I
;diet
(mix,
SJES
I920
igen
1#
end
1
PT
Cl
hötto fi
IÏ?V
Ir 1
lEMEENTEBEsfuü?
FEUILLETON
De Huwelijksdag
;oon
MAANDAG 31 MEL
TERUGBLIK.
IE?.
BINNENLAND-
y
IdeKtuidenvan
!RS.
;en zijngene-
dezer kruiden
IE THEE
1.20.
tegen zwaar
.60.
[N tegen over-
0.90.
(1DEN f 0.90.
tegen maag-
10.50.
jjgbaar bij
iNlTAS"
facobstraat 1
fcHT
|t Tel.1489
|ant an
In
enlandschs
In fabrieks-
Jif.
Inaf 130.-I
Iarstraatio
aandeliiksche
ICOSTÜUMS
Itelijke voor-
Ie inlichtingen
1 eiken wetk-
bovenstaand
VLISS1NGSCHE COURANT
i
wapen
if B.
ADVERTENTIE-PRIJS
Van 14 regels: voor iedere
'regel meer 24 centbi] abonnement spe
ciale prijzen. Reclames 48 cent per regel
Dienstaanbiedingen en dienstaanvragen
van 15 regels 50 centiedere regel meer
12 cent, bij contante betaling.
Familieberichten van 16 regels 1.55,
/Iedere regel meer 24 cent.
ABONNEMENTS PRIJS
Voor Vlissingen en gemeenten op Wal
cheren ƒ2.per drie maanden. Franco
door het geheele rijk ƒ2.30. Week-abon-
nementen 15 cent. Afzonderlijke nummers
4 cent.
DRANKWET.
Burg. en Weth. van Vlissingen, gelet op
art. 37 der Drankwet, doen te weten, dat
bij hen is ingekomen een verzoek van
JOHANNES ECKHARDT, om verlof tot
den verkoop van uitsluitend alcoholvrijen
drank in perceel Rioolstraat No. 1
dat vanaf neden gedurende veertien da
gen tegen het verleetien van het gevraag
de verlof bezwaren kunnen worden inge
wacht bij Burgemeester en Wethouders
voornoemd.
Vlissingen, 31 Mei 1920.
Burg. en Weth. voornoemd,
"VAN woelderen.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
Te allen tijde heeft men van het men-
schelijk leven toegegeven, dat het een
snellen gang is gegaan. Doch daarover
dunkt ons geen verschil van meening
mogelijk, dat in den loop der tijden, en
bovenal in het tijdperk hetwelk wij thans
medemaken, het voortschieten van des
levensspoel duizelingwekkend snel gaat.
Het was dezer dagen, dat menigeen
daarvan zeer den indruk onderging bij
de gedachte, dat het juist een halve
eeuw geleden is, dat in ons land de
zwaarste straf, de doodstraf voorgoed
werd afgeschaft. Het zullen er niet
velen meer zijn, die van de voltrekking
te Gouda van het laatste in,ons land
gevelde vonnis, uit eigen aanschouwing
een herinnering hebben. Dit vonnis
werd voltrokken nög voordat de toen
malige Tweede Kamer met slechts 43
tegen 30 stemmen zicfi vóór de afschaf
fing dier zwaarste straf had uitgespro
ken. Een meerderheid ongetwijfeld, die
verre van groot te noemen is. Welk een
afstand inmiddels scheidt het maat-
schappelijk samenstel van toen met dat
van nu, en niets is zoozeer in staat ons
dien afstand te doen beseffen, dan dit
feit der herdenking. Verwijlen .wij echter
niet te lang bij deze enkele gedachte. Er
zijn toch tal van andere gebeurtenissen
en feiten te vermelden, die ons zeker
niet minder in staat stellen ons er van
bewust te worden, op welk een ontzag
gelijk snelle en breede wijze het maat
schappelijk leven zich in enkele tiental
len jaren heeft gewijzigd en toestanden
deed geboren worden, waarvan men
indertijd zich nauwelijks een denkbeeld
kon vormen.
Hoe is, om slechts een enkel doch
voornaam bestanddeel te noemen, de
plaats door de vrouw ingenomen, ge
wijzigd en verbeterd. Op de scholen van
middelbaar en hooger onderwijs is het
vrouwelijk element thans een zoo van
zelf sprekend bestanddeel geworden,
(Naar het Engelsch)
Door M. HELLEMA.
