HET PLEEGKIND
Dit nummer bestaat uit2 bladen
Eerst© Blad.
ONWEERSWOLKEN.
IHgJMfirms f. Kill ill FEU Jr.. Efa isrk! 58, ïlissi»p. Meten Iniers. IS
31 MEL
nekjet Épüjh, HtymSnnl sg Zsiég in' stem mmh CEifisislijh testep
Brieven uit de Hofstad
FËLJiLlÊÏON
.fSJHOu V2T7
arifm
iWh>z3f\!»<ti»WI* Vri'*',1KWlVl:><!*Zum/-23rïnv,
r€M*& -
ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vllssingen en de gemeenten op Walcheren I 85
per drie maanden. Franco door het geheeie rijk ƒ2 20. Voor BelgiS 3 50
Voor overige landen der Post-Unie 4 50 - Afzonderlijke nummers 3 een!
ADVERTENTIEPRIJSVan 1 4 regels f 0.80voor iedere regel meer 20 c'
Familieberichten van 1—6 regels 1 30. Bij abonnement speciale prijs
Reclames 40 ct. per regel.Dienstaanbiedingen en -aanvragen 10 ct. per rege!
Deabonné's, in 't bezit eenerjf!#^, gulden bq levens- f*jf p* ffU guiden dood fS gulden bij verlies rf(f§ gulden bij verlies 4 A golden bij verlies fa l* gulden bij verlies
polis, zijn GRATIS verze- #1 SE g|| lange ongeschikt- ®"|BÏ door «llgg van een hand, |*%g| van ggggg vaneen van eiken
kerd tegen ongelukken voor&-A1#U U beid tot werken g een ongeluk ^JUPU voet of oog een duim wijsvinger anderen vinger
U«s« tfltkeorlngen verden VERDUBBELD Indien de «erzekerden, «eorzlen van geldig plcntsbawls, een ongeluk bekomen op trein, boot ol tram. De oltkeerlng wordt gewaarborgd door de „Roll. fllg. Verzek. Bank" Schiedam
Gebeurtenissen van de meest wereld
schokkende beteekenis en draagwijdte
zijn thans aan de orde van den dag.
Hoe ook het verdere verloop der ver
houding tusschen Duitschland en zijn
overwinnaars zijn mag, en wat ook de
eerstvolgende weken ons mogen bren
gen, dkt staat wel onverbiddelijk vast,
dat de wereld een tijdperk van de
grootste zorg en moeilijkheden tege
moet gaat. Het Duitsche volk ligt voor
een geheelen menschenleeftijd ge
knecht en gebonden aan de smadelijke
gevolgen van den rampzaligsten aller
oorlogen, een oorlog die geen enkel
volk ongeschonden liet, en die een
chaos schiep zóó groot, dat 'geen men-
schelijk brein in staat is, den omvang
en de uitkomst daarvan te bevatten.
Dat maakt, dat er een groote onzeker
heid op allerlei gebied van het staat
kundig en maatschappelijk leven
heerscht, en dat zich een groote onrust
van de volken heeft meester gemaakt,
een onrust, die in haar boezem de ge
vaarlijkste dreigementen voor de we
reldorde koestert.
Die dreigementen, wij kunnen of mo
gen er ooren noch oogen voor sluiten
zij grommen met dof geluid gelijk de
donder eener opkomende bui aan den
horizon ginds is de lucht reeds vuur
rood gekleurd, ten teeken, dat het daar
reeds tot een uitbarsting kwam hier
klieven onheilspellende bliksemstralen
in hun verblindend licht het luchtruim
en de rustige burger koestert nog maar
geringe hoop, dat het onweder ook
niet boven zijn have en goed zal los
breken. Inderdaad, aan alle zijden der
wereld staat het op een losbarsten der
van de gevaarlijkste gassen over-
zwangere maatschappelijke atmos
feer.
