Z4TEBDAG 6 SEPTEMBER. EEN NATUURKIND. No- 31© 57e Jaargang fcs faranf tiéosrl m VERTROUWEN. FEUILLETON BINNENLAND Stads- en Provincienieuws >1919' SSÏNGSCHE Zeer onlangs hebben wij te dezer j plaatse gelegenheid gehad op de tal- looze moeilijkheden en gevaren te vrij- zen, waarin de wereld zich na den j oorlog is komen te bevinden, ondanks het feit dat in vergelijking met de laat- i ste jaren het wapengeweld geen over- wegende factor meer in het heden ver- vult. Weliswaar wordt op verschillende j plaatsen van ons werelddeel nog ge- streden, doch deze strijd draagt een j zeer partieel karakter en is niet te ver- t gelijken met den kamp van millioenen, j waaraan nog geen vol jaar geleden tientallen volken deelnamen. We intus- j schen meenen mocht, dat hiermede aan de onrust en de beroeringen een .einde ie gekomen, dien hebben de feiten wei anders geleerd. Van de zoo hoog noo- dige rust en kalmte welke onontbeerlijk is voor het herstel der rampen, waar aan de menschlieid ten prooi is ge weest, is nog niets gekomen, en zoo al het oorlogsgeweld een einde nam, een ander niet veel mindere ontstellende kracht is daarvoor in de plaats getre den. Het revolutionnair geweld is het, dat thans de wereld bedreigt en verhin dert, dat de wonden door het krijgsge weld geslagen, zich beelen. Een gevaar lijke gisting en een alles omverwerpen de drang heeft zich hoe langer hoe meer van een zeker deel der bevolking van j alle landen meester gemaakt, met het S doel met éénen Slag de maatschappij i van hare grondvesten los te maken en 5 een nieuwen staat van zaken te doen ontstaan, waarin voor al hétgeen t eeuwen en eeuwen lang ais de basis heeft gegolden, waarop slechts de men- schelijke samenleving kan opgebouwd j worden en bestaan blijven, geen plaats I meer is. Het is een kleine groep van heel of half verdwaasden en afgechvaal- den, die gebruik makende van de droe vige en rampzalige omstandigheden, waarin zich de wereld na ten ontze nuwende en verderfelijke periode van het meest brute geweld bevindt, er kans toe hebben gezien een terrorisme in het leven te roepen, dat er op uit is om de volken in den waan te brengen, als zou de betrekkelijk zeer geringe groep van onruststokers een groot deel der bevol kingen achter zich hebben. Dit nu is al lerminst het geval, doch dat zich die in druk kan vestigen is een gevolg hier van, dat inderdaad in brcede kringen der maatschappij een rechtmatige onte vredenheid zich heeft baangebroken. De nog maar steeds niet beëindigde prijs opdrijving van de meest noodige le vensbehoeften, heeft de duurte dermate doen toenemen dat, niettegenstaande ook het algemeen peil van den loon-, standaard aanmerkelijk gerezen is, hef* voor verreweg de meeste burgers nog even moeilijk is om rond te komen dan bij den vroegeren zooveel lageren loon- stand. Wij kunnen, wijl het ons te ver zou voeren, niet omstandig al de oorzaken vermelden of bespreken, welke tot de- Uit het mijnwerkersleven van Noord-Alaska. Naar R. B. 15) Maar hij schudde slechts het hoofd als in twijfel en antwoordde „Mis- scliieni ik ben er niet zeker van", en hij ging naar binnen, waar hij eet» licht pak maakte van gerookte ham, meel en thee, een paar kleine emmers, een kof fiepot en een braadpan. Hij rolde alles in een. kleed va» konijnenvel en, bond er een stevig touw om. Alles met elkaar woog nog geen dertig pond. Hij zocht een nieuw paar waterlaarzen uit, die hij opvulde met droog gras, maakte zijn revolver schoon, ging toen de ach terdeur uit en was