\IDEN NBURG, KERS, KERS. HET PLEEGKIND Itbode JROUW 'BODE, DINSDAG 11 MAART. jwiel met Banden. everbaar. aapkamer Jaargang 19l9=s Hansweert ten eenige OSJE ROUW udsfer laalschap pij m vaart BINNENLAND FEUILLETON Stads- enProvincienieuws nd, Int. 133. gen 1 April, voor kinderen, gemeub ;n keuken. 8rieven o. 57 bur. „VI Crt." FÜO* 59 Iraagd een nette nende werken en 80 f200. Z. g. AIÏËR, Steenweg Donderdag en of Vrijdag den Idres bur. „VI. Ct." |aagd een 16 jaar. Adres: en 1 April een lende wei ken en ■en bur.„Vliss.Ct." [nette Zaterdags, en wasch bij zich jtdresMevrouw lerksche weg 62. Adres Bureau rant." ;hting.) Middelburg erdam. ek in Maart. v. Midd. 7. Rott. 7.— I 7.— 7 I ~~7 - wordt desmor- len. (bekomen IV. Transport en n Erven G. VOS 3. EENHOORN QQSTERHOUT ARENOUT. ADVERTENTIE-PRIJS Van 14 regels ƒ0.70 voor iedere regel meer 17'^j cent plaatsing 312 X bij abonnement speciale prijs. Recla mes 35 cent per regel. Dienstaanbie dingen en dienstaanvragen 10. cent Der regel, bij contante betaling. Familieberichten van 6 regels f 1.15, iedere regel meer I7!/2 cent. ABONNEMENTS PRIJS Voor Vlissingen en gemeenten op Walcheren 1.70 per drie maanden. Franco door het geheele rijk: ƒ2. Week-abonnementen 13 cent. Afzon derlijke nummers": 3 cent. Nederland en België. Door het „Comité de Politique! Nati onale" werd Zondagmiddag in de „Brasserie Flamandc" te Brussel een meeting belegd ter bespreking van de annexatiekwestie. Men weet aldus meldt de Brussetsche correspondent van „de Tel." dat dit comité annexi- onisïische propaganda voert. De zaal was propvol en nauwelijks was de vergadering geopend of in den eenen hoek v-an de zaal werd de „internatio nale" en in den anderen 't „Wilhelmus" gezongen, gevolgd door heftige woor denwisselingen en een onbeschrijflijk lawaai. Voorzitter van de meeting wa.s de heer Feron, afgevaardigde van Brus sel. De heer Feron kondigde aan, dat er gelegenheid tot debat zou zijn en onmiddellijk daarna liet jacqmotie, een van de syndicalistische leiders van het „iMaison du Peuple", zich inschrijven, maar het tumult bleef voortduren. De lieer Pierard, redacteur van de „Soir", nam het woord en -riep uit, dat men in liet „afgestane Limburg" een clerieale campagne tegen België orga niseert. Een groep socialisten sciioid Pierard uit voor „renegaat" Pierard verklaarde daarop dat hij sprak na mens de mijnwerkers van de „Borina- ge." Onder groote opwinding besprak de heer Not'homb de noodzakelijkheid van de herziening van de tractaten van 1814 en 1839 en de 'heer .Crockaert be toogde dat het land voortaan gevrij-, v/aard moet worden tegen nieuwe aan vallen. De heer Destree nam vervolgens het woord, maar de groep van Jacqmotte schreeuwde „Renegaat en „Weg met de annexionisten Men zong ver volgens achter in de zaal de Internati onale. Toen de rust was wedergekeerd, besprak de heer Destree eveneens de noodzakelijkheid van de herziening van het tractaat van 1839. Hij verklaarde, dat hij geen annexatie door geweld wil, maar hij was een aanhanger van een herziening der grenzen 'in overleg met de belanghebbende landen. Jaoqmotte viel hem in de rede en riep uit, dat de bourgeoisie de oorzaak van den oorlog is. Deze uitroep ontke tende een nieuw tumult. Men riep dat het Duitschland is, die den oorlog ge wild heeft.'Men interpelleerde en schold Jaoqmotte uit voor „Boche". Jacqmotte riep uit, dat hij geen grenzen meer wil. Maar men schreeuwde hem nogmaals toe, dat Duitschland begonnen is. De voorzitter las een motie voor, die door de meerderheid van de aanwezi gen werd aangenomen. Deze motie drong aan op de herziening van het tractaat van 1839,wenscht de regeering geluk met afstand te hebben gedaan van de gedwongen neutraliteit, begroet