45)
Hij vroeg Daura hem den dans voor
te doen en lette zoo uitstekend op, dat
hij in staat was al hare bewegingen na
Ie doen bijna zonder een enkele fout.
Zij kon niet nalaten, zijn handigheid en
vlugheid van begrip te bewonderen en
zijne oogen zeiden haar. wat hij van
haar dacht, terwijl zij met hem en voor
hem danste.
-Hij behoort mij nog niet," zeide zij
tot zich zelf„nog niet geheel, want hij
verzet zich nog en wantrouwt mij, als
hij weer lijd heeft om te denken. Maar
weldra zal het zoover zijn. Dan zal hij
ophouden te denken. Zeifs Annira zou
"iet beter kunnen slagen met hem dan
'k doe. En ik zal haar redden
Daura dacht zonder gewetenswroe
ging aan Troy, alsof hij een dier was,
dat
zij moest ontleden voor eenig we
tenschappelijk doei. Zij had reeds ver
geten of wilde cr niet aan denken, liet
zonderlinge, vernederende gevoel van
verlichting bij het vernemen, dat hij
ngedeerd aan de beweerde gevaren
an een nacht in de Bretonsche kamer
<ts ontkomen. Het scheen haar nu toe,
dat we het ons nauwelijks meer voor
den geest kunnen halen, met welk een
ontzaggelijke moeite en bezwaren in
dertijd te kampen is geweest, om voor
oordeel en sleur te breidelen en aan de
vrouwelijke jeugd de ruime zegeningen
van ons in alle opzichten zoozeer ver
beterd nationaal onderwijs ten goede te
doen komen. De eerste vrouwelijke dok
ter, xle eerste vrouwelijke advokaat, zij
werden door de goe-gemeente voor
weinig anders dan bijzondere merk
waardigheden aangemerkt, die men el
kander aanwees, doch zich wel wachtte
in ernstige aangelegenheden te hulp te
roepen. Thans hebben beide eategoriën
zich volkomen in ons leven weten in te
burgeren en hun plaats in het maat
schappelijk samenstel tot een voorname
weten op te voeren, al blijven uiteraard
nog genoegzaam gevallen over, waarbij
men om de een of andere reden er de
voorkeur aan geven zal, bij mannelijke
collega's aan te kloppen. De plaats dei-
vrouw overigens, op kantoor of bureau,
op het terrein der sociale bemoeiing- en
zelfs op politiek gebied, zij is in luttel
spanne fijds er een geworden, die men
zich niet meer uit ons openbaar leven
kan wegdenken. En toch stond vóór 50
jaar de Nederiandsche wereld verbaasd
cn afkeurend het hoofd te schudden,
toen op een onzer staatsspoorstations
een jonge dame als volontair werd aan
genomen 1
Werpen wij ook den terugblik naar
andere gebieden van het algemeen
maatschappelijk geheel, dan ontwaren
we een zoo groot aantal diepgaande
„nieuwigheden", die reeds lang niets
nieuws meer zijn, dan zien we op elk
terrein van liet staats- en maatschap
pelijk leven, van de wereld der'gedach-
ten en der kunst, van techniek en com
fort zulke enorme vooruitgangen tot
stand gekomen, dat het welhaast den
schijn heeft, of de wereld in die enkele
tientallen jaren sneller en meer is ge
wijzigd dan in gansch haar vorig be
staan. En het moet dunkt ons den toe
schouwer, die uit de toestanden van
toen, ineens naar die van nu zou wor
den overgeplaatst, wonderlijker temoe-
de zijn,' dan hem, die, zoo dit mogelijk
ware, uit aanschouwing liet leven van
enkele eeuwen terug met dat van een
halve eeuw geleden, zou kunnen ver
gelijken.
Vanzelf komt daarbij de vraag op,
hoe zullen zij, die na ons komen, oor-
deelen over wat thans geschiedt en
door ons van het allerhoogst gewicht en
belang wordt geacht. Zal de wereld,
wanneer weder een halve eeuw verstre
ken is, wederom op zulk een groote
wijziging in groei en wording kunnen
bogen, als thans kan plaats vinden De
steeds snellere wentelingen van het
maatschappelijk raderwerk, zij duiden
inderdaad daarop. Doch wie vermag
het met zekerheid te zeggen
Want de groote wereldoorlog heeft
vooral in zijn verrassende en diep-te-
leurstellende gevolgen, een totaal on
berekenbaar element in den maatschap-
pelijken vooruitgang naar voren ge
bracht. In tal van landen toch steekt een
drieste reactie het hoofd op, die, ge
bruik makend van de ernstige ontgoo
chelingen, een om zich heen grijpende
neerslachtigheid en een sterk afgeno-
dat zij nooit weer bevreesd zou zijn om
zijnentwil.