De ontzaggelijke rampspoed van
welhaast vijf volle jaren over de volken
uitgestort, heeft deze tot in hun diepste
lagen beroerd en elementen rraar voren
gebrachtj die thans dreigen zich te
doen gelden, op een wijze, waarvan
het tot diepe ellende gebrachte en In
een poel van leed gestorte Rusland al,
éen zeer leerzaam en waarschuwend
voorbeeld Is. Tegen zulke ontbindende
factoren in het leven der volkeren be-
hooren/ allen zich te verzetten, die het
wel mee.nen met hun land en landge-
nooten. Dan alleen kan aan het com
munistische gevaar 'het hoofd worden
geboden doch ook dan alleen. Daar-
voor echter is het een eerste eisch, dat
de welgezinde kringen der samenle
ving eendrachtig zijn en blijven, on
danks al hetgeen wat -hen op ander
gebied mogelijk scheidt. En dan treft
!het te meer te ontwaren, hoe onder de
breede lagen der arbeiders en werkne
mers in de nog niet door het Bolsje
wisme aangetaste landen, een geest is
opgekomen van zulk een vergedreven
begeerte naar lotsverbetering, als ten
eenenmale in strijd is met de wezenlijke
economische draagkracht der maat
schappij. Duitschland geeft daarvan
een bedroevend blijk, daar reeds tal
van bedrijven ten ondergang dreigen
ie gaan, omdat de eischen der werk
nemers maar voortdurend zijn geste
gen, ondanks de wetenschap, dat de
grootere onkosten onmogelijk uit het
bedrijf kunnen worden opgebracht. Het
schijnt wel of de leiders dezer groote
groepen van werknemers, ihetzij met
blindheid zijn geslagen, hetzij moed
willig op een toestand aansturen, die
behalve de bedrijven en ondernemin
gen ten ondergang voert, ook nood
wendig de loontrekkenden broodeloos
moet maken. Diezelfde onredelijkheid
komt niet alleen in Duitschland meer
en meer aan den dag, doch ook vooral
in Frankrijk en Engeland, gelijk ook in
de -neutrale landen, w.o. het onze. De
Fransche en Engelsche censuur, inzon
derheid wat de eerste aangaat, is thans
nog in krachtige werking en het bui
tenland komt derhalve slechts zeer ge
deeltelijk te weten, wat er broeit en
groeit in die landen. Doch zooveel lekt
dan toch door, dat ook ginds de gis
ting, waarop wij doelen, in vollen
gang is. De zorgen dezer tijden nemen
dientengevolge alweder toe, en de
maatschappelijke onweders dreigen
weder te meer.
Wat speciaal ons eigen land aan
gaat dient, te midden dezer allerwege
zorgvolle omstandigheden, gewezen te
worden op het weder opkomen der an-
nexiomstische onweersbui. De betrek
kelijke geheimzinnigheid waarin zich
de besprekingen te Parijs en dienover
eenkomstig de uitingen onzer regee
ring in Den Haag blijven hullen, manen
tot omzichtigheid in het uitspreken
van een oordeel. Doch zooveel grond
is er wel voor het vermoeden, dat het
onweersgevaar, hetwelk eenigen tijd
geleden dreigde, doch gaandeweg meer
op den achtergrond geraakte, thans
weder-meer en meer naar onzen kant
küffit drijven. En Opnieuw zullen wij
paraat moeten zijn om af te weren,
wat afgewend móét worden. De gan-
sche bevolking der bedreigde gewesten
van Zeeland en Limburg heeft .duidelijk
genoeg getuigd van haar aanhankelijk
heid tot het vaderlandsche gemeente
best, om ook maar één oogenblik er
aan te kunnen twijfelen, welke richting
de gezindheid dezer landgenooten uit
gaat. De triomftocht onzer Koningin
in de streken welke met roof bedreigd
worden, mag als de onverbrekelijke
bezegeling van de eenheid tusschen
vorstin en volk warden aangemerkt.
Daarom willen wij nog niet aan het
begaan van de onvergefelijke fout, er
ger nog van de onvergefelijke mis
daad denken, wanneer te Parijs zou
worden besdhikt in anderen geest, dan
den hier door geheel Nederland uitge-
sprokene. Echter, opnieuw is het maat
schappelijk zwerk met een nieuwe on
weerswolk verduisterd, en turen wij
halsreikend uit naar den verren hori
zon, of het miet eindelijk eens zal op
klaren, en of de 'koesterende zonne
stralen aan den poiitiek-economischen
hemei dan nooit zullen doorbreken
Verkiezingen. Betooging.