de inwoners van Malmedy en van de 34) „Ik richtte het lemmet op mijn eigen borst en dreigde mij te doorsteken, als :hij> nog slechts één stap voorwaarts trad. Hij bleef besluiteloos staan op dit oogenblik weerklonken haastige schreden in de gang, een oogwenk la ter vloog, door een schop er tegen, de deur der kamer open en majoor War- field, in volle uniform, maar het gelaat naicenfoaar door woede, 'bleek als de dood en met getrokken sabel, stormde op Lenoir los. Bij zijn aanblik verloor ik liet bewustzijn." „Maar gij waart gered 1" riep Her- bert bevend. „'Gered... ja... maar desniettemin verloren in de oogen van mijn echtge noot. Toen ik bijkwam uit mijn on macht, bevond ik mij alleen, verlaten, zonder schutsel en nu vooir altijd, want mijn man had mij verstoeten zonder mijn verdediging aan te hooren, ja, zonder zelfs maar te wachten tot ik weder bij mij zelve kwam, was bij van mij geweken. O, nu ontbrak 'het mij niet aan uitdrukkingen, om in mijne brieven hem al mijn leed af te schil deren. ik, die in het geluk geen woor den kon vinden om hem mijn dank baarheid en liefde te 'betuigen, ik bezat kantonnementen, die terug zuilen kee pen tot het moederland en verzoekt aan de Parijsche conferentie België de vrije beschikking in tijd van. vrede zoowel als oorlog over de Schelde te verzeke ren, evenals de vrije doorvaart naar den Rijn en dringt aan op toevoeging lot België van het groothertogdom Luxemburg. De Scheide-kwestie. In het Maart-nummer van het Tijd schrift voor Geschiedenis, Land-"en Volkenkunde, geeft prof. mr. j. A. van ■Hamel, onder den titel „de Schelde- beslommeringen", een overzicht van de verschillende Nederlandsch-Belgische weslies, die verband houden met de Schelde. Prof. Van Hamel is van meening, dat omtrent het handelsverkeer niets meer regelen valt en dat een irecht van doortocht voor een oorlogsdoel de Ne derlandsche neutraliteit zou opheffen en dus niet maar zoo 'kan worden foe- gestaan. Hij komt verder tot de 'Conclusie, dat, ingeval de Volkenbond zou tot stand komen, de internationale politiemacht vel recht van doorvaart zou 'hebben, althans wanneer Nederland tot den bond zou toegetreden zijn. Voor het geval dat de volkenbond niet tot stand komt, meent hij de vol gende oplossing te kunnen aan de hand doen: terzijdestelling van ons sluitings- echt van den Scheldemond, dat tevens sluitingsplicht is, doch alleen ten aan zien van de scheepsmachten, die in het belang van de bescherming van België en in overleg met iBelgië, maar Antwer pen opvaren willen. Wij zijn het, aldus zegt het „Vad.", bijna eens met mr. van Hamel. Ook wij zijn voorstanders van de opheffing van ons sluitingsrecht en -plicht in zekere bepaalde gevallen, echter alleen voor 'het geval dat de volkenbond wel tot stand komt. Zonder verbetering van de internationale rechtsorde zou het toch niet zonder gevaar zijn, om, zooals mr. Van Hamel voorstelt, de niet meer neu trale regeering te Brussel te laten be slissen wie in gevel van oorlog al dan niet- langs onze Nederlandsche Schelde zal mogen varen. Slechts in een 'beter georganiseerde gemeenschap van sta len mag het aan een der organen van de gemeenschap overgelaten worden, daaromtrent te beslissen en dan nog alleen naar vastgestelde regels. Want en dit is een tweede kleinigheid, die ons verhindert mr. Van Hamei's beslui ten in hun geheel te aanvaarden, men mog toch niet over het hoofd zien, dat het optreden der internationale politie, evengoed als de regeeringspolitie der verschillende staten aan wetten en con venties zal gehouden zijn. Nederlandsche binnenvaartschepen in België. (Bij informatie 'is gebleken, dat van inbeslagneming van Nederlandsche binnenvaartschepen, zooals door de „iN. Cf." werd gemeld, door Belgische autoriteiten in Brussel en Antwerpen aan het departement van buitenland- sche zaken iniets bekend was. De „Maasbode" maakt hierbij de opmer king, da.t de binnenvaartschepen geen nationaliteit en geen vlag voeren, zoo dat daarop geen angarie-recht van toe passing is. Een angarierechf van 183o is trouwens onbekend. Voorzoover het wordt erkend, dateert dit uit de 14e eeuw. De verdragen van 1839. iDe „Temps" zegt, dat de beslissing van de conferentie om de verdragen van 1839 af te schaffen, ter kennis ge bracht zal worden van de Nederland sche regeering, aan welke gevrpagd zal worden te verklaren, of zij goed keurt, dat de verdragen een ondeelbaar geheel vormen, hetwelk als zoodanig herzien moet worden. Het broodrantsoen. Naar uit informatie ter bevoegder plaatse is gebleken, bestaat er geen grond voor de meening, als zoude ver- t moedeiijk in Mei de broodirantsoenee- ring een einde nemen en in verbatyd l daarmede' de broodkaarten verdwijnen, i (Het verstrekken van broodkaarten I hangt niet alleen samen met de rant- i soeneering in het algemeen, welke j op dit oogenblik nog beheerscht wordt door de mogelijkheid van aanvoer uit Amerika, maar ook met liet beschik baar stellen van goedkoop bruinbrood, waarvan, met het oog op den toeslag die van 'overheidswege op dit brood wordt gegeven, steeds slechts een be paalde hoeveelheid door den houders eener kaart kon worden gekocht. Voorioopig is dan ook nog geen spreke van afschaffing der 'broodkaart. in aansluiting 'bij 'het bovenstaande wordt aan „de Avondp." van andere zeer bevoegde zijde nog medegedeeld, dat zoolang van rijkswege op het brood in het algemeen zooveel wordt toegelegd, er geen sprake van kan zijn het broodverbruik geheel vrij te later.. Daarbij komt, dat zoolang er geen v il- doende scheepsruimte en bunkcrkolen zijn, de aanvoer van broodgraan en meel beslist onvoldoende is om de rantsoeneering op te heffen. Gelijk reeds bij de interpellatie-Otto over de Scheurwet door den minister van land bouw werd medegedeeld, zullen onze door Amerika gerequireerde schepen in de eerste plaats kolen uit Amerika aan te voeren hebben, wanneer wij over die schepen de vrije beschikking zullen hebben teruggekregen, en een groot deel van die kolen zal noodig zijn voor onze fabrieken, welke thans door ge brek aan de noodige brandstof niet kunnen werken. Zoolang de geregelde aanvoer van kolen uit Duitschlano niet opnieuw verzekerd 'is, zal dus slechts een betrekkelijk klein deel onzer scheepsruimte voor den aanvoer van graan en meel beschikbaar blijven. Vrijgeving der slachtvetten. In tegenstelling met de berichten, waarin een bepaalde datum wordt ge noemd waarop de slachtvetten zullen worden vrij gegeven, verneemt men, dat hieromtrent nog geen beslissing is genomen, Het blijft dus vooralsnog mogelijk, 'dat deze vrijgeving zal ge schieden vóór de algeheele opheffing der vefrantsoeneering, welke zooals wij reeds meldden met Mei kan wor den tegemoet gezien. Kapitaalvorming de voornaamste levensvoorwaarde. 'Het grootste gevaar, dat de samen leving in deze dagen dreigt, is dit, dat het voortbrengings-proces door onbe zonnen proefnemingen wordt gestoord, betoogt dc „Vrijzinnig-Democraat." De revolutie vernietigt 'Mie discipli ne de militaire discipline het allereerst en dan de organisatorische in het bur gerlijk leven. Er wordt luk-raak geregeerd en luk raak gestaakt. 