252 -S7e Jaargang-= ZATERDAG 33 OCTOBER ffinuinnier bestaat uit 2 bladen gerst© BlacL Gemeenteraad. !919-« HUIS EN HAARD. FEUILLETON EEK NATUURKIND. VL1SS1NGSCHE COURANT ADVERTENTIE PRIJS Van 1—4 re8fls TO-»»; voor 'edere meer 20 centbij abonnement spe- :'L prijzen. Reclames 40 cent per regel, rupnstaanbiedingen en dienstaanvragen 10 ..„t ner regel, bij contante betaling. Familieberichten van 1—6 regels 1.30, tedere regel meer 20 cent- ABONNEMENTS-PRIJS yoor Vlissingen en gemeenten op Wal- f 1.85 per drie maanden. Franco door hét geheele rijk: ƒ2.20. Week-abon- aementen 14 cent Afzonderlijke nummers: 3cent Tot een der meest nijpende nooden, irelke den nasleep van de oorlogsjaren raet zich voert, behoort ongetwijfeld het aanzienlijke en zich nog voortdurend aiibreidende woning-tekort. Dit euvel bepaalt zich niet tot een enkele stad van ons land, maar doet zich in alie plaatsen gevoelen, terwijl het boven dien een sterk internationaal karakter draagt, daar alle landen van Europa B, hoewel in mindere mate ook buiten ons werelddeel, de woningnood kennen en er onder lijden. Om ons echter tot ons eigen land te bepalen, kan worden gezegd, dat vooral in de grootere plaat senen in hooge mate in de groote ste den het woningvraagstuk een zeer ern- sfig aanzien heeft verkregen. De oor logsjaren zagen bij een sterke inkrim ping, dra een nagenoeg geheel stillig gen van het bouwbedrijf, een aanmerke lijk tekort aan beschikbare woningen intreden. Daarbij kwam nog het feit, dat duizenden en duizenden vreemdelingen kier een toevlucht zochten en vonden. Evenwel men redde zich toen zoo goed en zoo kwaad als het kon, in de mee ning, dat ai dat ongemak, kwam een maal de vrede weder tot stand, ook spoedig voorbij zou zijn. Inzonderheid had men daarbij gerekend op de om standigheid, dat wanneer al de vluchte lingen, geïnterneerden en andere bui tenlanders naar hun land teruggekeerd zouden zijn, door het vrijkomen van zeer veel beschikbare woningruimte al aanstonds in de behoeften zou kunnen worden voorzien, het inmiddels aan het particulier initiatief overlatend dior Hinken bijbouw aan de eischen van alle woningzoekenden tegemoet te komen. Van dat alles is niets gekomen. Wei hebben bij honderdduizenden de vreem delingen hun eigen land weder opge zocht en,zijn inderdaad de in de groote en kleine steden door hen in gebruik geweest zijnde huizen voor onze eigene bevolking vrij gekomen, maar van eenige ruimere conditiën in den wo ningnood was geen sprake. Het bleek namelijk al zeer spoedig heel duidelijk dat eenerzijds de stagnatie in het bouwbedrijf al die jaren, anderzijds de intusschen toegenomen bevolking, aan hel woningvraagstuk een zeer dreigend karakter had gegeven. Een karakter. WSIMSEiBSiSflSKïfl Uit het rmjnwerkersleven van Noord-Alaska. Naar R. 8. 57, Stark teerde niet naar zijn hut terug, Jjaar ging maar zijl» speetealon, waar hij Poleoin. Do ret nog met de ellebogen optafelt zag zitten-, zijn 'ho-ed laag over de oogem getrokken. 