I ;diet (mix, SJES I920 igen 1# end 1 PT Cl hötto fi IÏ?V Ir 1 lEMEENTEBEsfuü? FEUILLETON De Huwelijksdag ;oon MAANDAG 31 MEL TERUGBLIK. IE?. BINNENLAND- y IdeKtuidenvan !RS. ;en zijngene- dezer kruiden IE THEE 1.20. tegen zwaar .60. [N tegen over- 0.90. (1DEN f 0.90. tegen maag- 10.50. jjgbaar bij iNlTAS" facobstraat 1 fcHT |t Tel.1489 |ant an In enlandschs In fabrieks- Jif. Inaf 130.-I Iarstraatio aandeliiksche ICOSTÜUMS Itelijke voor- Ie inlichtingen 1 eiken wetk- bovenstaand VLISS1NGSCHE COURANT i wapen if B. ADVERTENTIE-PRIJS Van 14 regels: voor iedere 'regel meer 24 centbi] abonnement spe ciale prijzen. Reclames 48 cent per regel Dienstaanbiedingen en dienstaanvragen van 15 regels 50 centiedere regel meer 12 cent, bij contante betaling. Familieberichten van 16 regels 1.55, /Iedere regel meer 24 cent. ABONNEMENTS PRIJS Voor Vlissingen en gemeenten op Wal cheren ƒ2.per drie maanden. Franco door het geheele rijk ƒ2.30. Week-abon- nementen 15 cent. Afzonderlijke nummers 4 cent. DRANKWET. Burg. en Weth. van Vlissingen, gelet op art. 37 der Drankwet, doen te weten, dat bij hen is ingekomen een verzoek van JOHANNES ECKHARDT, om verlof tot den verkoop van uitsluitend alcoholvrijen drank in perceel Rioolstraat No. 1 dat vanaf neden gedurende veertien da gen tegen het verleetien van het gevraag de verlof bezwaren kunnen worden inge wacht bij Burgemeester en Wethouders voornoemd. Vlissingen, 31 Mei 1920. Burg. en Weth. voornoemd, "VAN woelderen. De Secretaris, F. BISSCHOP. Te allen tijde heeft men van het men- schelijk leven toegegeven, dat het een snellen gang is gegaan. Doch daarover dunkt ons geen verschil van meening mogelijk, dat in den loop der tijden, en bovenal in het tijdperk hetwelk wij thans medemaken, het voortschieten van des levensspoel duizelingwekkend snel gaat. Het was dezer dagen, dat menigeen daarvan zeer den indruk onderging bij de gedachte, dat het juist een halve eeuw geleden is, dat in ons land de zwaarste straf, de doodstraf voorgoed werd afgeschaft. Het zullen er niet velen meer zijn, die van de voltrekking te Gouda van het laatste in,ons land gevelde vonnis, uit eigen aanschouwing een herinnering hebben. Dit vonnis werd voltrokken nög voordat de toen malige Tweede Kamer met slechts 43 tegen 30 stemmen zicfi vóór de afschaf fing dier zwaarste straf had uitgespro ken. Een meerderheid ongetwijfeld, die verre van groot te noemen is. Welk een afstand inmiddels scheidt het maat- schappelijk samenstel van toen met dat van nu, en niets is zoozeer in staat ons dien afstand te doen beseffen, dan dit feit der herdenking. Verwijlen .wij echter niet te lang bij deze enkele gedachte. Er zijn toch tal van andere gebeurtenissen en feiten te vermelden, die ons zeker niet minder in staat stellen ons er van bewust te worden, op welk een ontzag gelijk snelle en breede wijze het maat schappelijk leven zich in enkele tiental len jaren heeft gewijzigd en toestanden deed geboren worden, waarvan men indertijd zich nauwelijks een denkbeeld kon vormen. Hoe is, om slechts een enkel doch voornaam bestanddeel te noemen, de plaats door de vrouw ingenomen, ge wijzigd en verbeterd. Op de scholen van middelbaar en hooger onderwijs is het vrouwelijk element thans een zoo van zelf sprekend bestanddeel geworden, (Naar het Engelsch) Door M. HELLEMA. 