DINSDAG 30 SEPTEMBER
ÜSFm
No- 230
57e Jaargang
!9I9
BINNENLAND
FEUILLETON
EEN NATUURKIND.
VLISSI1NGSCHE COURANT
ADVERTENTIE-PRIJS
Van t4 regels: ƒ0.80; voor iedere
.oei meer 20 cent bij abonnement spe
cie prijzen. Reclames 40 cent per regel
nlenstaaiibiedingen en dienstaanvragen 10
cent per regel, bij contante betaling
Familieberichten van 1—6 regels 1.80,
iedere regel meer 20 cent.
ABONNEMENTS-PRIJS
Voor Vlissingen en gemeenten op Wal
keren 1-85 per drie maanden. Franco
door het geheele rijk ƒ2.20. Week-abon-
nementen 14 cent. Afzonderlijke nummers:
3 cent.
afscheid burgemeester.
De Burgemeester van Vlissingen, tot
zijn groot leedwezen wegens ongesteld
heid niet in de gelegenheid, om bij het
neerleggen van zijn ambt van de hoofd
en verdere ambtenaren en beambten
der gemeente, afscheid te riemen, deelt
hun langs dezen weg mede, dat hij hun
ijver, nauwgezetheid en toewijding aan
de belangen der gemeente steeds zeer
heeft gewaardeerd en spreekt den
wensch uit, dat het hun allen voor hun
persoon en werk in alle opzichten ver
der goed moge gaan^
Vlissingen, 30'September 1919.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN'VAN KOUDEKERKE.
35)
Zij hinge'n hem aan de lippen voor
zijn geringste woord en' stopten hem
vol met bewijzen van vriendschap, tot
«tij tranen stortte.van aandoening.
Hij had een~gewoonte van spaar
zaamheid aangenomen in zijn jaren van
armoede en was zoo algemeen bekend
als een gieri" man bij de honderden,
die hem geleend hadden, dat zijn
sehtiMeiischers nooit 'hoopten op een
aftekening.
En bij 'bood ook nooit aan, af te
rekenen integendeel, hij, was altijd
woedend geworden als hij gemaand
werd en toonde zich dan zoo gevoelig,
dat ze het een tweeden keer wel lieten'.
Nu echter begon de man wat te ont
dooien en langzamerhand kwam hij los;
voorzichtig (begon lrij. geestig gezegden
te deb i te er en en toen zij om hem la-ch-
M werd z«in zelfvertrouwen grooter.
Met de regelmatigheid van een uunwerk
bestelde hij telkens wat spraakwater
en spoedig wandelde hij door de stad,
gevolgd door een troep nieuwelingen,
to-t de vrpuiweni hem nawezen, waarop
rii 'wfer naar de,n winkel van John
i;?i v'u°htte en aan de toonbank zich
«et inschenken.
Toen Stark's nieuwe salon geopend
SCHIETOEFENINGEN.
Onveiligheid vaarwater.
De Burgemeester van Vlissingen brengt
ter kennis van zeevarenden,'dat op 7 en S
October van het fort aan den Hoek van
Holland en op 9 en 10 October a.s. van
het fort IJmuiden schietoefeningen zullen
worden gehouden
dat op 1, 8 en 15 October 1919 en zoo
noodig resp. op 2, 9 en 16 October, schiet
oefeningen zullen worden gehouden van de
kustbatterij te Hellevoetsluis.
De voor de veiligheid te nemen voor
zorgsmaatregelen liggen voor belangheb
benden ter Secretarie dezer gemeente ter
inzage.
Vlissingen, 30 September 1919.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
Nederland en België.
Het Havas-bu-reau meldt uit Brussel
Bij een vaderlandscihe plechtigheid
heeft burgemeester Max gisteren ge
zegd, dat de eischen, van een moeilij
ken toestand in 1839 België gedwon
gen hebben zich te voegen maar diplo
matieke combinaties, waar de onder
vinding later de fouten van heeft aan
getoond. Door te streven naar de her
ziening van tractaten. die het vader
land in zijn waardigheid en> zijn belan
gen, in de verdediging van zijn on
schendbaar grondgebied, in de uitoefe
ning van zijn so-uvereine rechten kwet
sen, zijn wij o-ms bewust onzen, plicht
te vervullen jegens de dooden, wier
nagedachtenis wij eeren aan den voet
van dit monument.
