no 40 »S® .isairgang: 1920
"^"bimnenland
Maagpijn,
3oor eigen kracht
OINS'OAG IT FEBRUARI.
FEUILLETON
VLISSINGSCHE COURANT
MM BMMM
ADVERTENTIE-PRIJS
Van j_4 regels: ƒ1.— voor iedere
»<rel meer 24 cent bij abonnement spe-
S prijzen. Reclames 48 cent per regel
Dienstaanbiedingen en dienstaanvragen
vnn 1—5 regels 50 centiedere regel meer
17 cent, bij contante betaling.
Familieberichten van 1—6 regels ƒ1.55,
Iedere regel meer 24 cent.
ABONNEMENTS-PRIJS
Voor Vlissingen en gemeenten op Wal-
oCprpn f 2.per drie maanden. Franco
An or bét geheele rijk 2.30. Week-abon-
nementen 15 cent Afzonderlijke nummers
i cent.
IDe ex-keizer.
Naar het Haagsche correspondentie-
I bureau verneemt, is er een nader schrij-
I ven bij de regeering ingekomen naar
janleiding van het antwoord dat op 21
'januari aan den oppersten raad werd
I gegeven op het verzoek om uitlevering
van den gewezen Duitschen keizer.
Overeenkomstig het internationaal
gebruik kan publicatie daarvan door
einze regeering vooralsnog niet worden
verwacht.
Volgens den Londenschen correspon
dent van de ..Petit Parisien" bevat de
nota aan Holland als antwoord op de
weigering tot uitlevering van den ex-
keizer alle bewijzen van de schuld van
den ex-keizer. Zij toont aan, dat zijn
uitlevering in geen enkel opzicht Ne-
derland's eer zou aantasten.
Verder bevat de nota klachten over
het teit, dat geen voorstellen zijn ge-
I daan over het lot van den ex-keizer,
maar zij bevat geen bedreiging.
De nota wijst op de .verantwoorde
lijkheid van Nederland, indien het nabij
de Duitsche grens een centrum van
Duitsche intriges laat voortbestaan.
Voorgesteld wordt den ex-keizer bv.
naar de Soenda-eilanden over te bren-
Nederiand en België.
De redacteur van ,,de Maasbode" te
Brussel seint
Hedenmorgen heeft in het koninklijk
paleis onder voorzitterschap van den
koning een ministerraad plaats gehad,
fer bespreking van het ontwerp Necler-
landsch-Belgisch verdrag.
Atte ministers en de Belgische gede
legeerden te Parijs waren tegenwoor
dig.
De besprekingen duurden van tien
uur tof half een.
Naar wij met zekerheid meesten te
weten heeft de ministerraad het ont
werp Nederlandsch-Beigisch verdrag
goedgekeurd en aan de Belgische ge
delegeerden te Parijs opgedragen deze
beslissing aan de Nederlandsche gede
legeerden te Parijs mede te deelen.
Een der regeeringspersonen ver
klaarde ons na afloop, dat de regee
ring zeer tevreden was over het ver
drag, dat in het belang is van beide
landen.
Op de vraag wat de regeering dacht
van de actie, welke van zekere zijde
tegen het verdrag gevoerd wordt,
antwoordde onze zegsman dat deze
actie voortspruit uit onwetendheid.
Het ontwerp hetwelk door liet comité
voor Nationale Politiek en de Nation
Beige" gepubliceerd is en dat oorzaak
was van de actie der Walen is geens
zins het eind-ontwerp. Het is niets an
ders dan een Verslag van de eerste
zittingen te Parijs door de Nederland
sche gedelegeerden opgemaakt.
Wat de kanalisatie der Maas betreft,
waarover de Assamblée Wallonne nog
gisteren zooveel gerucht maakte, is uit
het exposé van staatsminister Segers
gebleken, dat het een technische en
financieele onmogelijkheid is.
Door de nieuwe kanalen naar Ant
werpen en Rotterdam is deze trouwens
overbodig.
België en Nederland kunnen zich ge-
lukwenschen met het verdrag. Op eco
nomisch gebied is het verdrag een
groote verbetering van dat van 1839
cn van dien aard, dat wij er geen beter
kunnen wenschen.