45) Hij vroeg Daura hem den dans voor te doen en lette zoo uitstekend op, dat hij in staat was al hare bewegingen na Ie doen bijna zonder een enkele fout. Zij kon niet nalaten, zijn handigheid en vlugheid van begrip te bewonderen en zijne oogen zeiden haar. wat hij van haar dacht, terwijl zij met hem en voor hem danste. -Hij behoort mij nog niet," zeide zij tot zich zelf„nog niet geheel, want hij verzet zich nog en wantrouwt mij, als hij weer lijd heeft om te denken. Maar weldra zal het zoover zijn. Dan zal hij ophouden te denken. Zeifs Annira zou "iet beter kunnen slagen met hem dan 'k doe. En ik zal haar redden Daura dacht zonder gewetenswroe ging aan Troy, alsof hij een dier was, dat zij moest ontleden voor eenig we tenschappelijk doei. Zij had reeds ver geten of wilde cr niet aan denken, liet zonderlinge, vernederende gevoel van verlichting bij het vernemen, dat hij ngedeerd aan de beweerde gevaren an een nacht in de Bretonsche kamer <ts ontkomen. Het scheen haar nu toe, dat we het ons nauwelijks meer voor den geest kunnen halen, met welk een ontzaggelijke moeite en bezwaren in dertijd te kampen is geweest, om voor oordeel en sleur te breidelen en aan de vrouwelijke jeugd de ruime zegeningen van ons in alle opzichten zoozeer ver beterd nationaal onderwijs ten goede te doen komen. De eerste vrouwelijke dok ter, xle eerste vrouwelijke advokaat, zij werden door de goe-gemeente voor weinig anders dan bijzondere merk waardigheden aangemerkt, die men el kander aanwees, doch zich wel wachtte in ernstige aangelegenheden te hulp te roepen. Thans hebben beide eategoriën zich volkomen in ons leven weten in te burgeren en hun plaats in het maat schappelijk samenstel tot een voorname weten op te voeren, al blijven uiteraard nog genoegzaam gevallen over, waarbij men om de een of andere reden er de voorkeur aan geven zal, bij mannelijke collega's aan te kloppen. De plaats dei- vrouw overigens, op kantoor of bureau, op het terrein der sociale bemoeiing- en zelfs op politiek gebied, zij is in luttel spanne fijds er een geworden, die men zich niet meer uit ons openbaar leven kan wegdenken. En toch stond vóór 50 jaar de Nederiandsche wereld verbaasd cn afkeurend het hoofd te schudden, toen op een onzer staatsspoorstations een jonge dame als volontair werd aan genomen 1 Werpen wij ook den terugblik naar andere gebieden van het algemeen maatschappelijk geheel, dan ontwaren we een zoo groot aantal diepgaande „nieuwigheden", die reeds lang niets nieuws meer zijn, dan zien we op elk terrein van liet staats- en maatschap pelijk leven, van de wereld der'gedach- ten en der kunst, van techniek en com fort zulke enorme vooruitgangen tot stand gekomen, dat het welhaast den schijn heeft, of de wereld in die enkele tientallen jaren sneller en meer is ge wijzigd dan in gansch haar vorig be staan. En het moet dunkt ons den toe schouwer, die uit de toestanden van toen, ineens naar die van nu zou wor den overgeplaatst, wonderlijker temoe- de zijn,' dan hem, die, zoo dit mogelijk ware, uit aanschouwing liet leven van enkele eeuwen terug met dat van een halve eeuw geleden, zou kunnen ver gelijken. Vanzelf komt daarbij de vraag op, hoe zullen zij, die na ons komen, oor- deelen over wat thans geschiedt en door ons van het allerhoogst gewicht en belang wordt geacht. Zal de wereld, wanneer weder een halve eeuw verstre ken is, wederom op zulk een groote wijziging in groei en wording kunnen bogen, als thans kan plaats vinden De steeds snellere wentelingen van het maatschappelijk raderwerk, zij duiden inderdaad daarop. Doch wie vermag het met zekerheid te zeggen Want de groote wereldoorlog heeft vooral in zijn verrassende en diep-te- leurstellende gevolgen, een totaal on berekenbaar element in den maatschap- pelijken vooruitgang naar voren ge bracht. In tal van landen toch steekt een drieste reactie het hoofd op, die, ge bruik makend van de ernstige ontgoo chelingen, een om zich heen grijpende neerslachtigheid