ERMAN
IROUWER
IENSCH
r lieden
De Huwelijksdag
DEN.
XJD
fbode
rijsopgaaf
»Sffeurs.
J Ml d delburg
Iterdam.
lerman
:rschillerde ver-
PAARDEN, die
|worden verkecht.
DONK, Hofleve-
:h bij Tiel.
RECHT
Iwait Tel.1489
[brlkant en
lier In
luitenlandsche
(etten.
enz.
|tegen fabrieks-
gbaar.
vanaf f 30.—
ars.
latrersgen.
abriekskantoor in
ng en Correspon-
loutine verebcht,
loaerne talen en
|bevelenswaardig.
bureau „Vliss.
W ANKER
Vlissingen.
s
j.JI FFRODW ge-
Brieven ittteis
„Vliss. Courant".
IFEELINO bij A.
praai 131.
:ster
lin van twee per
lof Zaterdags
Buskenstr. 65.
Iflinke
^rouw KUILER,
veg 62
AN DISHOECK
vraagt met 15
lof vast. Brieven
len Milderstraat
Palingslraat25
oedig mogelij k
ieisje.
lavonds tusschen
/iaatschappij m
kvaart
I Vliss.
ïlM,
(.it. in
1
i. Solt,
(81.111
HI
I bekomen
I.V Transporten
l.b Erven G. VOS;
|B EENHOORN:
loos fERHOUT I
pebrs. BU1TEN-
rteering bU
VAN
ZATERDAG IS MEI. - Ho. 114.
Brieven uit de Hofstad
Zondagsrust en vermaak.
Tot de eigenaardige verschillen tus
schen een groote stad en een kleinere
en tot de typische kenmerken van de
residentie in het bijzonder behoort de
plaats die de Zondag in het leven der
groote stadsbewoners en dan weer spe
ciaal der Hagenaars inneemt. Nu de
nieuwe voorstellen in zake de Zondags
wet de gemoederen in beweging bren
gen, is liet de moeite waard eens op
het karakter van den Zondag te wijzen,
gelijk dat in den Haag uitkomt.
Natuurlijk wordt er op Zondag niet
gewerkt en tot de winkels die den gan-
schen dag geopend zijn, behooren
slechts naast enkele uitzonderingen de
snoepwinkels. Die moeten het nu een
maal voor een goed deel van den Zon
ddag hebben de beurzen zijn pas ge
vuld, ledigheid doet verlangen naar iets
bizonders en de snoeplust komt al
gauw boven. Behalve dat zijn het zoo
als te begrijpen valt de café's, die op
Zondag geopend zijn. Nu is dit opval
lend, dat het voornamelijk de arbei
dende klasse is die den Zondag als uit
gaansdag benut. Zelfs in de ineer eer-
ste-rangs café's bevindt zich Zondags
avonds een ander publiek dan bijvoor
beeld Vrijdagsavonds het geval is. Dooi
de andere klassen van de maatschappij
wordt de Zondag niet in de eerste
plaats als uitgaansdag gebruikt. Zon
dagsavonds gaat een groot deel van
den Haag juist niet uit omdat die avond
nu eenmaal te roezemoezig en te „bur
gerlijk" is. Ook de Zondagmiddag heeft
een eigenaardig karakter, omdat dan
ook het „élite-publiek" niet op de
straat verschijnt. Het meest verschilt
het uiterlijk van de winkelstraten in het
centrum op Zondag en andere dagen.