'De eigenaar wam het loikaal ging achter de toiomibaiuk cm schonk zich een glas wlhiiisHoey in, dat hiiji in één teug jWadiroirtk. Toen, zonder rechts of links te zien, ging 'hlij de deur uit en naar de barakken. Een ilichit achter de gestoten gordij- jte» van het talis van den officier zei "cai, dat zijin man. nog niet naar bed "■js, maar hij wachtte tanig na zijn Mclop, vóór de deur geo,pé®d werdi dien tijd hoorde hij den bewoner in kamer rondgaan en een andere deur lIi den achterkant sluiten. Toen hij WideMjlk mocht binnenkomen, vond' hij den hetwelk in den loop van den laatsten tijd nog in ernst en moeilijkheden aan merkelijk toenam. De ontzaggelijke -duurte heeft ook en geenszins in den laatsten tijd zich in het 'bouwbedrijf doen gelden. De geweldige stijging van alle benoodigdheden voor den bouw, zoowel ten gevolge van de enorme prijs stijging van alle materialen als de steeds hoogere loonéischen, gevoegd bij een duurderen rentestand voor hypo- theekgelden, deden de prijzen van den nieuwbouw zeer aanzienlijk de hoogte ingaan, terwijl ook uithoofde der duur dere onderhoudskosten de prijzen van de reeds bestaande woningen aanmer kelijk stegen. Dientengevdlge worden de bouwkosten van een woning zoo hoog, dat indien degeen die daarin zijn geld steekt een behoorlijk rendement wil genieten, de huurprijs zoo hoog wordt, dat deze verreweg door 't mee- rendeel der woningzoekenden niet te be talen valt. Het rechtstreeks gevolg hier van is, dat er een zoo nijpend tekort aan voor redelijken prijs beschikbare of beschikbaar komende woningen is, dat het niet langer zoo kan voortduren. De wettelijke voorschriften der Huurcom- missiewet en der Huuropzeggingswet, beide als noodmaatregel tijdelijk in het leven geroepen, trachten zooveel als bij deze zeer moeilijke materie mogelijk is, de uit den noodtoestand voortgekomen euvelen te bestrijden, doch schieten daarin zeer tekort, zoodat noch de wo ningzoekenden, noch de woninggebrui kenden, noch ook de woningeigenaren een doelmatige behartiging hunner be langen daarbij vinden. Tegenover zulk een misstand dienen krachtige middelen beraamd te worden. Want dat deze misstand langer on houdbaar is en ons volksgeluk ernstig gaat bedreigen, blijkt (en overvloede uit de statistische opgaven. Daarin toch wordt gezegd dat b.v. in de groote ste den van ons land bijna 50 pet. der jong gehuwden geen eigen woning kunnen betrekken en dus bij anderen een on derdak moeten vinden. Dat hierdoor het jongere geslacht in het aankweeken van den zin voor eigen huis en haard zeer wordt tegengewerkt, met al de voor een krachtige bevolking nadeelige gevolgen daaraan verbonden, valt licht te begrijpen. De woningnood is dan ook geen plaatselijk euvel, maar strekt zich feitelijk over het geheele land uit en dient dan ook door maatregelen die het geheele land kunnen baten, te worden bestreden. De Staat, de gemeenten en ook de particulieren moeten daarbij zooveel mogelijk eendrachtig ingrijpen, immers dient bij alle te nemen maatre gelen te worden gezorgd, dat vooral het particulier initiatief ruimte van bewe ging houdt. Waar eenerzijds de bouw van steenen huizen bij de zeer dure en naar het zich laat aanzien mogelijk nog stijgende prijzen der materialen, enor me kosten met zich moeten brengen, die slechts voor een zeer klein gedeelte der bevolking geen overwegend be zwaar zijn, en anderzijds de techniek voor den bouw van houten huizen zich zeer verbeterd heeft, ligt het voor de hand, dat in de richting van de laat- J'omigem mam alUlieein i/n< e&ni niet fóóok ^yulidie kamer met een fflesoh. en. twee glazen 0;p tafel, i °P het geluid va,n zijn stem 'Bd Gale gefluisterd tot Bur,re»: „Houd J™ er juit 1" em, de luitenant was be- ten zij» laten bezoeker den toegang d»nVlf'^eren' ^°.'e'n hlii 0|P het itl'ée kwam tocpmlan in de slaapkamer -achter swSf s t'e v,e*engeini Het was nis catuunlijk, zoo redeneerde hij, dat Gale een man alls Starik niet zou willen zien, vóór hij zijn zeMbCbeer- sching terug hark „Ga daar in en wacht tot ik zie, wat