HET PLEEGKIND
•JUNI,
pto. 145
m4an04ci
üemeentebestuur
feuilleton
BINNENLAND
ADVERTENTIE-PRIJS
Van j4 regels ƒ0.80 voor iedere
.•egel meer 20 centbij. abonnement
tpeciale prijs. Reclames 40 cent per
regel. Dienstaanbiedingen en dienst-
w.nvragen 10 cent ner regel, bij con
tante betaling.
Familieberichten van 16 regels
...30, iedere regel meer 20 cent.
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Vlissingen en gemeenten op
Walcheren: ƒ1.85 per drie maanden.
Franco door het gebeele rijk 2.20.
Week-abonnementen 14 cent Afzon
derlijke nummers 3 cent.
UITREIKING BROODKAARTEN.
Burg. en Wetfi. van Vlissingen bren
gen ter algeimeene kennis dat de brood
kaarten voor de 26ste periode zullen
worden uitgereikt
In Ihet Distributiegebouw, WiHhelgii-
naistraat, oip Dinsdag 24 Juni nio. 1 tot
150 van 8 tot 9 uur no. 151 tot 300 van
9 tot 10 uur no. 301 tot 450 van .10
tot 11 uur no. 451 tot 600 van 11 tot
12 uur no. 601 tol 750 van 2 tort 3 uur;
no. 751 tot 900 van 3 tot 4 uur no.
901 tot 1050 van 4 tot 5 uur no. 1051
tot 1200 van 5 (tot 6 uur.
Op Woensdag 25 April no. 1201 tot
1350 van 8 tot 9 uur no. '351 tot 1500
van 9 tot 10 uur no. 1501 tot 1650 van
10 tot 11 uur no. 1651 lot 1800 van 11
tot 12 uur no. 1801 tot 1950 van 2 tot
3 uur no. 1951 tot 2100 van 3 tot 4
uur no. 2101 tot 2250 van 4 tot 5 uur;
no. 2251 tot 2500 van 5 tot 6 uur.
Op Donderdag 26 Juni no. 2401 tot
2550 van 8 tot 9 uur mo. 2551 tot
2700 van 9 tot 10 uur no. 2701 tot
2850 van 10 tot 11 uur no. 2851 tot
3000 van 11 tot 12 uur; no. 3001 tot
3150 van 2 tot 3 uur no. 3151 tot 3300
van 3 tot 4 uur no. 3301 tot 3450 van
4 tot 5 uur no. 3451 tot 3600 van 5 tot
6 uur.
Op Vrijdag 27 Juni no. 3601 tot
3750 van 8 tot 9 uur no. 3751 tot 3900
van 9 tot 10 uur no. 3901 tol 4050 van
10 tot 11 uur no. 4051 tot 4300 van 11
12 uur no. 4201 tot 4350 van 2 tot 3
nur no. 4351 tol 4500 van 3 tot 4 uur
no. 4501 tot 4650 van 4 tot 5 uur no.
4651 tot 4800 van 5 tot 6 uur.
Op Zaterdag 28 Juni no. 4801 tot
4950 van 8 tot 9 uur no. 4951 tot 5100
van 9 tot 10 uur no. 5101 tot 5250 van
10 tot 11 uur no. 5251 tot 5400 van
11 lot 12 uur.
Dal de broodkaarten uitsluitend op
bovengenoemde dagen verkrijgbaar
zijn, en dus na die dagen geen brood
kaarten mee,r worden uitgereikt.
Dat in 'het lokaal gelegenheid bestaat
het aantal broodkaarten te controileeren
en dat op reclames welke ingebracht
worden, nadat men het lokaal heeft
verlaten, geen acht meer Ikan worden
geslagen.
Dat men verplicht is de doimicilie-
kaart mede te brengen.
Dat men de broodkaarten naar keuze
kan ontvangen, en men verzocht wordt
een enveloppe mede te brengén, omdat
de broodkaarten niet in enveloppen
worden uitgereikt.
Vlissingen, 23 Juni 1919.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAtN KOUDBKERKE.
