Z4TEBDAG 6 SEPTEMBER.
EEN NATUURKIND.
No- 31©
57e Jaargang
fcs faranf tiéosrl m
VERTROUWEN.
FEUILLETON
BINNENLAND
Stads- en Provincienieuws
>1919'
SSÏNGSCHE
Zeer onlangs hebben wij te dezer j
plaatse gelegenheid gehad op de tal-
looze moeilijkheden en gevaren te vrij-
zen, waarin de wereld zich na den j
oorlog is komen te bevinden, ondanks
het feit dat in vergelijking met de laat- i
ste jaren het wapengeweld geen over-
wegende factor meer in het heden ver-
vult. Weliswaar wordt op verschillende j
plaatsen van ons werelddeel nog ge-
streden, doch deze strijd draagt een j
zeer partieel karakter en is niet te ver- t
gelijken met den kamp van millioenen, j
waaraan nog geen vol jaar geleden
tientallen volken deelnamen. We intus- j
schen meenen mocht, dat hiermede aan
de onrust en de beroeringen een .einde
ie gekomen, dien hebben de feiten wei
anders geleerd. Van de zoo hoog noo-
dige rust en kalmte welke onontbeerlijk
is voor het herstel der rampen, waar
aan de menschlieid ten prooi is ge
weest, is nog niets gekomen, en zoo al
het oorlogsgeweld een einde nam, een
ander niet veel mindere ontstellende
kracht is daarvoor in de plaats getre
den. Het revolutionnair geweld is het,
dat thans de wereld bedreigt en verhin
dert, dat de wonden door het krijgsge
weld geslagen, zich beelen. Een gevaar
lijke gisting en een alles omverwerpen
de drang heeft zich hoe langer hoe meer
van een zeker deel der bevolking van j
alle landen meester gemaakt, met het S
doel met éénen Slag de maatschappij i
van hare grondvesten los te maken en 5
een nieuwen staat van zaken te doen
ontstaan, waarin voor al hétgeen t
eeuwen en eeuwen lang ais de basis
heeft gegolden, waarop slechts de men-
schelijke samenleving kan opgebouwd j
worden en bestaan blijven, geen plaats I
meer is. Het is een kleine groep van
heel of half verdwaasden en afgechvaal-
den, die gebruik makende van de droe
vige en rampzalige omstandigheden,
waarin zich de wereld na ten ontze
nuwende en verderfelijke periode van
het meest brute geweld bevindt, er kans
toe hebben gezien een terrorisme in het
leven te roepen, dat er op uit is om de
volken in den waan te brengen, als zou
de betrekkelijk zeer geringe groep van
onruststokers een groot deel der bevol
kingen achter zich hebben. Dit nu is al
lerminst het geval, doch dat zich die in
druk kan vestigen is een gevolg hier
van, dat inderdaad in brcede kringen
der maatschappij een rechtmatige onte
vredenheid zich heeft baangebroken. De
nog maar steeds niet beëindigde prijs
opdrijving van de meest noodige le
vensbehoeften, heeft de duurte dermate
doen toenemen dat, niettegenstaande
ook het algemeen peil van den loon-,
standaard aanmerkelijk gerezen is, hef*
voor verreweg de meeste burgers nog
even moeilijk is om rond te komen dan
bij den vroegeren zooveel lageren loon-
stand.
Wij kunnen, wijl het ons te ver zou
voeren, niet omstandig al de oorzaken
vermelden of bespreken, welke tot de-
Uit het mijnwerkersleven van Noord-Alaska.
Naar R. B.
15)
Maar hij schudde slechts het hoofd
als in twijfel en antwoordde „Mis-
scliieni ik ben er niet zeker van", en
hij ging naar binnen, waar hij eet» licht
pak maakte van gerookte ham, meel en
thee, een paar kleine emmers, een kof
fiepot en een braadpan. Hij rolde alles
in een. kleed va» konijnenvel en, bond er
een stevig touw om. Alles met elkaar
woog nog geen dertig pond. Hij zocht
een nieuw paar waterlaarzen uit, die
hij opvulde met droog gras, maakte
zijn revolver schoon, ging toen de ach
terdeur uit en was in vijf minuten in
het kreuipelibosch verdwenen. Een half
Ulir later, nadat hij een omweg om de
stad had gemaalkt, nam hij het pad naar
het binnenland, waar hij Poleom. Doret
vond, uitgerust op detzelfde manier. Hij
laK uitgestrekt in het gras aan den
oever van den stroom era zong de lied
jes van zijn volk.
