kameroverzicht.
on
hoei
Monumentei
eter TUINGSOlJ
iNGEI
'NGE
BISTE
Instbode
DONDERDAG 19 FEBRUARI.
3)oor sigen kracht
FEUILLETON
BINNENLAND
No 43
fSBe Jaargang;
1920
«feenhouweHii
JQEN-MIDDÜLBUR|
I STEENHOUWER.
Ijl en prijzen uit rulj
I voorraden.
|g adres voor VlissinEJ
J VAN WEZtl
Itscnst raat 26.
IE KOOP:
^■ragenbureau ,v|ja|
liaanbt.gdfagJ
instaan^ra^
bij C. J. PAUL, sl
fct 5.
gd een
a 16 jaar, diegene^
lelk te venten Adré,
IRS, Noordstraat 47.
|gd ten flinke
fe»Ojs< lonrs.
XIMAN, Lepe/straal 7}
ld met 15 Maart een
Ijke
le.i nacht, loon 115
|d Zich te vervoege
is tusschen 7—8 uui
|Mevrouw VAN GRIET
Badhuisstr. 76 (boven]
|d eeri net
den zesiien jaar Ziet®
ten bij Mevr. SCHOK-®
levard Evertsen
TOOMBOOTDSENST. S
iling vanaf 25 |araari|
werkdagen,
ssingen naar Breskens l
10.—, 11.50, n m. 1.43l|
sikens naar VHssingei: I
10.55, n.m. 12.20, 3.2,
Zondagen,
ssinigen naar BreskensJ
10.30, mm. 1.43a, 4.101
skens naar Vlissmeenf
10-55, nm. 3.25, 4.4J
ertraging van trein 1-
30ot naar Breskens
vachten,
a g e 1 ij k s.
lissingen naar Neuzecl
n.jm.' 1.43b.
uzen naar Vlissingen
n.m. 2.30.
eriiragimg van trein 1.331
•ot naar Neuzen 30 mi-f
hten.
selen leggen de boo'ej
eer een half uur na 1
an Vlissingen of
in.
s uil Walcheren en (1
land bewesten het k-i
n via Viake-Hanswea
n bereiken, wanneer 1
maken van den wij
ide uit Viissinigei«„_
lellbung 9.05, Ooes9®|
nend-e te Vlake om 1""'
van de treinen, «d'l
uit Vlissingen T-'l
g 4.33, Goes 5.12 ÖJ
tde te Vlake 5.31.
VLISSINGSCHE COURANT
Sll» KulSlilflï
gen, MiddelbutS
Rotterdam.
Ei
Tebr
r. Yliss.
Kill.
i «i.
t.m. mi'
i
12 air
7
!2 inr
passagiesdienst.
,itiën te bekomen'
tam N V. Transport 0
ndern.v.b. Erven G.V(w
iburgB EENHOORN
V.VAN OOSfFRHOUJ
eebt: Gebrs. BUITEN
ADVERTENTIE-PRIJS
y,e j4 regels 1.voor tedere
„rel nieer 24 centbij abonnement spe-
rit'c prijzen. Reclantes 48 cent per regel
Dienstaanbiedingen en dienstaanvragen
15 regels 50 centiedere regel meer
12 cent, bij contante betaling.
Familieberichten van i—6 regels f l.oa,
iedere regel meer 24 cent.
ABONNE/tiENTS-PRIJS
Voor Vlissingen 'en gemeenten op Wal-
,-heren 12.per drie maanden. Franco
door het geijeeic rijk ƒ2.30. Week-abon-
nementen 15 cent. Afzonderlijke nummers
4 cent-
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Woensdag.
De vastkoppeling van den Volken
bond aan het Vredesverdrag was, naar
het oordeel v-an den heer Nolens, die
vandaag het eerst aan het woord was,
»een grove fout. Logisch en verstandig
ware het geweest, eerst vrede te sluiten
om daarna gezamenlijk een nieuwe aera
le scheppen. Thans ontbreekt aan het
verdrag tflle evenwichtigheid, die juist
zoo noodzakelijk was voor het herstel
van de toestanden. De opzetters van
den Bond hebben geen gematigdheid
betraélit. Zij hebben zelfs niet gelet op
hetgeen er op het gebied van interna
tionale organisatie, bijvoorbeeld in Den
Haag, bestaat.
