LEN
tTng-
'ER,
redlef
ZEN
VELLEN,
EN,
WiJNEN
ij en llnbrij
CHEN.
Mi z«n,
binnenland
FEUILLETON
ilia ii llÉiï,
lei I mar kt 7, ff
2 Nev, a.®,
a van 6 8
KiiyK.
itrast 3
alle soorten
■duw,Zeil,
linven-
dragen
cïirsg.
orden vergoed.
SSUr.
IU
;rijs laken. Ver-
indhoven.
net prijsopgaaf.
f2.50, grootere
meren dezer zolen
jrs.
vrij.
vraagt dan nog
toren ui bero.j.
:<:muis.toren.
awsadiJK 2!.
IDIG
inden en zilveren
rden Dames- en
s, Kit k'aen enz.
en maandeiijk-
geleverde door
erkaijl Qaakke-
trouwdsle adres,
Oost- en West-
:r De Zoom,
BP ZOOM.
opgedane
rircff&f*.
enz., v/orden up
verstrekt bij on*
LBERGS <5 CO
ra©g@
uiten zoowei ais g
iten nog zoo
«breken, raar;-
verstandig door
en SrlcuELS
bij de in 1865
Glasverzekering
11 M T I A"
Hoofdvertegen-
ior Vllssingenen
A. VAN DcR
Mo* 24S
COURANT
MAANDAG 31
ADVERTENTIE-PRIJS
yan i4 regels ƒ0.70; voor iedere
.«rel meer 17>/2 centplaatsing 3|2 X;
hii abonnement speciale prijs. Recla
mes 35 cent per regel. Dienstaanbie
dingen en dienstaanvragen 10 cent
ner regel, bij contante betaling.
jr a m i I ie b e r oh te n van 16 regels
ƒ1.15, iedere regel racer 17</2 cent.
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Vlissingen en gemeenten op
WaWheren 1.70 per drie maanden.
Franco door het geheele rijk 2.—.
V/eek-abonnementen 13 cent. Afzon
derlijke nummers 3 cent.
AARDA.PPELEN.
De Burgemeester van Vlissingen
maakt bekend dat de heer P. Linden-
Jjergh te Wemeldinge deel uitmaakt
van'de coimmissie van advies, verbon
den aan bet Rijkskentoor voor aardap-
nëlverwerking te 's-Graverfhage.
Vlissingen, 21 October 1918.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOOFfN VAN KOUDBKERKE.
ZEEP.
De Burgemeester van Vlissingen
maakt bekend dat wegens onvoldoende
foeschiWctn" over chemicaliën voor de
volgende 4 _weken geen zachte zeep
zal' worden verstrekt en dat voor de
•maand November daarvoor in de plaats
zal geleverd worden zeeppoeder en
harde zeep van laag vetzuurgehalte.
Vlissingen, 21 October 191 Sr-
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDBKERKE.
Het ko'enaanbod van Amerika.
De ,.N. R. Ct." schrijft in een artikel
over liet kolenaanbod van Amerika
Is men in Amerika geheel op de
lipogte van onzen toestand 'De regee
ring der Vereenipde Staten is op be
trouwbare wijze ïngelidht, dat het Ne-
derkndsehe volk slechts in staat is
Duitsehe steenkolen te bekomen in on
zekere hoeveelheden en onder harde
voorwaarden, waaronder begrepen is
de uitvoer uit Nederland naar Duitsch-
land van levensmiddelen, waaraan het
Nederlandsche volk zelf behoefte heeft.
Maar is zij ook ingelicht, dat voor zoo
ver levensmiddelen als teoenpraesiatie
voor steenkool gebezigd zijn, 't alterum
tantum naar de Entente is uitgevoerd
moeten worden, zoodat dus ook deze
van de harde voorwaarden profijt heeft
gehad Weet de Amerikaansche regee-
ring. dat de laatste kolenoveree-nkomst
met Duitschland., van den zomer beslo
ten, juist niet meer van levensmiddelen
als tegenpraestatie spreekt
De eenige aan het aanbod verbonden
voorwaarde, lezen wii in dc Ameri-
kaansche nota, is. dat de Nederland
sche regeering zich de geboden gele
genheid ten nutte zal maken, om den
uitvoer van levensmiddelen naar
Duitschland te staken. Weet de Ameri
kaansche regeering dan niet, dat uit
voer van levensmiddelen, waaraan liet
Nederlandsche volk zeli" behoefte heelt,
reeds lang gestaakt is. zoo het al ooit
heeft plaatst gehad? Weet zij niet, dat
voor uitvoer sinds langen tijd niets meer
beschikbaar oesteld is, dan hetgeen wij
zeiven momenteel te veel .hadden dat
sedert maanden de uitvoer zich beperkt
Iteett tot dien van ver-sche groenten,
welke zonder uitvoer hier zouden ver
rot zijn
84.)
