kameroverzicht.
EEN NATUURKIND.
No» SSS'sr Jaapgamg
VRIJDAG 31 OCTOBER.
FEUILLETON
BINNENLAND
VLISSINGSCHE COURANT
ADVERTENTIE PRIJS
Van 1—4 regels 0.80 voor Iedere
,-el meer 20 centbij abonnement spe-
Öe prijzen. Reclames 40 cent per regel.
Dienstaanbiedingen en dienstaanvragen 10
cent per regel, bij contante betaling.
Familieberichten van 16 regels f 1.30,
tedere regel meer 20 cent.
ABONNEMENTS-PRIJS
Voor Vlissingen en gemeenten op Wal
cheren 1.85 per drie maanden. Franco
door het geheele rijk ƒ2.20. Week-abon-
iiementen 14 cent. Afzonderlijke nummers:
S cent.
EERSTE KAMER.
Vergadering van Donderdag.
Een viertal ontwerpen had de Eerste
Kamer op haar agenda staan, die waar
lijk een stuk sociale wetgeving vorm
den. In de eerste plaats de Werkloos-
lieidsverzekeringsnoodwet, die het Kon.
Nat. Steuncomité doet verdwijnen. Ai-
leen de heer de Waal Maiefijt had eeni-
ge bezwaren. Hij vreesde dat de minister
teveel de beschikking zal nemen over de
gemeentekassen, die verplicht worden
de helft der bijslagen te betalen. Minis
ter Aalberse stelde hem echter gerust
alles gaat in overleg met de gemeente
besturen. De heer Bergsma bracht een
woord van hulde bij het afscheid van
het Kon. Nat. Steuncomité, waarmede
de minister en de Kamer instemden.
Eindelijk was de Arbeidswet aan de
orde. Natuurlijk ging voorop een lange
tede van den heer Stork. Zijn hoofbe-
zwaar daartegen is, dat deze wet in de-
ztn ongunstigen tijd komt en niet heeft
gewacht tot een tijd van welvaart. Hij
betwijfelde of de arbeiders het eigenlijk
zelf wel willen. Zij 'vragen nu nl. om
werk in hun vrijen tijd. De verkorting
van den arbeid belemmert de opleiding
van de jongere arbeidskrachten. Het
was z.i. onjuist, dat andere landen on
der bijzondere moeilijkheden gebukt
gaan dan Nederland. Uit Duitschiand
komen al zeer goedkoope aanbiedin
gen op het gebied van machinerieën en
garens.
De regeling van het overwerk was
geheel onvoldoende en juist voor groo-
te bedrijven is overwerk onvermijdelijk,
wil men den gang van zaken niet ern
stig belemmeren.
De minister heeft te snel zijn doel
willen bereiken. Hij had een invoerings-
(ijd van tien jaar moeten stellen, waar
door hij gelegenheid had gekregen om
ervaring op te doen. De industrie zal
deze wet te boven komen. Het zal haar
echter veel geld kosten en dat zal de
minister van financiën in zijn schatkist
wel ervaren. Ten slotte sprak de heer
Stork de hoop uit dat hij de toekomst
te somber zou inzien en dat de; minister
gelijk zou krijgen. Maar voor het
oogenblik kon de heer Stork er niet an
ders over denken.
Ook de heer van Houten had ver
schillende bezwaren, die vrijwel op het
zelfde neerkwamen. Hij achtte het ech
ter niet verkeerd, dat de wetgever deze
beperking oplegt, al ziet hij de beper
king van de persoonlijke vrijheid groo-
'eren ernstiger dan de minister. Liever
had hij een vrijwillige regeling gezien
waardoor het ook mogelijk was ge
weest voor iedere fabriek een passende
regeling te treffen. Ook deze afgevaar
digde wenschte een meer soepele rege
ling van de kwestie van het overwerk,
immers dat is noodig om de bedrijven
te doen aanpassen.
Uit het mijnwerkersleven van Noord-Alaska.