in vijf minuten in het kreuipelibosch verdwenen. Een half Ulir later, nadat hij een omweg om de stad had gemaalkt, nam hij het pad naar het binnenland, waar hij Poleom. Doret vond, uitgerust op detzelfde manier. Hij laK uitgestrekt in het gras aan den oever van den stroom era zong de lied jes van zijn volk. Toen Burrell naar zijn kwartier te rugkeerde, trachtte hij het gevoel van «tizaaimheid, dat hem drukte, van zich a' te schudden door te snuffelen 1» zijn verwaarloosde correspondentie. Hoe dfni ook, vandaag was het gevoel van 21 In alleen staan sterker over hem ge- zen staat van zaken heeft geleid. Dat hij er is, met al de verwarring, onzeker- heid en onrust, welke deze staat mede brengt, is een even bedroevend als be schamend feit. Hoe snel en belangrijk de stijging van de geldelijke beloonin- j gen, aan bonorari urn-salaris, loon om het even boe die luiden, ook is, hetzij voor geestelijke of lichamelijke presta ties, de prijsstijging is nog altoos groo- j ter, zoodat het resultaat voor alle ar beiders van geest of hand zeer ongun- stig moet blijven. Dat daarbij de werk gevers in tallo.oze bedrijven met niet minder groote zorgen te kampen heb ben, daar zij terecht moeten vreezen voor ae richtige functioneering hunner i ondernemingen te midden van chaoti- sche toestanden, die het economisch ie- j ven tot op zijn grondvesten aantasten, ligt voor de hand. Een verschijnsel van den laatsten tijd, hetwelk met een en ander ten nauwste samenhangt, is dat de maat schappij zich gaandeweg geheel gaat splitsen in groepeeringen, die niet meer het algemeen belang, doch alleen haar eigen groepbelang voor oogen houden en dit doel met alle middelen zoo krachtig mogelijk najagen. Bij de over spanning en geprikkeldheid welke thans allerwege om zich heen grijpen, is de wereld in een stadium gekomen, waarin er maar weinig meer toe noodig is, om tot burgeroorlogen te komen. Immers geweld en gewelddadigheden zijn aan de orde van den dag, en de mentaliteit der volken is daar helaas allesbehalve afkeerig van, gelijk in tal van landen duidelijk is gebleken. Wil de wereld niet nog verder in el lende en rampen vervallen, dan dient onverwijld naar maatregelen te wor den gezocht, die het onheil kunnen te genhouden. Daartoe dringt de tijd en wij zien dan ook de regeeringen over gaan tot het beramen van hetgeen die nen kan tot verbetering. Aan twee groo te en voornaamste euvelen moet zoo spoedig mogelijk paal en perk worden gesteld, met name aan prijsopdrijving tot in het oneindige en aan het opdrij ven tot in het onredelijke van den loon- standaard. Bij het eerste zal alleen de strenge hand der wet kunnen dienen, en moet het schromelijke kwaad door het egoïsme van enkele duizenden ten nadeele van millioenen gesticht, met den wortel worden uitgerukt. Wanneer de regeeringen grondig en snel optre den tegen al de verderfelijke praktijken der om lage winzucht zich aan hunne medeburgers vergrijpende woekeraars, sluikhandelaars en diergelijken, dan wordt althans een der oorzaken van prijsopdrijving te niet gedaan en kan met meer kans op welslagen tegen an dere worden opgetreden. Daarmede zal de overheid weder haar verloren vertrouwen kunnen herwinnen. Boven dien zal dan ook de weg tot verdere mogelijke verbeteringen gebaand kun nen worden, want ook dit is een aller ongelukkigst verschijnsel, dat thans de volken geen vast vertrouwen meer in het beleid en het welmeenen der regee ringen stellen. Zulk een wantrouwen ondermijnt reeds van te voren elke