friesland)
mii.
ITBODE.
5TERS
rcsfbode
ggdisnstbcde
DIIMSOAG 4 FEBRUARI.
FEUILLETON
HET PLEEGKIND
Stads- en Provincienieuws
sa d.
2010
ELI E R.
NSTBÖDE
1919
stlbode
tackappij van
mid
BINNENLAND
Mo- a9
er/s de Jam beu s
lerkhof.
RES VOOR
aanbevelend,
l\ 0
dj),
Ksrifeer 138
EUZEN.
ERSOON zag zie'?
gtieden gaarne ge-
mgcusegen een of
ver te nemen. Br.
Ëurtau „VI. Crt."
ENS vraagt een
utfrsuw, 43 jaar,
als
)UOSTER
ijks, ook genegen
wcrkaian .een hu-
aan.
o „Hi.ishoudster",
Courant".
O
t V, Prins Hendrik
voor direct een
TBODE
ankemcnde
'cmgjd.
iOS CHIC".
eerder wordt ge
ile
riach', tegen hoog
enbmeaa „Vliss.
nette
17 jaar.
33.
»a«d
Vliss. Cour."
chting.)
Middelburg
e r d a m.
k in Februari.
v. Rott.
v. Mi4a
T.m. 7.
7.—
7.'—
7.—
7.—
wardt desmor-
•en.
bekomen
V Transport en
t Êrven G VOS
3 EENHOORN;
■OOSTERHOUT;
A.RENOUT.
VLISSINGSCHE COURANT
ADVERTENTIE-PRIJS
Van 14 regels ƒ0.70 voor iedere
regei meer 17*4 cent plaatsing 3i2 X
bij abonnement speciale prijs.. Recla
mes 35 cent per regel. Dienstaanbie
dingen en dienstaanvragen10 cent
per regel, bij contante betaling.
Familieberichten van 16 regels
f 1.15, iedere regel meer 17Va ee"t.
ABONNEMENTS-PRIJS
Voor Vlissingen en gemeenten op
Walcheren 1.70 per drie maanden.
Franco door het geheele rijk: ƒ2.—.
Week-abonnementen 13 cent. Afzon
derlijke nummers 3 cent.
De Schelde-kwestie.
In bet „Nederiandsche Zeewezen"
komt C. K. in een goed gedocumenteerd
artikel op tegen de valsche argumenten
van Belgische zijde, met name van het
Brusselsche blad „Ie Soir" over de
overeenkomsten inzake de Schelde tus-
schen Nederland en België.
Met al die valsche argumenten en
drogredenen is het .België te vdoen om
de Schelde en een deel van Zeeland
van ons land af te .rukken, als de groo-
te mogendheden hun maar ter wille
zijn. I.ntusschen, de liefde tot ons land
en de verontwaardiging tegen deze
plannen laait hoog op hier in Zeeland,
vooral in Zeeuwsch-Vlasmderen. Kalm
zijn de menschen, dat is de volksaard,
maar grimmig, vastberaden ook. De
boeren hier hebben één vast besluit, en
■1: dat is liever dan ons iand aan België
over te leveren, de sluizen open en de
dijken door en bet land aan de zee terug
gegeven.
En dan zet C. K. de puntjes op de i.
Hij toont daghelder aan, dat de Schelde
van. Vlissingen tot Antwerpen, het ge
heeie Nedertemdsche gedeelte, uitste
kend bevaarbaar is, de diepgang voor
zware schepen zeer voldoende en voor
de betonning en verlic ting nauwlettend
zorg wordt gedragen. Geheel anders is
de toestand op het Belgische gedeelte.
Daar zijn de krommingen en daardoor
veroorzaakte verzandingen van dien
aard, dat het noodzakelijk was voor
liet [Belgische riviervak voor zware
schepen bijzondere reglementen en sei
nen im te stellen.
Uit dit alles blijkt wel dat het Bel
gische rivierdeel in zeer veel ongunsti
ger conditie verkeerde dan zulks met
het Nederiandsche het geval was.
Dat zuLks door de natuur veroorzaakt
is, en buiten menschenmacht, is voor
België ,nief zeer gelukkig, doch feit is
het dat het Nederiandsche deel der
Schelde door de gesteldheid der vaar
waters, hun betonning en verlichting,
de schepen toeliet te allen tijde op en
af te varen, dus de scheepvaart niet
ophield, terwijl juist de gesteldheid der
vaarwaters op 'het Belgisch gedeelte
oorzaak was v.an vertraging, dus de
scheepvaart wel oponthoud bezorgde.