De Secretaris,
J. P. v. ROSSUM Jr.
120'
Traverse," hervatte Herbert, „je
hebt tooh zooeven de beRentenis van
kapitein Lenoir gelezen. Zijn ze eeni-
germate verontschuldigend voor uw
vader Wees niet onrechtvaardig je
gens .hem, vergeet niet, dat hij door de
zen Lenoir bedrogen werd en geloof
mij, wanneer ik zeg, dat majoor War-
field, uw vader, door de scheiding van
diegenen, welke hij oprecht beminde,
niet minder leed dan uw moeder. Uw
ouders waren beiden het slachtoffer
van een schanddaad, zooals kapitein
Lenoir zijn handelwijze zelf noemt, zij
waren het slachtoffer van zijn wraak,
en 't wa.re onrecht van u, Traverse",
ging Herbert voort, „dengene verbit
tering te toonen, die zonder twijfel op
dit oogeniblik brandt van verlangen je
met open armen te ontvangen en aan
zijn vaderhart te drukken."
,Jloe dait Heeft majoor Warfield
reeds kennis van den inhoud dezer pa
pieren vroeg Traverse.
,.Ja, ik zond hem een afschrift er
va.n, voor zooverre ze hem betreffen.
Het origineel meende ik echter in han
den te moeten houden, daar 't oins
van pas kan komen om de vrijheid van
mistress Lenoir te bewerken. Ik denk,
inidien wij den heer de St. Mery dit
De Schelde-kwestie.
De Brusselsche redacteur van „de
Maasbode" seint
De „Lilbre Belgique" imeent te weten,
dat iraza/ke de Schelde-kwestie sinds en
kele dagen tot de volgende taktiek be
sloten is Daar het verdrag van 1839
niet meer bestaat, moet België even
goed als Holland in de Schelde alle
weiiken kunnen uitvoeren, welke het
nuttig of noodig oordeelt en het behoeft
zich daarbij niet meer te storen aan de
voorwaarden der oude overeenkom,sten,
omdat deze door de beslissing van Pa
rijs niet meer bestaan. Wij zijn be
nieuwd, zoo zegt het blad, of de Neder-
lanriische regeering pogen zal een tegen
werping te maken tegen het gebruik
van deze methode, welke niets anders is
dan het logisch gevolg van Ihet besluit
van den raad van vier.
De uitlevering van den ex-keizer.
De „Westphalisöhe Ztg." meldt
Volgens een berioht van „De Tele-
grafenunion" uit Genéve meldt de
„Echo de Paris", dat op zijn vroegst
den lsten Juli reeds geformuleerde ver
zoek aan (Bolland tot uitlevering van
keizer Wilhelm zal worden verzonden.
Van de inwilliging van dit verzoek zal,
volgens dit blad, de toelating tot den
Volkenbond afhangen. Keizer Wilhelm
zal als staatsgevangene der geallieer
den naar Parijs gebracht worden tot
het gerechtshof der geallieerden een
nadere beslissing genomen heeft.
Onze kolenpositie.
De „Tel." meldt, dat te Amsterdam
door een combinatie van voornaamste
mannen o,p handelsgebied, door welker
bemiddeling reeds een groot kwantum
Belgische kolen naar Nederland was in
gevoerd, en waarvoor onlangs de heer
Lüisfken, de vroegere leider van de
b.randstofferibureaux aan het Rokin,
naar België vertrok, een steenkolen-
maatsohaippij is opgericht met een kapi
taal, van twee millioen gulden.
De maatschappij heeft haar eigen
vloot voor transport en heeft de hand
gelegd op de voornaamste Belgische
mijnen. Als directeuren traden op de
heeren Lüsken en Ragout.
Naar aanleiding van een Reuterbe-
richt, dat Nederland te Parijs stappen
had .gedaan inzake onze steenkolen-
voorziening uit Duitschland, 'heeft het
Ned. Corr.-bureau inlichtingen, ge
vraagd aan het ministerie van buiten-
lantdsohe zaken.
Men deelde daar made, dat bij de
studie van het ontwenp-vredesverdrag
was gebleken, dat over de steenkool
productie van Duitschland zoodanig
was beschikt, dat voor uitvoer naar
Nederland geen hoeveelheden beschik
baar zouden zijn.
Aangezien bij vroegere besprakingen
met de geassocieerden gebleken wss,
dat ihet geenszins in hun bedoeling lag
Nederland van steenkooltoevoer uit
Duitschland af te snijden, zijn de be
trokken geassocieerde autoriteiten op
de gevolgen van de bepalingen van het
vredesverdrag gewezen en is haar ver
zocht zoodanige wijzigingen aan te
brengen, dat de mogelijkheid van invoer
van steenkool uit Duitschland blijft be
staan.
De Arbeidswet.