kans komen dan ooit. Zij» rang verbood elke intimiteit met zijn armzalig handjevol mannen, die reeds vervallen waren in de eentonigheid va» routine, ter.wijl elke vriendelijkheid, die hij wisselde met de burgers van Flambeau, beantwoord werd met wantrouwen en koelheid. Zij» d.ienststrepen schenen een slagboom tusschen hen op te richten en een schervengereeht te veroorzaken stren ger en vollediger dam. bij de oude vol ken. Hij begon het bitter te gevoelen. Zelfs Doret en de koopman schenen het atgemeene gevoelen te deelen vandaar dat de gedachte aa» den. langen, een zamen winter, die naderde, den luite nant in 'n staat van somberheid brach ten, die nog verergerd werd door de wetenschap, dat hij nu een. openlijken vijand in het katnp had in den persoon van Runnion. Dan had hij ook een ster ke afkeer va» den nieuwen- man. Stark. Zoodat de jonge man meende, dat hij dezen middag voldoende reden had, om in den put té zijn. Er was niets aange naams in deze plaats alles wa® on aangenaam alles behalve Necia. Haar aanwezigheid in Flambeau maakte zijn- bestaan dragelijk, maar hij- betrapte er zich op, dat hij zich steeds ernstiger verdiepte iri de ongelukkige omstandigheid van haar geboorte, en hij. was bijna tot de overtuiging geko men, dat het verstandig zou zijn, haar niet meer te zien .Het verleidelijk visi oen van haar in. baltoilet bleef levendig in zijn verbeelding en gaf hem uren van zoete kwelling. Er was een levendig heid, een beschaving, een zachtheid in haar, die de vrouwe», die hij gekend op redding uit de moeilijkheden. Doch ook moet tusschen de burgers onderling en met name tusscnen werk gevers en werknemers het samenwerken op meer vriendschappelijke en vertrou welijke leest geschoeid worden. Wan neer de eersten eens in volle eerlijkheid en openhartigheid tot gemeenschappe lijk overleg zich, meer dan tot nu toe het geva! is in de meeste bedrijven, be reid toonen, en wanneer de laatsten niet tot onredelijkheid trachten te ver vallen door eischen te stellen die het bedrijf met ondergang bedreigen, dan is alvast een flinke stap in de goede richting gedaan.' Wanneer daarbij de plichten der sterken en de rechten der zwakken genoegzaam vastgelegd en beschermd worden door afdoende wet telijke bepalingen, dan lijdt het weinig twijfel of ook aan het opdrijven van tooneischen tot in het oneindige, tot schade van het bedrijf en van de maat schappij, zal een einde komen. Als binnenkort over de internationale arbeidersorganisatie in de hoofdstad van het Amerikaansch gemeenebest ver gaderd zal worden, en als de arbeids regeling door den Volkenbond zal wor den vastgelegd, dan is inderdaad reeds veel gewonnen, waarvoor men dank baar kan zijn. Doch ook uit de beste en de meest omvattende en doorwerkte regeling kan eene zaak niet worden gemist, of het wordt en blijft alles ge brekkig werk nl. een vertrouwen, we- derkeerig en gerechtvaardigd. Op zulk een vertrouwen rustend zal het funda ment eener, uit haar diepen val herre zen maatschappij eenmaal te hechter steunen, naarmate zij thans ervaren heeft hoe zonder dat, geen samenwer king, geen samenleving mogelijk is. Nederland en België. De „Dernière Heure" meldt in een telegram uit Antwerpen, dat het Ita- liaansche schoolsehip „Ferraccio", dat gisterochtend te Antwerpen binnen is geioopen, bij het langsvaren van Vlis- singen aangehouden is door een Neder- landsche torpedoboot. De commandant van de torpedoboot vroeg aan den Ita- liaanschen gezagvoerder, of hij van de Hollandsche regeering