De Engelsche mail per vliegtuig.
Met ingang van gisteren is, door een:
overeenkomst, welke het bëstuur der
posterijen: heeft aangegaan, de Engel
sche mail n-aar Nederland overgebracht
per vliegmachine, de Handiey Page.
Uit het mijnwerkersleven van Noord-Alaska.
Naar R. B.
De melkvoorziening.
Naar het Haagsch Correspondentie-
Bureau verneemt, ligt Ihet in de bedoe
ling van de regeering ont van 5 Octo
ber a.s. af de winterregel-i-ng in, het bin
nenland in werking te doen treden,.
Uit deze regeling blijkt, dat de maxi
mumprijs voor losse volle melk voor
den a.s. winter evenals dit den, vo
rige, o winter het geval was is vast
gesteld op 20 cent per liter bij den
verbruiker aan huis bezorgd.
Dit stemt overeen met oen prijs aan
den veehouder te betalen van, 10 cent
af boerderij of 17j/2 cent geleverd
franco aan de melkinrichting of slijterij
ter keuze var. den veehouder-leveran
cier.
In meerdere groote gemeenten zal
aan melkinrichtingen een bijslag wor
den gegeven op voorwaarden door het
Zuivelkantoor vast te stellen, terwijl
aan: melkslijters in Amsterdam, Rotter
dam en 's-Graven,hage eveneens een
bijslag zal worden gegeven. Voor de
controle op de levering door melkslij
ters wordeon door het Zuivelkantoor bij
kantoren opgericht iu, vorengenoemde
drie gemeenten.
Het spreekt van zelf, dat om in aan
merking te komen voor den bijslag het
Zuivelkamtoor als eerste eisch stelt het
niet overschrijden van, voorgenoemde
inkoopprijzen.
Generaal Snijders
i H. M. de Konrngin 'heeft verleend de
huisorde van den gouden leeuw van
Nassau aan generaal C. J. Snijders,
oud-oftperbevethefoiber van zee- en
landmacht.
Meester en knecht.
De „Standaard" bevat den volgenden
driestar, met bovenstaand opschrift
Het sprak vanzelf, dat de gisting op
sociaal gebied ook ten onzent de zoo
natuurlijke worsteling tusschen meester
en knecht moest doen opkomen.
Het valt nu eenmaal niet te ontkej-
■nen, dat in tal van kringen en sinds ja
ren achtereen de patroon of meester
zijn werkvolk op 't zuinigst afscheepte,
en dat zijn eigen overwinst wies. Er
zijn ook in ons land lang zoo-weinig
patroons niet, die op egoïstische wijze
van hun werkvolk, knechts en, bedien
den hebben geprofiteerd, door het uit
lokken van wat de werkman toch wei-
bezien niet af ko-n geven, omdat hij 't
zoo broodnoodig had.
-Hierin is da-n, nu gaandeweg een ver
betering gekomen, doch de moeilijkheid
is en blijft, dat alle geordende macht
ontbreekt, om geschillen die bij deze
zoo natuurlijke worsteling rijzen, op
billijke en rechtvaardige wijze tot be
slissing te brengen.
De overheid kan, hier niet beslissen,
de rechter alleen op grond van de wet
beslissing nemen, en de weldadigheid
hoort hier niet thuis.
Zoo komt het er dan op neer, dat
kortweg op de publieke arbeidsmarkt
ei-sch tegenover eisch gesteld wordt, en
dat aldus wordt afgewacht wie 't het
langste vieren kar.
In deze reusachtige worsteling een
definitieve beslissing aan te brengen, is
dan ook uiterst moeilijk.
Slechts is het èn voor den patroon
an- voor den werkman geboden, dat
beiden saam 'het bedrijf in bloei doen
blijven, en dat men beiderzijds op zijn-
hoede zij,, om de rentegevende actie van
het bedrijf riet over de grenzen te
jagen,
En wie za! dan: ontkennen, dat 'hier-
iwerd, had hij nog een tweede schuil
plaats, waarvan hij druk gebruik
maakte.
Maar laat in den avo-nd verscheen hij
iweer aan het magazijn van den ouden
Gale hij' liep wat onzeker en toen hij-
de 'houten trappen .maar de deur op
ging deed hij een stap te veel.