Jntusschen was het de vraag, of
graaf Fallersleben den moed bezat, een
«wwlkaaasch duel aan te nemen cn de
beslissing daarvan aan hei lot over
'aten. Hij gaf dien twijfel met zoodani
ge spotternij te kannen, dat de graaf
inderdaad het verwijt van lafhartige
vrees op zich geladen zou hebber,, in-
aien hij de uitdaging had afgewezen,
wel verklaarde hij. dat voor zulk een
dnc! persoonlijke moed geen ver-efee-hte
ls. cn, dat het zelfs de eer van een edel-
m''n. niet betaamde, .maar hij nam niet
temin de uitdaging aan, en men werd
'let omtrent de voorwaarden weldra
eens. De strengste stilzwijgendheid
v-erd als een zaak van eer beschouwd
jjjli wieii het doodslot trof, moest uiter-
i'lMen middag van den volgenden dag
een einde aan zijn leven maken en
"'een nagelaten brief verklaren, dat hij
'et door een misdaad, «naar door zelf-
noord "estorven was. Beide tenenstan-
i s nemen deze voorwaarden aan ik,
onpartijdig getuige, zou voor de
'vullip- waken. Aten machtigde mij,
En weet de Amerikaansche regeering
niet, -dat wij tot 'de uitvoeren, die in
vroegere perioden, van den oorlog
plaats gehad hebben, vrijwel gedwon
gen geworden zijn 'door de houding
van de 'Entente zelve. Is het haar niet
medegedeeld, hoe hier te lande uit en
ter na is betoogd, dat de politiek der
Entente ons meer en meer oeconomisch
van Duitschland afhankelijk maakte
Is het haar onbekend gebleven, dat on
der de door Engeland in beslag geno
men Nederlandsche schepen, ook sche
pen geweest zijn, die in Engeland wa
ren om kolen te halen
Aanvullmgsbroodkaart.
Het voornemen beslaat om aan per
sonen tusschen de 12 en 20 jaar een
aanvullingsbroodkaart' te verstrekken,
ingaande 22 November a.s.
De prijs van het wittebrood.
De heer Koltihek heelt aan d-en mi
nister van landbouw schriftelijk ge
vraagd mede te deelen. welke de mo
tieven zijn, die hem hebben geleid tot
het nemén van den maatregel om met
ingang van 16 October den prijs van
het wittebrood met ruim 10 (van
14'/2 op 16 ct. voor 400 gram) te ver-
hoogefi.
Hierop heeft de 'minister hef volgen
de geantwoord
Bii de distributie van wittebrood
wordt uitgegaan van het beginsel, dat
hierop door dc regeering noch wiqst,
noch verlies mag worden geleden. Hier
uit volgt, dat steeds gestreefd wordt de
bloem aan de bakkers te verstrekken
tegen een prijs welke gelijk is aan den
'kostprijs.
Dc- prijs van 30 per 100 K.G. welke
gcfld tot 9 October jl„ beantwoordde
niet meer aan dien eisch. Immers voor
de inlandsehe tarwe en rogge wordt
respectievelijk betaald ten hoogste 25
en 26 per 100 K.G. aan de 'landbou
wers betaald, terwijl de kostprijs van
de laatstelijk aangevoerde partijen.
Amerikaansche tarwe tn tarwe-, rogge
en gerstbloem respectievelijk toedragen
circa: f26.50 per 100 K.G., 35 per
100 K.G., 35 per 100 K.G. en 35 per
100 K.G., prijzen, welke verhooging
van den prijs vafi de regeeringsbloem
boven ƒ30 noodzakelijk maakten.
Schoenen en sehoenreparaties.
De «minister van landbouw heeft in
getrokken zijn besohikiki.ng, houdende
een verbod tot aflevering van schoenen
en bepaald, dat de distributieregeling
voor reparatieleder en schoenen in
werking zal treden op 19 October 1918.
