Door eigen kracht
DINSDAG 3D MAART.
76
S8e «Joeir^s&xi^
19250
GEMEENTEBESTUUR
BINNENLAND
%3MMMk)ft WWW*
VL1SSIINCSCHE COURANT
advertentie-prijs
Van 1—4 regels ƒ1.— voor iedere
reeel meer 24 centbij abonnement spe-
,?ale prijzen. Reclames 48 cent per regel
Dienstaanbiedingen en dienstaanvragen
"an i—5 regels 50 centiedere regel meer
12 cent. bij contante betaling.
Familieberichten van 1—6 regels 1.5a,
iedere regel meer 24 cent.
abonnements prijs
Voor Vlissingen en gemeenten op Wal
cheren 2.per drie maanden. Franco
door het geheele rijk 2.30. Week-abon-
nementen 15 cent. Afzonderlijke nummers
4 cent.
FONDS VOOR HET GEMEENTE
ZIEKENHUIS.
Ontvangen b ij dragen;
Vorige opgave 14439.64
Door tusschen komst van den
lieer J. G? van Niftrik zijn
de volgende giften voor liet
Gemeente-Ziekenhuis ont
vangen van
L. S. Co., Utrecht 500.—
Mij. t- v. v. G., enz. Dordrecht 100.
N.V. G. G. Mij., Amsterdam 100.
\V. H. B.'s Kolenhandel, A'dam 50.—
Dr. G. G. Co., Amsterdam 25.
E. Co., Rotterdam 10.
G. H., Rotterdam 10.
Gebr. de J., Rotterdam 10.
E. L. I., Leiden'0.
J. v. d. M.. Amersfoort 10.
W. di v. R„ Rotterdam10.
J. H., Bilthoven 2.50
W. <S Co., Rotterdam t
Bovendien ontvangen
29 Maart
N. N., alhier 50.
Opbrengst verloting Dansclub
„Excelsior". 18.25
Totaal 15346.39
PLAATSELIJKE BELASTINGEN.
Burg. en Weth. van Vlissingen brengen
ter algemeene kennis, dat bi] Koninklijk be
sluit zijn goedgekeurd de besluiten
lo. tot heffing van opcenten op de hoofd-
som der dividend- en tantième-belasting
2o. tot heffing van rechten ter gemeente
secretarie onder den naam van leges
3o. tot heffing van kade- en liggeld der.
vaartuigen, middellijk of onmiddellijk aan
liggende aan de kaden der Voorhaven of
aan de Engelsche kade
dat het besluit sub 1 in werking is ge-
freden den 1 Januari jl. sub 2 den len April
1920 en sub 3 den l'2en April 1020 in Wer
king zullen treden.
Vlissingen, 30 Maart 1920.
%J3urg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
ONVEILIGHEID VAARWATER.
Schietoefeningen.
De Burgemeester van Vlissingen maakt
aan zeevarenden bekend, dat op 13, 14, 15
en 16 April e.k. te Naarden schietoefeningen
met geschut worden gehouden. De voor de
veiligheid te nemen voorzorgsmaatregelen
liggen voor belanghebbenden ter Secretarie
dezer gemeente ter inzage.
Vlissingen, 30 Maart 1920.
De Burgemeester voornoemd,
VAN WOELDEREN.
Een departement van landsverdediging.
Het Haagsch Correspondentiebiireau
seint
Naar wc vernemen is met ingang van
31 Maart benoemd tot minister van
oorlog en minister van marine aci Jnte-
Romas van 55. ABT.
59)
't Was soms. .of hij het geld ging
haten. Thans het aanraken, liet ten zij
nen nutte gebruiken liever honger
lijden. 't Mocht gerust op de Duitsche
B'ank blijven liggen en interest op in
terest maken. Het hongerlijden was
daarom toch nog niet noodig.
Integendeel, de zaak ging voortdu
rend beter en thans kon de nieuwbak
ken doctor immers ook eens in ernst
beproeven, waarmee hij vroeger voor
de grap eens was begonnen, maar dat
hij weer had laten liggen het uitvinden
van een paar nieuwe kleurmengingen
en een volkomen onschadelijk bleek
middel.
