3)oor eiaen kracht
jNüUï, 41
a8e «fcuurtfaxigS"
I920
WOENSDAG 18 FEBRUARI,
KAMEROVERZICHT.
.ETON
BINNENLAND
VUSSUNGSCHE COURANT
ADVERTENTIE-PRiJS
yan i4 regels: ƒ1.voor iedere
regel meer 24 centbij abonnement spe
ciale prijzen. Reclames 48 cent per regel
Dienstaanbiedingen en dienstaanvragen
van i_5 regels 50 centiedere regel meer
12 cent, bij contante betaling.
Familieberichten van 16 regels ƒ1.55,
Iedere regel meer 24 cent.
ABONNEMF.NTS-PRIJS
Voor Vlissingen en genieenten op Wal
cheren 2.per drie maanden. Franco
door liet geheele rijk ƒ2.30. Week-abon-
nementen 15 cent. Atzonderlijke nummers
4 cent.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Dinsdag.
Met Volkenbondsverdrag.
De houding van den nestor der Ka
mer, den heer de Savornin Lohman,,
wijkt nogal af van die der overige le
den. Hij zegt niet dat hij tegen of vóór
aansluiting zal stemmen. Vooraf
wenscht hij van de regeering eenige in
lichtingen. Is het mogelijk, vroeg hij, dat
Nederland met aansluiting wacht, tot
dat andere mogendheden, met name de
Centralen, zijn toegelaten En in de
tweede plaats wenschte hij te weten, of
de neutrale staten medezeggenschap
zullen hebben bij de herziening van het
vredestractaat, dat beslist hierzien moet
worden. Van liet antwoord op deze vra
gen zal het afhangen, of hij vóór of
tegen stemt. Omtrent de waarde van
liet vredestractaat was hij zeer scep
tisch. Feitelijk verandert er niets in den
algemeenen toestand. Hij voorziet ech
ter, dat uit de toepassing van het trac-
taat allerlei moeilijkheden en geschil
len zullen voortkomen, waarbij Neder
land, als het toetreedt, zal worden mee
gesleept. Het zal vreemde troepen moe
ten toelaten, het zal den uitleg van het
volkenrecht moeten aanvaarden, dien de
groote staten geven. Feitelijk dient de
Volkenbond alleen, om den toestand te
handhaven, die te Versailles is gescha
pen. Geen nieuwen toestand schept het.
De vrijheid van de zeeën wordt niet ge
waarborgd de vrijheid der havens
evenmin geheime verdragen blijven
mogelijk van vermindering van bewa
pening is slechts schijn. Van gelijkbe-
rechtigdheid der staten is geen sprake.
Ook deelde de heer Lohman niet de op
timistische opvatting, dat uit dit trac-
taat iets goeds kan groeien. Hij stelt
zich zeer gereserveerd tegenover de
toetreding en hij maakte zijn stem af
hankelijk van de antwoorden op de
twee zooeven gestelde vragen.
Hoe de heer van Ravesteijn er over
dacht, weten wij dadelijk, als hij gezegd
heeft, dat z.i. de Volkenbond beoogt de
instandhouding van het kapitalisme.
Deze Volkenbond is een carricatuur
van den Bond, die allen ter wereld
wenschen, aldus de heer Troelstra.
Hebzucht en wraakzucht hebben dezen
Bond geschapen en zij leiden tot terri
toriale verhoudingen, die vele kiemen
voor conflicten in zich vatten. Voor het
beginsel bestaat op de geheele wereld
geestdrift, maar hoe meer geestdrift,
des te grooter de ontnuchtering bij het
wc-rken van dezen Bond.
De tendenzen van dezen Bond zijn
bewaking van de uitvoering van het
Vredesverdrag en de opbouw van het
nieuwe wereldgebouw. Ons land mag
zich niet laten gebruiken om een econo
mische of militaire voormuur te zijn
Smt
Roman van H. ABT.
2i)
Oh dat is maar verder kwam
hij niet. Wat hij had willen zeggen,
scheen hem plotseling zoo banaal. Hij
keek naar den grond en na een poos
stilzwijgen zei hij niets anders dan
Mijn ouders zijn beiden dood.
Broers of zusters heb ik nooit gehad.