'Nu er afgerekend wordt met „de bourgeoisie" komen proleta riërs op de leidende plaatsen daar al thans, waar de revolutie radicaal is ge weest. Het is daar ondemocratisch, dat nu, in mijn ongeluk, de welsprekend heid der wanhoop, waarmee ik mijn ■onschuld 'bezwoer. Maar mijn brieven 'bleven onbeantwoord ik wilde hem in 't fort bezoeken... men gaf mij, op zijn bevel geen toegang. Alles, wat hij mij liet zeggen, was, dat hij dood was voor mij ,en voor ions kind en ik God moest 'danken, dat hij geen andere wraak op mij nam, dan mij met zijn diepste verachting te straffen. Nieuwe brieven, waarin ik hem bezwoer, ter wille van den kleine, niet in blinde ijverzucht en woede een groote on- recthvaardigheid aan ons te begaan en mij te hooren, werden mij ongeopend terug bezorgd, met de bedreiging, dat hij mij als een gemeene meid door de soldaten tot zwijgen zou laten brengen wanneer ik hem nog verder lastig viel. Ook verboiod 'hij mij en ons kind ver der zijn 'naam .te dragen." „Arme moeder en gij waart nog geen achttien jaar en bezat vader noch moeder, broeder, vriend noch zuster, die zich uw tot konden aantrekken, ja, niet eens het noodige geld om een ad- vokaat in den arm te nemen, om uwe belangen te verdedigen", klaagde Her- bert met tranen van het diepste mede lijden in de oogen. „'Een advocaat Waartoe Ik zou nimmer een proces hebben gevoerd, al ware dit ook in mijn macht geweest", antwoordde mistress Roeke. „Mijn po sitie als vrouw en moeder, mijn liefde en hulpeloosheid waren ontoereikend om bij m'in echtgenoot mijn voorspraak te zijn, wat 'zouden dan ouders, vrien den, bloedverwanten lof advocaten ver mogen „Inderdaad, arme moeder, gij kunt wel gelijk hebben", gaf Herbert toe. „Tegenover zulk -een monster, dat u zonder erbarmen verliet en achttien ja ren lang schandelijk aan 'armoede en ellende prijs gaf, was niets te begin nen." „Neen, neen, Herbert, wees niet zoo streng in je oordeel tegen hem. Bedenk, 'hoezeer de sciliijn tegen mij was dat moet ik zelf toegeven. Ook ben ik in mijn hart nooit boos op hem geweest. Ik verlies niet uit het oog, dat alleen een treurig noodlot, maar niet hij, schuld is van mijn ongeluk „Mijn hemel, hoe is het mogelijk riep Herbert. „Gij koestert nog zoo'n hemelsche toegevendheid jegens hem, die u niet eens aanhoorde, die u en uw zoon vervloekte, zonder <u toe te staan, u te verdedigen „En al hadde hij zulks toegestaan Zijn vertrouwen was nu eenmaal ge schokt door feiten, welke niet waren te loochenen zou hij aan mijn woorden geloof géhec'ht hebben De nietswaar dige schurk, die het op mijn ondergang had toegelegd, werd door Warfield in huis aangetroffen. Kon ik bewijzen, dat hij met geweld was binnengedrongen Zelfs dia.t ik inij gewapend had met een dolk, gold in de oogen van mijn man voor een snel bedacht comediespel, aan deze proletariërs eischen zouden worden gesteld van zekere ontwikke ling en kennis. Zoo zijn onder de moei lijkste omstandigheden, die de regee- rinr» kan beleven, de teugels hier en daar in handen van lieden, wie het aan alle kennis'en ervaring ontbreekt. Zij zullen een nieuwe maatschappij voor bereiden. Men zql proeven nemen mei de socialisatie. Er zijn ten aanzien van deze levens vragen voor de maatschappij zonder linge denkbeelden gangbaar. Zoo lezen wij in een Nederlandsch socialistisch orgaan, dat kapitaalvorming de levens voorwaarde is van de kapitalistische maatschappij.Alsof de kapitaalvorming niet de levensvoorwaarde was van elke maatschappij, zoo goed van de commu nistische als van de kapitalistische Meent men, dat in de communisti sche maatschappij geen kapitaal be hoeft te worden gevormd, dan zal dit communisme stellig niet van langen duur zijn 't zal op gaan in honger snood N Zuinig beheer en besparing zijn eischen voor den Staatsleider óók on der het communisme. Slechts dan zal men ruimer kunnen leven, indien het communisme belangrijk grooter op brengst zal geven van de voortbren ging, zoodat men, .ondanks sterker be sparing, toch meer zal hébben om te