Verpleegstef,
:nstbooe
De Huwelijksdag
;ker,
LN er
DINSDAG 1 JUNI.
BAKKERS.
1S20
Istschappij m
art
BINNENLAND
FEUILLETON
üi
isfaanvt-agftir.
aan een
iwd), grondig bekend I
ood-, Beschuit- en
erij. levers ook gotdl
IKoekbakkerij en Cho-
jzes is ook geneigd
tak voor gezamenlijke
te breiden tot Gros-
|tters L. W bureau I
.nt"
kn flinke aankomende
(en een
VROUW
Igen per week, Calt
tHeuweFdijk 2.
Ithuis alhier wordt,
Iper 1 |uli a s., ge-
V. Zich aan ie mei-
P. VERMAAS, Aits,
In Regenten, Öad-
I, spreekuur 8—9en
Iddags.
no. 127
VL1SSINGSCHE COURANT
fOE voor dag en
nnende koken en
5 20.—, benevens
'rouw.
.Vliss. Courant'
iCHE TRAM.
FnMiddelburg.
anaf 1 April 1920.
Ïnaar Middelburg
A, 5.45 *A, 6.40BG'
9.100, 9.50, 10.30G
12.30, 12.50.
2.10, 2.30G, 2.50
4.10, 4.30, 4.50,
|6.10C, 6.30, 6.50C,
9.10, 9.50, 10.30,
naar Vlissingen
A, 6.13*A, 7.1013
10, 9.50G, 10.36,
i.m. 12.30G, 1.10,
2.30, 2.50, 3.10G,
4.30G, 4.50, 5.10,
10, 7.10, 7.50, 8.30,
11.10C.
It en niet Vrijdag
remise speciale
ferkmanstreinen en
rrkdagen.
vertrekken van de
niet verder dan
leren goederen al-
I met rijden niet
Jgen.
in de richting
minuten later als
Irtrek Souburg in
en plm. 17 minu-
diddelburg. Duur
|er 30 minuten.
-Station.
-Bellamvpark
15.50, 7.3Ó, 8.25,
R», n.m. 12.10,
1.20, 4.—, 4.50.
'.50, 8.50, 9.40,
-Stationsplein:
f.10, 7.50, 9.10,
12.05», 12.30,
.40, 4.30, 5.10,
5, 10.15, 10.50,
rijden niet op
ijden alléén op
rt.
jden van de re-
1 d d e Ibu rg
r d a m.
T. Mild.
|».m. ur
7
7
I.T. BOti.
Irm. si,
7
J»
7
tr
7
|vordt Woens-
12 uur v.in,
komen
I Transport en
erven G.VOS)
Eenhoorn
ISfERHOUTf
Is. BUITEN-
ADVERTENTIE-PRiJS
Van 14 regels: ƒ1.voor iedere
/egel meer 24 centbij abonnement spe
ciale prijzen. Reclames 48 cent per regel
dienstaanbiedingen en dienstaanvragen
van 15 regels 50 centiedere regel meer
$2 cent, bij contante betaling.
Familieberichten van 16 regels ƒ1.55,
Iedere regel meer 24 cent.
ABONNEMENTS PRIJS
Voor Vlissingen en gemeenten op Wal
cheren 2.per drie maanden. Franco
door het geheele rijk 2.30. Week-abon-
tïementen 15 c.ent. Afzonderlijke nummers
4 cent
FONDS VöOR HET GEMEENTE
ZIEKENHUIS.
Ontvangen b ij dragen:
Vorige opgave 19214.56
D. ten L., Vlissingen25.
Totaal 19239.561/2
Nederland en België.
De ..Nation Beige" beeft den heer
Destróu minister van wetenschappen en
kunst, geïnterviewd. Deze verklaarde,
dat zells, wanneer Nederland toegeeft,
in zake- de kwestie der Wielingen, hij
weigeren zal het verdrag te teekenen.