hij noodig, hleefit", had hij gezegd, en nadat hij' dew oude» man in de kamer had gestoten, liet hij Stark binnen en viroeg hem bruusk, wat de reden was van zijin late bezoek. Allworens te antwoorden', trad Stank binnen en Stoot de deur achter zich. „Ik heb wenk voor u, luitenant." „Ilk denik, dat het wel tot morgen kam wachiten:",, zei Meade. „Né en, dat lean het niet het moet vannacht gedaan worde», nu dadelijk 1 Gij vertegenwoordigt de wet, of ten minste, gij h-ebt elke gelegenheid te baat genomen, om dat zelf te verklaren el» u met ijfei-miglhieidew te bemoeien, die niet veel be.tee,kenen en nu kom ik tot u. imet iets groots. Het is een, ernstige zaak en dtaar Ik een, vreedzaam man be®, wil ik geheel volgens de wet handelen'. Zijin oogen waren in tegenspraak met zijn woonden. .jGij zijt verbazend vlug en accuraat als het er o,p aankomt, zulke zaken te i regelen. Gij sohijMt het gewicht van deze gelheeie gemeente o,p uw schou ders te dragen, daarom ben iik hfer, om eeniige informaties te geven," BurreJIt hield zich, of hij het sarcasme niet hoorde em zei kaïn»„Het is wat Iaat voor mooie praatjes. Kom tot de zaaik." „lik heb een' misdadiger voor u." „Wellk soort „Moordenaar." „Is er ,iw uw plaats een moord ge ste bouwsoort mot worden gezocht. Er bestaat ten onzent echter een wel begrijpelijke, doch sterk overdreven af keer voor woningen die niet van steen zijn opgetrokken. De geriefelijkheid en de soliditeit acht men algemeen bij de huizen van ander dan steenmateriaal, niet zeer groot. Dit mag voor een deel een kern van waarheid bevatten, doch van overheerschenden invloed op de keuze van óf een duurzaam tekort aan woningen öf de beschikking over een voldoend aantal houten huizen mag, noch kan dit zijn. De doorslag toch moet de enorme lagere bouwsom geven, en naar deskundigen verzekeren valt voor 2 a 3 mille reeds een zeer geriefe lijk en genoegzame ruimte aanbiedend houten huis te bouwen. De bouw van dit soort huizen is geen nieuwigheid, men vindt ze toch in verschillende lan den reeds ruimschoots, Eu in het prak tische Engeland, waar dc woningnood weinig minder is dan bij ons te lande, heeft men reeds de hand ban den ploeg geslagen en op ruime schaal zeer aan trekkelijke houten huizen gebouwd. Bo vendien leert de ervaiing dat houten huizen, goed onderhouten 70 tof 100 jaren mee kunnen. De zaak evenwel waar li§t voor alies op aankomt, is dat onder de auspiciën van de regeering en met medewerking der gemeentelijke overheid, wat aan gaat bouwvoorschotten en het beschik baar stellen van gunstige terreinen, het aan particuliere ondernemers of ver- eenigingen worde mogekjk gemaakt, tezamen met de grootindustrie in het houtbedrijf, zoo mooi en zoo goed mo gelijk geriefelijke houten woningen te maken. Reeds is in ons land te dien einde een groote fabriek tot stand ge komen, die in staat is, om vrije huisjes in drie maanden geheel gereed af te leveren voor prijzen varieerende tus- schen de bovengenoemde bedragen, ter wijl deze maatschappij door groote woudaankoopen zich voor langen tijd van onafzienbare voorraden materiaal heeft kunnen voorzien. Het spreekt vanzelf, dat een op groo te schaal in te richten rritionrle in dustrie voor houtenhuisbouw nog tal van moeilijkheden te overwinnen zal hebben, voor aleer de woningnood ver mindert en tot het \jprieden zal kunnen behooren. Doch niettemin zal het nij pende vraagstuk zijn oplossing in die richting moeten zoeken, zal aan den dreigenden woningnood, die thans zul ke schromelijke verhoudingen