Naar R. B.
62)
„Die speler was geheel gedrenkt met
zijn» eigen, bloed dat stroomde, stroom-
bijna zwart in het gele Kikkerend
kolft en 'zoo overvloedig, dat de
rraoschiman ermee bevlekt werd, ter
wijl Gaile ook van, onder tot boven met
"«led bespat was, Ui,t zijl® eigen aderen
ot die va,n 2jjjn vjjand) was moeilijk te
_2eagen. De koopman lette niet o,p zich
zelf of (jg jm(jri<n,gars hiij Bet zich door
barren teruigdiriinigan tegen den muur,
"'IBentd maar adem,, maar zijn oogem
waren vast genidhit o,p Starik.
uEindelijik heb ik je getroffen, Ben-
j6'niep hiji met heesaha stem, „Je
'tovenarij, heeft je ditmaal met gehol
pen. Zijtn tarnde,n blonken tusschen
2|m grijze snor als die tandem van- een
w*j ds,eT_
Benm,ett, of Stark, appalls de anderen
em kamden, trachtte weer zijn vijand
e naderen, en riep allerlei vloeken en
rwemsetringen naar hen allen, maar
ml a's eeni kind 'n Poteom's ar-
n. Lamgzaimerhanind werd hij zwak-
en plotseling hield alle weerstand
"«antGatevahl Mer"> *>wa! de Wite-
'Miaa.r d-e oude man luisterde niet en
b
Op het zonderlinge in de rede van
den heer Stork, dat hij nl. vóór de wet
zal stemmen, terwijl hij daarop een
krachtigen aanval deed, wees de heer
Polak, die een bestrijding van dien
aanval op zich nam en achtereenvol
gens de ethische en praktische bezwa
ren weerlegde. Z.i. hadden de arbeiders
at tientallen van jaren gestreden voor
verkorting van den arbeidsduur. Die
verkorting, welke geleidelijk reeds is
gekomen, heeft niet geleid tot geeste
lijke achteruitgang van de arbeiders.
Integendeel: de openbare dronkenschap
is zeer verminderd en dat typeert toch,
meende hij.
Op deze wijze voortgaande bestreed
hij tal van bezwaren.
De verdé,biking, die op Nederland nog
altijd drukt.
Prof. C. van' Voilfenlhovem oppert l,n'
de Econ.-Sitaf. Berichten het denlkbeeld
dat Nederland bij' het eerste bijeen,ko-
dfetii, van den Volkenbond, het verzoek
dóet een com,missie aaj® te wijzen tot
nauwgezet en spoedig onderzoeik van
de verdenking, als zou Nederland in
Augustus 1914 zijn omzijdiigheidsplaicht
hebben, geschonden door Duitsrihe troe"
,pej-< te laten trekken1 over Limhuirgsch
gebied.
Maakt zulk een commissie als baar
slotsom bekend, dat er schijn noch
SKthadu-w vam. grond was voor het ge
rucht, dan, zal toch eindelijk onze on
schuld wel word,er, ingezien. Ingezien,,
en erkend.
De broodkaarten.
Naar aanleiding van de thans her
haaldelijk vernomen vraag, waarom
toch de broodkaarten niet worden afge
schaft, heeft de minister van landbouw
in een interview hef volgende medege
deeld
Zooals men weet, worden op brood
kaarten drie soorten brood beschikbaar
gesteld wittebrood, bruinbrood en
roggebrood.
Wat nu het bruinbrood en het rog
gebrood betreft, de regeering legt daar
zooveel op toe, dat het verbruik daar
van moet worden gelimiteerd. Immers
werd dit brood niet op bons verkrijg
baar gesteld, dan zou dit worden ge
bruikt voor doeleinden, waarvoor het
niet bestemd is, met name voor bees-
tenvoer, aangezien dit in vele gevallen
niet onbelangrijk goedkooper zou uit
komen dan ander voer. Maar ook afge
zien daarvan moet in 't algemeen, zoo
dra de regeering op een zekere stof toe
legt, het gebruik van die stof worden
gelimiteerd tot de noodzakelijke behoef
ten (zoo bijv. ook met margarine).