Zoo geheel aileen bent u
Er lag zcoveci medelijden in die
woorden, dat hij het hootd nog dieper
boog, wij! hij zich schaamde voor het
medelijden, dat hij niet verdiende.
Maar u hebt toch bloedverwan
ten vroeg ze nog.
Hij knikte. Ja, oom Jobst. En onwil
lekeurig glimlachte hij even.
Ook op haar ernstig gelaat kwam
even een glimlach.En ik mijn tante
uit Luckenwalde.
-- En waar we, wat familie betreft,
zooveel punten van overeenkomst heb
ben, zouden we elkander niet als
trouwe vrienden steunen riep hij. En
aan zijn toon was het duidelijk te be
speuren, hoe blij hij was. dat het ge
sprek een minder ernstige wending
nam.
Eerst haar weer wat vertrouwe
lijk maken, dacht hij en reeds kwam
bij hem de luchthartigheid weer bo
ven, die nooit veel tijd laat voor zelf
beschuldiging. Eerst nog eens een ver
tegen Duitschland. Het kan dit niet
doen, omdat de opleving van dit land
voor ons vaderland van het grootste
belang is. Opleving van Duitschland is
een internationaal belang, dat gelukkig
steeds meer wordt ingezien in alle lan
den. De overwonnenen moeten in den
Volkenbond worden toegelaten, evenals
Sovjet-Rusland. Wijziging van den
Volkenbond zal onvermijdelijk zijn en
daarbij zal de ontwapening het eerst
herziening eischen. De financieele cri
sis, de economische ontreddering, zul
len dringen tot beperking tot de uitga
ven en het eerste waarop bezuinigd kan
worden is de militaire begrooting.
Daarom heeft hij geen bezwaar om
Nederland te doen toetreden. De Vol
kenbond zal met zijn tijd moeten mee
gaan of hij zal geheel uiteenvallen en
juist daarom kan het minder gevaar,
dat Nederland toetreedt dan er buiten
blijft.
De ex-keizer.
Het Haagsche Correspondentiebureau
meldt
Wij meenen te weten, dat het schrij
ven van den Oppersten Raad, tot onze
regeering gericht, naar aanleiding van
het Nederlandsche antwoord op het
verzoek om uitlevering van den gewe
zen Duitschen keizer, eenvoudig de on-
derteekening draagt Lloyd George,
zonder eenige verdere aanduiding van
ambt of van de hoedanigheid, waarin
de Engelsche minister-president het
schrijven van zijn naamteekening vo ~r-
zag.
De „Daily News" zegt, dat er twee
lezingen mogelijk zijn van de krachtig
gestelde nota, die de geallieerden aan
Holland hebben gericht. Zij kan een
openhartige poging zijn om de Hollano-
sche regeering te bewegen den keizer
aan de geallieerden over te leveren,
maar dan niet om terecht te staan. Uit
de bewoordingen van de nota vait dit
laatste duidelijk op te maken. .Men kan
niet ontkennen, dat deze nieuwe eisch
Holland in een vrij moeilijke positie
brengt.
Aan den anderen kant zou juist de
zeer krachtige taal, die gebruikt wordt
om een kleinen .neutralen staat te dwin
gen tot den hoogsten plicht, om den
persoon van een eenzamen, rampzali
gen ouden man uit te leveren, het ver
moeden wettigen, dat het beroep in het
geheel niet tot Holland gericht is. Het
is veeleer een aanklacht met de wereld
als rechter. Waarschijnlijk schuilt de
eigenlijke strekking van de nota in het
betoog, dat de aanwezigheid van den
vroegeren keizer zoo dicht bij Duitsch
land een bedreiging is voor den vrede,
welke zijn verwijdering naar een ver
afgelegen Hollandsche kolonie zou kun
nen wegnemen. Dit zou ten slotte de
minst gevaarlijke oplossing van een
raadsel zijn, dat men liever niet aan de
orde had moeten stellen.
De „Daily Express" schrijftDe uit
levering van den gewezen keizer, die nu
uitdrukkelijk beschuldigd werd var. de
verantwoordelijkheid voor den moord
op tien millioen menschen in een oor
log, waarvan hij" de bewerker is ge
weest, wordt opnieuw geëischt.