Z. M. de koning scheen diezelfde
meening toegedaan.
De brcoddistributie.
Het bestuur van den Ned. R. Kath.
Bond van Brood-, Koek- en Bafiket-
bakkerspatroons heeft zich in een adres
tot den minister van landbouw ge
wend, met het verzoek niet te voldoen
aan den wensch van den heer De Mi
randa, wethouder var, Amsterdam, tot
opheffing van de brooddistributie voor
de groote steden. Dit verzoek berust
op de overtuiging, dat het particulier
belang van den bakker, zoowel als het.
algemeen belang door overdracht aan
gemeentebesturen niet zai worden ge
diend, doch beslist geschaad wordt,
dat de willekeurige handeling der ge
meentebesturen (ondanks de Distribu-
tiewet) moggeiijk is, en dat de' vrije
ontwikkeling van het particulier bè-
lanig niet langer moet worden vastge
houden, als in hei waarachtig belang
der gemeenschap noodig wordt geacht.
De wederopbouw van. het
maatschappelijk bestaan.
De oud-minister Treub schrijft onder
het opschrift „La Debacle in de
„Vragen dés Tijds"
Het is bekend genoeg, dat de Rus
sische bolsjewisten er op uit zijn de
zegeningen van hun stelsel over
ons lieele werelddeel uit te storten.
Zoodra hun roode leger den binnen-
iandschen vijand zai hebben ten onder
gebracht, ligt het in hun tactiek de
landen van Centraal Europa, die door
honger en ellende met den dag rijper
worden voor de bolsjewistische revo
lutie-idee, te veroveren.
Wanneer zij hun roode leger tegen
het iri elk opzicht zoo verzwakte
Duitschland richten, zullen de Polen
dan in staat zijn het tegen te houden?
En als hun roode vrienden voor de
grenzen staan, zullen dan de Duitsche
communisten en onafhankelijke soci
aal-democraten de kans niet schoon
achten om den tegenstand, die van re-
geeringswege zal -worden geboden, te
ondermijnen en den chaos in het leven
te roepen, die hen in staat zai stellen
af te rekenen met kapitalisten en bour
geois en de zoo poëtische gedachte,
maar in de uitvoering zoo gruwelijke
cn bloeddorstige communistische sa
menleving te grondvesten
Dat gevaar is waarlijk niet hersen
schimmig.
Het is zelfs de vraag, of het nog wel
af te wenden is.
M.aar zooveel is zekerblijven de
machthebbers talmen met het in het
leven roepen van een geconcentreerde,
internationale actie tot het verleenen
INGEZONDEN iVIEDEDEEUNGEN.
Zuur, Hartwater en slechte Spijsvertering worden spoedig en zeker genezen
door liet MAAGPOEDER van Apolheker BOOM Dit Maagpoeder heeft ge
durende mc-er dan 40 jaren duizende Maaglijders genezen Verkrijgbaar ir de
meeste Apotheken en Drogistwinkels a f 0.90 per doos. Te Vlissingen verkrijg
baar bij ARMAND BENiEST
|- I nu Wiapi
Roman van K. ABT.
De kleine, mollige' hanc! als ge
schapen om gekust en gestreeld te wor
sen. Stijf keek hij er op neer. toen hij
zeiosjes een paar seconden ir. de zijne
hield, en plotseling, na ze snel hartelijk
gedrukt te hebben, weer losliet.
Waarom weer losliet, terwijl de
hand toch uit eigen beweging tot hem
gekomen was Aan den kleinen vin
ger zat een ring, zoo'n klein, dtfn din
getje, een gladde ring, waarop met
zwarte letters de woorden „God be-
schernte u."
BraVo Een fameuze waarschu
wing
Ik heb te danken. Niet voor het
schoone van heden,* maar voor het
goede.
O het was slechts een ver
legen uitroep, alsof ze hem niet be
greep en ze begreep hem toch en
toonde hem dat. Plotseling brak ze het
stilzwijgen af met de woorden
U vertoont tweeërlei gezicht,
zoodat nteri zich werkelijk moet afvra
gen, wat het echte is.