De memorie van antwoord is ver
schenen op het voorloopig verslag der
Tweede Kamer over het wetsontwerp,
schrijven toonen, dat op Capitola's
moeder betrekking heeft, hij dan ook
niet zal weigeren, de vermeende onge
neesbare de vrijheid te geven. Doch,
lees zeil, Traverse, ge zult zien, daf Le
noir ook dit tweede offer van zijn ge
wetenloosheid volle voldoening geeft,
daar hij zijn aam haar begaan onrecht
bekent en haar om vergiffenis vraagt."
„Onrecht Je hebt zeer verzachtende
woonden voor de snoode vergrijpen,
voor de roekelooze schanddaden van
dezen onimensch", riep Traverse, wiens
gelaat van verontwaardiging gloeide.
„Hij is dood, Traverse, en ge hebt
hem op zijn sterfbed vergiffenis ge
schonken", vermaande Herbert. „Draag
uw toorn niet verder dan het graf, wa.nt
hij stierf met oprecht berouw."
Traverse zweeg en nam de papieren
weer op, waarin hij een volledige be
kentenis vond van de handelwijze van
den kapitein jegens mistress Eugène
Lenoir.
Alles wal onze lezers reeds vernomen
hebben door '1 gesprek der ongelukki
ge met Traverse Rocke, stond hier
zwart op wit in bijzonderheden venmeid
en met opgave der hebzuchtige be
weegredenen, die Lenoir er toe geleid
hadden.
Het groote venmogen, dat na den
dood van zijn ouderen broeder op hem
overging, had hem de oogen uitgesto
ken. Alvorens zijn sohoonzuster moeder
was, had hij haar met achting behan
deld. Eerst toen hij vernam van 'het
kind, dat erfgenaam zou worden, ver
houdende bepalingen tot beperking
van den arbeidsduur in het algemeen
en tot het tegengaan van gevaarlijken
arbeid voor jeugdige personen en
vrouwen.
De memorie van antwoord consta
teert, dat principieel verzet tegen wet
telijke beperking van den arbeidsduur
van volwassen mannelijke arbeiders
niet is gerezen.
Telkens wanneer maatregelen van
socialen aard in eenig land aanhangig
waren, zijn imimers door mannen, die
doorkneed waren in eenigen tak va> in
dustrie eni wier goede trouw niet in
twijfel behoefde ter worden getrokken,
de somberste voorstellingen uitgespro
ken omtrent de gevolgen van die maat
regelen voor het bedrijf, maar steeds
heeft de ervaring geleerd, dat de in
dustrie zioh zeer wel wist te schikken
naar de nieuwe voorwaarden, waaraan
i zij had te voldoen.
i 'De minister staat lijnrecht tegenover
j de leden, die zoo qverwegend gewicht
i hechten aan den invloed van de werk
tijd-beperking op de productie.
Wanneer men, zooals in het voorloo
pig verslag wordt opgemerkt, in vele
bedrijven nog niet voldoende op de in
voering van den 8-urigen arbeidsdag is
voorbereid, dan mag met deze voor
beelden voor oogen gevraagd worden,
of de wenkgevers in die bedrijven wel
den voo,ruitzienden blik ihbben, welke
zo-o noodig is voor hen, die aan het
hoofd van ondernemingen staan. De
memorie van föèltó|tinig en o-ok de art.
26 en 27 geven er blijk van, dat de mi
nister inziet, dat in enkele gevaillen een
overganstijd noodzakelijk kan wezen,
i maar nogmaals meent hij er op te moe
ten wijzen, dat slechts een spaarzaam
gebruik van de bij die artikelen gege
ven bevoegdheden zal worden gemaakt
en dat werkgevers, die gemis aan
voortvarendheid bij het nemen van
maatregelen tot bekorting van den ar
beidsduur aan den dag leggen, reiet er
op kunnen hopen, dat die artikelen te
hunnen behoeve zullen worden toege
past.
De minister geeft toe, dat zooals
in het voorloopig verslag wordt opge
merkt het ontwerp geen waarborg
geeft tegen stakingen, voortvloeiende
uit vérgaande eischen der arbeiders,
maar het is niet te Weerspreken, dat de
wettelijke invoering van den achturen-
dag den grond wegneemt voor stakin
gen tot het verkrijgen van de beperking
van den arbeidsduur en dat waar het
verlangen naar die beperking allerwege
zoo sterk op den voorgrond treedt
dit gevolg der ontworpen wet als een
groot voordeel moet worden aange
merkt, ook waar men haar invloed op
de voorziening in 't wereldtekort over
weegt.