Wij kunnen niet aannemen, dat het
gezonde verstand van het Hoilandsche
pubjiek niet onder den indruk zou ko-
andering van tooneel. Bn vol ijver, als
of liet plezier van den dag door niets
was verstoord, begon hij Kathe Eiiert
uiteen te zetten, wat hij zich verder
nog op hef punt van wandelingen door
't boscii en tochtjes op 't water had
voorgesteld.
Ze. ging er niet verder op in en kei
alleen maar Ik zou graag bijtijds
thuis zijn. !n elk geval niet later dan
om acht uur.
Om acht uur hij glimlachte on
merkbaar. Dan moeten we ons daar
naar richten. Op de minuut af kan ik
het natuurlijk niet berekenen.
Ze begonnen weer te wandelen.
Kathe Eiiert schreed met flinken pas,
vooraan, Als hij het woord tot haar
richtte, gaf ze antwoord, doch tot een
gesprek kwam hef niet. Toen beg on
hij plotseling druk ie praten* zonder er
zich om te bekommeren, of ze ant
woordde of niet. Hij sprak over zich-
zelven, begon het een en ander uit zijn
leven te vertellen, alsof hij plotseling
behoefte gevoelde om zijn hart eens uit
te storten. Van zijn kindsheid, van zijn
jongelingsjaren sprak hij, waarheid en
verdichting dooreenmengend of zich
siechts heel in 't algemeen uitdrukken
de, zoodat zij naar haar welgevallen
zich van een en ander een voorstelling
kon vormen.
Mijn vader had een zaak geen
groote, maar toen hij leefde, bracht
het behoorlijke winsten. Hoe het
later met mij ging hij haaide de
schouders op en maakte een beweging
met de hand, alsof hij iets wegschoof,
waarover niet veel te spreken viel,
en zei toen als bij zichzelven De vier
men van de waardige en plechtige wijze,
waarop de geallieerden hun zaak be
pleiten en waarop zij Holland herinne
ren aan de plichten tegenover de
menschheid en de gerechtigheid. De
Hollanders worden ernstig maar hof
felijk gewaarschuwd, dat Wilhelm II
althans op de plaats zelf of op een af
stand onderworpen moet worden aan
de maatregelen, die een waarborg zul
len verschaffen, dat hij onmachtig za!
zijn, om Europa weer te bedreigen of
den vrede van de beschaafde wereld te
verstoren. Het is moeilijk te getooven,
dat Holland in haar leer over de heilig
heid van het asylrecht zoover zal gaan,
dat het dezen eisch afwijst.
Nederland eri België.
De Brusselsche redacteur van „de
Maasbode" seint
De „Soir" en de Nation Beige"
spreken het bericht tegen dat de re
geering hare goedkeuring zou gehecht
hebben aar. het ontwerp-verdrag fus-
sehen Nederland en België.
Volgens deze bladen moet de regee
ring eerst, alvorens die goedkeuring te
verleer.en, overleg plegen met de com
missie voor buiteniandsche zaken uit
de Kamer.
In tegensreiling hiermede handhaaf
ik mijn bericht, dat ik uit de beste
bron ontving.
Door de Belgische regeering is wel
degelijk hare goedkeuring aan het ont
werpverdrag gehecht. Zij zal natuurlijk
het verdrag niet teckenen, alvorens
met de commissie voor buiteniandsche
zaken overleg tge hebben gepleegd.
De zaak-Van Groenendae!.
In een gesprek, dat een correspon
dent met den heer Van Groenendael
heen gehad, deelde deze mede niet van
plan te zijn, zijn mandaat van Kamer
lid neder te leggen. Hij meende nog
wel het vertrouwen van een zeer groot
gedeelte van zijn kiezers te hebben.
De heer' Van Groenendae! meende,
dat wanneer een stemming kon plaats
hebben volgens het vroegere kiesstel
sel. hij bij bedanken zeker weer zou
worden herkozen. De tegen hem ge
richte beweging schreef hij voorname
lijk toe aan persoonlijke antipathieën.
De heer Van Groenendael zal bin
nenkort voor zijne kiezers de geheele
zaak en wat daar achter zit duidelijk
uiteenzetten.
Scheiding van Kerk et: Staat'.
in het departement van binnenland-
sche zaken heeft gisteren een confe
rentie plaats gehad van de ministers
van binnenlandsehe zaken en van fi
nanciën en den secretaris-generaal in
algemeenen dienst, mr. I. B. Kan, met
vertegenwoordigers van de verschil
lende Kerkgenootschappen in Neder
land.
