NALE
edlet
3S«
MAANDAG ÏO JUNI.
1918
SMIT.
;bank
J. Bos
BINNENLAND
FEUILLETON
134
£5€»«!»
I VLISS1NGSCHE COURAiNT
15 S 6.SO.
(5 - 3.70.
S3 - 2.9o.
10 - 2.25.
WIELEfc,
ilstraat 57-59.
.DEREN, als:
mes-Costuums,
Stoffen opaan-
arden geleverd
te winkéls hier
andelijksche en
jnen. 'inlichtin-
n werkdag tus-
rstraal 10.
er, en snel, door
schillende -Ge-
tanten bestaar,-
er nieren, (sui-
aas, (pijn, aan-
j), alle water
men der beide
leeftijd, huid
bersten), lever,
id, bloedarmoe-
zinking, ze-
raagt, met op-
iekte, eene der
78 aan Dokter
ijzen, aan SNA-
7. Rotterdam.
O'S, sluit
ering bij eene
maatschappij j
mmi
TTERDAM.
Vlissingen
120811.
in voorraad
voorts diverse
assac, Loden,
te Bourgogne
t.w. Madera,
ith en Malaga,
merken Rijn-
nds vele jaren
ichten exquise
21.
(serve
18010.
00-,
100.—
99'/j pet.
92 pet.
reken," de
laar later
ïeekbank.
i.* i
«t! -•«
2 E ja.
C« Si
3 - s
m TM CS j®
NA -B
Aj oca
I M M
a< :S
ADVERTENTIE-PRIJS:
Vaa 1—4 regels ƒ0.60 voor Were
regel meer 15 cent plaatsing 312 X
bif abonnement speciale prijs. Recla
mes 30 cent per regel. Dienstaanbie
dingen en dienstaanvragen IVï cent
per regel, bij contante betaling.
familieberichten van 16 regels
ƒ1.iedere regel meer 15 cent.
ABONNEMENTS-PR1JS
Voor Vtiesineen en gemeenten op
Walcheren 1155 per drie maanden.
Pranco door het géheele rijk 1.75.
Afzonderlijke nummers 3 cent.
Verbetering van de haven te
Vlissingen.
Aas het Voorioopig Verslag der
Tweede Kamer ontleenen wij
Sommige leden waren van meening,
dat de ervaringen, tot dusverre opge
daan met de haven van Vlissingen tot
greote omzichtigheid noopten, alvorens
opnieuw gelden voor de verbetering en
de uitbreiding van die haven toe te
staan. Door de totstandkoming van dit
wetso.twerp wordt hulp verleend aan
de Maatschappij „de Schelde" en aan
de Maatschappij „Zeeland*. Waarom,
zoo werd door enkele leden gevraagd,
worden jusit deze beide industrieele
endernemingen gesteund? Zeu, indien
de regetring nijverheid en scheepvaart
wil helpen, meer algemeene steunver
lening niet weoschelijk zijn.
Terwijl dezerzijds het voorgestelde
werk onvoldoende gemotiveerd werd
geacht, juichten anderen het plan tet
uitbreiding der buitenhaven toe.
Vele leden achtten thans allerminst
het oogenblik gekomen om tot den aan
leg van dit werk over te gaan, al werd
door sommigen de noodzakelijkheid van
het werk zelf erkend. Opgemerkt werd,
dat geen volledig overzicht wordt ge
geven van de kosten, die er roor het
rijk uit zullen voortvloeien en dat de
bereidverklaring van de provincie en
de gemeente, om naar vermogen in de
kosten bij te dragen, weinig uitzicht
opsnt, dat de gevorderde 1900,000 in
derdaad bijeen zullen komen.
Het kaasrantsoen.
Het bureau voor msdedeelingen in
zake de voedselvoorziening meldt o.m.
In 1916 werd ongeveer 110 millioen
K.G. kaas geproduceerd, waarvan 27
miilipen K.G. voor het verbruik hier te
lande werd beschikbaar gesteld over
eenkomstig de binnenlandsche behoefte.