en een sterk afgeno- dat zij nooit weer bevreesd zou zijn om zijnentwil. Het meisjë'was van plan geweest een uur ies te geven maar zij begon zoo veel belang te stellen in haar leerling, en in zijn vorderingen, dat zij den tijd vergat in het genoegen van te on derwijzen. Wat Troy aangaat, na de eerste vijf minuten had hij aan niets gedacht, dan aan het genoegen van den dans. Zoo hij al aan den tijd dacht, dan was liet slechts om te wenschen dat hij en dit meisje altijd konden blijven voortdansen, zonder dat iemand hen stoorde, zonder een ellendige herinne ring aan zijn werkelijk doel in dit vrien delijke, gastvrije huis. Beiden waren verwonderd, toen Lord Gorme de deur opende en hen nog be zig vond met het beoefenen der passen van den meest geliefden der Hoogland- schc dansen, op de melodie van de „Feeëndahs." HOOFDSTUK XX. Daura schrikte eenigszins. Zij kon de meening, door iangdurige gewoonte verkregen, niet van zich afzetten, dat dit gebied niet ontheiligd mocht wor den, en dat Troy en zij overtreders wa ren, haast misdadigers. Doch haar va ders eerste woorden stelden haar ge rust, ofschoon ze haar een nieuwen schok van verbazing gaven, want zijne houding jegens Troy was haar nog steeds een raadsel. „Wat, nog aan het dansen riep men gemeenschapsgevoel, er op uit is om de groote wijzers van den Tijd tot stilstand en, kan het zijn, tot teruggang te brengen. De wereldhistorie is daar, om op bladzijde bij bladzijde te staven, hoe na groote oorlogsberoeringen het steeds de aanhangers van het oude, af gedane regiem zijn geweest, die voor zieh geld en voordeel uit de verwarring der tijden trachten te winnen. Dat dit ook thans geschiedt, biijkt duidelijk ge noeg li it wat wii pin ons heen zien ge beuren. Het zou echter een lakenswaar dige daad zijn, dergenen, die, ondanks alles, toch niet wanhopen aan de ver betering der maatschappij, zoo zij zich niet met alle kracht en macht tegen de reactionaire pogingen verzetten. Het verleden heeft ongetwijfeld veel schoons en edels opgebracht, doch on ze oogen moeten wij naar wat komt, niet naar wat geweest is, richten. En zoo het nuttig en zeifs noodzakelijk is, nu en dan met een terugblik den af stand te meten, die het Heden van het Gisteren scheidt, voor het Morgen zul len wij eenmaal ter verantwoording worden opgeroepen, en zal ons het ge slacht der jongeren van thans reken schap komen vragen. Moge onze handel en wandel zoo zijn, dat dit oordeel met fierheid en vertrouwen kan worden af gewacht. De Wielingen. Het (Haagsche) „Vaderland" zegt dat de kwestie van de Wielingen inder daad een moeilijke quaestie is. Twee 'beginselen van volkenrecht staan er in tegenover elkaar. Een deel van die geul; die uit zee tot de Schelde toegang geeft, ligt binnen drie mijl afstands van de Belgische kust, dus binnen de algemeen aangenomen grens van de territoriale wateren van een staat. Daartegenover stelt ons land het volkenrechtelijk be ginsel, dat de souverein van een rivier mond ook de verbinding daarvan met de zee beheerscht. Welk beginsel moet den voorrang hebben Bij een beslissing van dat vraagstuk zullen natuurlijk ook onze oude histori sche rechten moeten wegen. Maar dan is er het argument, ook door minister h'ymans ontwikkeld, dat onze regeering tijdens den oorlog de facto van haar aanspraken op de souve reiniteit afstand heeft gedaan door zon der protest of voorbehoud toe te laten, dat de Wielingen als oorlogsterrein zijn gebruikt. Dat is een argument dat van gewicht lijkt. Maar zou daar niet het gepaste antwoord op zijn, dat onze regeering tegenover de oorlogvoerende mogend heden ónze souvereiniteit bezwaarlijk