\IDEN
NBURG,
KERS,
KERS.
HET PLEEGKIND
Itbode
JROUW
'BODE,
DINSDAG 11 MAART.
jwiel met
Banden.
everbaar.
aapkamer
Jaargang
19l9=s
Hansweert
ten eenige
OSJE
ROUW
udsfer
laalschap
pij m
vaart
BINNENLAND
FEUILLETON
Stads- enProvincienieuws
nd,
Int. 133.
gen 1 April, voor
kinderen, gemeub
;n keuken. 8rieven
o. 57 bur. „VI Crt."
FÜO* 59
Iraagd een nette
nende werken en
80 f200. Z. g.
AIÏËR, Steenweg
Donderdag en
of Vrijdag den
Idres bur. „VI. Ct."
|aagd een
16 jaar. Adres:
en 1 April een
lende wei ken en
■en bur.„Vliss.Ct."
[nette
Zaterdags, en
wasch bij zich
jtdresMevrouw
lerksche weg 62.
Adres
Bureau
rant."
;hting.)
Middelburg
erdam.
ek in Maart.
v. Midd.
7. Rott.
7.—
I 7.—
7
I ~~7 -
wordt desmor-
len.
(bekomen
IV. Transport en
n Erven G. VOS
3. EENHOORN
QQSTERHOUT
ARENOUT.
ADVERTENTIE-PRIJS
Van 14 regels ƒ0.70 voor iedere
regel meer 17'^j cent plaatsing 312 X
bij abonnement speciale prijs. Recla
mes 35 cent per regel. Dienstaanbie
dingen en dienstaanvragen 10. cent
Der regel, bij contante betaling.
Familieberichten van 6 regels
f 1.15, iedere regel meer I7!/2 cent.
ABONNEMENTS PRIJS
Voor Vlissingen en gemeenten op
Walcheren 1.70 per drie maanden.
Franco door het geheele rijk: ƒ2.
Week-abonnementen 13 cent. Afzon
derlijke nummers": 3 cent.
Nederland en België.
Door het „Comité de Politique! Nati
onale" werd Zondagmiddag in de
„Brasserie Flamandc" te Brussel een
meeting belegd ter bespreking van de
annexatiekwestie. Men weet aldus
meldt de Brussetsche correspondent
van „de Tel." dat dit comité annexi-
onisïische propaganda voert. De zaal
was propvol en nauwelijks was de
vergadering geopend of in den eenen
hoek v-an de zaal werd de „internatio
nale" en in den anderen 't „Wilhelmus"
gezongen, gevolgd door heftige woor
denwisselingen en een onbeschrijflijk
lawaai.
Voorzitter van de meeting wa.s de
heer Feron, afgevaardigde van Brus
sel. De heer Feron kondigde aan, dat
er gelegenheid tot debat zou zijn en
onmiddellijk daarna liet jacqmotie, een
van de syndicalistische leiders van het
„iMaison du Peuple", zich inschrijven,
maar het tumult bleef voortduren.
De lieer Pierard, redacteur van de
„Soir", nam het woord en -riep uit, dat
men in liet „afgestane Limburg" een
clerieale campagne tegen België orga
niseert. Een groep socialisten sciioid
Pierard uit voor „renegaat" Pierard
verklaarde daarop dat hij sprak na
mens de mijnwerkers van de „Borina-
ge." Onder groote opwinding besprak
de heer Not'homb de noodzakelijkheid
van de herziening van de tractaten van
1814 en 1839 en de 'heer .Crockaert be
toogde dat het land voortaan gevrij-,
v/aard moet worden tegen nieuwe aan
vallen.
De heer Destree nam vervolgens het
woord, maar de groep van Jacqmotte
schreeuwde „Renegaat en „Weg
met de annexionisten Men zong ver
volgens achter in de zaal de Internati
onale. Toen de rust was wedergekeerd,
besprak de heer Destree eveneens de
noodzakelijkheid van de herziening van
het tractaat van 1839. Hij verklaarde,
dat hij geen annexatie door geweld wil,
maar hij was een aanhanger van een
herziening der grenzen 'in overleg met
de belanghebbende landen.
