BIJVOEGSEL
^euilleton
GEMEENTEBESTUUR
Brieven uit de Hofstad
van de
van
ZATERDAG 14 ABfiOSTBS. - Mo. 191.
bekendmaking.
rui» en Weth. van Vlissingen maken
hekend dat de zomervacantie op school E
(aan de Wagenaarstraat) is verlengd tot
<11 met 31 Augustus a.s. Ook de nieuwe
leerlingen zullen tot genoemde school e
eerst op den len September worden toe
tsingen, 30 Juli 1920.
Ruw en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
Monüjnenten-zorg.
Verkeersregeling.
Gedeputeerde Staten van Zuid-Hol
land vijn gelukkig nog niet van hetzelf
de kaliber als roovele gemeentebestu
ren, tiie maar raak doen en voorstelen
aannemen, die over de schreef gaan. Zij
I ebben nu weer eens hun goedkeuring
onthouden aan de verordening van de
gemeente Den Haag, waarbij werd be
paald dat gebouwen of gedeelten daar
van, die naar het oordeel van Burg. en
Weth. als kunstwerk kunnen worden
beschouwd, niet mogen verbouwd of
afgebroken worden, zonder goedkeu
ring van het gemeentebestuur. Wij
hebben indertijd al gewezen op het
dwaze van deze verordening, niet om
dat wij liet in principe niet eens waren
met de strekking, maar wel, omdat deze
verordening geen effect kan sorleeren.
tien gemeente-verordening kan als
maximum-straf een boete van 25 gul
den stellen. Wie dus een huis bezit, dat
als kunstwerk wordt aangemerkt, kan
rustig zijn gang gaan en dit afbreken
of vernietigen, waarbij hij alleen de
kans loopt op een boete van ten hoog
ste 25 gulden. Aangezien het bij een
dergelijke verbouwing of afbraak aan
stonds in de duizenden guldens gaat
loopen, is een zoo luttele boete natuur
lijk geen punt van overweging.
Terecht wijzen nu Gedeputeerde Sta
ten erop, dat een dergelijke bescher
ming van kunstwerken, welke deze ver
ordening zich ten doel stelt, alleen
effect kan hebben, indien de Rijkswet
gever zich met liet geval gaat bemoeien.
Dan eerst kan er sprake zijn Van een
zware bestraffing en wat veel meer
beduidt verhindering van de voorne
mens tot afbraak of vernietiging. Zelfs
dan is het niet altijd te voorkomen,
maar in elk geval zal dan de zware
repressieve werking van de verorde
ning gewicht in de schaal leggen.
Het was zoo'n mooi gebaar dat de
gemeenteraad deed biina te mooi voor
een dergelijk college en alleen zij, die
met een papieren bepaling meenen de
zwakheden en ondeugden van de
menschlheid te kunnen verbeteren, zul
len thans in hun illusie gestoord zijn.
Het denkbeeld is ongetwijfeld aan
iedereen sympathiek, maar wat heb je
aan een denkbeeld, als liet in de prak-
lijk niet goed wordt uitgevoerd of
krachtig kan worden toegepast Inder
daad zou de Rijkswetgever hier tus-
schenbeide moeten treden en wanneer
alles wat van het Rijk uitgaat niet zoo
langzaam ging, zou een wettelijke be
paling in een oogwenk zijn vast te stel
len, wanneer deze slechts aan de ge
meentebesturen opdroeg om toezicht te
houden. Langs den weg dien liet Haag-
De Diamanten van Ladv
Walworth.
Sïtr het Engelsch van Airs. HUNGERFORB
Vertaald door
i. P. WESSELINK VAN ROSSUM.
28) (Nadruk verboden.!
„Dus is het afgesproken", verklaarde
lady Valworth hartelijk zij zag haar
besluiteloosheid voor schuwheid aan.
