HET PLEEGKIND Dit nummer bestaat uit2 bladen Eerst© Blad. ONWEERSWOLKEN. IHgJMfirms f. Kill ill FEU Jr.. Efa isrk! 58, ïlissi»p. Meten Iniers. IS 31 MEL nekjet Épüjh, HtymSnnl sg Zsiég in' stem mmh CEifisislijh testep Brieven uit de Hofstad FËLJiLlÊÏON .fSJHOu V2T7 arifm iWh>z3f\!»<ti»WI* Vri'*',1KWlVl:><!*Zum/-23rïnv, r€M*& - ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vllssingen en de gemeenten op Walcheren I 85 per drie maanden. Franco door het geheeie rijk ƒ2 20. Voor BelgiS 3 50 Voor overige landen der Post-Unie 4 50 - Afzonderlijke nummers 3 een! ADVERTENTIEPRIJSVan 1 4 regels f 0.80voor iedere regel meer 20 c' Familieberichten van 1—6 regels 1 30. Bij abonnement speciale prijs Reclames 40 ct. per regel.Dienstaanbiedingen en -aanvragen 10 ct. per rege! Deabonné's, in 't bezit eenerjf!#^, gulden bq levens- f*jf p* ffU guiden dood fS gulden bij verlies rf(f§ gulden bij verlies 4 A golden bij verlies fa l* gulden bij verlies polis, zijn GRATIS verze- #1 SE g|| lange ongeschikt- ®"|BÏ door «llgg van een hand, |*%g| van ggggg vaneen van eiken kerd tegen ongelukken voor&-A1#U U beid tot werken g een ongeluk ^JUPU voet of oog een duim wijsvinger anderen vinger U«s« tfltkeorlngen verden VERDUBBELD Indien de «erzekerden, «eorzlen van geldig plcntsbawls, een ongeluk bekomen op trein, boot ol tram. De oltkeerlng wordt gewaarborgd door de „Roll. fllg. Verzek. Bank" Schiedam Gebeurtenissen van de meest wereld schokkende beteekenis en draagwijdte zijn thans aan de orde van den dag. Hoe ook het verdere verloop der ver houding tusschen Duitschland en zijn overwinnaars zijn mag, en wat ook de eerstvolgende weken ons mogen bren gen, dkt staat wel onverbiddelijk vast, dat de wereld een tijdperk van de grootste zorg en moeilijkheden tege moet gaat. Het Duitsche volk ligt voor een geheelen menschenleeftijd ge knecht en gebonden aan de smadelijke gevolgen van den rampzaligsten aller oorlogen, een oorlog die geen enkel volk ongeschonden liet, en die een chaos schiep zóó groot, dat 'geen men- schelijk brein in staat is, den omvang en de uitkomst daarvan te bevatten. Dat maakt, dat er een groote onzeker heid op allerlei gebied van het staat kundig en maatschappelijk leven heerscht, en dat zich een groote onrust van de volken heeft meester gemaakt, een onrust, die in haar boezem de ge vaarlijkste dreigementen voor de we reldorde koestert. Die dreigementen, wij kunnen of mo gen er ooren noch oogen voor sluiten zij grommen met dof geluid gelijk de donder eener opkomende bui aan den horizon ginds is de lucht reeds vuur rood gekleurd, ten teeken, dat het daar reeds tot een uitbarsting kwam hier klieven onheilspellende bliksemstralen in hun verblindend licht het luchtruim en de rustige burger koestert nog maar geringe hoop, dat het onweder ook niet boven zijn have en goed zal los breken. Inderdaad, aan alle zijden der wereld staat het op een losbarsten der van de gevaarlijkste gassen over- zwangere maatschappelijke atmos feer. De ontzaggelijke rampspoed van welhaast vijf volle jaren over de volken uitgestort, heeft deze tot in hun diepste lagen beroerd en elementen rraar voren gebrachtj die thans dreigen zich te doen gelden, op een wijze, waarvan het tot diepe ellende gebrachte en In een poel van leed gestorte Rusland al, éen zeer leerzaam en waarschuwend voorbeeld Is. Tegen zulke ontbindende factoren in het leven der