bode
5TB0DE
STBODE
Miek.
to®r Uw
d h e i d
)iedin<geü
?nv a<?©n.
BODE.
^ïsje
sisclappij ïm
ir!
No» 253
57e
1919
MAANDAG 27 OCTOBER.
Brieven uit de Hofstad
FEUILLETON
EF.N NATUURKIND.
BINNENLAND
Stads- en Provincienieuws
"allerlei aard"
hiertegen
(ardt's
i tablelien.
|3 kokers f 1.70
Drogisten
Lia-tabletten.
bietten zijn
Eiddel tegen
dheid, keel
de hoofd
uit genees-
|den zijn ge-
Bevatten geen
|)e of codeïne
aa-gencme,
smaak. Ver
fclle drogisten
f 0.75 per
ndfeekening
R,
m
lebod.-n
(Caminada),
KïiH (Harrl)
bureau Vliss.
billende
lende branches
irwerven of te
|o. 112, bureau
jGLER, Koude-
vraagt tegen I
:wame
die zelfstandig
jken. Loon naar
fider g. g. on-
melden.
in een klein
leren tegen l
.Vliss. Crt
angt Mevr OP
reet of later,
londags vrij.
48.
we dager, niet
'Mevr. WOU-
akkelaarstr.UL
Iddslbura
d a m.
in October
Midd
tRött
7."
7-
"7!-
t 7.—
VLISSINGSCHE COURANT
'ordt desmor-
[komen
Transport es
.rven G. VOS
.EENHOORN:
bsTERHOUT 1
BUfTEM-
ADVERTENTIE-VRIJS
yan 14 regels 0.80 voor iedere
«oei meer 20 centbij abonnement spe-
riale prijzen. Reclames 40 cent per regel.
njenstannbledingen en dienstaanvragen 10
Lu per regel, bij contante betaling.
Familieberichten van 16 regels ƒ1.30,
Iedere regel meer 20 cent
ABONNEMENTS PRIJS
Voor Vlissingen en gemeenten op Wal
cheren 1-85 per drie maanden. Franco
door het geheele rijk ƒ2.20. Week-abon-
„ementen 14 cent. Afzonderlijke nummers:
S cent
MM
Mystld.
Wij blijven' oms matuurtijik zeer m-
.eresseeren voor de mystieke kunst van
het ras der Ini's, waartoe Rubimd, Mo-
rini, jansinü et tutti qu-anti behooren.
De drie uitvoerige feuilletons, die het
„Handelsblad" aan> deze hyper-moder
ne verschijnselen heeft gewijd, begint
de beia'nigsiteillmg pas goed wanm te
maken. Imimers aMrcbt krijgen wij rnui
het gevoel, d-a,t wij, bij den' neus zijn
genomen, dat van een geheimzinnig
overdragen van gedachten geen sprake
is, «maar dat hier aLleeni een verre
gaande behendigheid bestaat, die ge
baseerd is op een zeer scherp waarne
men Van de houding van bet zgn.
medium.
Twee elementen rijlra eir iin bet ge-
heimiznlnnigé gevat die de voile aan
dacht verdienen, omdat zij' waarschijn
lijk de verklaring in zich bevatten vami
iet geheele trucje. In' de eerste plaats
ie alleszins verklaarbare wensch van
fera, die als begeleider opitredien om
succes te hebben met hun praeveuk Zij,
die geen succes hadden, werden altijd
min' of mieer als o-nibckwaam tot gecon
centreerd denlkQp, op riji gezet. lm. de
tweede plaats dient dé aandacht te
vallen op het feit, dat zij, diie inderdaad
tan gedachten conceratreeretra op de te
verrichten, handeling, alle controle over
zich zelf hebben verloren en wiet vat-
haar zijin< voor de indrukken van bui
ten. Dit veroorzaakt het verschijnsel,
dat zij zich zelf uitsluitend' stunrrdetra
naar de plaats, waarheen zij o,p weg
w-aren. En gaat van hen een tegenstre
vende wenkiing uit, zoodra de „tele-
paath" verkeerd' gaat. Iindietn, de be
geleide het vermogen bezat om volsla
gen passief te bflijivelni bij. zijn gecon
centreerd denken, kwam er niets van
terecht. Qp iedere verkeerde daad rea
geert de begeleider met eek. korte
fysieke stoot, die Wijkt uit 'n lichaams
beweging, een even stilsta alm, een lich
ten schok of iets dergelijiks. Wij maten
alleni geregeld vele onwillekeurige be
wegingen, die feitelijk overbodig zijns
maar die reacties zijn op om;ze gedach
ten. Uit die physi-eke reacties maakt de
telepa'afh op welke gedachten zijn.