De maximumprijzen voor reparatie
leder zijn .nader vastgesteld ais volgt
a. tussdhenhan-delsprijzcn (dit zijn de
prijzen tegen welke dat leder ten hoog
ste aan schoenmakers, 'mits bij ge-
vvichtshoeveelhefct van één K.G. of
veelvouden daarvan, zal mogen wor
den verkocht) ƒ4.50 per K.G.
to. kleinhandelsprijzen (dit zijn de
prijzen tegen welke leder voor zolen
en hakken uitgesneden bij kléinere ge-
wichtshoeveelheid dan één K.G., op
verlangen van den kooper, ten hoogste
Zal mogen worden verkocht) Ó.5S
per H.G., met dien verstande, dat aan
zeifreparateurs uitsluitend tegen klein
handelsprijzen zal worden verkocht.
In een schrijven aan de gemeentebe
sturen vestigt de minister er de aan
dacht op dat de toestand derhalve
thans de volgende wordt
a. aflevering van schoenwerk, on
verschillig van welke soort (hoog of
laag, pantoffels, muiten enz.) met lede
ren of rubberzolen en waarvan de
schachten geheel of gedeeltelijk uit le
der bestaan, is niet anders geoorloofd,
dengene die zijn -.voord verbrak, als
een oerboze te vervolgen en aan de
openbare verachting prijs ie geven. Na
dat dit alles overeengekomen was,
werden dctobelsteenen gehaald. FaUers-
ieben deed den eersten worp en wierp
tien Von Felsen lachte sa drastisch en
wierp elf. 'Het lot had beslist de me
deminnaars namen afscheid van elkan
der en wat verder gebeurd is, is u be
kend,"
in adesatooze spanning, den blik be
wegingloos op Borg gevestigd, had
Von Bremen toegehoord thans, hu de
mededeelingen geëindigd waren, streak
'hij langzaam met de hand over de
oogen, als wilde hij zijn "edaehten ver
zamelen,
„Mijn vermoeden was dus geofrond,"
zeide h". „graaf Gustaaf is het offer
geworden van een Amerikaansch twee-»
gevecht Maar uw mededeelingen lei
den nu tot verdere vwmoedens, en ook
daan uitrent moet ik zekerheid heb
ben. 'Uit uw (bericht maalt ik de ge
volgtrekking, dat de baron van* den
becinne ?f pp dit tweegevecht zijn
hoop had gebouwd maar hoe kon hij
dit, wanneer' liii er niet met zekerheid
op rekenen mocht dat de uitslag voor
hem gunstig zo-u ziin?"
Borg zap verbaasd op op deze ge
volgtrekking was hij niet voorbereid,
cn toch moest hij de juistheid erken
nen.
dan tegen overgilte van een rijksbon
voor zoover standaardschcenen of om
gekeerd kinderschoenwerk wordt afge
leverd, zijn de gestelde' maximumprij
zen van kradht
b. aflevering van het overige schoen
werk (schoenen met schachten van
stof, trijp, linnen, laken, brocaat e.d: en
schoenen met lederen schachten en
'houten zolen) kan 'geschieden zonder
in-ontvangstneming van bons
c. 'het voorzien niet nieuwe zolen en
hakken van schoenen is niet geoor
loofd dan tegen overgifte van een rijks-
toon en in overeenstemming met de ge
stelde 'maximumprijzen
d. reparaties niet afvalleder uit
sluitend stukjes opzetten e.d. is vrij.
De verzending der rijksbon is in vol
len gang.
Lichting 1919.
Van de gelegenheid om vrijwillig on
der de wapenen te komen, die aan de
miliciens van het He batapjon der lich
ting 1919 was gelaten hebben een 2000
of ongeveer 20 procent gebruik ge
maakt, zoodat er bij ieder van de de
pots nog een compagnie van deze lich
ting gevormd kan worden.
Burgerkleeding voor sergeanten.
De minister van oorlog za! de ver
gunning om buiten dienst burgerkiee-
ding te dragen (welke vergunning was
verleend' aan sergeanten-majoor en on
derofficieren van hoogeron rang) thans
ook verleenen aan sergeanten (wacht
meesters), die minstens 6 jaar in hun
rang hebben gediénd.
De
vertragingen bij post,
telefoon.
telegraaf en
Op vragen van den heer ter Hall be
treffende vertragingen bij den post-,
telegraaf- en telefoondienst, heeft de
minister van waterstaat geantwoord
Het valt niet te ontkennen, dat de
vertragingen in den post-, telegraai-
en telefoondienst mede haar oorzaak
vinden in de omvangrijke 'militaire
■briefwisseling, zoowel als door den
voorrang, welke militaire dienstfele-
grammen en -gesprekken genieten.
