r^o ia?
!<>20
DONDERDAG IS JANUARI.
BPÏ aan MTE iEBS
GEMEENTEBESTUUR
""bSnenlmd^
FEUILLETON
EVELU N
Stads- en Provinclenieuws
V'LISSfNGSCHE COURAiNT
ADVERTENTIE-PRIJS
Van 1-4 regels I.voor iedere
■regel meer 24 centbij abonnement spe
ciale prijzen. Reclames 48 cent per regel
Dienstaanbiedingen en dienstaanvragen
van 15 regels 50 cent iedere regel meer
12 cent, bij contante betaling.
Familieberichten van i—6 regels 1.S5,
iedere regel meer 24 cent.
ABONNEMENTS-PRIJS
Voor VHsslngen en gemeenten op Wal
cheren f2.per drie maanden. Franco
door liét geheele rijk: ƒ2.30. Week-abon-
(Umgpfen IS cent. Afzonderlijke nummers
4 gent-
TENGEVOLGE VAN DEN VERKORTEN
WERKTIJD EN DEM VRIJEN ZATERDAG
MIDDAG^ MOETEN ADVERTENTIEN
VOOR HET NUMMER VAN ZATERDAG
AVOND UITERLIJK DES MORGENS 9
UUR LIEFST EVENWEL VRIJDAG
AVOND IN ONS BEZIT ZIJN.
ADVERTENTIEN WELKE ONS DES
ZATERDAGSMORGENS NA 9 UUR BE
REIKEN, KUNNEN ONMOGELIJK IN HET
DIEN DAG VERSCHIJNEND NUMMER
MEER WORDEN OPGENOMEN.
PLAATSELIJKE DIRECTE BELASTING.
Afkondiging van de uitvoerbaar verklaarde
kohieren no. 4 en 5 van de Plaatselijke
Directe Belasting naar het inkomen
over het jaar 1919.
Burg. en Welh. van Vlissingen maken
bekend, dat de kohieren nos. 4 en 5 van de
Plaatselijke Directe Belasting naar het in
komen over het jaar 1919, na door Gede
puteerde Staten van Zeeland bij hunne be
sluiten van 9 Januari 1920,. respectievelijk
no. 93 en no. 108, te zijn goedgekeurd, op
heden in afschrift gedurende den tijd van
vijf maanden ter Secretarie voor een ieder
ter lezing is nedergelegd.
En is hiervan afkondiging geschied,
waar het behoort, den 15 Januari 1920.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
Toetreding tot den Volkenbond.
Aan de memorie van toelichting op
het regeeringsvoorste! tot toetreding bij
den Volkenbond, dat bij de Tweede Ka
mer is ingediend, is het volgende ont
leend
Een Volkenbond is thans tot stand
gekomen. De regeling daarvan maakt
deel uit van het den 28en juni jl. te
Versailles onderteekende Vredesver
drag tusschen eenerzijds de geallieerde
en geassocieerde mogendheden, nader
in het aanhangsel -van het verdrag op
gesomd, en anderzijds het Duitsche rijk.
Krachtens artikel 1 van het Volken
bondsverdrag, in verband met het aan
hangsel van dat verdrag, kan Neder
land als oorspronkelijk lid tot dezen
bond toetreden, mits de verklaring der
toetreding wordt afgelegd binnen twee
Oorspronkelijke roman.
46)
Plotseling ibeikrooip tem de lust, ook
naar beneden te gaan era haar recht in
het vaiscihe gezich.t te zien, lot zij ried
waaromi bij haar zoo aanstaarde en
blazend de huichelachtige oogen neer
sloeg
Hij girtg wettelijk naar beneden. Er
was iets als waanzin In hem. Te hoog
had Ihij Nloder,ta geschat, dan dat
HaraW's verklaring 'hem niet bijna
buiten zi-dfozelve bracht
Gelukkig Ikon hij zijin. bedoeling niet
ten uitvoer brengen, want juist namen
de -geestelijke en zijn Kitster afscheid,
en men- leidde lien naar hun rijtuig.
Bvelijn kou voor de dame eenige
rozen plukken.
Zij lliiaalde een tuinschaar en was
druk ibezig, een bouquet te .knippen,
toen zij eensklaps opschrikte, toen een
van opwinding ruwe stem plotseling
naast 'haar zeidie Ah daar is ze.