Toen Burrell naar zijn kwartier te
rugkeerde, trachtte hij het gevoel van
«tizaaimheid, dat hem drukte, van zich
a' te schudden door te snuffelen 1» zijn
verwaarloosde correspondentie. Hoe
dfni ook, vandaag was het gevoel van
21 In alleen staan sterker over hem ge-
zen staat van zaken heeft geleid. Dat
hij er is, met al de verwarring, onzeker-
heid en onrust, welke deze staat mede
brengt, is een even bedroevend als be
schamend feit. Hoe snel en belangrijk
de stijging van de geldelijke beloonin- j
gen, aan bonorari urn-salaris, loon om
het even boe die luiden, ook is, hetzij
voor geestelijke of lichamelijke presta
ties, de prijsstijging is nog altoos groo- j
ter, zoodat het resultaat voor alle ar
beiders van geest of hand zeer ongun-
stig moet blijven. Dat daarbij de werk
gevers in tallo.oze bedrijven met niet
minder groote zorgen te kampen heb
ben, daar zij terecht moeten vreezen
voor ae richtige functioneering hunner i
ondernemingen te midden van chaoti-
sche toestanden, die het economisch ie- j
ven tot op zijn grondvesten aantasten,
ligt voor de hand.
Een verschijnsel van den laatsten
tijd, hetwelk met een en ander ten
nauwste samenhangt, is dat de maat
schappij zich gaandeweg geheel gaat
splitsen in groepeeringen, die niet meer
het algemeen belang, doch alleen haar
eigen groepbelang voor oogen houden
en dit doel met alle middelen zoo
krachtig mogelijk najagen. Bij de over
spanning en geprikkeldheid welke
thans allerwege om zich heen grijpen, is
de wereld in een stadium gekomen,
waarin er maar weinig meer toe noodig
is, om tot burgeroorlogen te komen.
Immers geweld en gewelddadigheden
zijn aan de orde van den dag, en de
mentaliteit der volken is daar helaas
allesbehalve afkeerig van, gelijk in tal
van landen duidelijk is gebleken.
Wil de wereld niet nog verder in el
lende en rampen vervallen, dan dient
onverwijld naar maatregelen te wor
den gezocht, die het onheil kunnen te
genhouden. Daartoe dringt de tijd en
wij zien dan ook de regeeringen over
gaan tot het beramen van hetgeen die
nen kan tot verbetering. Aan twee groo
te en voornaamste euvelen moet zoo
spoedig mogelijk paal en perk worden
gesteld, met name aan prijsopdrijving
tot in het oneindige en aan het opdrij
ven tot in het onredelijke van den loon-
standaard. Bij het eerste zal alleen de
strenge hand der wet kunnen dienen,
en moet het schromelijke kwaad door
het egoïsme van enkele duizenden ten
nadeele van millioenen gesticht, met
den wortel worden uitgerukt. Wanneer
de regeeringen grondig en snel optre
den tegen al de verderfelijke praktijken
der om lage winzucht zich aan hunne
medeburgers vergrijpende woekeraars,
sluikhandelaars en diergelijken, dan
wordt althans een der oorzaken van
prijsopdrijving te niet gedaan en kan
met meer kans op welslagen tegen an
dere worden opgetreden. Daarmede zal
de overheid weder haar verloren
vertrouwen kunnen herwinnen. Boven
dien zal dan ook de weg tot verdere
mogelijke verbeteringen gebaand kun
nen worden, want ook dit is een aller
ongelukkigst verschijnsel, dat thans de
volken geen vast vertrouwen meer in
het beleid en het welmeenen der regee
ringen stellen. Zulk een wantrouwen
ondermijnt reeds van te voren elke kans
komen dan ooit. Zij» rang verbood elke
intimiteit met zijn armzalig handjevol
mannen, die reeds vervallen waren in
de eentonigheid va» routine, ter.wijl elke
vriendelijkheid, die hij wisselde met de
burgers van Flambeau, beantwoord
werd met wantrouwen en koelheid. Zij»
d.ienststrepen schenen een slagboom
tusschen hen op te richten en een
schervengereeht te veroorzaken stren
ger en vollediger dam. bij de oude vol
ken. Hij begon het bitter te gevoelen.