Trouwen.
De uitslag van de gemeenteraads
verkiezingen is geweest zooals die ver
wacht werd. Het meest merkwaardig
is eigenlijk het feit, dat 12 duizend kie
zers zijn thuis gebleven. Bovendien
hebben drie duizend kiezers een ongel
dige stem uitgebracht. Men kan mij
niet wijs maken dat dit allemaal dom
heid of vergissing is. Het lijkt mij zeer
waarschijnlijk, dat dit voor het aller-
groote deel zij zijn, die door den stem
plicht naar de bus worden gedreven,
doch niet wenschen te stemmen. Te
samen vertegenwoordigen die vijftien
duizend kiezers 18 procent van het
totaal aantal kiezers. Aangezien er 45
raadszetels zijn, hadden deze vijftien
duizend feitelijk de beschikking over
acht zetels. Zij die wel gestemd hebben
hebben zich dus feitelijk acht zetels te
veel toegeëigend. Dit getal van acht
gevoegd bij welke groep ook, zou een
gansch ander aspect aan den Raad
kunnen geven. Vard ;ar dat, ondanks
algemeen kiesrecht en evenredige ver
tegenwoordiging, de nieuw-gekozen
raad geen waar beeld geeft van de be
volking.
Natuurlijk steken wij ons hier niet
in de politiek, maar wel mogen wij
zeggen dat alweer het peil van den
raad aanmerkelijk is verminderd, zoo
als trouwens haast overal het geval is.
De eerste vier jaar zullen dat wel spoe
dig doen zien. En dan over vier jaar
het vrouwen-kiesrecht, dat weer het
aspect aanzienlijk zal veranderen. Op
die wijze blijft er van de noodzakelijke
vastheid van lijn in de gemeentepolitiek
niet veel over.
Wij wacïïïen geduldig af, maar niet
hoog zijn onze verwachtingen.
De betooging der duizenden zange
ressen en zangers heeft een grootschen
indruk gemaakt. De verhalen daarover
zullen, naar wij hopen, verre over onze
grenzen gaan en niet nalaten den in
druk te versterken, dat geen Nederlan
der een voetbreed wenscht af te staan
van zijn grond. Trouwens wij kunnen
op dat punt groot vertrouwen stellen
in de regeering. Minister van Karne-
beek is op den bedreigden post en wij
weten dat deze aan hem is toever-
ÏÖ2)
Capitola onderdrukte het antwoord,
dat zij in haar ontsteltenis op 't punt
was te geven en 't gelukte hadr zelfs
zich den schijn te geven, als ware zij
door deze onverwachte verklaring niet
onaangenaam verrast. 2e sloeg met
een verlegen glimlach de oogen neer.
,iMac Donald," hernam ze, „uw taal
is stout en ware ik een preutse ladyt.»
zoo zou ze mij kwetsen, doch ge w*eet
zelf, dat ik mijn eerste opvóèding fn de
straten van New-York o'htvinjj en dit
genoeg orrr over eeptge vooroordee-
len heen te zien. Echter verwacht ik
van u, dat gij jjlii.'Sen vrijen wil «rft
laten, want de. geringste dwang, Mac
Dóftaid, vertoornt mij en kan licM rhiijn
sympathie in Krat veranderen."
„Uw sym'pathie, schoone miss,"
lachte de'r,andiet, „hiervan gaaft ge
mij een 'zonderling bewijs, toen ge mij
niet eerder wilde loslaten,1 dan nadat
ik bijna gevangen werd."
,,'wie zegt u, dat dit mijn doel was?"
herham Cap. „Wat ik daardoor wilde
bef&iken, was iets lieej anders dan uw
gevangenneming. Jammer genoeg, gij
zelf hebt mijn schoor, plan verijdeld."