(Niet de betonning en verlichting op
laatstgenoemd gedeelte. Deze was vrij
wel uniform aan de Nederiandsche en
noeci in orde, hoewel vooral in de
bochten de afstanden zoo kort waren,
dat de verlichting niet volkomen leiding
kon geven.)
Wanneer de scheepvaart dus ver
meende reden tot klagen te hebben in
zake oponthoud der schepen (en daar
komt toch ten slotte alles op neer)
door de gesteldheid der vaarwaters,
dan komt zulks geheel voor rekening
van België. Op België's rivierdeel zaten
Bé oorzaken, niet op het Nederiandsche
4)
„Wat, drinkt u geen punch riep
majoor Warfield, die zulks eenvoudig
niet kon begrijpen. „Kóm, kom, een glas
punch moet u drinken; dat verwarmt de
maag en gij zult, waarachtig, het wei
kunnen, gebruiken. Natuurlijk blfjft u
van nacht hier."
„Neen, ik kan iniet, sir. Ik dank u
vriendelijk, want ik moet over een paar
minuten weder weg."
„Wel zeker, waarom niet Wat valt
u in 'Het is bij middernacht en het
sneeuwt vrnn waar ben je me."
,Het spijt mij zeer, sir, dat ik van uw
gastvrijheid geen gebruik kan maken,
maar ik ben integendeel gedwongen, u
mee te inemen."
„Mij... mij... mede te nemen?" riep
Warfield: „Neen, maar waarachtig, eer
waarde, daar debiteert u een kostelijke
grap. Ha, ha, ha, ha I"
"Sif, er is geen spake van, een grap.
Woo! zal u ongetwijfeld wel gezegd
hebben, dat ee.n u.torst gewichtige zaak
mij tot u brengt."
„Jawel. Maar wat is dat, sir?"
„In de hut van de oude Hat, bij de
neksertgroeve, ligt een vrouw op ster-
deel. Ons land kan daarvoor geer.erlei
blaam treffen.
Wat de toegangen, tot de Schelde
betreft, Wielingen en Oostgat, deze wa
ren Tuim en diep enoeg, om schepen
toe te laten, waarvan wij op heden
nog maar droomen. Alleen de Saröijn-
ge-ul bij Vlissingen is een zwak punt,
maar dat zeegat kan men verwijden
de schepen kunnen de Wielingen bin-
nenloopen.
De verlichting van die zeegaten is
van Belgische zijde allertreurigst in
vergelijk vam de Nederiandsche licht
schepen.
Ook wat den loodsdienst aangaat,
"betoogt de schrijver dat Nederland aan
zijn verplichtingen ten volle voldoet en
Steeds voldaan heeft.
Nederland zoo besluit de schrijver
-wil naar zijn beste vermogen mede
werken om de toegangswegen tot Bel
gië's Antwerpen, en ook tot de belang
rijke handelsstad Gent, in uitnemenden
staat te honden voor zoover dit Neder-
iandsch gebied betreft vrij en onbe
lemmerd, zullen wij zorgen, zal handel
•en scheepvaart zich daarover kunnen
bewegen met al hun moderne middelen,
doch wij houdt het ons ten goede,
„wij witten baas blijven in ons eigen
huis 1"
Zeeuwsch-Vlaanderen.
De annexatie-lust van een deel der
Belgische pers heeft dir. J. de Hullu,
rijks-archivaris te 's-Gravenhage, een
geboren Zeeuwsch-Vlaming, naar de
pen doen grijpen. Hij heeft een brochu
re samengesteld, getiteld „Zceuwsch-
Viaainderem door historie en volksaard
No o r d-Ne d orland sch geb ied
■Deze brochure is uitgegeven door
Martinus Nijhoff te 's-Gravenhage.
Wij zulten de conclusie van dr. de
Hullu uit zijn brochure overnemen,
waaruit duidelijk, de begeerte van dit
deel van onze provincie blijkt om deel
te blijven uitmaken van Nederland.