Het meisjë'was van plan geweest een
uur ies te geven maar zij begon zoo
veel belang te stellen in haar leerling,
en in zijn vorderingen, dat zij den tijd
vergat in het genoegen van te on
derwijzen. Wat Troy aangaat, na de
eerste vijf minuten had hij aan niets
gedacht, dan aan het genoegen van den
dans. Zoo hij al aan den tijd dacht, dan
was liet slechts om te wenschen dat hij
en dit meisje altijd konden blijven
voortdansen, zonder dat iemand hen
stoorde, zonder een ellendige herinne
ring aan zijn werkelijk doel in dit vrien
delijke, gastvrije huis.
Beiden waren verwonderd, toen Lord
Gorme de deur opende en hen nog be
zig vond met het beoefenen der passen
van den meest geliefden der Hoogland-
schc dansen, op de melodie van de
„Feeëndahs."
HOOFDSTUK XX.
Daura schrikte eenigszins. Zij kon de
meening, door iangdurige gewoonte
verkregen, niet van zich afzetten, dat
dit gebied niet ontheiligd mocht wor
den, en dat Troy en zij overtreders wa
ren, haast misdadigers. Doch haar va
ders eerste woorden stelden haar ge
rust, ofschoon ze haar een nieuwen
schok van verbazing gaven, want zijne
houding jegens Troy was haar nog
steeds een raadsel.
„Wat, nog aan het dansen riep
men gemeenschapsgevoel, er op uit is
om de groote wijzers van den Tijd tot
stilstand en, kan het zijn, tot teruggang
te brengen. De wereldhistorie is daar,
om op bladzijde bij bladzijde te staven,
hoe na groote oorlogsberoeringen het
steeds de aanhangers van het oude, af
gedane regiem zijn geweest, die voor
zieh geld en voordeel uit de verwarring
der tijden trachten te winnen. Dat dit
ook thans geschiedt, biijkt duidelijk ge
noeg li it wat wii pin ons heen zien ge
beuren. Het zou echter een lakenswaar
dige daad zijn, dergenen, die, ondanks
alles, toch niet wanhopen aan de ver
betering der maatschappij, zoo zij zich
niet met alle kracht en macht tegen de
reactionaire pogingen verzetten.
Het verleden heeft ongetwijfeld veel
schoons en edels opgebracht, doch on
ze oogen moeten wij naar wat komt,
niet naar wat geweest is, richten. En
zoo het nuttig en zeifs noodzakelijk is,
nu en dan met een terugblik den af
stand te meten, die het Heden van het
Gisteren scheidt, voor het Morgen zul
len wij eenmaal ter verantwoording
worden opgeroepen, en zal ons het ge
slacht der jongeren van thans reken
schap komen vragen. Moge onze handel
en wandel zoo zijn, dat dit oordeel met
fierheid en vertrouwen kan worden af
gewacht.
De Wielingen.
Het (Haagsche) „Vaderland" zegt
dat de kwestie van de Wielingen inder
daad een moeilijke quaestie is. Twee
'beginselen van volkenrecht staan er in
tegenover elkaar. Een deel van die geul;
die uit zee tot de Schelde toegang geeft,
ligt binnen drie mijl afstands van de
Belgische kust, dus binnen de algemeen
aangenomen grens van de territoriale
wateren van een staat. Daartegenover
stelt ons land het volkenrechtelijk be
ginsel, dat de souverein van een rivier
mond ook de verbinding daarvan met
de zee beheerscht. Welk beginsel moet
den voorrang hebben
Bij een beslissing van dat vraagstuk
zullen natuurlijk ook onze oude histori
sche rechten moeten wegen.
Maar dan is er het argument, ook
door minister h'ymans ontwikkeld, dat
onze regeering tijdens den oorlog de
facto van haar aanspraken op de souve
reiniteit afstand heeft gedaan door zon
der protest of voorbehoud toe te laten,
dat de Wielingen als oorlogsterrein zijn
gebruikt.