I'k zocht u overal in huis
Evelijn zatg op. Daar stonid> juffrouw
Webster voor haar, zonder ilroed, het
grijae baar fladderend om de slapen,
geen kleur op het imiagere gezicht.
Haar Stekende oogen waren imet
haat vervuild op Eveiiijn's gezicht, die
instinctmatig angstig terugweek.
Juffrouw Webster stamelde zij
maanden nadat het vredesverdrag is in
werking getreden. Nu den lOen januari i
jl. het eerste proces-verbaal van de ne-
derlegging der akten van bekrachtiging
is opgemaakt eri derhalve het vredes
verdrag op grond van de Slotparagraaf
met dien datum van kracht is geworden,
is voor Nederland het oogenblik geko
men om een beslissing te nemen, of liet
al of niet van den Volkenbond zal deel
uitmaken.
Met valt niet te ontkennen, dat deze
bond er anders uitziet dan aanvankelijk
werd gehoopt en verwacht.
Dat de Volkenbond in den vorm eener
zoodanige machtige, een groot deel der
wereld omvattende politieke statenge
meenschap is in het ieven geroepen, is
zeker reeds een factor van niet geringe
beteekenis bij de beslissing van de
vraag of Nederland al dan niét zal toe
treden het opzettelijk zich afzijdig
houden van deze poging tot verwezen
lijking van de Volkenbondsidee zou
voor de internationale positie van ons
volk gevolgen kunnen hebben, die men
wellicht tater ernstig zou betreuren.
Maar toch, die overweging alleen
mag niet beslissend zijn.
Aan de toetreding van Nederland be
hoort, zoo niet een vaste overtuiging,
dan toch een zeker vertrouwen ten
grondslag te liggen, dat de Bond in
staat zal zijn de algemeen menschelijke
doeleinden van een Volkenbond, zij het
dan aanvankelijk op gebrekkige wijze,
tot werkelijkheid te maken en dus de
kiemen in zich bevat om naarmate de
noodlottige uitwerking, die de oorlog
op het in- en uitwendige leven der vol
ken heeft gehad, geleidelijk verdwijnt,
op te groeien tot een werkelijke vredes-
en rechtsorganisatie der volken. Onder
dit oogpunt behoort dus het verdrag
van den Bond in zijn hoofdstukken te
worden onderzocht.
Nederland brengt door toetreding
tot den Volkenbond een offer, waarvan
de beteekenis niet gering mag worden
aangeslagen en dat grooter is .te achten
dan dat, hetwelk liet meerendeel der
overige landen door de toetreding zal
hebben.
Tot dusver was, tengevolge van zijn
geografische ligging, bij het uitbreken
van den oorlog tusschen de groote mo
gendheden, het belang van Nederland
zoöwëT als van de belligérenten in de
handhaving eener strikte onzijdigheid
gelegen. Dientengevolge zijn veelal de
rampen van een oorlog aan ons land
bespaard gebleven.
Door thans tot den Volkenbond toe
te treden zal het van,deze bevoorrechte
positie vrijwillig afstand doen.
Dit offer zou Nederland zeker ter
wille eener betere wereldorganisatie
gaarne moeten brengen, wanneer de
waarborg bestond, dat de beslissingen,
waaraan het zal hebben gevolg te ge
ven, inderdaad onpartijdige op het
recht er. een rechtvaardige internatio
nale politiek gegronde uitspraken zul
len zijn.
Juist in dit opzicht evenwel laat het
verdrag te wenschen over.
De regeering meent te moeten aanne
men, dat in geval van een oorlog, waar
uit voor de leden geen verplichting tot
ingrijpen krachtens de artikelen 1216
voortvloeit, de leden zeiven, sotiverein,
hebben te beslissen, in hoeverre de bij
art. 10 aangegane verplichting, de ter
ritoriale integriteit en de politieke zelf
standigheid hunner medeleden te zullen
handhaven, met een werkeloos blijven
hunnerzijds vereenigbaar is ie achten.