handelingen hebbelm gewekt.
Nu eenmaal in deze richting wordt
gezocht, zal het niet zoo moeilijk meer
vallen om spoedig het geheim te ver
klaren. Trouwens ihet aantal limi's
«eemit zeer toe en het zal dus' spoedig
ten eenvoudig huiskamier-vermaakje
zijn. Van den beginne af hebben wij
zeer sceptisch gestaan, tegenover deze
mystieke vertooningen, die alleen maar
een moeilijke puzzle vormdetra. Natuur
lijk zijn er dadelijk tal van personen,
d'ie onmiddellijk aannemen, dat er nu
weer een zesde zilntuig is ontdekt. in
dit opzicht gaat de wereld miaar matig
vooruit em blijft. een groot deel van de
Oit het mijnwerkersleven van Noord-Alaska.
Naar R. B.
58)
„Ja Zij draagt het bewijs om haar
hals, en als dat niet genoeg is kan ik
tr meer bijbrengen bewijzen genoeg,
t«n u te overtuigen. Mijn naam is in 't
geheel niet Stark ik heb hem jaren
geledc-n 0111 bizondere reden veranderd.
Ik heh hem meer dan eens veranderd,
maar dat is mijn zaak. Haar naam is
Merridy Bennett."
„Ik veronderstel, dat u niet weet, dat
'k met haar zal trouwen", zei Meade
Burreil op eens.
„Neen", antwoordde de ander, „dat
wist ik niet".
„Nu, het is zoo. Ik zal uw schoonzoon
z'jn". Hij zei dit, alsof hij een verbazend
'eit constateerde, waarop Stark grijns
lachte. Een onaangename lach was het.
Hij zei „Er zijn eerst een massa
djngen te regelen voor u en voor mij.
Om te beginnen, ik wii die mijnen van
haar hebben."
„Waarom
.„Wel, ik ben haar vader en zij is nog
"■et meerderjarig-."
„Ik zal er over denken."
„In elk geval zal ik ze nemen als haar
"aaste bloedverwant."
Burrell antwoordde hier niets op,
want die waarheid was onomstootelijk
menschhieid aan het oude spokanigeloof
vasttvoudenu De geheimzinnigste ver
klaring is fa» altijd het liefst en het
meest aannemelijk.
Het zal ons benieuwen hoe bet mét
de seance van den. heer Rubin-i gaat, nu
het publiek éetni leiddraad heeft gekre
gen om de handelingen te comtrolee-
ren. De aardigheid, zal er nu wel af zijn,
mu de seance niet veel meer dan va-
riéfé-tniuimmers ten beste geeft. Bam
berg in nieuwe gedaante zou volgens
den schrijver dm het „Handelsblad"
eigenlijk het karakter vac den mystie
ken Ini zijn. Overigens blijft dé tele-
paatlh. tocih een gladjanus, die kans zag
langen tijd het publiek zóó bij den-
neus te nemen.
Oo-k dit is een kunst
Van den éénen mysticus naar den,
anderen», van Ru,bind naar Van Groe-
nenidael, het is maar een stapje. Ook
in het mystieke geval van dezen zelf-
bestemmings-kaimpioen zitten een- paar
elementen, die de aandacht vendienen.
De Tweede Kamer heeft het geval zeer
zonderling beh-and-akLNu eerst bemerkt
m,en wat het is, dat in, die Kamer geen
pientere kerels meer zitten. Dadelijk
verloopt zoo-In, debat en niamamid weet
waar h-et heen geleid moet worden.
