Verpleegstef, :nstbooe De Huwelijksdag ;ker, LN er DINSDAG 1 JUNI. BAKKERS. 1S20 Istschappij m art BINNENLAND FEUILLETON üi isfaanvt-agftir. aan een iwd), grondig bekend I ood-, Beschuit- en erij. levers ook gotdl IKoekbakkerij en Cho- jzes is ook geneigd tak voor gezamenlijke te breiden tot Gros- |tters L. W bureau I .nt" kn flinke aankomende (en een VROUW Igen per week, Calt tHeuweFdijk 2. Ithuis alhier wordt, Iper 1 |uli a s., ge- V. Zich aan ie mei- P. VERMAAS, Aits, In Regenten, Öad- I, spreekuur 8—9en Iddags. no. 127 VL1SSINGSCHE COURANT fOE voor dag en nnende koken en 5 20.—, benevens 'rouw. .Vliss. Courant' iCHE TRAM. FnMiddelburg. anaf 1 April 1920. Ïnaar Middelburg A, 5.45 *A, 6.40BG' 9.100, 9.50, 10.30G 12.30, 12.50. 2.10, 2.30G, 2.50 4.10, 4.30, 4.50, |6.10C, 6.30, 6.50C, 9.10, 9.50, 10.30, naar Vlissingen A, 6.13*A, 7.1013 10, 9.50G, 10.36, i.m. 12.30G, 1.10, 2.30, 2.50, 3.10G, 4.30G, 4.50, 5.10, 10, 7.10, 7.50, 8.30, 11.10C. It en niet Vrijdag remise speciale ferkmanstreinen en rrkdagen. vertrekken van de niet verder dan leren goederen al- I met rijden niet Jgen. in de richting minuten later als Irtrek Souburg in en plm. 17 minu- diddelburg. Duur |er 30 minuten. -Station. -Bellamvpark 15.50, 7.3Ó, 8.25, R», n.m. 12.10, 1.20, 4.—, 4.50. '.50, 8.50, 9.40, -Stationsplein: f.10, 7.50, 9.10, 12.05», 12.30, .40, 4.30, 5.10, 5, 10.15, 10.50, rijden niet op ijden alléén op rt. jden van de re- 1 d d e Ibu rg r d a m. T. Mild. |».m. ur 7 7 I.T. BOti. Irm. si, 7 J» 7 tr 7 |vordt Woens- 12 uur v.in, komen I Transport en erven G.VOS) Eenhoorn ISfERHOUTf Is. BUITEN- ADVERTENTIE-PRiJS Van 14 regels: ƒ1.voor iedere /egel meer 24 centbij abonnement spe ciale prijzen. Reclames 48 cent per regel dienstaanbiedingen en dienstaanvragen van 15 regels 50 centiedere regel meer $2 cent, bij contante betaling. Familieberichten van 16 regels ƒ1.55, Iedere regel meer 24 cent. ABONNEMENTS PRIJS Voor Vlissingen en gemeenten op Wal cheren 2.per drie maanden. Franco door het geheele rijk 2.30. Week-abon- tïementen 15 c.ent. Afzonderlijke nummers 4 cent FONDS VöOR HET GEMEENTE ZIEKENHUIS. Ontvangen b ij dragen: Vorige opgave 19214.56 D. ten L., Vlissingen25. Totaal 19239.561/2 Nederland en België. De ..Nation Beige" beeft den heer Destróu minister van wetenschappen en kunst, geïnterviewd. Deze verklaarde, dat zells, wanneer Nederland toegeeft, in zake- de kwestie der Wielingen, hij weigeren zal het verdrag te teekenen. De „Indépendance Beige" schrijft, dat de „historische rechten" door Ne- derlandsche bladen naar voren ge bracht inzake de Wielingen, nooit door België erkend zijn. „Men heeft getracht er een vorm aan te geven, toen België nog niet als natie bestond en zijn belan gen en zijn waardigheid nog niet kon verdedigen." De Nederlanders konden, vervolgt het blad. een oogenblik te Parijs den ken dat die tijd nog niet voorbij was, dank zij zekere welwillendheid van onze bondgënooten. Maar zij hebben het te beslist en te naït geloofd. Hun laatste bewering schijnt onzen bondgenooten de oogen geopend te hebben. Nederland moet begrijpen, dat het moeilijk is als historische rechten te laten erkenenn, wat door het spel der diplomatie van vroeger verkregen werd en Nederland heeft dat in den oorlog begrepen, daar het er niet aan gedacht heeit, die befaamde historische rechten aan te voeren, toen de Duitschers de Wielingen gebruikten voor hun onder zeebooten tegen de entente. De Belgische minister van binnen- landsche zaken, Renkin, heeft Zondag' voor een katholieken congres het woord gevoerd en verklaard, dat het verdrag met Nederland aan België geen enkele voldoening schenkt, waarop dit land recht heeft en dat het België evenals in 1914 open laat voor een Duitschen in val. Hij meende, dat de Belgische re- geering van de gelukkige omstandig heden moet gebruik maken, nu de aan spraken van Nederland op de souverei- niteit over de Wielingen de besprekin gen heben doen onderbreken, om een voor'België meer bevredigende regeling te verkrijgen. De Wielingen-versperring. Onder dit opschrift-bespreekt de „N. Rott. Ct." de omzwenking van de Bel gische regeering ten opzichte van de Nedcrlandsch-Belgische kwestie. Zij constateert dat België op het laat ste oogenblik alles wat binnen zijn be reik lag overboord werpt om eene ne venkwestie, wier beteekenis, hoe men haar ook beschouwt, niet in de scha duw kan staan van de kardinale punten, (Naar het Engclsch) Door M. HELLEMA. 