„Hoe? Wat voor een plan?" riep
Mac Donald verbaasd. „Ge wilt mij
toch niet doen gelooven, dat ge voor
hadt, u op deze wijze door mij te laten
ontvoeren
„En indien dit mijn plan geweest
ware meende Capitola, „Hoe In-
dién ik het leven bij mijn ouden knöVi-
gen oom eens moe ware, indien ik de
vrijheid terug verlangde, waarin ik gé
boren ben en besloten ware de gouden
boeien te breken, die majoor Warfieid
mij aangelegd heeft... zou dit iets ver
bazends zijn?"
„Miss Capitola", hernam Mac Do
nald ernstig, „ik vreés, dat gij een ge
vaarlijk spel met mij drijft. Bedenk
goéd, dat deze bekentenis niet een ge
huichelde mag zijn,, anders zou ik
krankzinnig worden. Het ware beter
voor u gezwegen te hebben, dan mij
iets te* verstaan geven, wat mijn liefde
nog meer doet ontvlammen."
Capitola voelde, dat 't angstzweet
haar op 't voorhoofd kwam, toen Mac
Donald dit zei, alles hing af van tegen
woordigheid van geest, van haar koel
bloedigheid zij durfde den bandiet
geen vrees toonen, anders was ze ver
loren.
„Mac Donald," herhaalde ze, „herin-
iert ge u niet, dat ik luid en onverholen
mijn bewondering voor dén koenen
man te kennen gaf, wiens naam alleen
voldoende is, om de menschen te doen
trouwd. Als burgemeester hebben wij
hem jaren zien werken. Hij is een fiere
figuur, die voor geen klein gerucht
vervaard is. Reeds komen er berichten
uit Parijs, dat hij hoffelijk maar onver
saagd is. Zijn Fransch beheerscht hij
volkomen en daarbij heeft hij een vaar
digheid in het spreken, gepaard aan
een voorzichtigheid, die hem tot den
diplomaat van de eerste grootte maken.
Hij heeft een bijzondere katmte in "zijn
spreken, die weldadig kan aandoen,
vooral na het hooren van ietwat la
waaierige speeches. Bovendien bezit
hij het talent van aanstonds de kern
van de kwestie te kunnen vinden en
aanraken. Als burgemeester zat hij in
een milieu dat verre 'beneden hem
stond. Hij wist dit te toonen, zonder dat
het milieu het bemerkte. Tegenover
de.n velen onzin die in den raad gezegd
werd, bleef hij altijd kalm en nooit was
iets van zijn gemoedsstemming in zijn
woorden te vinden. Maar wel was hij
bij machte door zijn eigen woorden een
stemming te wekken.
Het is merkwaardig, dat dit in 'be
richten uit Parijs weer aan den dag
komt. Zijn woorden zullen stellig die
pen indruk hebben gemaakt en ieder
die tegenover hem staat, moet dadelijk
gevoelen, dat hij een'geduchten bestrij
der heeft. Ook in de Tweede Kamer
heeft hij het met zijn bijzondere kwali
teiten gewonnen. Het leek aanvankelijk
alsof hij op het verkeerde pad was,
maar hij heeft het duidelijk gemaakt,
dat hij strikt neutraal was gebleven en
dat hij van te voren zeer nauwgezet
had overwogen wat hem te doen
stond.
In Parijs heeft hij den steun van zijn
voorganger, jhr. Loudon. Waarlijk
Nederland heeft zijn beste mannetjes
naar Parijs gezonden en het lijdt geen
twijfel of zij zullen het annexionistische
varkentje wel wasschen.
Keeren wij uit Parijs weer naar Den
Haag terug.
Het is een opvallend feit, dat in de
laatste weken hef aantal gesloten hu
welijken zoo zeer is toegenomen. Dat
wijst er wel op, dat de tijden weer veel
beter worden. Verleden weak werden
on één dag meer dan vijftig huwelijken
gesloten. Zóó druk was het daarmede,
dat op twee plaatsen tegelijk zitting
werd gehouden voor het sluiten daar
van. Dat op zichzelf was reeds min of
meer grappig. Vlak tegenover elkaar in
de groote vestibule van het raadhuis
liggen de eigenlijke trouwkamer en de
oude raadzaal, die daarvoor tijdelijk is
ingericht. Alle wachtkamers zaten
propvol met trouwlustige echtparen en
hun familie. Dank zij het prachtige
weer waren de bruidstoeten zeer lang
en het was in de corridors propvol.