Ook omtrent de wijze waarop zij zich
in dof voorgevoel, dat alleen een ibui-
temgeWoom .iets haar zoo naar Retle-
negg [had kunnen doen snellen. U zoekt
- mij Waarom Wiat is er gebeurd
Wat er gebeurd is? siste de
oude. Gedood jhe-bt u tem in uw hard
vochtigheid. Daarom -ben iik hierheen
gesneld hoewel
Zij Ihiekl op en zag vree-mld voor
zich u-it, als wist izij niet oneer, wat zij
had willen zeggen,
Eveüjni leunde, een onmacht nabij,
tegen een der rozenboompjes. De
schaar was haar hian-d ontvallen. Zij-
vroeg niets meer. Zij rilde over haar
geheele lichaam. Al-s tevoren, toen
Moderta haar van Gottorlb's tranen
had verteld, dacht zij,iZóó lief heeft
hij mij' gehad.
Ditmaal b'leet h-et verstand zwijgen.
Een groote angst snoerde haar de .keel
dicht. Hij had- willen sterven om ha
rentwil. Was misschien reeds dood en
dan kon zij niets meer goed «naken,
niets. Zij zou den vlast van dit vreese-
lijk -verwijt eeuwig moeten dragen,
haar heete leven door
De nnagere vingers -der oude juf
frouw -knelden haar ,ar-m. Iets schitte
rends, dat Evelijn als een revolver her
kende, werd, in j-uffrouw We-bster's
andere hand Eioht/baar, terwijl zij drei
gend zeide
U wilt niet meegaan? Hem zijn
laatsfen w-en-sch ruiet vervullen -Ik heb
mijin Maatregelen echter getroffen. U
moet. Met hetzelfde wapen, dat zij-n
hand ontviel', -z-at Ik u dwingen
Er was iets ikriischeitds in tiaar toon.
van een eventueel aanwezig geachten
plicht tot ingrijpen krachtens art. 10
zullen kwijten hetzij door diploma-
tieken druk uit te oefenen, hetzij door
econoniisehen, hetzij door militairen
dwang blijft de beslissing, naar deze
opvatting, aan de staten zelf overge
laten.
Het is duidelijk, dat dit systeem, wil
het in de practijk iets beteekenen en wil
het bestaan van den Volkenbond de
oorlogszucht der staten breidelen, nog
een deugdelijke uitwerking en krachtige
bevestiging zal dienen te ondergaan.
De op 28 juni 1919 door Amerika en
Engeland met Frankrijk gesloten defen
sieverdragen trouwens bewijzen, dat
zelfs naar de meening der ontwerpers
het Volkenbondsverdrag in dit opzicht
■zijn voltooiing nog wachtende is.
Ook indien de Volkenbond slaagt en
alle landen gaat omvatten, zal een Ns-
deriandsche strijdmacht önt te kunnen
deelnemen aan internationale wapenac
tie, om den eersten aanval van een bin-
nendringenden vijand te kunnen af
slaan, en oin in het gevaj van een
nog geoorloofden oorlog in verband
met de gevoelige ligging van het land
de neutraliteit te handhaven, niet kun
nen worden ontbeerd.
De regeering verheelt zich het gevaar
niet, dat in de bepaling, volgens welke
doortocht aan strijdmachten moet wor
den verleend, voor Nederland ligt op
gesloten, en is zich bewust van het of
fer, dat door Nederland bij zijn toe
treding in dit opzicht wordt gebracht.
Wanneer wederom in dit deel van Euro
pa een oorlog mocht uitbreken, en de
Volkenbond is dan een realiteit gewor
den en gebleven, dan zal Nederland
vermoedelijk niet meer als tot dusver
zich daarbuiten kunnen houden.
Door overwegenden nadruk te leggen
op wat Nederland prijsgeeft, op wat
Nederland aan lasten en risico's op zich
neemt en wat aan de organisatie van
den Volkenbond nog ontbreekt, loopt
men intusschen gevaar het spel te spe
len van diegenen, die niet een andere
organisatie begeeren, maar integen
deel, de ongebreidelde oorlogsvrijheid
der staten en het tegenwoordige in zijn
verdere ontwikkeling niet vol te houden
militaire stelsel wenschen te zien be
stendigd.