„Wat is er van die vierde trede ge
worden vroeg hij scherp aan Poleon.
...Daar is zij", zei de Fransohman.
Ik laat me hangen, als het zoo is.
Je hebt haar weggenomen, nadat ik
den laafsten keer hier was."
„Ik -zal haar weer laten neerleggen",
zei de ander lachend.
„Zeg eens 1 Het is een mooi ding,
rijk te zijn, nietwaar
„Ik weet niet, ik heb het niooit ge
probeerd."
„Nu:, ilk kan je zeggen, dat liet heer
lijk is en nu ik zoo ver gekomen ben,
ga ik mijn levenswijze geheel verande
ren. Geen buitensporigheden meer
ik leen niemand meer' een cent."
„Wat is dat?" riep Doret verbaasd.
„Geen ongelukken meer voor mdj en
haastig voortjagen. Ik ben van nu af
aan de man met het steenen hart. de
wereld loopt o,p haar eind, a/mem-Geen:
noodlijdende mijnwerkers behoeven
meer op steun, te rekenen. Ik ben Joris
Goed-bloed geweest, maar van dezen
avond af keer ik hef blaadje om."
„Drommels Je bent een, grappige
ikercl", lachte Poleon-, die den eenoogi-
gen mijnwerker veel geld had- geleend
en evenals anderen het beschouwde, als
totaal verloren. „Misschien denk je wel,
dat je al deze jaren, een venkwister ge
voor metterdaad nu reeds gevaar be
gint op te komen.
Men perst den arbeid in zoo klein
aantal uren saam en drijft het te ver
strekken loon vaak derwijs op, dat de
patroons „er mee uitscheiden", hun
zaak aan kam doen, en aan hun werk
volk gedaan geven.
Dar is 't profijt -aan bet buitenland,
terwijl wij verarmen, er. beide patroon
e dienstknecht hun profijt inboeten.
Andere menschen.
i Het heeft er allen schijn van, aldus
schrijft dr. Bronsveld in zijn „Stemmen
voor Waarheid en Vrede", of niets mag
j blijven zooals het is.
Wij denken hier .meer bepaald aan de
menschen. Waaraan is het toch toe te
I schrijven, dat zij zoo anders worden
j Welke geest of welke geesten zijn er
uitgegaan en maken oud en jong, man
en vrouw, zoo geheel verschillend van
J hetgeen men vroeger was
I De toon waarop men spreekt tot over-
lieid en ouders de manier, waarop on
ze vrouwen zich kieeden de buiten
sporige lust in vermaken de afnemen
de afnemende liefde tot arbeiden liet
zijn altemaal verschijnselen van den
dag. Ik vrees te moeten aannemen, dat
de menschen er niet beter op worden.
Diefstallen, inbraken, oplichtingen,
j aanrandingen, beroovingen van mannen
j door vrouwen, contract-breuken en mis-
bruik van macht het zijn feiten, die da
gelijks voorkomen. De geheele maat
schappij, ons huiselijk leven, ons kerke
lijk leven 't is alles min of meer ont
redderd, en wij vragen or,s af, of dit
alles nu een gevolg is alléén van den
langdurigen oorlog.
Daar zullen ook nog wel andere oor
zaken zijn, maar van meer belang nog
dan de vraag, waaraan wij deze droeve
verschijnselen te wijten hebben, is het
een weg te weten, die ons uit deze in
zinking en verwildering leidt tot verbe
tering en verheffing.
De actie van het post-, telegraaf- en
telefoonpersoneel.
In „Diligentia" te Rotterdam werd
Zondag een gecombineerde huishoude
lijke vergadering gehouden van den
Centralen Ned. Ambtenaarsbond en van
den Centralen Bond van post-, tele
graaf- en telefoon-personeel.
De Rotterdamsche correspondent van
„de Tel." deelt omtrent deze vergade
ring het volgende mede
De verwachting, dat met deze verga
dering het geschil bij de posterijen enz.
in een nieuw stadium zou komen werd
niet bewaarheid, hoewel in de zaal, die
geheel gevuld was, een zeer strijdlusti
ge stemming heerschte, die zich in
stormachtig applaus uitte, zoo dikwijls
men het woord staken gebruikte.
