r^o ia? !<>20 DONDERDAG IS JANUARI. BPÏ aan MTE iEBS GEMEENTEBESTUUR ""bSnenlmd^ FEUILLETON EVELU N Stads- en Provinclenieuws V'LISSfNGSCHE COURAiNT ADVERTENTIE-PRIJS Van 1-4 regels I.voor iedere ■regel meer 24 centbij abonnement spe ciale prijzen. Reclames 48 cent per regel Dienstaanbiedingen en dienstaanvragen van 15 regels 50 cent iedere regel meer 12 cent, bij contante betaling. Familieberichten van i—6 regels 1.S5, iedere regel meer 24 cent. ABONNEMENTS-PRIJS Voor VHsslngen en gemeenten op Wal cheren f2.per drie maanden. Franco door liét geheele rijk: ƒ2.30. Week-abon- (Umgpfen IS cent. Afzonderlijke nummers 4 gent- TENGEVOLGE VAN DEN VERKORTEN WERKTIJD EN DEM VRIJEN ZATERDAG MIDDAG^ MOETEN ADVERTENTIEN VOOR HET NUMMER VAN ZATERDAG AVOND UITERLIJK DES MORGENS 9 UUR LIEFST EVENWEL VRIJDAG AVOND IN ONS BEZIT ZIJN. ADVERTENTIEN WELKE ONS DES ZATERDAGSMORGENS NA 9 UUR BE REIKEN, KUNNEN ONMOGELIJK IN HET DIEN DAG VERSCHIJNEND NUMMER MEER WORDEN OPGENOMEN. PLAATSELIJKE DIRECTE BELASTING. Afkondiging van de uitvoerbaar verklaarde kohieren no. 4 en 5 van de Plaatselijke Directe Belasting naar het inkomen over het jaar 1919. Burg. en Welh. van Vlissingen maken bekend, dat de kohieren nos. 4 en 5 van de Plaatselijke Directe Belasting naar het in komen over het jaar 1919, na door Gede puteerde Staten van Zeeland bij hunne be sluiten van 9 Januari 1920,. respectievelijk no. 93 en no. 108, te zijn goedgekeurd, op heden in afschrift gedurende den tijd van vijf maanden ter Secretarie voor een ieder ter lezing is nedergelegd. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort, den 15 Januari 1920. Burg. en Weth. voornoemd, VAN WOELDEREN. De Secretaris, F. BISSCHOP. Toetreding tot den Volkenbond. Aan de memorie van toelichting op het regeeringsvoorste! tot toetreding bij den Volkenbond, dat bij de Tweede Ka mer is ingediend, is het volgende ont leend Een Volkenbond is thans tot stand gekomen. De regeling daarvan maakt deel uit van het den 28en juni jl. te Versailles onderteekende Vredesver drag tusschen eenerzijds de geallieerde en geassocieerde mogendheden, nader in het aanhangsel -van het verdrag op gesomd, en anderzijds het Duitsche rijk. Krachtens artikel 1 van het Volken bondsverdrag, in verband met het aan hangsel van dat verdrag, kan Neder land als oorspronkelijk lid tot dezen bond toetreden, mits de verklaring der toetreding wordt afgelegd binnen twee Oorspronkelijke roman. 46) Plotseling ibeikrooip tem de lust, ook naar beneden te gaan era haar recht in het vaiscihe gezich.t te zien, lot zij ried waaromi bij haar zoo aanstaarde en blazend de huichelachtige oogen neer sloeg Hij girtg wettelijk naar beneden. Er was iets als waanzin In hem. Te hoog had Ihij Nloder,ta geschat, dan dat HaraW's verklaring 'hem niet bijna buiten zi-dfozelve bracht Gelukkig Ikon hij zijin. bedoeling niet ten uitvoer brengen, want juist namen de -geestelijke en zijn Kitster afscheid, en men- leidde lien naar hun rijtuig. Bvelijn kou voor de dame eenige rozen plukken. Zij lliiaalde een tuinschaar en was druk ibezig, een bouquet te .knippen, toen zij eensklaps opschrikte, toen een van opwinding ruwe stem plotseling naast 'haar zeidie Ah daar is ze. I'k zocht u overal in huis Evelijn zatg op. Daar stonid> juffrouw Webster voor haar, zonder ilroed, het grijae baar fladderend om de slapen, geen kleur op het imiagere gezicht. Haar Stekende oogen waren imet haat vervuild op Eveiiijn's gezicht, die instinctmatig