verbruiken. Daarom stelden de Duit- schers een commissie in om te bestu- deeren of door socialisatie de op brengst zal worden vergroot. Daarop alleen komt het aan Een algemeene democratische partij. De vrijzinnige kiesvereeniging te Leeuwarden heeft met algemeene stem men een motie aangenomen, waarin het hoofdbestuur van de Liberale Unie wordt uitgenoodigd, zich in verbinding te stellen met het hoofdbestuur van den Vrijzinnig-Dernocratischen Bond, ten einde zoo spoedig mogelijk over te gaan tot de oprichting van één groote Democratische partij. fn een andere motie wordt de afdee- ling Leeuwarden van den Vrijzinnig Democratischen iBond uitgenoodigd, stappen te doen om te geraken tot het opmaken van één gemeenteschappeiij- ke candidatenlijst. Meerdere belangstelling in den soldaat. De minister van oorlog heeft bepaald dat voortaan bij inlijving van dienst plichtigen door den onmiddellijken chef aan de ouders of voogden kennis moet worden gegeven van het korps, wapen en garnizoen waarbij hun zoon of pupil is ingelijfd en van den naam van den betrokken compagnies-, eska drons-, batterij-commandant, benevens diens adres in de kazerne. Bovendien behooren de ouders en voogden mededeeiing te ontvangen van de in het garnizoen van indeeling be staande militaire tehuizen, kerkgenoot schappen en ziekeninrichtingen aange wezen voor verpleging van militairen, terwijl bij opname van een dienstplich tige ter verpleging in een hospitaal of andere ziekeninrichting, steeds de puders of voogden 'in kennis behooren te worden gesteld. Dierenbescherming. 'De Ned. Vereeniging tot bescherming van dieren heeft een adres gericht tot den minister van justitie, waarin zij er op wijst, dat zich steeds meerdere ge vallen voordoen dai dieren door nala tigheid en verwaarloozing aan den hongerdood worden blootgesteld, zon der dat er termen gevonden kunnen voor een goedkoopen heldenmoed, zoo ais hij het geliefde te noemen, daar ik wel nooit van plan zou zijn geweest mij te dooden. Zoo dacht en denkt nog heden majoor Warfield over mij zal het mij nooit gelukken, hem zijn dwa ling te ontnemen „God geve het rieo Herbert. „Wat echter mij betreft", voegde hij er bij, „zal ik niet eerder rusten, dan totdat 'hij op zijn knieën u vergiffenis af smeekt, voor 'hef hemeltergend onrecht, waaronder hij u lijden Iaat." „Goede Herbert Zal u dat ooit ge lukken hernam mistress Roeke met ongeloovig hoofdschudden. „Tot dus verre stuitte alles, wat ik ter mijner verdediging aanvoerde, af op de kop pigheid, waarmede hij hardnekkig een minachtend ongeloof tegenover mijn woorden stelde. Ik had in mijn 'brieven God als getuige mijner ^onschuld aan geroepen en zijn antwoord luidde, dat, wat hij met zijn eigen oogen gezien had, zich niel uit het hoofd liet praten. Je ziet wel, lieve Herbert, dat het je moeielijk zal vallen ik zelf gaf die viruchtetooze pogingen op en leerde, met Gods hulo, mij. in mijn lot schik ken. .En God _was mij barmhartig schonk hij mij niet tot troost een zoon, dien Hij liet opgroeien tot een braven, talentvollen en krachtigen jongeling Ook bewaartle Hij mijn hart voor bit terheid, want trots alle onrechtvaardig heid bemin ik nog mijn echtgenoot met al de innige liefde vaq mijn eerste en worden om tot vervolging over te gaan daar het, volgens ons Wetboek van Strafrecht, geen strafbaar feit betreft. Er op wijzend, dat o.m. op 1 Februari j.l. 871 legerpaarden, bestemd om te worden afgeslacht" door het bureau voor vee en paarden aan slagers wer den verkocht, waarvan sommigen de dieren eenige dagen zonder voedsel hebben gelaten, terwijl iets dergelijks is geschied met een In November ver voerde partij slachtkalvoren, dringt adressante er bij den minister ,op aan dat hij