Dr. de Hullu zegt daarin het volgen
de
„Noch in 1814 .noch in 1830 heeft de
bevolking ook maar de allergeringste
begeerte aan den dag gelegd om van
Noord-Nedertend afgescheurd en aan
België geplakt te worden. Integendeel,
zij heeft in beide die jaren metterdaad
getoond onder peen andere souvereini-
teit te willen staan dan die van hei ge
liefde Huis van Oranje. Het tegenwoor
dige geslacht begeert dit niet minder
vurig dan de vaderen nu 88 en 100 jaar
geleden. Zeeuwsch-Vlaanderen moge
eenmaal, in lang vervlogen tijden, deel
hebben uitgemaakt van het graafschap
Vlaanderen, het verschil in bestuur,
in tradition, in afstamming, zeden, taai-
eigen, heeft gedurende de twee, drie
eeuwen en meer, dat zij met Noord-Ne
derland verbonden zijn geweest, op de
bewoners een, eigen stempel gedrukt,
hun een karakter geschonken onuitwis
baar Nederiandsch, tof in den diepsten
grond afwijkende van den Belgischen
volksaard. Zij zijn zich daar ten volle
van bewust, zij gevoelen zich in hart
en nieren Hollanders, zij blijven Konin-
ptn. Wil'helmina houw en trouw, even
innig als de ingezetenen van welk an
der gedeelte van het koninkrijk der
Nederlanden."
De dank van Antwerpen aan
Neder,and.
De gemeenteraad van Antwerpen
heeft Zondag in tegenwoordigheid van
vele belangstellenden op piechuge wij
ze de gezanten van de Vereenigde
Staten, Spanje en Nederland entvan-
ven, die u voor haren dood wenscht te
spreken."
„Wel ja, dacht ik het niet," riep de
oude heer wrevelig. „Er zijn nog geen
vijf minuten verloopen, kedert ik mij
geluk wenschte, geen dokter of geeste
lijke te zijn, daar het anders ook mij
kon gebeuren, midden in den nacht er
uit te moeten... En nu verlangt een
stervende naar mij?... Waarachtig, ik
zou wel eens willen weten, waarin i k
haar helpen kan. daar ik noch lichame
lijke, noch geestelijke hulp kan bren
gen."
„Zijt gij nietkortelijks tot vrede
rechter benoemd, sir zei de pastoor.
„Zekerlijk I U wilt daarmede toch
niet zeggen, eerwaarde, dat ik daarom
midden in den macht en bij. zulk een
weer er uit moet, om een oude vrouw
te zien sterven Neen, neen, vraag iets
verstandigere van mij, sir, en ik zal er
mij gewillig in schikken: Wool, haal
mijn beurs uit mijn jaszak, en geef haar
aan zijn eerwaarde wek vervolgens
miss Codiment en zeg haar, dat zij een
mand moet nemen en daarin alles pak
ken, wat een arme vrouw, die op ster
van lig, .noodig .kan hebben, en draag
jij die mand' dan naar de hut van de
oude Hat, aan de heksengroeve... U
ziet, eerwaarde, ik ben tot alles bereid',
maar verlang van mij niet, dat ik er zelf
heenga..."
„En toch, sir, moet ik er op aandrin
gen, daar deze vrouw u belangrijke me-
gen. De burgemeester begroette hen
namens de stad ais groote vrien
den van Belt» en veikiaarde: Als wij
in de meest sombere tijden vol ver-
trouwen zijn gebleven in de eindover
winning van het recht, is dat voor een
groot deel te danken aan den voort-
durenden steun en de vriendschap van
de gezanten, die onze belangen be
hartigden. De burgemeester herinnerde
aan de tragische dagen van de arbei
ders beponaties en zeide. dat de neu
trale gezanten al het mogelijke hebben
beproefd voos de veiligheid der Bel
gen Dank zij hun lus chenkomst, is
men g conflict veimeden. Maar vooral
door hun werken op het gebied d< r
levensmiddcleuvoorziening zuilen hun
namen in de herinnering van allen
gegrift blijven en in de annalen der ge-
schedenis worden vermeld.
Daarna werden hun de d ploma's van
eereburgerschap overhandigd.
De heer Van Vollenhsven zeide
dat het voor de Nederiandsche regee
ring een gronte vo'doening was ge
weest, hup ie beden naar de mate
ha'er mid telen er, een steun te zijn
voor de Belgische bevoik:ng, vooral
voor die van Antwerpen, die ais gevolg
van de ooriogsnoodzaak naar Neder
land moest vluchten
Vervo'gens sprak hij ever de zwakke
geesten, die zich voor ware Vlamingen
trachtten uit te geven en tweedracht
wilden zaaien, maar die er niet in
slaagden, de eerlijkhe'd en de tiouw
van het Belgisch volk te verminderen.