Er was immers ruimte genoeg in huis
om zich een klein laboratorium in te
richten, en toen alles in orde was, en
Rudolf Miillenhof zich gereed maakte
om zijn eerste proef te nei.nen, gevoelde
hij sinds langen tijd weer voor de eer
ste maal. dat er toch nog ietsjwas, dat
hem plezier kon doen.
Het onschadelijk bleekmiddel had hij
spelend gevonden. Hij nam er patént op
cn de oude Plannensclimidt sloeg zich
van plezier op de knie.
Nu zijn we er mooi uit En als
rim, luitenant-generaal W. F. Pop, chef
van den generalen staf.
De bedoeling is later over te gaan
tot het instellen van een departement
van landsverdediging.
Een Zweedsclie kruiser te Vlissingen.
De redacteur van „de ALaasbode" te
Brussel d.d. dezer
De bladen maken melding var, een
incident, dat te Vlissingen heeft plaats
gehad.
Te Antwerpen werd n.I. vandaag de
Zweedsche kruiser „Fvlga" verwacht.
De Zweden zouden feestelijk ontvangen
worden door de Antwerpsche autori
teiten.
Te vier uur werd te Antwerpen een
telegram ontvangen dat de „Fylga"
hedenmorgen 8 uur te Vlissingen lag,
waar het schip door de Nederlandsche
marine-autoriteiten werd aangehouden.
De bladen herinneren er aan, dat oor
logsschepen, die de Schelde op willen
varen,eerst de toestemming moeten
vragen van de Nederlandsche regee
ring.
Énkele maanden geleden had een
soortgelijk incident plaats, nl. met het
lialiaansche schooischip „Feruecio". De
kapitein van het schooischip had echter
spoedig toestemming gevraagd en ver
kregen.
(De „Fyga" is reeds gisterenmiddag
van hier naar Antwerpen opgestoomd.)
Opruiing.
Onder dit opschrift schrijft het ,,N. v.
d. D." het volgende.:
„Handen af van Duitschland", zegt
een hoofdartikel van de „Tribune", het
„revolutioanir-socialistisch volksblad"
een hoofdartikel waarin met de neutra
liteit der Nederlandsche regeering te
genover de partijen in Duitschland de
spot gedreven wordt en dat de vraag
stelt „Wat zullen de arbeiders doen
Het antwoord geeft 't artikel zelf en
het is, gelijk men verwachten zou
staken. Maar nog iets meer „Bij even-
ttieele mobilisatie dan hebben wij
wederom slechts te wijzen op het lich
tende voorbeeld der gewapende arbei
ders van Rijnjand-Westfaleni"
Dat mag maar.
Abet zulke dingen mag dag aan dag
het naïeve deel van 't publiek bewerkt,
vergiftigd worden.
Een gewoon menseh ziet in zulke
voorden aanhitsing tot oproer de
overheid laat dit echter kalm zijn gang
gaan.
Toch komt iemand die een brood
wegneemt, omdat hij honger heejt, of
iemand die van een wegens diefstal
veroordeelde schrijft, dat hij een dief is,
in de gevangenis maar dat andere
mag.
Het lijkt soms wat vreemd, maar ons
vrije land wordt door juristen gere
geerd, dat zal wel de oplossing zijn.
De arrestatie van Louis de Visser.
Toen de communisten Zondag te
Heerlen een openbare vergadering wil
den houden in „Ons Huis", waarin als
spreker zou optreden Louis de Visser,
werd hun dit door de politie belet. De
communistische leider, Louis de Visser,
is gearresteerd, toen hij op de eerste
sommatic de zaal niet wilde verlaten.
'Laat in den avond is hij daarop vrij
gelaten en op straat door verschillende
personen ernstig mishandeld, zoodat-de
politie tusschenbeide moest komen.Ook
in hotel „Germania", waar hij den nacht
wilde doorbrengen, werd hij door ver
schillende tc-genstanders opgewacht en
met gummistokken geslagen, bij de po
litie vond hij ten slotte Onderdak.
Ook ontstond een relletje op de Heer-
nat met het goedkoopere meekraprood
nu ook nog gelukt, kan niemand meer
met ons concurreeren o. ja, waarom
zou ik ook niet doctor zeggen"!