„Millicent, lieveling", riep zij miss Grey
toe, die juist als overwinnaar uit den
strijd met liaar tantetje was te voor-
schijn gekomen, die daarmee geëindigd
was, dat zij tegen beter weten in had
verklaard, dat Gerald Massareene, voor
zijn middelen, merkwaardig goed ge
kleed was en dat er natuurlijk niet het
minste bezwaar tegen was, dat ntïss
Grey hem ontmoet had op den ont
vangdag van miss Duran.
„Zoolang je er maar aan denkt, dat
je geëngageerd bent met je neef", be
sloot zij boos. Miss Grey haalde haar
schouders op en knikte toestemmend.
De tijd was nog niet gekomen, dacht zij
bij zichzelve om op haar toch nu reeds
zwaarbeproefde tante ,4e geheele
waarheid los te laten." Toen zij dit
merkwaardige zinnetje in haar geest
voleindigd had, lachte zij en verzeker
de er zich van, dat de Duitsche lessen
met geheel en al aan haar verspild wa
ren geweest.
„Millicent, lieveling riep lady Val-
sche gemeentebestuur wilde inslaan, is
niets te bereiken, als het Rijk niet rug
gesteun verleent bij de uitvoering van
de bepaling. Bovendien is liet ge-
wensoht, dat alle willekeur uitgesloten
is er zit n.l. een zeer bedenkelijk ele
ment in, dat de vrijheid, van. eigendom
>aan banden worde gelegd. Het moet
dan ook onomstootelijk vaststaan, dat
daartegenover een belangrijk goed ten
algemeene nutte staat.
Over de waarde van de kunstwerken
is men het gewoonlijk niet eens en in
den loop der jaren is liet oordeel nogal
eens gewijzigd. Het standbeeld van
Willem fl op liet Buitenhof heeft men
bij de oprichting waarschijnlijk mooi
•gevonden. Thans is dat wel iets anders.
Het monument voor de gebroeders
Maris, dat weinige jaren geleden is
onthuld, valt nu zeer in den smaak,
maar het is de vraag of dit blijft. Aan
de grillen van de kunstbeóordeelaars
mag niet gebonden zijn de vraag of
iemand in zijn eigendomsrecht geknot
zal worden. Vooral in den tegenwoor-
digen tijd, waarin de overheid heel wat
losser in haar rechtsopvattingen is ge
worden, is het gewenscht, dat niet te
lichtvaardig en te luchthartig wordt
gehandeld.
De zomer verloopt helaas snel en
niet op een wijze als wij wel wenschten.
Het blijft killig najaarsweer en voor de
badplaats is dit onaangenaam. Men
moet zicli nu op andere wijze vermaken
en misschien is het daaraan te wijten,
dat acrobatische luchttoeren, die weer
eens op Duinzigt zijn vertoond, attrac
tie hadden. We kunnen dit overigens
niet begrijpen, want we dachten hcusch,
dat liet luchtverkeer zich reeds te ver
had ontwikkeld, dan dat de luchtvaart
nog als een Spielerei kon worden aan
gezien.
Helaas blijft een groot deel van het
motor-verkeer alleen vermaak en een
onaangenaam vermaak. .Men zegt, dat
de regeering eindelijk gaat ingrijpen,
maar naar hetgeen wij ervan vernemen,
belooft dat niet veel. Ieder weet, dat
het systeem van rij- en voerbewijzen
larie is. Er zijn duizenden rij-bewijzen
uitgereikt, die niet meer gebruikt wor
den of in andere handen zijn overge
gaan. Voerbewijzen worden met de
auto zelf overgedaan en herhaaldelijk
is gebleken, dat daarvan misbruik werd
gemaakt. De politie noteerde een num
mer en de werkelijke houder kon bewij
zen, dat hij op het moment der notee
ring daar ter plaatse niet aanwezig was
geweest. Men zal inderdaad naar een
ander systeem moeten zoeken, om de
woestelingen te achterhalen, want het
thans gevolgde is ondeugdelijk geble
ken. Trouwens de gansche verkeersre
geling in de groote steden vraagt drin
gend herziening. Misschien vindt ein
delijk liet Amerikaansche stelsel 'navol
ging, dat veel verder gaande persoon
lijke aansprakelijkheid stelt aan allen,
die debet zijn aan een ongeluk of een
verkeersbelemmering. Wat is voor den
eigenaar van een automobiel een boete
van eenige tientallen guldens Alleen
persoonlijke verantwoordelijkheid kan
tot beter handelen leiden.