,Echter zijn de bedoelde vertragingen
mede een gevolg van den beperkten
treinenloop, de omvangrijke 'briefwisse
ling in zake de distributie-maatregelen
en. wat 't telegraaf- en telefoon-ver
keer betreft, van de vooral in den laat-
sten tijd zeer in omvang toenemende
draaddiefstallen, welke lliet verkeer
zeer belemmeren.
Met het departement van ooriog
wordt reeds overleg gepleegd om tot
beperking te geraken van hef aantal
gevallen, waarin aan militaire dienst-
felegrammen voorrang is verleend, ter
wijl nog onlangs op dezerziidsch ver
zoek. van militaire zijde is aangedron
gen op zoo -root mogelijke beperking
der militaire dienstgesprekken.
C. W. J. Rink. f
Jn den ouderdom van 54 jaar is te
Leeuwarden overleden luitenant-kolo
nel C. W. 'Rink, commandant van het
garnizoen aldaar en provinciaal adju
dant in Friesland, vroeger garnizoens
commandant te Middelburg.
Terugkeer tiaar België.
De Belgische' legatie verzoekt liet
volgende te melden
Tengevolge van de schitterende suc
cessen, door de Belgische en. geallieer
de legers behaald, zien de uitgeweken
Belgen de mogelijkheid" van een- aan
staanden terugkeer naar hun haardste
den in het verschiet. Sommigen bege
ven zich reeds op weg en stellen zich
daardoor bloot aan nuttelo-oze en hoo-
„In het spel bemins-tigde hem steeds
het geluk," antwoordde hij „wellicht
heeft hij zich ook in dit "cval op de
gunst van Fortuna verlaten."
„Dit antwoord voldoet m" nieteen
Von Felsen moet -een vasteren steun
gelu'd iheblfcen. Waarom lachte hij. "toen
zijn tegenstander tien oo^en geworpen
had Gij zult toegeven, dat dit geen
slechte worp was..."
„Maar nog.altijd niet de hoogste."
„Wist dan de baron zóó zeker dat
■hij hooger werpen zou? Hij kon dat
niet weten, wanneer 'hij niet de over
tuiging mocht koesteren, dat de kans
hein in elk geval gunstig zou zijn."
Bopg streek de asch van zijn sigaar
af, en stak haar, daar zij uitgegaan
was, weder aan.
„Dat is een v.reeseüjk vermoeden 1"
zeicie hii.
„Ik geloof dat dit niet het eerste mid
dle was, hetwelk Von Felsen te baat
fi'am, om zijn tegenpartij onschadelijk
te maken. Gij moet dit immers weten,
aangezien u zijn verleden meer bekend
is dan -ran.."
„En wanneer gij voor uit vermoeden
bewijzen vond', wat zoudt "ij dan
doen vroeg Borg na een pauze.
„Dn had de baron zich aan een
moord schuldig gemaakt
„Gif zoudt hem voor den «'echter van
deze misdaad :bs?cij!ifdigen
..Misschten:."
ge uitgaven of komen aldus ten laste
van de reeds overladen Belgische of
Fcansc'he instellingen van liefdadigheid.
De Belgische regeering moet haar
landgenooten waarschuwen tegen deze
buitensporige overhaasting welke in-
druischf tegen hun welbegrepen be
lang. Zij acht het dienstig hun bekend
te maken, dat hun .terugkeer naar het
vaderland zal afhangen van te sluiten
overeenkomsten, van het hetstel der
verbindingen en van de organisatie der
voedselvoorziening in de .heroverde ge
bieden.
De repatrieering moet methodisch
geschieden, meleid door verantwoorde
lijke autoriteiten en niet een terugkeer
ondernomen in wanorde o,p persoonlijk
initiatief. Uitstel is dus overrnijdelijk.
Dit uitstel ibeteekent een laatste offer,
dat de uitgewekenen mei berusting
moeten dragen. Zij, die zidh aan dit
offer zouden willen onttrekken,„door in
strijd met de voorschriften der Belgi
sche autoriteiten te handelen, stellen
zich bloot aan de grootste misrekening.
De 'maafregelen welke ten aanzien
van den terugkeer naar het vaderland
zullen worden genomen, zuilen ten ge-
schikten tijde bekend worden gemaakt.
Een repalrieeringsdient za! binnen
kort te Parijs, Londen en Den Haag in
werking treden. 'Belanghebbenden zul
len daar alle inlichtingen en de nood
zakelijke hulp kunnen verkrijgen.