Daarna prees hij de Antwerpsche
kunst.
Brand Whitlok en Villa Lobar be-
tu'gden op hun beuri hun dark voor
de bewezen eer. Zij herinnerden aan
de rol, welke Antwerpen tijdens den
oorlog heeft gespeeld en eindigden
met hun beste wenschen uit te spre
ken voor de ontwikkeling en den
b oei van de havenstad Antwerpen en
geheel België.
Een Nederiandsche commissie voor de
verwoeste streken in Frankrijk
Teneinde een biijk van belangstel
ling te geven in deu toestand van de
door der. oorlog veiwoeste streken, en
rate gaan in hoeverre met Nederiand
sche medewerking in de behoeften daar
van z<%,kunnen worden voorden, zal
[Zich rrfeden loop der volgende wetk
een commissie naar Parijs begeven; om
aldaar met de door de Framche regee
ring aangewezen autoriteiten en licha
men ter zake besprekingen te voeren.
De commissie zal btsiaan uit de na
volgende heeren Joost van l oilenho-.
ven, directeur van de Neder!. Bank as
voorzitter, Dr Lovinck, commissaris-
gent raai van Landbouwproduelie, Van
Sandick, algemeen secretaris van het
Kon. instituut van ii genieurs, mr.
V asnderen, voorziiter van de Maat
schappij van Nijverheid, Veute, van de
firma Mirandoüe en Voute, voorzitter
van het centraal Comité voor de ver
zorging in Nederland van Fransche kin-
de. tn uit het bezette gebied, terwijl
als secretaris fungeeren zal de heer A
E Dinges, ingenieur, chef van het
bouwkundig bureau der Staatsmijnen te
Heerlen.
Officieel publiciteitsbureau.
De „Res.-bode" deelt mede, dat onze
R geering sinds eenigen tij i ir. onder
handeling is om een soort off cieel pu
bliciteifsbureau in te richten, waar met
name ook met foto's gewerkt zal wor
den, om het buitenland beter inzicht te
geven in onze toestonden.
Actie va» het spoorwegpersoneel.
In verband met de beslissing die deze
week de minister van waters'aat zal
nemen ten aanzien van de officietle
vaststelling der nieuwe ioonregel ng
voor het spoorwegpe soneel is tegen
Maandag 10 Feb uari as. te Utrecht
een buitengewoon congres belegd met
de be-turen der aangesloten plaatse
lijke afdrelingen, om nader te ovei we
gen wat zal moeten gebeuren voor het
geval de voorgestelde regeling der di
recties door den Minister ongewijzigd
zal worden aangenomen en dus met de
wen«chen der organisaties gc-en of on
voldoende rekening zal zijn gehouden.
VLISSINGEN, 4 FEBRUARI.
Kerk en Staat.
Het Centraal Comité der anti-rev.
par ij heelt oeriotc-n een commissie voor
Grondwetsherziening te benoemen, die
o in. het vraagsiuk van de verhouding
van Keik en Siaat zal or.dei handen
nemen.
dedeelingen heeft te doen."
„Gewichtige mededeelingen
„Zij heeft u dingen te zeggen, waar
van zij getuigde, dat zij voor u van het
grootste belang zijn."
„Voor mij?... Dingen van het hoog
ste belang?... Wie is die vrouw?...
„Kent gij haren naam?..."
„Ja, sir. Zij heet Granny Creweil, die,
zooals ge u zult herinneren, dertien of
veertien jaar neleden zoo plotseling uit
deze streken is verdwenen."
„Granny Creweil herhaalde de
majoor, „ja, ja, wel zeker, ik herinner
het mij. Me.n kon haar verdwijning niet
verklaren en vermoedde, dat er een of
andere misdaad aan haar gepleegd was."
„Dat. is het ook, sir. Zij werd destijds
met geweld geschaakt."
„Geschaakt?" riep Warfield ten
zeerste verrast. „Geschaakt en dat eene
vrouw, die destijds al dicht bij de zestig
was
„Ja, sir. Geschaakt, om als onvrijwil
lig werktuig te dienen voor een mis
daad, die ik u onthullen zal."
