MAANDAG 14 JULI.
«919
BINNENLAND
FEUILLETON
let ptósi ni i!e voQistid
fHVm «JttarsaiiÉ
advertentie-prijs.
Van i4 regels ƒ0.80 voorjedere
regel meer 20 centbij abonnement
speciale prijs. Reclames 40 cent per
regel. Dienstaanbiedingen en dienst-
aanvragen 10 cent per regel, bij con
tante betaling.
Familieberichten van 16 regels
f 1.30, iedere regel meer 20 cent.
abonnements-prijs
Voor Vlissingen en gemeenten op
Walcheren 1.85 per drie maanden.
Franco door het geheele rijk 2.20.
Week-abonnementen 14 cent. Afzon
derlijke nummers 3 .cent.
Feesten op 31 Augustus?
In antwoord op een vraag omtrent
eventueele feestviering op 31 Augustus
a/s. heeft de Oranjevereeniigin-g te
Apeldoorn een schrijven ontvangen van
den particulier-secretaris van H. M. de
Koningin, luidend als volgt
Het 'is mij niet mogelijk, uwe vraag
definitief ite (beantwoorden. In de gege
ven tijdsomstandigheden is het vieren
van feesten zeer zeker allerminst in den
geest van H. M. de Konin'gin. Maar mij
dunkt, dat dit door het geheele land op
dezelfde wijze zal moeten geschieden
en deze quaestie is in overweging bij
de rege-erinig, die ongetwijfeld te zijner
tijd thet standpunt in deze aangelegen
heid bekend zal maken.
Zooals u uit imijn bericht in de dag
bladen Ihebit gezien, wenscht de Konin
gin in elk geval zelf 31 -Augustus zonder
feestbetoon en ontvangst door te b-ren-
Het tractaat van 1839.
In diplomatieke - kringen te 's-Gra-
venlhage Ihoudt men rekening met de
mogeHjUdheid dat nog in d.e laatste
week dezer maand te Parijs de bespre
kingen betreffende de herziening van
het tractaat van 1839, waarvoor de Ne-
deriand-sche vertegenwoordigers thans
zijn (benoemd, een aanvang zullen ne
men.
De gewezen Duitsdie keizer.
Men seint uit Londen aan de „N. R.
Ct."
De ./Nation" snerkt op, dat de open
bare meen-ing in Engeland „tegen het
dagen van den keizer voor het gerecht"
zich gelukkig zoo duidelijk uitge
sproten (heeft, dat -Nederland niet be
hoeft te aarzelen zijn plicht als onzijdi
ge te volbrengen. -Het zou zeker de on
zijdigheid schenden, als het een vluch
teling van de eene oorlogvoerende uit
leverde o-m (hem dioor den andere te la
ten 'bestraffen en tevens zou (het zijn
eigen traditi'oneele eerbiediging van het
asy-lrecht geweid aan doen. Het zal
waarschijnlijk niet toegeven dan onder
den groots ten aandrang en die zal niet
uitgeoefend worden. Integendeel ver
onderstelt de ,,iNation", dat Lloyd
George blij zal -zijn imet de houding van
den onzijdige, -welke hem zal ontslaan
van de venpiichtin-g om zijn verkie
zingsbelofte -na te koimen.
Naar aanleiding van de vermelding,
dat liet Wolf f-bureau een-bericht zal
publiceeren, volgens (hetwelk de ex-
keizer vrijwillig geen verblijfplaats bui
ten Europa voor zich wenscht uit te
kiezen, schrijft de „Dortmünder Gene
ra! Anzeiper"
Hoor OTTO ELSTER
!0
De hut bestond van binnen uit drie
vertrekken, waarvan het eene den
ouden Marten tot woon- en slaapka
mer diende, terwijl het andere met ai-
lenlei visohfuig en ouden rommel ge
vuld was. Een harde brits met een ver
scheurde matras en een oude wollen
deken, een wankele tafel, eenige houten
bankjes en een oude kast vormden hei
meubilair van de kamer. Het rook er
naar brandewijn en slechte tabak een
tamme raaf huppelde op den vloer e.n
begroette de bin-nen-tredenden met een
luid „ika-.ka en driftig vleugelgeklap.
Daarop vloog hij op de kast en" sloeg
den vreemden man nieuwsgierig gade.