Een paar dagen later zei dat het
gansche personeel, en als de jonge chef
zich zoo hoorde roepen, keek hij menig
maal om, .alsof er .een ander bedoeld
werd.
Een ander was het dan eigenlijk
ook niet zoo 'Wat was er nog van den
mooien Rudi overgebleven Wat Het
heimelijke roepen daarbinnen, waar de
ziel van een mensch zit Kom toch
terug, Kathe 1 Hoor je 't niet? Terug
komen moet je 1
't Was Paschen geworden en „vröo-
lijke Paaschdagen". had de oude boek
houder hem des Zaterdags na 't sluiten
van 't kantoor gewenscht en er met een
dankbaren blik naar den blauwen he
mel aan toegevoegd
Morgen wordt er weer eens een
groote w andeling gemaakt. Zoo achter
Machnon over het Teltonkanaa! naar
den Havei en dan naar Potsdam Zoo
iels moest u ook eens doen. doctor. Dat
houdt lichaam en ziel jong
En knikkend en guitig met de oogen
knippend was hij heengegaan. Rudolf
Miillenhof echter moest aan der volgen
den morgen denken. En als ïif\ nu zoo
iets ook eens deed?
Zijn laatste uitstapje was dat van den
vorigen zomer over de Miiggelbergen
geweest. Toen ging hij trouwens niet
lerbaan tusschen een 10-tal communis
ten en leden van de vrijwillige burger
wacht. Na een vechtpartij moesten de
eersten het hazenDad kiezen.
Geen vrouwen als candidaat.
De anti-rev. kiesverenigingen te
Berke! en Rodenrijs heeft onder haar
leden een referendum gehoucjen over
de kwestie, of vrouwen tot candidaat
mogen gesteld worden voor een of
andere bestuursfunctie (Kamer, Raad
enz.). Dc uitslag was, dat 91 zich et
tegen en 3 er zich voor verklaarden
15 waren in blanco.
Op een biljet stond te lezen tegen
1 Tim. 2 vs. 11 en 12. Op een ander
stond „Als het gaat over „geoor
loofd" moet men zich dan plaatsen op
bijbelsch standpunt of dat der „rede"
Ik wenschte, dat dame Groengweg zóó
lang alleen bleef staan in de Tweede
Kamer, dat ze zich zelf ging schamen
en wegliep".
De bouwvakstaking te Nijmegen
geëindigd.
De staking in de bouwvakken te
Nijmegen is Zaterdagavond geëindigd,
na zeven weken. Het loon is bepaald
voor "geschoolde arbeiders op 73 cent
per uur, voor ongeschoolde op 70 cent
met terugwerkende kracht voor de we
ken, waarin gewerkl is tusschen 1 Ja
nuari en 7 Februari. Teruggetrokken
is het voorstel der werknemers om uit
te betalen op katholieke feestdagen,
eveneens in de vacantiedagen en in het
loopen naar en van het werk komt geen
verandering. De eisch was daarvoor
telkens een uur vergoeding.
DE „ZEE-AND".
Wij hadden reeds meermalen gele-1
genheid te wijzen op de krachtige ver
dediging, welke Zeeuwsche belangen
steeds vinden var. den heer C. K. Eiout,
den bekenden Hoefijzer-cojrespondent
van het „Hbld." Zijn hart klopt nog
steeds warm voor zijn geboortegrond
en waar 'hij kan, staat hij op de bres
voor onze provincie.
In „de Toorts" van Zaterdag 27
Maart komt een artikel voor onder den
titel ..Klein- en Groot-Nederlanders".
Aan dat artikel ontleenen wij het
volgende
Klein-Nederlanderv. We hebben er
"alfijd"nog.'helaas, in" menigte.
Onze Regeering toom. in het binnen
land. zeer stellig genoeg haar nationaal
besef. Maar zoo is 'het niet met alle
machthebbers.
Reeds eenige malen heb ik aanleiding
gevonden om in „De Toorts" te wijzen
op het bedreigen van nationale belan
gen door de houding van onze te kwa
der ure gefusioneerde spoorwegdirec
ties tegenover de provincie Zeeland op
het punt van de dienstregeling op de
Zeeuwsche lijn en van de beoogde ver
plaatsing der maatschappij „Zeeland".