Nieuw lid der Tweede Kamer.
De heer j. W. Niemeyer, lid van tie
Tweede Kamer, behoorende tot de
vrij-liberale partij, is voornemens als
Kamerlid af te treden, in verband.met
zijn drukke werkzaamheden.
In zijn plaats zou dan automatisch
liet oud-lid der Kamer, de heer D.
Nierstrasz treden, of indien die zich
niet. bereid verklaard de heer Drion,
eveneens oud-Kamerlid.
Vreemdelingen op de koopvaardijvloot.
'n een adres aan de Tweede Kamer j
vestigt de vereeniging van Nederland-
weken bij Brömmcimann dat waren
de slechtste niet.
Met steeds grooter belangstelling had
Katlie Eiiert geluisterd. Een paar malen
glimlachte ze bij zijn woorden, een paar
malen ook zag ze hem met haar goe-
digen, welmeenenden blik aan, ais ze
uit zijn veranderden toon meende te
hooren. dat hij bitterheden uit het le
ven verzweeg.'En eindelijk riep zé vol
vuur maar u zou toch een veel betere
betrekking kunnen vervullen ;*u bent er
toe in staat, zoodra u maar wil.
Den hemel zij dank, nu kon men weer
met haar praten. Zijn oogen begonnen
te schitteren. Meent u vroeg hij, alsof
het hem gelukkig maakte, dat ze zoo
veel vertrouwen in hem stelde.
Zeer zeker meen ik dat Ze kwam
steeds meer in vuur. U moest alleen
maar op de rechte plaats zijn, waar men'
u een zekere zelfstandigheid lietwant
men werkt te beter naarmate men-groo
ter verantwoordelijkheid heeft.
En een lessenaar verder moesten
een paar oogen zijn, die er voor waak
ten, dat ik geen fouten in 't grootboek
maakte, viel hij haar in de rede, bleef
staan en keek haar met een weispre
kenden glimlach in 't gelaat.
Ook zij glimlachte.
Het grootboek ia, als daar een
fout in zit, dan is 't erg.
En plotseling werd ze onder zijn
glimlach gloeiend rood en ze sloeg
haar oogen neer. Zij meende weer te
gevoelen hoe zijn lippen hartstochtelijk
de hare drukten.
Hij scheen het niet te bespeuren, hoe
gloeiende schaamte haar opnieuw op
sche Gezagvoerders en Stuurlieden ter
Koopvaardij de aandacht op het feit,
dat Nederland, in tegenstelling met de
meeste zeevarende naties van beteeke-
nis, nog altijd vreemdelingen toelaat
tot de examens voor officier ter koop
vaardij, hetgeen daardoor practische
beteekenis verkrijgt, omdat duizenden
Duitsche koopvaardijofficieren werk
loos zijn, en zich ten gevolge van den
stand der valuta hunne diensten veel
lager kunnen laten honoreeren.
Het is te vreezen dat deze officieren
in grooten getale, na zich eenige ken
nis'der Nederlandsche taal te hebben
verworven, de Nederlandsche examens
zullen doen en het nationale element,
dat met zooveel moeite de vreemdelin
gen van de vloot heeft verdreven, we
der zulien verdringen.
De vereeniging heeft reeds van ver
schillende zijden vernomen, dat pogin
gen worden aangewend door deze of
ficieren om op de Nederlandsche vloot
te worden geplaatst.
Adressante verzoekt dat in de Schip-
perswet een bepaling worde opgeno
men, houdende, dat alleen Nederlan
ders worden toegelaten tot de examens
voor officier ter koopvaardij.
Daling der vleeschprijzen.
De „Vee- en Vleeschhandel" schrijft:
De omzet in kalf-, melk- en jongvee
blijft aan den tragen kant, uitvoer is
een dooöe letter. De prijzen moeten en
zullen zakken, zooals we bij herhaling
hebben betoogd.
Met Mei kunnen we met 30 millioen
K.G. kaas zijn „opgescheept", 't Kan
een even groote strop opleveren als de
voorraden gezouten groenten ter waar
de van 25 millioen.
