bode 5TB0DE STBODE Miek. to®r Uw d h e i d )iedin<geü ?nv a<?©n. BODE. ^ïsje sisclappij ïm ir! No» 253 57e 1919 MAANDAG 27 OCTOBER. Brieven uit de Hofstad FEUILLETON EF.N NATUURKIND. BINNENLAND Stads- en Provincienieuws "allerlei aard" hiertegen (ardt's i tablelien. |3 kokers f 1.70 Drogisten Lia-tabletten. bietten zijn Eiddel tegen dheid, keel de hoofd uit genees- |den zijn ge- Bevatten geen |)e of codeïne aa-gencme, smaak. Ver fclle drogisten f 0.75 per ndfeekening R, m lebod.-n (Caminada), KïiH (Harrl) bureau Vliss. billende lende branches irwerven of te |o. 112, bureau jGLER, Koude- vraagt tegen I :wame die zelfstandig jken. Loon naar fider g. g. on- melden. in een klein leren tegen l .Vliss. Crt angt Mevr OP reet of later, londags vrij. 48. we dager, niet 'Mevr. WOU- akkelaarstr.UL Iddslbura d a m. in October Midd tRött 7." 7- "7!- t 7.— VLISSINGSCHE COURANT 'ordt desmor- [komen Transport es .rven G. VOS .EENHOORN: bsTERHOUT 1 BUfTEM- ADVERTENTIE-VRIJS yan 14 regels 0.80 voor iedere «oei meer 20 centbij abonnement spe- riale prijzen. Reclames 40 cent per regel. njenstannbledingen en dienstaanvragen 10 Lu per regel, bij contante betaling. Familieberichten van 16 regels ƒ1.30, Iedere regel meer 20 cent ABONNEMENTS PRIJS Voor Vlissingen en gemeenten op Wal cheren 1-85 per drie maanden. Franco door het geheele rijk ƒ2.20. Week-abon- „ementen 14 cent. Afzonderlijke nummers: S cent MM Mystld. Wij blijven' oms matuurtijik zeer m- .eresseeren voor de mystieke kunst van het ras der Ini's, waartoe Rubimd, Mo- rini, jansinü et tutti qu-anti behooren. De drie uitvoerige feuilletons, die het „Handelsblad" aan> deze hyper-moder ne verschijnselen heeft gewijd, begint de beia'nigsiteillmg pas goed wanm te maken. Imimers aMrcbt krijgen wij rnui het gevoel, d-a,t wij, bij den' neus zijn genomen, dat van een geheimzinnig overdragen van gedachten geen sprake is, «maar dat hier aLleeni een verre gaande behendigheid bestaat, die ge baseerd is op een zeer scherp waarne men Van de houding van bet zgn. medium. Twee elementen rijlra eir iin bet ge- heimiznlnnigé gevat die de voile aan dacht verdienen, omdat zij' waarschijn lijk de verklaring in zich bevatten vami iet geheele trucje. In' de eerste plaats ie alleszins verklaarbare wensch van fera, die als begeleider opitredien om succes te hebben met hun praeveuk Zij, die geen succes hadden, werden altijd min' of mieer als o-nibckwaam tot gecon centreerd denlkQp, op riji gezet. lm. de tweede plaats dient dé aandacht te vallen op het feit, dat zij, diie inderdaad tan gedachten conceratreeretra op de te verrichten, handeling, alle controle over zich zelf hebben verloren en wiet vat- haar zijin< voor de indrukken van bui ten. Dit veroorzaakt het verschijnsel, dat zij zich zelf uitsluitend' stunrrdetra naar de plaats, waarheen zij o,p weg w-aren. En gaat van hen een tegenstre vende wenkiing uit, zoodra de „tele- paath" verkeerd' gaat. Iindietn, de be geleide het vermogen bezat om volsla gen passief te bflijivelni bij. zijn gecon centreerd denken, kwam er niets van terecht. Qp iedere verkeerde daad rea geert de begeleider met eek. korte fysieke stoot, die Wijkt uit 'n lichaams beweging, een even stilsta alm, een lich ten schok of iets dergelijiks. Wij maten alleni geregeld vele onwillekeurige be wegingen, die feitelijk overbodig zijns maar die reacties zijn op om;ze gedach ten. Uit die physi-eke reacties maakt de telepa'afh op welke gedachten zijn. handelingen hebbelm gewekt. Nu eenmaal in deze richting wordt gezocht, zal het niet zoo moeilijk meer vallen om spoedig het geheim te ver klaren. Trouwens ihet aantal limi's «eemit zeer toe en het zal dus' spoedig ten eenvoudig huiskamier-vermaakje