De minister wijst er op, dat de ar
beidsweek van 45 op 48 uur wordt ge
steld. hetzij een la.ng.eren arbeidsdag
dan 8 uur moet worden toegelaten, het
zij de vrije Zaterdagmiddag niet kan
worden gehandhaafd. Voldoende reden
om op een dezer belangrijke punten het
wetsontwerp te wijzigen heeft de minis
ter niet kunnen vinden. Over het hoofd
gezien mag niet worden dat bijv. in
groote chemische bedrijven de 45-urige
arbeidsweek niet noodzakelijk behoeft
te leiden tol verkorting van de produc-
tieweek. In dergelijke bedrijven is zeer
goed een werktijdregeling denkbaar
i met een zgn. 3'/2 ploeg, waarbij ieder
j man 45 uur, doch het volle bedrijf 6 of
7 volle etmalen per week werkt.
Blijkt dat de mogelijkheid om de
concurrentie met het buitenland vol te
aniderde zijn sympathie voor de jonge
weduwe in een onverzoeniijiken haat,
die hem_aiïe bahbaarsche middelen deed
aangrijpen, om zich in het ongestoorde
bezit van liet rijke erfdeel te stellen. Hij
ontrukte het wicht aan de jonge moe
der en verkocht het met de min Granny
Crewell aan een slavenhandelaar. Toen
hij hef reeds lang dood waande, ver
scheen het plotseling in den persoon
van Capitola, die majoor WarfieM in
New-York gevonden en naar Warfield-
house gebracht had. Van dit oogenblik
af had hij hef jonge meisje naar het le
ven "estaan en zich daartoe van den
bandiet Mac Donald bediend, die ge
lukkigerwijze zoo zei hij op zijn
sterfbed niets uitgevoerd had.
Wat den dood van zijn broeder be
treft, daaraan was hij onschuldig, doch
toevallig was hij er van getuige. Hij zat
destiids diep in schulden en was dertig
mijlen ver van zijn standplaats geko
men otm hulp te vinden bij zijn broeder.
In de nabijheid van het „Spookhuis"
ontmoette hij toevallig zijn broeder op
het oogenblik, dat zijn eigen geweer
losbrandde en hem levenloos deed neer
storten. Verschrikt door dit ongeluk
was hij gevlucht, zonder zich in het
„Spookhuis" te laten zien. De gedachte
dat men hem voor den moordenaar zou
houden, deed hem ijlings naar zijn
standplaats teruglkeeren. Niemand had
zi'n korte aanwezigheid bemerkt en hij
had er natuurlijk- over gezwegen. Toen
hij beridht kreeg van den dood van zijn
broeder, speelde hij den verraste en
houden ernstig gevaaj; loopt door de
45-urige arbeidsweek, dan zal van art.
27 gebruik kunnen worden gemaald om
nadeelige gevolgen te voorkomen. Ge
durende den tijd dat dit artikel werkt,
zal voldoende blijken hoe de toestand
in het buitenland zich ook onder den
invloed van de wetgeving ontwikkelt
en kan de moodige ervaring worden op
gedaan om vast te stellen in hoeverre
de Nederlandsche wet zich daarnaar
heeft te richten om het bestaan van
eigen industrieën niet in de waagschaal
te stellen.
Anders zijn de omstandigheden bij
werkzaamheden die buiten die inrich
tingen worden verricht. Een deel der
arbeiders heeft zeer lichte werkzaam
heden in de buitenluchtandere zijn
werkzaam bij een vervoer, daf niet bin
nen een tijdsverloop van 8 uren kan
afgebroken worden.weer andere heb
ben een groot deel van hun werktijd
weinig of niets te d-oen hun werktijd
staat voor een deel gelijk met de rust
tijden van arbeiders in fabrieken en
kantoren. Er zijn echter ook werkzaam
heden die even intensief worden ver
richt als de arbeid in fabrieken of werk
plaatsen, en niet minder inspanning
eischen. Het wetsontwerp maakt het
mogelijk voor zulken arbeid een maxi
mumduur van 8 uur bij algemeenen
maatregel van bestuur voor te schrij
ven, en zeker zal van die gelegenheid
wonden gebruik gemaakt. De minister
heeft hier o.a. het oog op laad- en los
werk, pakhuiswerk, arbeid van machi-
nekaimenpersoneel, het bezorgen van
goederen te voet met of zonder wagen
en per r"wiel, het werk van chauffeurs
en straatreinigers.