angstig terugweek. Juffrouw Webster stamelde zij maanden nadat het vredesverdrag is in werking getreden. Nu den lOen januari i jl. het eerste proces-verbaal van de ne- derlegging der akten van bekrachtiging is opgemaakt eri derhalve het vredes verdrag op grond van de Slotparagraaf met dien datum van kracht is geworden, is voor Nederland het oogenblik geko men om een beslissing te nemen, of liet al of niet van den Volkenbond zal deel uitmaken. Met valt niet te ontkennen, dat deze bond er anders uitziet dan aanvankelijk werd gehoopt en verwacht. Dat de Volkenbond in den vorm eener zoodanige machtige, een groot deel der wereld omvattende politieke statenge meenschap is in het ieven geroepen, is zeker reeds een factor van niet geringe beteekenis bij de beslissing van de vraag of Nederland al dan niét zal toe treden het opzettelijk zich afzijdig houden van deze poging tot verwezen lijking van de Volkenbondsidee zou voor de internationale positie van ons volk gevolgen kunnen hebben, die men wellicht tater ernstig zou betreuren. Maar toch, die overweging alleen mag niet beslissend zijn. Aan de toetreding van Nederland be hoort, zoo niet een vaste overtuiging, dan toch een zeker vertrouwen ten grondslag te liggen, dat de Bond in staat zal zijn de algemeen menschelijke doeleinden van een Volkenbond, zij het dan aanvankelijk op gebrekkige wijze, tot werkelijkheid te maken en dus de kiemen in zich bevat om naarmate de noodlottige uitwerking, die de oorlog op het in- en uitwendige leven der vol ken heeft gehad, geleidelijk verdwijnt, op te groeien tot een werkelijke vredes- en rechtsorganisatie der volken. Onder dit oogpunt behoort dus het verdrag van den Bond in zijn hoofdstukken te worden onderzocht. Nederland brengt door toetreding tot den Volkenbond een offer, waarvan de beteekenis niet gering mag worden aangeslagen en dat grooter is .te achten dan dat, hetwelk liet meerendeel der overige landen door de toetreding zal hebben. Tot dusver was, tengevolge van zijn geografische ligging, bij het uitbreken van den oorlog tusschen de groote mo gendheden, het belang van Nederland zoöwëT als van de belligérenten in de handhaving eener strikte onzijdigheid gelegen. Dientengevolge zijn veelal de rampen van een oorlog aan ons land bespaard gebleven. Door thans tot den Volkenbond toe te treden zal het van,deze bevoorrechte positie vrijwillig afstand doen. Dit offer zou Nederland zeker ter wille eener betere wereldorganisatie gaarne moeten brengen, wanneer de waarborg bestond, dat de beslissingen, waaraan het zal hebben gevolg te ge ven, inderdaad onpartijdige op het recht er. een rechtvaardige internatio nale politiek gegronde uitspraken zul len zijn. Juist in dit opzicht evenwel laat het verdrag te wenschen over. De regeering meent te moeten aanne men, dat in geval van een oorlog, waar uit voor de leden geen verplichting tot ingrijpen krachtens de artikelen 1216 voortvloeit, de leden zeiven, sotiverein, hebben te beslissen, in hoeverre de bij art. 10 aangegane verplichting, de ter ritoriale integriteit en de politieke zelf standigheid hunner medeleden te zullen handhaven, met een werkeloos blijven hunnerzijds vereenigbaar is ie achten. Ook omtrent de wijze waarop zij zich in dof voorgevoel, dat alleen een ibui- temgeWoom .iets haar zoo naar Retle- negg [had kunnen doen snellen. U zoekt - mij Waarom Wiat is er gebeurd Wat er gebeurd is? siste de oude. Gedood jhe-bt u tem in uw hard vochtigheid. Daarom -ben iik hierheen gesneld hoewel Zij Ihiekl op en zag vree-mld voor zich u-it, als wist izij niet oneer, wat zij had willen zeggen, Eveüjni leunde, een onmacht nabij, tegen een der rozenboompjes. De schaar was haar hian-d ontvallen. Zij- vroeg niets meer. Zij rilde over haar geheele lichaam. Al-s tevoren, toen Moderta haar van Gottorlb's tranen had verteld, dacht zij,iZóó lief heeft hij mij' gehad. Ditmaal b'leet h-et verstand zwijgen. Een groote angst snoerde haar de .keel dicht. Hij had- willen sterven om ha rentwil. Was misschien reeds dood en dan kon zij niets meer goed «naken, niets. Zij zou den vlast van dit vreese- lijk -verwijt eeuwig moeten dragen, haar heete leven door De nnagere vingers -der oude juf frouw -knelden haar ,ar-m. Iets schitte rends, dat Evelijn als een revolver her kende, werd, in j-uffrouw We-bster's andere hand Eioht/baar, terwijl zij drei gend zeide U wilt niet meegaan? Hem zijn laatsfen w-en-sch ruiet vervullen -Ik heb mijin Maatregelen echter getroffen. U moet. Met hetzelfde wapen, dat zij-n hand ontviel', -z-at Ik u dwingen Er was iets ikriischeitds in tiaar toon. van een eventueel aanwezig geachten plicht tot ingrijpen krachtens art. 10 zullen kwijten hetzij door diploma- tieken druk uit te oefenen, hetzij door econoniisehen, hetzij door militairen dwang blijft de beslissing, naar deze opvatting, aan de staten zelf overge laten. Het is duidelijk, dat dit systeem, wil het in de practijk iets beteekenen en wil het bestaan van den Volkenbond de oorlogszucht der staten breidelen, nog een deugdelijke uitwerking en krachtige bevestiging zal dienen te ondergaan. De op 28 juni 1919 door Amerika en Engeland met Frankrijk gesloten defen sieverdragen trouwens bewijzen, dat zelfs naar de meening der ontwerpers het Volkenbondsverdrag in dit opzicht ■zijn voltooiing nog wachtende is. Ook indien de Volkenbond slaagt en alle landen gaat omvatten, zal een Ns- deriandsche strijdmacht önt te kunnen deelnemen aan internationale wapenac tie, om den eersten aanval van een bin- nendringenden vijand te kunnen af slaan, en oin in het gevaj van een nog geoorloofden oorlog in verband met de gevoelige ligging van het land de neutraliteit te handhaven, niet kun nen worden ontbeerd. De regeering verheelt zich het gevaar niet, dat in de bepaling, volgens welke doortocht aan strijdmachten moet wor den verleend, voor Nederland ligt op gesloten, en is zich bewust van het of fer, dat door Nederland bij zijn toe treding in dit opzicht wordt gebracht. Wanneer wederom in dit deel van Euro pa een oorlog mocht uitbreken, en de Volkenbond is dan een realiteit gewor den en gebleven, dan zal Nederland vermoedelijk niet meer als tot dusver zich daarbuiten kunnen houden. Door overwegenden nadruk te leggen op wat Nederland prijsgeeft, op wat Nederland aan lasten en risico's op zich neemt en wat aan de organisatie van den Volkenbond nog ontbreekt, loopt men intusschen gevaar het spel te spe len van diegenen, die niet een andere organisatie begeeren, maar integen deel, de ongebreidelde oorlogsvrijheid der staten en het tegenwoordige in zijn verdere ontwikkeling niet vol te houden militaire stelsel wenschen te zien be stendigd. Wanneer nu naMeiding gevonden wordt om bij den Bond aansluiting te zoeken, dan is dit het geval niet slechts omdat Nederland anders wellicht in een onhoudbare internationale positie zou geraken, maar ook omdat de ont worpen Volkenbond, ondanks zijn on