De „Indépendance Beige" schrijft,
dat de „historische rechten" door Ne-
derlandsche bladen naar voren ge
bracht inzake de Wielingen, nooit door
België erkend zijn. „Men heeft getracht
er een vorm aan te geven, toen België
nog niet als natie bestond en zijn belan
gen en zijn waardigheid nog niet kon
verdedigen."
De Nederlanders konden, vervolgt
het blad. een oogenblik te Parijs den
ken dat die tijd nog niet voorbij was,
dank zij zekere welwillendheid van onze
bondgënooten. Maar zij hebben het te
beslist en te naït geloofd. Hun laatste
bewering schijnt onzen bondgenooten
de oogen geopend te hebben.
Nederland moet begrijpen, dat het
moeilijk is als historische rechten te
laten erkenenn, wat door het spel der
diplomatie van vroeger verkregen werd
en Nederland heeft dat in den oorlog
begrepen, daar het er niet aan gedacht
heeit, die befaamde historische rechten
aan te voeren, toen de Duitschers de
Wielingen gebruikten voor hun onder
zeebooten tegen de entente.
De Belgische minister van binnen-
landsche zaken, Renkin, heeft Zondag'
voor een katholieken congres het woord
gevoerd en verklaard, dat het verdrag
met Nederland aan België geen enkele
voldoening schenkt, waarop dit land
recht heeft en dat het België evenals in
1914 open laat voor een Duitschen in
val. Hij meende, dat de Belgische re-
geering van de gelukkige omstandig
heden moet gebruik maken, nu de aan
spraken van Nederland op de souverei-
niteit over de Wielingen de besprekin
gen heben doen onderbreken, om een
voor'België meer bevredigende regeling
te verkrijgen.
De Wielingen-versperring.
Onder dit opschrift-bespreekt de „N.
Rott. Ct." de omzwenking van de Bel
gische regeering ten opzichte van de
Nedcrlandsch-Belgische kwestie.
Zij constateert dat België op het laat
ste oogenblik alles wat binnen zijn be
reik lag overboord werpt om eene ne
venkwestie, wier beteekenis, hoe men
haar ook beschouwt, niet in de scha
duw kan staan van de kardinale punten,
(Naar het Engclsch)
Door M. HELLEMA.
46)
„ja, kan u niet jarig zijn, of het waar
is of niet lachte Daura.
„Het treft toevallig, dat het morgen
mijn verjaardag is," zeide Troy. „Na
tuurlijk was ik niet van plan daarover te
spreken maar u vroeg het mij en zoo
zeide hij verontschuldigend.
„Wij zijn heel blijde het te weten,
nietwaar, Cuchullainn zeide Daura.
„Verjaardagen brengen geluk aan
iedereen in huis zoo denken wij te
Dunulm. En wij hebben groote behoefte
aan geluk
Hare gedachten en die van Troy gin
gen terug naar het doel, dat hem naar
het kasteel bracht, en de somberheid en
rouw, die het zou veroorzaken, als zijn
tijd kwam om dat doel te bereiken.
Doch zij zagen elkaar niet aan. Het
treurige onderwerp werd zelfs door
hunne oogen vermeden.
Dien avond herinnerde Daura Troy
aan zijn belofte, om niet alleen de deur
der Bretonsche kamer af te sluiten,
maar ze te grendelen. „Zoo zal hij on
bewust de juweelen bewaken zeide
zij tot zich zelf, terwijl hij zich verwon
derde over haar onvermoeide zorg voor
welke in de gereedliggende orrtwerp-
tractaten tot oplossing v.aren gebracht.
Er moet. zegt het blad, iets anders ach
ter de frontverandering der Belgische
regeering zitten, dan tot nu toe aan het
licht is gekomen, maar welke geheime
drijfveer aan het werk geweest is. zal
vooriètopig nog wel in het duister blij
ven.
Wat cle directe gevoigen van hef be
sluit van de Belgische regeering aan
gaat, deze lijken voorshands voor Bel
gië nadeeliger dan voor ons.
Ons belang bij het complex der trac-
taten is, op een zeer kleine uitzonde
ring na, beperkt tot de vrijmaking van
België in de politieke tractaten. Er zijn
in België enkele stemmen opgegaan, om
de poiitieke tractaten van het econo
mische tractaat af te scheiden, en alleen
het laatste tot stand te brengen. Dit zou
natuurlijk voor ons land onaannemelijk
zijn.