Hij draaide zich om en zag haar
aan. En zweeg. Al zwijgende hield hij
haar oogen als door tooverkracht op
zich gericht. En plotseling nam hij haar
ln zijn armen, kuste haar mond telkens
cn telkens weder en riep
Dat is het echte En dat en
dat
Ze was totaal van streek, ze kon
geen geluid meer geven, zich niet be
wegen. alsof ze geheel verstijfd was,
duldde ze zijn kussen, zijn hartstoch
telijke omarming, maar werd'ondertus-
schen doodsbleek.
Toen hij dat zag, liet hij haar los,
keek haar met verlangende oogen aan
en fluisterde opgewonden
Bent u boos op me En toen ze
nog altijd roerloos bleef staan, her-
'alde hij zijn vraag Bent u boos
op me
Nu schudde ze langzaam het hoofd.
Boos neen. ik heb daar zeker
geen recht toe. Toen ik kwam, moest u
dat we) in uw geest opvatten. En ik
zelf had dat moeten welen. En ik
och, hemel, ik wilde toch niets an
ders dan ook eens jong zijn en een
Zondag hebben.
Ze sloeg de handen voor 't gezicht
cn begon luide te weenen.
Neen neen riep hij nogmaals
hartstochtelijk. Niet weenen! Ik kan.
dat niet hooren.
Hij knielde naast haar neer, dwong
haar met zacht geweld de handen voor
de oogen weg te doen en klaagde
ik kan u niet hooren weenen,
Kathe lieve, lieve Kafhe
Toen ze haar naam van zijrr lippen
hoorde, was ze opeens stil, alsof een
worgende vuist haar het snikken in de
kee! had verstikt. Een paar maal
schokten haar schouders nog en hijgde
haar boezem, maar toen trok ze iiaar
handen uit de zijne, stond langzaam
op, verwijderde zich een paar schreden
van hem en zei op matten toon
U had moeten zorgen, dat ik een
onvermengd aangename herinnering
aan dezen dag had behouden. Ik heb
i ui IIwibbmtJCB
van hulp of zakelijke, economische ba
sis bij den wederopbouw van het
maatschappelijk bestaan der landen,
die gehavend uit den krijg te voorschijn
kwamen, laten zij inzonderheid de ver
wording en verwildering in Centraal
Europa kalm begaan, voorbijziende dat
daarbij ook hun eigen meest vitale be
langen zijn gemoeid, dan staat te vree
zen dat óns werelddeel in betrekkelijk
korten tijd den ondergang zijner be
schaving tegemoet gaat.
Misschien zullen die machthebbers
eerst wakker geschud worden, als de
communistische revolutie in Duitsch
land inderdaad uitbreekt, of als de
roode legers der Russen werkelijk voor
Duitschland's oostgrens komen te
staan.
En zelfs dan nog is het de vraag, of
zij groot genoeg zullen zijn en breed
genoeg zullen weten te' handeien om
met voorbijgang van alle andere, hoe
zeer ook op zichzelf gewettigde over
wegingen. met de Duitsche regeering
en de neutralen, die dan zeker niet
achter zullen blijven, hand in hand te
gaan ter bestrijding van ,het dreigende
algemeen-Europeesch gevaar.
Voor dat uiterste geval wij ik er het
beste van hopen. Alaar zai het dan
niet te laat zijn Wie zai het zeggen
Is het nief zonneklaar in het belang
van gansch Europa', ja van heel de
beschaafde wereld, dat door gemeen
schappelijke hulp-, dat wü hier zeggen
erediët-verleening, van.de zijde van alle
landen, die nog credietwaardig zijn
natuurlijk onder de noodige waarbor
gen, dat het erediet niet voor andere
doeleinden wordt besteed dan waar
voor het werd gegeven ook aan de
bevolkingen van de meest geteisterde
landen de mogelijkheid van een drage
lijk bestaan en van een betere toekomst
geopend wordt en daarmede aan de
zoo gevaarlijke actie voor de commu
nistische revolutie, welke de Europee-
sehe beschaving dreigt te vernietigen,
haar scherpste wapen, de vertwijfeling
eener hongerende bevolking onttrokken
wordt
Hier ligt voor den Volkenbond een
ongezochte gelegenheid reeds aan
stonds zijn practische waarde te too-
nen. Neemt hii de zoo dringend noo
dige internationale credietorganisatie
onverwijld ter hand en weet hij haar
mei den vereischten spoed tot stand te
brengen, dan zal hij r.ïch daarmede
reeds in zijn prilste jeugd een onver
gankelijke eerezuil stichten."