Van het meeste gewicht achtte hij de
vraag, of de volksvertegenwoordigingen
zijn uitgeschakeld, dan wel of deze de
macht houden om de beslissingen van
den Volkenbond te toetsen aan eigen
landsbelang. Voor Nederland geldt
deze vraag in bizondere kracht, vooral
ten aanzien van de kwestie van het toe
laten op ons gebied van vreemde troe
pen. Kan de regeering dit 1 verhinderen
of moet ze dit doortrekken altijd toe
laten. Dit punt moet duidelijk zijn op
gelost eer wij toetreden. Het voordeel
van aansluiting zag de heer Nolens
vooral in de kans die vrij daardoor krij
gen, om mede te werken aan de ver
betering van den Volkenbond, o a. zal
Nederland krachtig kunnen ijveren voor
toelating van de thans uitgesloten sta
ten. Ook de Paus zal z.i. moeten toe
gelaten worden. Ons iaau. zal vooral
moeten werken aan de uitbreiding van
de arbitrage-idée en de voortdurende
vermindering van bewapening. Als Ne
derland dat doet, -zal het krachtig mee
werken aan de bereiking van liet eind
doel een duurzame vrede voor de gt-
lieele wereld.,
Van alle zijden rs gewezen op de on
billijkheden van het vredesverdrag. Dit
feit gaf den heer Trcub aanleiding, om
te waarschuwen tegen eer. soort inter
nationale sentimentaliteit.--waarbij men
medelijden heeft met Tiet ..arme onder
drukte Önitscifiand. Tir was ook een an
dere kant aan dit verdrag: en liet was
z.i. niet in 'hetihelang ven k t land, dat
eenzijdig over dit verdrag wordt ge-
oordeela. De «overwonnene van thans
was eenmaal de -overweldiger. De inter
nationale Inbreker, die "België inrukte, is
ï/ians gevat en hij krijgt zijn -.traf thuis.
Het vredesverdrag is «op veie punten
zeer begrijpelijk, «1 heelt het .vele fou
ten, gelijk .de opstellers zelf,-al inzien,
luist zal de toetreding van de neutralen
het verbeteren daarvan in .de hand wer
ken cn daarom was sur. Tteüb/vóór het
■ontwerp.
Tot slot nog drie onbeduidende
-speeches van de heeren Heemskerk,
rSfflJemeijer en Wijnkoop.
Mpr.gen eindelijk de minister.
Roman van H. ABT.
Ze loopmi een heel eind, maar be
speuren het niet. Ook voor hem is her
begrip van tijd vervaagd en zijn den
ker. gaat niet verder dan tot daar,
waar hij voor zich bet smalle bosch
pad ziet, dat met veel bochten heuvel
op en heuvelaf loopt. De zonnegloed
wordt voor een oogenblik oog zeer fel
.-en als ze uit het bosch op de groene
weide komen, die tot aan het lange
nver loopt, triljen de schaduwen der
der.nestammen in lange, donker^ stre
pen voor hun voeten.' Het loopt tegen
den avond, de zon zal weldra onder
gaan.
Versdirikt wilde Kathe Eilert haar
horloge rit haar ceintuur halen, doch
hij hield haar hand vast.
Nu ,p.ens niet naar uur c-n tijd
vragen. Tan-e Riekchen uit Lucken-
waide zal wei thuis voor alles zorgen
en wij gaan tjiians in Krampenburg
soupeeren dat hebben we werkelijk
wel verdiend.
.Verwijtend zag ze hem aan.
U hebt toch wel geweten, dat de
•weg zoo lang was.
Mij scheen hij zoo kort als een
korte droom. En wjts 't niet heerlijk
De ex-keizer.