heeft aangenomen, paal en perk gesteld wor den. Het lijdt inderdaad weinig twijfel of de uitkomst der thans ingestelde woningtelling zal duidelijk een absoluut tekort aantoonen en op de onmogelijk heid wijzen voor duizenden en duizen den in den lande die, gepaard, een ge zin gaan stichten, om voor zich en hun te verwachten kroost, een eigen huis en haard metterwoon te betrekken. Aan dezen misstand moet in het welbegre pen belang van geheel ons volk zoodra mogelijk een einde komen. schied „Neen, ik heb zoo juiist e-en ontdek king gedaan. Ilk heb het alleen bij toe val ortdekit, puur toevat Bij den hemel U kunt me met zegge», dat er geen goedertieren Voorzienigheid' is, die het toezicht 'houdt op onze zaken. V/el, deze schurk heeft hii'er al diien tijid onder ons geleefd» en zonder dit toeval zou iik hem nooit herkend heb ban:" „Wei, welGa voort zei Burrei'I ongeduldig. „Hij is e-rn vriend van u en een res pectabel man. Hij is een schitterend voorbeeld voor deze geheele rivier." De officier schrikte. „Kon het zijin. vroeg hij zich af. Kom deze man iets va» deze zaak gehoord hebban Hij was niet op zijin, gemak door de aan wezigheid vain Joihin Gale i,n de achter kamer, maar hit miioesit de waarheid weten. „Wie is de man „Hij, is uw vriend. Hij- is Stark zweeg een ooigienbililk, genietende iin. de spanning van zijn vijand. „Ga voort." „Hij is de vriend van iedereen. Hij is het glanspunt van. dit gölveele land. Hij is de liefdadige squaw-man Gale." „Jota Gale „Gayfand is zijin naam, en ik was dwaas, dat ik hei niet eer begreep." „,Hoe Ihetoit iu dit ontdekt vroeg Butnretli vermoeid. „Welk beiwijs hebt u De onthulling'had der» so!da.a-t niet zoo -getroffen.' als Stank verwacht had em zijn humeur werd er niiet beter op. „Da,t iis hier de kwestie niet die man is een moordenaar. Hij is vervolgd Zifting van Vrijdag 24 October, des namiddags 2 uur. (Vervolg en Slot.) Tof ;Md der commissie tot wering van schoolverzuim wend herbenoemd de heer J. L. Buissing, met wie» was aanbevolen de heer W. J. G. Brans. j Vervolgers werd benoemd tot on- bezoldigd ambtenaar van da» Burger lijken Stand de heer C. A. van, Woel- deren met 15 stemmen'. Voor de tweede vacature waren uitgebracht op de hee- rejni A.uer 4, Hililimga 3, Bensel 3, C. Dommisse Gzn. 2 stemlmien en verder op de hieeren De Meij, Manse, Van de Putte ieder 1 stem. Bij de tweede vrije stemming ver kregen de heeren Auer 7, Hillniga 3 en Dommisse 2 stemimen, HenseJ en Baard ieder 1 stem ei» blanco 3 stemmen. Er moest nu harstemlmiiing plaats hebben t.usschen de heeren Auer en Hillinga. Benoemd; wend de heer Auer met 13 stemimen» terwijl die heer Hilliimga ver kreeg 4 stemimien-1 stem was blanco. Op een vraag van de» voorzitter verklaarde d'e heer Auer de benoeming niet te kunnen aa'rnemen. Besloten werd daarna de benoeming tot een volgende vergadering aan te houden. BESTRIJDING VAN DE ZEDELOOS HEID. Te» vorige» jare werd door het Perscomité tot bestrijding der zede loosheid, welk comité is samengesteld -uit vertegenwoordigers van verschil lende vereeniigingen, aan den gemeen teraad een verzoekschrift ingediend om over te gaan tot de invoering van aanvullende bepalingen in de plaatse lijke poUitieverordening tot bestrijding van' de zedeloosheid. Ofschoon bij die wet van 20 Mei 1911 (S'tbl. no. 130) het bordeelverbod in het Wetboek van Strafrecht is opge nomen, 'lag het in de bedoeling van, adressanten om door middel, va® een plaatselijke verordening het mogelijk te maken, dat naast het