Jaoqmotte viel hem in de rede en
riep uit, dat de bourgeoisie de oorzaak
van den oorlog is. Deze uitroep ontke
tende een nieuw tumult. Men riep dat
het Duitschland is, die den oorlog ge
wild heeft.'Men interpelleerde en schold
Jaoqmotte uit voor „Boche". Jacqmotte
riep uit, dat hij geen grenzen meer wil.
Maar men schreeuwde hem nogmaals
toe, dat Duitschland begonnen is.
De voorzitter las een motie voor, die
door de meerderheid van de aanwezi
gen werd aangenomen. Deze motie
drong aan op de herziening van het
tractaat van 1839,wenscht de regeering
geluk met afstand te hebben gedaan
van de gedwongen neutraliteit, begroet
de inwoners van Malmedy en van de
34)
„Ik richtte het lemmet op mijn eigen
borst en dreigde mij te doorsteken, als
:hij> nog slechts één stap voorwaarts
trad. Hij bleef besluiteloos staan op
dit oogenblik weerklonken haastige
schreden in de gang, een oogwenk la
ter vloog, door een schop er tegen, de
deur der kamer open en majoor War-
field, in volle uniform, maar het gelaat
naicenfoaar door woede, 'bleek als de
dood en met getrokken sabel, stormde
op Lenoir los. Bij zijn aanblik verloor
ik liet bewustzijn."
„Maar gij waart gered 1" riep Her-
bert bevend.
„'Gered... ja... maar desniettemin
verloren in de oogen van mijn echtge
noot. Toen ik bijkwam uit mijn on
macht, bevond ik mij alleen, verlaten,
zonder schutsel en nu vooir altijd, want
mijn man had mij verstoeten zonder
mijn verdediging aan te hooren, ja,
zonder zelfs maar te wachten tot ik
weder bij mij zelve kwam, was bij van
mij geweken. O, nu ontbrak 'het mij
niet aan uitdrukkingen, om in mijne
brieven hem al mijn leed af te schil
deren. ik, die in het geluk geen woor
den kon vinden om hem mijn dank
baarheid en liefde te 'betuigen, ik bezat
kantonnementen, die terug zuilen kee
pen tot het moederland en verzoekt aan
de Parijsche conferentie België de vrije
beschikking in tijd van. vrede zoowel
als oorlog over de Schelde te verzeke
ren, evenals de vrije doorvaart naar
den Rijn en dringt aan op toevoeging
lot België van het groothertogdom
Luxemburg.
De Scheide-kwestie.
In het Maart-nummer van het Tijd
schrift voor Geschiedenis, Land-"en
Volkenkunde, geeft prof. mr. j. A. van
■Hamel, onder den titel „de Schelde-
beslommeringen", een overzicht van de
verschillende Nederlandsch-Belgische
weslies, die verband houden met de
Schelde.
Prof. Van Hamel is van meening, dat
omtrent het handelsverkeer niets meer
regelen valt en dat een irecht van
doortocht voor een oorlogsdoel de Ne
derlandsche neutraliteit zou opheffen
en dus niet maar zoo 'kan worden foe-
gestaan.
Hij komt verder tot de 'Conclusie, dat,
ingeval de Volkenbond zou tot stand
komen, de internationale politiemacht
vel recht van doorvaart zou 'hebben,
althans wanneer Nederland tot den
bond zou toegetreden zijn.
Voor het geval dat de volkenbond
niet tot stand komt, meent hij de vol
gende oplossing te kunnen aan de hand
doen: terzijdestelling van ons sluitings-
echt van den Scheldemond, dat tevens
sluitingsplicht is, doch alleen ten aan
zien van de scheepsmachten, die in het
belang van de bescherming van België
en in overleg met iBelgië, maar Antwer
pen opvaren willen.