Wanneer nu naMeiding gevonden
wordt om bij den Bond aansluiting te
zoeken, dan is dit het geval niet slechts
omdat Nederland anders wellicht in
een onhoudbare internationale positie
zou geraken, maar ook omdat de ont
worpen Volkenbond, ondanks zijn on
volkomenheden, schaduwzijden en
eigenaardigheden, de kiemen in zich
draagt van een ontwikkeling, die aan
het menschdom ten goede ketn komen
en omdat het met Nederlands beste
tradities zou strijden, indien het afzijdig
bleef bij deze belangrijke poging tot
organiseering der internationale samen
leving.
Nederland en België.
Met betrekking tot de mislukking
van de militaire entente tusschen Ne
derland: en- België zegt de „Petit Pari-
sien", dat het schijnt dat België, na
het economisch verdrag' te hebben ge-
tee'kend, de pen zal neerleggen zonder
een «militair verdrag, dar Nederland
niet schijnt te wenschen, te teekenen.
België ,zal er zich- «nee .vergenoegen,
deze gelegenheid te baat te nemen om
te bevestigen, dat zij-n neutraliteit
voorgoed vervaten is en alk'te van son-
vereiniteit te geven.
iets waanzinnigs in haar blik.
Evelijn 'lette er echter nauwelijks op,
evenmin als,op de revolver. Het was
haar, alsof aflas in- haar zich concen
treerde tot deze gedachte Hij sterft
en «k 'ben de 'schuld daarvan.Dit
vreeselijlke had -haar opgeschrikt uit
egoïsme en zelfvergiss-ing.
Hem aan don dood' te ontrukken,
tem te kunnen zeggen, wat zij nu met
zoo afschrikwekkende waarheid in
zich voelde lik heb jou alleen lief
en kan rai-et de vrouw van een ander
worden, al bood 'hij mij- alle schatten
ter wereld 1 Ik was dwaas en zwak
nu echter ben ik sterft.
Laat im-e los, zei ee ruw. en
schudde juffrouw Webster's hand van
zich af. Ik -wil naar tem toe
Niet hierlangs, voegde zij er
haastig bij1, toen de -oude juffrouw
naar de lindeinali-ee zich- wendde, men
zou ons tegenhouden. Door het boscli,
het voetpad' is In-ader
XXIV.
Men had een poosje o-p /Evelijn ge
wacht en toen zij niet kwam, een be
diende gestuurd, oim haar te halen.
Deze kwam echlter onverriclrterzake
ter-ug. De juffrouw was nergens te
vinden.
En daar de schemering sterker werd
era het paard voor het rijtuig ongedul
dig, waren de gasten eindelijk wegge
reden, geloovemd. dat een of andere
bdlet had, op tijd terug te tkeeren. Dat
nam ook de gravin aan.
Jij gaat zeker wel eens naar Eve-
Dankbetiriging van de Hongaarsche
regeering.
in zijn eigen naam zoowel als in
dien van de geheele -Hon-gaarsche re
geering heef.t dr. Csiléry, de minjgter
voor volkswelvaart, in een brief zijn
warmen danik uitgedrukt iegerts bet
Haaigscih Comité tot Verlichting van
den Nood in Hongarije, voor de toe
wijding waarmede het alle pogingen
beeft aangewend „o.m in ons Vader
land de hoop voor de toekomst te doen
herleven, -door de hulp verleend aan
onze honjerend-e en j'let.le i indepen
in een ver verwijde lanj
Dr. Csiléry voegt aan zijn schrijven
een Jijst toe van ongeveer 50 artikelen
die dringend vereisc-ht wordent in de
Hongaarsche h-ospitallen. Onder deze
artikelen, «zijn ru'bber-handscboenen,
caffeine, chioralhydraat, chloroform,
focaïne era jodium'.
De ex-keizer.
Een bijzondere correspondent van de
„Evening Standard" bericht, dat hij
van gezaghebbende bron heeft ver
nomen, dat de juridische adviseurs der
Nederiandsche regeering reeds zes
maanden geleden hun standpunt be
paalden in zake de uitlevering van den
ex-keizer en dat het besluit der regee
ring geenszins een verrassing voor de
ingewijden zal zijn.
De correspondent noemt het in hooge
mate waarschijnlijk, dat de regeering in
Den Haag bezwaren zal maken tegen
het uitleveren van politieke vluchtelin
gen. Hij wijst op de moeilijke positie
van Engeland en Frankrijk om den
eisch tof uitlevering te handhaven, door
te herinneren aan de voorbeelden uit de
geschiedenis van Orsini en Louis Phi-
lippi.