De „Nieuwe Cf." schrijft over de
tweede Entente-nota, betreffende uitle
vering van den ex-keizer o.a. het vol
gende
Deze nota is een zeer persoonlijk
stuk, niet te zeggen de uiting van een
min of meer boos humeur. Zij tracht
de zaak te brengen op een terrein,
waarop zij stellig niet behoort en met
liet oog daarop poogt dit schrijven den
indruk te vestigen, alsof de eerste vraag
om uitlevering eigenlijk heeleniaal njet
in strijd w-as met onze constitutie en met
het geschreven recht, alsof onze eigen
verplichtingen tegenover onszelf niet
per saldo de allereerste maatstaf onzer
iiande'fingen behooren te zijn.
Terwijl het antwoord der Nederland-
sche regeering er de aandacht op ves
tigde, dat de overwegingen, die haaf
leidden „s'èlévent au dessus de toute
appréciation de personnes",. tracht dit
nieuwe schrijven de zaak op liet terrein
te brengen van appreciatie van de da
den en de motieven van den persoon
van den gewezen keizer.
Terwijl de Nederlandsche regeering
in overeenstemming met alom erkende
rechtsbeginselen er op wijst, dat van
uitlevering aan een rechter alleen spra
ke had kunnen zijn. indien een jurisdic
tie hadde bestaan, die in geval van
oorlog recht zou spreken over vóór de
pleging tot misdrijven gestempelde fei
ten poogt dit stuk ook deze zaak om te
keeren en zegt van een nieuwe juris
dictie komt niets, tenzij gij den weg
daartoe helpt bereiden en vraagt dan
in dat verband 'iets, dat met. liet wezen
van deze jurisdictie in flagranten strijd
zou zijn.
-Aan onze regeering zal het niet moei
lijk vallen op dit nieuwe" schrijven eer.
waardig antwoord te geven. Indien van
zekere zijde mocht worden gespecu
leerd op de mogelijkheid, dat een argu
mentatie van den aard ais thans ge
boden de zaak ook bij ons van het ter
rein van het feitelijk recht op dat van
de persoonlijke appreciatie zou bren
gen, dan moeten wij hieraan toevoegen,
dat deze speculatie van te voren tot
mislukking is gedoemd.
„De Tijd" schrijft
Wie het antwoord der Entente over
de uitlevering van den ex-keizer leest,
zai erkennen, dat de rechtvaardige en
waardige houding, door onze regee
ring tegenover de eerste nota aangeno
men. klaarblijkelijk haar uitwerking ten
goede niet heeft gemist. Hef reciits-
standpunt -waarop zij zich onaantast
baar had -geplaatst, wordt door de En
tente zélfs niet betwist, en de rnogend-
'den vefiaagen niet, dat Hr. Ms. re-
geermg zal afwijken van haar traditio
neel 'beleid.
Weinu, zou men zeggen na het con-
srateeren met tevredenheid van liet be
haalde succes, dan moeten de mogend
heden ook de conclusie der Nederland
sche regeering billijken. Maar neen, de
logica derbestraffers van Duitschland,
'Ie NedetiaSd in een internationaal
proces buiten het gewone recht om vil
len betrekken, heeft behoefte aan een
ontboezeming*'an de gevoelens, welke
zich door het Nederlandsche antwoord
niet bevredigd- achtten.
De „Residentiebode"
De dreigementen, in dit stuk ver-
-preid. zuilen op! Nederland geen Indruk
maken. Wie op set recht steunt gaat
mieraaotl ribS veer bangmakerij uit den
r.-eg.
Ja, .-fiat was 'j,.-.antwoordde ze .en
haaide diep adem.
Wat smaakte hef 'trun lekker, toen
ze in Kraeiperifeurg can hun souper-
zaten. Eerst had 'Kathv Eilert slechts
belegde broodjes .«-jiien hebben, doch
met een gebaar va;;i een -Croesus haai
de hij zijn -portemonnaie--uit den zak en
hield haar die geopend onder de oogen.
Ziedaar zeven mark en vijftig pfen
nigs, die ik de vorige .maand gespaard
heb, cn nu zouden niet eens ver
kwistend mogen zijn Men nam dus
iets wprms.
ja, zei ze, nis u er zoo warmpjes
in 'i'if - en lachend haalde ze eveneens
haar beursje voor den dag dan moet
ik ook ma»»" eens royaal -ajn.