Het is bijna verrassend 0111 op een Zon-
dag-midddag door deze straten te wan
delen. Op de weekdagen is het daar
een loom geflaneer van dames en hee-
ren, zich streelend met het genoegen
van kijken naar al het geëtaleerde
schoons. De taerooms zijn propvol van
uitrustende dames en kinderen. Maar
's Zondags is het heet anders. Dan lijkt
het veel op een georganiseerde optocht
van speciaal stijf-gearmde paren, die
meest zwijgende voprtioopen, vaak
zonder naar de winkels te kijken. Ze
loopen om te loopen en ze vinden het
schijnbaar behagelijk om dat in kudde
te doen. Wat daarin het aantrekkelijke
is, is niet duidelijk. Maar het psycho
logische verschijnsel is er en het valt
ook in Scheveningen waar te nemen,
waar het dorpselement onuitroeibaar is
en vooral 's Zondags voor den dag
komt. De Oude Scheveningsche weg en
zijn verlengde, de Dorpsstraat, geven
's Zondags een typisch beeld van een
klein dorp. De kleurige kleeding van de
vrouwen en meisjes geven een bont
décor-aan de straten, waarbij de lee-
lijke zwarte-mannen-pakken met de
onnoozele petten bijna belachelijk af
steken. Scheveningers hebben over het
algemeen buitengewoon domme ge
zichten en het gans-achtige in hun loop
verschilt alleen hier in, dat ze graag
op een lange rij naast elkaar loopen,
in plaats van achter elkaar. Overigens
is hun gang die van een gans, wagge
lend en wiegelend op de platte voeten,
die sloffend vooruitgaan en neergezet
worden gelijk turftrappers het plegen
te doen. Zoo drentelen zij van af de
ke(k aan het strand tot aan de Kerk-
(Naar het Engelsch)
Door M. HELLEMA.
33}
„Zeker is het in elk geval, dat de
kamer bestaat, wat haar oorspronkelij
ke bestemming ook was en de zoon
van Alexander den Gierigaard (Roode
Ronald geheeten naar zijn vuurrood
haar en roode gelaatskleur) maakte de
Kanier van den Gierigaard nog belang
wekkender door er een nog geheimer
bergplaats in te maken. Deze draagt
den naam van de Verstopplaats van
den Rooden Roland, en werd eerst in
de achttiende eeuw ontdekt door een
lid der familie, die van haar bestaan
had gehoord en hoopte daar schatten
te vinden. Hij werd teleurgesteld maar
bij vele gelegenheden hebben de Scores
later gebruik gemaakt van de Verstop
plaats van den Rooden Ronald, vooral
in de onrustige dagen van Prins Charlie
toen geld en juweelen, behoorende aan
de Koningsgezinde partij, er met goed
gevolg verborgen werden."
„Is dat alles vroef Nira.
„Ja, dat is alles wat er van de Ver-
s'opplaats van den Rooden Ronald
staat."
„Maar jij leesl verder en 't schijnt je
te interesseeren."
„Het is alleen over de zwarte Bre-
hoflaan om daar de „bossies" in te
kuieren.
Keeren wij even tot ons uitgangspunt
voor dezen brief terug. Het ontwerp-
Zondagswet wensclit openbare verma
kelijkheden te verbieden tenzij de ge
meenteraad ze toelaat. De eenige
openbare vermakelijkheid, die daarover
het meest verstoord is, is de voetbal-
vermakeijkheid. Misschien sluiten de
bioscopen zich daar bij aan. De thea
ters en concerten, die kunst brengen
behoeven om de Zondagswet niet te
treuren, want Zondag is bij lange na
niet de beste dag. Het zou dus heusch
geen dood-zonde zijn Wanneer de pu
blieke vermakelijkheden op Zondag ge
sloten werden. Zelfs de café's Er blijft
buiten dat alles nog genoeg te genieten
over en wanneer deze geforceerde Zon
dagsrust er toe leidde dat men de stad
uitwandelde naar buiten waar ruimte
is en frissche lucht, dan zou de Zon
dagsrust naast andere kwaliteiten ook
die van een hygiënisch belang kunnen
laten gelden. En dat ware dan niet het
zwakste van de argumenten, dat voor
de Zondagsrust werd aangevoerd.
Er werd veel drukte gemaakt tegen
dat ontwerp, maar het is toch eigenlijk
niet de moeite waard. De vorm van de
wet is ongelukkig omdat het hier een
belang voor het geheele land geldt en
het dus niet aangaat om dit plaatselijk
ter behartiging aan de gemeenteraden
over te laten. De bedoeling van de v/et
om den arbeid op Zondag tot een
minimum te beperken, kan niemand af
keuren. Op Zondag wordt alieen ge
werkt in de „vermaak-bedrijven" De
overgroote massa wil deze niet stilleg
gen omdat dan de Zondag niet meer
uitgaansdag kan zijn. Om dit punt con
centreert zich het gansche vraagstuk
van de Zondagsrust. Het zou dus
henscli niet een vreeselijke gebeurtenis
zijn wanneer er naar gestreefd werd
om nog meer te beperken. De Arbeids
wet helpt er reeds aan mede door te
bepalen dat gemis aan Zondagsrust
moet vergoed worden met vrijen tijd
op de weekdagen. In die richting is
reeds zeer veel te bereiken omdat daar
door van zelf alles nagelaten zal wor
den wat niet onmisbaar is op Zondag,
terwijl wat er overblijft duur wordt
betaald.