De oude man opende de kast en
haalde daaruit een zwart voorwerp, dat
bij/na gefheei met ieemige klei bedekt
was.
Da-ar is de schoen, zei hij, en leg
de hem op de tafel.
Vogier zag, dat het een elegante,
Russische overschoen met boogen a-ch-
terkap was. zooals alleen rijke heeren
dragen. Een gewone misdadiger zou
zoo'.n schoen niet gehad hebben. Op
den binnenkant van de zool stond de
stempel van een groote firma' te Pe
tersburg. Verder was er trouwens, mets
te ontdekken, waaruit men eenige ge
in Engeland vermeerderen zich de
stemmen, idle zich tegen de uitlevering
van iden ex-keizer en Ihet rechtsgeding
tegen zijn persoon verzetten en het is
mogelijk dat men ten sliotte op het
voorstel van den ex-keizer ingaat, om
zonder proces vrijwillig naar een ver
gelegen ballingsoord men spreekt
van Java te vertrekken.
Door deze wending begint het lot
van den ex-keizer een steeds grooter
overeenkomst met dat van Napoleon I
te vertoonen. Keizer Wilhelm weigert
om voor een partijdig volken gerecht te
verschijnen. Ook gunt hij zijn vijanden
niet het genoegen de oplossing van het
conflict in een tragisch einde te zoeten.
Wordt dit voorstel inderdaad door de
Entente aanvaard, dan moet Neder
land, als de beschermende neutrale
staat, er voor zorgen, dat het daarbij
zonder eenige schending van het vol
kenrecht toegaat.
Wij getooven echter niets van het
heek bericht, zoo besluit .het blad,
wartt zooal® men weet, is de ex-keizer
geen Napoleon.
Gebrande koffie.
Nair de „N. -R. Ct." verneemt, zullen
de prijzen van 'gebrande koffie binnen
kort verhoogd worden naar aanleiding
van de misoogst in Santos.
Boteruitvoer verboden.
De minister van landbouw heeft den
uitvoer van boter verboden. Alle reeds*
verleende consenten zijn ingetrokken.
Suiker.
De minister van landbouw maakt be
kend, dat hij, aangezien de suiikerposi-
Tie hier te lande in de laatste maanden
(do-or den aanvoer van Indische suiker
en door inkrimping van het industrieel
gebruik zeer venbeterd is, een extra
hoeveelheid voor imimaak beschikbaar
■zal stellen.
Voor winkeliers, die als zoodanig bij
het Rijkskantoor voor Suiker zijn inge
schreven en die niet van de ontvangst
van suiker zijn uitgesloten, wordt de
gelegenheid opengesteld, om op door
voornoemd kantoor goedgekeurde le-
veringsbewijzen z.g. in-maaksuilker qua-
liteit Melis 1 te betrekken, welke aan
particulieren geleverd magworden,
zonder dat daarvoor gemeentelijke le-
vensmiddelenbons behoeven ingeleverd
te worden.
De prijs waartegen aan particulieren
moet worden geleverd mag 9 cents per
K.G. niet overschrijden.
De actie der metaalbewerkers.
Naa-r „de Tel." verneemt, heeft de
Mefaalibond in iverband met het te
Dordrecht gestelde ultimatum aan de
metaalfoe.werkersbon.den bericht, dat hij
bereid 'is om- Dordrecht in de tweede
geimeenteklasse te plaatsen, mits de sa
menwerkende organisaties dan de lan
delijke loonregeling in haar-geheel aan
vaarden. Voorts vet1klaar.de de Metaal-
bond zich -genegen om het geschil over
de indeelinig in -gemeenteklassen be-tref-
fende# Deventer, Enschedé, Vlissingen
en Zuidbroek, wanneer de organisaties
zulks verzoeten, -te doen beslechten
door vijf scheidslieden, waarvan twee
te benoemen door de vakbonden en
twee door den Metaalbond, die teza
men een voorzitter ki-ezen.
Nemen de samenwerkende organisa
ties dit aanbod aan. waarop wei kans
is, dan zal Maandag a.s. de staking te
Dordrecht niet doorgaan.
volgtrekSking met het oog o,p den mis
dadiger zou kunnen maken.
De man heeft den schoen waar
schijnlijk zonder het te bemerken in
den leemigen bodem aan den anderen
oever laten steken, zei Marten.