Wij zijn het, aldus zegt het „Vad.",
bijna eens met mr. van Hamel. Ook wij
zijn voorstanders van de opheffing van
ons sluitingsrecht en -plicht in zekere
bepaalde gevallen, echter alleen voor
'het geval dat de volkenbond wel tot
stand komt. Zonder verbetering van de
internationale rechtsorde zou het toch
niet zonder gevaar zijn, om, zooals mr.
Van Hamel voorstelt, de niet meer neu
trale regeering te Brussel te laten be
slissen wie in gevel van oorlog al dan
niet- langs onze Nederlandsche Schelde
zal mogen varen. Slechts in een 'beter
georganiseerde gemeenschap van sta
len mag het aan een der organen van
de gemeenschap overgelaten worden,
daaromtrent te beslissen en dan nog
alleen naar vastgestelde regels. Want
en dit is een tweede kleinigheid, die
ons verhindert mr. Van Hamei's beslui
ten in hun geheel te aanvaarden, men
mog toch niet over het hoofd zien, dat
het optreden der internationale politie,
evengoed als de regeeringspolitie der
verschillende staten aan wetten en con
venties zal gehouden zijn.
Nederlandsche binnenvaartschepen in
België.
(Bij informatie 'is gebleken, dat van
inbeslagneming van Nederlandsche
binnenvaartschepen, zooals door de
„iN. Cf." werd gemeld, door Belgische
autoriteiten in Brussel en Antwerpen
aan het departement van buitenland-
sche zaken iniets bekend was. De
„Maasbode" maakt hierbij de opmer
king, da.t de binnenvaartschepen geen
nationaliteit en geen vlag voeren, zoo
dat daarop geen angarie-recht van toe
passing is. Een angarierechf van 183o
is trouwens onbekend. Voorzoover het
wordt erkend, dateert dit uit de 14e
eeuw.
De verdragen van 1839.
iDe „Temps" zegt, dat de beslissing
van de conferentie om de verdragen
van 1839 af te schaffen, ter kennis ge
bracht zal worden van de Nederland
sche regeering, aan welke gevrpagd
zal worden te verklaren, of zij goed
keurt, dat de verdragen een ondeelbaar
geheel vormen, hetwelk als zoodanig
herzien moet worden.
Het broodrantsoen.
Naar uit informatie ter bevoegder
plaatse is gebleken, bestaat er geen
grond voor de meening, als zoude ver-
t moedeiijk in Mei de broodirantsoenee-
ring een einde nemen en in verbatyd
l daarmede' de broodkaarten verdwijnen,
i (Het verstrekken van broodkaarten
I hangt niet alleen samen met de rant-
i soeneering in het algemeen, welke
j op dit oogenblik nog beheerscht wordt
door de mogelijkheid van aanvoer uit
Amerika, maar ook met liet beschik
baar stellen van goedkoop bruinbrood,
waarvan, met het oog op den toeslag
die van 'overheidswege op dit brood
wordt gegeven, steeds slechts een be
paalde hoeveelheid door den houders
eener kaart kon worden gekocht.
Voorioopig is dan ook nog geen
spreke van afschaffing der 'broodkaart.
in aansluiting 'bij 'het bovenstaande
wordt aan „de Avondp." van andere
zeer bevoegde zijde nog medegedeeld,
dat zoolang van rijkswege op het
brood in het algemeen zooveel wordt
toegelegd, er geen sprake van kan zijn
het broodverbruik geheel vrij te later..