De foodsafhaaldienst te IJmuiden.
Het is we! gewenscht eens de aan
dacht te vestigen op de ouderwetsche
v ijze waarop de loodsafhaaldienst te
IJmuiden is georganiseerd, aldus wordt
aan het „Hbld." gemeld.
Voorheen geschiedde dit afhalen der
zeeloodsen van de uitgaande schepen
met een gewone roeiboot, waarin drie
roeiers plaats namen. Toen de scheep
vaart zich belangrijk uitbreidde, ging
het departement van marine, waartoe
het loodswezen behoort, er toe over de
handkracht door stoomkracht te ver
vangen. Voor dat doel werd met een
sleepdienst een contract gesloten, vol
gens hetwelk steeds een sleepboot ter
beschikking moest liggen.
Onverwachts brak in 1914 de oorlog
uit, waardoor aan de ééne ziide de
scheepvaart belangrijk verminderde en
aan de andere zijde de expioitatie van
zoo weinig blijde herinneringen in mijn
leven.
En toen keerde ze zich om en ging
naar den boschweg, waarlangs ze hier
waren gekomen
Laten we gaan.
Doch hij weerhield haar. en zijn ge
laat was zeer bleek geworden. Neen.
zoo laat ik u niet van hier gaan. Bij
den hemel, ik bedoelde niets, wat u zou
kunnen beleedigen. Ik gevoel zooveel
achting voor u, als ik nog nooit voor
een vrouwelijk wezen heb gevoeld, en
dat van zooeven gebeurde tengevolge
van een plotselingen dwang ;a ze
ker, van een plotselingen dwang
dien ik niet kon weerstaan dat dat
behoeft u de herinnering aan dezer,
dag niet te bederven.
Ze beduidde hem met de hand, dat
hij zoii zwijgen, en zei weer op den
matten toon' van daar straks
iHoud daar toch mee op, bid ik u.
Wij willen er thans niet meer over
spreken. Wij zullen elkaar immers niet
weerzien en' dus zai ik het wel ver
geten.
Nog eenmaal keek ze achterom naar
het stille, geheimzinnige boschje, als
of ze afscheid wilde nemer,.
En liep het.liefst den berg af en
verborg zich in het diepe water met
haar schaamte en haar harteieed, dacht
hij, toen hij het beven van haar lippen
en de drooinerige uitdrukking van haar
oogen zag.
Nu trok hij haar hand aan zijn lip
pen. Kafhe, zoo waar ik hier voor u
sta, ik houd eerlijk van u en .en was
ailes anders dan het nu eenmaal is
was ik waren niet de omstandighe
den. die mij onvrij maken althans
voor het oogenblik onvrij
een sleepboot duurder werd en de uit
gaven daarvoor niet meer in verhou
ding tot de inkomsten stonden. Begrij
pelijk en verdedigbaar was het dus
dat de autoriteiten de oude handkracht
opnieuw invoerden, temeer nu door het
opheffen der loodsstations. in het En-
gelscii Kanaal envuj het Haaks-licht-
schip meer personeel was vrijgekomen
ten einde vooraandere diensten te kun
nen worden te werk gesteld.
Nu evenwel de oorlog tot het verle-
dene behoort en de scheepvaart zich
uitbreidt, is men met den roeidienst bij
den tijd ten achter gekomen, zeer ten
nadeele van her loodspersoneel. In een
roeiboot, waarin plaats is voor hoog
stens vijf man, moeten nu dikwijls ze
ven menschen worden opgenomen,
doordat de loodsen van achter eikan
der uitvarende schepen niet afzonder
lijk worden geland doch in de vlet op
elkander moeten wochten.
Bij gunstig weer kan zooiets nog
goed gaan, doch bij slecht weer of bij
stormbuiten bestaat voor zooveel men
schen in één kleine boot beslist levens
gevaar. Het is trouwens al meer dan
eens gebeurd, dat de viet half vol
sloeg en de inzittenden tot aan de
knieën in het water zaten.