Het teek bovendien alsof er redenen
waren om den 'heer Van Groemendael
niiet harder aam, te pakken. Waarom
werd niet onmiddellijk gezegd wat een
groote groep leden scheen te weten,
waar dé heer Va'ni Groenendael zijn
befaamde gesprek hield Men liet het
debat o,p dit punt doodloopen, en daar
mede kiwam de zaak er heel a,nders
voor te staan. Immers de toorn was
voornamelijk opgewekt doordat het
gesprek op met-neutraal gebied was
gehouden Than-s is deze ganeche
kwestie tijdelijk van de baan, want
welke aainileidji,nig zo,u er zijp om ze
weer aan te pakken, wanneer noch de
ééne noch de andere partij, wil zeggen
wat eigenlijk het voornaamste punt-ta-
kw-estie is
Ef zijn er altijd- veel-n, die er zich
over verbazen, dat de heer v. Groenen
dael niet bedankt voor zijn Kamerlid
maatschap. Erd-ien- hij dat deed, zou hij
feitelijk schuld- bekennen an. dat is na
tuurlijk hetgeen hij niet doet. Hij zal
zijn jaren kalm uitblijven en dan- valt
hij vain, zelf van de lij-st af. Vooral ma
de laatste discussie in de Kamer, zal
hij- minder dan ooit uit eigen beweging
heengaan. En daarin heeft hij van zij!™
kant gelijk. Natuurlijk verkeert hij i)n. de
vaste overtuiging dat hij niets ver
keerds heeft gedaan. Wanneer hij te-
geti, beter weten in aldus handelde, zo-u
hij al van een bizonder laag karakter
moeten zijm. Eer maakt hij den indruk
van een verlegen man, die ietwat fana-
j ti-ek is. De Kamer weet «niet goed, wat
ze met (hem moet aanvangen. Men
begeert hem, maar daarmede is bij niet
weg. De heer Braat wordt ook min
of meer genegeerd. Toen deze afge
vaardigde oinilamigs met zijn beeh op
tafel lag, vermaakte men zich om het
geval. Er is nu niet zooveel verschil im
ongemanierdheid en het afgrijselijke
diialectt dat enikiele leden spraken-. Er
zijm een paar leden, die zoo foei-leelij-k
plat-Amstendamseh praten, dat het
bijlraa onmogelijk ,is om er naar te
luisteren. Wilde men aide onihebbedijk-
bedein, gaan negeecen, da-n bleef er niet
veel over.
Misschien heeft d'e heer Van Groe
nend a ei door zij-™ optreden zijm eigen
ideeën meer kwiaad dan goed gedaan.
Hij heeft nu algemeen, verzet tegen zich
en uit alles was te zien, dat de onwil
van den vader niet verborgen kon blij
ven dus ging hij voort -.
„Wij zullen daar wel over spreken,
nadat de zaak met Gale is afgehan
deld wat wilt u dat ik doen zal
Ik wil, dat u den man zult arrestee
ren, die mijn vrouw gedood heeft. Als
u hem niet neemt, zullen de mijnwer
kers het doen. Ik heb aanhangers in dit
kamp en in vijftien minuten zal er een
opstootje zijn genoeg, om dezen
squaw-man te hangen, of om je barak
ken omver te halen en hem te krijgen.
Maar ik wil dat niet doen ik wil han
delen volgens de wet, waarover u altijd
den mond vol hebt. Ik wil, dat u het
zult doen."
Eindelijk zag Burrell de duivelach
tigheid van den speler.Hij kende Stark's
reputatie te goed om te denken, dat hij
een ontmoeting met Gale vreesde, want
de man had de laatste vijftien jaar in
deze hoop geleefd, en had aan niets
gedacht dan aan zulk een ontmoeting.
