no 40 »S® .isairgang: 1920 "^"bimnenland Maagpijn, 3oor eigen kracht OINS'OAG IT FEBRUARI. FEUILLETON VLISSINGSCHE COURANT MM BMMM ADVERTENTIE-PRIJS Van j_4 regels: ƒ1.— voor iedere »<rel meer 24 cent bij abonnement spe- S prijzen. Reclames 48 cent per regel Dienstaanbiedingen en dienstaanvragen vnn 1—5 regels 50 centiedere regel meer 17 cent, bij contante betaling. Familieberichten van 1—6 regels ƒ1.55, Iedere regel meer 24 cent. ABONNEMENTS-PRIJS Voor Vlissingen en gemeenten op Wal- oCprpn f 2.per drie maanden. Franco An or bét geheele rijk 2.30. Week-abon- nementen 15 cent Afzonderlijke nummers i cent. IDe ex-keizer. Naar het Haagsche correspondentie- I bureau verneemt, is er een nader schrij- I ven bij de regeering ingekomen naar janleiding van het antwoord dat op 21 'januari aan den oppersten raad werd I gegeven op het verzoek om uitlevering van den gewezen Duitschen keizer. Overeenkomstig het internationaal gebruik kan publicatie daarvan door einze regeering vooralsnog niet worden verwacht. Volgens den Londenschen correspon dent van de ..Petit Parisien" bevat de nota aan Holland als antwoord op de weigering tot uitlevering van den ex- keizer alle bewijzen van de schuld van den ex-keizer. Zij toont aan, dat zijn uitlevering in geen enkel opzicht Ne- derland's eer zou aantasten. Verder bevat de nota klachten over het teit, dat geen voorstellen zijn ge- I daan over het lot van den ex-keizer, maar zij bevat geen bedreiging. De nota wijst op de .verantwoorde lijkheid van Nederland, indien het nabij de Duitsche grens een centrum van Duitsche intriges laat voortbestaan. Voorgesteld wordt den ex-keizer bv. naar de Soenda-eilanden over te bren- Nederiand en België. De redacteur van ,,de Maasbode" te Brussel seint Hedenmorgen heeft in het koninklijk paleis onder voorzitterschap van den koning een ministerraad plaats gehad, fer bespreking van het ontwerp Necler- landsch-Belgisch verdrag. Atte ministers en de Belgische gede legeerden te Parijs waren tegenwoor dig. De besprekingen duurden van tien uur tof half een. Naar wij met zekerheid meesten te weten heeft de ministerraad het ont werp Nederlandsch-Beigisch verdrag goedgekeurd en aan de Belgische ge delegeerden te Parijs opgedragen deze beslissing aan de Nederlandsche gede legeerden te Parijs mede te deelen. Een der regeeringspersonen ver klaarde ons na afloop, dat de regee ring zeer tevreden was over het ver drag, dat in het belang is van beide landen. Op de vraag wat de regeering dacht van de actie, welke van zekere zijde tegen het verdrag gevoerd wordt, antwoordde onze zegsman dat deze actie voortspruit uit onwetendheid. Het ontwerp hetwelk door liet comité voor Nationale Politiek en de Nation Beige" gepubliceerd is en dat oorzaak was van de actie der Walen is geens zins het eind-ontwerp. Het is niets an ders dan een Verslag van de eerste zittingen te Parijs door de Nederland sche gedelegeerden opgemaakt. Wat de kanalisatie der Maas betreft, waarover de Assamblée Wallonne nog gisteren zooveel gerucht maakte, is uit het exposé van staatsminister Segers gebleken, dat het een technische en financieele onmogelijkheid is. Door de nieuwe kanalen naar Ant werpen en Rotterdam is deze trouwens overbodig. België en Nederland kunnen zich ge- lukwenschen met het verdrag. Op eco nomisch gebied is het verdrag een groote verbetering van dat van 1839 cn van dien aard, dat wij er geen beter kunnen wenschen. Z. M. de koning scheen diezelfde meening toegedaan. De brcoddistributie. Het bestuur