Voorioopig is het echter de vraag
hoe de wilde rijders in letterlijken zin
achterhaald kunnen worden. De minis
ter schijnt de instelling van een rij
examen te overwegen. Of dat helpen
zal valt te betwijfelen. Het is niet de
onmacht om goed te rijden, die onge
lukken veroorzaakt, maar wel de onwil.
En daartegen helpt een papieren diplo
ma van bekwaamheid niet.
Inmiddels gaat de zomer j/oorbij en
zien we met gemengde gevoelens den
winter naderen. Wat die ons zal bren
gen
Laten wij hopen, dat de weerprofeten
gelijk hebben en dat we na 13 Augus
tus nog vele weken prachtig weer krij
gen. Menigeen heeft het zoo hard noo-
dig, dat hij eens vol-op geniet van de
vrije natuur. Dagelijks trekken lange
worth, en Millicent, wakker geschrikt,
keerde zich naar haar toe, „je vriendin
netje heeft mij beloofd den vijfden bij
mij te komen. Dat is immers de dag,
dien wij hebben bepaald voor jouw
komst is het niet terwijl zij mrs.
Brand aankeek. „Lieve'.', dit tot Nadine,
„het zal natuurlijk prettiger en gemak
kelijker voor je zijn met mrs. Brand te
reizen."
„Natuurlijk", zei mrs. Brand en hier
mee werd de discussie gesloten.
Nadine's geweten kon thans, al was
het misschien ook geenszins voldaan,
niet meer tusschenbeiden komen. Het
was geheel buiten de regeling van de
kwestie gelaten.
Zij voelde zich gedrukt een beetje
zenuwachtig, en terwijl Millicent op
haai toekwam, stond zij op en nam
vriendelijk, maar haastig, afscheid van
Lady Valworth.
„Zoo gauw al, Nadine?" zei mrs.
Brand. „Lady Valworth heeft nog niet
eens den tijd gehad, je goed'te bekij
ken. Kan je niet blijven eten Je komt
zoo zelden bij ons op een vrijen da»
'buiten de „Duitsche" dagen, dat ik
graag wilde, dat je vanavond bleef."
„Ja, blijf toch Nadine", verzocht Mil
licent.
„Je japon komt er niet op aan", zei
mrs. Brand. „Er komt niemand anders
dan kapitein Boyle."
„Dank u, neen, vanavond niet. Mama
maakt zich ongerust, wanneer zij niet
weet, waarom ik wegblijf", antwoord
de Nadine vriendelijk. Eiken anderen
keer zou zij het verrukkelijk gevonden
rijen kinderen door Den Haag. Het is j
soms zoo'n zielig gezicht, dat de zo-
merzon hen zoo in den steek laat.
EIBER. I
Zeeuwscli-Vlaamsclie i
OiufrelcVcen
Hengelaars.
Er zijn van die zwoele zomernach
ten, waarin de afgematte sterveling
vruchteloos dén smeekenden blik op
Morpheus houdt gericht, om in zijne
liefdevolle armen vergetelheid te erlan- j
gen, de parasiteerende derdegraads
verwanten met onheilspellend motor
geronk om hem'; heen blijven zoemen en
hunne karakteristieke vampyreigen-
sehappen zoo. gevoelig demonstreeren,
dat hem een „sqhnsucht" bekruipt naar j
de koele nachtlucht en hij nog voor j
Cantecleer de landelijke reveille heeft j
geblazen de klamme legerstede verlaat i
om zijné schreden te wenden naar het
met dauw beparelde. mollige grastapijt.
Zoo iets overkwam mij eenige weken
geleden, toen eenige verzengende da
gen den meteorologen deden vermoe
den, dat een centrum van hoogen druk
blijde boodschap voor den landman
zicli voortbewoog naar onze streken.