Daarbij komt, dat zoolang er geen v il-
doende scheepsruimte en bunkcrkolen
zijn, de aanvoer van broodgraan en
meel beslist onvoldoende is om de
rantsoeneering op te heffen. Gelijk
reeds bij de interpellatie-Otto over de
Scheurwet door den minister van land
bouw werd medegedeeld, zullen onze
door Amerika gerequireerde schepen in
de eerste plaats kolen uit Amerika aan
te voeren hebben, wanneer wij over die
schepen de vrije beschikking zullen
hebben teruggekregen, en een groot
deel van die kolen zal noodig zijn voor
onze fabrieken, welke thans door ge
brek aan de noodige brandstof niet
kunnen werken. Zoolang de geregelde
aanvoer van kolen uit Duitschlano niet
opnieuw verzekerd 'is, zal dus slechts
een betrekkelijk klein deel onzer
scheepsruimte voor den aanvoer van
graan en meel beschikbaar blijven.
Vrijgeving der slachtvetten.
In tegenstelling met de berichten,
waarin een bepaalde datum wordt ge
noemd waarop de slachtvetten zullen
worden vrij gegeven, verneemt men,
dat hieromtrent nog geen beslissing is
genomen, Het blijft dus vooralsnog
mogelijk, 'dat deze vrijgeving zal ge
schieden vóór de algeheele opheffing
der vefrantsoeneering, welke zooals
wij reeds meldden met Mei kan wor
den tegemoet gezien.
Kapitaalvorming de voornaamste
levensvoorwaarde.
'Het grootste gevaar, dat de samen
leving in deze dagen dreigt, is dit, dat
het voortbrengings-proces door onbe
zonnen proefnemingen wordt gestoord,
betoogt dc „Vrijzinnig-Democraat."
De revolutie vernietigt 'Mie discipli
ne de militaire discipline het allereerst
en dan de organisatorische in het bur
gerlijk leven.
Er wordt luk-raak geregeerd en luk
raak gestaakt. 'Nu er afgerekend wordt
met „de bourgeoisie" komen proleta
riërs op de leidende plaatsen daar al
thans, waar de revolutie radicaal is ge
weest. Het is daar ondemocratisch, dat
nu, in mijn ongeluk, de welsprekend
heid der wanhoop, waarmee ik mijn
■onschuld 'bezwoer. Maar mijn brieven
'bleven onbeantwoord ik wilde hem
in 't fort bezoeken... men gaf mij, op
zijn bevel geen toegang. Alles, wat hij
mij liet zeggen, was, dat hij dood was
voor mij ,en voor ions kind en ik God
moest 'danken, dat hij geen andere
wraak op mij nam, dan mij met zijn
diepste verachting te straffen. Nieuwe
brieven, waarin ik hem bezwoer, ter
wille van den kleine, niet in blinde
ijverzucht en woede een groote on-
recthvaardigheid aan ons te begaan en
mij te hooren, werden mij ongeopend
terug bezorgd, met de bedreiging, dat
hij mij als een gemeene meid door de
soldaten tot zwijgen zou laten brengen
wanneer ik hem nog verder lastig viel.
Ook verboiod 'hij mij en ons kind ver
der zijn 'naam .te dragen."
„Arme moeder en gij waart nog
geen achttien jaar en bezat vader noch
moeder, broeder, vriend noch zuster,
die zich uw tot konden aantrekken, ja,
niet eens het noodige geld om een ad-
vokaat in den arm te nemen, om uwe
belangen te verdedigen", klaagde Her-
bert met tranen van het diepste mede
lijden in de oogen.
„'Een advocaat Waartoe Ik zou
nimmer een proces hebben gevoerd, al
ware dit ook in mijn macht geweest",
antwoordde mistress Roeke. „Mijn po
sitie als vrouw en moeder, mijn liefde
en hulpeloosheid waren ontoereikend
om bij m'in echtgenoot mijn voorspraak
te zijn, wat 'zouden dan ouders, vrien
den, bloedverwanten lof advocaten ver
mogen
„Inderdaad, arme moeder, gij kunt
wel gelijk hebben", gaf Herbert toe.