van den Ned. R. Kath. Bond van Brood-, Koek- en Bafiket- bakkerspatroons heeft zich in een adres tot den minister van landbouw ge wend, met het verzoek niet te voldoen aan den wensch van den heer De Mi randa, wethouder var, Amsterdam, tot opheffing van de brooddistributie voor de groote steden. Dit verzoek berust op de overtuiging, dat het particulier belang van den bakker, zoowel als het. algemeen belang door overdracht aan gemeentebesturen niet zai worden ge diend, doch beslist geschaad wordt, dat de willekeurige handeling der ge meentebesturen (ondanks de Distribu- tiewet) moggeiijk is, en dat de' vrije ontwikkeling van het particulier bè- lanig niet langer moet worden vastge houden, als in hei waarachtig belang der gemeenschap noodig wordt geacht. De wederopbouw van. het maatschappelijk bestaan. De oud-minister Treub schrijft onder het opschrift „La Debacle in de „Vragen dés Tijds" Het is bekend genoeg, dat de Rus sische bolsjewisten er op uit zijn de zegeningen van hun stelsel over ons lieele werelddeel uit te storten. Zoodra hun roode leger den binnen- iandschen vijand zai hebben ten onder gebracht, ligt het in hun tactiek de landen van Centraal Europa, die door honger en ellende met den dag rijper worden voor de bolsjewistische revo lutie-idee, te veroveren. Wanneer zij hun roode leger tegen het iri elk opzicht zoo verzwakte Duitschland richten, zullen de Polen dan in staat zijn het tegen te houden? En als hun roode vrienden voor de grenzen staan, zullen dan de Duitsche communisten en onafhankelijke soci aal-democraten de kans niet schoon achten om den tegenstand, die van re- geeringswege zal -worden geboden, te ondermijnen en den chaos in het leven te roepen, die hen in staat zai stellen af te rekenen met kapitalisten en bour geois en de zoo poëtische gedachte, maar in de uitvoering zoo gruwelijke cn bloeddorstige communistische sa menleving te grondvesten Dat gevaar is waarlijk niet hersen schimmig. Het is zelfs de vraag, of het nog wel af te wenden is. M.aar zooveel is zekerblijven de machthebbers talmen met het in het leven roepen van een geconcentreerde, internationale actie tot het verleenen INGEZONDEN iVIEDEDEEUNGEN. Zuur, Hartwater en slechte Spijsvertering worden spoedig en zeker genezen door liet MAAGPOEDER van Apolheker BOOM Dit Maagpoeder heeft ge durende mc-er dan 40 jaren duizende Maaglijders genezen Verkrijgbaar ir de meeste Apotheken en Drogistwinkels a f 0.90 per doos. Te Vlissingen verkrijg baar bij ARMAND BENiEST |- I nu Wiapi Roman van K. ABT. De kleine, mollige' hanc! als ge schapen om gekust en gestreeld te wor sen. Stijf keek hij er op neer. toen hij zeiosjes een paar seconden ir. de zijne hield, en plotseling, na ze snel hartelijk gedrukt te hebben, weer losliet. Waarom weer losliet, terwijl de hand toch uit eigen beweging tot hem gekomen was Aan den kleinen vin ger zat een ring, zoo'n klein, dtfn din getje, een gladde ring, waarop met zwarte letters de woorden „God be- schernte u." BraVo Een fameuze waarschu wing Ik heb te danken. Niet voor het schoone van heden,* maar voor het goede. O het was slechts een ver legen uitroep, alsof ze hem niet be greep en ze begreep hem toch en toonde hem dat. Plotseling brak ze het stilzwijgen af met de woorden U vertoont tweeërlei gezicht, zoodat nteri zich werkelijk moet afvra gen, wat het echte is. Hij draaide zich om en zag haar aan. En zweeg. Al zwijgende hield hij haar oogen als door tooverkracht op zich gericht. En plotseling nam hij haar ln zijn