In winkels, koffiehuizen, hotels en
apotheken kan de arbeid niet als in fa
brieken regelmatig verdeeld worden
over een zeker aantal uren. De drukte
is geheel afhankelijk van het publiek.
Ook op de dagen dat e.r zeer weinig
omgaat, is het personeel aanwezig. Het
wetsontwerp laat toch ook hier weer
gelegenheid om bij algemeenen maatre
gel van bestuur den 8-urendag voor te
sohrijven, waarvoor naa.r de minister
meent, reeds aanstonds bijv. het koks-
personeel in aaramerkink zal kunnen
komen.
Dat voor den arbeid in verplegings-
inrichtingen nog een arbeidsdag van 10
uur wond't toegelaten, heeft eenigermate
dezelfde oorzaken doCh hienbii heeft
ook het bezwaar gegolden, dat het ge-
ruimen tijd zal vorderen vóór hef ver
plegend personeel zoozeer in aantal zal
zijn toegenomen, dat het 3-ploegen stel
sel ingevoerd kan worden. Hier stean
zoo groote belangen op het spel. dat
mi et te voorzichtig kan worden inge
grepen.
Met de leden die betreurden, dal de
wetgever hier weder geroepen wordt
om in het maatschappelijk leven in te
grijpen, is de minister van oordeel, dat
verreweg de voorkeur had verdiend,
wanneer wenkgevers en arbeiders Jnrr
onderling overleg tot verkorting van
den arbeidsduur waren gekomen. Hil is
niet blind voor de bezwaren welke aan
wettelijke maatregelen als deze verbon
den zijn, al gelooft hij dat die leden de
storende we riving van de ontworpen re
geling op verschillende bedrijven over
schatten.
De minister had verwacht dat men
na kennisneming van strekking en om
vang van hef ontwerp, niet het verwijt
zou herhalen dat hij met de indiening
heeft getalmd. Nu men het toch weder
om tot hem richt, zal hij daarin berus
ten, in de overtuiging dat al het moge-
vertrok dadelijk om de begrafenis bij
te wonen en de erfenis te aanvaarden.
In het „Spookhuis" en den heelen om
trek meende men, dat Eugène Lenoir
vermoord was. Niet minder was hij
ediiiter verrast, toen eenige dagen na
zijn aankomst Mac Donald, met wien
hij reeds vroeger in verbinding stond,
zich als den moordenaar van Engène
Lenoir aanmeldde. De roover meende
daarvoor een rijke belooning te ont
vangen en Lenoir nam den schijn aan,
alsof hij den bandiet geloofde, om zich
later beter van hem te kunnen bedie
nen. De waarheid was dat hij de
kapitein zoowel als Mac Donald aan
den dood van Eugène onschuldig wa
ren. Dit bezwoer hij op het oogeniblik,
dat hij op het punt was voor Gods
rechterstoel te verschijnen.
Een rouwmoedige vraag om vergiffe
nis voor zijn slechte daden vormde het
slot der bekentenissen van den kapitein
en hij uitte een innigen zegewensch
voor de verbinding van Traverse War
field met Clara Day.
iNaidat Traverse de papieren doorge
lezen had, stond hij ap en trachtte zijn
aandoening te bedwingen.
„Welk een afgrond van slechtheid 1"
zei hij. „Hoe kan iemand zoo diep zin
ken en zich toch nog den schijn van
een man van eer geven. Want als zoo
danig stond 'de ellendeling te boek bij
ihen, die hem niet nader kenden."
„Tracht zijn .misdaden te vergeten,
Traverse en veriheug je in deze papie
ren de middelen te bezitten, om 't ge
lijke is gedaan om spoed, te betrachten,
die vereeniigBaar was met het leveren
van doordacht werk. Sedert zijn optre
den vroegen echter nog andere zaken
dan de Arbeidswet en daarmee samen
hangende maatregelen tot beperking
van anbeidsduur zijn aandacht.
De minister kan begrijpen, dat men
grieven jegens zijn beleid heeft, maar
dat men hom van talmen beschuldigt
is een niet op te lo-ssen raadsel.
Wanneer men ondanks de verklarin
gen van den tijdled ijken voorzitter van
den ministeraad op 10 December en 's
ministers mededeeiinigen op 21 Februari
nog van oordeel is daf het wetsontwerp
door. de Novemtoerbeiwegingg is afge
dwongen, dan'moet de minister hierin
berusten, zij het ouder protest tegen
de wijze waarop men bedoelde verkla
ringen bejegent.