O. was het eenige. wat hij zei,
toen ze op deze manier toonde, niet ie
willen hebben, dat hij voor haar mee
betaalde. Doch roen ze hun Schnitze
hadden verorbe 'ti, wenkte hij den kell-
ner, liet zich dc Wijnkaart geven, wees
met den vinger aan', wat hij verlangde,
schoof Kathe Eilert's .Half gevuld bier
glas weg en zei, toen de. halve f'esch
Kupferberger Goid voorwen op de taft!
stond Dat moet it zigb .'aten welge
vallen. ik zou gaarne met iets beters
dan een restantje bier met u willen
klinken op den dag van heden en op
een wederzien.
Ze weerstreefde nier. nam het gevul
de glas, dat hij haar aanbood, -keek
hem aan, zooals hij haar aanzag, en
oog in oog dronken beiden.
Hij had zijn glas geledigd in het
Evenmin doet heel mooi aan de toe
speling op „reactie". We zijn al heel
ver gekomen met den Volkenbond. Het
standpunt van het positieve recht,
waarop Nederland zich stelde, wordt
zoowaar aan „reactionaire betoogin
gen" gekoppeld. Zulke reactie is echter
alleen troef in de pogingen der Entente,
die teruggaat tot de oude heidensclie
begrippen van „vae victis".
De duurtewet.
Door het bestuur der vereeniging van
Nederlandsche werkgevers is een adres
gericht aan de Twee]de Kamer, waarin
wordt opgemerkt, dat het bestuur uit
de memorie van antwoord gezien heeft,
dat de regeering, behoudens op enkele
ondergeschikte punteh, het advies van
den Niiverheidsraad iliet heeft gevolgd
en met name de bepaling van artikel
3 vrijwel ongewijzigd heeft laten be
staan. Het bestuur wijst er daarom nog
eens op dat naast.de groote rechts
onzekerheid, welke door ongewijzigde
aanneming van dit arjikel 3 zal worden
geschapen daarvan ook een ernstige
demoraliseerende invlfied op het zaken
leven in ons land zal. uitgaan, doordat
men veel minder waartde dan tot dusver
aan het eenmaal gegeven woord zal
hechten. Om die reden verzoekt het be
stuur der Vereeniging van Nederland
sche Werkgevers met aandrang, artikel
3 van het ontwerp van wet, houdende
maatregelen [er bestrijding van het on
redelijk opdrijven en ftoog houden van
prijzen, te verwerpen lof niet dan na
zeer ingrijpende wijziging te aanvaar-
t'en' f
Bewegingsvrijheid militairen.
Naar wij vernemen heeft de minister
van oorlog a.i. een beschikking geno
men, waardoor in den vervolge aan mi
litairen, behoorende tot liet gehuwde
beroepspersoneel, tevens gezinshoofd,
die door woningnood of detaeheering
gescheiden leven van hun gezin, de mo
gelijkheid geopend wordt 0111 tweemaal
per week instede van eenmaal per twee
weken, met vervoer voor rijksrekening,
bewegingsvrijheid te genieten naar de
woonplaats van hun gezin.
Vrijwillige 'landstorm, en kostwinners
vergoeding.
Bij rondschrijven van 23 juli ',919
werd ter kennis van de burgemeesters
gebracht o.m. dat de verwanten van
degenen, die bij den vrijwllligen land
storm dienst doen tins zoowel
dienstplichtigen der militie, der land
weer of van den landstorm ais vrijwil
ligers bij den landstorm cn militairen
behoorende bij het rooervepersonee!