armen, kuste haar mond telkens cn telkens weder en riep Dat is het echte En dat en dat Ze was totaal van streek, ze kon geen geluid meer geven, zich niet be wegen. alsof ze geheel verstijfd was, duldde ze zijn kussen, zijn hartstoch telijke omarming, maar werd'ondertus- schen doodsbleek. Toen hij dat zag, liet hij haar los, keek haar met verlangende oogen aan en fluisterde opgewonden Bent u boos op me En toen ze nog altijd roerloos bleef staan, her- 'alde hij zijn vraag Bent u boos op me Nu schudde ze langzaam het hoofd. Boos neen. ik heb daar zeker geen recht toe. Toen ik kwam, moest u dat we) in uw geest opvatten. En ik zelf had dat moeten welen. En ik och, hemel, ik wilde toch niets an ders dan ook eens jong zijn en een Zondag hebben. Ze sloeg de handen voor 't gezicht cn begon luide te weenen. Neen neen riep hij nogmaals hartstochtelijk. Niet weenen! Ik kan. dat niet hooren. Hij knielde naast haar neer, dwong haar met zacht geweld de handen voor de oogen weg te doen en klaagde ik kan u niet hooren weenen, Kathe lieve, lieve Kafhe Toen ze haar naam van zijrr lippen hoorde, was ze opeens stil, alsof een worgende vuist haar het snikken in de kee! had verstikt. Een paar maal schokten haar schouders nog en hijgde haar boezem, maar toen trok ze iiaar handen uit de zijne, stond langzaam op, verwijderde zich een paar schreden van hem en zei op matten toon U had moeten zorgen, dat ik een onvermengd aangename herinnering aan dezen dag had behouden. Ik heb i ui IIwibbmtJCB van hulp of zakelijke, economische ba sis bij den wederopbouw van het maatschappelijk bestaan der landen, die gehavend uit den krijg te voorschijn kwamen, laten zij inzonderheid de ver wording en verwildering in Centraal Europa kalm begaan, voorbijziende dat daarbij ook hun eigen meest vitale be langen zijn gemoeid, dan staat te vree zen dat óns werelddeel in betrekkelijk korten tijd den ondergang zijner be schaving tegemoet gaat. Misschien zullen die machthebbers eerst wakker geschud worden, als de communistische revolutie in Duitsch land inderdaad uitbreekt, of als de roode legers der Russen werkelijk voor Duitschland's oostgrens komen te staan. En zelfs dan nog is het de vraag, of zij groot genoeg zullen zijn en breed genoeg zullen weten te' handeien om met voorbijgang van alle andere, hoe zeer ook op zichzelf gewettigde over wegingen. met de Duitsche regeering en de neutralen, die dan zeker niet achter zullen blijven, hand in hand te gaan ter bestrijding van ,het dreigende algemeen-Europeesch gevaar. Voor dat uiterste geval wij ik er het beste van hopen. Alaar zai het dan niet te laat zijn Wie zai het zeggen Is het nief zonneklaar in het belang van gansch Europa', ja van heel de beschaafde wereld, dat door gemeen schappelijke hulp-, dat wü hier zeggen erediët-verleening, van.de zijde van alle landen, die nog credietwaardig zijn natuurlijk onder de noodige waarbor gen, dat het erediet niet voor andere doeleinden wordt besteed dan waar voor het werd gegeven ook aan de bevolkingen van de meest geteisterde landen de mogelijkheid van een drage lijk bestaan en van een betere toekomst geopend wordt en daarmede aan de zoo gevaarlijke actie voor de commu nistische revolutie, welke de Europee- sehe beschaving dreigt te vernietigen, haar scherpste wapen, de vertwijfeling eener hongerende bevolking onttrokken wordt Hier ligt voor den Volkenbond een ongezochte gelegenheid reeds aan stonds zijn practische waarde te too- nen. Neemt hii de zoo dringend noo dige internationale credietorganisatie onverwijld ter hand en weet hij haar mei den vereischten spoed tot stand te brengen, dan zal hij r.