De verleiding is groot om thans met
breed telbaar voo,r allen denkbaren be-
drijifsanbeid 8 uur als maximum vast te
stellen.
Dat het wetsontwerp niet dien weg
opgaat, heeft gegronde redenen, die
reeds in de memorie van toelichting zijn
uiteengezet. De arbeid in fabrieken en.
kantoren wordt in het algemeen tus-
scihen het tijdstip, waarop hij begint en
dat, waarop hij eindigt, regelmatig
voortgezet tusschan die beide tijdstip
pen kan volop productief gewerkt
worden.
Wat het verschijnen van ochtendbla
den betreft, sluit de minister zich ge
heel aan bij de leden, die oordeeJen dat
dit zoowel met het ooig op handelsbe
richten als ter wille van regeeringsbe-
moeiingen, scheepstijdingen enz. van
groot nut is. Wel zal getracht dienen te
worden tegen onn-oodige uitbreiding.
In de wet een bepaling op te nemen
tot beperking van het aantal dagen,
waarop per jaar overwenk mag worden
toegestaan meent de minister ten sterk
ste te moeten ontraden. In de eerste
plaats maakt het neerleggen van een
maximum in de wet, gelijk de ervaring
heeft geleerd, op de wenkgevers den in
druk, dat zij een zekere aanspraak op
dit aantal ovenwerkdagen hebben. Doch
in de tweede en voornaamste plaats is
het noodig vrijstellingen van zeer lan
gen duur te kunnen geven b.v. waar
dit zonider nadeel ol zelf met voordeel
voor de arbeiders en in hef belang van
het bed,rijf kan geschieden. De minister
denkt hierbij aan vrijstellingen van een
jaar en langer, die tijdens den oorlog
zijn verleend om mogelijk te maken dat
in het tekort aan bepaalde producten
of halfproducten werd voorzien. Over
werk op Zondag zal niet altijd te ver
mijden zijn.
De minister zou gaarne vender gaan
de bepalingen in het belang der Zon
dagsrust hebben voorgesteld er moest
echter rekening worden gehouden met
de eischen van het maatschappelijk
verkeer en de bedrijfstechmek.
Vrijwillige ouderdomsverzekering.
Ingediend is een wetsontwerp betref
lende vrijwillige ouriendoimsverzekering.
In groote trekken geschetst komt de
ontworpen regeling op het volgende
neder
Alle personen van 16 jaar of ouder,
dooh beneden den leeftijd van 35 jaar,
die zelf of wier echtgenoot niet naar
een hooger inkomen dan van 2000 zijn
•aangeslagen 'in de RijksinkO'mstenbel'as-
ting, zijn bevoegd zich Ibii 'de Rijksver
zekeringsbank de uitkeering te verzeke
ren van een wekelijksche rente, ingaan
de op den dag, waarop het 65e levens-
dane onrecht te herstellen. Laten we nu
naar de St. Mery gaau, want ik wil niet
langer wachten met mijn aanstaande
schoonmoeder haar vrijheid aan te kon
digen."
De twee vrienden begaven zich naar
den ouden directeur, wien Traverse den
i kapitein Herbert voorstelde.
„O, de naam van den kapitein is mij,
reeds bekend", riep de St. Mery. „Alle
couranten spreken met lof over zijn
dapperheid en zijn beleid."
j „Doch ze zeiden u niet, dat ik hier
ben om een nieuwe overwinning te be-
halen", hernam Herbert lachend. „Ja,
i mijnheer", voegde hij er bij, „en wel
i een overwinning over u en uw weten-
i schap, daar gij u met een uwer krank-
zinnigen deerlijk vergist helbt."
j De oude dolkter zag eerst Herbert en
j daarna Traverse aan.
j „Wat meent u daarmee, mijnheer?"
j vroeg hij verbaasd.
Herbert en Traverse vertelden hem,
wat het hier gold. Met de papieren in
de hand bewezen zij, hoe valsch hij den
i toestand dergene beoordeeld had, die
i hij tot nu toe miss Montclar genoemd
had.
De heer de St. Mery las het schrijven
voor zoover het mistress Lenoir betrof
en kon aan de echtheid er van niet twij
felen, daar hij de hand van den kapitein
kende. Hij was in groote verlegenheid
die 'hij evenwel met echte Fransche
luchthartigheid overwon.
(Wordt vervolgd.)