•Waarlijk, een beetje meer organisatie
•zou niet overbodig geweest zijn. Het
liep zoo nu en dan in de war. De on-
'benulligste werkjes laat men aan hoo-
ge ambtenaren over, maar het regelen
van deze .zeer drukke geschiedenis was
in handen van een paar boden, die zeer
hun best deden, doch het niet konden
overzien. De voltrekking van het hu
welijk ten stadhuize heeft niet veel
poëtisch, doch zooals het daar verleden
beven, ik wist toen nog niei, wie ge
waaft, en hield u voor eert 'matroos...
ik geloof, dat dit bewijs genoeg is, dat
ge mijne woorden kunt gelooven."
„iEn zijt ge ttti bereid mij vrijwillig
te volgen 'óm mijnentwil aan den
glans, de pracht, die u omgeeft, te ver
zaken en een leven vol gevaren, ver
moeienissen en ontberingen met mij Ie
deelen s
bemin gevaren..., vermoeienissen
en ontberingen schrikken mij niet af.
Doch wat mijn vrijwillig volgen betreft,
daaraan kunt gij oftmogelijk denken."
„Waarom niet?"
„Gij begri'mt, dat ik met mijn eer en
goeden naam rekening moet houden.
Wat zou men <r van zeggen, dat Capi
tola Black Van Warfieldhouse met
Mac Donald was weggcioopen
„Wat men wil. In onze bosschen be
hoeven we ons weinig om de meening
der menschen te bekommeren."
„Ik ben mijn oom dankbaarheid
verschuldigd en ik mag hem zulk een
leed 'niet berokkenen."
„Met één woord, miss, gij wilt dus
niet," riep Mac Donald, „ik zal dus
geweld moeten gebruiken
„Dat zult gij niet, Afac Donald Dat
zou niet mooi gehandeld zijn van een
gentleman gelijk gij."
„O, ik doe nog wel andere dingen,"
riep de bandiet, die zich niet meer kon
inhouden. „Ik kan ook een huichelaar
ster, die den spot fflêt, mij 'dlijlt, dwin
gen, en opdat gij ziét) dhi '1 mij ernst is,
wil ik 't mij hier gemakkelijk maken.
We hebben 'nog tijd genoeg, lieve
miss, waflrtéer we binnen twee uur ver
trekken, is dit spoedig genoeg. Laten
we "wat eten, gij hebt hier alles bij de
'hand. iln dezen leunstoel* is 't zeer ge
makkelijk zitten. Willen we het tafeltje
hier zetten voegde hij er bij, „Zoo,
mijn lieve Cap, ga nu zitten. Een kleine
hartsterking, eer wij 't slot verlaten,
kan ook u niet schaden."
Mac Donald begon het gebak eer
aan te doen en schonk zich een glas
cognac in.
..Wel, miss, wil je niet eens met mij
klinken Wees nu eens aardig en
houdt de eer van je huis op. Ge zijt
zoo terughoudend jegens mij. Waar
om Kunt gij u niet met de gedachte
vertrouwd maken, de echtgenoote van
den beroemden Mac Donald te .wor
den Geloof me, ik zou de rol van fee
der echtgenoot best kunnen spelen. Zit
ik hier niet aan tafel, alsof ik twintig
jaar lang niets anders gedaan had Ik
voel mij hier heelemaal thuis, 't Is
jammer, dat we hier niet kunnen blij
ven wonen. Ik vrees, dat uw oom dit
niet aangenaam zou zijn. Op zijn ge
zondheid, lieve, ha, iha, ha... hij is een
braaf heer," riep Mac Donald, terwijl
hij een nieuw glas cognac ledigde.
Cap'itola's toestand was hachelijk
•week .ging leek het meer op de
eigenaardige verwarring die wij van
dé ddstributie-bureaux kennen, dan van
een ietwat plechtige gebeurtenis, die
voor zeer vele menschen het gewichtig
ste mament huns levens is. Het leek
als twee druppels water op een zitting
van een kantongerecht, waar kleine
overtredingen worden 'behandeld. Daar
worden ook de nummers van de rol af
gelezen en worden de delinquenten en
getuigen de rechtszaal binnengeloodst.