volkomenheden, schaduwzijden en eigenaardigheden, de kiemen in zich draagt van een ontwikkeling, die aan het menschdom ten goede ketn komen en omdat het met Nederlands beste tradities zou strijden, indien het afzijdig bleef bij deze belangrijke poging tot organiseering der internationale samen leving. Nederland en België. Met betrekking tot de mislukking van de militaire entente tusschen Ne derland: en- België zegt de „Petit Pari- sien", dat het schijnt dat België, na het economisch verdrag' te hebben ge- tee'kend, de pen zal neerleggen zonder een «militair verdrag, dar Nederland niet schijnt te wenschen, te teekenen. België ,zal er zich- «nee .vergenoegen, deze gelegenheid te baat te nemen om te bevestigen, dat zij-n neutraliteit voorgoed vervaten is en alk'te van son- vereiniteit te geven. iets waanzinnigs in haar blik. Evelijn 'lette er echter nauwelijks op, evenmin als,op de revolver. Het was haar, alsof aflas in- haar zich concen treerde tot deze gedachte Hij sterft en «k 'ben de 'schuld daarvan.Dit vreeselijlke had -haar opgeschrikt uit egoïsme en zelfvergiss-ing. Hem aan don dood' te ontrukken, tem te kunnen zeggen, wat zij nu met zoo afschrikwekkende waarheid in zich voelde lik heb jou alleen lief en kan rai-et de vrouw van een ander worden, al bood 'hij mij- alle schatten ter wereld 1 Ik was dwaas en zwak nu echter ben ik sterft. Laat im-e los, zei ee ruw. en schudde juffrouw Webster's hand van zich af. Ik -wil naar tem toe Niet hierlangs, voegde zij er haastig bij1, toen de -oude juffrouw naar de lindeinali-ee zich- wendde, men zou ons tegenhouden. Door het boscli, het voetpad' is In-ader XXIV. Men had een poosje o-p /Evelijn ge wacht en toen zij niet kwam, een be diende gestuurd, oim haar te halen. Deze kwam echlter onverriclrterzake ter-ug. De juffrouw was nergens te vinden. En daar de schemering sterker werd era het paard voor het rijtuig ongedul dig, waren de gasten eindelijk wegge reden, geloovemd. dat een of andere bdlet had, op tijd terug te tkeeren. Dat nam ook de gravin aan. Jij gaat zeker wel eens naar Eve- Dankbetiriging van de Hongaarsche regeering. in zijn eigen naam zoowel als in dien van de geheele -Hon-gaarsche re geering heef.t dr. Csiléry, de minjgter voor volkswelvaart, in een brief zijn warmen danik uitgedrukt iegerts bet Haaigscih Comité tot Verlichting van den Nood in Hongarije, voor de toe wijding waarmede het alle pogingen beeft aangewend „o.m in ons Vader land de hoop voor de toekomst te doen herleven, -door de hulp verleend aan onze honjerend-e en j'let.le i indepen in een ver verwijde lanj Dr. Csiléry voegt aan zijn schrijven een Jijst toe van ongeveer 50 artikelen die dringend vereisc-ht wordent in de Hongaarsche h-ospitallen. Onder deze artikelen, «zijn ru'bber-handscboenen, caffeine, chioralhydraat, chloroform, focaïne era jodium'. De ex-keizer. Een bijzondere correspondent van de „Evening Standard" bericht, dat hij van gezaghebbende bron heeft ver nomen, dat de juridische adviseurs der Nederiandsche regeering reeds zes maanden geleden hun standpunt be paalden in zake de uitlevering van den ex-keizer en dat het besluit der regee ring geenszins een verrassing voor de ingewijden zal zijn. De correspondent noemt het in hooge mate waarschijnlijk, dat de regeering in Den Haag bezwaren zal maken tegen het uitleveren van politieke vluchtelin gen. Hij wijst op de moeilijke positie van Engeland en Frankrijk om den eisch tof uitlevering te handhaven, door te