Jammer, dat dé nukkige Pluvius den
draak stak met-deze menschelijke be
rekeningen.
Weldadig werkt de heerlijke, onge
stoorde rust der natuur.
Alles ligt in ^oete drooinen verzon
ken, niets verbreekt de plechtige stilte
daij de schorre kreet van een gevleugel-
den nachtroover,,op spookachtige wijze
voortsehuifelend ibij den terugkeer van
zijne zwerftochten in de onmetelijke
ruimte, waar liet onverbiddelijke
„struggle for life" hem een bloedige
rol deed spelen in menig nachtelijk
drama der vogelwereld.
Zwart en ondoordringbaar leek de
Oosterkim, doch liet rijk der duisternis
naderde zijne ineenstorting. Reeds had
de dageraad zijne legioenen verzameld
om den strijd te beginnen, waaruit de
morgen zou geboren worden.'
Vergeefs schoven de nevelen in diclile
rijen aaneen om de borende lichtstralen
terug te dringen, Aurora scheurde hun
ne compacte massa als rag, dreef ze
als vluchtende legerscharen voor zich
uit tot ze zich opfosten in de hemelkolk
of in het Westen verdwenen, als be
schaamd over hunne verpletterende ne
derlaag -en daar rees in al den luister
harer ongerepte jnajesteit de gouden
zonne
Anne kosmopolitische landgenoot,
die zich vergaapt aan liet Alpengloeien
en dit onvergelijkelijk schouwspel
slechts een medeljjdenden blik waardig
keurt
Waarlijk, ik gevoelde op dat aangrij
pend oogenblik een sprankeitje van
het heilig vuur, dat onthecht aan het
aardsche, docli werd op zeer prozaïsche
wijze tot het ondermaansche terugge
voerd door een eindelooze tirailleur
linie hengelaars, aan de kanaalboorden
gelegerd en hunne aanwezigheid ver
radend door den in de ijle morgenlucht
opstijgenden, krinkelenden rook der
onafscheidelijke pijpen, zooals uit de
kampvuren der Indiaansche wigwams.
Verbazend rijk is Zeeuwsch-Vlaanderen
aan wielen, kreeken, watergangen, poe
len en plassen, een eldorado voor be
oefenaars der hengelsport Als logi
sche^ consequentie wemelt liet er van
broeders dezer kaste en ontelbaar is
liet aantal toko's, waar men in letterlij
ken zin alles kan bekonïen om met
succes in dit bedrijf werkzaam te zijn,
van den eenvoudigen bamboestok tot
het vernuftig samengestelde chemisch
praeparaat, onweerstaanbaar voor de
lekkerbekken onder de gevinde bewo
ners van het vloeibaar element.
Een merkwaardig wezen is onze hen
gelaar.
Heeft hij den ouden duffel om de le
den geslagen en den hoed in de oogen
hebben om te blijven, maar nu verlang
de zij er naar, een oogenblik alleen te
wezen om ongestoord te genieten van
die vreemde vreugde half geluk
half vrees, die over naar gekomen was.
De komst van andere bezoekers be
letten mrs. Brand en Millicent verder
aan te dringen, en nadat zij de laatste
vriendelijk de hand had gedrukt, sloop
zij achter haar om en stormde de trap
af naar de hall.
Toen zij daar aankwam, trok het ge
luid van iemand die floot baar aan
dacht en, rond kijkende, zag zij een
jongmensch, met den rug naar haar
toegekeerd, die onder de lamp een brief
las. Haar altijd lichte voetstap was on
hoorbaar door den traplooper, maar
toen zij beneden op het marmer trad,
verraadde een zacht geklik haar tegen
woordigheid. De jonge man keerde zich
plotseling om en zag baar aan. Hij
stond juist onder de lamp, zoodat zijn
gezicht duidelijk zichtbaar was. Het
was Paul Annerley.
HOOFDSTUK XVIII.