Zoo zal het we! zij-n, antwoordde
Vogier nadenkend. Je wilt den schoen
zeker wel aan mij afstaan
Graag maar de politie.
Voor haar be-hoef je ni-etffiam-g te
zijn. lik zou je echter nog willen ver
zoeken mij naar de plaats te roeien,
waar je den schoen gevonden hebt.
Het zal gaan regenen, meneer.
Dat hindert niet. Kom maar mee.
De oude bromde wat in zijn baard,
maar voldeed toen toc-h aan het ver
langen van Vogier.
V.
In een elegante kamer van het Cen-
traai-hotei in Berlijn zat baron von
Ke-sseJbrink met t-wee heeren ijverig
bezig met verschillende papieren door
te zien. Op een bureauemiinistre bij 't
venster lagen verscheiden etuis, waarin
kostbare s-teenen, parelen en briljanten
schitterden. T W-as avond en 't eiec-
trisch licht ver-Iic'htte helder de scherp
getee-kende, markante gezichten der
drie heeren. die allen buitengewoon
elegant naar d-e nieuwste mode ge
kleed waren. Men had ze kunnen hou
den voor mannen, di-e tot de hoogste
kringen behoorden, wanneer er niet
dikwijls een onrust-ige flikkering in hun
ooigen was geweest en ze niet zulke
wantrouwige blik-ken op hun omgeving
hadden geworpen. Hun manier van
Het personeel der -N.V. Ijzergieterij
en Machinefabriek voor-heen Nering
Bögel ta Co:, te Deventer, heef-t het
voorstel van den Metaal-bond (pa
troons-organisatie) 'om door een com
missie, bestaande uit twee werkgevers,
twee werknemers en een onpartijdig lid
als voorzitter, te laten beslissen of De
venter in- de tweede of -derde geimeente-
klasse zal worden -geplaatst, verwor
pen en daarna besloten in staking te
gaan voor den ei,sell -Deventer in de
tweede gemeenteklasse.
De staiking is Zaterdagmorgen uit
gebroken zij omvat circa 400-werklie
den, nagenoeg allen georganiseerd.
Aan eenige o-u.de (arbeiders is de vrij
heid -gelaten, den arbeid al of niet neer
te leggen. De fabrielk staat stil.
Het bevorderen van den eenvoud.
In /Economische Stat. Berichten"
komt een artikel voor van de hand van
mr. A. R. Zim-menman, burgemeester
van Rottendam, waarin het wenschelij-
ke van het bevorderen van den een
voud in het da-gelijksch leven wordt
aangetoond.
Na betoogd te hebben, dat tegen
over de groote vernietiging die den
oorlog heeft gekenmerkt, voornamelijk
hei-l moet worden gezocht in zooveel
mogelijk prod-uictieven arbeid, opdat
het vernietigde weer hersteld of ver
vangen wordt, wijst hij er o.p dat ook
de eenvoud in het dageiijksoh leven er
veel toe kan bijdragen, dat de maat
schappij weer spoedi-g in haar voegen
kamt.
Een ieder weet, zoo luidt mr. Zim
merman's betoog, dat alle goederen,
welke wij voor ons materieel bestaan
noodig hebben, door arbeid van hoofd
en hand ontleend worden aan den
aardbodem, aan de wateren en aan den
dampkring, met gebruikmaking der
krachten, waarover de natuur ons te
beschikken geeft waaruit natuurlijk
aanstonds volet, dat het voor het ge
heel der menschiheid niet onverschillig
is tot welke verrichting arbeid wordt
aangewend en voor -welk gebruik de
rijkdommen der schepping worden be
stemd. De meest wenschelijte econo
mische toestand, de toestand welken
wij het dichtst moeten trachten te be
naderen, is, zooals vanzelf duidelijk is.
deze, dat met d-e voortorenging aller
eerst de meest dringende behoeften
worden bevredigd en dat eerst daarna
arbeid en producten geleid worden
naar een gebruik van minder urgent
belang. Op die richting, beweging en
a-amwending der voortbrenging nu is
de wijze waarop ieder voor zich in zijn
bijzonder leven handelt, van grooten
invloed, want zij worden voor een aan
zienlijk deel bepaald door het gebruik,
dat va-n particuliere inkomens wordt
gemaakt. Ziedaar het feit, dat in het
middelpunt van het vraagstuk staat,
het feit, dat wij niet uit den weg kun
nen gaan e,n dat in de eerstvolgende
fijiden a.l meer onze aan-dac.ht zal vor
deren.