De voorzitter van den C. N. A. B„ de
heer B. J. van Stapele, die de leiding
der vergadering had, deelde mede, dat
de besturen der organisaties den tijd
voor het uiterste strijdmiddel nog niet
gekomen achtten. Spr. beschouwde de
ze bijeenkomst als een wapenschou
wing. Besluiten konden niet genomen
worden. Men wil voorloopig het resul
taat afwachten van de interpellatie-
Helsdingen, die heden in de Tweede
Kamer gehouden wordt. De postman
nen eischen 250 en de regeering wil
door 100 te geven het personeel zoet
houden.
In den loop dezer week zullen de le
den wederom ter vergadering worden
opgeroepen, waarbij inen dan bindende
weest bent."
„Ik heb zeker een schat van geld aan
mijn vrienden bestemd." stemde Lee
toe. „en zij mogen houden, waf zij «tof
nu toe gekregen hebben, maar ik ga al
die verkwistende gewoonten afleggen
en een pantser aandoen. Ik ben lucht
dicht voor het leven, dat ben ik."
Hij zocht in zijn zakken en ontpakte
een gekregen sigaar, toen voelde hij
naar een 1 lucifer. Poleon wierp er een
op de toonbank en hij greep er twe-
imaal naar, maar miste telkens.
„Be geloof, dat die nieuwe 'vrienden
van je je aardig gevoerd hebben, mijn
heer Pantser."
„Niets van dat alles. Ik lijd aan indi
gestie."
„Dat is een vreeselijike ziekte I Veel
rijlke lui sterven daaraan, fe deed beter
wat te gaan liggen,."
Doret ham den held van den, dag bij
den arm en leidde hem naar het ach
tergedeelte van den winkel, waar hij
hem zacht neerlegde op een hoop meel
zakken. maar hij was nauwelijks naar
de toonbank teruggekeerd, of Lee
kwant aanzeilen uit de duisternis op
h,et licht af al® een schip naar een
bake».
„Welk soort van meel is dat sta
melde hij.
.Dat is gewoon weitemeel."
„Onmogelijk", zei de mijnwenker met
de flinkheid van,overtuiging. „Het is vol
gistpoeders. Het gaat op en neer als de
golven, ik ben er zeeziek van."
En in zigjzag zette hij, koers .naar de
deur.
„Waar ga je heen vroeg Poleon.
besluiten kan. nemen. Spr. is verheugd,
waar te nemen, dat het personeel ais
één man achter de organisatie staaf.
Het staat nu wel voor ieder vast, dat de
postbeambten zich niet langer voor den
gek laten houden. Men heeft het ver
trouwen in de regeering verloren.
De tweede spreker, de heer Freen,
voorzitter van den Centralen Bond van
P.. T. en T.-personeel, maande even
eens tot kalmte aan. Spr. is er vóór,
dat de ambtenaren heden zooveel mo
gelijk naar Den Haag zouden gaan om
demonstratief kracht bij te zetten aan
de eischen. Hij hoopte, dat de ieden der
organisaties vertrouwen zouden blijven
stellen in de leiding, dat men zich
slechts aan het parool der besturen zou j
houden en geen onbezonnen stappen
zou doen. Er bevinden zich namelijk on- j
der'de ambtenaren onafhankelijk geor-
ganiseerden, waarvan het juiste aanral
geheim wordt gehouden, doch waarvan
men weet, dat zij op het punt staan er
het bijltje bij neer te leggen.
Nadat nog onder applaus der verga-
dering eenigen verklaard hadden liever t
vandaag dan morgen een staking te
zien uitbreken en hef bestuur nogmaals
dringend zijn waarschuwende stem had j
doen hooren, ging de vergadering kalm
uiteen.
Naar „de Maasbode" verneemt, ligt
het in bet voornemen: wam het Rotter
damsche P., T. en T.-personeel om bij
verwerping van de motie-Helsdingen in,
de Tweede Kamer, Woensdagmiddag
van 24 uur de proteststaking te hou
den, i
De houding van het Christelijk
Rijkspersoneel.
Zaterdag is te Amsterdam een ver-
gaderin-g gehouden van. het Comité tot
actie en voorlichting uit de Christelijke
arbeidersbeweging. Vertegenwoordigd
j waren de R. Kath. en protestantse!)