46) „ja, kan u niet jarig zijn, of het waar is of niet lachte Daura. „Het treft toevallig, dat het morgen mijn verjaardag is," zeide Troy. „Na tuurlijk was ik niet van plan daarover te spreken maar u vroeg het mij en zoo zeide hij verontschuldigend. „Wij zijn heel blijde het te weten, nietwaar, Cuchullainn zeide Daura. „Verjaardagen brengen geluk aan iedereen in huis zoo denken wij te Dunulm. En wij hebben groote behoefte aan geluk Hare gedachten en die van Troy gin gen terug naar het doel, dat hem naar het kasteel bracht, en de somberheid en rouw, die het zou veroorzaken, als zijn tijd kwam om dat doel te bereiken. Doch zij zagen elkaar niet aan. Het treurige onderwerp werd zelfs door hunne oogen vermeden. Dien avond herinnerde Daura Troy aan zijn belofte, om niet alleen de deur der Bretonsche kamer af te sluiten, maar ze te grendelen. „Zoo zal hij on bewust de juweelen bewaken zeide zij tot zich zelf, terwijl hij zich verwon derde over haar onvermoeide zorg voor welke in de gereedliggende orrtwerp- tractaten tot oplossing v.aren gebracht. Er moet. zegt het blad, iets anders ach ter de frontverandering der Belgische regeering zitten, dan tot nu toe aan het licht is gekomen, maar welke geheime drijfveer aan het werk geweest is. zal vooriètopig nog wel in het duister blij ven. Wat cle directe gevoigen van hef be sluit van de Belgische regeering aan gaat, deze lijken voorshands voor Bel gië nadeeliger dan voor ons. Ons belang bij het complex der trac- taten is, op een zeer kleine uitzonde ring na, beperkt tot de vrijmaking van België in de politieke tractaten. Er zijn in België enkele stemmen opgegaan, om de poiitieke tractaten van het econo mische tractaat af te scheiden, en alleen het laatste tot stand te brengen. Dit zou natuurlijk voor ons land onaannemelijk zijn. Het eenige tegenwicht, hoe betrek kelijk gering ook, dat ons tegenover de concessies, die wij in het economisch tractaat tegenover België doen, wordt gegeven, ligt juist in de politieke trac taten verscholen, waardoor voor den vervoige België de vrijheid erlangen zal die het behoeft, om op den duur eene aangename tegenpartij bij economische zoowel als politieke onderhandelingen te kunnen zijn. Werd aan Nederland dit voordeel, dat voortvloeit uit het complex der tractaten, die als een ge heel zijn gedacht, onthouden, bleef Bel gië door het niet tot stand komen der politieke tractaten. in eene halfslachtige internationale positie, die aan dit land de gelegenheid of den plicht zou opleg gen. op elk ongelegen oogenblik in de aangelegenheden, die slechts Nederland en België feitelijk aangaan, andere mo gendheden te betrekken, dan zou aan ons land de totstandkoming van het economisch tractaat volstrekt niets meer bieden, wat de moeite van eene handteekening waard was. Indien dus, zop besluit het blad, de plotseling, tegen de aanvankelijke af spraak in, opgeworpen Wielingen-ver sperring tor de onderteekening van de tractaten. een handigheidje, zou zijn, om tot de totstandkoming alleen van het economische Iractaat te geraken, dan moge men aan de andere zijde van de grens zich er rekenschap van geven, dat op zulk-een toeleg onzerzijds een non possumus zal moeten volgen. De poiitieke tractaten en de economische overeenkomst vormen voor ons een complex, dat ondeelbaar