zijn. Van den beginne af hebben wij zeer sceptisch gestaan, tegenover deze mystieke vertooningen, die alleen maar een moeilijke puzzle vormdetra. Natuur lijk zijn er dadelijk tal van personen, d'ie onmiddellijk aannemen, dat er nu weer een zesde zilntuig is ontdekt. in dit opzicht gaat de wereld miaar matig vooruit em blijft. een groot deel van de Oit het mijnwerkersleven van Noord-Alaska. Naar R. B. 58) „Ja Zij draagt het bewijs om haar hals, en als dat niet genoeg is kan ik tr meer bijbrengen bewijzen genoeg, t«n u te overtuigen. Mijn naam is in 't geheel niet Stark ik heb hem jaren geledc-n 0111 bizondere reden veranderd. Ik heh hem meer dan eens veranderd, maar dat is mijn zaak. Haar naam is Merridy Bennett." „Ik veronderstel, dat u niet weet, dat 'k met haar zal trouwen", zei Meade Burreil op eens. „Neen", antwoordde de ander, „dat wist ik niet". „Nu, het is zoo. Ik zal uw schoonzoon z'jn". Hij zei dit, alsof hij een verbazend 'eit constateerde, waarop Stark grijns lachte. Een onaangename lach was het. Hij zei „Er zijn eerst een massa djngen te regelen voor u en voor mij. Om te beginnen, ik wii die mijnen van haar hebben." „Waarom .„Wel, ik ben haar vader en zij is nog "■et meerderjarig-." „Ik zal er over denken." „In elk geval zal ik ze nemen als haar "aaste bloedverwant." Burrell antwoordde hier niets op, want die waarheid was onomstootelijk menschhieid aan het oude spokanigeloof vasttvoudenu De geheimzinnigste ver klaring is fa» altijd het liefst en het meest aannemelijk. Het zal ons benieuwen hoe bet mét de seance van den. heer Rubin-i gaat, nu het publiek éetni leiddraad heeft gekre gen om de handelingen te comtrolee- ren. De aardigheid, zal er nu wel af zijn, mu de seance niet veel meer dan va- riéfé-tniuimmers ten beste geeft. Bam berg in nieuwe gedaante zou volgens den schrijver dm het „Handelsblad" eigenlijk het karakter vac den mystie ken Ini zijn. Overigens blijft dé tele- paatlh. tocih een gladjanus, die kans zag langen tijd het publiek zóó bij den- neus te nemen. Oo-k dit is een kunst Van den éénen mysticus naar den, anderen», van Ru,bind naar Van Groe- nenidael, het is maar een stapje. Ook in het mystieke geval van dezen zelf- bestemmings-kaimpioen zitten een- paar elementen, die de aandacht vendienen. De Tweede Kamer heeft het geval zeer zonderling beh-and-akLNu eerst bemerkt m,en wat het is, dat in, die Kamer geen pientere kerels meer zitten. Dadelijk verloopt zoo-In, debat en niamamid weet waar h-et heen geleid moet worden. Het teek bovendien alsof er redenen waren om den 'heer Van Groemendael niiet harder aam, te pakken. Waarom werd niet onmiddellijk gezegd wat een groote groep leden scheen te weten, waar dé heer Va'ni Groenendael zijn befaamde gesprek hield Men liet het debat o,p dit punt doodloopen, en daar mede kiwam de zaak er heel a,nders voor te staan. Immers de toorn was voornamelijk opgewekt doordat het gesprek op met-neutraal gebied was gehouden Than-s is deze ganeche kwestie tijdelijk van de baan, want welke aainileidji,nig zo,u er zijp om ze weer aan te pakken, wanneer noch de ééne noch de andere partij, wil zeggen wat eigenlijk het voornaamste punt-ta- kw-estie is Ef zijn er altijd- veel-n, die er zich over verbazen, dat de heer v. Groenen dael niet bedankt voor zijn Kamerlid maatschap. Erd-ien- hij dat deed, zou hij feitelijk schuld- bekennen an. dat is na tuurlijk hetgeen hij niet doet. Hij zal zijn jaren kalm uitblijven en dan- valt hij vain, zelf van de lij-st af. Vooral ma de laatste discussie in de Kamer, zal hij- minder dan ooit uit eigen beweging heengaan. En daarin heeft hij van zij!