Maar reeds in 1917 was de productie
zóózeer verminderd dat toen «I de 100
millioen K.G.. waarop men in persbe
schouwingen nog rekent voor het loo-
pende jaar, bij lange niet werden be
reikt. Er werd in dat jaar reeds 20 a
25 pet. minder voortgebracht dan in
1916. Voor het binnenland echterwerd
ongeveer hetzelfde quantum beschikbaar
gesteld ais in het jaar te voren.
Hoe groot de productie in dit jaar
zal zijn, is uit den aard der zaak nog
niet te zeggen, maar voor het tijdvak
1 Mei J1918-30 April 1919 wordt, de
maanden December tot Maart waarin
weinig of geen kaas wordt gemaakt,
niet medegerekend de opbrengst
weder 25 pet. minder geraamd dan in
dezelfde periode 1917/1918. Vermoedelijk
zal dus voor het komende jaar op niet
veel meer dan de helft der productie
van 1916 mogen worden gerekend, in
ieder geval zal het verre beneden de
100 millioen K.G blijven, waarop de
persbaschouwingen zijn gebaseerd.
72
boor
Kt A. nar s.
(VUrK «n.)
Heusch waar... Maar ik treur er
niet oim, hoor Nou ken ik hem in
eens, en ik schrik als ik er aan denk,
dat ik 'n man met zoo'n karakter zou
kunnen gekregen hebben...
Heeft hij het uitgemaakt
Ja...
Maar waarom dan toch
Wel, hij heeft een betere partij,
een nicht te Rotterdam, wel veel ouder
dan hij, maar ook vee! rijker dan ik.
Hoe gemeen En schreef ie dat
zoo pardoes
Och, wie een hond wil slaan, kan
gemakkelijk een stok vinden.
Maar welke reden gaf ie dan op
Verbeeld je Dat Brouwer veel
bij ons kwam. Van W.illem wilde ze om
Helena niet spreken.
Die schilder uit Knokke... Dat is
■min. Maar hoe weet je het van die
nicht Dat schreef ie er dan toch niet
bij.
Neen, daar is ie tc deftig voor...
Daarbij mag niet vergeten worden,
dat door indroging een zeker percentage
der productie verdwijnt.
De uitwisseling van
krijgsgevangenen.
Zaterdagmiddag is te 'sGravenhage
de conferentie over krjjgsgevangenaan-
gelegenheden fussehen de gedelegeerden
van Duitschland en Engeland in de
Ttèves-zaal btgennen.
Gelijk men weet werd deze eerste
bijeenkomst geleid door den minister
van buitenlandsche zaken, jhr. Loudon.
De verdere bijeenkomsten zullen na
mens dezen bewindsman worden bijge
woond door jhr. dr. van Vredenburcb,
Hr. Ms. tijdelijk in Nederland vertoe-
venden gezant in de Skandinavische
rijken.
Het eerst kwamen de Duitsche gede
legeerden, die in een afzonderlijk ver
trek werden geleid door een Neder-
landseh gezantschaps-attaché, cn een
kwartier daarna de Britsehe delegatie,
eveneens geleid door een gezantschaps
attaché.
Vervolgens kwamen de gedelegeerden
van beide rijken in de Tréves-zaal
samen. Verwacht wordt dat de confe
rentie 10 a 14 dagen zal duren.
De ontredderde
post- en telegraafdienst.
De minister van waterstaat heeft de
medewerking van zijn ambtgenoot van
binnenlandsche zaken ingeroepen, om
tot vermindering van Ihet aantal regee-
ring'Stelegrammen te geraken en om tot
intrekking van tijdelijke vergunningen
over te gaan, indien dit zonder over
wegend bezwaar -kan plaats vinden.
Beperking van 'het aantal regeeringste-
tegram-men, zegt de minister van wa
terstaat, is noodig, wijl de toevloed
van die telegrammen in den laatsten
tijd een ongekende uitbreiding heeft
verkregen, waardoor het particuliere
telegramimenverkeer^waaronder ook de
courantentelegrammen bebooren, op
sommige trajecten en onverwachte
tijdstippen gelheel op den achtergrond
wordt gedrongen. Ernstige klachten
zijn daarvan het gevolg.