kon laten gelden over een gebied, waar van de souvereiniteit nog niet vast stond, althans niet voor die mogendhe den Immers heeft onze regeering nog in de tweede aanvulling op de overeen komst met België van 1866, welke aan vulling in 1881 is geratificeerd, evenals België goed gevonden, dat bij de plaat sing van een vuurschip bii de zandbank de Wandelaar en bij de verplaatsing van het Wielinger vuurschip, „elke kwestie van souvereiniteit van weerszij den voorbehouden wordt." En sedert is het zoo gebleven, Beide landen hand haafden hun aanspraken op de souve reiniteit over de Wielingen. Kon onze regeering dan verlangen, dat de oor- Lord Gorme vroolijk. „Ik dacht, dat gij al lang weg zoudt ztjn en bezig met iets anders. Maar ik ben blij, dat ik u hier vind. Wij hebben rust verdiend, dat is zeker gij beiden na dat gespring, en ik na mijn wandeling. Edward is doodmoe. Hij is wat gaan liggen. Maar wij drieën zouden hier wel een kop thee kunnen drinken ais ge wilt Troy en jij, Daura." -Er gebeurden wonderen 1 Geen zij ner dochters was ooit uitgenoodigd óm bij Lord Gorme in zijn studeerkamer thee te drinken. Hij gebruikte ze ge woonlijk alleen, voorgediend door het Chineesche afgodsbeeld Michie of an ders verwaardigde hij zich, evenals ko ninklijke personen, zich te voegen bij den familiekring en vriendelijk en ne- derbuigend te zijn. Hij vroeg of Troy vorderingen maak te en het deed hem genoegen, hem door Daura te hooren prijzen hij vroeg een staaltje van zijn kunst te mogen zien, en applaudisseerde levendig toen hij zijn wensch vervuld zag. ,,'n Volgende keer moet de oude Hamar u begeleiden met zijn muziek", zeide hij „niet in de kamer, dat zou hinderlijk zijn voor een nieuweling, maar daarbuiten. Ze ker, Troy, gij hebt die dansen in uw bloed en geen wonder als ik mij herinner Maar wat bij zich herin nerde, kon hij niet onder woorden bren gen in Daura's tegenwoordigheid. Zij stoorde hem bij zijne herinneringen van het verleden. Toch was hij ongewoon logvoerende partijen de souvereiniteit van ons land zouden erkennen België had dan immers tot zijn bondgenooten kunnen zeggen Neen, de Wielingen zijn mij, vaar er gerust binnen En zijn vijanden zouden zich dat ook voor ge zegd houden. Ons dunkt, dat onze re geering, met tijdens den oorlog geen eerbiediging van een nog betwist ge bied te eischen, zijn aanspraken op dat gebied niet heeft prijsgegeven. Maar hoe dit zij, indien een vergelijk in deze kwestie mogelijk is, zal onze re geering, vermoeden wij, bereid zijn er toe mede te werken, onder beding, dat het voorloopig vastgestelde verdrag wordt onderteekend. Die onderteeke- ning is zoowel ons als België's belang in zooverre ze den weg opent voor het herstel van vriendschappelijker bétrek kingen tusschen twee nabuurstaten, die in zooveel elkaar noodig hebben. En is er geen vergelijk mogelijk en wil men de beslechting van de zaak niet op schorten, geliik kort geleden België nog zoo verstandig was ook te willen, dan is de weg aangewezen óm tot een beslis sing te komen. De zaak worde dan voorgelegd aan een scheidsgerecht van den Volkenbond of een ander. Het wetsontwerp tot bestrijding van revolutionaire woelingen. De „Tel." verneemt, dat de voorzit ter de Tweede Kamer deze week zal vooistellen om het wetsontwerp, hou dende maatregelen tegen revolutionaire woelingen, zeer spoedig in behandeling te nemen. De soc-deni. fractie heeft Vrijdag morgen vergaderd, ten einde haar hou ding vast te stellen, doch is met cle be spreking daarvan nog niet gereed ge komen. Zij komt de volgende week op nieuw bijeen. Tegen een voorstel van den voorzitter om het debat te