herinneren aan de voorbeelden uit de geschiedenis van Orsini en Louis Phi- lippi. De correspondent wijst verder op het feit, dat drie hooggeplaatste Duitsche marine-officieren, voorkomende op de uitleveringslijsten der geallieerden, over de Zwitsersche grens zijn gevlucht. Hun uitlevering zal op dezelfde wijze moeten worden gevraagd als die van den ex- keizer. Tenslotte wijst de correspondent er op dat Engeland geen middel heeft om den uitleveringseischen kracht bij te zetten en dat de Volkenbond daartoe ook geen enkel wapen in handen geeft. Het reizen van dienstplichtigen. Op verzoek van d-en minister van oorlog ad interim, den heer Ruys de Beerenbrouck, en namens hem-, heeft in het departement van -bin-nenlandsche zaken een conferentie plaats gehad met eenige autoriteiten der spoorwe gen betreffende de kwestie van de in trekking van de faciliteiten bij het ver voer voor eigen rekening van dienst plichtigen. Zijn wij wel ingelicht, dan is tenge volge van die besprekingen nader het uitzicht geopend, dat niet tot 1 Febru ari zal baboeven' gewacht te worden- op het tot stand -ko-men van een rege ling, doch dat reeds eerder, wellicht reeds over een week, alleszins afdoen de faciliteiten voor de betrokken mili tairen zullen worden verkregen. Ons is verzeikerd dat in deze de zeer tegemoetkomende houding -van de be trokken spoorwegmaatschappijen van veel invloed op de te verkrijgen resul taten is geweest Betrekkingen voor vrouwen en meisjes. Voor de navolgende betrekkingen komen thans mede vrouwen en meis jes in aanmerking omstandigheid juffrouw Losenstein lijn kijken, Magnus. Fred-erik zal niet goed gezocht ihebiben. Misschien is ze naar de .broeikas, waar die langstelige rozen bloeien. Magnis knikte zwijgend en wendde zich naar de broeikassen. In .Moderta steeg een merkwaardige onrust op. Zij iha-d Evelijn nog pas bij de rozéboompjes gezien. Zij snelde daarheen. 'Daar -lagen de schaar e.rr een stuik of wat afgesneden rozen oip den grond. Wat zou dat be- teeikenen? -Haar onrust -nam to-e. Was Evelijn plotseling -onwel geworden en alleen o.p haar kamer? Daar was echter -alleen het kamer meisje, dat juist a-lles voor den nacht gereed maakte. Mdderta vroeg, of zij Evelijn ook gezien had. Neen, juffrouw. I'k dacht, dat zij al weer bij u was, nadat ze juffrouw Webster had gesproken. Moderta sühiroik. Juffrouw Webster? Is -die hier geweest Ja. Z-ij stond opeens voor m-e, in de -gang en vroeg naar de juffrouw. Ik was eerst zoo verbaasd, dat ik vergat te antwoorden, want wij hebben nooit omgang met de bewoners van- Buchegg gelhad. Juffrouw Webster zag er zoo vreemd uit zonder hoed geheel- verwilderd. Ik wees -haar den weg aan naar den tuin en later zag ik juffrouw Bvelijn met de oude d-aime oploopen. Ik dacht, dat zij- haar alleen maar een eindje wilde vergezellen.... directeur van een post-, een tele graaf- en een post- en telegraafkan toor gerangschikt in een der klassen 2a of lager -hoofdcommies en com mies der posterijen, der telegrafie en der (posterijen en telegrafie, surnume rair coimirmes-titulair, adtj. commies, klerk, telgrafist,kantoorbediende, tele fonist, assistent, kantoorhouder 'bij den post-, -bij den telegraaf- en bij de-n, post en telegraafdienst, toureelamibtenaren, bo e kho-ud e rs-bu re eloh efb o e klh-o uder, hulpboehlhouder, schrijver, chef-expe diteur. expediteur, opzichter, teeke naar. leerling telegrafist, leerling kan toorbediende. leerling telefonist, tij-de- tük