Wanneer iemands inkomen hem in
staat stelt en zijn neiging hem aan
spoort o-m veel arbeid van anderen en
vele voortbrengselen tot zich te roepen
ter wille van zijn individueel gebruik,
gemak, vermaak of ijdellheid dan ziet
hij die roepstem verhoord, bijna met
geen andere begrenzing/ dan het eind
cijfer zijner revenuen. Ir, maatschappe-
lijken zin echter kon zijn handeling
daarop neerkomen, dat hij beslag legt
op arbeid, die beter wend aangewend
voor de behoeften en bevrediging van
een grooteren kring, dat hij naar zich
alleen toevoert goederen, die meerde
ren noo-dig hebben, of dat hij uitlokt
het enkei voor hem telen v.an producten
en maken van voorwerpen, welker
voortbrenging en transport de aanwen
ding vorderen van arbeid, grond en
werktuigen, die bij ander gebruik, een
wijder verspreid nuf zouden.teweeg
brengen.
Hoewel dit altijd waar geweest is.
omdat arbeid en voortbrenging nooit
onbeperkte begrippen zijn geweest, zoo
is het eerst recht waar, nu wij in een
wereld leven, die zich heeft op te ma
ken om een ongehoorde vernietiging te
boven te komen. Nu, minder dan ooit,
zai men zich kunnen onttrekken aan
het besef, dat niet alleen ruime voort
brenging noodig is, maar ook voort
brenging van goederen, die aan zoo
vee] mogelijk menschen ten goede ko
men en dat daartoe de factor van de
besteding van net particuliere inkomen
niet mag worden verwaarloosd.
H-et zal wei onnoodig zijn te verze
keren, dat dit betoog zich niet na-ar
ascetisme richt en evenmin een gepast
levensgrief veroordeelt. Zelfs kan toe
gegeven iwonden, dat een plotselinge,
zeer ingrijpende terugbrenging va-n den
verteringsstandaard op zichzelf nadee-
len zou veroorzaken, die ailenmi.nst te
onderschatten zijn. Maar even waar is
het, dat wij ,in de iaats'te jaren een ster
ke toeneming der weelde zien, dat al
kostbaarder eischen aan het leven wor.
den gesteld en dat al ruimer getrokken
worden de grenzen van hetgeen men
meent dagelijks noodig te hebben.
Daartegenover moet gewezen worden
op de maatschappelijke verantwoorde
lijkheid. die nu-st o.p allen jegens allen
en op de waarheid, dat in elk econo
misch systeem de voortbrenging be
perkt is en zijn moet. zoodat hare be
stemming en verdeeiiing niemand on
verschillig kunnen laten. En vooral ko-
me er een einde aan het geloof, dat de
spaarder zedelijk lager zou staan dan
de verteerder, die het geld do,et rollen
en onder de menschen brengt Zeker
toen de rijkdom bestond in specie en
kostbaarheden, handelde hij. die dat
alles wegsloot en" uit de circulatie
(hield, onmaatschappelijk, maar de
„potter" van heden, verbergt zijn bezit
niet, doch wat hij mi-et voor zijn indi-
vidueele behoeften gebruikt, belegt hij
en op die wijze bevordert hij het stich
ten en hef uitbreiden van bedrijven, de
vergrooting der voortbrenging en de
verbetering van het goederenverkeer.
Zijn besparing vermeerdert den voor
allen beschikbaren voorraad het op
voeren van zijn vertering daarentegen
Sou zich juist in de andere richting be
iwegen.
Een zes-urige arbeidsdag.
Burg. en Wetfo. van Zaandam heb
ben (bij den gemeenteraad een voorstel
ingediend tot Invoering v.an den zes-
uri.gen arbeidsdag voor de arbeiders in
het continu-foedrij-f aan de gasfabriek.
PROVINCIALE STATEN VAN
ZEELAND.
(Vervolg en slot.)
Bij de ailgeimeene beschouwingen
I over de begrooting voor 1920, werd het
I eerst Jjet .woord gevoerd door den 'heer
j Welleman, mede namens zijn partijge-
j no-ote.n, om uiteen te zetten hoe naar
hunne meening het provinciaal bestuur
j zich in de naaste toekomst zal hebben
doen was overigens even onberispelijk
ads hun kl-eeding, die misschien een j
weinig ai te modern was om werkelijk i
voornaam te zijn. Meneer von Kessel-
brinik breidde een papier, een wissel-
f-onmulier, op de tafel uit.