Maar deze indirecte methode Burrell
gevoelde afschuw en vrees voor een
man, die met zulke wreede handen een
wraak kon gereed maken, en al kwam
hij uit een land van schurken, waar
haat een kostelijk iets is, de laagheid
van den man overtrof alies, wat hij tot
nu toe gekend had. Stark had zijn
plannen koel en met bestudeerde
kwaadaardigheid overlegd bovendien
hij was sterk genoeg om een ander zijn
plaats te doen innemen en zoo aan
Gale de laatste toevlucht te weigeren
van een opgejaagd beest, de wanhopige
voldoening, waarnaar de koopman ver-
omfcketemid. Mystiek blijft zijn handel
wijze. Misschien- komlt er ooik wel eens
iemand opdagen, idie een verklaring
van zijn, handelinigen geeft. Tot zoo
lang blijven we i-ni het duister tastera.
Eéin ding weten wte nu wel in de Ka
mer zilt die omfhiuller waarschijnlijk
-nietEIBER.
De ex-keizer.
Thans blijkt ons, zoo schrijft de „N.
R. Ct.", -uit d'e sterapgrafisdhe versla
gen wam de zittinig van Ibet Lagerhuis,
dait Bomar Laiw in zijn antwoord op de
vraag over de uitlevering wan, den ex-
keizer toch gesproten- heeft over dei
rarifieeerlirag van het vredesverdrag er»
tndet over de onderteetoening dlaarvan,
gelijk draadloos geseind was. Het
verooeik aan de Nedentoradsche regee-
rinig tot uitlevering moeit dus wachten,
ito-t ihet vertdesverdrag door alle mo-
igemd'hedeti- der geallieerden 5s gerati
ficeerd.
Het personeel der brandstoffen-
commissies.
Op de vragen van Ihet Kamerlid-
Ketelaar betreffende het personeel der
brandstoffen-comimiissies, deelt de nti-
n.ister van Landbouw aim zijn antwoord
mede, dat z.L de brandstoffen-commis
sies geen o-ndeiideei vormen van 's
rijks-, noch van de gemeente-admini
stratie zij zijn- door 1de burgemeesters
benoemde co-mimissies, d-ie, volgens
door den directeur wan. de rijiks^kolen-
distrilbuflie aanigegevim regelen, de
plaatselijke kole-nidistriibuitie bewerk
stelligen.
Voor zoover de (Commissies perso
neel in dienst hebben, ten dit derhalve
iniet worden- aangemerkt im rijks- ol
gemeentedienst.
Scheepvaartbewegmg.
Gedurende -de afjgetaoF»en week zijm
den Nieuwen Waterweg ingekomen 128
schepen, 36 Nederla-rdsche, 39 Engei-
sche, 16 Fransche, 1 Deensch, 9 Ame-
rilkaansche, 1 liintengeallieerd, 15 Dudt-
swhe, 3 Jaipan-sohe, waarvan 2 zeilsche
pen en 5 zeelichters, 9 vreemde sleep—
booten, 2 -stuks baiggar materiaal, waar
onder ook 6 stoomseh ipem. die aan de
Voindelinigenplaat 'hebben gebunkerd.
Hiervan warem bestemd voor Rotter
dam 111, voor Dordrecht 3, voor
Viaardimgen 4, voo-r Haradrik-Ido-Am-
bcht I voor Hoek van Holland 3.
lm (hetzelfde tijdperk van 1918 kwa
men binnen 43 schepeni, waarvan 15
zeilschepen en 8 vreemde steepbooten.
Hiervan waren voor Rotterdam be
stemd 33, voor -Leerdam 2 em voo-r
Schiedam 8.
In (hetzelfde tijdperk va-ra 1914 (kwa
men binnen 62 stoomschepen^ Hiervan
waren bestemd voor Rotterdam 61 en
vóór Poortershaven1
Het dure gaiten.
Volgens mededeelingen van de N.V.
j. A. Carp's Garenfabrieken bedroeg de
winst bij een kapitaal van 550.000 in
191 7f 278.000
191 81.298.000
(Hiervan gaat nog de oorlogswinstbe
lasting af.)