volkeren be- hooren/ allen zich te verzetten, die het wel mee.nen met hun land en landge- nooten. Dan alleen kan aan het com munistische gevaar 'het hoofd worden geboden doch ook dan alleen. Daar- voor echter is het een eerste eisch, dat de welgezinde kringen der samenle ving eendrachtig zijn en blijven, on danks al hetgeen wat -hen op ander gebied mogelijk scheidt. En dan treft !het te meer te ontwaren, hoe onder de breede lagen der arbeiders en werkne mers in de nog niet door het Bolsje wisme aangetaste landen, een geest is opgekomen van zulk een vergedreven begeerte naar lotsverbetering, als ten eenenmale in strijd is met de wezenlijke economische draagkracht der maat schappij. Duitschland geeft daarvan een bedroevend blijk, daar reeds tal van bedrijven ten ondergang dreigen ie gaan, omdat de eischen der werk nemers maar voortdurend zijn geste gen, ondanks de wetenschap, dat de grootere onkosten onmogelijk uit het bedrijf kunnen worden opgebracht. Het schijnt wel of de leiders dezer groote groepen van werknemers, ihetzij met blindheid zijn geslagen, hetzij moed willig op een toestand aansturen, die behalve de bedrijven en ondernemin gen ten ondergang voert, ook nood wendig de loontrekkenden broodeloos moet maken. Diezelfde onredelijkheid komt niet alleen in Duitschland meer en meer aan den dag, doch ook vooral in Frankrijk en Engeland, gelijk ook in de -neutrale landen, w.o. het onze. De Fransche en Engelsche censuur, inzon derheid wat de eerste aangaat, is thans nog in krachtige werking en het bui tenland komt derhalve slechts zeer ge deeltelijk te weten, wat er broeit en groeit in die landen. Doch zooveel lekt dan toch door, dat ook ginds de gis ting, waarop wij doelen, in vollen gang is. De zorgen dezer tijden nemen dientengevolge alweder toe, en de maatschappelijke onweders dreigen weder te meer. Wat speciaal ons eigen land aan gaat dient, te midden dezer allerwege zorgvolle omstandigheden, gewezen te worden op het weder opkomen der an- nexiomstische onweersbui. De betrek kelijke geheimzinnigheid waarin zich de besprekingen te Parijs en dienover eenkomstig de uitingen onzer regee ring in Den Haag blijven hullen, manen tot omzichtigheid in het uitspreken van een oordeel. Doch zooveel grond is er wel voor het vermoeden, dat het onweersgevaar, hetwelk eenigen tijd geleden dreigde, doch gaandeweg meer op den achtergrond geraakte, thans weder-meer en meer naar onzen kant küffit drijven. En Opnieuw zullen wij paraat moeten zijn om af te weren, wat afgewend móét worden. De gan- sche bevolking der bedreigde gewesten van Zeeland en Limburg heeft .duidelijk genoeg getuigd van haar aanhankelijk heid tot het vaderlandsche gemeente best, om ook maar één oogenblik er aan te kunnen twijfelen, welke richting de gezindheid dezer landgenooten uit gaat. De triomftocht onzer Koningin in de streken welke met roof bedreigd worden, mag als de onverbrekelijke bezegeling van de eenheid tusschen vorstin en volk warden aangemerkt. Daarom willen wij nog niet aan het begaan van de onvergefelijke fout, er ger nog van de onvergefelijke mis daad denken, wanneer te Parijs zou worden besdhikt in anderen geest, dan den hier door geheel Nederland uitge- sprokene. Echter, opnieuw is het maat schappelijk zwerk met een nieuwe on weerswolk verduisterd, en turen wij halsreikend uit naar den verren hori zon, of het miet eindelijk eens