Er ware, naar eerstgenoemden minis
ter voorkomt, imet ernst naar te stre
ven, alle gedachtenwisseling, welke per
post kan -plaats vinden, niet imeer per
telegraaf te doen geschieden, en voorts
er voor fe wa-ken, dat de -beslist noo-
dige regeerings- of gewone telegram
men zoo beknopt imogelijik zijn inge
richt.
Zich bij het vorenstaande aanslui
tende, iheeft de minister van binnen
landsche zaken aan -de Commissarissen
der Koningin verzocht, de burgemees
ters zoomede de plaatselijke vluchte-
lingencoimité's van de wenschen van
den minister -van -waterstaat in kennis
te stellen en ihun -met aan-drang, na
mens -hem uit te noodigen, slechts in
onvermijdelijke gevallen per draad met
hem en imet -de Commissarissen der
Koningin van gedachten te wisselen.
Uit de residentie wordt aas de „N.
R. Ct." geschreven
Om 6 uur uit Den Haag vertrokken,
had ik gelegenheid te Breda persoonlijk
aan te nemen een telegram, 3 uur 30
verzonden, om mijn komst tegen 8 uur
te melden
Een telefoon-verbinding, 's morgens
halfnegen gevraagd met Maastricht, deed
ik 'savonos 7 uurannuleerende rijks
telefoon had net te druk.
Postkwitanties 30 April afgegeven,
iedere kwitantie pt-r afzondeilijk borde
rel, acht dagen zicht, werden 23 Mei
verrekend. Het postpersoneei bad het te
En Anna vertelde nu, wat ze daarover
vroeger te Middelburg had geihoord.
't ls min van liern, hoor Nou
zitten we alle twee 'zonder vrijer, An
na...
Ja...
V-oor mij is 't niks?.." ik "-heb er
geen imeer noodig.
Kom, kont...
Hoor je nog wel eens van Willem?
Toe, laten we nou over ham zwij-
gen.
Zeg het eens...
Moeder is laatst weer eens naar
Brugge geweest... en Willem zit nog
altijd op z'n kamer.
Met die meid
Ja... En breed hebben ze 't niet,
want Willem zeurt aan moeder om
geld. En die geeft natuurlijk.
Wel, Anna, ik heb Willem nog
lief.
Hij is- 't niet waard I
Toch is 't -zoo. En kwaim ihij terug,
Ik zou hem alles vergeven. Maar hij
zou me niet meer willen... kijk eens,
hoe mager... en zoo wit...
Maar dat koimt gauiw bij.
Neen, neen Moeder heeft van
daag weer zoo veel o-m me geschreid.
Ze weet meer dan ze me wil zeggen,
meer over nt'n toestand, bedoel ik...
O, 't is zoo Ihard, als ik nou al sterven
moet.
Foei, Helena, zulke gedachten.
Kan ik 't helpen, dat ze telkens
drukt (aldus de beambte aan wien weed
gevraagd waar de afrekening bleef).
Giro-verkeer. Een chèque, Vrijdag
morgen per eersten post ontvangen uit
Rotterdam, kon eerst Dinsdag daarop
worden uitbetaald. Men had nog geen
advies I
Te Hilversum is een drukbezochte
vergadering van commiezen-titulair en
adjunct-commiezen der posterijen en
telegrafie uit de provincie Utrecht ge
houden naar aanleiding van den treu-
rigen toestand, waarin deze takken van
staatsdienst thans verkeeren. De ver
gadering nam een motie aan, waarin
als haar vaststaande overtuiging wordt
uitgesproken, dat de hoofdfout van de
zen toestand is gelegen in de tegen
woordig gevolgde methode van recru-
teeren en opleiden van het personeel,
alsmede van de ondoelmatige organisatie
hiervan.
De vergadering droog in 's lands be
lang met klem ér op aan, dat de reor
ganisatie van het personeel langs den
weg van het ontwerp van de vereeni-
ging van directeuren bij den post- en
telegraafdienst zoo spoedig mogelijk zal
worden afgehandeld.
DE „KONINGIN REGENTES"
GETORPEDEERD.
(Officieel). Volgens berichten uit
Nederland zouden verschillende leden
van de bemanning van de „Koningin
Regentes" beiweerd hebben, idat het
sclii-p getorpedeerd is.