De correspondent wijst verder op het
feit, dat drie hooggeplaatste Duitsche
marine-officieren, voorkomende op de
uitleveringslijsten der geallieerden, over
de Zwitsersche grens zijn gevlucht. Hun
uitlevering zal op dezelfde wijze moeten
worden gevraagd als die van den ex-
keizer. Tenslotte wijst de correspondent
er op dat Engeland geen middel heeft
om den uitleveringseischen kracht bij te
zetten en dat de Volkenbond daartoe
ook geen enkel wapen in handen geeft.
Het reizen van dienstplichtigen.
Op verzoek van d-en minister van
oorlog ad interim, den heer Ruys de
Beerenbrouck, en namens hem-, heeft
in het departement van -bin-nenlandsche
zaken een conferentie plaats gehad
met eenige autoriteiten der spoorwe
gen betreffende de kwestie van de in
trekking van de faciliteiten bij het ver
voer voor eigen rekening van dienst
plichtigen.
Zijn wij wel ingelicht, dan is tenge
volge van die besprekingen nader het
uitzicht geopend, dat niet tot 1 Febru
ari zal baboeven' gewacht te worden-
op het tot stand -ko-men van een rege
ling, doch dat reeds eerder, wellicht
reeds over een week, alleszins afdoen
de faciliteiten voor de betrokken mili
tairen zullen worden verkregen.
Ons is verzeikerd dat in deze de zeer
tegemoetkomende houding -van de be
trokken spoorwegmaatschappijen van
veel invloed op de te verkrijgen resul
taten is geweest
Betrekkingen voor vrouwen en
meisjes.
Voor de navolgende betrekkingen
komen thans mede vrouwen en meis
jes in aanmerking
omstandigheid juffrouw Losenstein
lijn kijken, Magnus. Fred-erik zal niet
goed gezocht ihebiben. Misschien is ze
naar de .broeikas, waar die langstelige
rozen bloeien.
Magnis knikte zwijgend en wendde
zich naar de broeikassen.
In .Moderta steeg een merkwaardige
onrust op. Zij iha-d Evelijn nog pas bij
de rozéboompjes gezien.
Zij snelde daarheen. 'Daar -lagen de
schaar e.rr een stuik of wat afgesneden
rozen oip den grond. Wat zou dat be-
teeikenen? -Haar onrust -nam to-e. Was
Evelijn plotseling -onwel geworden en
alleen o.p haar kamer?
Daar was echter -alleen het kamer
meisje, dat juist a-lles voor den nacht
gereed maakte.
Mdderta vroeg, of zij Evelijn ook
gezien had.
Neen, juffrouw. I'k dacht, dat zij
al weer bij u was, nadat ze juffrouw
Webster had gesproken.
Moderta sühiroik.
Juffrouw Webster? Is -die hier
geweest
Ja. Z-ij stond opeens voor m-e, in
de -gang en vroeg naar de juffrouw. Ik
was eerst zoo verbaasd, dat ik vergat
te antwoorden, want wij hebben nooit
omgang met de bewoners van- Buchegg
gelhad. Juffrouw Webster zag er zoo
vreemd uit zonder hoed geheel-
verwilderd. Ik wees -haar den weg aan
naar den tuin en later zag ik juffrouw
Bvelijn met de oude d-aime oploopen.
Ik dacht, dat zij- haar alleen maar een
eindje wilde vergezellen....
directeur van een post-, een tele
graaf- en een post- en telegraafkan
toor gerangschikt in een der klassen
2a of lager -hoofdcommies en com
mies der posterijen, der telegrafie en
der (posterijen en telegrafie, surnume
rair coimirmes-titulair, adtj. commies,
klerk, telgrafist,kantoorbediende, tele
fonist, assistent, kantoorhouder 'bij den
post-, -bij den telegraaf- en bij de-n, post
en telegraafdienst, toureelamibtenaren,
bo e kho-ud e rs-bu re eloh efb o e klh-o uder,
hulpboehlhouder, schrijver, chef-expe
diteur. expediteur, opzichter, teeke
naar. leerling telegrafist, leerling kan
toorbediende. leerling telefonist, tij-de-
tük schrijver, adspi-rant teeken-aar.