Kaasproducenten en handelaren,
groenten- en fruitexporteurs, 't ldainpt
alles de regeering aan, op afname der
overproductie ter levering aan Duitsch
land op crediet (60 millioen voor le
vensmiddelen.)
't Zal de debacle niet afwenden ai
hapt onze regeering toe. Straks klop
pen wellicht de vleesch- en veeëxpor-
feurs bij haar aan om ook met cre-
dieten de export van vleecsh en vee
mogelijk te maken. Zelf zit de regee
ring nog met een 5 millioen K.G. be
vroren vleesch. Doch onderhandelingen
over verkoop zijn gaande, heeft de
minister medegedeeld. Er zal gewis
geld bij moeten, gelijk bij de aan En
geland geleverde 2/2 millioen K.G.
koelhuisboter tot 35 cent per K.G. be
neden kostprijs.
Verdere daling der veepriizen zal
niet uitblijven, al mag er een fleuriger
markt tusschendoor loopen. De varkens
houden wellicht' 't meeste prijs, wijl de
mesferij nauwelijks ioonend is, en van
woivee is geen overproductie.
Maar met de nuchtere kalveren za!
men verlegen worden indien er geen
uitvoer komt en de Amsterdamsche
volksslagerijen, welke het publiek met
geheele ruiten beslaapde opschriften
van vieeschafslag trachten te trekken,
zulien reclamevlakte te kort komen om
het nuchtere kaifsvleesch aan te beve
len. Uitvoer kan geen kwaad, Enge
land zal hier 'den prijs niet opdrijven.
Onze regeering overweegt dan ooit ge
deeltelijke export toe te staan, 't Zal
op consent moeten, doch de Interpro
vinciale commissie boude er alsjeblieft
de vingers af.
Spoor- en tramwegpersoneel,
Het hoofdbestuur van den Christ.
de wangen brandde, maar zei, altijd nog
zoo welsprekend lachende men werkt
te beter, naarmate men grooter verant
woordelijkheid heeft dat heeft u
zeer juist gezegd en daarvan hoop
ik dezer dagen ook oom Jubst te over
tuigen en dan
Hij maakte een welsprekend gebaar
en bleef'naast haar loopen, terwijl ze
vlug voorstapte en aanhoudend hef ge
zicht van hem afgewend hield. Plotse
ling boog hij zich weer naar haar toe.
juffrouw Kathe, u hebt wel ge
zegd boos ben ik niet maar dat,
waarom ik u zoo vriendelijk verzocht
ik ben immers weer goed, dat zei u nog
niet en u bent het ook nog niet. Vv'ant
ais men weer goed is op iemand, kijkt
men hem toch ook we! eens aan.
Maar hoe hij ook vleide, ze keerde
het hoofd geen duimbreedte om.
Dat is hard, zei hij met een diepen
zucht, wanneer men van iemand geloofd
heeft, dat hij de goedheid en de vrien
delijkheid zelf is, en men dan teleur
gesteld wordt. Ja, dat is hard en pijn
doet het ook.
Zeker, een beetje zoo voor de
grap, zei ze en zag hem vast aan zon
der ook maar even met de oogen te
knippen.
Neen I riep hij. Niet voor de grap!
Het is in ernst, dat ik u vraaglaat
mij toch geiooven, dat u weer goed
bent geef mij de hand er op en zeg
hij viel zichzelven in de rede ifc
denk daarbij tot we elkaar weerzien.
Hij stak zijn rechterhand uit en bleef
in wachtende houding voor haar staan.
Zij had de handen aan beide zijden in
I bond van Spoor- en Tramwegperso-
I neel deelt mede, dar het aan Ve hoofd-
I besturen van de Ned. Vereeniging, den
Neutralen Bond, St. Raphael en den
bond van ambtenaren heeft gemeld,
dat de Christ, bond, hoewel zich ge
bonden achtende aan zijn motie, op
zijn congres aangenomen, nochtans
geen bezwaar heeft tegen de te Amster
dam vastgestelde formule, waarin ver
klaard wordr, dat, indien mocht blijken
dat niet in voldoende mate wordt tege
moet gekomen aan de rechtmatige en
billijke verlangens van het personeel,
den leden ter beslissing zal worden
voorgelegd, of ais uiterste mogelijk
heid, door toepassing van scherpere
middelen, het gevraagde za! moeten
worden verkregen.
