelijk overschot toen door zijn vrienden, leden van „Vlissing's Mannenkoor" onder groote belangstelling ten grave werd gebracht. Aan hem, den vader van „Vlissing's Mannenkoor", waarvan hij tot zijn dood toe voorzitter was ge weest, werden hartelijke en welge meende woorden van dankbare herin nering gewijd, En dat dit geen ijdele klanken waren, dat dit gevoel van dankbaarheid zich niet alleen tot woor den zou bepalen, wordt nu verwezen lijkt door het feit, dat „Vlissing's Man nenkoor" in samenwerking met „Vlis singen Vooruit" en den Bond „Zang Veredelt", van welke vereenigingen de heer Winkelman eveneens voorzitter was, zichtbaar uiting zal geven aan het lang gekoesterd verlangen, om een een voudig gedenkteeken te plaatsen bp het~- graf van dien afgestorvene, wiena-na-'*.. gedachtenis daardoor blijvend karrwor- - den geëerd. Het symbool, dat wij gemeend heb ben, dat dezen grafsteen moet versie ren, is het insigne van „Vlissing's Man nenkoor", maar eenigszins gewijzigd. Bij ons insigne verbindt een band met de initialen „V. M." de beide takken van den krans. Ten einde dan de beide andere vereenigingen „Vlissingen Voor uit" en den Bond ..Zang Veredelt", die, zooals ik zeide met ons hebben saam- gewerkt en bij wie muziek en zang als een hoofddoel eveneens worden in de hand gewerkt en behartigd, het bewijs toch niet zinnelijk en rood als kersen. Haar gelaatskleur was, zooals te ver wachten was bij zulk haar, roomkleurig en toch niet bleek, want onvoorzien steeg het jonge bloed naar dit lieflijk gezichtje om de fluweelzachte wangen te kleuren. Wanneer er ooit bekoorlij ker vrouw was dan Lucille Darracourt, toen zij haar bezitting binnenreed, dan was zij het zooals zij wordt voorge steld op het vermaarde schilderij van Johua Reynold, het schilderij waarvan een groot kunstkenner verklaarde, dat het eike levende vrouw overtrof, zooals natuurbloemen de kunstbloemen over treffen. De oude dame mevrouw Dalton zat recht op in het rijtuig, vriende lijk glimlachend, mejuffrouw Marie Verner, de gezelschapsdame, was voor over gebogen met een half vroolijk, half ironisch lachje maar Lucille Darra court leunde achterover met ebn ietwat droomerige uitdrukking op haar lief gelaat. Het was niet melancholiek, niet apatisch het is moeilijk te zeggen wat er achter dat nadenkend, eenigs zins droefgeestig gezichtje verborgen lag. Tóen zij onder een van de eerepoor ten doorreden en de menigte juichte, zei een man, beter opmerker dan de meesten „Zij is machtig mooi, maar zij is ook machtig trotsch -" „Trotsch?" riep zijn buurman uit. „Al de Darracourts zijn trotsch en met reden." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1920 | | pagina 1