Het eenige tegenwicht, hoe betrek
kelijk gering ook, dat ons tegenover de
concessies, die wij in het economisch
tractaat tegenover België doen, wordt
gegeven, ligt juist in de politieke trac
taten verscholen, waardoor voor den
vervoige België de vrijheid erlangen zal
die het behoeft, om op den duur eene
aangename tegenpartij bij economische
zoowel als politieke onderhandelingen
te kunnen zijn. Werd aan Nederland
dit voordeel, dat voortvloeit uit het
complex der tractaten, die als een ge
heel zijn gedacht, onthouden, bleef Bel
gië door het niet tot stand komen der
politieke tractaten. in eene halfslachtige
internationale positie, die aan dit land
de gelegenheid of den plicht zou opleg
gen. op elk ongelegen oogenblik in de
aangelegenheden, die slechts Nederland
en België feitelijk aangaan, andere mo
gendheden te betrekken, dan zou aan
ons land de totstandkoming van het
economisch tractaat volstrekt niets
meer bieden, wat de moeite van eene
handteekening waard was.
Indien dus, zop besluit het blad, de
plotseling, tegen de aanvankelijke af
spraak in, opgeworpen Wielingen-ver
sperring tor de onderteekening van de
tractaten. een handigheidje, zou zijn,
om tot de totstandkoming alleen van
het economische Iractaat te geraken,
dan moge men aan de andere zijde van
de grens zich er rekenschap van geven,
dat op zulk-een toeleg onzerzijds een
non possumus zal moeten volgen. De
poiitieke tractaten en de economische
overeenkomst vormen voor ons een
complex, dat ondeelbaar is.
Uirbreiding van het belastinggebied
der gemeenten.
Het Haagsch Correspondentiebureau
meldt
Naar wij vernemen, zou aanvankelijk
j.i. Zaterdag een bespreking plaats heb
ben tusschen de commissie van voor
bereiding voor het wetsontwerp tof uit
breiding van het belastinggebied der
gemeenten en de regeering. Deze verga
dering is echter niet doorgegaan, naar
verluidt, in verband met een te ver
wachten voorstel om de behandeling
van dit wetsontwerp nog eenigen tijd
uit te stellen, hetzij tot onmiddellijk
vóór, hetzij tot na het reces der Tweede
Kamer.
Nader vernemen wij, dat de eommis-,
sie tot voorbereiding betreffende het
wetsontwerp tot wijziging der gemeen
tewet op Zaterdag j.i. niet is doorge
gaan, omdat de regeering eenige nadere
gegevens, welke zij bezig is bijeen te
brengen, nog niet verzameld had. Of
schoon nog steeds gehoopt wordt, dat
zijn veiligheid.
Opnieuw werd zijn rust gestoord
door diepe, spookachtige zuchten, en
een zacht gefladder boven zijn hoofd.
Maar daar hij den vorigen nacht deze
verschijnselen reeds had waargenomen,
boezemden ze hem nu niet genoeg be
lang meer in, om den slaap te verban
nen. Bovendien was zijn geest vermoeid
en hij viel in een vasten slaap, die tot
den morgen duurde. Ditmaal ging hij
niet wandelen, maar verscheen tijdig
aan de ontbijttafel. Daura zelf was juist
binnengekomen. Niemand anders was
op dat oogenblik in de kamer, zelfs
geen bediende, en toen Troy binnen
kwam, legde het meisje een bouquetje
viooltjes naast een bord. Daarna lichtte
zij het bord op, keerde het om en schoof
er twee kleine pakjes onder. Toen keek
ze plotseling op en schrikte of hield
zich alsof zij schrikte op het gezicht
van Troy.