Nu is er, in het „Handelsblad" van 6 en
11 Maart, een polemiek over dat ver
plaatsingsplan gevoerd tusschen mr. E.
Fokker, president-commissaris van de.
Zeeland" en iemand die zich teekent
Kalff. en die het standpunt der spoor
wegdirecties verdedigt. Reeds vóór die
polemiek ontving ik, d.d. 4 Maart, een
schrijven van 'n zeer bekend notabele te
Vlissingen met verzoek om publicatie,
aan welk verzoek ik al lang gevolg zou
hebben gegeven, indien inmiddels niet
andere onderwerpen den voorrang had
den geëischt. Bedoeld schrijven, geti
teld ..Het zinkende schip" luidt aldus
Alles hier op aarde heeft zijn tijd
van opgang er. bloei, van achteruit
gang en verzinking.
alleen.
De lente hing in teere, groene sluiers
over boom en struik, toen hij den vol
genden morgen zijn wandeling begon.
De vogels jubelden en vlogen bedrijvig
heen en wfer. Ze hadden 't druk met
het bouwen van hun nesten. En de zon
vulde het woud met een'gouden glans.
Hij klemde de tanden op elkaar en
had ook maar 't liefst oogen en ooren
stijf gesloten om niets te hooren, niets
te zien. \pam hij zag en hoorde immers
altijd slechts dat ééne hoe hij niet
Kathe Eilert door het woud was ge
gaan. Wat kon ze zich verheugen Het
was, alsof de z.on helderder scheen, als
ze. lachte.
En als ze bloosde, als haar het war
me bloed van de slapen in de wangen
neerschoot en het kuiltje in haar kin
dieper werd. EenmaaJ had ze gebloosd.
Een paar wandelaars was hun in vlug
tempo voorbijgegaan en had gezongen:
Ik had een wapenbroeder
Geen dapperder dan hij
Toen had hij haar lachend bij de
hand gevat en met de anderen meege
zongen
„Hij liet voor 't land zijn leven,
Is in den strijd gebleven
Zoo waren ook zij verder gemar
cheerd, tot zij met een schelnischen blos
haar hand uit de zijne had getrokken en
de helling was afgeloopen.
En hij had haar niet weerhouden 1
de kameraad. Hij had er geen betere i
weergevonden en zou er nooit een bete- 1
De Hollandsche Spoorweg-Maat
schappijen ontkomen niet aan die we
reld-orde.
Eenmaal was haar bestaan schitte
rend en veel heeft het reizend publiek
aan haar te danken gehad, toen de
maatschappijen met elkaar concur
reerden om de grootste snelheid te
ontwikkelen, liet meeste comfort aan
te bieden.
Maar de oorlog is gekomen en
daarmede de oeconomische crisis en
daartegen waren dé maatschappijen
niet opgewassen.
Misschien ware het. beter geweest
van de Regeering om de Maatschap
pijen niet aan deze krachttoer bloot
te stellen en de spoorwegen tijdelijk
in dienst te stellen van het Rijk.
Nu eclj.er zijn de spoorwegmaat
schappijen, om hun leven te rekken,
verschillende verkeerde middelen toe
gaan passen.
De eerste groote fout was de fusie,
daarmede ging het groote beginsel
verloren, dat de waarborg was voor
een goede exploitatie bij tiet uitgeven
der concessies.
En eenmaal de eerste stap in ver
keerde richting gedaan, volgt de eene
(out op de andere.
Een van die fouten is de concen
tratie van het internationale verkeer
op Engeland over den Hoek van
Holland.
Niet alleen dat daardoor 'net groot
ste deel van dat verkeer voor ons
land verloren zal gaan, maar daar
door wordt het verkeer door Zeeland
en daarmede de economische positie
dier provincie ernstig bedreigd.
De Spoorweg-Maatschappijen ver
staan slecht de teekenen des tijds,
gevoelen niet hoe juist in dezen tijd
in het geheele land een behoefte be
staat om aan de Zeeuwen te toonen,
hoezeer op prijs gesteld wordt hun
aanhankelijkheid en trouw aan Hol
land in de ure des 'gevaars.
Wanneer zij daarvan iets hadden
verstaan dan hadden zii de kaart van
Zeeland voor zich genonien om
maatregelen te overwegen den ach
terstand in die provincie in te halen.