Brievinbesteïlers op klompen.
Men deelt aan „de Maasbode" mede
dat aan de brieven- en telegrambestel
lers thans is toegestaan bij de uitoefe
ning van hun dienst klompen te dragen
mits deze zwart zijn.
De fcsevriicliaiö»
Neen, lezer, u beschrijven waf er in
rrrijn gemoed omging, toen ik Zaterdag
avond en Zondagmorgen, op eigen,
vrijen grondv onze Belgische soldaten
ontmoette en'begroette, kan i.k u niet
naar waarheid toeschrijven.
En ons leger, 't was zoo verre. Een
maand, twee maanden soms eer er een
brief van ginder kwam. En een reis der
waarts. Corivooien... mijngevaar... las
tige formaliteiten, en vier landen. En
mi eensklaps zoo dichtbij. De macht
van den draad is vernield, 'f Is of de
duivelsohe versperring, dat gansche
traliewerk van liet gevangen Belgische
vólk brok na brok Ineenstort. Met welk
een voldoening kroop ik er Zaterdag
ochtend door. En wat een heerlijkheid
als ',gc bij Sint Anna ter Muiden de
poort doorstapt, den hobtoeligen, met
gras begroeiden en met slijk bedekten
weg opgaat. In zulke oogenblikken
duurt de kennismaking niet lang. Wat
geeft het, wie ge eigenlijk zijt. als een
maal uw identiteit vastgesteld- is, in
zooverre, dat men u vertrouwen kan.
Dan zijn we landgenooten, die zich
verheugen over de bevrijding, over den
aftocht van den vijand. Dan voelt men
een zelfden, harteklop. Dan komt ov,er
u, burger, de 'bewondering en de innige
dankbaarheid, voor den Yz-ersoldaat,
die vier jaren veel leed en gevaar door
stond, veel beproevingen doorworstel
de, on den weg te banen naar 'het be
vrijde land1.
Pas waren de laatste Duitschers af
getrokken,- of als bij tooverslag ver
schenen: de zoo lang en met zooveel
zorg bewaarde vlaggen. De eerste zag
ik op hei nederig torentje van Houckc
en- de 'hand, die hem daar plantte, moet
wei gebeefd hebben vSn ontroering. Te
Brugge, Blankenberge, Heist, Westka-
pelle. Oostkerke, Knokke en elders ont
plooiden de stekken imn doek en vroo-
„En zou dan niet mij het verwijt van
medepiiöhtighekl treffen
„In zeker opzicht, ja, Hebt gij van
het bedrog, tijdens het plaats greep,
kennis gehad, dan zijt gij ook schul
dig..'." -
„Neen, neen, ik wist er niéts van
ik zou er nimmer mijn'toestemming
toe gegeven hebben."
„Maar gij vernaamt het later
Borg draalde h'i bedacht niet, dat
hij door dit dralen het wantrouwen van
Von Bremen bevestigde, cn dat hij
reeds te vee! bekend had, om zich tc
ku nn-en terugtrék}:en
„Zeg u:;i de volle waarheid," her
vatte Von Bremen bet gesprek „doet
gij het niet, dan moot ik aannemen, dat
gij aan de misdaad medeplichtig -zijt,
wier onthulling ik onder alle ■omstan
digheden en tot iedsren prijs bewerk
stelligen zal."
„(MedeplicM'" noen, pat was i';
niet ik herhaal 'het u, dat ik nimmer
mijn hand daartoe geleend zou heb
ben
„Dan hebt "ij het dus later verno
men antwoordde Von Bremen.
,jk ben het nog lieden niet met mij
zeken eens, of werkelijk een bedrog,
zooals gij het gelieft te noemen, heeft
plaats gevonden," zeide Song, liet
hoofd schuddende en men hoorde hoe
onaangenaam het hem viel, deze me-
dëdcelingen te moeten verstrekken
lijk wapperden de vaandels in den
wind, op dezen 'heerlijken, zonnigen
'herfstmorgen.
Zon aan den hemel, zon over 't land,
en zon in de pogen-, op de wezens, in
de harten.
En vee! menschen wilden van hun
vrijheid genieten, trokken langs wegen
en paden of door het land, gingen naar
Retranohement. Sluis... waar de stra
ten het toone'el waren van treffende
ontmoetingen.
De druk was weg. Men herademde...
De wereld scheen zooveel -gelukkiger.
De uittocht der soldaten Welk een
geestdrift allerwegen. Te Brugge, te
•Lisseweghe, te Heist, te Knokke, De
menschen stroomden samen, juiohten
en weenden, grenen de handen der ver
lossers.