Wanneer Nadine zich ook een oogen
blik verbeeld had, dat hij schrok en
bleek werd, toen hij haar zag, dan
moest zij toch spoedig inzien zich ver
gist te hebben. Mr. Annerley kwam
naar haar toe, met uitgestrekte hand
en een stralenden glimlach.
„Jij hier I Maar het is toch geen van
je vaste dagen", zei hij.
Hij sprak haastig, kortaf bij
iemand anders zou men het zenuw
achtig noemen.Een lange, lichte overjas
gedruki, begiftigd met het eereteeken
van veeljarigen trouwen dienst, dan
schijnt hij zijn spraakvermogen op non-
actief le hebben gesteld en zou men uit
zijne gelederen de élite kunnen recru-
teeren der eertijds zoo vermaarde Aca
demie der Zwijgers.
De grimmige noordenwind moge hem
'oor de ribben blazen, regen of hagel
in 't aangezicht striemen, de gloeiende
zomerzon onbarmhartig roosteren, hij
blijft als een Oostersche toovenaar op
zijne kabalistische figuren onbeweeg
lijk op den dobbei; staroogen. Verraadt
een lichte trilling, dat er „rumor in
casa" is, met nimmer falende zekerheid
weet hij of een slokkerige brasem, gul
zige karper, zilver-glimmende voorn of
grove bliek de paria der zoetwater-
visschen- door het verleidelijk aas
wordt bekoord.
Van visites blijkt hij een hartgrondi-
gen afkeer te bezitten, belangstellende
vragen omtrent de vangst beantwoordt
hij met monosyllaben en wenscht hij
van den voor hem hinderlijken bezoeker
ontslagen te worden, dan ziet hij er
volstrekt geen been in dezen als een
tweeden Nurks met een grijns op 't ge
laat toe te bijten Praten en loopen
jaagt de visch weg
Eene welgemeende, doch in minder
aangenainen vorm gegoten invitatie om
zoo spoedig mogelijk te eclipseeren.
Heeft liet oog van den dag liet cul
minatiepunt bereikt en ligt de operatie-
bazis niet te ver van de cehtelijke wo
ning verwijderd, dan maakt zijne be
zorgde gade zicli op 0111 iets hartigs te
brengen aan den man, die reeds in de
korte uurtjes zijnen penaten den rug
toekeerde en door zooveel smakeloos
vocht is omringd.
De uitverkoorne zijns harten alleen
geniet de hooge eer een blik te mogen
werpen op den behaalden buit. Voor
één minuut wordt het netje uit het wa
ter gelicht, waarin de argelooze ver-
sohaikfe diertjes al vriemelend liet uur
afwachten, waarop zij hunne onbe
dachtzaamheid met den vreeselijken
door der onthoofding zullen boeten,
opdat zij een doorslaand bewijs krijge
van de supérieure kundigheden des
visscliers en een weinigje toekomstmu
ziek der geurende, sissende braadpan
haar in opgewekte stemming houde,
want... zij vlijt zich in de onmiddellijke
nabijheid van haren lieer en geniaal ne
der, breit een steekje en verdiept zich
in stille overpeinzingen.
Traag kruipen voor onzen vriend de
wintermaanden voorbij en weemoedige
blikken slaat hij op de gepantserde wa
teren, welker schoot zooveel heerlijks
voor hem verborgen houdt.
Gelukkig, dat andere vurige aanbid
ders der hengelroede fnet legendarische
verhalen .over wonderbare vischvang-
sten, waarin vratige snoeken, het
merkwaardig vermogen bezittend een
gewiclitstoename te verkrijgen recht
evenredig met den leeftijd der novelle
en die bij 't verlaten van lmn roofge-
bied nog even een onvoorziclitigen,
nieuwsgierig om den hoek der deur
glurenden baars naar binnen wipten
om hem in de genietingen eener reis
naar 'nooger sfeeren te laten deelen,
opgeld doen. Wee den boozen scepti
cus, die de waarheid dezer met den
gioed der overtuiging voorgedragen
avonturen in twijfel durft trekken of
wiens liciitgekrulde bovenlip een zweem
van spotternij verraadt Hengelaaars
handhaven energiek het dives Hony
suit qui mal y petisc.