Wij zouden het juist voor de groepen
der bevolking voor wie de Zondagsrust
de gelegenheid biedt voor herademing
van het werken, zeer gewenscht vinden
wanneer hun vermaak minder aan de
stad en meer aan de vrije natuur werd
verbonden. Zoovele steden bieden de
gelegenheid tot uitgangstochtjes naar
buiten en wie zich daarbij eenige moei
te getroost, zal spoedig ervaren dat hij
zich een zeer genoeglijken Zondag kan
bezorgen zonder iemand te noodzaken
voor zijn „plezier" te werken. Indien in
die richting meer werd gezocht naar
een oplossing, was het vraagstuk van
de Zondagsrust zeer gemakkelijk.
EIBER.
De zuivelpolitiek van de regeering.
Meermalen wezen we op de enorme
schade, aan de zuivelpodructen berok
kend door de crisisbepalingen ten op
zichte van de zuivelindustrie en den
-export. Ondanks alle klachten hield
minister van ljsselstein zich doof de
bepalingen bleven. Een 14-tal vereeni-
gingen hebben onlangs gerequestreerd
en een audiëntie op 14 April was daar
van het gevolg. De minister bleek nu
tot eenige tegemoetkoming bereid hij
wilde den uitvoer van melk en zuivel
producten toestaan. Maar alweder on
der voorwaarden, n.l. deze ie. er moet
voldoende melk voor het binnenland
beschikbaar biijven 2e. de prijzen mo
gen niet hooger zijn dan die van dit
jaar. De vrijheid moet dus gekocht
worden. Nog altoos schijnt dus de mi
nister het onrechtvaardige hiervan niet
in te zien. En toch lijkt het ons voor
tonsche kamer. Oom Edward zegt, dat
er een geheime ingang werd vermoed,
maar dat die waarschijnlijk niet bestaat
daar vele deskundigen ér te vergeefs
naar hebben gezocht. Hij denkt, dat,
als de verhalen over verdwijningen
waarheid bevatten, er touwladders
werden neergelaten van boven naar de
vensters, en dat de vensters den vol
genden dag niet gesloten werden ge
vonden. Hij zegt
„Maar wij stellen nu geen belang in
de zwarte Bretonsche kamer, wel
„Ne-en, niet bijzonder
„Lees er dan niet over, lieve. Dat is
maar tijdverspilling. Zullen wij toch
maar de Verstopplaats vertrouwen
Het lijkt toch haast niet mogelijk, dat
vreemdelingen ze kunnen vinden. En als
ik mijn juweelen niet dragen moet of ze
onder mijn kussen leggen, dan kan ik
geen andere plaats bedenken."
„Ik heb er een bedacht riep Daura
uit. „Die is veiliger dan de Verstop
plaats, nu oom Edward's boek daar
zooveel van heeft gezegd."
„Heb je een andere plaats bedacht
Waar
Daura antwoordde niet dadelijk.Toen
zeide zij, zonder haar zuster aan te
zien „Jij hebt een geheim voor mij.
Nu wil ik er ook een voor jou hebben.