Daar hebt ge een wissel van den
jongen graaf Lerchenstein ten bedrage
van dertigduizend mark, zei hij met een
grijnslach. Het resultaat van den laat-
sten avond. Wie van juffie wil hem dvs-
eonteeren
Een der heeren, een bejaard, deftig
uitziend man met wit haar en witten
baard mam den wissel en onderzocht
dien nauwkeurig.
De jonge Lerchenstein zit reeds
tot over de o-oren in de schulden, zei hij
eindelijk met diepe, klankrijke stem.
't Zal moeilijk gaan geld voor den wis
sel te krijgen.
Maar hij is erfgenaam van het
groote Lerche.nsteisc.he fide-commis
bracht de jongere heer in 't midden, die
met zijn gladgeschoren gelaat, zijn on
berispelijk smoking-costuum. het rid
derlintje in zijn knoopsgat en de mo
nocle in het rechteroog precies een
jonge diplomaat geleek. Alleen zijn
brutaal gezicht, dat wel op dat van een
bullebijter geleek, bedierf dien indruk.
Wil jij misschien den wissel over
nemen, Ju.n-g vroeg de oudere.
Wil als je blieft er aan gewennen
mij Vran ,der Jong te noemen zei de an
der kribbig. Je weet immers, dat dit
mijn naam is.
Och, neem het maar niet kwalijk,
mijn beste V-an der Jong. attaché bij
het Nederlandsche .gezantschap, zei dé
cu.de met een spottender glimlach. We
zijn immers onder ons.
Zou het jou bevallen, als ik je in-
pla-ats van meneer de staatsraad een
voudig meneer Kurovski uit Warschau
noemde Of baron Ke-sselforink...
Houdt met dat twisten op, viel
deze den ion-gen man in de rede. Het
leidt lot niets. Dus. wie vian jullie wil
den wissel fe gelde maken
Nu, ik zai het probee-ren, ant
woordde meneer Van der Jong. Maar
m-eer dan de helft van het bedrag zai
ik wei niet krijgen.
Ook goed. zei de baron. Jij krijgt
dan tien procent.
Dat is weinig.
Genoeg voor jouw moeite. En nu
gaan we over de kostbaarheden. Ku-
ro-w-ski. daar ben jij de man voor. Jij
moet ze in Warschau of Petersburg
plaatsen ik wensch niet, dat ze bij
juweliers hier ter stede worden aan
geboden.
Zou dat misschien tot onaangena
me ontdekkingen aanleiding kunnen
geven
Dat is mijn zaak. Dus jij gaat ze
verkoopen en krijgt tien procent
Als je dat graag hebt...
ja, iik heb geld noodig. 't Zou mij
aangenamer zijn, ais je mij een voor
schot kondt geven.
Hoeveel heb je no-odig
Vijfduizend mark...
Drommels
Nu, deze diadeem met diamanten
is het dubbele waard.
Dat wel. Maar mijn afnemers be
talen hoogstens vijftig procent.
te bewegen. Spr. wees erop, -dat de
oorlogsjaren onafwijsbaar (hebben aan
getoond, Ihoe diep afhankelijk een land
is van eigen productie en de overheid
getracht Iheeft in dezen regelend op te
trede-n. Spr. is overtuigd, dat van ab
solute vrijheid in het voortbrengings-
proces geen sorake -meer zal kunnen
zijn. en dat de overheid zich daarmede
blijvend zal (hebben te bemoeien. Hij
heeft daarmede meer indirecte dan di
recte middelen op het oog. De tegen
woordig door de arbeiders gestélde
billijke eischen inzake loon, arbeidstijd
enz. kan geen enkele werkgever negee-
ren en ook niet de -provincie -ais werk
geefster. Ged. Staten moeten er zich
■niet op beroepen, dat ,,-de verordening
n-o-g zoo kont geleden herzien is", zij
moeten begrijpen, -dat de Staten veran
derd zijn en als er fouten zijn, moet
men die zoo gauw mogeiij-k uit den weg
ruimen. De ideeën wijzigen zich tegen
woordig snel. Er is een achterstand, het
loon der ambtenaren is -beneden peil en
op het pas herziene salaris -moet een
d-uurtetoesla-g -wo-rden gegeven en daar
mede komt men nog niet aan de koop
kracht van vo-or den oo-rlog.