AAaar de tijd der Spoorweg-Maat
schappijen spoedt ten einde, zij zijn
onbekwaam om de groote taak die
op haar rust behoorlijk te volvoeren.
Voor en aleer doei' die maatschap-
-pijen nog meer kwaad wordt gr
sticht, behoort de Regeering in te
grijpen om zoo spoedig mogelijk een
voorstel te doen aan de Volksverte
genwoordiging tot naasting.
Wanneer de spoorwegen in Hol
land zullen gebracht zijn onder de
leiding van een bekwaam direfteur-
generaal, dan zal de dienst zóó kun
nen worden ingericht, dat hij voldoet
aan den eersten en grootsten eisch
dat zij bevorderen 's Lands belang,
dat alle deelen van het Rijk tot bloei
worden gebracht.
De tijd is voorbij, dat vóór alles
ge71 wordt op de belangen van de
aandeelhouders.
In dit stuk wordt terecht het zwaarte
punt van een goede .verkeerspoiitiek ge
legd in het nationale moment. En het is
dat moment dat, in het antwoord van
den heer Kalff aan mï. Fokker, te zeer
is miskend.
Zeker, het stuk van den lieer Kalff Is
in alle opzic!\en veel beter dan wat de
heer Van Kretschmar in der tijd in het
zelfde blad schreef. Flet is, ten aanzien
van de feitelijke overwegingen, veel
sterker geargumenteerd. En terwijl de
heer Van Kretschmar het nationale mo
tief ronduit verwierp als iets waardoor
rer vinden.
In goede en booze dagen hand
in hand door 't leven gaan. ja, nu
begreep hij, hoe ze het meende thans
nu ze voor hem verloren was.
En hij dacht er in 't geheel niet aan,
dat verloren dingen misschien toch nog
eenmaal teruggevonden kunnen wor
den. Zij zelf had zeker al lang alles ver
loren, wat ze voor hem bezeten had en
wat hij in ijdeie dwaasheid had ver
speeld. En als hij nu kwam en haar een
geheel zou kunnen bieden, dat zij ook
als zoodanig zou moeten beschouwen
dan kwam hij te laat.
Niet lettend op den breeden hoofd
weg dwaalde hij langs smalle paadjes
links en rechts door 't bosch. Als
iemand geen vast doel heeft, is het im
mers maar het best, dat hij maar wat
gaat dwalen. Eindelijk kwam hij aan
een kruisweg bij een wegwijzer en nu
keek hij toch op.
Naar Liepow las hij en langzaam
vertrokken zich zijn lippen tot een bit
teren glimlach. Naar Liepow dat
was ook een dwaalweg geweest, waar
zijn ijdelheid hem op had gedreven. Hij
wilde afdraaien en ging toch rechtuit.
Waarom zou hij ook nog niet eens naar
Liepow gaan, terwijl hij toch reeds ge
daan had, alsof hij de toekomstige be
zitter er van v;as. Eenmaal had hij nog
iets over den verkoop van het landgoed
een berichtje in de courant gelezen,
waarin gezegd werd, dat liet in parti
culier bezit was overgegaan. Aan wien
zakenmenschen zich niet kunnen laten
ophouden, tracht de heer Kalff het al
thans nog in overeenstemming te bren
gen met de commercieele overwegin
gen.
Maar veel meer dan dat doet hij ook
niet.
Zijn redeneering is deze
Afgezien van financieelé overwegin
gen die vóór een verplaatsing der „Zee
land" naar Rotterdam pleiten, dringt
de noodzakelijkheid van die verplaat
sing zich op, aangezien Duitschland,
dat zijn spoorwegen nu in één hand
heeft en om der zuinigheid wille eiken
treinkilometer moet wikken en wegen,
geen duhbele route naar Engeland door
Holland meer wil helpen onderhouden.
En dap moeten wij die route kiezen die
voor de groote plaatsen in Holland zelf
het gunstigst is. Da.t is die over Rotter
dam. Het eenige middel tot behoud van
de „Zeeland" is dus juistverplaatsing
naar Rotterdam. Dat is zeker een ver
lies voor Vlissingen (niet voor Zeeland,
zoo beweert de heer Kalff, die verze
kert dat de drie gewone sneltreinen op
de'Zeeuwsche lijn hersteld zullen wor
den zoodra de dienstregeling „kan"
worden uitgebreid) maar „wat het
zwaarste is, moet het zwaarste wegen".