termen moge vinden het daar- 1 heen te leiden dat ook afkeurenswaar dige nalatigheid strafbaar gesteld worde. De Spaansche griep. Het Centraal Bureau voor de Statis- j riek geeft in de „Staatscourant" een overzicht van de sterfte aan influenza en aan die ziekten, die haar gewoon lijk vergezellen, in de maanden, waarin tie influenza-epidemie heeft geheerscht. Uit dit overzicht 'blijkt, dat die sterfte in Januari veel minder dan de helft van December is geweest, toen zij reeds minder dan éénderde van die van November uitmaakte. In meerdere of mindere mate heeft die daling tot op de kleine helft zich in alle provinces voorgedaan, doch is zij hef sterkst ge weest in die provincies, die in Decem ber nog vrij hooge cijfers hadden. In Drente is zij van 17.38 in December op 3.88 in Januari teruggekropen en dus tot op een klein vierde deel verminderd. Groningen verminderde van 12.08 op 4.02, dus tot op éénderde. Het geringst is de afneming der sterfte geweest in Overijsei, de provincie, die gedurende het heerschen der epidemie hel meest werd geteisterd, waar zij daalde van 10.09 tot slechts 6.84 of van 100 op 68, en in Gelderland, waar zij van 8,23 tot slechts 5.56 terugging, dat is van 100 tot iruim 67, en deze beide provincies wijzen dan ook de hoogste sterftecijfers voor Januari aan. Het geringst was de sterfte in Zeeland, 2.15 per 1000, de provincie, die na 'Noord-Holland, met een sierfte van 2.75 per 1000, het minst aan de imluenza-epidemie te lijden ge had heeft. VLISSINGEN, 11 MAART. AGENDA VAN HET DISTRIBUTIE BEDRIJF. WOENSDAG 12 MAART N. O. T. Een circulaire van de N. O. T. hou dende 'bepalingen omtrent aanvoer van goederen, lief voor belanghebbenden ter inzage op het distributiebureau. De theeprijs. Alleen de maximumprijs van Java- thee bedraagt ƒ1.45 per >/2 K.G., maar aangezien deze momenteel nog niet voldoende voorradig is, wordt op het oogenblik in verscheidene winkels Britsch-fndische thee verkocht, waar van de prijs aanmerkelijk hooger is. Binnenkort wordt echter de goedkoo- pere soort verwacht. Aardapoelen. De minister van landbouw heeft be paald, dat het drogen van kriel en uit schot, behalve in de provinciën benoor den de lijn AlmeloZwolle, vanaf Maart wordt gestaakt. Vanaf 'dien da tum mogen alle aardappelen, die voor directe consumptie ongeschikt zijn, dus alle door bederf aangetaste aardappe- eenige huwelijksgeluk. Om zijnentwil ■nam ik -ook je moeder bij mij in huis, ofschoon ik haar nooit gezegd heb, dat ik de vrouw ben \Rn haren broeder. Ik was 'bang, dat ook zij onrechtvaardig jegens mij mocht worden, evenais de majoor dit was. Nadat de dood haar ons ontrukt heeft, minde i'k jou, Her- bert, als mijn eigen kind in den be ginne slechts daarom, omdat jij zijn neef bent, later om je zelven, om je mannelijk karakter, om je edel (hart." „En zoo lang ik leef, goede moeder", riep Herbert, „zal ik voor u een lief hebbend dankbare zoon en trouwe vriend blijven. De majoor spreekt er van, mij tot zijn erfgenaam te willen maken mocht hij werkelijk in dit on rechtvaardig voornemen volharden, dan zal ik met der tiid aan de weduwe en den zoon weten terug te geven, wat niet mij, maar hun toekomt en behoort. Doch ik geloof niet, dat het zoover ko men zal. ik heb vertrouwen op de toe komst, die den ouden stijfkop nog wei tot inkeer zal brengen." „Ook ik geef alle hoop nog niet op, al zou ik reeds op mijn sterfbed lig gen", antwoordde mistress 'Roeke. „De almachtige God zal zich nog wel over mij ontfermen en het verstand van mijn echtgenoot verlichten." 'Op dit oogenblik sloeg de klok aan den wand twaalf uur. Mistress Roeke stond op. (Wordt vervolgd.) s fl

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1919 | | pagina 1