Als ik je de plaats, waaraan ik dacht,
meedeelde, is er iets anders, waarover
ik niet wil spreken, dat ik je ook moest
zeggen, opdat je 't zou kunnen begrij
pen. Bovendien is het misschien goed,
dat je niet weet, waar de juweelen ver
borgen worden. Dan ben jij er niet ver-
de hand te liggen. Waarom ioch moe
ten bepaaldelijk aan één industrie, aan
één breede categorie van menschen
lasten worden opgelegd, welke voort
vloeien uit den wil der Regeering, dat
de consumptiemelk een bepaalden prijs
moet doen, niet hooger Waarom
wordt niet evenzoo gehandeld ten aan
zien van fabrikanten, die de producen
ten zijn van even onontbeerlijke levens-
benoodigdheden, welke wegens den
hoogen prijs voor een groot deel onzer
bevolking moeilijk zijn te bekomen
Of, indien men dien weg niet opwil,
waarom deelt men de lasten der goede
mellcvoorziening niet over héél de bur
gerij, door de kosten uit de Staatskas te
betalen Dat ware o.i. redelijk. Maar
onredelijk is het in hooge mate dat onze
zandboeren, die hard moeten ploeteren
voor hun brood en straks moeite ge
noeg zullen hebben om het hoofd boven
water te houden, om hun melk en zui
velproducten worden besnoeid om
Ja, waarom, waarvoor-? Ten behoeve
van den belioeftigen arbeider, den ar
men proletariër Slechts voor een deel.
De meeste metkgebruikers vindt men
onder de betere klassen in den midden
stand en wat daarboven uitgaat. Dat
zijn dus menschen die het allen beter
hebben dan.onze zandboeren. Zij ont
vangen feitelijk zooals het orgaan
van den F. N. Z. schrijft een aalmoes
van de plattelandbevolking.
De minister heeft dus weer zijn
eischen gesteld, en de organisaties heb
ben te overwegen of zij zich daaraan
kunnen onderwerpen, 't Za! wel moe
ten, zei men verleden jaar. En als men
tot hetzelfde besluit komt, dan zal het
toch niet zijn zonder wrevel en bitter
heid. De landbouw schijnt wel het stief
kind te zijn van dezen minister van
landbouw, nijverheid en handel. De mi
nister, die zijn wil heeft gesteld, is wel
zoo vriendelijk de regeling aan de be
langhebbenden over te laten. Dit is op
zich zelf te waardeeren, doch het geeft
ook een zekere verantwoordelijkheid, 't
Vorige jaar besloten de zuivelorganisa-
ties, de regeling aan den minister over
te laten. Het bestuur, van den F. N. Z.
ziet nu evenwel de omstandigheden wat
gunstiger, waardoor de eventueele taak
der organisaties aanmerkelijk eenvou
diger zal zijn. Het melktekort in het
binnenland te dekken is niet zoo groot
als verleden jaar de verhoudingen tot
het buitenland zijn veranderd door den
stand der valuta's en ten derde, er is
aan het.departement van landbouw een
merkbaar streven oin door samenwer
king met de organisaties van belang
hebbenden, tot een goede oplossing te
komen. Uit deze redeneering zou
men kunnen opmaken, dat genoemd be
stuur geneigd is, zich maar weer te
schikken naar des ministers wil. Niet
allen zullen er ioo over denken. Een
inzender, C. Busch protesteert in het
Orgaan van F. N. Z. met kracht, en
onderstreept de woorden van den heer
Zwart te Borculo „Men keert geen re
volutie met goedkoope melk, maar be
vordert ze." Zijn vaste overtuiging is,
dat niet uit de steden, maar van 't plat
teland de opstand zal komen, en hij
houdt vast aan de leus, alles in regee-
ringshanden of alles vrij C. B.
DE UIT RUSLAND TERUGGEKEERDE
NEDERLANDERS.
Een redacteur van het persbureau
Vaz Dias heeft een onderhoud gehad
met enkele der teruggekeerde Neder
landers. Hieraan ontleenen wij het vol
gende
Op onze vraag hoe de toestand thans
in Rusland was, kregen wij van ieder
het gelijkluidend antwoord De toe
stand is onhoudbaar. Het eten is er
vreeselijk slecht. Alleen de ideaal-com-
munisten en sovjet-leiders leiden er een
weelderig leven. De rollen zijn omge
keerd. De communisten zijn bourgeois
geworden, die des avonds in hunne so
ciëteiten groote feesten houden. Er
antwoordelijk voor en je hebt toch
zoo'n hekel aan verantwoordelijkheid.
De vraag is maar, wil je vertrouwen in
mij stellen
„Natuurlijk, lieveling", zeide Annira
niet een zucht van verlichting. „Ik zou
er gaarne niets van weten. Als een dief
dan trachtte het van mij te weten te
komen, zou ik het niet kunnen zeggen.