is. Uirbreiding van het belastinggebied der gemeenten. Het Haagsch Correspondentiebureau meldt Naar wij vernemen, zou aanvankelijk j.i. Zaterdag een bespreking plaats heb ben tusschen de commissie van voor bereiding voor het wetsontwerp tof uit breiding van het belastinggebied der gemeenten en de regeering. Deze verga dering is echter niet doorgegaan, naar verluidt, in verband met een te ver wachten voorstel om de behandeling van dit wetsontwerp nog eenigen tijd uit te stellen, hetzij tot onmiddellijk vóór, hetzij tot na het reces der Tweede Kamer. Nader vernemen wij, dat de eommis-, sie tot voorbereiding betreffende het wetsontwerp tot wijziging der gemeen tewet op Zaterdag j.i. niet is doorge gaan, omdat de regeering eenige nadere gegevens, welke zij bezig is bijeen te brengen, nog niet verzameld had. Of schoon nog steeds gehoopt wordt, dat zijn veiligheid. Opnieuw werd zijn rust gestoord door diepe, spookachtige zuchten, en een zacht gefladder boven zijn hoofd. Maar daar hij den vorigen nacht deze verschijnselen reeds had waargenomen, boezemden ze hem nu niet genoeg be lang meer in, om den slaap te verban nen. Bovendien was zijn geest vermoeid en hij viel in een vasten slaap, die tot den morgen duurde. Ditmaal ging hij niet wandelen, maar verscheen tijdig aan de ontbijttafel. Daura zelf was juist binnengekomen. Niemand anders was op dat oogenblik in de kamer, zelfs geen bediende, en toen Troy binnen kwam, legde het meisje een bouquetje viooltjes naast een bord. Daarna lichtte zij het bord op, keerde het om en schoof er twee kleine pakjes onder. Toen keek ze plotseling op en schrikte of hield zich alsof zij schrikte op het gezicht van Troy. „O, nu heeft u de verrassing bedor ven!" riep zij uit. „Maar toch, ik wensch u veel geluk met uw verjaardag Hij was reeds vergeten, dat het zijn verjaardag was, en zou er den vorigen dag niet over gesproken hebben, als Lord Gorme het onderwerp niet had aangeroeid. Het was vele jaren gele den, dat zijn verjaardag werd herdacht, behalve door de brieven van zijn twee lingbroer, die nu dood was. Hij kon niet nalaten geroerd te zijn door Lady Daura's woorden en de vriendelijke giften van de bloemen en pakjes, ofschoon hij overtuigd was, dat hef ontwerp nog voor het reces zal kunnen worden behandeld, wordt dit steeds minder waarschijnlijk, mede in verband met de' vrij groote zekerheid, dat de regeering hei ontwerp nogmaals zal wijzigen. Het rapport van de Defensie-commissie. De algemeens vergadering van den Algemeenen Bond van R.-Kath. Rijks kieskring-organisaties heeft zonder stemming aangenomen een motie, in houdende de verklaring, dat de verga dering met de defensie-commissie van oordeel is, dat :1e financieele en per soonlijke militaire lasten zooveel mo gelijk moeten beperkt worden dat zij, niet tredend in de beoordeeling van technisch militaire onderdeelen, het rap port der defensie-commissie in alge- meene lijnen aanvaardt, in het bijzonder wat betreft de grootst mogelijke beper king van het ver-blijf in de kazerne en de geestelijke verzorging der militairen. De gezinnen van officieren en onderoffi cieren t er zeemacht. Naar wij vernemen, heeft een tus schen de ministers van marine a.i.en van koloniën gehouden overleg ten aanzien van her medenemen, voor officieren en onderofficieren der zeemacht in Indië, van hun gezinnen tot overeensteming geic-id. Eerlang kan een regeling verwacht worden, die, zijn wij wel ingelicht, in hoofdzaak hieroö neer zal komen dat in de eerste piaats afien officieren der Ind. Zeemacht die zich verbinden tot een ten minste vierjarig verblijf in Indië, wordt vergund het gezin voor landsrekening mede te nemen. Mede wordt die. vergunning verleend aan onderofficieren boven den korpo raalsrang, die zich verbinden tot een ten minste vierjarig verblijf in Neder- landsch-lndië en aannemelijk maken dat het verblijf van het gezin