Deze maatschappij is in de afgeloo-
pen jaren vrijwel de eenige groot-pro
ducent van naai-, haak- en borduurga
rens in ons land geweest.
langde. Hij bond zijn vijand de handen
en leverde hem over aan wien Hij
gaf een wapen tin de hand van zijn an
deren vijand, en gebood dezen anderen
vijand dit te gebruiken erger dan dit,
noodzaakte hem den man ermee te tref
fen, dien hij eerde, den man, dien hij
liefhad. Burrell twijfelde er niet aan,
of Stark had zorgvuldig de uitwerking
hiervan op Necia overwogen, en had
beredeneerd, dat een meisje als zij niet
kon begrijpen, wat de plicht van een
soldaat gebood, ai was er het bloed
van een vader mee gemoeid. Als hij
weigerde te handelen, kon de speler
hem rulneeren, terwijl elke poging, die
hij deed, om Gale te beschermen, slechts
de voldoening van den ander zou ver
meerderen. Er was geen kans op, dat
de koopman ontsnappen zou. Stark had
hem in zijn jnacht. Zijn aanhangers
zouden doen, wat hij gebood. Het was
een wanhopige zaak. Was het onmoge
lijk, vroeg de luitenant zich af, om de
zen man van zijn plan af te brengen
„Hebt gij aan Necia gedacht? Zij
heeft Gale lief. Welke uitwerking zai
dit op haar hebben
„Vervloekt Zij is meer zijn jong dan
het mijne. Ik wil John Gaylord heb
ben I"
Nu kwam er een groote woede over
Burreil, en hij dacht aan den man ach
ter gindsche deur, dien hij had verge
ten, tot deze woorden iets wilds in hem
deden ontwaken. Wel Waarom ook
niet Deze twee mannen hadden eikaar
gezocht in de verst verwijderde plaat
sen, gedreven door krachten, die ouder
waren dan de heuvelen. Wie was hij,
De dure kleeding.
Uit een mededeeling omtrent een con
centratie der bedrijven van de N.V. Ma
gazijnen Nieuw-Engeland (w.o. begre
pen is „Broekmans") en de firma H.
Hollankamp Co., blijkt dat door deze
zaken tezamen is verdiend (bankrente
medegerekend) in
191 5154.000
191 6„222.000
191 7390.000
191 8,324.000
9 maanden 1919„468.000
tezamen 1.558.000
In de jaren 19151918 werd boven
dien 400.000 afgeschreven
Dan zijn het toch niet alleen de loo-
nen en de grondstoffen die de duurte
verwekken, en schijnen toch ook de
„bedreigde" confectionnairs een graan
tje mee te pikken, zegt „de Tel.".
Hélène Swarfh.
Mevrouw Hélène Swanth, tdia-n® tijde
lijk vertoevende te Velp, vierde Zater
dag Ihiaar zestigsten verjaardag in kal
man eenvoud fomidldea van antele
vrienden'. Voon- velen was de groote
afstand ongetwijfeld eein bezwaar om
persoonlijk de zestigjarige dichteres te
(huldigen, doch schriftelijk e,™ telegra
fisch. 'kwamen in den loo-p wam den dag
uit het geheele land (die gelukwensohen
(binnen. Zoo was er o.im. eSt» hartelijk
telegram van den minister, dr. De Vis
ser, die namens de NederiandsHhe re-
(geering de jubilaresse zijp geliukwen-
schieni aanbood.
Namens het huldi'gi'pgsoomité sprak
mevr. R. Spanjaard de dichteres toe,
haar daarbij, aanbiedende een exem
plaar van den 'keurbundel der gedich
ten van de jubilaresse, die als een
raieuwe uitgave dezer dagen het licht
zal zien, terwijl zij ais huldeblijk haar
daarbij de opbrengst dezer uitgave
overhandigde.
Hélène Swarth nam een en ander
evenals de persoonlijke gehrkweinschera
vami degenen, die haar tijdens de recep
tie kwamen bezoeken, met groote
vreugde im ontvangst, altera dank zeg
gende voor de talrijke blijken van
waardeering en sympathie, die haar
werden betoond'.