Christelijke bonden van post- en tele
graafpersoneel, rijkswerklieden en amb
tenaren en de organisaties van: spoor-
en tramwegpersoneel.
De volgende motie werd aangeno
men
„De R.-K. en Prot. Christ, ambtena
ren: en: werklieden in rijiks- en spoor
wegdienst in vergadering bijeen enz.,
spreekt haar vertrouwen uit in de
regeering, dringt er ernstig bij haar op
aan, de belangen van het personeel in,
rijksdienst niet uit het oog fe verliezen,
verzoekt de Chr. en R.-K. Kamerle
den, de wenschen van bedoeld perso
neel te steunen en: te verdedigen,
verklaart trouw te Wijven aan hun
organisatie en wenscht geen andere
leiding te volgen dam die van zijn eigen
bestuur, en gaat over tot de orde van
den dag."
Hulpverleening bij burgerwachten.
Op grond van het Kon. besluit van 3
Januauri 1919 kunnen militair perso
neel voor hulp bij de oefeningen, als
mede wapenen, ledergoed en munitie
worden beschikbaar gesteld voor bur
gerwachten, die voldoen aan de vol
gende voorwaarden lo. de burger
wacht moet op hare statuten de Ko-n-ink-
lijike goedkeuring hebben verworven
2o. de burgerwacht moet eene verkla
ring van den burgemeester overleggen,
dat dez'e van de diensten der burger
wacht wenscht gebruik te maken, in
dien de handhaving van de openbare
orde dergelijke bijzondere maatregelen
noodig maakt3o. de leden moeten den,
leeftijd'van ten minste 18 jaar hebben
bereikt.
Verzoeken om over in dienst zijnd
militair personeel (officieren, onderof
ficieren, korporaals en soldaten) voor
htiip bij oefeningen te beschikken, wor
den door den burgemeester van de ge
meente, waar de burgerwacht gevormd
is, aan den bevelhebber in de militaire
afdeeling gericht.
De aanvragen moeten, zijn vergezeld
van eene verklaring van: den burge
meester, dat aan het aldus beschikbaar
gestelde personeel eene vergoeding per
uur zal worden uitgekeerd van a. voor
officieren 2, tot een, maximum v,an 5
per dagb. voor onderofficieren 0.75
tot een. maximum van 2.50 per dag
c. voor mindere militairen f 0.40 tot een
maximum van 1.25 per dag een en
ander berekend voor zooveel de uren
var beschikbaarstelling (tijd benoodigd
voor het gaan van en, naar het oefe
ningsterrein daaronder begrepen) val
len op Zon- en feestdagen of op werk
dagen tusschen 12 uur middag en 2 uur
mam. of na 5 uur naui.
Zoete winstjes.
in „de Tel." vindern we een opgave
van aanslagen in den hoofdelijlken om
slag van een groote gemeente in het
zuiden des lands, waaruit blijkt, welke
ontzettende winsten sommige hande
laars en winkeliers in oorlogstijd heb
ben- gemaakt.
Zoo vinden we daarin vermeld een.
groothandelaar in grutterswaren, die in
1913'14 was aangeslagen voor een
inkomen van 32.000, in 1918'19
voor 132.000 een, groothandelaar in
koloniale waren, wiens inkomen i-m dat
tijdperk steeg van 8000 tot 50.000
een winkelier in koloniale waren, die
van 3000 tot 7600 vooruitging een
handelaar in aardappelen en groenten
van 2000 op 60.000 een graanhan
delaar van: 6000 op 16.000 een
groentendroger van 3000 op 15.000,
slager van 4000 op 15.000 en van
2500 op 10.000, veehandelaars varo
4000 op 13.000 a 15.000.
Tramwegstakingen.
De staking van het personeel der
Dedemvaartsche tram is geëindigd, na
dat de directie en personeel tot over
eenstemming zijn gekomen.
Het personeel van de Zuid-Neder-
landsche stoomtram-maatschappij heeft
(het werk neergelegd, ter doorvoering
van 'zijn looneischen.
Ergerlijk.
De „Toorts" schrijft,
De Hollandsohe fabriek van Kwatta
Chocolade is vertegenwoordigd in Bel
gië door een bijhu-is te Bois d'Hai ie.