zal op klaren, en of de 'koesterende zonne stralen aan den poiitiek-economischen hemei dan nooit zullen doorbreken Verkiezingen. Betooging. Trouwen. De uitslag van de gemeenteraads verkiezingen is geweest zooals die ver wacht werd. Het meest merkwaardig is eigenlijk het feit, dat 12 duizend kie zers zijn thuis gebleven. Bovendien hebben drie duizend kiezers een ongel dige stem uitgebracht. Men kan mij niet wijs maken dat dit allemaal dom heid of vergissing is. Het lijkt mij zeer waarschijnlijk, dat dit voor het aller- groote deel zij zijn, die door den stem plicht naar de bus worden gedreven, doch niet wenschen te stemmen. Te samen vertegenwoordigen die vijftien duizend kiezers 18 procent van het totaal aantal kiezers. Aangezien er 45 raadszetels zijn, hadden deze vijftien duizend feitelijk de beschikking over acht zetels. Zij die wel gestemd hebben hebben zich dus feitelijk acht zetels te veel toegeëigend. Dit getal van acht gevoegd bij welke groep ook, zou een gansch ander aspect aan den Raad kunnen geven. Vard ;ar dat, ondanks algemeen kiesrecht en evenredige ver tegenwoordiging, de nieuw-gekozen raad geen waar beeld geeft van de be volking. Natuurlijk steken wij ons hier niet in de politiek, maar wel mogen wij zeggen dat alweer het peil van den raad aanmerkelijk is verminderd, zoo als trouwens haast overal het geval is. De eerste vier jaar zullen dat wel spoe dig doen zien. En dan over vier jaar het vrouwen-kiesrecht, dat weer het aspect aanzienlijk zal veranderen. Op die wijze blijft er van de noodzakelijke vastheid van lijn in de gemeentepolitiek niet veel over. Wij wacïïïen geduldig af, maar niet hoog zijn onze verwachtingen. De betooging der duizenden zange ressen en zangers heeft een grootschen indruk gemaakt. De verhalen daarover zullen, naar wij hopen, verre over onze grenzen gaan en niet nalaten den in druk te versterken, dat geen Nederlan der een voetbreed wenscht af te staan van zijn grond. Trouwens wij kunnen op dat punt groot vertrouwen stellen in de regeering. Minister van Karne- beek is op den bedreigden post en wij weten dat deze aan hem is toever- ÏÖ2) Capitola onderdrukte het antwoord, dat zij in haar ontsteltenis op 't punt was te geven en 't gelukte hadr zelfs zich den schijn te geven, als ware zij door deze onverwachte verklaring niet onaangenaam verrast. 2e sloeg met een verlegen glimlach de oogen neer. ,iMac Donald," hernam ze, „uw taal is stout en ware ik een preutse ladyt.» zoo zou ze mij kwetsen, doch ge w*eet zelf, dat ik mijn eerste opvóèding fn de straten van New-York o'htvinjj en dit genoeg orrr over eeptge vooroordee- len heen te zien. Echter verwacht ik van u, dat gij jjlii.'Sen vrijen wil «rft laten, want de. geringste dwang, Mac Dóftaid, vertoornt mij en kan licM rhiijn sympathie in Krat veranderen." „Uw sym'pathie, schoone miss," lachte de'r,andiet, „hiervan gaaft ge mij een 'zonderling bewijs, toen ge mij niet eerder wilde loslaten,1 dan nadat ik bijna gevangen werd." ,,'wie zegt u, dat dit mijn doel was?" herham Cap. „Wat ik daardoor wilde bef&iken, was iets lieej anders dan uw gevangenneming. Jammer genoeg, gij zelf hebt mijn schoor, plan verijdeld." „Hoe? Wat voor een plan?" riep Mac Donald verbaasd. „Ge wilt mij toch niet doen gelooven, dat ge voor hadt, u op deze wijze door mij te laten ontvoeren „En indien dit mijn plan geweest ware meende Capitola, „Hoe