ïch daarmede reeds in zijn prilste jeugd een onver gankelijke eerezuil stichten." De foodsafhaaldienst te IJmuiden. Het is we! gewenscht eens de aan dacht te vestigen op de ouderwetsche v ijze waarop de loodsafhaaldienst te IJmuiden is georganiseerd, aldus wordt aan het „Hbld." gemeld. Voorheen geschiedde dit afhalen der zeeloodsen van de uitgaande schepen met een gewone roeiboot, waarin drie roeiers plaats namen. Toen de scheep vaart zich belangrijk uitbreidde, ging het departement van marine, waartoe het loodswezen behoort, er toe over de handkracht door stoomkracht te ver vangen. Voor dat doel werd met een sleepdienst een contract gesloten, vol gens hetwelk steeds een sleepboot ter beschikking moest liggen. Onverwachts brak in 1914 de oorlog uit, waardoor aan de ééne ziide de scheepvaart belangrijk verminderde en aan de andere zijde de expioitatie van zoo weinig blijde herinneringen in mijn leven. En toen keerde ze zich om en ging naar den boschweg, waarlangs ze hier waren gekomen Laten we gaan. Doch hij weerhield haar. en zijn ge laat was zeer bleek geworden. Neen. zoo laat ik u niet van hier gaan. Bij den hemel, ik bedoelde niets, wat u zou kunnen beleedigen. Ik gevoel zooveel achting voor u, als ik nog nooit voor een vrouwelijk wezen heb gevoeld, en dat van zooeven gebeurde tengevolge van een plotselingen dwang ;a ze ker, van een plotselingen dwang dien ik niet kon weerstaan dat dat behoeft u de herinnering aan dezer, dag niet te bederven. Ze beduidde hem met de hand, dat hij zoii zwijgen, en zei weer op den matten toon' van daar straks iHoud daar toch mee op, bid ik u. Wij willen er thans niet meer over spreken. Wij zullen elkaar immers niet weerzien en' dus zai ik het wel ver geten. Nog eenmaal keek ze achterom naar het stille, geheimzinnige boschje, als of ze afscheid wilde nemer,. En liep het.liefst den berg af en verborg zich in het diepe water met haar schaamte en haar harteieed, dacht hij, toen hij het beven van haar lippen en de drooinerige uitdrukking van haar oogen zag. Nu trok hij haar hand aan zijn lip pen. Kafhe, zoo waar ik hier voor u sta, ik houd eerlijk van u en .en was ailes anders dan het nu eenmaal is was ik waren niet de omstandighe den. die mij onvrij maken althans voor het oogenblik onvrij een sleepboot duurder werd en de uit gaven daarvoor niet meer in verhou ding tot de inkomsten stonden. Begrij pelijk en verdedigbaar was het dus dat de autoriteiten de oude handkracht opnieuw invoerden, temeer nu door het opheffen der loodsstations. in het En- gelscii Kanaal envuj het Haaks-licht- schip meer personeel was vrijgekomen ten einde vooraandere diensten te kun nen worden te werk gesteld. Nu evenwel de oorlog tot het verle- dene behoort en de scheepvaart zich uitbreidt, is men met den roeidienst bij den tijd ten achter gekomen, zeer ten nadeele van her loodspersoneel. In een roeiboot, waarin plaats is voor hoog stens vijf man, moeten nu dikwijls ze ven menschen worden opgenomen, doordat de loodsen van achter eikan der uitvarende schepen niet afzonder lijk worden geland doch in de vlet op elkander moeten wochten. Bij gunstig weer kan zooiets nog goed gaan, doch bij slecht weer of bij stormbuiten bestaat voor zooveel men schen in één kleine boot beslist levens gevaar. Het is trouwens al meer dan eens gebeurd, dat de viet half vol sloeg en de inzittenden tot aan de knieën in