™ kant gelijk. Natuurlijk verkeert hij i)n. de vaste overtuiging dat hij niets ver keerds heeft gedaan. Wanneer hij te- geti, beter weten in aldus handelde, zo-u hij al van een bizonder laag karakter moeten zijm. Eer maakt hij den indruk van een verlegen man, die ietwat fana- j ti-ek is. De Kamer weet «niet goed, wat ze met (hem moet aanvangen. Men begeert hem, maar daarmede is bij niet weg. De heer Braat wordt ook min of meer genegeerd. Toen deze afge vaardigde oinilamigs met zijn beeh op tafel lag, vermaakte men zich om het geval. Er is nu niet zooveel verschil im ongemanierdheid en het afgrijselijke diialectt dat enikiele leden spraken-. Er zijm een paar leden, die zoo foei-leelij-k plat-Amstendamseh praten, dat het bijlraa onmogelijk ,is om er naar te luisteren. Wilde men aide onihebbedijk- bedein, gaan negeecen, da-n bleef er niet veel over. Misschien heeft d'e heer Van Groe nend a ei door zij-™ optreden zijm eigen ideeën meer kwiaad dan goed gedaan. Hij heeft nu algemeen, verzet tegen zich en uit alles was te zien, dat de onwil van den vader niet verborgen kon blij ven dus ging hij voort -. „Wij zullen daar wel over spreken, nadat de zaak met Gale is afgehan deld wat wilt u dat ik doen zal Ik wil, dat u den man zult arrestee ren, die mijn vrouw gedood heeft. Als u hem niet neemt, zullen de mijnwer kers het doen. Ik heb aanhangers in dit kamp en in vijftien minuten zal er een opstootje zijn genoeg, om dezen squaw-man te hangen, of om je barak ken omver te halen en hem te krijgen. Maar ik wil dat niet doen ik wil han delen volgens de wet, waarover u altijd den mond vol hebt. Ik wil, dat u het zult doen." Eindelijk zag Burrell de duivelach tigheid van den speler.Hij kende Stark's reputatie te goed om te denken, dat hij een ontmoeting met Gale vreesde, want de man had de laatste vijftien jaar in deze hoop geleefd, en had aan niets gedacht dan aan zulk een ontmoeting. Maar deze indirecte methode Burrell gevoelde afschuw en vrees voor een man, die met zulke wreede handen een wraak kon gereed maken, en al kwam hij uit een land van schurken, waar haat een kostelijk iets is, de laagheid van den man overtrof alies, wat hij tot nu toe gekend had. Stark had zijn plannen koel en met bestudeerde kwaadaardigheid overlegd bovendien hij was sterk genoeg om een ander zijn plaats te doen innemen en zoo aan Gale de laatste toevlucht te weigeren van een opgejaagd beest, de wanhopige voldoening, waarnaar de koopman ver- omfcketemid. Mystiek blijft zijn handel wijze. Misschien- komlt er ooik wel eens iemand opdagen, idie een verklaring van zijn, handelinigen geeft. Tot zoo lang blijven we i-ni het duister tastera. Eéin ding weten wte nu wel in de Ka mer zilt die omfhiuller waarschijnlijk -nietEIBER. De ex-keizer. Thans blijkt ons, zoo schrijft de „N. R. Ct.", -uit d'e sterapgrafisdhe versla gen wam de zittinig van Ibet Lagerhuis, dait Bomar Laiw in zijn antwoord op de vraag over de uitlevering wan, den ex- keizer toch gesproten- heeft over dei rarifieeerlirag van het vredesverdrag er» tndet over de onderteetoening dlaarvan, gelijk draadloos geseind was. Het verooeik aan de Nedentoradsche regee- rinig tot uitlevering moeit dus wachten, ito-t ihet vertdesverdrag door alle mo- igemd'hedeti- der geallieerden 5s gerati ficeerd. Het personeel der brandstoffen- commissies. Op de vragen van Ihet Kamerlid- Ketelaar betreffende het personeel der brandstoffen-comimiissies, deelt de nti- n.ister van Landbouw aim zijn antwoord mede, dat z.L de brandstoffen-commis sies geen o-ndeiideei vormen van 's rijks-, noch van de gemeente-admini stratie zij zijn- door 1de burgemeesters benoemde co-mimissies, d-ie, volgens door den directeur wan. de rijiks^kolen- distrilbuflie aanigegevim regelen, de plaatselijke kole-nidistriibuitie