„O, nu heeft u de verrassing bedor
ven!" riep zij uit. „Maar toch, ik wensch
u veel geluk met uw verjaardag
Hij was reeds vergeten, dat het zijn
verjaardag was, en zou er den vorigen
dag niet over gesproken hebben, als
Lord Gorme het onderwerp niet had
aangeroeid. Het was vele jaren gele
den, dat zijn verjaardag werd herdacht,
behalve door de brieven van zijn twee
lingbroer, die nu dood was.
Hij kon niet nalaten geroerd te zijn
door Lady Daura's woorden en de
vriendelijke giften van de bloemen en
pakjes, ofschoon hij overtuigd was, dat
hef ontwerp nog voor het reces zal
kunnen worden behandeld, wordt dit
steeds minder waarschijnlijk, mede in
verband met de' vrij groote zekerheid,
dat de regeering hei ontwerp nogmaals
zal wijzigen.
Het rapport van de Defensie-commissie.
De algemeens vergadering van den
Algemeenen Bond van R.-Kath. Rijks
kieskring-organisaties heeft zonder
stemming aangenomen een motie, in
houdende de verklaring, dat de verga
dering met de defensie-commissie van
oordeel is, dat :1e financieele en per
soonlijke militaire lasten zooveel mo
gelijk moeten beperkt worden dat zij,
niet tredend in de beoordeeling van
technisch militaire onderdeelen, het rap
port der defensie-commissie in alge-
meene lijnen aanvaardt, in het bijzonder
wat betreft de grootst mogelijke beper
king van het ver-blijf in de kazerne en
de geestelijke verzorging der militairen.
De gezinnen van officieren en onderoffi
cieren t er zeemacht.
Naar wij vernemen, heeft een tus
schen de ministers van marine a.i.en van
koloniën gehouden overleg ten aanzien
van her medenemen, voor officieren en
onderofficieren der zeemacht in Indië,
van hun gezinnen tot overeensteming
geic-id.
Eerlang kan een regeling verwacht
worden, die, zijn wij wel ingelicht, in
hoofdzaak hieroö neer zal komen dat in
de eerste piaats afien officieren der Ind.
Zeemacht die zich verbinden tot een ten
minste vierjarig verblijf in Indië, wordt
vergund het gezin voor landsrekening
mede te nemen.
Mede wordt die. vergunning verleend
aan onderofficieren boven den korpo
raalsrang, die zich verbinden tot een
ten minste vierjarig verblijf in Neder-
landsch-lndië en aannemelijk maken dat
het verblijf van het gezin in Indië
geenerlei bijzondere bezwaren voor den
dienst of op het bunt van huisvesting
za) medebrengen.
Voorts moet het in de bedoeling lig
gen overtocht vóór landsrekening te
verleenen voor het'.gezin van aile mari
nepersoneel, dat gedurende het verblijf
in indië in het- huwelijk treedt en ten
minste vier jaar aldaar iieeft gediend.
Zoowel voor het ongehuwd als voor 't
gehuwd marinepersoneel van alle ran
gen zon, in begnRO?hef verplichte vëf-
blijf in Indië worden teruggebracht van
3 op 2 jaar.
Hierbij dient er echter rekening mede
gehouden te worden, dat de terugbren
ging van dien termijn slechts geleidelijk
zal kunnen geschieden en dat waar
schijnlijk nog geruimen tijd zal verloo-
pen vóór de verkorte termijn kan wor
den toegepast.
INDRUKKEN EN HERINNERINGEN
OVER DE GRENS.
Het asthmatisch kuchende locomo
tiefje van de met den rveidschen titel
hij doet der waarheid geen geweld
aan prijkende anti-diluviaansche
spoorwegmaatschappij „Chemin de fer
international GandTerneuzen" voert
u met zijne bonte verzameling rijtuigen,
waaraan de tijd soms zoo succesvol
heeft geknaagd, dat hunne „doorluch
tigheid" het gebruik van regenscherm
bij geopende hemelsluizen geenszins tot
overbodige weelde stempelt, in een half
uur dwars door het oude Staats-Vlaan-
deren, wel eens smadelijk „zelfkant van
Nederland" genoemd, doch gelukkig
prijs ik den staat, die op zoo'n kostbaar
borduursel mag bogen
haar vriendelijkheid een bepaaid doei
had.