En toch ben ik zoo snood te vermoe
den, dat het liengellatijn groeit naar
mate het bewegingsgebied van Nim
rods zonen bedenkelijk inkrimpt.
Heeft echter de lente met rozevinge-
rig schrift het „vade retro" aan den
ijsvloer beteekend, stoeien de kabbelen
de golfjes weer met melancholisch ge
murmel iangs de waterboorden en
speelt het dartele zuidenwindje door
het wuivende oeverriet, dan ontwaakt
omhulde hem van top tot teen. Hoewel
zij zijn kleederen daaronder niet kon
zien, begreep Nadine toch, dat iiij voor
een diner gekleed was. Maar ook die
gedachte was verdwenen, vóór zij ge
legenheid had gehad zich in haar brein
vast te zetten.
„Neen, het was geen van mijn vaste
dagen, maar
Zij was zóó verbaasd hem hier te
zien, ten huize van mrs. Brand, dat het
haar moeite kostte vlug en vrij te spre
ken.
„Ga je heen", viel hij haar in de rede,
„ik ook, dan gaan wij samen".
Hij opende de viJbrdeur, terwijl hij
haar een teeken gaf voor te gaan. Het
was alles het werk van een oogenblik.
Wanneer het zijn bedoeling was ge
weest, haar uit het huis te krijgen met
een spoed, die geen uitstel gedoogde,
had hij het niet handiger kunnen doen.
Nog geheel onder den indruk van haar
verbazing over zijn tegenwoordigheid
in Park Lane, viel dit Nadine eerst veel
later op, lang daarna.
Toen zij mrs. Brand's huis verlaten
hadden, veranderde de manier van op
treden van Annerley .geheel. Zijn ge
jaagdheid verdween, en hij werd weer
even kalm als gewoonlijk.
„Maar jij misschien wilde jij niet
zoo gauw weer verdwijnen," zei Nadi
ne verward.
Wat had een kantoorklerk op dit uur
in mrs. Brand's huis te maken
„Ja, ik was al klaar. Mijn bezigheden
waren geëindigd", antwoordde hij be
daard.
INGEZONDEN AIEDEDEELINGEN,
Moeders, neemt u in acht.
Zooveel hangt van n af.
Het is voor vrouwen niet verstandig
om haar eigen pijnen te verwaarloozen,
ofschoon velen zoo onzelfzuchtig zijn.
Zenuwachtigheid, pijn in de lendenen
en zijden, rugpijn, duizelingen en urine-
stoornissen wijzen op gevaar voor nier
uitputting en verschijnselen als graveel,
rheumatiek, nier-waterzucht en blaas
ontsteking. Vrouwen dienen beslist niet
zulke kwade kansen te loopen.
Al was het alleen voor anderen vrou
wen moeten de noodzakelijkheid van
zich in acht te nemen begrijpen. Zorgen
en overwerking, ongeregelde maaltij
den, gebrek aan frissche lucht en an
dere zelfopofferende gewoonten kunnen
niet biijven duren. Zij leiden tot ophoo
ping van urinezuur en dit veroorzaakt
nierkwalen.
Tracht uw huiselijk werk te vermin
deren, de maaltijden op bepaalde uren
te houden, iederen dag een flinke wan
deling te maken en 's nachts acht uren
te slapen. De resultaten zullen uw ver
wachting overtreffen.
Tot versterking der nieren en gene
zing der nierverschijnselen worden Fos
ter's Rugpijn Nieren Pillen aanbevolen.
Dit speciale niergeneesmiddel bevor
dert de werking der nieren, bewerkt
vrije vloeiing der urinewegen en heeft
een verzachtende, antiseptische wer
king op de blaas. Zelfs bij langdurige
nier- en blaasziekten hebben Foster's
Pillen succes.