Roggebrood wordt geheel, bruin
brood voor een deel bereid uit inland-
sche grondstoffen. Nu is er feitelijk te
veel rogge in ons land. Vandaar dat van
regeeringswege rogge wordt geveild.
Dit neemt intusschen niet weg dat de re
geering maandelijks op de roggebrood
verstrekking 1.600.000 moet toeleggen
en 2.600.000 op de bruinbroodver-
strekking. De prijs van grof roggebrood
is thans gemiddeld 18V2 cent per K.G.
Maar wanneer dit roggebrood verstrekt
wordt tegen den werkelijken kostprijs
van de inlandsche rogge, dan zou het
niet minder dan 31 a 32 cent per K.G.
kosten. Zelfs indien dit roggebrood uit
sluitend werd gemaakt van buitenland-
het was alsof hij den, strijd met zijn
bloote handen, wilde hervatten, waarop
de soldaat, diie beefde als een ver
schrikt kind en ontsteld werd bij, wat
hij, zag, er aap twijfelde, of hij in staat
zo,u zijn, de onifmoetLnjg te verth,inde-
ren en zijn bevel herhaalde.
„Ko-m mee sahireeutwde hij, maar
de woorden kloniniken, dwaas, eentonig
e,n, zonder klemtoon.
Tioen, sprak Stark voor he.t eerst
verstaanbaar.
„Arresteer hem 1 Je moet getooven,
wat ik je gezegd heb, BuirrellHij
braakte een stroomt van onnoemelijke
lasteringen, uit, hem ingegeven door de
bittere wetenschap van, zijn, eerste en
eeniige nederlaag. „J.e zult hangen,
Gaykwd lik zal je zien bengelen, aan
de galg Tot Poteon, hijgde hij „Ik
heb Item vijftien, jaar liamg gevolgd,
Doret. Hij, beeft mij,n vrouw gedood."
„Dat is eep vervloekte leugen,zei
de Erainsctiman.
„Neen,, dat is het niet. Hij is onder
verdenking ervan naar Californië ge
gaan,. Hij heeft haar ne enge schoren in
koeien bitoedq e,n, ,is toen gevlucht met
mijpi kind. Dat is zij,, die hij Necia
noemt. Zij is mijn, kind. Is het stiet
waar, luitenant
Bij deize laatste wanhopige poging,
om de misdaad op die schouders van
zijn mededinger te leggan,, wendde
Buirrell zich met verachting tot hem.
„Het helpt niet, Stank. Wij, hebben
je hooren zeggen, dat zij zichzelf
dioodde. Wij stonden' beiden buiten, de
deur en hebben he.t van, je eigen lip
pen géhoord"
sche rogge, dan zou het nog 25 a 26
cent per K.G. kosten. Dat de inlandsche
rogge zooveel meer aan de regeering
kost dan de buitenlandsche is het ge
volg van de hooge garantieprijzen.
Maar zelfs indien deze door buiten
landsche werd vervangen voor de berei
ding van roggebrood, dan nog zou de
regeering per K.G. 6J4 a l/i cent heb
ben bij te passen. Roggebrood is der
halve thans belangrijk goedkooper dan
rogge en daarom kan het niet ongelimi
teerd verkrijgbaar worden gesteld.
Datzelfde geldt voor het bruinbrood.
Dit kost thans 20 a 22 cent per K.G.,
terwijl de prijs daarvan zou behooren te
zijn, als de regeering er niet op toe
legt, 30 a 32 cent per K.G.
Wordt de grondstof voor het bruin
brood uit het buitenland aangevoerd,
dan komt de prijs ongeveer even hoog.
Alleen ten aanzien van het witte
brood zou het thans mogelijk zijn dit
zonder bon te verstrekken.