Dat is een argument dat van gewicht
lijkt. Maar zou daar niet het gepaste
antwoord op zijn, dat onze regeering
tegenover de oorlogvoerende mogend
heden ónze souvereiniteit bezwaarlijk
kon laten gelden over een gebied, waar
van de souvereiniteit nog niet vast
stond, althans niet voor die mogendhe
den Immers heeft onze regeering nog
in de tweede aanvulling op de overeen
komst met België van 1866, welke aan
vulling in 1881 is geratificeerd, evenals
België goed gevonden, dat bij de plaat
sing van een vuurschip bii de zandbank
de Wandelaar en bij de verplaatsing
van het Wielinger vuurschip, „elke
kwestie van souvereiniteit van weerszij
den voorbehouden wordt." En sedert is
het zoo gebleven, Beide landen hand
haafden hun aanspraken op de souve
reiniteit over de Wielingen. Kon onze
regeering dan verlangen, dat de oor-
Lord Gorme vroolijk. „Ik dacht, dat gij
al lang weg zoudt ztjn en bezig met
iets anders. Maar ik ben blij, dat ik u
hier vind. Wij hebben rust verdiend, dat
is zeker gij beiden na dat gespring,
en ik na mijn wandeling. Edward is
doodmoe. Hij is wat gaan liggen. Maar
wij drieën zouden hier wel een kop thee
kunnen drinken ais ge wilt Troy
en jij, Daura."
-Er gebeurden wonderen 1 Geen zij
ner dochters was ooit uitgenoodigd óm
bij Lord Gorme in zijn studeerkamer
thee te drinken. Hij gebruikte ze ge
woonlijk alleen, voorgediend door het
Chineesche afgodsbeeld Michie of an
ders verwaardigde hij zich, evenals ko
ninklijke personen, zich te voegen bij
den familiekring en vriendelijk en ne-
derbuigend te zijn.
Hij vroeg of Troy vorderingen maak
te en het deed hem genoegen, hem door
Daura te hooren prijzen hij vroeg een
staaltje van zijn kunst te mogen zien,
en applaudisseerde levendig toen hij
zijn wensch vervuld zag. ,,'n Volgende
keer moet de oude Hamar u begeleiden
met zijn muziek", zeide hij „niet in
de kamer, dat zou hinderlijk zijn voor
een nieuweling, maar daarbuiten. Ze
ker, Troy, gij hebt die dansen in uw
bloed en geen wonder als ik mij
herinner Maar wat bij zich herin
nerde, kon hij niet onder woorden bren
gen in Daura's tegenwoordigheid. Zij
stoorde hem bij zijne herinneringen van
het verleden. Toch was hij ongewoon
logvoerende partijen de souvereiniteit
van ons land zouden erkennen België
had dan immers tot zijn bondgenooten
kunnen zeggen Neen, de Wielingen
zijn mij, vaar er gerust binnen En zijn
vijanden zouden zich dat ook voor ge
zegd houden. Ons dunkt, dat onze re
geering, met tijdens den oorlog geen
eerbiediging van een nog betwist ge
bied te eischen, zijn aanspraken op dat
gebied niet heeft prijsgegeven.
Maar hoe dit zij, indien een vergelijk
in deze kwestie mogelijk is, zal onze re
geering, vermoeden wij, bereid zijn er
toe mede te werken, onder beding, dat
het voorloopig vastgestelde verdrag
wordt onderteekend. Die onderteeke-
ning is zoowel ons als België's belang
in zooverre ze den weg opent voor het
herstel van vriendschappelijker bétrek
kingen tusschen twee nabuurstaten, die
in zooveel elkaar noodig hebben. En is
er geen vergelijk mogelijk en wil men
de beslechting van de zaak niet op
schorten, geliik kort geleden België nog
zoo verstandig was ook te willen, dan is
de weg aangewezen óm tot een beslis
sing te komen. De zaak worde dan
voorgelegd aan een scheidsgerecht van
den Volkenbond of een ander.
Het wetsontwerp tot bestrijding van
revolutionaire woelingen.
De „Tel." verneemt, dat de voorzit
ter de Tweede Kamer deze week zal
vooistellen om het wetsontwerp, hou
dende maatregelen tegen revolutionaire
woelingen, zeer spoedig in behandeling
te nemen.