Een ander maai is het gebeurd, dat
de afgehaalde loodsen zich op den
kop van den zuiderstrekdam, dus'op
een van hun werk tamelijk verwijderd
punt, lieten afzetten ten einde plaats
te maken voor de na hen komende col
lega's en daardoor het gevaar voor
gezamenlijk verdrinken te verkleinen.
Naar verluidt had het departement
aanvankelijk het plan weder stoom
kracht te engageeren, doch liet dit
plan weer varen voor een ander, ni. het
in eigen beheer nemen van een motor
boot. Doch ook dit plan dreigt geen
werkelijkheid te worden in loodskrin-
gen loopt althans het gerucht, dat de
vletdiensT, inplaats van opgeheven,
uitgebreid zal worden. Men schijnt dus
de voorkeur te blijven geven aan een
toestand, die geheel verouderd is en
zich niet meer aanpast aan den mo
dernen tijd, waarin liet scheepvaartver
keer belang heeft bij een vluggen af-
haaidienst. Het allerbelangrijkste is
evenwel hef levensgevaar voor hef per
soneel laaf men nief wachten met het
invoeren van verbeteringen tot een on
geluk is geschied, doch van te voren
den toestand verbeteren. Eike dag uit
stel kan mensehenlevens kosten.
Dragen, van vuurwapenen.
Een lid van een erkende schietver-
eeniging werd door den commissaris
van politie in zijn plaats medegedeeld
dat hij geen recht had met zijn geweer
naar de oefenplaats te gaan dan voor
zien van een geleidebiljet dat hij eerst
moest aanvragen. En dan nog moest
het vuurwapen zoo medegenomen wor
den, dat het niet voor dadelijk gebruik
geschikt was en zulks ingevolge de
Vuurwapenwet van 1919. De inspec
teur van den landstorm, kolonel Fabius,
heeft zich toen tot den minister van
oorlog gewend en kreeg het antwoord
dat een lid eener erkende schietveree-
niging gerechtigd is tot het voorhan
den hebben van een voor de schietoe
feningen gebruikt vuurwapen, zonder
bijzondere schriftelijke machtiging.
DE STAKING VAN
HAVENARBEIDERS EN ZEELIEDEN.
De onthullingen over het geheime
bolsjewisten-congres.
Ondanks de pogingen der bolsjewiki
om de onthullingen over hun geheime
bijeenkomst te weerspreken of de be-
teekenis er van te verminderen, wor
den nog steeds nadere bijzonderheden
bekend over deze geheime vergadering.
Omtrent de Amsterdamsche confe
rentie bij den heer Wijnkoop verneemt
„de Maasbode", dat de derde interna
tionale, die te Moskou gevestigd is,
eigenlijk geen afdeelingen bezit, doch
alle communistische partijen zijn er bij
aangesloten, evenals het uitvoerend
comité van binnen- en buitenlandsche
actie, dat te Moskou gevestigd is. Dit
is een particulier lichaam, dat officieus
door de sovjef-regeering wordt ge
steund. Dit comité heett afgevaardig
den (geen afdeeiingen) in de verschil
lende, landen er, afgevaardigde voor
Nederland is de Amersfoortsche heer
Rutgers.
Het persbureau der derde internatio
nale is gevestigd te Amersfoort en
wordt bediend door de leden van den
bond van revolutionaire inteilectueelen.
Voorts hebben ook de revolutionaire
soc. studenten zich beschikbaar ge"-
steid ten dienste van de buitenlandsche
politiek der sovjets.
De heer Rutgers heeft op de confe-
ientie te Amsterdam den toestand in
Polen besproken en verklaard, dat het
Poolsche proletariaat alle landen zal
oproepen, protestvergaderingen te hou
den tegen de Entente-politiek ten op
zichte van Rusland.
De Polen v illen volgens hem niet
vechten tegeir Rusland, aangezien ook
in Polen zelf de revolutie op komst is.
Daar zal het begin der nieuwe revo
lutie dan ook zijn de omwenteling
zou zich vandaar, volgens het plan dè
cariipagne, moeten verplaatsen naar
Duitschland en België, orn vandaar
over te slaan naar Frankrijk en Enge
land.