het water zaten. Een ander maai is het gebeurd, dat de afgehaalde loodsen zich op den kop van den zuiderstrekdam, dus'op een van hun werk tamelijk verwijderd punt, lieten afzetten ten einde plaats te maken voor de na hen komende col lega's en daardoor het gevaar voor gezamenlijk verdrinken te verkleinen. Naar verluidt had het departement aanvankelijk het plan weder stoom kracht te engageeren, doch liet dit plan weer varen voor een ander, ni. het in eigen beheer nemen van een motor boot. Doch ook dit plan dreigt geen werkelijkheid te worden in loodskrin- gen loopt althans het gerucht, dat de vletdiensT, inplaats van opgeheven, uitgebreid zal worden. Men schijnt dus de voorkeur te blijven geven aan een toestand, die geheel verouderd is en zich niet meer aanpast aan den mo dernen tijd, waarin liet scheepvaartver keer belang heeft bij een vluggen af- haaidienst. Het allerbelangrijkste is evenwel hef levensgevaar voor hef per soneel laaf men nief wachten met het invoeren van verbeteringen tot een on geluk is geschied, doch van te voren den toestand verbeteren. Eike dag uit stel kan mensehenlevens kosten. Dragen, van vuurwapenen. Een lid van een erkende schietver- eeniging werd door den commissaris van politie in zijn plaats medegedeeld dat hij geen recht had met zijn geweer naar de oefenplaats te gaan dan voor zien van een geleidebiljet dat hij eerst moest aanvragen. En dan nog moest het vuurwapen zoo medegenomen wor den, dat het niet voor dadelijk gebruik geschikt was en zulks ingevolge de Vuurwapenwet van 1919. De inspec teur van den landstorm, kolonel Fabius, heeft zich toen tot den minister van oorlog gewend en kreeg het antwoord dat een lid eener erkende schietveree- niging gerechtigd is tot het voorhan den hebben van een voor de schietoe feningen gebruikt vuurwapen, zonder bijzondere schriftelijke machtiging. DE STAKING VAN HAVENARBEIDERS EN ZEELIEDEN. De onthullingen over het geheime bolsjewisten-congres. Ondanks de pogingen der bolsjewiki om de onthullingen over hun geheime bijeenkomst te weerspreken of de be- teekenis er van te verminderen, wor den nog steeds nadere bijzonderheden bekend over deze geheime vergadering. Omtrent de Amsterdamsche confe rentie bij den heer Wijnkoop verneemt „de Maasbode", dat de derde interna tionale, die te Moskou gevestigd is, eigenlijk geen afdeelingen bezit, doch alle communistische partijen zijn er bij aangesloten, evenals het uitvoerend comité van binnen- en buitenlandsche actie, dat te Moskou gevestigd is. Dit is een particulier lichaam, dat officieus door de sovjef-regeering wordt ge steund. Dit comité heett afgevaardig den (geen afdeeiingen) in de verschil lende, landen er, afgevaardigde voor Nederland is de Amersfoortsche heer Rutgers. Het persbureau der derde internatio nale is gevestigd te Amersfoort en wordt bediend door de leden van den bond van revolutionaire inteilectueelen. Voorts hebben ook de revolutionaire soc. studenten zich beschikbaar ge"- steid ten dienste van de buitenlandsche politiek der sovjets. De heer Rutgers heeft op de confe- ientie te Amsterdam den toestand in Polen besproken en verklaard, dat het Poolsche proletariaat alle landen zal oproepen, protestvergaderingen te hou den tegen de Entente-politiek ten op zichte van Rusland. De Polen v illen volgens hem niet vechten tegeir Rusland, aangezien ook in Polen zelf de revolutie op komst is. Daar zal het begin der nieuwe revo lutie dan ook zijn de omwenteling zou zich vandaar, volgens het plan dè cariipagne, moeten