Immers, dit wordt feitelijk beschik
baar gesteld tegen den kostprijs, geba
seerd op den aanvoer van in Zuid-
Amerika aangekochte tarwe, althans
grootendeels.
Wel wordt daarbij nog eenige rogge
gevoegd, die weer duurder is, maar dit
kan hierbij buiten beschouwing worden
gelaten, aangezien de bevolking feite
lijk in den prijs, dien zij voor het witte-
broo'd besteedt, die duurdere rogge niet
betaalt. Men kan zeggen dat voor de
aangevoerde tarwe feitelijk de kostprijs
door het wittebrood etende publiek ver
goed wordt.
Er is dan ook zeer ernstig over ge
dacht voor het wittebrood de brood
kaart geheel af te schaffen. Maar hier
tegen bestaat en overwegend bezwaar.
Immers werd de mogelijkheid geopend
dit brood in onbepaalde hoeveelheden
te koopen, dan zou het verbruik daar
van waarschijnlijk sterk toenemen en
nu heeft de regeering geen schepen om
méér tarwe uit Zuid-Amerika te halen,
dan thans geschiedt. In Noord-Amerika
waarheen de vaart uit den aard der
zaak korter duurt, zijn op 't oogenblik
geen broodstoffen te krijgen.
Daarbij komt dat om ten spoedigste
de distributie van brood te kunnen op
heffen, althans de banden wat meer los
te maken, waarop wellicht in Mei van
het volgend jaar eenig, uitzicht bestaat
een belangrijke voorraad grondstof in
ons iand aanwezig zal moeten zijn. Ik
ben nu bezig zeide de minister
wat voorraad te vormen, maar deze is
nog gering. Thans is er ook nog weinig
binnen van den iniandschen tarweoogst.
Om deze redenen, durf ik, nu de win
ter voor de deur staat, de wittebrood
voorziening niet los te laten, omdat het
van groot belang is dat de geringe
voorraden in dezen tijd van het jaar niet
worden opgeteerd.
Op de vraag waarom er naast het
roggebrood op bons, vrij roggebrood
verkrijgbaar is, antwoordde de minis
ter, dat uit hetgeen hij omtrent het rog
gebrood had medegedeeld, bleek dat
een groot deel der rogge in den vrijen
handel blijft omdat daaraan geen be
hoefte is voor de verstrekking van
goedkoop roggebrood. Er is dus hoe
genaamd geen bezwaar tegen dat men
daaruit vrij roggebrood vervaardigt,
dat dan uit den aard der zaak den ver
bruikers veel duurder komt dan het op
de broodkaart verkrijgbaar roggebrood.
Hetzelfde geldt voor het Zeeuwsch
krapbrood, krentebrood, scheepsbe
schuit enz.
Tot op dït oaganblik had; de man
op zijn eigen, voetan. gestaan, maar nu
begon hij, te waggelen, waarop Poleon
hem tot het bed, ondersteunde, waar
hij in doodelijke zwakte op neerviel.
„Be;t is een complot", stamelde hij.
„Julite drieën ihetbt dit op touw gezét
e',n zijit hier gekomen,, om» m'ij te over
rompelen."
Zijn, .wonden begonnen, hem zoo'n
pijn te dloen, dat hij een zenuwtoeval
kreeg, toen siste hij kwaadaardig
„Maar ik zal jullie allen toch nog de
baas zijnlik heb het meisje 1 Ik heb
haar
„Necia riep Buirrell, zich plotseling
alles herinnerend, want d'eze zaak had
ai biet andere op den, achltengrond ge
schoven.
Starik zat ineengedoken op den, rand
van zijn matras een spookachtige,
vneeselijke verschijning Eéjn. wapen
bleef ihem nog over er» dit gebruikte hij.
„Ja, i,k heb mijn, dochter
„Waar is zij?" vroeg de koopman
schor. „Waar is mijn meisje?"