De soc-deni. fractie heeft Vrijdag
morgen vergaderd, ten einde haar hou
ding vast te stellen, doch is met cle be
spreking daarvan nog niet gereed ge
komen. Zij komt de volgende week op
nieuw bijeen. Tegen een voorstel van
den voorzitter om het debat te rant-
soeneeren, zal zij zich krachtig verzet
ten. maar in parlementaire kringen is
men van meening dat zij overigens niet
veel kan doen en is men benieuwd naar
de buitengewone middelen, die de heer
Troelstra op het congres heeft aange
kondigd. De sociaal-democ-raten in de
Kamer schenen zeil' nog niet eens te we
ten, wat de heer Troelstra daarmee
heeft bedoeld.
-Voor obstructie "teen; het ontwerp
zich volstrekt niet. Obstructie kan ge
voerd worden bii groote wetsontwer
pen met zeer veel artikelen, maar het
betrokken ontwerp telt er slechts enke
le. Men verwacht echter algemeen een
zeer rumoerig en fel debat.
Rechtstoestand ambtenaren.
Blijkens liet voorloopig verslag dei-
Tweede Kamer nopens het wetsontwerp
tot regeling van den rechtstoestand van
ambtenaren, werd bij het afdeelingson-
derzoek van verschillende zijden der re
geering hulde gebracht voor de indie
ning van het ontwerp.
Sommige leden meenden, dat aan een
wettelijke regeling als deze in de prak
tijk weinig behoefte bestaat, terwijl ver
scheidene leden van oordeel waren, dat
het wetsontwerp bij de ambtenaren te
leurstelling zal wekken, omdat ten deele
zal moeten worden teruggekomen op
hetgeen in het vooruitzicht is gesteld.
Vele andere leden echter betoogden,
dat spoedige wettelijke regeling van de
rechtspositie der ambtenaren gewenscht
is. Hun rechtstoestand is thans onvol
doende gewaarborgd.
Verscheidene leden meenden, dat
door de ingrijpende wijzigingen, welke
de regeering in het voorstel der com
missie heeft gemaakt, de regeling niet
vriendelijk jegens het meisje. Hij moe
digde haar aan met Troy te spreken,
hem dingen te vertellen van Skye en
zelfs van eigen jeugd. Terwijl zijn doch
ter thee schonk en zij ze dronken en
geroosterd brood aten bij het schijnsel
van het haardvuur, praatte Lord Gorme
met belangstelling over oude dansen,
de oudste van alle, zooals de oude mo
numenten van Egypte ze voorstellen
den nationalen dans der Grieken, welke
vroeger het halssnoer van Hermes werd
genoemd den Circassischen ring, die
daarop volgt en moderner is en de
langzame veranderingen, die hij had
ondergaan, om den tegenwoordigen
Hooglandschen volksdans te worden.
„Weet u, dat u zooeven geschiedenis
hebt gedanst mei Daura vroeg hij
Troy glimlachend. „Er. ik denk, dat u in
haar geen slechte onderwijzeres hebt
gevonden. Zij is de familieoverlevering
niet onwaardig. Wij Scores hebben
eenige dingen in onze gedenkschriften,
waarop we zoowel trotsch kunnen zijn
als ons er over schamen, en daartoe
behoort dit onze familie heeft eenige
der beste dansers van Schotland voort
gebracht. Apropos, Daura, ik meen, dat
Conwav verliefd is geworden op Anni
ra, toen hij haar ter wille van een wed
denschap op een Londensch bal een
vrouwelijke nabootsing zag dansen van
onzen beroemden zwaarddans niet
waar
„Dat geloof ik", antwoordde Daura,
niet kijkend naar Troy en toch wetend,
is verbeterd. Daardoor werd de rechts
zekerheid welke het ontwerp bestemd
is te brengen, verzwakt. Ook konden
verscheidene leden niet goedkeuren, dat
de pensioensbepalingen, welke het ont
werp der Staatscommissie bevatte,
daaruit zijn geschrapt.
Met leedwezen hadden sommige le
den gezien dat de bepaling uit het ont
werp der Staatscommissie was ge
schrapt, waarhij was vastgesteld, dat
plichten en verbodsbepalingen, den
ambtenaren opgelegd, hun grondslag
moeten vinden in het algemeen belang.
Ook gaven sommige leden de voorkeur
aan het voorstel der Staatscommissie
ten aanzien van de inrichting der recht
spraak in ambtenaarszaken boven het
geen door de regeering was voorge
steld.