gerechtelijk vervolgen, van een houder van een publiek 'huis van ontucht. onmiddellijk» sluiting van liet huis op last van Burg. en Watlh. plaats vond. In bet prae-advies aan den raad ga ven Bung, en, Weth. als hun oordeel te kernen, dat aan een aanvullende ver ordening, ails adressanten bedoelden, de behoefte niet werd gevoeld, zoodat zij voorstelden afwijzend op het adres te beschikken. De meerderheid van dan gemeente raad deelde ito de vergadering van 14 Februari jL het gevoelen van Burg. en Weth. niet, zoodat ,met 10 tegen 8 stemmen h,et voorstel werd verworpen. Aan, de commissie voor de strafver ordeningen zou worde» verzocht een obtwerp-verordeninig samen te stellen. Gevolg geve-de aan die opdracht, dealen Burg. e» Weth. het volgende mede Art. 250bis van het Wetboek van Strafrecht zegt„Hij die van het op zettelijk teweegbrengen of bevorderen van ontucht door anderen met derden- een beroep of een gewoonte maakt, wordt gestraft met gevangenisstraf va» ten hoogste een jaar of geldboete van- ten hoogste duizend gulden." om moord im Cafifonnië, waar ik van daan kom en er is een prijis op zijn hoofd gesteld. Hij is vijftien jaar ver borgen geweest, maar hij zal hangen, zoo zeker alls ük hier sta." Oe verschillende onthullingen waren, zoo oip Borrelt Ingestormd de laatste u,ren-, dat hij zich, het middelpunt zag van 'een ongelukkige en verbazende venwamrimg. De dingen waren moeilijk genoeg zooals het was, miaar dat dez.e ma,m zou verschijnen' e.» óm gerechtig heid zou: schreeuwen deze man bo ven alle anderen dit was een ge heel onverwachte complicatie een afschuwelijke bespotting. 'Hij nioest tijd wifnmen om te denken. Eén ver keerde stap kou alles bederven. Hij wist voor 'it oogen,hl ik niet wat te ■doen, du<s haalde hij die schouders op en na,m een toon aan van goedhartige spotternij. „Vijftien jaar? Moord? John Gate eert moordenaar Maiar, dat i,s bijna neem nne niet kwalijk, als ik glimlach ik word slaperig. Welk bewijs hebt «i.i „Bewijs zei de speler woedend. „Bewijs Vraag dat aan Gaylord Bewijs Wel, de vrouw, die hij ver moordde, was mijn vrouw Het was nu aan Burrall, om sprake loos te zij,», en niet alleen begaf hem zijn stem, miaar zijn gedachten joegen verward dooreen in een wildernis, aar geen spoor, geen licht, geef» hoop was. Welik een ontzettende gedachte Deze man was Bennett Dit was Ne- cia's vader Deze man, dien hij haatte, deze man, die s'leciht was, wiens naam een vtoek was door het geheele Wes- Met 'toepassing van d,il wetsartikel kan zeer zeker dé opheffing van bor- d-eeten o-f rendez-vo.its-ihluize,n. bereikt worden, doeih de weg, welke in rechten moet worden bewandeld om daartoe te genaken, is nog al lang. Het doel, de bestrijding vain het bordfeeliwezen, kan tangs korteren weg wonden bereikt, indien, de Raad naast art. 25Qbis aanvullende bepalHngem im het leven roept. Nu was de viraag gerezen, of de Raad daartoe ,de bevoegdheid bezat, daar ingevolge art. 150 der Gemeente wet d'e plaatselijke verordeningen niet tredep i,n hetgeen van algemeen rijks- of provinciaal belang is. Echter is bij verschillende uitspraken van arronididsemenits-rechtbaniken de verbindende kracht van plaatselijke verordeningen tot aanvulling van het bordeelverbod erkend, terwijil eveneens de Hooge Raad zich, op dat standpunt heeft geplaatst. Voorts heeft de mimi,ster van justitie te kennen gegeven, dat bij de totstand koming van airt. 250bns W. v. S. de wetgever zeer bewust de nadere rege ling dezer materie aan den plaatselij- ken wetgever