Ik geloof dat ik hiarmede de kern van
's heeren Kalff's betoog correct heb
weergegeven.
Nu is er in deze kern een duister
punt en een leemte.
Het duistere punt is dit Indien het
werkelijk de Duitsche spoorwegautori
teiten zijn en niet de Hollandsche
die de twee routes tot ééne wiljen her
leiden en indien het uitgesloten is, zoo
als de heer Kalff beweert, dat die Duit
sche autoriteiten meer clan ééne route
willen bestendigen (een bestendiging
die 'toch ook niet weinig een Duitsch
belang ware), waarom blijft dan noch
tans minister König zich standvastig
verzetten tegen een verplaatsing van
de „Zeeland"? Zou het ook mogelijk
zijn, dat de heer Kalff zich een weinig
vergist, en dè verlangens van de Hol
landsche spoorwegen met die van de
Duitsche verwart
Or, zoo neen, ziet dan misschien de
minister wat de heer Kalff en dit is
ue leemte in zijn beloog niet ziet, nl.
dat het, juist in dezen tijd, een belang
is niet alleen voor Vlissingen (trouwens
de grootste plaats van heel Zeeland,
lmer Kalff niet alleen ^oor^de pro
vincie Zeeland, maar 'n rèehtstreëkscii'
nationaal belang, om den eenigen Ne-
derlandschen concurrent van de
Oostende-iijn niet van zijn plaats te ha
len en niet, zoodoende, aan de Belgi
sche lijn het kanaalverkeer van Zuid-
Duitschland toe te werpen Want de
Ylissingsche lijn is onze eenige kanaal-
lijn, is daardoor ook veiliger en meer
vaarvast dan de Hoeklijn, (die boven
dien een lastig en vaak gevaarlijk bin
nenvaren heeft aan den Hoek). En ze
is dit, doordien de booten van en naar
Vlissingen dicht onder de Belgische
kust varen tot tusschen Biankenberghe
en Oostende, precies evenzeer als de
Oostende-lijn.
Maar deze overweging van nationaal
beiang ziet de heer Kalff over 't hoofd.
De Regeering echter, gelukkig, blij-
kelijk niet.
Nu zou ik, ten slotte, den heer Kalft
die, blijkens cien aanhef van zijn stuk,
mijn beschouwingen geen antwoord,
maar toch wel het lezen waard heeft
gevonden, nog een gcynoedelijken raad
willen geven.
Verscheidene jaren geleden was er te
Amsterdam een nieuwe directeur van
openbare werken opgetreden (ik geloof,
na een jaar zoowat) schreef hij een
het landgoed was verkocht, had er niet
bijgestaan en 't had hem verder ook
niet geïnteresseerd.
Het interesseerde hem ook thans .niet
en het berouwde hem al haast, dat hij
dezen weg gegaan was. toen hij plotse^
ling bij een opening in 't bosch kwam
en een breede weide zag, die door een
tak van den Have! werd doorsneden en
zich thans in 't zonnelicht baadde.
Op een kleine hoogte stond tusschen
prachtig geboomte de oude, breede
heerenhuizinge.
Liepow was een prachtige bezitting
en had daarom ook op freule Armgard
zijn aantrekkingskracht uitgeoefend.
Weer die bittere glimlach en dan een
beweging met de hand voorbij
Maar ook hij begon thans iets van
de aantrekkingskracht te bespeuren,
welkê van de oude bezitting uitging en
over een groen grastapijt liep hij ver
der, tot hij-de bijgebouwen en.daarach
ter de heerenbehuizing duidelijk voor
zich zag. En duidelijk zag hii thans ook
een man, die langzaam cn. waardig de
s.toep afkwam en nu om liet huis heen
de richting naar het pad insloeg.
Alsof de bliksem voor Item in den
grond was geslagen, zoo was Rudolf
Miillenhof blijven staan. Die gestalte
de bewegingen de grootte a'Jes
en al had hij ook het gezicht niet ge
zien, dat was immers oom Jobst
(Wordt vervo.lgd.)