Dan moest hij mij wel gelooven. Maar
dan kon hij eens naar jou gaan -
„Als hij dat deed, zou hij toch de ju
weelen niet vinden. Hij zou er niet dich
ter bij zijn, dan eerst. En als hij mij
dwong het hem te zeggen wat hij
niet kan dan geioof ik nog niet,- dat
hij ze zou kunnen krijgen. Hij zou dood
geschoten worden bij de eerste poging"
„ik kan niet raden, wat je bedoelt",
riep Nira, terwijl een'huivering door
hare leden ging. „Het lijkt een heel
goed plan."
„Het is wel wat vreemd. Maar ik
geloof, dat het een ingeving is. Het is
alleen jammer, dat we tot morgen
moeten wachten."
„Dat hindert niet", zeide Nira. „Van
nacht zal er toch wel niets gebeuren
Het is al twaalf uur en ik ben nog in
't geheel niet slaperig, jij V"
„Ik niet, maar ik hoop jij wel, Nira.
Geef mij de juweelen, terwijl jij gaat
slapen. Ik zal ze bewaken als een vu
rige draak."
„Maar jij zult gevaar loopen, even
als je van mij zeide, als ik ze droeg
„Neen, want ik zal ze niet dragen.
Bovendien kan ik schieten en jij niet. Je
weet, ik heb de revolver, die Alastair
wordt gewerkt. Maar hoe Alleen in
de staatsinstellingen en dan slechts
door de principieeie communisten. De
andere ondergeschikten doen niets. In
de fabrieken wordt alleen gewerkt voor
het leger. Er is immers geen materiaal.
De vrije handel bestaat niet meer. Alles
is genationaliseerd. De vroegere bour
geoisie verkoopt haar meubelen om
daarvoor eten te kunnen koopen.
Interessant waren de verhalen, die
ons de heer ds. Schim v. d. Loeff, die
in liet begin van liet vorig jaar de zaken
van liet Nederlandsche gezantschap te
Petrograd waarnam, en de heer J. J.
Hoek, diens secretaris deden. Zij vertel
den allereerst van hun verblijf in de
Russische gevangenis, in Petrograd
werden namelijk de gezanten, hun se
cretarissen en al het overige personeel
in het midden van het vorige jaar ge
vangen genomen. Zelfs werdrieder, die
de gezantschapsgebouwen betrad, ge
arresteerd. Achter de deuren van de ge
zantschapsgebouwen hadden zich ge
wapende soldaten van liet Roode leger
opgesteld tot bewaking. Na een gevan
genschap van 14 dagen in Petrograd
werden allen op veewagens naar Mos
kou gevoerd en daar, na eenigen tijd in
verschillende concentratiekampen te
zijn ondergebracht, weder gevangen ge
zet.
De behandeling in de gevangenis,
zeide ons de heer Hoek, die daar met
de andere leden van het gezantschap
de tieeren Schim v. d. Loeff, Schappert
en de Craan, alsmede met den Neder-
laiidschen vice-consul te Moscou de
heer Wab, verbleef, was niet slecht. In
totaal waren ongeveer 250 buitenlan
ders achter slot en grendel gezet. De
Sovjetregeering maakte geen onder
scheid tusschen de vroegere neutralen,
vrienden of vijanden. Alle buitenlanders
werden beschouwd als vijanden van de
Sovjet-republiek. De heer Hoek vertel
de ons dan van zijn bevrijding, die op
een tot dusver onopgehelderde wijze,
geschiedde. Een geheime Holiandsche
Roode Kruis-colonne had daartoe hare
tusschenkomst verleend. Wie de leden
van die colonne waven, en of zij inder
daad gerekend konden worden tot de
Nederlandsche onderdanen, was nog
niet opgelost. Wel zijn later in verband
met deze geheimzinnige bevrijding
twee personen van deze Roode Kruis-
coionnne, een zekere Wertjeim van
Duitsche nationaliteit en een zekeren
Hofman van Engelsche afkomst gear
resteerd, van wie we later evenwel
niets meer hebben vernomen.