aanspraak hebben op kostwinnersver
goeding naar de regelen, welke ten tijde
van de dienstvervulling bij Jen viiiwil-
ligen ilandstorm gelden. Thans heeft de
minister van oorlog a.i. aan de burge
meesters het verzoek gericht 0111, wan
neer eerlang zoodanige militairen bij
den vrijwiliigen landstorm in wcrkelij-
Iten dienst gesteld mochten worden, tie
-desbetreffende vergoedingsaanvrageu
onverwijld te doen behandelen en daar
op ten spoedigste een beslissing te ne
men. Bij de beoordeeling van de behoef
te aan vergoeding hebben de burge
meesters er op bedacht te zijn, dat over
eenkomstig liet desbetreffend rond
schrijven van 30 October 1919, bij de
vaststelling van het vergoedingsbedrag
niet in aanmerking moet warden geno
men de toe:age welke de feij den vrij-
willigen landstorm dienstdoende mili
tairen genieten wanaeer van dier, iand-
-rim^nrT
Tare was nog .een restje, dat nog even
schuimde ze *eek er naar en .zei
- M?in eerst- champagne.
Rudoff Mtiltenhof keek naar haar
tippen, cüe nog wichtig waren van het
schuim. De eerste champagne de
c-ers.te kus ze fcboefde het hens niet
te vrrtélles.
Kathe,, lieve, fev? 'Kathe
Zij rilde op Tter geluld van a-jn
zacht fluisterende stem en hsef met op-
vaste hand iet glas ep on. het naar
den motsd te brengen. Doch eer haai
lippen hes nog hadden .aangeraakt, had
.hij het aap de zijne gebracht en dronk
het laatste wan Staar clt38$tagi% uit.
Nu gevoef.de ze, dat zs een gevoel
kreeg, aisof er een heete, beilwehnende
gloed in haar opsteeg angstig sprong
ze op. keek om zhh heen «5 ov.«.' de
nienschenmassa. die schouder pan
schouder nm de mintafeltjes zat, liet ,de
oogen als angstig zoekende over de
uitgestrekte watervlakte van het Lan
ge meer dwaien, zag in het drijvende
pi-.rper van het avondrood de donkere
rookwolk, welke opsteeg uit den
schoorsteen der boot, die van Schomö-
ckwrtz kwam aanvaren, en riep, terwijl
ze met den vinger daarheen wees
Daar komt ons schip Zwijgend knikte
hij en stond op. Om den wijn, die nog
in de flescii was, bekommerde hij zich
niet. Daar kon voor zijn part de keli-
ner van smullen. Eerste dronk daar
in lag hef kostelijke.
En nu waren ze weer op de stoom
boot. Ze hadden gelukkig nog twee
storm in verband met buitengewone
omstandigheden een militair gebruik
wordt gemaakt.
De minister acht het niet uitgesloten
dat de gehaaste behandeling der onder-
werpelijke aanvragen om vergoeding in
sommige gevallen den burgemeester te
goeder trouw houdt tot een beslissing
welken naderhand blijkt te gunstiger te
zijn uitgevallen. De burgemeesters
mogen er dan echter op vertrouwen dat
de minister bij nadere goedkeuring der
door hem verantwoorde sommen met
die omstandigheid in milden zin reke
ning zal houden.
Per telefoon aangeboden telegrammen.
Bij de intrekking van per telefoon
aangeboden telegrammen, waarvan de
overseining nog niet is begonnen moet,
waar de handeling van het aanbieden
per telefoon is afgeloopen en de des
wege verschuldigde kosten dus ziin ver
bruikt, een bedrag van 20 cent worden
ingehouden Om dezelfde reden wordt
bij intrekking van in rekening-courant
aangeboden telegrammen een bedrag
van 15 cent ingehouden.
Een vredes-zegei.
In de eerste dagen van Maart zal aan
aile postkantoren van Nederland „de
Vredes-postzegel" verkrijgbaar zijn,
waarvan de opbrengst is bestemd voor
de restauratie van de kathedraal te
Reims. Het initiatief voor dit plan is
uitgegaan van een comité te Kopen
hagen.
Men merkt ons echter op, dat dit ze
gel als frankeerzegel hoegenaamd geen
waarde heeft en alleen naast het ge
wone frankeerzegel dient te worden
aangebracht. De kleur voor Nederland
is blauw.