in Indië geenerlei bijzondere bezwaren voor den dienst of op het bunt van huisvesting za) medebrengen. Voorts moet het in de bedoeling lig gen overtocht vóór landsrekening te verleenen voor het'.gezin van aile mari nepersoneel, dat gedurende het verblijf in indië in het- huwelijk treedt en ten minste vier jaar aldaar iieeft gediend. Zoowel voor het ongehuwd als voor 't gehuwd marinepersoneel van alle ran gen zon, in begnRO?hef verplichte vëf- blijf in Indië worden teruggebracht van 3 op 2 jaar. Hierbij dient er echter rekening mede gehouden te worden, dat de terugbren ging van dien termijn slechts geleidelijk zal kunnen geschieden en dat waar schijnlijk nog geruimen tijd zal verloo- pen vóór de verkorte termijn kan wor den toegepast. INDRUKKEN EN HERINNERINGEN OVER DE GRENS. Het asthmatisch kuchende locomo tiefje van de met den rveidschen titel hij doet der waarheid geen geweld aan prijkende anti-diluviaansche spoorwegmaatschappij „Chemin de fer international GandTerneuzen" voert u met zijne bonte verzameling rijtuigen, waaraan de tijd soms zoo succesvol heeft geknaagd, dat hunne „doorluch tigheid" het gebruik van regenscherm bij geopende hemelsluizen geenszins tot overbodige weelde stempelt, in een half uur dwars door het oude Staats-Vlaan- deren, wel eens smadelijk „zelfkant van Nederland" genoemd, doch gelukkig prijs ik den staat, die op zoo'n kostbaar borduursel mag bogen haar vriendelijkheid een bepaaid doei had. „Is het mogelijk, dat dat voor mij is?" vroeg hij. „Ja", antwoordde Daura. „De bloe men zijn uit mijn eigen tuintje, dat ik zelf in orde heb gehouden sedert ik nog maar een klein kind was. Viooltjes zijn mijne lievelingsbloemen, omdat ze zulke aardige kopjes vol uitdrukking hebben, en ze beteekenen „gedachten", daarom vond ik ze geschikt voor een verjaar dag. Ik heb ze zelf voor u geplukt. Wilt u ze dragen. Zal ik ze in uw knoopsgat steken „Wilt u dat doen werkelijk sta melde hij. „Ja, omdat het een eeredag voor u is. Wij moeten alles voor u doen, wat wij kunnen. Veel is het niet, zooais zult zien. Maar wij doen ons best." Hij ging naar de tafel, nam het bou quetje witte en blauwe viooltjes op en hield het tegen zijn gelaat. De zachte geur was eigenaardig en aangenaam. Die deed hem denken aan het meisje het vreemde meisje dat hem bloemen aanboord uit haar tuin. De zachte bla deren streken langs zijn lippen. Het was als de schuchtere kus van een voorbij vliegende nimf en hoewel Troy niets wist van nimfen en hare gewoonten, voelde hij toch, dat niets streelender was dan die aanraking. Onwillekeurig sloot hij zijne oogen een oogenblik, en toen hij ze weer opende, zag hij Daura hem aanzien met oogen, even donker blauw ais hare eigen viooltjes. Een ril- Geen overmatig geografisch door zicht wordt gevergd om de conclusie te trekken, dat deze streek getuigi van de taaie volharding onzer voorvaderen de grillige bochten der dijken ontel baar zeker met rijzige popels beplant bewijzen, dat de uilerst vruchtbare pol ders broksgewijze werden veroverd Verrassend wijzigt zich echter het aspect van het landschap, wanneer men de grens heeft overschreden, want in de Vlaamsche streken vindt men het karak terbeeld terug van het miniatuur-para dijsje Walcheren Hoe menigmaal heb ik, voor de gru welijke worsteling aanving, rondge doold in de gouwen der befaamde „Ke rels", er in de dorpen de grijze bede huizen bewonderd, wier forsche lijnen verhalen van de dagen, dat de hoorn des overvloeds werd uitgestort over het klassieke land der wolwevers. Thans staren zij vol ontzetting neer op de lut tele, om hen heen gegroepte, antieke gevels, laatste stomme getuigen uit de dagen der alles overheerschende glorie. Welke poëzie school er in het land schap, als ik er den naïeven boer het glimmend kouter door den stuggen bo dem zag drijven en zijn roodbonten koeien een oogenblik rust gunnen, om dat 't