Zelfs Doret en de koopman schenen het
atgemeene gevoelen te deelen vandaar
dat de gedachte aa» den. langen, een
zamen winter, die naderde, den luite
nant in 'n staat van somberheid brach
ten, die nog verergerd werd door de
wetenschap, dat hij nu een. openlijken
vijand in het katnp had in den persoon
van Runnion. Dan had hij ook een ster
ke afkeer va» den nieuwen- man. Stark.
Zoodat de jonge man meende, dat hij
dezen middag voldoende reden had, om
in den put té zijn. Er was niets aange
naams in deze plaats alles wa® on
aangenaam alles behalve Necia.
Haar aanwezigheid in Flambeau
maakte zijn- bestaan dragelijk, maar hij-
betrapte er zich op, dat hij zich steeds
ernstiger verdiepte iri de ongelukkige
omstandigheid van haar geboorte, en
hij. was bijna tot de overtuiging geko
men, dat het verstandig zou zijn, haar
niet meer te zien .Het verleidelijk visi
oen van haar in. baltoilet bleef levendig
in zijn verbeelding en gaf hem uren van
zoete kwelling. Er was een levendig
heid, een beschaving, een zachtheid in
haar, die de vrouwe», die hij gekend
op redding uit de moeilijkheden.
Doch ook moet tusschen de burgers
onderling en met name tusscnen werk
gevers en werknemers het samenwerken
op meer vriendschappelijke en vertrou
welijke leest geschoeid worden. Wan
neer de eersten eens in volle eerlijkheid
en openhartigheid tot gemeenschappe
lijk overleg zich, meer dan tot nu toe
het geva! is in de meeste bedrijven, be
reid toonen, en wanneer de laatsten
niet tot onredelijkheid trachten te ver
vallen door eischen te stellen die het
bedrijf met ondergang bedreigen, dan
is alvast een flinke stap in de goede
richting gedaan.' Wanneer daarbij de
plichten der sterken en de rechten der
zwakken genoegzaam vastgelegd en
beschermd worden door afdoende wet
telijke bepalingen, dan lijdt het weinig
twijfel of ook aan het opdrijven van
tooneischen tot in het oneindige, tot
schade van het bedrijf en van de maat
schappij, zal een einde komen.
Als binnenkort over de internationale
arbeidersorganisatie in de hoofdstad
van het Amerikaansch gemeenebest ver
gaderd zal worden, en als de arbeids
regeling door den Volkenbond zal wor
den vastgelegd, dan is inderdaad reeds
veel gewonnen, waarvoor men dank
baar kan zijn. Doch ook uit de beste
en de meest omvattende en doorwerkte
regeling kan eene zaak niet worden
gemist, of het wordt en blijft alles ge
brekkig werk nl. een vertrouwen, we-
derkeerig en gerechtvaardigd. Op zulk
een vertrouwen rustend zal het funda
ment eener, uit haar diepen val herre
zen maatschappij eenmaal te hechter
steunen, naarmate zij thans ervaren
heeft hoe zonder dat, geen samenwer
king, geen samenleving mogelijk is.
Nederland en België.
De „Dernière Heure" meldt in een
telegram uit Antwerpen, dat het Ita-
liaansche schoolsehip „Ferraccio", dat
gisterochtend te Antwerpen binnen is
geioopen, bij het langsvaren van Vlis-
singen aangehouden is door een Neder-
landsche torpedoboot. De commandant
van de torpedoboot vroeg aan den Ita-
liaanschen gezagvoerder, of hij van de
Hollandsche regeering toestemming had
om op de Schelde te varen. De Italiaan-
sche commandant antwoordde, dat hij
van zijn regeering het bevel gekregen
had om naar Antwerpen te varen. De
Nederlandsche officier zei daarop, dat
hiervoor de toestemming van den Ne-
derlandschen minister van marine ver-
eischt was. Na een levendige gedach-
tenwisseling verklaarde de Nederland
sche officier, dat hij er voor dezen keer
genoegen mee zou nemen, als de Ita-
laansche commandant er in toestemde
aan hem vergunning te vragen. Ten
slotte deed de Italiaansche gezagvoer
der dit, om de aankomst te Antwerpen
niet te vertragen.