„Tegenover zulk -een monster, dat u
zonder erbarmen verliet en achttien ja
ren lang schandelijk aan 'armoede en
ellende prijs gaf, was niets te begin
nen."
„Neen, neen, Herbert, wees niet zoo
streng in je oordeel tegen hem. Bedenk,
'hoezeer de sciliijn tegen mij was dat
moet ik zelf toegeven. Ook ben ik in
mijn hart nooit boos op hem geweest.
Ik verlies niet uit het oog, dat alleen
een treurig noodlot, maar niet hij,
schuld is van mijn ongeluk
„Mijn hemel, hoe is het mogelijk
riep Herbert. „Gij koestert nog zoo'n
hemelsche toegevendheid jegens hem,
die u niet eens aanhoorde, die u en uw
zoon vervloekte, zonder <u toe te staan,
u te verdedigen
„En al hadde hij zulks toegestaan
Zijn vertrouwen was nu eenmaal ge
schokt door feiten, welke niet waren te
loochenen zou hij aan mijn woorden
geloof géhec'ht hebben De nietswaar
dige schurk, die het op mijn ondergang
had toegelegd, werd door Warfield in
huis aangetroffen. Kon ik bewijzen, dat
hij met geweld was binnengedrongen
Zelfs dia.t ik inij gewapend had met een
dolk, gold in de oogen van mijn man
voor een snel bedacht comediespel,
aan deze proletariërs eischen zouden
worden gesteld van zekere ontwikke
ling en kennis. Zoo zijn onder de moei
lijkste omstandigheden, die de regee-
rinr» kan beleven, de teugels hier en
daar in handen van lieden, wie het aan
alle kennis'en ervaring ontbreekt. Zij
zullen een nieuwe maatschappij voor
bereiden. Men zql proeven nemen mei
de socialisatie.
Er zijn ten aanzien van deze levens
vragen voor de maatschappij zonder
linge denkbeelden gangbaar. Zoo lezen
wij in een Nederlandsch socialistisch
orgaan, dat kapitaalvorming de levens
voorwaarde is van de kapitalistische
maatschappij.Alsof de kapitaalvorming
niet de levensvoorwaarde was van elke
maatschappij, zoo goed van de commu
nistische als van de kapitalistische
Meent men, dat in de communisti
sche maatschappij geen kapitaal be
hoeft te worden gevormd, dan zal dit
communisme stellig niet van langen
duur zijn 't zal op gaan in honger
snood N
Zuinig beheer en besparing zijn
eischen voor den Staatsleider óók on
der het communisme. Slechts dan zal
men ruimer kunnen leven, indien het
communisme belangrijk grooter op
brengst zal geven van de voortbren
ging, zoodat men, .ondanks sterker be
sparing, toch meer zal hébben om te
verbruiken. Daarom stelden de Duit-
schers een commissie in om te bestu-
deeren of door socialisatie de op
brengst zal worden vergroot. Daarop
alleen komt het aan
Een algemeene democratische partij.
De vrijzinnige kiesvereeniging te
Leeuwarden heeft met algemeene stem
men een motie aangenomen, waarin
het hoofdbestuur van de Liberale Unie
wordt uitgenoodigd, zich in verbinding
te stellen met het hoofdbestuur van den
Vrijzinnig-Dernocratischen Bond, ten
einde zoo spoedig mogelijk over te
gaan tot de oprichting van één groote
Democratische partij.
fn een andere motie wordt de afdee-
ling Leeuwarden van den Vrijzinnig
Democratischen iBond uitgenoodigd,
stappen te doen om te geraken tot het
opmaken van één gemeenteschappeiij-
ke candidatenlijst.
Meerdere belangstelling in den soldaat.
De minister van oorlog heeft bepaald
dat voortaan bij inlijving van dienst
plichtigen door den onmiddellijken
chef aan de ouders of voogden kennis
moet worden gegeven van het korps,
wapen en garnizoen waarbij hun zoon
of pupil is ingelijfd en van den naam
van den betrokken compagnies-, eska
drons-, batterij-commandant, benevens
diens adres in de kazerne.