De speler grinnikte een, benauwd
heid kwam over hem tot hij hikte en,
bijlma stikte. Toe® 'het voorbij was,
lactate hij weer.
„Zij heeft jou i,n, haar hoofd, zooals
de moeder had» maar i.k zal het er wel
uitkrijgen ik zal haar behandelen,
zooals i'k haar heb gedaan
Gale uitte een vreeselijlken kreet en
bewoog zich naar hem to,e, maar Bur
red schoof den koopman ter zijde, zelf
aangegrepen, dioor een woede, dlie zijn,
kracht vertienvoudigde.
„Laat dat, Gale Laat mij hiervoor
Minister I denburg.
De toiniderseheidCJ.te door hem ge
raadpleegde deskundigen, zoo in Rip-
poüdsau en Weisserhiirsch ails Utrecht
hebben, zoo scthrijifth „de Standlaardi"
aan- minister Men,burg de keuze wiet
moeilijk gemaakt. Eenparig toch heb
ben malle doctoren: zonder onderscheid,,,
na gronldig onderzoek, de corinclusie
genomen, dat er geen kwestie vatn, is,
dat de minister tot zi jn departement zou
teruigkeereir, doch dat hij 'f aan zich
zelf verplicht is, oim zij,n officieele
staatkundige taak rniet weer op te
vatten, alvorens het genezingsproces
geheel is afgeloopem.
Hiervan inlu is op dit oogenbilk nog
geen sprake. Gevorderd is hij onge
twijfeld, maar riog nïet ter hetfte van
wat 't worde» moet.
Oververmoeid is. ktonfoung uit Wel
tevreden hier teruggekomen', erf verre
weg liet beste ware geweest, indien
hij' zidh, met het oog hierop, rniet in dit
nieuwe Kabinet Ihadi laten opnemen.
Zijn ziftingtaeimen! 'in dit Kabinet was
een zelfopoffering, die hij zich met het
oog op den, oorlog en' op het gevaar
voor onze Koloniën getroostte. Toch
was het gewaagd, en' n.u van achteren
biijikit wel overduidelijk, dat het veel
gewensohiter ware geweest zoo hij zich,
toen- ter tijd) aan1 het zitting nemen in,
dit Kabinet had, kunnen' onttrekken.
Ook zal- het voor' den president-minis
ter geen geringe moeilijkheid, opleve
ren om hem thans voor goed. te ver
vangen,
Het opperbevelhebberschap.
Naar het Ned. Corresp. Bureau ver
neemt, lifft -het i.n ,het voornemen, tegen
half November het opperbevelhebber-
schap van land- en zemaebt op te hef
fen.
Het R. Kath. Middenstaridseongres.
Op den' twieedlen dag van het te
Breda gehloudfen derdie R. Kath. Mid-
défttamldscoragres hield prof. mr. J. A,
Veraart, uit De'tftt, een Melding over
den midldehetamd) en' de economische
bedrijfsorganisatie. Hij, verdedigde
daarbij de volgende conclusies
Het bestaan, vam dbn Middenstand en
van den> imidrtestarader wont ,nog altijd
ernstig bedreigd1.
Voor een belanjgrijk gedeelte kan de
stanidsorganisatie die gevaren weren,
door dein, individu e cl en middenstander
tot een' krachtige persoonlijkheid te
ontwikkelen,.
Daarnaast heeft echter de vakorga
nisatie de niet minder belangrijke taak,
de atgtemeene bedlrijfsvoorwaarden,
voor den, middenstand te verbeteren.
De winkelier wo-ndlt vooral bedreigd'
door de prijspolitiek van warenhuizen,
fitiaallhoudanlde firma's, verbruiks
coöperatie, en gemeente-winkels
daarnaast door een te veel aan onder
nemingen' op de bestreken markt.