heeft willen overlaten. Voor Koninkl.ijke- venn.ietiging van aan vullende plaofseliijte verordeningen waren, naar de meaning van Zijne Ex cellentie. geen termen. Waar E^rg. e.n Weth., op groimd va» het bov^rotaande mogen aannemen, dat de Raad alleszins bevoegd is im deze regelend op te treden, stellen zij voor ter bestrijding van de zedeloos heid, de Aligemeene Verordening van politie aan. te vullen met de volgende bepalingen, welke, anet uitzondering van art. 225 ontleend zij» aan de des betreffende verordening te Rotterdam. Het kwainv Bu.rg. en Weth. wensche- Iijk voor, tevens in de verordening vast te leggen, welke personen niet ais bezoekers eener „inrichting" worden beschouwd'. De bepalingel» kunne® wonden, opge nomen onder hoofdstuk V „van de Gezonrilheidsipoliiitie", afdeeling IV, on der het hoofd „van, de huizen, van ontucht". (Het opschrift „Vatr het toe zicht op de publieke vrouwe» en op de huiizen van ontucht" en de artt. 223 tot en met 252 der bestaande politie verordening hebbe» door het wettelijk bordeelverbod va® rechtswege opge houden te gelden.) Art. 223. Het is verboden in eenige inrichting, waarover men de beschik king heeft, hetzij bij, 'herhaling, hetzij uit winstbejag, de geliegeinheid té geve» onderling ontuchtige handelingen te püeigen. Ant. 224. Het is verboden eeme in richting als bedoeld in artikel 223 te bezoeken, nadat de sluiting daarvan door Burg. en Weth, is bevolen en in het openbaar is bekend gemaakt. De sluiting wordit geacht in het openbaar te zijn bekend gemaakt, zoo dra een afschrift va®, het bevel tot Sluiting aam 'het pencieet, Wiaanin de be doelde imridh'timic zich bevindt, is aan geslagen. Een ieder is verplicht toe tè laten, dait hef het vorige lid bedoelde afschrift wordt aangeslagen. Art. 225. Als bezoeker eener inrich ting, bedoeld ,iin art. 223, worden -niet beschouwd a. 'inwonende personen, b. bloed- en aanverwanten va®, den houder der inrichting tot e» met den .tweeden graad, c. zij, wier tegen,woor- ten, was de vader va®, het meisje, dat ihij, lief had'Zijn hoofd begon te dui zelen, toen, kwatm het verhaal van den koopman tot hem terug en, hij herin nerde zich, wie e» wat de brenger van dit laatste nieuws was. Hij, zag den laten indringer aan- met 1» paar oogen, woedend e» .met bloed betoo.pen en plotseling wist hij, dat die ma» voor 'hem, die John Gale van z ij verfoei lijke misdaad beschuldigde, die moor denaar w,as van Neoia's moeder wanf hij twijfelde gteen ooigemb'lïk aan Gate's verhaal. Zij® vingers jeukte» hem, om het monster bij de keel, te grijpen. .„Bewijs schreeuwde Stark. „Hoe veel bewijs hebt u noodiiig? Ik heb hem vijftien jaar achtervolgd. Ik heb z'n spoor gevolgd ine-t mannen en hon den door wouden en woestijee» en mijn kampen. Ik heb vijf duizend mijlen ver zijin spoor gevolgd, en denkt ui nu, dat ik me vergis Hij, doodde mij» vrouw, zeg iik u en ontstal' mij mij» meisje Dat is zij, die in zijn huis woont. Dat is zij, die 'hij Necia noemt. Zij is mijn dochter m ij n doe h- t e r, begrijpt u ern ik wil zijn le ven, hebbek." 'Het was haat, die hem bezielde, en' nieits meer. Hij, gevoelde gea» vreugde dat hij, zijn kind gevonden had, geen gedachte aan gerechtigheid. De dorst naar wraak, persoonlijk, hevig, was alles, wat dezei» ma.» bezielde maar Burreilil had nog geen iidée van de goed gevormde plannen van den vader, noch hioe verstrekkend zij; waren em kon slechts stamelen „Zoo Gij weet het (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1919 | | pagina 1