„Maar mijn hemel, pastoor, waarom
heeft u mij dat niet terstond gezegd
riep nu de majoor, terwijl hij uit zijn
bed sprong en zich onmiddellijk begon
aan te kleeden. „Er is hier dus sprake
van een misdaad 1 O, dan... dan is het
natuurlijk mijn plicht, mij tot die onge
lukkige te begeven 1 Wool vervolgde
de majoor, „ga maar beneden en wek
John. Zeg hem, dat hij den muilezel
AGENDA VAN HET DISTRIBUTIE
BEDRIJF.
WOENSDAG 5 FEBRUARI
Geldigheid broodkaarten
De aandacht wordt er ep gevestigd,
dat men op Ce nieuwe broodkaarten de
hoeveelheid brood kan betrekken, die
ook indtrdaad op de bons is vermeld.
Dus op een bon van 400 gram ont
vangt men ook 400 gram brool en
geen 800 gram, zooals tot dusver het
geval was.
Thee.
Het ligt in het voornemen van den
minister van landbouw, nijveiheid en
handel om, onmiddellijk na af oop van
de thans reeds aangekondigde distri
butie van thee, weke op 7 Februari
a.s. aanvangt, een proef te nemen met
herstel van den gebeelen viij ;n handel.
-E)e datum, met ii gang van we;ken
in rijen loop van Februari maximum
prijs" en distributerege ing voor zoover
thee betreft, zullen worden opgeheven,
zal nader worden bekend gemaakt.
Kaas
Het rijkskantoor voor melk en kaas
deelt mede, dat het door omstandig
heden niet mogelijk is, de wintervoor
raadkaas (seizoen 1918) te voorzien
van ten pnkmerk, zooals aanvankelijk
de bedoeling was
Ter onderscheiding van de jonge
kaas zal de teiroenksas 1918 daarom
tot nader order worden voorzien van
een riismeik inplaats van een prikmerk
en wel
De Edammer 40 plus seizoen 1918
met V 40
De Edammer 30 plus seizoen 1918
met V 30.
De Edammer 20 plas seizoen 1918
met V 20.
Meikbons.
Wij noodigen de ingezetenen nogmaals
dringet d uit aan de melkhandelaren
geen bons af te geven, waarop niet de
hoeveelheid meik is ontvangen, waarop
zij recht geven.
Doet men zulks toch, dan stelt men
de melkverkoopers in de gelegenheid
te knoeien en men wordt dan van die
knoeierij natuurlijk ook zelf het slacht
offer.
van pastoor im den stal brenge en van
voedsel voorzie. Dan moet hij de twee
groote hengsten inspannen... hij moet
den gesloten landauer nemen, hoor je
en de lantaarns aansteken, want het is
een slechte weg en pikdonker. Maak
toch de deur dicht 1 Neem mij niet
kwalijk, eerwaarde, maar dat ongeiuks-
kind heeft de onzalige gewoonte, altijd
tusschen deur en drempel te blijven
staan, als men hem iets opdraagt."
De goede pastoor knikte glimlachend
met het hoofd. 'Hij kende de opvliegend
heid van den majoor, die bij alle ge
neigdheid om eensklaps in toorn te ont
steken, toch een voortreffelijk hart be
zat.
De oude heer voleindigde middeler
wijl zijn toilet, waarbij hij dikwijls den
naam Granny Creweil bij zichzelven
mompelde.
„Het is desniettemin een beroerde
geschiedenis", bromde hij, terwijl hij
zijn pelsmantel aantrok, „ja, zelfs een
zeer beroerde geschiedenis, als men zoo
midden in den1 nacht en dan nog we! bij
zulk hondenweer er op uit moet... In
elk gevat", vervolgde hij, zich tot den
geestelijke keerend, „zal het niet kwaad
zijn, als u eerwaarde het gebed der
Kerk bidt, waarin God gesmeekt wordt,
ons, arme menschenkinderen, van pest,
hongersnood, moord en plotselingen
dood te bewaren want als wij zoo
gelukkig zijn, dien beruchten Mac Do
nald en zijn bende te ontkomen, dan
Vervoer van gedorsthi graan
en peulvruchten.
De aandacht van belanghebbenden
wordt er op gevesiigd, dal het vervoer
van gedorscht graan en peulvruchten,
dat tot nu toe vrij was, sinds 20 januari
verboden is, behoudens de bijzondera
gevallen, die in de ministerieele besch k-
king van 31 December IJ. verrmldzijn.