Coöperatie door den middenstand is
een strijdmiddel om de prijzen, ooncur-
reerend te maken met de hierboven
genoemde lichamen, ee!n< middel, dat
diensten heeft bewezen en bewijst,
maar dlat den algemeenen bedrijfstoe-
stanid steeds meer verslechteren, en op
den duur den middenstand zelf met
groot gevaar bedreigt.
In verband met den organische»
wederopbouw van, de samenleving in
dezen, tijd, zo-eloe de middenstander-
winkelier nieuwe aanraking met gros
siers en fabrikanten ein, tot regeling van
het debiet èn tot verkrijging v,a.n rede
lijk rabat. De werknemers-organisaties
zorgen. lik zal hem wel, tot spreken
krijgen
„Zoo, zul je spotte de vader van
het meisje.
„Waar is zij?"
•Dait is jou zaak niet," Weer kreeg
hij eein aanval, d,ie hem deed, huiveren
en ziijin lipps® kleurloos maakten. De
diekens waren door,trokken van bloed
e,n zijn voeten rustten, ib eer, roode.
plas.
.„Bein Stank", ziei de getergde min
naar, „je bent ziek en als het zoo
dóórgaat, ben, je er in ee- half uur
geweest. Wii je tenminste niet één
fatsoenlijk ding doen, vóór je sterft
„Bah Ik sterf n,i,et."
„ik zal een doklter voor je halen, als
je ons .zegt, waar zij is. Als je het niet
ltjoet |,aa,t ik je sterven. Om 's
hemels wil mam, spreek op 1"
De gewonde ,m,an trachtte op te
staain, maar hij ko,n- niet, toan dacht
hij een oogenlbliik n>a, vóór hij zei „Ik
héb hiaair weggezonden."
„.Wiaatheen
„'De rivier op, op die vrachtboot, d'ie
gisteravond vertrokken, is. Zij zal, naar
Skagway gaain, em i'k zal later naar
haar toegaan, waar ik hiaar voor mezelf
alléén k-a», hebban. Zij, i,s nut veertig
mijlen de rivier op en gaat elke minuut
verder 0, je kunt haar iniiet inhalen!"
De drie im.anin,en staarden elkaar
verschrikt aan.
„Waarom ging zij vroeg Gale dof.
„Omdat ik haar verte,lid heb, wie zij
I was en wie jij' bent omdat zij' denkt,
diat je haar moeder doodde omriiat zij,
Mij wias, weg te komen,."
zullen daarbij, kuWn-en heUpten, in het
bijzonder boor ook 'harerzijds ver-
bruiks-coöperatie uit te schaikelen,waar
tegenover staat, dat zij imtvloed bedin
gen op de (imiddensfawföXprijspolfitiek.
Ook den middenstander-industrieel
dreigt gevaar, vooral door opdrijvting
van de kostep, i,n verband met scherpe
onderlinge concurrentie ,en een te
grooten' overvloed va;n, ondernemingen,
in hetzelfde bedrijf. Door de moderne
collectieve arbeidsovereenkomsten en
regelingen met de leveranciers kan hij
zijln, positie beduidend verbeteren.
Oe R. Katih'.1 centrale raad van' be
drijven door een neutrale® en- Ghiris-
tólijkem: raad, versterkt, zette zijn ter
rein, iin, de naaste toekomst uit en
bestrijken ook het gebied der prijspoli
tiek. Na de solidariteit tussohen' werk
gevers e,n werknemers te hebben ver
wezenlijkt, beviondere hij de Solidariteit
lusschen alle producenltemgroepen, e®
verzekere aan ohze Nederlandsche
samenleving,naar beste vermogen1, met
de hulp ook van dé wenkniemers-or-
garfisaties, prijzen, die een, redelijk
bestaan voor allle produaente,™ verze
keren, en dus tegenover de consumen
ten' verantwoord' kmlnrien1 wonden.
Op deze conclusies voijgdle een: uit
voerig debat.