„Is het mogelijk, dat dat voor mij is?"
vroeg hij.
„Ja", antwoordde Daura. „De bloe
men zijn uit mijn eigen tuintje, dat ik
zelf in orde heb gehouden sedert ik nog
maar een klein kind was. Viooltjes zijn
mijne lievelingsbloemen, omdat ze zulke
aardige kopjes vol uitdrukking hebben,
en ze beteekenen „gedachten", daarom
vond ik ze geschikt voor een verjaar
dag. Ik heb ze zelf voor u geplukt. Wilt
u ze dragen. Zal ik ze in uw knoopsgat
steken
„Wilt u dat doen werkelijk sta
melde hij.
„Ja, omdat het een eeredag voor u is.
Wij moeten alles voor u doen, wat wij
kunnen. Veel is het niet, zooais zult
zien. Maar wij doen ons best."
Hij ging naar de tafel, nam het bou
quetje witte en blauwe viooltjes op en
hield het tegen zijn gelaat. De zachte
geur was eigenaardig en aangenaam.
Die deed hem denken aan het meisje
het vreemde meisje dat hem bloemen
aanboord uit haar tuin. De zachte bla
deren streken langs zijn lippen. Het was
als de schuchtere kus van een voorbij
vliegende nimf en hoewel Troy niets
wist van nimfen en hare gewoonten,
voelde hij toch, dat niets streelender
was dan die aanraking. Onwillekeurig
sloot hij zijne oogen een oogenblik, en
toen hij ze weer opende, zag hij Daura
hem aanzien met oogen, even donker
blauw ais hare eigen viooltjes. Een ril-
Geen overmatig geografisch door
zicht wordt gevergd om de conclusie te
trekken, dat deze streek getuigi van de
taaie volharding onzer voorvaderen
de grillige bochten der dijken ontel
baar zeker met rijzige popels beplant
bewijzen, dat de uilerst vruchtbare pol
ders broksgewijze werden veroverd
Verrassend wijzigt zich echter het
aspect van het landschap, wanneer men
de grens heeft overschreden, want in de
Vlaamsche streken vindt men het karak
terbeeld terug van het miniatuur-para
dijsje Walcheren
Hoe menigmaal heb ik, voor de gru
welijke worsteling aanving, rondge
doold in de gouwen der befaamde „Ke
rels", er in de dorpen de grijze bede
huizen bewonderd, wier forsche lijnen
verhalen van de dagen, dat de hoorn
des overvloeds werd uitgestort over het
klassieke land der wolwevers. Thans
staren zij vol ontzetting neer op de lut
tele, om hen heen gegroepte, antieke
gevels, laatste stomme getuigen uit de
dagen der alles overheerschende glorie.
Welke poëzie school er in het land
schap, als ik er den naïeven boer het
glimmend kouter door den stuggen bo
dem zag drijven en zijn roodbonten
koeien een oogenblik rust gunnen, om
dat 't getamp der avondklok door den
adem des winds over de velden werd
gedragen, want wie bewonderde nooit
eene reproductie van Millet's onsterfe
lijk Angelus
Wat heb ik meermalen in zijne gast
vrije woning geluisterd naar de onge
kunstelde verhalen, in typisch dialect
voorgedragen, terwijl de zon de wester-
klm in purperen gloed hulde en hare
laatste stralen met schelmsche guitig
heid door de verweerde ruitjes speelden
en de antieke schouwe voor een oogen
blik verlichtte, waaronder de „moor"
aan den zwartberookten ketting zijn
voedzamen, borreler.den inhoud torste
Als 't er kermis was en dat ge
beurde haast iederen Zondag dan
besteeg de populaire „champetter" na
kerktijd de trappen van 't raadhuis om
den volke kond te doen, dat er eene
groote gaaibolling zou piaats hebben
bij Jef den Beenhouwer met 150 francs
„vooruit" óf een prijskamp op de staan
de „pers" bij Cies Verduiken, terwijl hij
er in één adem bijvoegde, dat Jaak van
Houthem dien dag „paling" gaf en
Louis tie Mottige „echëe Holiandsche-
graskatvers had ingekregen".