In- dién ik het leven bij mijn ouden knöVi- gen oom eens moe ware, indien ik de vrijheid terug verlangde, waarin ik gé boren ben en besloten ware de gouden boeien te breken, die majoor Warfieid mij aangelegd heeft... zou dit iets ver bazends zijn?" „Miss Capitola", hernam Mac Do nald ernstig, „ik vreés, dat gij een ge vaarlijk spel met mij drijft. Bedenk goéd, dat deze bekentenis niet een ge huichelde mag zijn,, anders zou ik krankzinnig worden. Het ware beter voor u gezwegen te hebben, dan mij iets te* verstaan geven, wat mijn liefde nog meer doet ontvlammen." Capitola voelde, dat 't angstzweet haar op 't voorhoofd kwam, toen Mac Donald dit zei, alles hing af van tegen woordigheid van geest, van haar koel bloedigheid zij durfde den bandiet geen vrees toonen, anders was ze ver loren. „Mac Donald," herhaalde ze, „herin- iert ge u niet, dat ik luid en onverholen mijn bewondering voor dén koenen man te kennen gaf, wiens naam alleen voldoende is, om de menschen te doen trouwd. Als burgemeester hebben wij hem jaren zien werken. Hij is een fiere figuur, die voor geen klein gerucht vervaard is. Reeds komen er berichten uit Parijs, dat hij hoffelijk maar onver saagd is. Zijn Fransch beheerscht hij volkomen en daarbij heeft hij een vaar digheid in het spreken, gepaard aan een voorzichtigheid, die hem tot den diplomaat van de eerste grootte maken. Hij heeft een bijzondere katmte in "zijn spreken, die weldadig kan aandoen, vooral na het hooren van ietwat la waaierige speeches. Bovendien bezit hij het talent van aanstonds de kern van de kwestie te kunnen vinden en aanraken. Als burgemeester zat hij in een milieu dat verre 'beneden hem stond. Hij wist dit te toonen, zonder dat het milieu het bemerkte. Tegenover de.n velen onzin die in den raad gezegd werd, bleef hij altijd kalm en nooit was iets van zijn gemoedsstemming in zijn woorden te vinden. Maar wel was hij bij machte door zijn eigen woorden een stemming te wekken. Het is merkwaardig, dat dit in 'be richten uit Parijs weer aan den dag komt. Zijn woorden zullen stellig die pen indruk hebben gemaakt en ieder die tegenover hem staat, moet dadelijk gevoelen, dat hij een'geduchten bestrij der heeft. Ook in de Tweede Kamer heeft hij het met zijn bijzondere kwali teiten gewonnen. Het leek aanvankelijk alsof hij op het verkeerde pad was, maar hij heeft het duidelijk gemaakt, dat hij strikt neutraal was gebleven en dat hij van te voren zeer nauwgezet had overwogen wat hem te doen stond. In Parijs heeft hij den steun van zijn voorganger, jhr. Loudon. Waarlijk Nederland heeft zijn beste mannetjes naar Parijs gezonden en het lijdt geen twijfel of zij zullen het annexionistische varkentje wel wasschen. Keeren wij uit Parijs weer naar Den Haag terug. Het is een opvallend feit, dat in de laatste weken hef aantal gesloten hu welijken zoo zeer is toegenomen. Dat wijst er wel op, dat de tijden weer veel beter worden. Verleden weak werden on één dag meer dan vijftig huwelijken gesloten. Zóó druk was het daarmede, dat op twee plaatsen tegelijk zitting werd gehouden voor het sluiten daar van. Dat op zichzelf was reeds min of meer grappig. Vlak tegenover elkaar in de groote vestibule van het raadhuis liggen de eigenlijke trouwkamer en de oude raadzaal, die daarvoor tijdelijk is ingericht. Alle wachtkamers zaten propvol met trouwlustige echtparen en hun familie. Dank zij het prachtige