Zij werken niet op de lever of inge
wanden. Haar totale genezende kracht
is op de nieren, de urinewegen en blaas
gericht.
Hieraan kan nog worden toegevoegd,
dat vrouwen groote baat vinden bij dit
geneesmiddel in aan haar geslacht
eigen zijnde beproevende tijdperken.
Let er op, dat gij de echte Foster s
Rugpijn Nieren Pillen krijgt. Iedere
echte doos draagt de handtcukening
van James Foster. Te Vlissingen ver
krijgbaar bij A. C. Beniest, Lepelstr. 13
a 1.75 p. doos of 10.per zes doo-
zen. 52
onze ridder uit zijne verstijving.
Het preludium der hengelcantate
wordt gespeeld door het peuren.
Zijn kennersblik wijst met nimmer-
falende zekerheid de plaatsen aan, die
door hunne vochtigheid de geliefkoosde
verblijfplaats van spekvette regenwor
men waarborgen.
Met mathematische juistheid worden
de glibberige pieren aan een snoer ge
regen „bij den kop in en aan den staart
uit". In deze pijnlijke kunstbewerking
-uitermate geschikt om eene aetherische
jongejuffrouw minstens een dozijn ap
pelflauwten te bezorgen en kan iemand
met stalen zenuwen slechts met moeite
een gevoel van walging onderdrukken,
nóeli de gildemeester, nóch de talrijke
discipelen, die eenmaal hun proefstuk
wenschen af te leggen slechts wei
nigen halen den „baton de maréchal"
uit den ransel vertrekken een spier
op 't gelaat. Met onverholen aandacht
volgen zij de periode, waarin het. ge
wrocht tot stand komt, het lijden der
levend gespietsten deert zelfs hunne
onderziel niet.
Hildebrand goot eenmaal de fiolen
zijner gramschap uit over den Leid-
schen peueraar, die de aaltjes in de
schuit vilde, rijkelijk met Schiedammer
besproeide en na den - terugkeer van
zijne smui-odysse door de trouw cents-
koekjesbakkende Penelope begroet
werd met den titel Luilak
Dit vernietigende vonnis is niet van
toepassing op onzen stoeren Zeeuwsch-
Vlaming, want slechts éénmaal zag ik
een individu, dat wanhopige pogingen
in 't werk stelde om liet zwiebelend
bovendeel van zijn corpus humanus te
beduiden, dat stabiliteit in het even-
„Je bezigheden Bezigheden bij mrs.
Brand
„En zeer ernstige bezigheden Zoo
ernstig, dat zij zoo geheim mogelijk
moeten blijven."
„Heeft het iets met je firma te ma
ken vroeg zij angstig.
„Met mijn firma? Jawel. Het spijt
mij, dat je mij hier hebt ontmoet. Het
is van het grootste belang, dat mijn
komen en gaan daar in huis onbekend
biijven."
Hij zag haar scherp aan, terwijl hij
sprak.
„Je behoeft niet bang te zijn", zei
Nadine rustig, „ik zal er niet over spre
ken. Ik zal niet vertellen, dat ik je heb
ontmoet. Daar kan je gerust op zijn.
Maar ik moet bekennen, dat ik verwon
derd - verbaasd ben."
„Kom mee hier naar toe. Het is een
mooie avond. Een wandeling zal je
goed doen en ik heb je wat te zeg
gen."
Door den hoofdingang gingen zij hei
Park binnen en slenterden stilzwijgend
langs de Row, de Drive langs de
laatste wandelaars, de soldaten van de
.Lifeguard er, de kindermeisjes, tot zij
aan een donker afgelegen plekje kwa
men, waar zij tamelijk wel alleen wa
ren.
„Ja, ik ben meer verbaasd, dan ik
zeggen kan", zeidc Nadine opnieuw,
terwijl zij hem opnieuw aanzag. „Je
daar te ontmoeten En die geheime
bezigheden. Ik hoop niet. dat dit iets
slechts te bedniden heeft voor Milli
cent." (Wordt vervolgd.)