Waar het hoofdbestuur gaarne ai
het mogelijke wil doen om te geraken
tot loyale samenwerking, gesteund
door alie organisaties, meent het. dat
bedoelde formuie thans ook vatbaar is
voor een uitlegging welke niet in strijd
is met de bedoeling van de op het
bovenbedoelde congres aangenomen
motie. In deze motie verklaarde de Chr.
Bond zich niet aan eenig besluit van
scherpere actie te willen binden en zijn
principieele zelfstandigheid in zake de
te voeren actie in alie opzichten te
willen handhaven.
DE STAKING VAN
HAVENARBEIDERS EN ZEELIEDEN.
De geheime communistische
conferentie.
Het „Hbld." doet nog nadere me-
dedeelingen over de geheime commu
nistische conferentie, te Amsterdam
gehouden en betreffende de verstrek
king van Russische diamanten.
Het geval zit zóó, aldus zegt het
„Hbld."
Mevrouw L. E. RutgersMees was
5 Februari 1919 alleen uit Riga ver
trokken, 8 Februari d.a.v. te Berlijn
aangekomen. Dinsdag li Februari 1919
uit Berlijn vertrokken en 12 Februari
in Holland aangekomen. Zij heeft tpen
in Den Haag, ten huize van den heer
Bettink, Celebesstraat 20 aidaar, de
revolutionaire Kamerleder, Wijnkoop
en Van Ravesteijn gesproken, den
daaropvolgenden dag dr. Herman
Gorter, in diens woning te Bussum,
wien zij, in opdracht van de Russische
soviet-regeering overhandigde één
diamanten kruis, één parelsnoer, één
groote en één kleine diamant.
Deze sieraden waren bestemd om
bier te iande, ten bate der communis
tische beweging, te gelde te worden
gemaakt.
Trouwens, mevrouw RutgersMees
was niet zeer lang geleden, minder
geheimzinnig dan de heer Wijnkoop,
over het doel van haar jongste Russi
sche reis en de artikelen van groote
waarde, die zij voor het voeren der
revolutionaire propaganda hier te lan
de, van Lenin heeft meegekregen.
En als de voorzitter van de geheime
communistische conferentie dichter bij
huis wil blijven, dan zij hem het vol
gende herinnerd
Eind November of begin December
1919 werden aan verschillende juwe
liers door een makelaar te koop gebo
den één diamant van 14 karaat, minst
getaxeerde waarde ongeveer 70.000
en twee brillanten, waarvan de kleur
niet al te schitterend was, die geza
menlijk 25 karaat wogen en een waar
de hadden van 12.000.
de plooien van haar japon gedrukt,
alsof ze iets moest hebben, waaraan ze
zich vasthield, opdat ze hem nog niet
meer van zichzeive gaf dan hij reeds
had, dan hij nam met eiken glimlach,
eiken blik, elk woord en eike teedere
stembuiging.
ïk wacht, zei hij en zijn hand bleef
onbeweeglijk voor haar uitgestrekt, o
ik kan'wachten.
Een rilling liep haar van de schou
ders over de armen tot in de toppen
der vingers. Wachten gulden woord
der hope de bodem, waaruit de mu
ren der toekomst verrijzen, wachten
zooals de jeugd wachten kan op ge
luk.
is het dat, wat zijn zwijgen zegt, wat
zijn oogen verraden, wat ze zoo graag
zou geiooven Wat ze gelooft, van
hem gelooft, in weerwil van de stem,
die haar heimelijk wil influisteren
Voor hem is 't een spel, de stemming
van een oogenblik, niets anders, maar
voor u al 't het noodlot van uw leven
worden.
Wachten ook het geluk kan men
door wachten verkrijgen, als men 't
maar met zijn gansche ziel doet.
in zijn hand ligt plotseling de hare
en hij houdt ze stevig vast en zwijgt.
En mei haar hand in de zijne, beginnen
ze verder te wandelen en opnieuw be
gint het woud te spreken en weeft de
zon gouden wonderen in de groene
schemering. Hun stemmen zijn heel
zacht en toch spreken ze slechts over
nietigheden en van hetgeen hun oogen
om zich zien.
(Wordt vervolgd.)