toestemming had om op de Schelde te varen. De Italiaan- sche commandant antwoordde, dat hij van zijn regeering het bevel gekregen had om naar Antwerpen te varen. De Nederlandsche officier zei daarop, dat hiervoor de toestemming van den Ne- derlandschen minister van marine ver- eischt was. Na een levendige gedach- tenwisseling verklaarde de Nederland sche officier, dat hij er voor dezen keer genoegen mee zou nemen, als de Ita- laansche commandant er in toestemde aan hem vergunning te vragen. Ten slotte deed de Italiaansche gezagvoer der dit, om de aankomst te Antwerpen niet te vertragen. De gewezen Duitsche kroonprinses. Gisteren is de secretaris-generaal in algemeenen dienst, mr. J. B. Kan, als vertegenwoordiger der regeering, naar Oldenzaal gegaan om vandaar de ge wezen Duitsche kroonprinses, die daar gisteravond verwacht werd, heden te begeleiden naar Wieringen, waar zij korten tijd zal verblijven. In een salonrijtuig, aangehaakt aan den D-trein, is gisteravond ruim 7 uur te Oldenzaal de gewezen Duitsche kroonprinses met haar jongste twee zoons aangekomen. Aan het station was behalve mr. Kan, de heer U. H. Th. M. Vos de Waal, burgemeester van Olden zaal. Het salonrijtuig zou daar heden nacht onder politietoezicht op het em placement blijven en de kroonprinses en haar gezelschap hebben er over nacht. Vanmorgen is de reis met den sneltrein, waaraan het salonrijtuig wordt aangehaakt, voortgezet vertrek naar Amsterdam om 6.56, aankomst Amsterdam 10.32, waar een salonboot zal gereed liggen om de kroonprinses met gevolg naar Wieringen over te brengen. Geen beslag op Nederlandsche schepen. Het Haagsche Correspondentiebu- veau meldt i Naar wij vernemen. is van bet door Havas uit Brussel geseinde bericht van „Le Soir", als zou de Belgische regeering aa» de Nederlandsche hebben doen weien, dat, als zeker schip niet binnen 48 uur door de Nederlandsche overlheid aan België werd teruggegeven beslag zou worden gelegd op alle Ne derlandsche schepen in bezet Duitsch- land en. in België ter toevoegder plaatse hier te lande niets bekend. Men acht voor het bericht gèen en kelen grond aanwezig. Het eenige schip waarop, naar anen ons zeide, het sen- satiebericht imiissclhieni kan doelen, zou de „iRistel'huber zijn, die eesigen tijd geleden imet nog eenige andere schepen bij Lobith komend, over den Rijn uit Duitschland aankwam. Moeilijkheden zijn toe» ontstaan:, doordat de Belgische .militairen, die zich in. burger-Meeding bevonden, niet in het bezit waren van geldige paspoorten en daarom in Ne- derla-d niet korden worden toegela- tem De militairen hebben toen het schip in den steak gelaten, waarmede verder door de bemanning overeen- i komslig de aanwijzingen. van de» eige naar is gehandeld. Een dreigbrief aan wethouder Wibaut. Van de volgende, per post gezonden bedrukte briefkaart gaf men aan „het Volk" afschrift, voordat zij den gead- dresseerde nog bereikte Aan WIBAUT, Wethouder te Amsterdam. Votksverdommer, Daar justitie in gebreke blijft om jou gemeene opruier naar behooren te straffen, heeft de arbeidersvereen,igin.g „Algemeen Belang" besloten jou, op jou .manier, naar de andere wereld te zenden. Door het lot is ee,m lid aangewezen, om dien sluipmoord te volbrengen. Honderden heb jij broodeloo-s en onge lukkig gemaakt, niet in het belang der arbeiders, maar om ten ihunnen koste de groote heer te spelen, en een' lekker, lui leven te leiden. AI de zoogenaamde ongelukken op schepen en. eiders zijn j voor jou rekening. j Het moet