rant- soeneeren, zal zij zich krachtig verzet ten. maar in parlementaire kringen is men van meening dat zij overigens niet veel kan doen en is men benieuwd naar de buitengewone middelen, die de heer Troelstra op het congres heeft aange kondigd. De sociaal-democ-raten in de Kamer schenen zeil' nog niet eens te we ten, wat de heer Troelstra daarmee heeft bedoeld. -Voor obstructie "teen; het ontwerp zich volstrekt niet. Obstructie kan ge voerd worden bii groote wetsontwer pen met zeer veel artikelen, maar het betrokken ontwerp telt er slechts enke le. Men verwacht echter algemeen een zeer rumoerig en fel debat. Rechtstoestand ambtenaren. Blijkens liet voorloopig verslag dei- Tweede Kamer nopens het wetsontwerp tot regeling van den rechtstoestand van ambtenaren, werd bij het afdeelingson- derzoek van verschillende zijden der re geering hulde gebracht voor de indie ning van het ontwerp. Sommige leden meenden, dat aan een wettelijke regeling als deze in de prak tijk weinig behoefte bestaat, terwijl ver scheidene leden van oordeel waren, dat het wetsontwerp bij de ambtenaren te leurstelling zal wekken, omdat ten deele zal moeten worden teruggekomen op hetgeen in het vooruitzicht is gesteld. Vele andere leden echter betoogden, dat spoedige wettelijke regeling van de rechtspositie der ambtenaren gewenscht is. Hun rechtstoestand is thans onvol doende gewaarborgd. Verscheidene leden meenden, dat door de ingrijpende wijzigingen, welke de regeering in het voorstel der com missie heeft gemaakt, de regeling niet vriendelijk jegens het meisje. Hij moe digde haar aan met Troy te spreken, hem dingen te vertellen van Skye en zelfs van eigen jeugd. Terwijl zijn doch ter thee schonk en zij ze dronken en geroosterd brood aten bij het schijnsel van het haardvuur, praatte Lord Gorme met belangstelling over oude dansen, de oudste van alle, zooals de oude mo numenten van Egypte ze voorstellen den nationalen dans der Grieken, welke vroeger het halssnoer van Hermes werd genoemd den Circassischen ring, die daarop volgt en moderner is en de langzame veranderingen, die hij had ondergaan, om den tegenwoordigen Hooglandschen volksdans te worden. „Weet u, dat u zooeven geschiedenis hebt gedanst mei Daura vroeg hij Troy glimlachend. „Er. ik denk, dat u in haar geen slechte onderwijzeres hebt gevonden. Zij is de familieoverlevering niet onwaardig. Wij Scores hebben eenige dingen in onze gedenkschriften, waarop we zoowel trotsch kunnen zijn als ons er over schamen, en daartoe behoort dit onze familie heeft eenige der beste dansers van Schotland voort gebracht. Apropos, Daura, ik meen, dat Conwav verliefd is geworden op Anni ra, toen hij haar ter wille van een wed denschap op een Londensch bal een vrouwelijke nabootsing zag dansen van onzen beroemden zwaarddans niet waar „Dat geloof ik", antwoordde Daura, niet kijkend naar Troy en toch wetend, is verbeterd. Daardoor werd de rechts zekerheid welke het ontwerp bestemd is te brengen, verzwakt. Ook konden verscheidene leden niet goedkeuren, dat de pensioensbepalingen, welke het ont werp der Staatscommissie bevatte, daaruit zijn geschrapt. Met leedwezen hadden sommige le den gezien dat de bepaling uit het ont werp der Staatscommissie was ge schrapt, waarhij was vastgesteld, dat plichten en verbodsbepalingen, den ambtenaren opgelegd, hun grondslag moeten vinden in het algemeen belang. Ook gaven sommige leden de voorkeur aan het voorstel der Staatscommissie ten aanzien van de inrichting der recht spraak in ambtenaarszaken boven het geen door de regeering was voorge steld. Door verscheidene leden was met leedwezen de bepaling in het wetsont werp