bewerk stelligen. Voor zoover de (Commissies perso neel in dienst hebben, ten dit derhalve iniet worden- aangemerkt im rijks- ol gemeentedienst. Scheepvaartbewegmg. Gedurende -de afjgetaoF»en week zijm den Nieuwen Waterweg ingekomen 128 schepen, 36 Nederla-rdsche, 39 Engei- sche, 16 Fransche, 1 Deensch, 9 Ame- rilkaansche, 1 liintengeallieerd, 15 Dudt- swhe, 3 Jaipan-sohe, waarvan 2 zeilsche pen en 5 zeelichters, 9 vreemde sleep— booten, 2 -stuks baiggar materiaal, waar onder ook 6 stoomseh ipem. die aan de Voindelinigenplaat 'hebben gebunkerd. Hiervan warem bestemd voor Rotter dam 111, voor Dordrecht 3, voor Viaardimgen 4, voo-r Haradrik-Ido-Am- bcht I voor Hoek van Holland 3. lm (hetzelfde tijdperk van 1918 kwa men binnen 43 schepeni, waarvan 15 zeilschepen en 8 vreemde steepbooten. Hiervan waren voor Rotterdam be stemd 33, voor -Leerdam 2 em voo-r Schiedam 8. In (hetzelfde tijdperk va-ra 1914 (kwa men binnen 62 stoomschepen^ Hiervan waren bestemd voor Rotterdam 61 en vóór Poortershaven1 Het dure gaiten. Volgens mededeelingen van de N.V. j. A. Carp's Garenfabrieken bedroeg de winst bij een kapitaal van 550.000 in 191 7f 278.000 191 81.298.000 (Hiervan gaat nog de oorlogswinstbe lasting af.) Deze maatschappij is in de afgeloo- pen jaren vrijwel de eenige groot-pro ducent van naai-, haak- en borduurga rens in ons land geweest. langde. Hij bond zijn vijand de handen en leverde hem over aan wien Hij gaf een wapen tin de hand van zijn an deren vijand, en gebood dezen anderen vijand dit te gebruiken erger dan dit, noodzaakte hem den man ermee te tref fen, dien hij eerde, den man, dien hij liefhad. Burrell twijfelde er niet aan, of Stark had zorgvuldig de uitwerking hiervan op Necia overwogen, en had beredeneerd, dat een meisje als zij niet kon begrijpen, wat de plicht van een soldaat gebood, ai was er het bloed van een vader mee gemoeid. Als hij weigerde te handelen, kon de speler hem rulneeren, terwijl elke poging, die hij deed, om Gale te beschermen, slechts de voldoening van den ander zou ver meerderen. Er was geen kans op, dat de koopman ontsnappen zou. Stark had hem in zijn jnacht. Zijn aanhangers zouden doen, wat hij gebood. Het was een wanhopige zaak. Was het onmoge lijk, vroeg de luitenant zich af, om de zen man van zijn plan af te brengen „Hebt gij aan Necia gedacht? Zij heeft Gale lief. Welke uitwerking zai dit op haar hebben „Vervloekt Zij is meer zijn jong dan het mijne. Ik wil John Gaylord heb ben I" Nu kwam er een groote woede over Burreil, en hij dacht aan den man ach ter gindsche deur, dien hij had verge ten, tot deze woorden iets wilds in hem deden ontwaken. Wel Waarom ook niet Deze twee mannen hadden eikaar gezocht in de verst verwijderde plaat sen, gedreven door krachten, die ouder waren dan de heuvelen. Wie was hij, De dure kleeding. Uit een mededeeling omtrent een con centratie der bedrijven van de N.V. Ma gazijnen Nieuw-Engeland (w.o. begre pen is „Broekmans") en de firma H. Hollankamp Co., blijkt dat door deze zaken tezamen is verdiend (bankrente medegerekend) in 191 5154.000 191 6„222.000 191 7390.000 191 8,324.000 9 maanden 1919„468.000 tezamen 1.558.000 In de jaren 19151918 werd boven dien 400.000 afgeschreven Dan zijn het toch niet alleen de loo- nen en de grondstoffen die de duurte verwekken, en schijnen toch ook de „bedreigde" confectionnairs een graan tje mee te pikken, zegt „de Tel.". Hélène Swarfh. Mevrouw Hélène Swanth, tdia-n® tijde lijk vertoevende te Velp, vierde Zater dag Ihiaar zestigsten verjaardag in kal man eenvoud fomidldea van antele vrienden'. Voon- velen was de groote afstand ongetwijfeld eein bezwaar om persoonlijk de zestigjarige dichteres te (huldigen, doch schriftelijk e,™ telegra fisch. 