De gewezen Duitsche kroonprinses.
Gisteren is de secretaris-generaal in
algemeenen dienst, mr. J. B. Kan, als
vertegenwoordiger der regeering, naar
Oldenzaal gegaan om vandaar de ge
wezen Duitsche kroonprinses, die daar
gisteravond verwacht werd, heden te
begeleiden naar Wieringen, waar zij
korten tijd zal verblijven.
In een salonrijtuig, aangehaakt aan
den D-trein, is gisteravond ruim 7 uur
te Oldenzaal de gewezen Duitsche
kroonprinses met haar jongste twee
zoons aangekomen. Aan het station was
behalve mr. Kan, de heer U. H. Th. M.
Vos de Waal, burgemeester van Olden
zaal. Het salonrijtuig zou daar heden
nacht onder politietoezicht op het em
placement blijven en de kroonprinses
en haar gezelschap hebben er over
nacht. Vanmorgen is de reis met den
sneltrein, waaraan het salonrijtuig
wordt aangehaakt, voortgezet vertrek
naar Amsterdam om 6.56, aankomst
Amsterdam 10.32, waar een salonboot
zal gereed liggen om de kroonprinses
met gevolg naar Wieringen over te
brengen.
Geen beslag op Nederlandsche schepen.
Het Haagsche Correspondentiebu-
veau meldt
i Naar wij vernemen. is van bet door
Havas uit Brussel geseinde bericht
van „Le Soir", als zou de Belgische
regeering aa» de Nederlandsche hebben
doen weien, dat, als zeker schip niet
binnen 48 uur door de Nederlandsche
overlheid aan België werd teruggegeven
beslag zou worden gelegd op alle Ne
derlandsche schepen in bezet Duitsch-
land en. in België ter toevoegder plaatse
hier te lande niets bekend.
Men acht voor het bericht gèen en
kelen grond aanwezig. Het eenige schip
waarop, naar anen ons zeide, het sen-
satiebericht imiissclhieni kan doelen, zou
de „iRistel'huber zijn, die eesigen tijd
geleden imet nog eenige andere schepen
bij Lobith komend, over den Rijn uit
Duitschland aankwam. Moeilijkheden
zijn toe» ontstaan:, doordat de Belgische
.militairen, die zich in. burger-Meeding
bevonden, niet in het bezit waren van
geldige paspoorten en daarom in Ne-
derla-d niet korden worden toegela-
tem De militairen hebben toen het
schip in den steak gelaten, waarmede
verder door de bemanning overeen-
i komslig de aanwijzingen. van de» eige
naar is gehandeld.
Een dreigbrief aan wethouder Wibaut.
Van de volgende, per post gezonden
bedrukte briefkaart gaf men aan „het
Volk" afschrift, voordat zij den gead-
dresseerde nog bereikte
Aan WIBAUT,
Wethouder te Amsterdam.
Votksverdommer,
Daar justitie in gebreke blijft om jou
gemeene opruier naar behooren te
straffen, heeft de arbeidersvereen,igin.g
„Algemeen Belang" besloten jou, op
jou .manier, naar de andere wereld te
zenden.
Door het lot is ee,m lid aangewezen,
om dien sluipmoord te volbrengen.
Honderden heb jij broodeloo-s en onge
lukkig gemaakt, niet in het belang der
arbeiders, maar om ten ihunnen koste
de groote heer te spelen, en een' lekker,
lui leven te leiden. AI de zoogenaamde
ongelukken op schepen en. eiders zijn
j voor jou rekening.
j Het moet uit zijn met jou speculeeren
i op de domheid der arbeiders.
HET KOMJTEE DER
ZELFBEWUSTE ARBEIDERS.
n
i
VLISS1NGEN, 6 SEPTEMBER.
AGENDA VAN HET DISTRIBUTIE
BEDRIJF.