uit zijn met jou speculeeren i op de domheid der arbeiders. HET KOMJTEE DER ZELFBEWUSTE ARBEIDERS. n i VLISS1NGEN, 6 SEPTEMBER. AGENDA VAN HET DISTRIBUTIE BEDRIJF. MAANDAG 8 SEPTEMBER Verslag van de vergadering van de Commissie van het tijdelijk distributie bedrijf op Vrijdagavond ten 7/i ure. iHet onderwerp der besprekingen gold een schrijven var., den directeur van het distributiebedrijf te Breda met opgave van te behandelen punten in zake het nemen van nieuwe maatre gelen ten opzichte van de levensmidde- ksnivoorziening, vooral ,met Ihet oog op den aanstaanden winter in een op Za- J lerdag 6 .dezer te houder» vergadering te Utrecht, waarop verschillende direc- j feu,re» van distributiebedrijven werden uitgenoodigd te verschijnen» 'i Na breedvoerige behandeling der f verschillende punten was de vergade- i ring de meening toegedaan o.m niet vooruit te loopen op de door de inge- i stelde Staatscommissie te neme» maat- i regelen. tegen de duurte van de voor- I naaniste levensmiddelen. Niettemin acht i de commissie het gewensdit om van uit l de vergadering te Utrecht pogingen aan i te wenden om zonder terugkeer tot de l distributie .middelen te .beramen om tot lagere .prijzen te geraken, en voorstel- len dienaangaande aan de regeering te doen ten opzichte va.» de dringend noodzakelijke levensbehoeften, j Aangaande een hoeveelheid minder- I waardig ontvangen .meel werd een te- I legrafische klacht ingediend bij het I rijksbureau voor de distributie van 1 graan en meel te 's-Grawenhage met j opzending van een monster naar Wa- geningen. Naar alle waarschijnlijkheid j za! ee» bijievering volgen van een toete- re soort om daarmede bet .mindenvaar- j dage tmeel te mengen, tot een bruikbaar product. Er had een breedvoerige bespreking plaats aangaande de duurte der groen- i ten. In de eerstvolgende vergadering i vaar de veiliitgscoimmissie zulle» groen- i tenhamdelaren .worden uitgenoodigd daarover met baar van gedachten te wisselen, teneinde te voorkomen, dat op de een of andere vvij.ze lege» het voortschrijden der duurte va.» groenten maatregelen noodig zullen worden geacht. Normaal margarine. Ingezetenen, die op .bon 2 bij hun winkelier geen normaal margarine heb ben kunnen bekome», kunnen zich jnet bon no. 2 vervoegen aan het loket on zer aifdeelimg „vetten" op Maandag morgen tusschen 9 en. 12 uur ter beko eling va» de verlangde pakjes normaal margarine. Eigen broodgraan. Aan houders van: eigen broodgraan- kaarten wordt medegedeeld dat de re- geerirtgscommissairi's in zake rij.ks- graanverzameiing rn. .Zeeland te Bonte- nisse mededeelt dat met ingang van 16 dezer weder aan alle aanvragers brood kaarten ,im>gen"worden uitgereikt. In de week van 30 Augustus tot 5 September werden hier 2418 zeebaden genome», waarvan 683 door dames en 877 in het volksbad. De temperatuur va,n de lucht was .gemiddeld 77 graden en van het water 62. had, saai en alledaagsch deed schijnen, en zelfs zijn zuster, die hij tot nu toe beschouwd had ais de volmaaktheid van alle vrouwelijke deugden, kon de vergelijking niet doorstaan met dit meisje van de wildernis. Hij. was diep in deze ernstige melan cholie verzonken, toen er aan zijn deur geklopt werd open doende, vond hij daar Necia zelf, opgewonden en stra lend. Zij kwam binnen, zonder eenig ieeken van verlegenheid of het gering ste besef van de mogelijke ongepastheid van haar daad. „De wonderlijkste zaak js gebeurd", zoo viel zij met de deur in huis. toen zij zag, dat zij alleen waren. „Gij zult