•Hartverheffend is het niet. De ze
nuwachtige stemming van de bruids
paren wordt er door het lange wachten
niet beter on. Verleden week bleef de
bruidstoet, waarbij ik het voorrecht
genoot tegenwoordig te zijn, drie
kwartier in een benauwd wachtkamer
tje opgesloten.
Bureaucratie en poëzie verdragen
zich slecht met elkaar. EIBER.
DE EUROPEESCHE TOESTAND IN
HET LICHT DER PROFETIE.
Woensdagavond trad voor de Ger.
Jongelingsvereeniging „Calvijn" al
hier- in de Nieuwe Middelkerk als
spreker op ds. G. Wisse van Drie-
bergen, met bovenstaand onderwerp.
Spreker begon zijn rede met zijn
hoorders voor de aandacht te roepen
I drie gebeurtenissen in de maand No-
vember van het vorig jaar, nl. de
j wapenstilstand, die een omkeer zou
teweegbrengen in den vreeselijken
j wereldoorlog in de tweede plaats de
revolutie, begonnen in Rusland, en
die thans uitbarstte in Duitschland,
nu laatstelijk in Hongarije, die de
j kronen der vorsten in het stof deed
rollen. In de derde plaats zien wij
Duitschland's machtigen keizer in een
soldatenmantel gehuld een toevlucht
zoeken in het nederige Amerongen.
I Deze drie gebeurtenissen zijn van
wereldhistorische beteekenis geweest
welke de wereld deden schokken op
haar grondvesten. Zij sluiten af een
tijdperk en luiden een nieuw in,
waarvan het niet met zekerheid te
zeggen is, wat het in zijn schoot
verbergt, doch dat wij aan het begin
staan van een toekomst en van ge
beurtenissen, bang en vreeselijk in
het bijzonder voor Christus' Kerk,
hierover wilde spreker het licht van
Gods Woord laten schijnen.
De ware Christen zal, wat ook val,
vast blijven staan in het spoor der
eeuwige beginselen van dat Woord.
Hierin ligt hun troost en hun over
winning.
Spreker wilde dan ook de wereld
gebeurtenissen beschouwen aan de
hand van Dan. 2:21a: „Want Hij
verandert de tijden en de stonden en
zet de koningen af."
De wereldgeschiedenis, hoogst een
voudig in het begin der schepping
begonnen in een lusthof, in heilige
harmonie, openbaarde zich na den
zondeval ai spoedig in een strijd tus-
ze waagde een laatste poging om den
roover tof betere 'gedachten te brengen.
„Mac Donald", zei ze, „tk sprak
eerst van de sympathie, die ik voor u
heb, doch deze sympathie treft alleen
den dapperen, moedigen man, die in
mannenstrijd weet te overwinnen. Een
strijd met mij, een zwak hulpeloos
meisje, ware lafheid. Ik kan en wil niet
gelooven, dat gij hiertoe .in staat zijt."
„Geloof wat je wilt, miss," hernam
Mac Donald met een ruwen lach.
„Mac Donald," ging Capitola voort,
„ik zei ook, dat 't geringste geweld,
dat u mij zoudt durven aandoen, mijn
genegenheid in een doodeiijken haat
zon veranderen. Is u dat om 't even
„Uw haat, miss Ik zal dien weer in
liefde weten te veranderen, als ge mijn
vrouw zijt."
„Door een laffe daad nooit riep
Capitola. „Doch, nog een woord, Mac
Donald 1 ilk bezit veel kostbaarheden
en versoheidene duizenden in geld. Al
les zal ik u gevet, indien ge inwilligt,
mij te verlaten."
„Welk een belachelijk .voorstel 1"
hernam de bandiet. „Meent ge dan, dat
ik een penning hier laat Neen, lieve
miss, dat, beschouw ik allemaal als uw
bruidschat, die voor de nicht van ma
joor Warfieid gering 'genoeg Ls."
.Mac Donald 1" riep nu Capitola, die
doodsbleek aan den schoorsteen stond,
„voor den laatsten keer bezweer ik u