'kwamen in den loo-p wam den dag uit het geheele land (die gelukwensohen (binnen. Zoo was er o.im. eSt» hartelijk telegram van den minister, dr. De Vis ser, die namens de NederiandsHhe re- (geering de jubilaresse zijp geliukwen- schieni aanbood. Namens het huldi'gi'pgsoomité sprak mevr. R. Spanjaard de dichteres toe, haar daarbij, aanbiedende een exem plaar van den 'keurbundel der gedich ten van de jubilaresse, die als een raieuwe uitgave dezer dagen het licht zal zien, terwijl zij ais huldeblijk haar daarbij de opbrengst dezer uitgave overhandigde. Hélène Swarth nam een en ander evenals de persoonlijke gehrkweinschera vami degenen, die haar tijdens de recep tie kwamen bezoeken, met groote vreugde im ontvangst, altera dank zeg gende voor de talrijke blijken van waardeering en sympathie, die haar werden betoond'. De burgemeester van Delff. De gemeenteraad van Delft heeff be- tantdeld een door zeven leden omder- teekemde motie, waarin afkeuring uit gesproten worlt over de houding van den burgemeester in de raadszitting van Woensdag 22 Oct. De burgemees ter zou toen de vergadering gesloten hebben zomder rekening te houden met het verlangen van zeer vele leden, om «net de behandeling der agenda door te gaan jn -verbairti met het vroege uur. De burgemeester meende, dat deze «notie op ee,m vergissing berustte, daar ina de vorige vergadering zeer vele leden zich beklaagd' .haddden over den tangen duur der vergadenirgen. Dé heer Van Dijk zeide, dlat er ein delijk een flink pro-test moest losko men. Tot nog toe is steeds gezwegen met heit oog op den hoogen leeftijd van den. voorzitter. Dr. Spanjaard merkt op, dat deze toestand niet 'kan blijven' en wees er op, d'at het niet .alleen om dit feit gaat haar dat het feit dien beker heeft doen overloopen. Hij, (herinnerde er aam dat in de Tweede Kalmer Is gezegd., dat Delft aan den ramd van een débdcle om zich te plaatsen tusschen zulke hartstochten Dit was zoo voorbe schikt, het was de loop der natuur, de botsing van elementen en dit was een goed strijdperk, dus waarom zou hij trachten, dit tegen te houden De woorden van den speler klonken hem in de ooren „ik moet Gaylord hebben" en vóór hij wist, wat hij deed, had "hij geantwoord „Zeer goed. Ik zal hem aan u geven", en vlug ging hij naar de deur van zijn Slaapkamer en wierp haar open. Op den drempel bleef hij stokstijf staan. De kamer was leeg een tochtwind zoog door het open raam, speelde met het gordijn en ge tuigde van de vlucht van den koopman. „Als gij naar uw jas zoekt, die is hier", hoorde hij Stark zeggen. „Trek haar aan en wij gaan hem achterna." De geest van den luitenant werkte nu vlug genoeg, en hij zag met heldere, vérziende oogen, waarheen hij gebracht werd, waarop een plotselinge onver schilligheid voor de gevolgen hem aan greep. Hij gevoelde een blinde woede, dat hij getrokken en gedreven werd door dezen ellendeling, waar hij hem hebben wilde en ook een onberedeneer de boosheid om Gale's vlucht. Maar het ■was de gedachte aan Necia die hem bijna tot wanhoop bracht. Het was een vreeselijke verwarring, waarin de waar heid hopeloos verborgen was en niets dan kwaad kon voortkomen uit de po ging die waarheid te ontdekken. Er was slechts ééne oplossing en die was nief te verwachten van een officier der wet. Toch koos hij haar, want Ben Stark was een te gevaarlijk niensch, om onge- istaaif door mSmder goedfe leiding en Jiij stelde voo.r de motie voor te leggen aan den minister vain bróineinilandsche zaken. De voorzitter antwioondde, dat het geen iira de Tweede Kaïmer gesproken is, niet slaat op (hem, maar op dera raadt Hij voelde zich niét In It minst schuldig aan den wanordelijken toe