schrijver, adspi-rant teeken-aar. Duurte wet. De middenstandraad heeft zijn oor deel over de Duurtewet uitgesproken in een advies aan den minister van land bouw. Hij aanvaardt haar als een noodzakelijkheid, doch heeft erntig be zwaar tegen enkele bepalingen. Zoo komt hij op tegen de uitdrukking re delijke prijs als te onbepaald en acht de gegeven bevoegdheden te ver gaand. De Raad vreest het openbaar worden van fabrieks- en handelsgeheimen, het indienen van ongemotiveerde klachten enz. In het bijzonder komt de Midden- standsraad op tegen de bevoegdheid om haar aandacht te vestigen op prij zen, die in den kleinhandel of daarmee gelijk te stellen bedrijven worden ge vraagd en zullen aan het publiek de door haar in verband daarmede nuttig geachte wenken verstrekken. Wil dit zeggen, dat, wanneer de com missie tot de wetenschap komt, dat een artikel bij den eenen winkelier goed- kooper verkrijgbaar is dan bij een an deren, zij de aandacht van 't publiek daarop inoet vestigen Zoo ja, dan achtte men zulks onge oorloofd. Het hoofdbezwaar in deze was echter, dat de plaatselijke duurfe- commissies bevoegdheden erlangen buiten de wet gelegen 't geven dier bevoegdheid strookt trouwens niet met het geheele karakter der wet. De stille week. De burgemeester van 's Gravenihagc -heeft, in velband met de aangenomen motie van h-et ra-adslid dr. W. van der Meuten beslist, dat voortaan in de Stille Week de publieke vermakelijk heden o-pe-n zullen mogen zijin, behalve op Donderdag, Vrij-dagen Zaterdag. De bu-rgerneester heeft den Donder dag er bijgevoegd, omdat van katho lieke zijde hierop bijzon-der prijs ge steld werd. VLISSINGEN, 15 JANAUARl. Een aanvaring. Gisterenmiddag is het 'rijtopoliifie- vaartiui-g „Ekster", dat in het Marine dolk tegen-over de gieterij der maat schappij „de Schelde" gemeerd lag, aangevaren door de binnenkomende Nederlanidsche st-oomkiodisboot no. 15. Het politievaartuig werd zoodanig ge raakt dat 'het in zirikenden toestand verkeert en door de meertouwen ge deeltelijk 'boven water wordt gehou den. Hedenmorgen is het vaartuig gelicht en overgebracht naar de werf d-er Kon. M-aatsch. ,.de Schelde". Moderta 'luisterde al niet meer, doch rende den tuin- in, al. roepend en zoe kend. Niemand antwoordde. Wat ibeteekende dit alles? Was er iets op Buchegg gebeurd of -had Got- torb berouw gekregen over zijn besluit en Iie,t 'hij- -Evelij-n onder een- of ander voorwendsel halen? Bij; het tuinlhek aan de achterzijde vond Moderta Evefijn's zakdoek. Dus toch Zoover was zij dus met rut fro uw Webster meegegaan en waarsehij-nlij-k nog verder door h-et boseh naar Buchegg Ik moet h-aar na. Haar, zoo moge- lii.k nog vóór Buchegg. i-nlh-ailen, dacht .Moderta. Zij mag hem tot geen prijs terugzien. Als op vleugels snelde zij voor waarts. Magnus, die Evelijn niet in de broei kassen had gevonden en lm den tuin was gegaan, waar hij uitgeput zioli op een ibanik ,had laten neervallen, werd do-or Moderta's roepen opgeschrikt'. Hij ;zag haar een eind voor hem voortsnellen en volgde haar bij instinct. Het was ham eerst -niet duidelijk, waar heen zij wilde. Toen zif echter den tuin verliet, meende h-ij- te begrijpen-. Dat ging naar Buchegg 1 Onder de boomen was het reeds bijna do-raker. Moderta kende echter den weg en vrees had zij niet. Zij liep. tot zij- buiten- adem- was en moest toen haar tred wel wat matigen. (Wordt vervolgd-.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1920 | | pagina 1