De lieer Henri de Sauvage Nolting te
Dordrecht is secretaris van het comité
voor Nederland.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
De uitsluiting in de textiel-industrie
voorkomen.
De wevers der firma Serphos <S Zo
nen te Enschedé hebben met algemeene
stemmen besloten Maandag den arbeid
te hervatten, op de door de fabrikan-
tenvereenïging toegezegde voorwaar
den, dat de richtloonen moeten worden
betaald en een commissie bestaande uit
4 ieden der fabrikantenvereeniging en
4 leden der textielarbeidersorganisaties
een onderzoek zal instellen naar de
grondstoffen en den technischen toe
stand in de fabriek, welke commissie
voorlichting zal ontvangen van de
firma en de arbeiders. De groote uit
sluiting is dus voorkomen.
GOD NAAR MODERNE EN
ORTHODOXE BESCHOUWING.
De tegen gisterenavond uitgeschre
ven debatavond tusschen ds. N. J. C.
Scherinerhorn uit Nieuwe Niedorp en
dr. Joh. de Groot, alhier, werd door een
overtalrfjk publiek bijgewoond. Niet al
leen was er in de groote zaal van „de
Oude Vriendschap" en 't aangrenzende
zaaltje geen zitplaats onbezet, maar
ook moesten velen zieh met een staan
plaats in de zaal of een plaatsje tus
schen de coulissen op het tooneci te
vreden stéllen.
De vergadering werd namens de
commissie van voorbereiding geopend
door den heer L. P. van Oorschot, die
de aanwezigen en inzonderheid de
beide sprekers welkom heette en eraan
herinnerde, dat deze vergadering een
gevolg is van 'het korte debat tusschen j
■de beide heeren op den feestavond van
plaatsen op 'het opperdek veroverd en
zaten nu daar, van beide kanten dicht
op elkaar gedrongen.
Heel zachtjes en voorzichtig schoof
Slij zijn hand ■vooruit en legde die in de
ka re. welke in haar schoot rustte.
Lis-ve, ïieve Kiitbe, .fluisterde hij
n'«< eenmaal.
Voor haar blikken zag ze de avond-
sdJttnering. zag ze in haar verbeelding
het geluk, dat-ze ook meende te hooren
in hes zachte, stampende geluid van
het vaartuig, dat met zijn raderen het
water doorkliefde.
Wachten twee, die trouw aan
.elkaar op tiun geluk wachten.
Steeds' feederder drukte zijn hand
de hare en heel zacht leunde haar
hoofdje fegen zijn schouder.
Hadden ze gedurende de terugreis
met elkaar gesproken Ze wisten het
niet, toen de stoomboot in Treptow
aanlegde. Ais gedragen door den
stroom van passagiers, die uitstapten,
kwamen ze aan land en bij de rotonde
aan den grooten weg, waar de trams
stiihieiden. Nog eer zij dat helder ver
lichte pleintje heeiemaal bereikt had
den, bleef KSthe Eilert slaan en zei
hier willen we afscheid nemen.
Afscheid dat woord pakte hem
als een vuist, die hem plotseling wak
ker schudde uit een droom.
Wel neen, ik breng 11 natuurlijk
naar huis riep hij driftig.
Neen, was 't korte antwoord. Hier
willen v;e-elkaar vaarwel zeggen.
Haar stem klonk kalm, doch haar
wordt door 21.000 artsen erkend
als het beste versterkingsmiddel
voor Zenuwen en Lichaam.
„de Dageraad" op i7 October jl. Hij
deelde verder mede, dat ieder der hee
ren eerst drie kwartier zou spreken en
daarna nog ieder een half uur en drong
er op aan niet te storen door interrup
ties of applaus tijdens het uitspreken
der redevoeringen.
Het eerst verkreeg ds. Schermerhorn
het woord, die zeide, dat ieder zich
afvraagt, hoe sta ik tegenover de wer
kelijkheid van het leven, dit deed ook
de eerste menseh en daarbij is er steeds
een streven om het onverklaarbare te
verklaren daarom is de geschiedenis
van den godsdienst van zooveel belang
en behandelde spreker deze het eerst.