Sinds de onderhandelingen door de
Sovjet-regeering met het buitenland,
ondervonden ook de buitenlanders een
betere behandeling. De consul te Reval,
de heer Van den Bos onderhandelde bo
vendien in den loop van Februari 1920,
eveneens in opdracht van de Neder
landsche regeering, met Litwinof, tot
vrijlating van de in Rusland verblijven
de Nederlanders. Het was een ware ge-
lukstijding, toen de Nederlanders kort
daarop liet bericht ontvingen, dat zij
vóór 10 Maart konden vertrekken. Aan
deze mededeeling was tevens door de
„Widsjika" het bevel gevoegd, dat de
Hollanders na 30 Maart over de grens
zouden worden gezet, indien zij Rus
land dan nog niet verlaten zouden heb
ben. Erkend moet worden, aldus de
heer v. d. Hoek, dat de Sovjet-autori
teiten alles gedaan hebben om ons te
helpen.
Ten aanzien van den toestand in
Rusland deelde ons de heer v. d. Hoek
lal van feiten mede. Kort na de revo
lutie een feit was, was de toestand er
verschrikkelijk. Moorden op kapitalis
ten en gegoeden middenstand en voorat
op vroegere officieren en politieagen
ten hadden geregeld plaats. Gelukkig is
dit terrorisme nagenoeg geheel verdwe
nen. Er bestaat thans een bijzondere
commissie ter bestrijding van de con
tra-revolutie die, zooats wij reeds korte
lings aanduidden, de Widsjika ge-
mij gaf, toen wij plachten schijf te
schieten, en ik den prijs won, dien hij
aanbood, als ik in veertien dagen kon
leeren zes van de negen keeren het wit
te raken. Het ding is nu in mijn latafel
met eenige patronen. Ik zal de revolver
nti laden en ze onder mijn kussen leg
gen."
„En ais ze eens afging?"
„Onnoozel kind, als ie eenig ver
stand van vuurwapenen had, zou je
weten, dat dat niet kan Waar zijn je
schatten
Nira ging rechtop zitten, lichtte haar
kussen op en liet een half dozijn leeren
met satijn gevoerde etui's zien. „Daar
zijn ze allemaal", zeide zij, „alle din
gen, waar ik het meest van houd, om
dat George ze mij heeft gegeven, ik
geef er niet veel om, of de dieven mijn
overige huwelijksgeschenken meene
men. Dat mogen ze doen behalve
natuurlijk die van jou en onzen besten
vader."
„En die zouden ze niet eens begee-
ren", lachte Daura.
Lord Gorme's huwelijksgeschenk aan
zijn dochter was zijn eigen werk over
Ossian, prachtig geïllustreerd en in wit
perkament gebonden. Daura's cadeau
was een kanten sjaal, die zij zelf had
gemaakt. Daar had ze een jaar lang
hard aan gewerkt, en dit geschenk was
Nira dubbel dierbaar, omdat Daura in
dagen van moedeloosheid en droefheid
placht te zeggen „ik haast mij om dit
af te krijgen voor je bruiloft, omdat ik
bang ben, dat eer het af is, George zal
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
24 uren per dag
en nooit rust.
Niemand zou dagelijks 24 uren onaf
gebroken kunnen werken. Toch is dit
de taak der nieren zonder dat zij ooit
rust krijgen. Zij hebben een belangrijke
levenstaak te verrichten, omdat zij het
bloed filtreeren en er de vergiften en
vloeibare onzuiverheden aan onttrek
ken.
M.a.w. wij hebben flinke, gezonde
nieren noodig om vrij te blijven van
overtollig urinezuur en de lange na
sleep van urinezutir-kwalen als nier-
gruis, rheumatiek, waterzucht, rugpijn,
blaasontsteking, ischias, steen, spit enz.
Geeft aan de nieren bij het eerste
teeken van nierzwakte dadelijk hulp.
Drinkt genoegzaam zuiver water om
de nierfilters door te spoelen en te rei
nigen, eet weinig vleesch en urinezuur-
vormend voedsel, en versterkt de wer
king der nieren met Foster's Rugpijn
Nieren Pillen. Een zorgzame leefwijze
en Foster's Rugpijn Nieren Pillen heb
ben menig hardnekkig geval van nier
aandoening en onzuiver bloed over
wonnen. Zelfs in gevorderde gevallen,
waarbij meerdere kostbare behandelin
gen niet gebaat hadden, bewezen Fos
ter's Pillen succesvol te zijn.