De burgemeester van Delft
De heer van Ravesteijn heeft de vol
gende vragen tot den minister van bin-
nenlandsehe zaken gericht
Is het den minister bekend, welke
verhouding er in de gemeente Delft be
staat tusschen den burgemeester en den
raad
Is de minister niet van meening, dat
een dergelijke verhouding onmogelijk in
het belang kan zijn van de bevolking
Overweegt de minister maatregelen
om een einde aan dezen toestand te ma
ken en is de minister niet van meening,
dat uit hetgeen zich te Delft voordoet,
mede blijkt, dat wettelijke herziening
van de positie van de burgemeesters ur
gent is
Een protest tlegcn balastingverhocging.
Een ingezetene van 's Gravenhage
heeft aan, den roaid het volgende
schrijven gezonden
In de courant las i'k, dat tte burgers
vam 's Gravenhage bimnenkort de blijde
boodschap zulte^, ontvangen, dat nog
een, toeslag op de .gemeentelijke Inkom
stenbelasting moet worden beta-aid,
omdat de gemeente-ambtenaren' ee,n.
toeslag ineens zuilen, onitwiangem.
Ik weet inlet, of u rechtstreeks pro
testen milt de burgerij reeds hebt ont
vangen, zoo niet, dan is dit het eerste.
Ook iik, die i,n dezelfde fimancieele
positie verkeer als de gemeenteambte-
tniarew, die voor het cadeau in aanmer
king komen, moet m-eer belasting be
taler.,, maar niemand denkt er aan mij
een cadeau van 200 te maken,. Is dat
billijk Neen, zeer onbillijk De le
vensstandaard en de belastingen zijm,
van' dien aard-, dat er van sparen geen
sprake is.
Waa,r ik niet rijks- of gemeente
dienst ben, imioet -ik voor mijn eigen
pensioen zorgen, diw.z. moet ik zorge.ny
dat ,iik ieder jaar wat overleg, om;,
warincer ik te oud ben of ongeschikt
geworden ben om te werken, met mijn:
geziin' no,g teven kan'. Wat gebeurt nu
•Rijlk e® gemeente wedijveren, o-m hef
hardst om zooveel mogelijk van het
Nu hij te zwak was geworden, om
d.ie hevige pijn te voelen,, loog de man
er weer boosaardig op los em genoot
ia-wat hij o-p het gelaat van den koop
man zag.
„Trek 'het je miaa-r niet aan, oude, ik
zal haar wel terugbrengen", zei Bur.reüi
en fei- een troostende hand op Gate's
schouder, want Ihat feit, dat zij veilig
was, dat hij tenminste iets wist, was
een groote verlichting voor hem. Maar
Stark's volgende woorden boezemden
he,m ,nog meer doodsangst en, af-schuw
in, dan de koopman voelde.
„Je zult haar niiet meer willen heb-
be, al wind je ihaar. Daarvoor zal Rum-
wion wet zongen.
„,Runn,i,oin
„Ja, ik heb ,haar met hem wegge
zonden.
'Burrell schreeuwde het u,it i« zijn
angst en verborg zijin, gelaat in zijn
handen.
„Hij heeft haar al lang willen heb
ben,, dus ik 'heb hem- gezegd, vast
maar met hiaar vooruit te gaan'
Geen van .allen lette op Poteon,
Doret, die bij deze onnatuurlijke be
kenten,is de eeniige was, die genoeg
zelifböheerschiiug ,h,ad, om zijn gedach
ten. te late» gaain. Hij spian-de zilch i»
met, deinikwni, bracht de feiten met el
kaar in verband en trachtte deze vree-
seKjlke bekentenis te coimlbmeeren. met
diingelr,, die hij diers avond gezien en,
gehoord had. Plotseling uitte hij een,
schelle kreet en deed een sprong .i,n het
duisternis, oinio-pigemerkt door Gate en
Burrell, die een grooter vrees gevoel
den. dan Sta.rk op het gezicht van zijn
worndieini.
(W'ordt vervoiigjd.)