Bovendien behooren de ouders en
voogden mededeeiing te ontvangen van
de in het garnizoen van indeeling be
staande militaire tehuizen, kerkgenoot
schappen en ziekeninrichtingen aange
wezen voor verpleging van militairen,
terwijl bij opname van een dienstplich
tige ter verpleging in een hospitaal of
andere ziekeninrichting, steeds de
puders of voogden 'in kennis behooren
te worden gesteld.
Dierenbescherming.
'De Ned. Vereeniging tot bescherming
van dieren heeft een adres gericht tot
den minister van justitie, waarin zij er
op wijst, dat zich steeds meerdere ge
vallen voordoen dai dieren door nala
tigheid en verwaarloozing aan den
hongerdood worden blootgesteld, zon
der dat er termen gevonden kunnen
voor een goedkoopen heldenmoed, zoo
ais hij het geliefde te noemen, daar ik
wel nooit van plan zou zijn geweest
mij te dooden. Zoo dacht en denkt nog
heden majoor Warfield over mij zal
het mij nooit gelukken, hem zijn dwa
ling te ontnemen
„God geve het rieo Herbert. „Wat
echter mij betreft", voegde hij er bij,
„zal ik niet eerder rusten, dan totdat
'hij op zijn knieën u vergiffenis af
smeekt, voor 'hef hemeltergend onrecht,
waaronder hij u lijden Iaat."
„Goede Herbert Zal u dat ooit ge
lukken hernam mistress Roeke met
ongeloovig hoofdschudden. „Tot dus
verre stuitte alles, wat ik ter mijner
verdediging aanvoerde, af op de kop
pigheid, waarmede hij hardnekkig een
minachtend ongeloof tegenover mijn
woorden stelde. Ik had in mijn 'brieven
God als getuige mijner ^onschuld aan
geroepen en zijn antwoord luidde, dat,
wat hij met zijn eigen oogen gezien
had, zich niel uit het hoofd liet praten.
Je ziet wel, lieve Herbert, dat het je
moeielijk zal vallen ik zelf gaf die
viruchtetooze pogingen op en leerde,
met Gods hulo, mij. in mijn lot schik
ken. .En God _was mij barmhartig
schonk hij mij niet tot troost een zoon,
dien Hij liet opgroeien tot een braven,
talentvollen en krachtigen jongeling
Ook bewaartle Hij mijn hart voor bit
terheid, want trots alle onrechtvaardig
heid bemin ik nog mijn echtgenoot met
al de innige liefde vaq mijn eerste en
worden om tot vervolging over te gaan
daar het, volgens ons Wetboek van
Strafrecht, geen strafbaar feit betreft.
Er op wijzend, dat o.m. op 1 Februari
j.l. 871 legerpaarden, bestemd om te
worden afgeslacht" door het bureau
voor vee en paarden aan slagers wer
den verkocht, waarvan sommigen de
dieren eenige dagen zonder voedsel
hebben gelaten, terwijl iets dergelijks
is geschied met een In November ver
voerde partij slachtkalvoren, dringt
adressante er bij den minister ,op aan
dat hij termen moge vinden het daar-
1 heen te leiden dat ook afkeurenswaar
dige nalatigheid strafbaar gesteld
worde.
De Spaansche griep.
Het Centraal Bureau voor de Statis-
j riek geeft in de „Staatscourant" een
overzicht van de sterfte aan influenza
en aan die ziekten, die haar gewoon
lijk vergezellen, in de maanden, waarin
tie influenza-epidemie heeft geheerscht.