Duurte wet.
De middenstandraad heeft zijn oor
deel over de Duurtewet uitgesproken in
een advies aan den minister van land
bouw. Hij aanvaardt haar als een
noodzakelijkheid, doch heeft erntig be
zwaar tegen enkele bepalingen. Zoo
komt hij op tegen de uitdrukking re
delijke prijs als te onbepaald en acht
de gegeven bevoegdheden te ver gaand.
De Raad vreest het openbaar worden
van fabrieks- en handelsgeheimen, het
indienen van ongemotiveerde klachten
enz.
In het bijzonder komt de Midden-
standsraad op tegen de bevoegdheid
om haar aandacht te vestigen op prij
zen, die in den kleinhandel of daarmee
gelijk te stellen bedrijven worden ge
vraagd en zullen aan het publiek de
door haar in verband daarmede nuttig
geachte wenken verstrekken.
Wil dit zeggen, dat, wanneer de com
missie tot de wetenschap komt, dat een
artikel bij den eenen winkelier goed-
kooper verkrijgbaar is dan bij een an
deren, zij de aandacht van 't publiek
daarop inoet vestigen
Zoo ja, dan achtte men zulks onge
oorloofd. Het hoofdbezwaar in deze
was echter, dat de plaatselijke duurfe-
commissies bevoegdheden erlangen
buiten de wet gelegen 't geven dier
bevoegdheid strookt trouwens niet met
het geheele karakter der wet.
De stille week.
De burgemeester van 's Gravenihagc
-heeft, in velband met de aangenomen
motie van h-et ra-adslid dr. W. van der
Meuten beslist, dat voortaan in de
Stille Week de publieke vermakelijk
heden o-pe-n zullen mogen zijin, behalve
op Donderdag, Vrij-dagen Zaterdag.
De bu-rgerneester heeft den Donder
dag er bijgevoegd, omdat van katho
lieke zijde hierop bijzon-der prijs ge
steld werd.
VLISSINGEN, 15 JANAUARl.
Een aanvaring.
Gisterenmiddag is het 'rijtopoliifie-
vaartiui-g „Ekster", dat in het Marine
dolk tegen-over de gieterij der maat
schappij „de Schelde" gemeerd lag,
aangevaren door de binnenkomende
Nederlanidsche st-oomkiodisboot no. 15.
Het politievaartuig werd zoodanig ge
raakt dat 'het in zirikenden toestand
verkeert en door de meertouwen ge
deeltelijk 'boven water wordt gehou
den.
Hedenmorgen is het vaartuig gelicht
en overgebracht naar de werf d-er Kon.
M-aatsch. ,.de Schelde".
Moderta 'luisterde al niet meer, doch
rende den tuin- in, al. roepend en zoe
kend. Niemand antwoordde.
Wat ibeteekende dit alles? Was er
iets op Buchegg gebeurd of -had Got-
torb berouw gekregen over zijn besluit
en Iie,t 'hij- -Evelij-n onder een- of ander
voorwendsel halen?
Bij; het tuinlhek aan de achterzijde
vond Moderta Evefijn's zakdoek. Dus
toch Zoover was zij dus met rut fro uw
Webster meegegaan en waarsehij-nlij-k
nog verder door h-et boseh naar
Buchegg
Ik moet h-aar na. Haar, zoo moge-
lii.k nog vóór Buchegg. i-nlh-ailen, dacht
.Moderta. Zij mag hem tot geen prijs
terugzien.
Als op vleugels snelde zij voor
waarts.
Magnus, die Evelijn niet in de broei
kassen had gevonden en lm den tuin
was gegaan, waar hij uitgeput zioli op
een ibanik ,had laten neervallen, werd
do-or Moderta's roepen opgeschrikt'.
Hij ;zag haar een eind voor hem
voortsnellen en volgde haar bij instinct.
Het was ham eerst -niet duidelijk, waar
heen zij wilde. Toen zif echter den tuin
verliet, meende h-ij- te begrijpen-.
Dat ging naar Buchegg 1
Onder de boomen was het reeds
bijna do-raker. Moderta kende echter
den weg en vrees had zij niet. Zij liep.
tot zij- buiten- adem- was en moest toen
haar tred wel wat matigen.
(Wordt vervolgd-.)