getamp der avondklok door den adem des winds over de velden werd gedragen, want wie bewonderde nooit eene reproductie van Millet's onsterfe lijk Angelus Wat heb ik meermalen in zijne gast vrije woning geluisterd naar de onge kunstelde verhalen, in typisch dialect voorgedragen, terwijl de zon de wester- klm in purperen gloed hulde en hare laatste stralen met schelmsche guitig heid door de verweerde ruitjes speelden en de antieke schouwe voor een oogen blik verlichtte, waaronder de „moor" aan den zwartberookten ketting zijn voedzamen, borreler.den inhoud torste Als 't er kermis was en dat ge beurde haast iederen Zondag dan besteeg de populaire „champetter" na kerktijd de trappen van 't raadhuis om den volke kond te doen, dat er eene groote gaaibolling zou piaats hebben bij Jef den Beenhouwer met 150 francs „vooruit" óf een prijskamp op de staan de „pers" bij Cies Verduiken, terwijl hij er in één adem bijvoegde, dat Jaak van Houthem dien dag „paling" gaf en Louis tie Mottige „echëe Holiandsche- graskatvers had ingekregen". Men vond er waarachtig den histori- schen kerel met den karbonkelneus te rug, die aan de gapende toesciiouwers een griezelige moordgeschiedenis expli ceerde, in helle kleuren op het doek weergegeven en bij den onmisbaren zang trouw bijgestaan werd door zijne# dulcinea. Nooit ontbrak er de „echte Holiand sche gebakkraam" en ik bewonderde geregeld de fantastische opvatting der kleederdrachten onzer Zeeuwsche boe rinnetjes bij de verkoopsters van het gebak, dat ons land een wereidreputatie ibezorgde Door de golvende menigte bewogen zich met afgemeten tred de forsch ge bouwde gendarmes met hun martiaal uiterlijk de eenige geuniformden, doch diezelfde onverbiddelijke „pando ren" zetten zich later heel gemoedelijk neer tuscshen de fuivende inwoners, omdat zij wel wisten, dat de rust auto matisch wederkeerde, wanneer de laai- ste paartjes den aftocht hadden gebla zen Bij festivals beierden de klokken het welkom toe aan de tallooze genoodig- ling liep door zijn lichaam, alsof de aanraking der bloem de aanraking ha- rer lippen was geweest en hij schaamde zich over die levendige ge waarwording, omdat ze in 't geheim het meisje scheen te beleedigen. Hij was zeker, dat ze hem sterker zou haten dan ooit, als zij het wistzeker dat zij liever zou willen sterven dan zich door hem te laten kussen. Maar zij glimlachte, onbewust van zijn gedachten „Zal ik de viooltjes in uw knoopsgat steken Hij voelde, dat hij nog niet kon spre ken en overhandigde haar zwijgend het bouquetje. Netjes en zorgvuldig stak zij het in het knoopsgat van zijn jas en schikte het, zoodat de bloemen het best uit kwamen. Toen keek ze plotseling naar hem op van onder de lange wimpers. ..Daar, dat is mooi glimlachte zij. „Ja, heel mooi," herhaalde hij. Maar hij dacht niet aan de viooltjes, zooals Daura begreep. Er was echter iets, dat zij nog niet wist, ofschoon zij het gaar ne had willen weten. Troy vond haar veel mooier, veel betooverender en be koorlijker dan Lady Annira, die George Conway liefhad. „Wilt u nu niet eens onder uw bord kijken, eer iemand binnenkomt om te ontbijten vroeg het meisje. „U hebt nog twee cadeautjes, een van mijn va der en een van mijn zuster," Een donkere blos kleurde Troy's ge bruind gelaat. Hij gevoelde, dat hij het den, zwierde het dundoek er zijne banen uit van alle huizen, klapperden de vaandels lustig en, zwegen de koperen monden, dan rrischte het overbekende Vliegt de Blauwvoet, storm op zee Nooit werd vergeten een dronk te wij den aan de Noorderbroeders, die het leest met hunne „sociëteit" opluisterden en thans, hoe diep is niet reeds de wig ge in de vriendschap dier beide nabuur- staten gedreven Doch onheilspellende wolken pakken zich samen en Roeland huilde Als ik luide, storm in 't Vlaand'ren- fland De lucht was vervuld van het dreu nende „Gloria, Victoria" van German- jes trotsche