weer waren de bruidstoeten zeer lang en het was in de corridors propvol. •Waarlijk, een beetje meer organisatie •zou niet overbodig geweest zijn. Het liep zoo nu en dan in de war. De on- 'benulligste werkjes laat men aan hoo- ge ambtenaren over, maar het regelen van deze .zeer drukke geschiedenis was in handen van een paar boden, die zeer hun best deden, doch het niet konden overzien. De voltrekking van het hu welijk ten stadhuize heeft niet veel poëtisch, doch zooals het daar verleden beven, ik wist toen nog niei, wie ge waaft, en hield u voor eert 'matroos... ik geloof, dat dit bewijs genoeg is, dat ge mijne woorden kunt gelooven." „iEn zijt ge ttti bereid mij vrijwillig te volgen 'óm mijnentwil aan den glans, de pracht, die u omgeeft, te ver zaken en een leven vol gevaren, ver moeienissen en ontberingen met mij Ie deelen s bemin gevaren..., vermoeienissen en ontberingen schrikken mij niet af. Doch wat mijn vrijwillig volgen betreft, daaraan kunt gij oftmogelijk denken." „Waarom niet?" „Gij begri'mt, dat ik met mijn eer en goeden naam rekening moet houden. Wat zou men <r van zeggen, dat Capi tola Black Van Warfieldhouse met Mac Donald was weggcioopen „Wat men wil. In onze bosschen be hoeven we ons weinig om de meening der menschen te bekommeren." „Ik ben mijn oom dankbaarheid verschuldigd en ik mag hem zulk een leed 'niet berokkenen." „Met één woord, miss, gij wilt dus niet," riep Mac Donald, „ik zal dus geweld moeten gebruiken „Dat zult gij niet, Afac Donald Dat zou niet mooi gehandeld zijn van een gentleman gelijk gij." „O, ik doe nog wel andere dingen," riep de bandiet, die zich niet meer kon inhouden. „Ik kan ook een huichelaar ster, die den spot fflêt, mij 'dlijlt, dwin gen, en opdat gij ziét) dhi '1 mij ernst is, wil ik 't mij hier gemakkelijk maken. We hebben 'nog tijd genoeg, lieve miss, waflrtéer we binnen twee uur ver trekken, is dit spoedig genoeg. Laten we "wat eten, gij hebt hier alles bij de 'hand. iln dezen leunstoel* is 't zeer ge makkelijk zitten. Willen we het tafeltje hier zetten voegde hij er bij, „Zoo, mijn lieve Cap, ga nu zitten. Een kleine hartsterking, eer wij 't slot verlaten, kan ook u niet schaden." Mac Donald begon het gebak eer aan te doen en schonk zich een glas cognac in. ..Wel, miss, wil je niet eens met mij klinken Wees nu eens aardig en houdt de eer van je huis op. Ge zijt zoo terughoudend jegens mij. Waar om Kunt gij u niet met de gedachte vertrouwd maken, de echtgenoote van den beroemden Mac Donald te .wor den Geloof me, ik zou de rol van fee der echtgenoot best kunnen spelen. Zit ik hier niet aan tafel, alsof ik twintig jaar lang niets anders gedaan had Ik voel mij hier heelemaal thuis, 't Is jammer, dat we hier niet kunnen blij ven wonen. Ik vrees, dat uw oom dit niet aangenaam zou zijn. Op zijn ge zondheid, lieve, ha, iha, ha... hij is een braaf heer," riep Mac Donald, terwijl hij een nieuw glas cognac ledigde. Cap'itola's toestand was hachelijk •week .ging leek het meer op de eigenaardige verwarring die wij van dé ddstributie-bureaux kennen, dan van een ietwat plechtige gebeurtenis, die voor zeer vele menschen het gewichtig ste mament huns levens is. Het leek als twee druppels water op een zitting van een kantongerecht, waar kleine overtredingen worden 'behandeld. Daar worden ook de nummers van de rol af gelezen en worden de delinquenten en getuigen de