verplaatsen naar Duitschland en België, orn vandaar over te slaan naar Frankrijk en Enge land. Wat Nederland betreft, maakte men zich niet ongerust, de revolutie zoa daar, volgens den gedachtengang de zer wereldconferentie, van zelf infore ken In verband met deze opvatting over den revolutionairen gang van zaken in ons land, is het al weder moeilijk na te laten, in de uitgebroken staking in het transportbedrijf althans een hulp instrument te zien. dat aan deze aufo- De „Maasbode" vernam voorts, dat matischerevolutie zai medehelpen saxanmaHmraaManMefm Hij hield op, want hoe opgewonden hij ook was, zijn verstand waarschuwde hern, dat hij zoo niet mocht voortgaan, als hij. geen bedrieglijke verwachtingen wilde opwekken. Het liefst zou hij haar nogmaals op den róoden mond hebben gekust en gezegd hebben wees geen zottinnetje, maar neem. wat de Zomerzöndag u biedt. Doch hij wist ook, dat wanneer hij het deed en het hem gelukte bij haar het begeeren der jeugd wakker te kussen, zij zich zou losrukken en waarschijnlijk werkelijk naar beneden zou springen om bescher ming te zoeken tegen hem en tegen zichzglve. Kathe, zei hij nog heel zachtjes, zie me aan. Ik smeèk smeek u erom. En ze zag hem aan, hief de neerge slagen oogleden op, en beschouwde hem met een blik, die wilde doordrin gen tot daar waar de echte waarheid van zijn wezen te vinden was. Hij echter knikte. Ja, ja, 't is werkelijk en waarachtig waar groot moedertje. Er klonk een verborgen teederheid uit dat woord 't was, alsof hij smeekte Wees toch weer goed. Dat tooverde een glimlachje om haar lippen, heel viuchtig wei, maar toch een glimlachje. Toen hij dat zag, jubelde hij de zon Daar komt de zon weer Zij wilde haar oogen van hem los rukken, maar het gelukte haar niet en de verlegenheid, die haar bleek ge worden gezichtje met een blos bedekte, maakte haar zoo bekoorlijk, dat hij niets anders meer gevoelde dan alleen dit hij moest dit oogenblik onthou den en vasthouden, wat lieve meisjes bedeesdheid niet wil toonen en toch zoo duidelijk verraadt. En hij dacht niets anders dan wat ziet ze er jong uit Als een zeventienjarige. En nog eenmaal zei hij zacht en met een teederen toon Grootmoedertje en hij zag met verrukking, hoe de blos ook hals en nek ging bedekken grootmoedertje, was het dan werkelijk zoo erg, zoo onvergeeflijk erg? En ais ik nu smeek, zoo vurig smeek, krijg ik •dan ook te hooren ik ben weer goed Hij stond met gevouwen handen voor haar en liet zijn oogen vragen. Liet ze spreken, ook nog wat anders dan de lippen uitspreken, wat anders dan hii misschien zelf weel. Zij echter kreeg weer het benauwende gevoel in de keei en moest de heete tranen terugdringen, maar ze beheersehte zich en zei kalm Ik geloof, het u reeds eerder ge zegd te hebben, dat ik wat zwaarder op de hand ben, dan de meeste andere meisjes van mijn leeftijd. Dat komt zeker, wijl ik mij van mijn twaalfde tot mijn twintigste jaar nooit anders dan in rouwkleeren gezien heb. Ze zei het heel bedaard. Doch het was hem, of er een grauwe nevelsluier voor den blauwen zomerhemel trok en een nachtvorst door de lucht streek Eri hij wist op 't oogenblik geen woor-- den te vinden, om haar te antwoorden.:. Ze wachtte er evenwel ook niet op;. maar vervolgde kalm en eenvoudig als. straks We waren met zijn achten mijn ouders en ik met mijn vijf broers- er zusters thans zijn moedertje em i' de eenige, die overgebleven zijn. (Wordt vervolgd'.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1920 | | pagina 1