gemist, dat aan vrouwelijke amb tenaren bij huwelijk ontslag uit den dienst wordt verleend. Uit overwegin gen van ethisehen aard meende men dat bij het aangaan van een huwelijk vrou wen moesten worden ontslagen. Hier tegenover verklaarden verscheidene le den, dat het aangaan van een huwelijk niet behoeft te leiden tot het verleenen van ontslag aan vrouwelijke ambtena ren. Christ. Nat. Werkmansbond. De minister van onderwijs, kunsten en wetenschappen, dr. J. Th. de Visser, heeft in de algemeene vergadering te Rotterdam van den Clir. Nat. Werk mansbond liet woord gevoerd. De eere voorzitter herdacht, hoe 25 jaar gele den de bond als een kieine organisatie was begonnen. Men gevoelde tegenover de socialisten en de mannen van Patri monium behoefte aan een bond, waarin de christelijke werklieden op hun plaats zouden zijn. In die 25 jaar is de bond een machtige organisatie geworden met ongeveer 300 afdeelingcn en meer dan 14.000 leden. De bond is trouw geble ven aan zijn beginselen en stelt zich op het standpunt, dat Jezus Christus de grootste beteekenis blijft houden bij alle maatschappelijke hervormingen. Al moet worden erkend dat staatszorg op sociaal gebied dringend noodzakelijk is, toch blijve men bedenken, dat er plaats moet wezen voor organisaties, die los van philantropie, gemeente- of staatszorg, op eigen kracht vertrouwen Waar voorts het besef van de waarde der individualiteit door het christen dom wordt versterkt, wees spreker er op, dat ook de beteekenis van de ge- meenschap dient te worden erkend. De individualiteit gaat niet in deze onder, maar versterkt haar integendeel. Dit wordt door den Bond erkend, en daar om heeft spreker met dankbaarheid de uitnoodiging voor deze vergadering be- grget. Hij herdenkt dan de mannen, die den bond zijn ontvallen, o.a. dr. Karres en ds. Berkelbach van der Sprenkel, doch wat ook is heengegaan, de Bond is gebleven. Ten slotte wekte spreker de aanwezigen op zich te wachten voor het gevaar van den tegenwoordigen tijd, die niet door den tijdstroom worden medegevoerd, maar hun blijven belieer- schen. Spreker eindigde met te danken voor het hem aangeboden huldeblijk en met het uitspreken van den wensch. dat God de leden met zijn zegen en zijn genade nabij moge blijven. De vergadering, die o.a. werd bijge woond door den burgemeester van Rot terdam, zong hierop den minister de zegenbede uit psalm 134 toe. welk vurig licht in zijne oogen zou flik keren bij de vermelding van den naam zijns ijands. „Jij kunt hem ook dansen, nietwaar?" vervolgde haar vader. ..Ja", stemde zij eenvoudig toe. „Ha Je moet hem Troy eens voor doen vóór de spelen, waar hij hem heel goed zal zien dansen. Daarna zouden ie armzalige meisjesachtige kniebuigin gen maar een anticlimax vormen." Daura wist, dat zij den zwaarddans welken de oude Hamar haar als kind had geleerd kon dansen, beter dan Annira het kon. Haars vaders voorstel viel in haar smaak. „Wij hebben hier de gewoonte", ging Lord Gorme voort, „pret te maken als het huwelijk is voltrokken en bruid en bruidegom zijn weggegaan. Als Annira en de arme Conwav gisteren hun huwe lijksreis waren begonnen, en als mijn zwager niet nog in den rouw was, zóu het een tijd voor dansen en feestvieren zijn geweest. Maar een schaduw is op ons geluk gevallen. Wij hebben geen voorwendsel om pret te maken, tenzij wij een verjaardag kunnen ontdekken in ons klein gezelschap. En gij, Troy? Kunt gij ons niet een voorwendsel aan de hand doen voor een kleine feestelijk heid, om onze gedachten van den ar men George en Annira's verdriet af te leiden (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1920 | | pagina 1