De burgemeester van Delff.
De gemeenteraad van Delft heeff be-
tantdeld een door zeven leden omder-
teekemde motie, waarin afkeuring uit
gesproten worlt over de houding van
den burgemeester in de raadszitting
van Woensdag 22 Oct. De burgemees
ter zou toen de vergadering gesloten
hebben zomder rekening te houden met
het verlangen van zeer vele leden, om
«net de behandeling der agenda door
te gaan jn -verbairti met het vroege uur.
De burgemeester meende, dat deze
«notie op ee,m vergissing berustte, daar
ina de vorige vergadering zeer vele
leden zich beklaagd' .haddden over den
tangen duur der vergadenirgen.
Dé heer Van Dijk zeide, dlat er ein
delijk een flink pro-test moest losko
men. Tot nog toe is steeds gezwegen
met heit oog op den hoogen leeftijd van
den. voorzitter.
Dr. Spanjaard merkt op, dat deze
toestand niet 'kan blijven' en wees er
op, d'at het niet .alleen om dit feit gaat
haar dat het feit dien beker heeft doen
overloopen. Hij, (herinnerde er aam dat
in de Tweede Kalmer Is gezegd., dat
Delft aan den ramd van een débdcle
om zich te plaatsen tusschen zulke
hartstochten Dit was zoo voorbe
schikt, het was de loop der natuur, de
botsing van elementen en dit was een
goed strijdperk, dus waarom zou hij
trachten, dit tegen te houden
De woorden van den speler klonken
hem in de ooren „ik moet Gaylord
hebben" en vóór hij wist, wat hij
deed, had "hij geantwoord „Zeer goed.
Ik zal hem aan u geven", en vlug ging
hij naar de deur van zijn Slaapkamer
en wierp haar open. Op den drempel
bleef hij stokstijf staan. De kamer was
leeg een tochtwind zoog door het open
raam, speelde met het gordijn en ge
tuigde van de vlucht van den koopman.
„Als gij naar uw jas zoekt, die is
hier", hoorde hij Stark zeggen. „Trek
haar aan en wij gaan hem achterna."
De geest van den luitenant werkte nu
vlug genoeg, en hij zag met heldere,
vérziende oogen, waarheen hij gebracht
werd, waarop een plotselinge onver
schilligheid voor de gevolgen hem aan
greep. Hij gevoelde een blinde woede,
dat hij getrokken en gedreven werd
door dezen ellendeling, waar hij hem
hebben wilde en ook een onberedeneer
de boosheid om Gale's vlucht. Maar het
■was de gedachte aan Necia die hem
bijna tot wanhoop bracht. Het was een
vreeselijke verwarring, waarin de waar
heid hopeloos verborgen was en niets
dan kwaad kon voortkomen uit de po
ging die waarheid te ontdekken. Er was
slechts ééne oplossing en die was nief
te verwachten van een officier der wet.
Toch koos hij haar, want Ben Stark
was een te gevaarlijk niensch, om onge-
istaaif door mSmder goedfe leiding en Jiij
stelde voo.r de motie voor te leggen
aan den minister vain bróineinilandsche
zaken.
De voorzitter antwioondde, dat het
geen iira de Tweede Kaïmer gesproken
is, niet slaat op (hem, maar op dera
raadt Hij voelde zich niét In It minst
schuldig aan den wanordelijken toe
stand' im het bestour. Hoewel bij graag
den heer Spa.nijaand een genoegen
wilde doen, zou spr. zijn leiding niet
veranderen. Het zou hem zelfs aange
naam zij.n, wanneer de motie maar den
minister werd o-pgezonden. Alleen ver
moedt Mj, dit dit miiet van goeden In
vloed zou zijmi op de annexatie.
De heer Van Dijk wees er op, dat
de voo-rzitter zicb absoluut niet verde
digd heeft tegen de beschuldiging om
trent de teidlmg.