Ds. Schermerhorn ging na hoe het
eerst het animisme ontstond, waarbij
men geloofde, dat alles wat leeft, be
zield is door een denkende, voelende
geest, een zeer primitieve philosophic
dus. Toen volgde het spiritisme, dat in
plaats van geesten gebonden aan het
zichtbare, zich geesten voorstelt, die
zich vrij kunnen bewegen. Het potite
momsme was de leer, die aanneemt,
dat er geen dualisme bestaat.
Onder politeïsme verstaat men het
veel-godendont, en de geesten worden
dan al meer en meer vermensehelijkt.
Dit stelsel ontwikkelde zich en voerde
tot 't moranchistisclie politeïsme, tot den
god die alles beheerscht, die souverein
is over de andere goden. Dit was alles
nog natuurgodsdienst, die zich ecMer
ontwikkelde tot ethischen godsdienst,
welke verband legt tusschen het die
nen van God en het teven. Men meen
de, dat het niet voldoende was God
offers te brengen, maar begreep, dat
God aan de mensehen eischen stelde.
Het gevolg hiervan was, dat personen
opstonden ais Mozes en zoovele ande
ren, die deze eischen in woorden brach
ten,- volgens hen zoo ais God ze hun
ingaf. Dit is nok met het Christendom
zoo. jezus Christus was een menseh.
die een prediking van bepaalde eischen
bracht maar bij allen is het de pro.-,
jectie van hetgeen zij zelf voelen. Zoo
was het ook met Mohammed. Zooais
de Christen zegt, dat de Biibel de
waarheid is, 'zegt de Mohammedaan
dat de Koran het is en spreker weet
niet. waarom het eene meer waarde
heeft dan het. andere.
Spr. stelt de vraag, wat dit alles ons
ieert en zegt, dat het kenmerk dat men
steeds terugvindt, is het element. God
is voor den menseh een bovenmensche-
lijke macht. De denkende menseh heeft
steeds begrepen, dat er iets boven hem
is, dat hij zich afhankelijk voelt en dit
voerde tot personificatie.
Hoe meer men echter doordenkt,
hoe meer men overtuigd geraakt, dat
er geen plaats voor God is in het
heelal de persoonlijke God is voor
spr. dood, maar hij is daarom nog geen
atheïst. .Men moet komen tot het pan
theïsme, waarbij zich openbaart het
geen spr. liever geen God noemt, maar
liet leven, de groote kracht van de
onverbrekelijke evolutie.
Aüen hebben dezelfde innerlijke er
varing, maar weet nier hoe ze toe te'
passen ieder voelt dat er in zijp. bin-
tippen waren bleek en in haar oogen
lag een uitdrukking, alsof voor haar
een dag vol zonneschijn ten einde was
en alies. .wat nu nog zcu komen, in
nacht cn duisternis was gehuld.
't Was of de keel hem werd dicht
geschroefd. Hij kon geen afscheids
woorden vinden en deze uitdrukking in
haar oogen, hij kon ze niet zien. Wat
zou hij haar ook zeggen Wat moest
hij haar ook zeggen, wanneer hij een
eerlijke kerel wilde zijn Dat alles
slechts een spei was geweest en zij het
spel toch niet zoo ernstig moest opvat
ten Moest hij dat werkelijk En zon
dat dan eerlijkheid zijn En was de
kus misschien geen eerlijke geweest,
omdat hij eerlijk van haar hield En
deed het hem misschien geen leed, dat
men thans afscheid nemen moest Ais
er in haar oogen maar niet dat wach
ten lag zoo n wachten, dat hij voor
haar het licht zou ontsteken, waarmee
ze in 't donker haar weg verder kon
gaan.
Hij had haar plotseling in de scha
duw van den boom getrokken, waar
naast ze stonden, en kuste haar feeder
op de oogen. Niet nog eens op den
mond, maar alleen maar op de oogen,
zoodat hij het wachten daarin niet
nieer zou zien. En hij fluisterde
Tot weerziens, Kathe Lieve
lieve Kathe tot weerziens I
(Wordt vervolgd.)