MAANDAG 8 SEPTEMBER
Verslag van de vergadering van de
Commissie van het tijdelijk distributie
bedrijf op Vrijdagavond ten 7/i ure.
iHet onderwerp der besprekingen
gold een schrijven var., den directeur
van het distributiebedrijf te Breda met
opgave van te behandelen punten in
zake het nemen van nieuwe maatre
gelen ten opzichte van de levensmidde-
ksnivoorziening, vooral ,met Ihet oog op
den aanstaanden winter in een op Za-
J lerdag 6 .dezer te houder» vergadering
te Utrecht, waarop verschillende direc-
j feu,re» van distributiebedrijven werden
uitgenoodigd te verschijnen»
'i Na breedvoerige behandeling der
f verschillende punten was de vergade-
i ring de meening toegedaan o.m niet
vooruit te loopen op de door de inge-
i stelde Staatscommissie te neme» maat-
i regelen. tegen de duurte van de voor-
I naaniste levensmiddelen. Niettemin acht
i de commissie het gewensdit om van uit
l de vergadering te Utrecht pogingen aan
i te wenden om zonder terugkeer tot de
l distributie .middelen te .beramen om tot
lagere .prijzen te geraken, en voorstel-
len dienaangaande aan de regeering te
doen ten opzichte va.» de dringend
noodzakelijke levensbehoeften,
j Aangaande een hoeveelheid minder-
I waardig ontvangen .meel werd een te-
I legrafische klacht ingediend bij het
I rijksbureau voor de distributie van
1 graan en meel te 's-Grawenhage met
j opzending van een monster naar Wa-
geningen. Naar alle waarschijnlijkheid
j za! ee» bijievering volgen van een toete-
re soort om daarmede bet .mindenvaar-
j dage tmeel te mengen, tot een bruikbaar
product.
Er had een breedvoerige bespreking
plaats aangaande de duurte der groen-
i ten. In de eerstvolgende vergadering
i vaar de veiliitgscoimmissie zulle» groen-
i tenhamdelaren .worden uitgenoodigd
daarover met baar van gedachten te
wisselen, teneinde te voorkomen, dat
op de een of andere vvij.ze lege» het
voortschrijden der duurte va.» groenten
maatregelen noodig zullen worden
geacht.
Normaal margarine.
Ingezetenen, die op .bon 2 bij hun
winkelier geen normaal margarine heb
ben kunnen bekome», kunnen zich jnet
bon no. 2 vervoegen aan het loket on
zer aifdeelimg „vetten" op Maandag
morgen tusschen 9 en. 12 uur ter beko
eling va» de verlangde pakjes normaal
margarine.
Eigen broodgraan.
Aan houders van: eigen broodgraan-
kaarten wordt medegedeeld dat de re-
geerirtgscommissairi's in zake rij.ks-
graanverzameiing rn. .Zeeland te Bonte-
nisse mededeelt dat met ingang van 16
dezer weder aan alle aanvragers brood
kaarten ,im>gen"worden uitgereikt.
In de week van 30 Augustus tot 5
September werden hier 2418 zeebaden
genome», waarvan 683 door dames en
877 in het volksbad. De temperatuur
va,n de lucht was .gemiddeld 77 graden
en van het water 62.
had, saai en alledaagsch deed schijnen,
en zelfs zijn zuster, die hij tot nu toe
beschouwd had ais de volmaaktheid
van alle vrouwelijke deugden, kon de
vergelijking niet doorstaan met dit
meisje van de wildernis.
Hij. was diep in deze ernstige melan
cholie verzonken, toen er aan zijn deur
geklopt werd open doende, vond hij
daar Necia zelf, opgewonden en stra
lend. Zij kwam binnen, zonder eenig
ieeken van verlegenheid of het gering
ste besef van de mogelijke ongepastheid
van haar daad.
„De wonderlijkste zaak js gebeurd",
zoo viel zij met de deur in huis. toen
zij zag, dat zij alleen waren. „Gij zult
omvallen, van vreugde."
„Wat is het
..Ik heb moeder net zoo lang geplaagd,
tot ze het mij vertelde en ben toen re
gelrecht hier gekomen."