Wat Nederland betreft, maakte men
zich niet ongerust, de revolutie zoa
daar, volgens den gedachtengang de
zer wereldconferentie, van zelf infore
ken
In verband met deze opvatting over
den revolutionairen gang van zaken in
ons land, is het al weder moeilijk na
te laten, in de uitgebroken staking in
het transportbedrijf althans een hulp
instrument te zien. dat aan deze aufo-
De „Maasbode" vernam voorts, dat
matischerevolutie zai medehelpen
saxanmaHmraaManMefm
Hij hield op, want hoe opgewonden
hij ook was, zijn verstand waarschuwde
hern, dat hij zoo niet mocht voortgaan,
als hij. geen bedrieglijke verwachtingen
wilde opwekken. Het liefst zou hij haar
nogmaals op den róoden mond hebben
gekust en gezegd hebben wees
geen zottinnetje, maar neem. wat de
Zomerzöndag u biedt. Doch hij wist
ook, dat wanneer hij het deed en het
hem gelukte bij haar het begeeren der
jeugd wakker te kussen, zij zich zou
losrukken en waarschijnlijk werkelijk
naar beneden zou springen om bescher
ming te zoeken tegen hem en tegen
zichzglve.
Kathe, zei hij nog heel zachtjes,
zie me aan. Ik smeèk smeek u erom.
En ze zag hem aan, hief de neerge
slagen oogleden op, en beschouwde
hem met een blik, die wilde doordrin
gen tot daar waar de echte waarheid
van zijn wezen te vinden was.
Hij echter knikte. Ja, ja, 't is
werkelijk en waarachtig waar groot
moedertje.
Er klonk een verborgen teederheid
uit dat woord 't was, alsof hij
smeekte Wees toch weer goed.
Dat tooverde een glimlachje om
haar lippen, heel viuchtig wei, maar
toch een glimlachje.
Toen hij dat zag, jubelde hij de
zon Daar komt de zon weer
Zij wilde haar oogen van hem los
rukken, maar het gelukte haar niet en
de verlegenheid, die haar bleek ge
worden gezichtje met een blos bedekte,
maakte haar zoo bekoorlijk, dat hij
niets anders meer gevoelde dan alleen
dit hij moest dit oogenblik onthou
den en vasthouden, wat lieve meisjes
bedeesdheid niet wil toonen en toch
zoo duidelijk verraadt. En hij dacht
niets anders dan wat ziet ze er
jong uit Als een zeventienjarige.
En nog eenmaal zei hij zacht en met
een teederen toon Grootmoedertje
en hij zag met verrukking, hoe de
blos ook hals en nek ging bedekken
grootmoedertje, was het dan werkelijk
zoo erg, zoo onvergeeflijk erg? En ais
ik nu smeek, zoo vurig smeek, krijg ik
•dan ook te hooren ik ben weer
goed
Hij stond met gevouwen handen voor
haar en liet zijn oogen vragen. Liet ze
spreken, ook nog wat anders dan de
lippen uitspreken, wat anders dan hii
misschien zelf weel. Zij echter kreeg
weer het benauwende gevoel in de keei
en moest de heete tranen terugdringen,
maar ze beheersehte zich en zei kalm
Ik geloof, het u reeds eerder ge
zegd te hebben, dat ik wat zwaarder
op de hand ben, dan de meeste andere
meisjes van mijn leeftijd. Dat komt
zeker, wijl ik mij van mijn twaalfde
tot mijn twintigste jaar nooit anders
dan in rouwkleeren gezien heb.
Ze zei het heel bedaard. Doch het
was hem, of er een grauwe nevelsluier
voor den blauwen zomerhemel trok en
een nachtvorst door de lucht streek
Eri hij wist op 't oogenblik geen woor--
den te vinden, om haar te antwoorden.:.
Ze wachtte er evenwel ook niet op;.
maar vervolgde kalm en eenvoudig als.
straks
We waren met zijn achten mijn
ouders en ik met mijn vijf broers- er
zusters thans zijn moedertje em i'
de eenige, die overgebleven zijn.
(Wordt vervolgd'.