Men vond er waarachtig den histori-
schen kerel met den karbonkelneus te
rug, die aan de gapende toesciiouwers
een griezelige moordgeschiedenis expli
ceerde, in helle kleuren op het doek
weergegeven en bij den onmisbaren
zang trouw bijgestaan werd door zijne#
dulcinea.
Nooit ontbrak er de „echte Holiand
sche gebakkraam" en ik bewonderde
geregeld de fantastische opvatting der
kleederdrachten onzer Zeeuwsche boe
rinnetjes bij de verkoopsters van het
gebak, dat ons land een wereidreputatie
ibezorgde
Door de golvende menigte bewogen
zich met afgemeten tred de forsch ge
bouwde gendarmes met hun martiaal
uiterlijk de eenige geuniformden,
doch diezelfde onverbiddelijke „pando
ren" zetten zich later heel gemoedelijk
neer tuscshen de fuivende inwoners,
omdat zij wel wisten, dat de rust auto
matisch wederkeerde, wanneer de laai-
ste paartjes den aftocht hadden gebla
zen
Bij festivals beierden de klokken het
welkom toe aan de tallooze genoodig-
ling liep door zijn lichaam, alsof de
aanraking der bloem de aanraking ha-
rer lippen was geweest en hij
schaamde zich over die levendige ge
waarwording, omdat ze in 't geheim
het meisje scheen te beleedigen. Hij was
zeker, dat ze hem sterker zou haten dan
ooit, als zij het wistzeker dat zij liever
zou willen sterven dan zich door hem te
laten kussen.
Maar zij glimlachte, onbewust van
zijn gedachten
„Zal ik de viooltjes in uw knoopsgat
steken
Hij voelde, dat hij nog niet kon spre
ken en overhandigde haar zwijgend het
bouquetje.
Netjes en zorgvuldig stak zij het in
het knoopsgat van zijn jas en schikte
het, zoodat de bloemen het best uit
kwamen. Toen keek ze plotseling naar
hem op van onder de lange wimpers.
..Daar, dat is mooi glimlachte zij.
„Ja, heel mooi," herhaalde hij. Maar
hij dacht niet aan de viooltjes, zooals
Daura begreep. Er was echter iets, dat
zij nog niet wist, ofschoon zij het gaar
ne had willen weten. Troy vond haar
veel mooier, veel betooverender en be
koorlijker dan Lady Annira, die George
Conway liefhad.
„Wilt u nu niet eens onder uw bord
kijken, eer iemand binnenkomt om te
ontbijten vroeg het meisje. „U hebt
nog twee cadeautjes, een van mijn va
der en een van mijn zuster,"
Een donkere blos kleurde Troy's ge
bruind gelaat. Hij gevoelde, dat hij het
den, zwierde het dundoek er zijne banen
uit van alle huizen, klapperden de
vaandels lustig en, zwegen de koperen
monden, dan rrischte het overbekende
Vliegt de Blauwvoet, storm op zee
Nooit werd vergeten een dronk te wij
den aan de Noorderbroeders, die het
leest met hunne „sociëteit" opluisterden
en thans, hoe diep is niet reeds de wig
ge in de vriendschap dier beide nabuur-
staten gedreven
Doch onheilspellende wolken pakken
zich samen en Roeland huilde
Als ik luide, storm in 't Vlaand'ren-
fland
De lucht was vervuld van het dreu
nende „Gloria, Victoria" van German-
jes trotsche legerscharen, alles voor
zich uitstuivend naar het Westen, doch
de ebbe der tijden sloeg ze terug en ik
zag de wraakgierige Warnings voort
snellen over de met bloed doorweekte
velden, hoonlachend om den dood, die
zijne verschrikkingen voor hen had ver
loren en vol afgrijzen en ontzetting aan
schouwde ik de ontknooping van het
werelddrama voor den drempel mijner
woonplaats.