Verder -moet de vacantietijd geregeld
wonden, terwijl ook een scheidsgerecht
meer -gangbaar begrip wordt. Met de
vakvereen-i,gingen mo-et overleg wor
den ge pleegd. Spr. begrijpt dat dit
maal Ged. Staten zich demissionnair
voelden, maar -thans zijn ze dit niet
meer en zij weten -dat de Staten hen
zullen steunen bij -voorstellen, die gaan
in (de richting van dezen tijd. De Staten
moeten de leiding nemen waar dit mo
gelijk i-s en hun terrein van werk
zaamheden niet -al te zeer afbakenen.
Voor venhöoging van het .productie
vermogen is noodig het (kweeken van
goed geschoolde arbeidskrachten en
het bevorderen van snelverkeer en goe
de verkeerswegen. Daarbij is noodig
goede toestanden pp ihet platteland als
water, licht, telefoon enz. enz., betere
vólks-huisvesting, genees- en verlos
kundige hulp. Bij dit alles -kan de pro
vincie centraliseerend optreden. Ged.
Staten -kunnen de gemeentebesturen
een wenk geven ten opzichte van goed
onder-wijs, schoolartsen enz. Betere
waterafvoer kan worden verkregen
door strenge toepassing van het nieuwe
reglement op de po-Iders.
Ook vraagt spr. of nie.t de tijd is aan
gebroken voor een grondige her-ziening
der verschillende waterschappen. De
verbindingswegen te water moeten be
tere aansluiting geven- en vendere ver
keerswegen moeten worden bevorderd.
Als Ged. Staten in deze richting verder
werken zullen zij daarmede voeren een
Zeeuiwsche we-lvaartspolitie-k en dit zai
hu kracht geven.
De heer Hensel wees op den door den
heer Blum Vrijdag zoo juist geschets-
ten slechten financieelen toestand der
provincie en stelde daarmede in ver
band de volgende -motie voor
„De Staten der provin-cie Zeeland, ge
hoord de mededeelingen van Ged. Sta
ten, dat de middelen waarover kan
worden beschikt, ontoereikend zij-n om
zelfs noodzakelijke uitgaven te -kunnen
dekken, dewijl de provinciale wet be
lasting (heffing door de provincie
slechts toelaat binnen de door haar ge
stelde grenzen overwegende, dat de
wet geen (beletsel (behoort te bevatten
waardoor het voor een publiek lichaam
onmogelijk wordt ir. zijn noodzakelijke
uitgaven op legale wij.ze te'voorzien
achten ihet noo-dig dat zoo spoedig mo-
Dan is er n-o-g de zwarte parel...
Ja, dat is waar. Nu, iik wil je
drieduizend geven.
Voor den dag er mee. Dat is
vo-orJoopig voldoende.
De oude heer nam uit een elegante
brieventaseh drie biljetten van duizend
mark.
Hier is het geld geef me als
jeblieft een kwitantie.
-De baron schreef de kwitantie en
stak daarna de drie papiertjes in zijn
vestzak.
je gaat nogal onverschillig met
het geld o-m, zei de oude heer glimla
chend.
De baron haaide de schouders op.
Ik ben geen burgermannetje, dat
zijn gel-d in de porie,monnaie meesleept,
zei hij en lachte spottend. Wat is er
nog meer te bespre-ken
Morgen zijn er wedrennen in
Stra Lisberg, antwoordde Van der jon-g.
Daar zien we elkander zeker wel weer.
Dan kom ik er ook, verklaarde de
staatsraad Kurowsk-i. Me dunkt, we
moesten na de rennen een spelletje
doen.
Ik zal dat wel aTran-geeren, sprak
Van der Jon-g. Maar we ieeren elkaar
eerst in Strausberg kennen.
Zeker, zooals al-tijd.
Ail het noodige i-s dus besproken
Mij dunkt ja.
De baron stond op. De beide andere
heeren volgden zijn voorbeeld.
Kom je vandaag nog in de „Mil-
iioenen-club" vroe-g Kurowski. Daar
is een jonge Ham-burger, die men eeni
ge duizenden lichter zou kunnen ma
ken. (Wordt vervolgd.)