Het is dit bijhuis. dat belast is met den
dienst der premies. Men zou al'licjjt
denken, dat deze laatste, gezien zij een,
Hollandsch huis vertegenwoordigen, de
taal hunner Vlaamsche klanten, zouden
eerbiedigen Geen. kwestie van, die
heeren, antwoorden u eenvoudig op u,w
Vlaiaimsohen brief in het Fransch en dan,
nog met een gedrukt formulier, op die
wijze duidelijk doende doorschijnen,
dat de Vlamingen maar eenvoudig geen
Kwatta moeten: etea Dat schijnt ons
dan ook Ihet eenvoudigste, dat de Vla
mingen te doen hebben, ten minste tot
op het oogemblik dat die Iheeren veran
deren van de-akwijize.
Bovenstaande ontleenen wij aan „Ons
Vaderland". Wij vernemen echter nog
ernstiger ifeiteni. Men schrijft ons uit
„Ik ga probeeren. wat voor die
maagpijn te .krijgen. Het is vreeselifk."
Hij, stapte moedig de duisternis in en
1 met -vertrouwen de houten treden af
f dezen keer wat haastig. Poleon- hoorde
hem rondspartelen zijn veronlwaar-
diigde stem verhief zich, al was er ook
een toon vzn triu,mf in.
„Wat ik je inaar wou zeggen I je
hebt er die vierde trede weer bijge
plakt, terwijl ik siiep."
Toern, onder het fluiten van eet vroo-
'ijk wijsje, al klonk het wat valsch, zet,te
(hij koers 'naar 'hef nieuwe salon, ont
iets ;e krijgen voor zijn „maagpijn."
Bij Stark vond hij een groote menigte
van- de nieuwe mannen:, die hem harte
lijk verwelkomden, terwijl zij hem lastig
vielen met tallooze vragen, en luister
den naar zijn verwarde venhalen over
dit nieuwe land, dat voor hein zoo oud
was. Hij had de modderige rivier ge
volgd van Crater Lake tot. de Delta in
onvermoeid onderzoek, tot hij eiken
stroom en ellk ziiistrooimpije .kende, want
hij had behoord tot de stoutmoedigen,
die steeds vooraan waren et) zich
waagden op d-e len-tesneeuw in de on
herbergzame vallei van de Yuko.n. om
terug fe keeran-, als de rivier weer traag
voort-stroomde en evenals Gale had Jiij
al deze iaren boven de wet geleefd, in
het land, waar elk zijn eigen rechter
iwa-s en waar men geen misdaad kende.
Hii had geholpen, om kampen te bou
wen als Forty Mile en Circle hij kende
de bijiwe.tten en regels van buiten, die
elke stad en elk mijndistrict in het land
regeerden hij, ker.de iederen man en
ieder kind t>ïj naam, maar, terwijl het
velen zijner vrienden goed was gegaan,
had het ongeluk hem steeds achter
volgd. Toch had hij zich gehouden aan
eerlijkheid en hard werken. Hij beoor
deelde een man naar zijn bekwaamheid
en handigheid in het hanteeren van bijl
of spade en. ondanks zijn armoede, be
schouwde hij diefstal als de eenige mis
daad, die zware straf verdiende.
„O, er zijn massa's landen erger dan
dit", zei hij. „Wij mogen zoo hee! mooi
niet zijn voor het -bloote oog en we
mogen onze zakdoeken al niet dragen
in onze geborduurde hemden, maar er
zijn geen weduwen en weezen hier, die
onze wasch doen en iemand kan van
zijn hu-is weggaan en een maand weg
blijven en het precies zoo weervinden
als hij terug komt."
„Die dagen zijn voorbij", zei Stark,
die zioh in het gesprek gemengd had.
„Er kamen te veel nieuwe lui, om allen
eerlijk te zijn."
„Het is toch beter, dat ze het zijn",
zei Lee uitdagend, „Wij, hébben hier
gee:-, plaats voor dieven. Wel, ik heb
zelf met John Gale meegeholpen, de
wetten van dit kamp te maken en zij
zeggen-, dat ieder, die betrapt wordt
in 't stelen van wat ook, in 't openbaar
gegeeseld zal worden voor het maga
zijn- van John Gale, dan, als het winter
is, w-ordt hij blootsvoets o,p het iis los
gelaten of, als het zomer is, wordt hij
op een vlot gezet zonder hanïd."
(Wordt vervolgd.)