Het voorstel om de motie aan de
Tegeering op te zenden, wordt inge
trokken doch de motie zelve wordt
met afgemeene stemimen op één na
die van den heer Dersjant, communist,
die n.b. de motie zelf had' ondertee-
kend. aangenomen.
Straatnamen te Zaandam.
Burg. en Wetih. van Zaandam heblben
aam zes nieuwe straten bn die gemeente
de volgende ramen gegeven,H. Ger
hard, Alb. Haihira, P. L. Tak, Willem
Bax, Cornelie Huijgens en H. Spiekman,
VLiSSINGEN, 27 OCTOBER.
AGENDA VAN HET DISTRIBUTIE
BEDRIJF
DINSDAG 28 OCTOBER
Beschuit
In aansluiting aar. omae mededeeling
lm de agenda va<n 25 September be
richten wij ttans dat van af 20 dezer
regeeri ngsbloem voor de besohtuitbe-
reiding beschikbaar wondt gesteld te
gen. de™ prijs van 36.85 per 100 K.G.
af fabriek, zoodat daarbij nog komen
inladingskostem en transportkosten,
alsmede 12j^ cen,t per K.G, voor onze
bemoeiimge,m inzake deze distributie.
Zoodra iwij opgave hebben ontvan
gen van dera secretaris van den bond
«■am beschuitfaibrikaaifem bn- Nederland,
Maurirtsstraat 2 te Dordrecht, van de
ingekomen aanvrager, zullen wij- me
dedeeling doen van de aangewezen
hoeveelheden, dioor het rijksbureu voor
de distributie van graan en meel te
's Graverihaige, dat in geen geval meer
over zall gaan tot het verstrekken vajm
Ameriteansch-e bloem voor de berei
ding van beschuit.
Normaal Margarine.
Het rijks centraal administratiekan
toor voor de distributie van levensmid
deteni te 's Gravenihage brengt onder
de aandacht vain de ingezetenen, dat
4 December a.s. d-e normaalimamgarime-
kaart van het vijfde tijdvak afloopt en
het dn de bedoeling vaim dera minister
van landbouw ligt, door te gaar» mef
de verstrekking van normaal marga
rine tegen afgifte van eera boni der rijks
normaal margarinekaart.
Waa-r in den- taaitsten tijd) de vraag
naar normaal, margarine veel grooter
geworde,™ is, kuiranen in tegenstelling
met de twee vorige perioden in- het
vervolg ook aan niet-houders van nor
maal margarniékaarten voor het zesde
tijdvak kaarten worden verstrekt.
hinderd zijn gang te laten gaan en
moest uitgeroeid worden, alsof hij een
gevaarlijk beest was. En hij besloot nu
hier en voor goed met hem af fe reke
nen. Meade ging naar zijn bureau, nam
zijn revolver en kwam weer in de andere
kamer. Sfark, die het wapen zag, riep
uit
„Dat hebt ge niet noodig hij za!
geen tegenstand bieden."
„Ik heb besloten, hem niet gevangen
te neinen"., zei Burrell,
„Besloten, hem niet gevangen te ne
men riep de ander. „Zijt ge bang ge
worden Zult ge dien man niet arres
teeren
„Neen riep de soldaat, „ik heb
lang genoeg naar uw leugens geluis
terd nu zal ik er een eind aan maken,
eens vooral. Gij zijt te gevaarlijk, om
hier te blijven rondloopen."
Zij zagen elkaar een oogenblik zwij
gend aan toen sprak Stark met zeer
kalme stem, ofschoon zijn oogen fon
kelden
„Wat beteekent dit Zijt ge gek
„Gale is hier geweest, juist, voordat
gij kwaamt en heett me gezegd, wie uw
vrouw doodde. Ik weet het."
„Weet gij het
„Ja."
„F.n
„Het is laat. Deze plaats is eenzaam.
Dit is de eenvoudigste weg."
De speler begon zijn tegenstander te
bestudeeren en toen hij niet sprak, ging
Burrell voort „Kom, spreek op Ik
geef u een kans."
Maar Stark schudde het hoofd.
(Wordt vervolgd.)