Zoodoende Is het vervoerverbod niet
van toepassing voor zoovet het vei voer
geschiedt in opdracht van de autori
te ten van ieger en vloot, ter uitvoering
van de plaatselijke distributie van
levensmiddelen en ter uit.oering van
de Rijksveevofderd stributie, fn opdiaclit
van het Rijkskantoor of Provinciaal
kantoor voer veevoeder.
Overigens moet het vervoer gedekt
zijn door een maaibewijs of een zaai
zaadbon (af te geven door het Rijks
bureau voor de distributie van granen
en mee'), een vervoerbewijs (af te geven
door dat bureau of dooi ten dei Re-
geeringseommissarissen) of een vcivoer-
bewijs af te geven door een der ge
meenten binnen welke het vervoer
plaats vindt.
Bereiding thee-extract
ons write suiker goed bru'ri bran
den; giet daarbij een halve liter kokend
waler; voeg daarbij 2 schepjes thee.
Dit gezamenlijk 10 minuten laten koken
en men heeft een halve liter zeer sma
kelijk extract.
Bij gebruik neme mer> voor aannen-
ging kokend water in stede vai melk.
Slechts een kleine hoeveelheid is
noedig voor een flinke kop thee.
Ned. Opera-Ensemble.
Voor een goed bezette zaal gaf het
Ned opera-ensemble gisteravond in üe
„Oude Vriendschap" een opvoering van
„Mignorr, opera in 3 bedrijven.
Het was een gastvooistelling van de
bekende opera- zangeres mevr. Engelen-
Sewirg.
Als hoofdpersonen (raden in deze
opera op: „M'gnon", het zigsunerkmd,
Philine, een toore' Ispeelster, Lotharie,
een bedelaar en W.lbelm Meister, een
onbekend dichter.
Allen wedijverden om de eer van den
avond, en ze hebben daarom gegeven,
wat zij konden geverr. De heeren Leen-
ders en Mastenbrotk zijn voor ons geen
onbekenden, en reeds hij vorige gele
genheden mochten wij beiden gunstig
beoordeelen. Ook gisteravond waren zij
goed op dreef. He'- publiek bewees door
sponrai.e toejuichingen, dat het hun
werk op prijs stelde
Wanneer we hier beide genoemde
damrs moeten beoordeelen, clan gaat
onze rympathie meer in de richting var;
M gnon (mej Dilmar) dan in die van
Philine (mevr. Engelen-Sewng).
M gnen beschikt over een vol, be
schaafd, prachtig geluid, dat tot achter
in de zaal doordringt.
Doodstil was her, teen ze zong:
Krnt gij 't land, 't ackoone land,
Waar de citroenboom bloeit,
enz.
En bijzonder goed was ze in hel
tweede oedrijf, toen ze zoo gevoelvol
voordroeg
'k Ken een ongelukkig kind,
ken arm aigeonermekje,
enz.
Na deze coupletten was het publiek
opgetogen en bracht het Mignsn een
ovatie, len veile verdiend.
Pniliice is in haar ui spraak niet zoo
duidelijk en al zong ze zuiver, is de
hoogte ken ze ons niet bekoren
Haar rol was zwaarin de vervulling
zweven wij in geen geringer gevaar,
om in deze Egyptische duisternis on
derstboven gegooid te worden en met
paard en wagen' im een afgrond te stor
ten."
Wool kwam thans terug en verwit
tigde zijn meester, dat het rijtuig voor
was.
„Laten wij dan in 's hemels masm
maar gaan zuchtte de majoor, die
zich zoo in zijn mantel wikkelde, dat
men hem eerder voor een wandelende
mummie, dam voor een levend wezen
had kunnen houden.
Daarbuiten was de duisternis zoo
di,k, dat men haar, om zoo te zeggen,
niet de handen voeten kon. Zonder de
twee lantaarns, die ais vuurkogels in
den nacht flonkerden, zouden noch de
majoor, noch de geestelijke het rijtuig
gezien hebben, dat voor het bordes op
hen wachtte.
11.
Er heerschte een geweldige opschud
ding onder het dienstpersoneel in het
„Onweersnest", van af de zoozeer ge
vreesde miss 'Codiment fot aan den
laatsteo keukenjongen, toen des ande
ren daags majoor Warfield van zijn
nachtelijken tocht huiswaarts keerde èn
zijn oude Woo! voor alles het bevel
gaf. al het noodige in gereedheid te
brengen tot een reis maar het noorden.
(Wordt vervolgd.)