legerscharen, alles voor zich uitstuivend naar het Westen, doch de ebbe der tijden sloeg ze terug en ik zag de wraakgierige Warnings voort snellen over de met bloed doorweekte velden, hoonlachend om den dood, die zijne verschrikkingen voor hen had ver loren en vol afgrijzen en ontzetting aan schouwde ik de ontknooping van het werelddrama voor den drempel mijner woonplaats. Als voorheen zwoegt de nijvere land man en bevochtigt met zijn zweet de wachtende aarde, leidt de oude grootvader zijn ..koetje" aan de „zeel" langs de rijkbegraasde greppels, gluren de roodgepande daken der kleine huis jes koket door 't opgaande hout en tee- kent zich het flikkerend, gulden toren spitsje scherp af tegen de helblauwe lucht. Maar de vrtugde en het benijdens waardige optimisme, dat hen aan de somberste toekomstwolk een lichtenden rand deed bespeuren, zijn uit de harten der dorpelingen in België verbannen. Hun stroeve mond plooit zich zeiden meer tot een glimlach, want de doffe blik blijft met een onbeschrijfelijk smar telijk vragend waarom rusten op een beeltenis aan den wand Ja, waarom moest dit onschuldig volk den bitteren lijdensbeker tot den laatsten droppel alsem ledigen Verleden Zondag ben ik er weer heen geweest, ditmaal naar Selzaete, om de onthulling van het gedenkteeken bij te wor.en ter eere van hen, die voor hun Belgisch vaderland vielen Als winde kens, die 't watervlak rimpelen, zoo gle den dë"2efirs over het teergroene Tulpen kleed der jonge vlasakkers, met hun stemmige omlijsting van donkere eisen- boschjes heerlijk geurden de brem struiken, zwoegend onder den neer- drukkenden last van goudgele trossen eene lente-idylle Een oogenblik verwijlde ik bij de piaats, waar uit ruwe takken gevlochten kruizen, met den stormhelm gedekt, nog lang nadat de strijd had uitgewoed de laatste rustplaats aanwezen van twee Duitsche rnarinefuseliers. Wie weet, of het schot, dat hen stervend deed neer zijgen, niet tegelijkertijd het hart eener angstig beidende moeder daar in het verre Oosten doorboorde Als bij een pelgrimstocht trokken dui zenden bij duizenden op en vulden het ruime marktplein. Het hardsteenen voetstuk vereeuwigt de namen van niet minder dan acht en veertig slachtoffers uit deze betrekke lijk kleine plaats spreekt deze lugu bere lijst niet duidelijker dan dikke fo lianten Een hoofdofficier, die zijn rang met zijn bloed had gekocht en wiens borst met decoratiën was overdekt, herdacht in gevoelvolle woorden zijn „Yzerhel- gemakkelijker had kunnen dragen, als deze menschen hem geslagen en belee- digd hadden, dan dat ze hem overlaad den met gunsten op zulk een eenvou dige, vriendelijke wijze, die het onmoge lijk maakte hen koel te behandelen. Wat Lady Daura aangaat, kon hij zich troos ten met de overtuiging, dat zij een wel berekend spel speelde en dat hij geen werkelijke reden voor berouw of dank baarheid had. Maar met Lord Gorme was het anders. Troy geloofde, dat zijn gastheer niets wist van de reden zijner komsten Lord Gorme's liefde voor Margaret Cameron, zoo openhartig be kend, deed een beroep op zijn sterke, maar onbewuste neiging tot het roman tische die neiging, welke hem in zijn jeugd naar afgelegen streken had ge dreven, om een fortuin te verwerven, dat hem nu op zijn twee en dertigste jaar onverschillig was. Lord Gorme's hart was voor hem geopend, en vroeg en verwachtte vriendschap. Dat was de ironie van het noodlot. .Maar een ver jaarsgeschenk te krijgen van Lady An nira, wier leven hij kwam bederven, dat was een dolkstoot voor hem Daura lichtte glimlachend het bord op en hij was genoodzaakt de twee pak jes te nemen. Lord Gorme's visitekaart je was onder hef touwtje-van het eene pakje geschoven, dat een klein, mooi gebonden deeltje van Ossian bevatte. „Mijn hartelijke gelukwenschen" stond er op geschreven. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1920 | | pagina 1