Als voorheen zwoegt de nijvere land
man en bevochtigt met zijn zweet
de wachtende aarde, leidt de oude
grootvader zijn ..koetje" aan de „zeel"
langs de rijkbegraasde greppels, gluren
de roodgepande daken der kleine huis
jes koket door 't opgaande hout en tee-
kent zich het flikkerend, gulden toren
spitsje scherp af tegen de helblauwe
lucht.
Maar de vrtugde en het benijdens
waardige optimisme, dat hen aan de
somberste toekomstwolk een lichtenden
rand deed bespeuren, zijn uit de harten
der dorpelingen in België verbannen.
Hun stroeve mond plooit zich zeiden
meer tot een glimlach, want de doffe
blik blijft met een onbeschrijfelijk smar
telijk vragend waarom rusten op een
beeltenis aan den wand Ja, waarom
moest dit onschuldig volk den bitteren
lijdensbeker tot den laatsten droppel
alsem ledigen
Verleden Zondag ben ik er weer heen
geweest, ditmaal naar Selzaete, om de
onthulling van het gedenkteeken bij te
wor.en ter eere van hen, die voor hun
Belgisch vaderland vielen Als winde
kens, die 't watervlak rimpelen, zoo gle
den dë"2efirs over het teergroene Tulpen
kleed der jonge vlasakkers, met hun
stemmige omlijsting van donkere eisen-
boschjes heerlijk geurden de brem
struiken, zwoegend onder den neer-
drukkenden last van goudgele trossen
eene lente-idylle
Een oogenblik verwijlde ik bij de
piaats, waar uit ruwe takken gevlochten
kruizen, met den stormhelm gedekt, nog
lang nadat de strijd had uitgewoed de
laatste rustplaats aanwezen van twee
Duitsche rnarinefuseliers. Wie weet, of
het schot, dat hen stervend deed neer
zijgen, niet tegelijkertijd het hart eener
angstig beidende moeder daar in het
verre Oosten doorboorde
Als bij een pelgrimstocht trokken dui
zenden bij duizenden op en vulden het
ruime marktplein.
Het hardsteenen voetstuk vereeuwigt
de namen van niet minder dan acht en
veertig slachtoffers uit deze betrekke
lijk kleine plaats spreekt deze lugu
bere lijst niet duidelijker dan dikke fo
lianten
Een hoofdofficier, die zijn rang met
zijn bloed had gekocht en wiens borst
met decoratiën was overdekt, herdacht
in gevoelvolle woorden zijn „Yzerhel-
gemakkelijker had kunnen dragen, als
deze menschen hem geslagen en belee-
digd hadden, dan dat ze hem overlaad
den met gunsten op zulk een eenvou
dige, vriendelijke wijze, die het onmoge
lijk maakte hen koel te behandelen. Wat
Lady Daura aangaat, kon hij zich troos
ten met de overtuiging, dat zij een wel
berekend spel speelde en dat hij geen
werkelijke reden voor berouw of dank
baarheid had. Maar met Lord Gorme
was het anders. Troy geloofde, dat zijn
gastheer niets wist van de reden zijner
komsten Lord Gorme's liefde voor
Margaret Cameron, zoo openhartig be
kend, deed een beroep op zijn sterke,
maar onbewuste neiging tot het roman
tische die neiging, welke hem in zijn
jeugd naar afgelegen streken had ge
dreven, om een fortuin te verwerven,
dat hem nu op zijn twee en dertigste
jaar onverschillig was. Lord Gorme's
hart was voor hem geopend, en vroeg
en verwachtte vriendschap. Dat was de
ironie van het noodlot. .Maar een ver
jaarsgeschenk te krijgen van Lady An
nira, wier leven hij kwam bederven, dat
was een dolkstoot voor hem
Daura lichtte glimlachend het bord
op en hij was genoodzaakt de twee pak
jes te nemen. Lord Gorme's visitekaart
je was onder hef touwtje-van het eene
pakje geschoven, dat een klein, mooi
gebonden deeltje van Ossian bevatte.
„Mijn hartelijke gelukwenschen" stond
er op geschreven.
(Wordt vervolgd.)