omvallen, van vreugde." „Wat is het ..Ik heb moeder net zoo lang geplaagd, tot ze het mij vertelde en ben toen re gelrecht hier gekomen." Hij lachte. „Maar wat als ik vra gen. mag „Lee heeft een goudader ontdekt een wondervollen goudader rijker dan te Klondike." „Zoo Is het fortuin den. ouden man eindelijk gunstig. Dat verheugt mij zeer", zei de soldaat. „Ik be.n gekomen, zoo gauw ik kon, omdat morgen iedereen het zal weten en dan zal het te laat zijn." „Te laat voor wat „Voor ons, onn er in te komen na tuurlijk. O, dat za! me een opschudding geven Wel, alle memschen op weg .naar Dawson op de volgende boot zul len hier afstappen, dan gaat het nieuws de rivier af e.n. duizenden anderen ko men van alle kanten aanstroomen en dit za! een stad zijn. Dan zullen wij onze aandeelen verkooipen voor o, zoo veel geld en. wij zulle» rondloopen met onzen neus in den 'wind en zij zullen tegen elkander zeggen „Wie is die mooie dame met die def tige kleeren en iemand zal antwoor den. „Wel, dat is miss Necia Gale, de mijneigenares". En dan zult u langs ko men en. zij zullen zeggen „Dat is lui tenant Burrell, de mjilkwalr, en „Houd op Houd op!" zei de soldaat, ■ter.wijl hij een eind maakte aa-n. haar gebabbel. „Vertel er mij alles van." „Nu dan, „No Creek" Lee kwam van morgen, om het vader en Poleon te ver tellen. Toen. kwam de boot met een ouden vriend van Lee, een mr. Stark, aa Lee vertelde het hem ook en nu zijn zij allen naar zijn kreek gegaan, om meer grond in eigendom te nemen. Zij zijn .heel stil weggeslopen., om geen achterdocht te wekken, maar ik wist, dat er iets aan de hand was door de main.ier, waarop Poleon zich gedroeg, dus liet ik Alluna mij alles vertellen. Zij zijn ons met meer dan twee uur vooruit en wij kunnen hen gemakkelijk inhalen." „Wij Wij gaan toch niet ,.Ja, dat doen wij wel", hield zij on geduldig vol, „gij en ik. Daarom ben ik gekomen, dus u kunt een mijn voor uzelf krijgen, c» een rijk man worden en ti kunt mij helpen, er een te krijgen1. Ik weet den weg. Haast u „Neen", zeide hij, zoo flink mogelijk, „in de eerste plaats, die mannen hou den niet van mij, en- zij zullen mij er liever niet in laten deelen." „Wat geeft u daarom „In de. tweede plaats, ik ben geen mijnwerker. Ik weet niet, hoe ik die zaken behandelen moet." „Dat doet er niet toe ik weet het wel. Ik heb mijn gebeele leven van niets gehoord dan van mijnen." „In de derde plaats, ik geloof niet, dat i;k er het recht toe heb, want ik ben soldaat, ik werk voor oom Sam, e» ik geloof niet, dat ik aandeelen. in mijne.» moet nemen. Ik weet niet, dat er iets is, om het te verhinderen, maar ik ben er ook niet zeker van, dat het geheel in den haak zou zij» u wel „Wel, natuurlijk is het in orde", zei Necia, terwijl er een wolk over haar gezichtje trok en zij er uitaag als een teleurgesteld kind. „Als u het niet doet, zal iemand anders het doen." Maar de luitenant schudde het hoofd. „Het kan zij», dat ik er heel dwaas aam' doe. maar ik weet niet. of ïk hel doen mag, hoe graag ik het ook zou willen." „•0, hemelO hemelriep zij. „Ik wil zoo graag gaa.a Ik wil, dat u rijk is en ik wil zelf zoo graag rijk wezen, ik wil zoo graag een groote dame zijn en in de wereld gaan en leven als an dere meisjes. Het is de eenige kans' die ik ooit gehad heib en ik zat nooit een andere hebben. O. het be- teekent zooveel voor mij het betee- kent leven, toekomst, alles Het is het paradijs voor een meisje ais ik (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1919 | | pagina 1