stand' im het bestour. Hoewel bij graag den heer Spa.nijaand een genoegen wilde doen, zou spr. zijn leiding niet veranderen. Het zou hem zelfs aange naam zij.n, wanneer de motie maar den minister werd o-pgezonden. Alleen ver moedt Mj, dit dit miiet van goeden In vloed zou zijmi op de annexatie. De heer Van Dijk wees er op, dat de voo-rzitter zicb absoluut niet verde digd heeft tegen de beschuldiging om trent de teidlmg. Het voorstel om de motie aan de Tegeering op te zenden, wordt inge trokken doch de motie zelve wordt met afgemeene stemimen op één na die van den heer Dersjant, communist, die n.b. de motie zelf had' ondertee- kend. aangenomen. Straatnamen te Zaandam. Burg. en Wetih. van Zaandam heblben aam zes nieuwe straten bn die gemeente de volgende ramen gegeven,H. Ger hard, Alb. Haihira, P. L. Tak, Willem Bax, Cornelie Huijgens en H. Spiekman, VLiSSINGEN, 27 OCTOBER. AGENDA VAN HET DISTRIBUTIE BEDRIJF DINSDAG 28 OCTOBER Beschuit In aansluiting aar. omae mededeeling lm de agenda va<n 25 September be richten wij ttans dat van af 20 dezer regeeri ngsbloem voor de besohtuitbe- reiding beschikbaar wondt gesteld te gen. de™ prijs van 36.85 per 100 K.G. af fabriek, zoodat daarbij nog komen inladingskostem en transportkosten, alsmede 12j^ cen,t per K.G, voor onze bemoeiimge,m inzake deze distributie. Zoodra iwij opgave hebben ontvan gen van dera secretaris van den bond «■am beschuitfaibrikaaifem bn- Nederland, Maurirtsstraat 2 te Dordrecht, van de ingekomen aanvrager, zullen wij- me dedeeling doen van de aangewezen hoeveelheden, dioor het rijksbureu voor de distributie van graan en meel te 's Graverihaige, dat in geen geval meer over zall gaan tot het verstrekken vajm Ameriteansch-e bloem voor de berei ding van beschuit. Normaal Margarine. Het rijks centraal administratiekan toor voor de distributie van levensmid deteni te 's Gravenihage brengt onder de aandacht vain de ingezetenen, dat 4 December a.s. d-e normaalimamgarime- kaart van het vijfde tijdvak afloopt en het dn de bedoeling vaim dera minister van landbouw ligt, door te gaar» mef de verstrekking van normaal marga rine tegen afgifte van eera boni der rijks normaal margarinekaart. Waa-r in den- taaitsten tijd) de vraag naar normaal, margarine veel grooter geworde,™ is, kuiranen in tegenstelling met de twee vorige perioden in- het vervolg ook aan niet-houders van nor maal margarniékaarten voor het zesde tijdvak kaarten worden verstrekt. hinderd zijn gang te laten gaan en moest uitgeroeid worden, alsof hij een gevaarlijk beest was. En hij besloot nu hier en voor goed met hem af fe reke nen. Meade ging naar zijn bureau, nam zijn revolver en kwam weer in de andere kamer. Sfark, die het wapen zag, riep uit „Dat hebt ge niet noodig hij za! geen tegenstand bieden." „Ik heb besloten, hem niet gevangen te neinen"., zei Burrell, „Besloten, hem niet gevangen te ne men riep de ander. „Zijt ge bang ge worden Zult ge dien man niet arres teeren „Neen riep de soldaat, „ik heb lang genoeg naar uw leugens geluis terd nu zal ik er een eind aan maken, eens vooral. Gij zijt te gevaarlijk, om hier te blijven rondloopen." Zij zagen elkaar een oogenblik zwij gend aan toen sprak Stark met zeer kalme stem, ofschoon zijn oogen fon kelden „Wat beteekent dit Zijt ge gek „Gale is hier geweest, juist, voordat gij kwaamt en heett me gezegd, wie uw vrouw doodde. Ik weet het." „Weet gij het „Ja." „F.n „Het is laat. Deze plaats is eenzaam. Dit is de eenvoudigste weg." De speler begon zijn tegenstander te bestudeeren en toen hij niet sprak, ging Burrell voort „Kom, spreek op Ik geef u een kans." Maar Stark schudde het hoofd. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1919 | | pagina 1