Zaterdagmorgen 'hingen de vaandels
der geallieerden terzijde van. de Belgi
sche vlag op den gevel van Brugge's
stadhuis. En 't zwart, geel en rood
kroonde ook den ouden, hoogen halle
toren, wiens harte klopte in de heer
lijke klokken, welke jubelden over de
stede.
We hebben ons dat dikwijls zoo
voorgesteld, 't Was een visioen. God
zij dank, het is waarheid geworden
En nog schijnt het soms een droom.
Het oude Gezelle-lied jubelt in ons
H-rop, harop, de trompe steekt.
De 'boeien los, de banden breekt 1"
„Ja, de boeier. los, de banden
breekt". Dat zei ons in zijn stralend ge-
zicht, de burgemeester van Lapschure,
die een der eersten in de straten van
Sluis wandelde. Een eenvoudige boer,
klein van gestalte.
Dag Jan. Proficiat Jan... klonk het
en van alle zijden werden htm de han
den- toegestoken en 't was of een- ko
ning daar ro-ndkuierde.
„De boeien los, de banden breekt".
Dat zei -ons 't geluk van een ouderpaar
uit Knokke, dat hun zoontje weervond
na drie jaren scheiding, 't Werd de
-moeder te machtig, en bewusteloos
zonk ze neer, op den weg.
Dat zeiden ons al die -groepjes uit
Knokke. -Heist, Oostkerke, en van an
dere dorpen.
We -hebben afgezien... en zoo
lange, -maar nu zijn ze weg en 't is nog
zeere gegaan.
't Kwam zoo -echt, dieD uit 't -harte.
De boeien los. 'Dat zei ons die sol
daat, welke we 's avonds om tien uur
aantroffen in een huizeke onder West-
k'-pelle. Ais bevrijder was hij geko
men, en recht bij vader -en moeder, ja,
beschrijft -dat nu eens, zoo'n wederzien
na vier jaar
De boeien los. Dat zeiden ons-
vooral de soldaten',' toen we bij hen
warén en ze spraken over den zegevie
renden tocht van den Yzer België in..
En ze verzekerden, dat weldra 't gan
sche land gezuiverd zou zijn.
Wat zagen ze er opgewekt uit, en
flink uitgerust in hun khaki uniform en
met den helm op 't hoofd 1
Ik heb ook den aftocht van 't Duit
sehe leger gehoord. Dat was Vrijdag
nacht bij de grens. De maan gleed over
't land, en verzilverde de hooge slanke
boomen langs de kanalen in Vlaande
ren.
We luisterden.... Daar op den weg
langs Maidegem geschiedde het. 't Was
of een stroom onophoudelijk bruisehte.
Een dof gerammel, dat nimmer rustte.
Gerij, altijd mast gerij en er tusschen
autogétöc't en bevelen. De terugtocht.
Vier jaar geleden 'noorden 'we dat ge
rommel ook. Toen kwamen ze. Nu ver
trokken ze. Vier jaar 1 Maar nooit zijn
ze door geheel België kunnen dringen,
't Leger van Koning Albert 'heeft ze
verdreven.
vk kan u slechts berichten, wat ik
neen ontdekt te hebben, -en moet het
aan u overlaten, de waarheid uit te vor-
scben. i oen de baron den beker met
de steenen nam, wierp hij door een
onhandige beweging den beker met
zijn inhoud op den grond. Hij bukte
zich en raapte de steenen- op, doch hij
gebruikte voor deze bezigheid een lan
goren tijd dan ik nootlig achtte. Intus-
schen sloegen wij er geen acht op
geen van ons was in een stemming,
om aan zulke zaken waarde te hech
ten. Het viel mij echter op, dat na den
wo; O de steenen weder op d-en grond
rolden P- zog dat een der beidé stee
nen in -een hoek viei en daar liggen
bleef niettemin bevonden zich in den
beker, toen de baron -hem v eer o-p ta
fel zette, twee steenen."
„En de derde lag nog in den hoek
-riep Von Bremen.
„Ja, hij lag er nog. maar niet lang
meer want ik raapte hem op en stak
hem in den zak."
„En de baron
„'Hij zooiit later naar den steen,
maar deed liet ongemerkt en zeide mij.
niet wat hij zocht ik gaf den schijn,
ols bemerkte ik dit alles niet feu behield
den dobbelsteen."
(Wordt vervolgd.)