rechtszaal binnengeloodst. •Hartverheffend is het niet. De ze nuwachtige stemming van de bruids paren wordt er door het lange wachten niet beter on. Verleden week bleef de bruidstoet, waarbij ik het voorrecht genoot tegenwoordig te zijn, drie kwartier in een benauwd wachtkamer tje opgesloten. Bureaucratie en poëzie verdragen zich slecht met elkaar. EIBER. DE EUROPEESCHE TOESTAND IN HET LICHT DER PROFETIE. Woensdagavond trad voor de Ger. Jongelingsvereeniging „Calvijn" al hier- in de Nieuwe Middelkerk als spreker op ds. G. Wisse van Drie- bergen, met bovenstaand onderwerp. Spreker begon zijn rede met zijn hoorders voor de aandacht te roepen I drie gebeurtenissen in de maand No- vember van het vorig jaar, nl. de j wapenstilstand, die een omkeer zou teweegbrengen in den vreeselijken j wereldoorlog in de tweede plaats de revolutie, begonnen in Rusland, en die thans uitbarstte in Duitschland, nu laatstelijk in Hongarije, die de j kronen der vorsten in het stof deed rollen. In de derde plaats zien wij Duitschland's machtigen keizer in een soldatenmantel gehuld een toevlucht zoeken in het nederige Amerongen. I Deze drie gebeurtenissen zijn van wereldhistorische beteekenis geweest welke de wereld deden schokken op haar grondvesten. Zij sluiten af een tijdperk en luiden een nieuw in, waarvan het niet met zekerheid te zeggen is, wat het in zijn schoot verbergt, doch dat wij aan het begin staan van een toekomst en van ge beurtenissen, bang en vreeselijk in het bijzonder voor Christus' Kerk, hierover wilde spreker het licht van Gods Woord laten schijnen. De ware Christen zal, wat ook val, vast blijven staan in het spoor der eeuwige beginselen van dat Woord. Hierin ligt hun troost en hun over winning. Spreker wilde dan ook de wereld gebeurtenissen beschouwen aan de hand van Dan. 2:21a: „Want Hij verandert de tijden en de stonden en zet de koningen af." De wereldgeschiedenis, hoogst een voudig in het begin der schepping begonnen in een lusthof, in heilige harmonie, openbaarde zich na den zondeval ai spoedig in een strijd tus- ze waagde een laatste poging om den roover tof betere 'gedachten te brengen. „Mac Donald", zei ze, „tk sprak eerst van de sympathie, die ik voor u heb, doch deze sympathie treft alleen den dapperen, moedigen man, die in mannenstrijd weet te overwinnen. Een strijd met mij, een zwak hulpeloos meisje, ware lafheid. Ik kan en wil niet gelooven, dat gij hiertoe .in staat zijt." „Geloof wat je wilt, miss," hernam Mac Donald met een ruwen lach. „Mac Donald," ging Capitola voort, „ik zei ook, dat 't geringste geweld, dat u mij zoudt durven aandoen, mijn genegenheid in een doodeiijken haat zon veranderen. Is u dat om 't even „Uw haat, miss Ik zal dien weer in liefde weten te veranderen, als ge mijn vrouw zijt." „Door een laffe daad nooit riep Capitola. „Doch, nog een woord, Mac Donald 1 ilk bezit veel kostbaarheden en versoheidene duizenden in geld. Al les zal ik u gevet, indien ge inwilligt, mij te verlaten." „Welk een belachelijk .voorstel 1" hernam de bandiet. „Meent ge dan, dat ik een penning hier laat Neen, lieve miss, dat, beschouw ik allemaal als uw bruidschat, die voor de nicht van ma joor Warfieid gering 'genoeg Ls." .Mac Donald 1" riep nu Capitola, die doodsbleek aan den schoorsteen stond, „voor den laatsten keer bezweer ik u

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1919 | | pagina 1