Uit dit overzicht 'blijkt, dat die sterfte
in Januari veel minder dan de helft
van December is geweest, toen zij
reeds minder dan éénderde van die van
November uitmaakte. In meerdere of
mindere mate heeft die daling tot op
de kleine helft zich in alle provinces
voorgedaan, doch is zij hef sterkst ge
weest in die provincies, die in Decem
ber nog vrij hooge cijfers hadden. In
Drente is zij van 17.38 in December op
3.88 in Januari teruggekropen en dus
tot op een klein vierde deel verminderd.
Groningen verminderde van 12.08 op
4.02, dus tot op éénderde. Het geringst
is de afneming der sterfte geweest in
Overijsei, de provincie, die gedurende
het heerschen der epidemie hel meest
werd geteisterd, waar zij daalde van
10.09 tot slechts 6.84 of van 100 op 68,
en in Gelderland, waar zij van 8,23 tot
slechts 5.56 terugging, dat is van 100
tot iruim 67, en deze beide provincies
wijzen dan ook de hoogste sterftecijfers
voor Januari aan. Het geringst was de
sterfte in Zeeland, 2.15 per 1000, de
provincie, die na 'Noord-Holland, met
een sierfte van 2.75 per 1000, het minst
aan de imluenza-epidemie te lijden ge
had heeft.
VLISSINGEN, 11 MAART.
AGENDA VAN HET DISTRIBUTIE
BEDRIJF.
WOENSDAG 12 MAART
N. O. T.
Een circulaire van de N. O. T. hou
dende 'bepalingen omtrent aanvoer van
goederen, lief voor belanghebbenden
ter inzage op het distributiebureau.
De theeprijs.
Alleen de maximumprijs van Java-
thee bedraagt ƒ1.45 per >/2 K.G., maar
aangezien deze momenteel nog niet
voldoende voorradig is, wordt op het
oogenblik in verscheidene winkels
Britsch-fndische thee verkocht, waar
van de prijs aanmerkelijk hooger is.
Binnenkort wordt echter de goedkoo-
pere soort verwacht.
Aardapoelen.
De minister van landbouw heeft be
paald, dat het drogen van kriel en uit
schot, behalve in de provinciën benoor
den de lijn AlmeloZwolle, vanaf
Maart wordt gestaakt. Vanaf 'dien da
tum mogen alle aardappelen, die voor
directe consumptie ongeschikt zijn, dus
alle door bederf aangetaste aardappe-
eenige huwelijksgeluk. Om zijnentwil
■nam ik -ook je moeder bij mij in huis,
ofschoon ik haar nooit gezegd heb, dat
ik de vrouw ben \Rn haren broeder. Ik
was 'bang, dat ook zij onrechtvaardig
jegens mij mocht worden, evenais de
majoor dit was. Nadat de dood haar
ons ontrukt heeft, minde i'k jou, Her-
bert, als mijn eigen kind in den be
ginne slechts daarom, omdat jij zijn
neef bent, later om je zelven, om je
mannelijk karakter, om je edel (hart."
„En zoo lang ik leef, goede moeder",
riep Herbert, „zal ik voor u een lief
hebbend dankbare zoon en trouwe
vriend blijven. De majoor spreekt er
van, mij tot zijn erfgenaam te willen
maken mocht hij werkelijk in dit on
rechtvaardig voornemen volharden,
dan zal ik met der tiid aan de weduwe
en den zoon weten terug te geven, wat
niet mij, maar hun toekomt en behoort.
Doch ik geloof niet, dat het zoover ko
men zal. ik heb vertrouwen op de toe
komst, die den ouden stijfkop nog wei
tot inkeer zal brengen."
„Ook ik geef alle hoop nog niet op,
al zou ik reeds op mijn sterfbed lig
gen", antwoordde mistress 'Roeke. „De
almachtige God zal zich nog wel over
mij ontfermen en het verstand van mijn
echtgenoot verlichten."
'Op dit oogenblik sloeg de klok aan
den wand twaalf uur. Mistress Roeke
stond op.
(Wordt vervolgd.)
s fl