De aandacht wordt erop gevestigd,
dat Foster's Pillen niet op de lever,
maag of ingewanden werken. Zij die
nen uitsluitend voor de nieren en blaas
en ziekteverschijnselen van deze orga
nen. Duurzame baat is hun beste aan
beveling.
Hoedt ii voor namaak. Elke echte
doos draagt de handteekening van Ja
mes Foster. Foster's Rugpijn Nieren
Pillen zijn te Vlissingen verkrijgbaar bij
A. C. Beniest, Lepelstr. 13, a 1.75 p.
doos of 10.per zes doozen. 44
noemd wordt en die thans met kracht
optreedt tegen sabotage, speculatie en
staatsmisdrijven. Desondanks is de toe
stand nog zeer moeilijk. Alle fabrieken
staan stil en de weinige, die werken
staan uitsluitend ten dienste van het
Roode leger. De winkels en magazijnen
zijn alle zonder meer eenvoudig door de
regeering leeggehaald en alle goederen
in staatsinagazijnen opgeslagen. Dit
noemt men zoowaar nationalisatie. De
heer Hoek wees ons echter op het
merkwaardige feit, dat van de hoeveel
heden in beslag genomen goederen van
buitenlandsche handelsondernemingen
een protocol was opgemaakt. Overigens
geschiedde de nationalisatie zonder dat
eenige vergoeding werd gegeven. Ho
tels en café's bestaan niet meer. Hier
en daar zijn eenige „staatswinkels" ver
schenen. Op bonnen, welke, door de re
geering verstrekt worden, kan men te
gen zeer lagen prijs alles wat nog
voorradig is, bekomen, in liet begin der
revolutietijd was de bevolking in ver
schillende categorieën verdeeld en ver
kreeg ieder, die tot een zekere categorie
behoorde, een of meerdere van deze
bonnen, naar gelang zijne sympathiën
grooter voor de communistische samen
leving waren. Thans zijn de verschillen
de categorieën afgeschaft en bestaat er
slechts een categorie, maar desondanks
worden er altijd vriendendiensten ver-
leend.Ofschoon ieder slechts recht heeft
op een levensmiddelenbon, worden er
toch nog bijzondere bonnen verleend
aan de communistische arbeiders. Deze
bonnen geven dan recht op dagelijks
een kwart pond zwart brood en maan
delijks anderhalf pond suiker, 2 pond
zout, een achtste pond thee en een
kwart pond koffie. Dat is alles.
Boter en vleesch worden uitsluitend
op feestdagen verstrekt. Alleen de com
munistische kameraden krijgen nog wel
wekelijks een hoeveelheid vleesch en
boter.
De hoeveelheden levensmiddelen,
welke de bevolking krijgt, is natuurlijk
zeer ontoereikend, zoodat men alleen
komen met een een hoop geld en vader
je aan hem zal geven." Beide meisjes
hadden het zeer toevallig gevonden, dat
op den dag, dat Daura de sjaal afmaak
te, een telegram van George was geko
men met vermelding van zijn fortuin.
Maar toch moest ze erkennen, dat dit
dierbare huwelijksgeschenk veilig was
voor dieven.
De beide meisjes openden elk etui en
bekeken den inhoud. Het kostbaarste
van alles was het parelsnoer, dat Anni
ra slechts vier en twintig uur geleden
zoo zorgeloos op haar toilettafel had
laten liggen. Het was zeker meer waard
dan duizend pond, en het leek Nira, die
nooit juweelen had bezeten,'een heer
lijk wonder, dat die mooie glinsterende
sneeuwdroppeis de hare waren. Verder
was er een diamanten hanger aan een
kunstig bewerkten ketting van platina;
twee harten in elkaar geslingerd, ge
maakt naar een teekening van Conway
van honderd diamanten, wit, blauw,
geel, groen en rose van kleur. Deze en
een taschje van platina en goud, inge
legd met veie groote diamanten, waren
de drie geschenken van George, welke
Annira het liefst waren maar een
paarlen armband, een ketting van saf
fieren, een eigenaardigen smaragden
haarband en een ring met een enkelen
rooden steen waren ook alle van groote
waarde en schoonheid.
(Wordt vervolgd.)