Hij lachte. „Maar wat als ik vra
gen. mag
„Lee heeft een goudader ontdekt
een wondervollen goudader rijker
dan te Klondike."
„Zoo Is het fortuin den. ouden man
eindelijk gunstig. Dat verheugt mij
zeer", zei de soldaat.
„Ik be.n gekomen, zoo gauw ik kon,
omdat morgen iedereen het zal weten
en dan zal het te laat zijn."
„Te laat voor wat
„Voor ons, onn er in te komen na
tuurlijk. O, dat za! me een opschudding
geven Wel, alle memschen op weg
.naar Dawson op de volgende boot zul
len hier afstappen, dan gaat het nieuws
de rivier af e.n. duizenden anderen ko
men van alle kanten aanstroomen en
dit za! een stad zijn. Dan zullen wij
onze aandeelen verkooipen voor o, zoo
veel geld en. wij zulle» rondloopen met
onzen neus in den 'wind en zij zullen
tegen elkander zeggen
„Wie is die mooie dame met die def
tige kleeren en iemand zal antwoor
den. „Wel, dat is miss Necia Gale, de
mijneigenares". En dan zult u langs ko
men en. zij zullen zeggen „Dat is lui
tenant Burrell, de mjilkwalr, en
„Houd op Houd op!" zei de soldaat,
■ter.wijl hij een eind maakte aa-n. haar
gebabbel. „Vertel er mij alles van."
„Nu dan, „No Creek" Lee kwam van
morgen, om het vader en Poleon te ver
tellen. Toen. kwam de boot met een
ouden vriend van Lee, een mr. Stark,
aa Lee vertelde het hem ook en nu zijn
zij allen naar zijn kreek gegaan, om
meer grond in eigendom te nemen. Zij
zijn .heel stil weggeslopen., om geen
achterdocht te wekken, maar ik wist,
dat er iets aan de hand was door de
main.ier, waarop Poleon zich gedroeg,
dus liet ik Alluna mij alles vertellen.
Zij zijn ons met meer dan twee uur
vooruit en wij kunnen hen gemakkelijk
inhalen."
„Wij Wij gaan toch niet
,.Ja, dat doen wij wel", hield zij on
geduldig vol, „gij en ik. Daarom ben
ik gekomen, dus u kunt een mijn voor
uzelf krijgen, c» een rijk man worden
en ti kunt mij helpen, er een te krijgen1.
Ik weet den weg. Haast u
„Neen", zeide hij, zoo flink mogelijk,
„in de eerste plaats, die mannen hou
den niet van mij, en- zij zullen mij er
liever niet in laten deelen."
„Wat geeft u daarom
„In de. tweede plaats, ik ben geen
mijnwerker. Ik weet niet, hoe ik die
zaken behandelen moet."
„Dat doet er niet toe ik weet het
wel. Ik heb mijn gebeele leven van
niets gehoord dan van mijnen."
„In de derde plaats, ik geloof niet,
dat i;k er het recht toe heb, want ik ben
soldaat, ik werk voor oom Sam, e» ik
geloof niet, dat ik aandeelen. in mijne.»
moet nemen. Ik weet niet, dat er iets
is, om het te verhinderen, maar ik ben
er ook niet zeker van, dat het geheel
in den haak zou zij» u wel
„Wel, natuurlijk is het in orde", zei
Necia, terwijl er een wolk over haar
gezichtje trok en zij er uitaag als een
teleurgesteld kind. „Als u het niet doet,
zal iemand anders het doen."
Maar de luitenant schudde het hoofd.
„Het kan zij», dat ik er heel dwaas aam'
doe. maar ik weet niet. of ïk hel doen
mag, hoe graag ik het ook zou willen."
„•0, hemelO hemelriep zij. „Ik
wil zoo graag gaa.a Ik wil, dat u rijk
is en ik wil zelf zoo graag rijk wezen,
ik wil zoo graag een groote dame zijn
en in de wereld gaan en leven als an
dere meisjes. Het is de eenige kans'
die ik ooit gehad heib en ik zat
nooit een andere hebben. O. het be-
teekent zooveel voor mij het betee-
kent leven, toekomst, alles Het is het
paradijs voor een meisje ais ik
(Wordt vervolgd.)