Door verscheidene leden was met
leedwezen de bepaling in het wetsont
werp gemist, dat aan vrouwelijke amb
tenaren bij huwelijk ontslag uit den
dienst wordt verleend. Uit overwegin
gen van ethisehen aard meende men dat
bij het aangaan van een huwelijk vrou
wen moesten worden ontslagen. Hier
tegenover verklaarden verscheidene le
den, dat het aangaan van een huwelijk
niet behoeft te leiden tot het verleenen
van ontslag aan vrouwelijke ambtena
ren.
Christ. Nat. Werkmansbond.
De minister van onderwijs, kunsten
en wetenschappen, dr. J. Th. de Visser,
heeft in de algemeene vergadering te
Rotterdam van den Clir. Nat. Werk
mansbond liet woord gevoerd. De eere
voorzitter herdacht, hoe 25 jaar gele
den de bond als een kieine organisatie
was begonnen. Men gevoelde tegenover
de socialisten en de mannen van Patri
monium behoefte aan een bond, waarin
de christelijke werklieden op hun plaats
zouden zijn. In die 25 jaar is de bond
een machtige organisatie geworden met
ongeveer 300 afdeelingcn en meer dan
14.000 leden. De bond is trouw geble
ven aan zijn beginselen en stelt zich op
het standpunt, dat Jezus Christus de
grootste beteekenis blijft houden bij
alle maatschappelijke hervormingen. Al
moet worden erkend dat staatszorg op
sociaal gebied dringend noodzakelijk
is, toch blijve men bedenken, dat er
plaats moet wezen voor organisaties,
die los van philantropie, gemeente- of
staatszorg, op eigen kracht vertrouwen
Waar voorts het besef van de waarde
der individualiteit door het christen
dom wordt versterkt, wees spreker er
op, dat ook de beteekenis van de ge-
meenschap dient te worden erkend. De
individualiteit gaat niet in deze onder,
maar versterkt haar integendeel. Dit
wordt door den Bond erkend, en daar
om heeft spreker met dankbaarheid de
uitnoodiging voor deze vergadering be-
grget. Hij herdenkt dan de mannen, die
den bond zijn ontvallen, o.a. dr. Karres
en ds. Berkelbach van der Sprenkel,
doch wat ook is heengegaan, de Bond
is gebleven. Ten slotte wekte spreker
de aanwezigen op zich te wachten voor
het gevaar van den tegenwoordigen tijd,
die niet door den tijdstroom worden
medegevoerd, maar hun blijven belieer-
schen.
Spreker eindigde met te danken voor
het hem aangeboden huldeblijk en met
het uitspreken van den wensch. dat God
de leden met zijn zegen en zijn genade
nabij moge blijven.
De vergadering, die o.a. werd bijge
woond door den burgemeester van Rot
terdam, zong hierop den minister de
zegenbede uit psalm 134 toe.
welk vurig licht in zijne oogen zou flik
keren bij de vermelding van den naam
zijns ijands.
„Jij kunt hem ook dansen, nietwaar?"
vervolgde haar vader.
..Ja", stemde zij eenvoudig toe.
„Ha Je moet hem Troy eens voor
doen vóór de spelen, waar hij hem heel
goed zal zien dansen. Daarna zouden
ie armzalige meisjesachtige kniebuigin
gen maar een anticlimax vormen."
Daura wist, dat zij den zwaarddans
welken de oude Hamar haar als kind
had geleerd kon dansen, beter dan
Annira het kon. Haars vaders voorstel
viel in haar smaak.
„Wij hebben hier de gewoonte", ging
Lord Gorme voort, „pret te maken als
het huwelijk is voltrokken en bruid en
bruidegom zijn weggegaan. Als Annira
en de arme Conwav gisteren hun huwe
lijksreis waren begonnen, en als mijn
zwager niet nog in den rouw was, zóu
het een tijd voor dansen en feestvieren
zijn geweest. Maar een schaduw is op
ons geluk gevallen. Wij hebben geen
voorwendsel om pret te maken, tenzij
wij een verjaardag kunnen ontdekken in
ons klein gezelschap. En gij, Troy?
Kunt gij ons niet een voorwendsel aan
de hand doen voor een kleine feestelijk
heid, om onze gedachten van den ar
men George en Annira's verdriet af te
leiden
(Wordt vervolgd.)