Na de door de -Duitsche regeering
imet Nederland getroffen overeenkomst
betreffende een veilige overtocht en de
dienovereenkomstig aan de onderzee
booten gegeven orders, is ihet volko-
imen uitgesloten, dat de „Koningin Re
gentes" -door een Duitsche duikboot
beschoten is. Daarom moet de, overi
gens in tegenspraak met uitlatingen
van andere waarnemers staande, ver
dachtmaking in een deel der Neder-
lamdsohe pers, alsof een Duitsche duik
boot schuld zou hebben aan het ver
lies van iiet stoomschip en verscheiden
imenschenievens, ten sterkste afgewe
zen worden.
Van ambtelijke Duitsche marine-zij-
de ontvangen wij de volgende of.ficieeie
verklaring
•De Duitsche zeestrijdkrachten heb
ben de strengste onders de schepen,
welke bij de uitwisseling der gevange
nen dienst doen, gelheel ongehinderd fe
laten.
In eenige Hollandsche bla-den is het
vermoeden geuit, dat de „Koningin Re
gentes" opzettelijk door de torpedo van
een Duitsche duikboot vernietgd zou
zijn, waaibij -bovendien een aanslag op
de zi-ch aan boord -bevindende Engei-
sche commissie in het voornemen zou
ïhebben gelegen.
Deze onderstelling is onhoudbaar.
Het is buitengesloten, dat -het éen
Duitsche iduiikboot bekend zou hebben
kunnen zijn, dat -de Engelsche commis
sie op een ihospitaaischi-p en wel juist
op de „Koningin -Regentes" den over
tocht -maakte.
Het vermoeden eener torpedeering is
he meer onwaarschijnlijk, waar Duit
sche zeestrijd-krachten onmogelgk van
te voren -weten konden, of niet uitge
wisselde gevangenen van Duitsche na
tionaliteit met de schepen medekwa-
men, respectievelijk op welk schip zich
Duitschers bevonden.
Duitsche zeestrijd-krachten -moesten
het Veeleer als zeker aannemen, dat
zich op alle hospitaalschepen bij alle
tochten van -Engeland naar -Nederland
een aantal Duitsche uitgewisselde ge
vangenen, waaronder zwaar vermink
te, zouden bevinden.
komen O, Anna, ik kan 's nachts zoo
akelig zijn... Dan zie ik alles gebeu
ren, de koets voor de deur, dc lijk
koets, bedoel ik...
Stil nou toc-h
Neen, 't is heusch waar... Enjie
dragers met hun hoogen "hoed op,'ai
blij om hun gulden en hun glas wijn..
Hé, wat doe je nou toch vreemd 1
En dan in de buurt de gordijnen
neer. De lijkbidder voorop, en de men-
schen, die toch eens loeren en zeggen
Zoo jong, 't is jammer. En de do-minee
aan 't grat... En éen paar weken later
ben ik weer vergeten...
Als je zoo praat, ga ik weg...
Neen, blijf nog wat
Maar dan moet je vrooiijker zijn I
Ja... O, 't is zoo maar eens een
enkelen keer, dat die gedachten ko-men.
Anders heb ik zoo'n verlangen om te
blijven leven. Wat is 't leven toch
mooi, als je gezond ben
Maar dat word je i-mmers ook
weer...
Ja, hoor... Ik heb wel eens ge
hoord, als je beter wil worden, dan
word je het... Maar of ik nou al wil,
'k blijf altij-d even mager. En dan dat
hoesten
't Moet z'n tij-d hebben 1...
Ja... En ben je nou niet een heel
klein beetje bedroefd om Gerard
Noem -hem toch den weledelge
boren heer Berends... Een beetje be
droefd, neen hoor... niks! Ik voel me
Een aanslag op die hospitaalschepen
op hun weg van Engeland naar Neder
land zou derhalve sleohts Duitsche be
langen en geen -Engelsohe benadeeld
hebben, waarmede de onboudbaanheid
der vorengenoemde -merkwaardige on
derstelling als voldoende aangetoond
kan wonden geacht.
Een der geredden van de „Koningin
Regentes", -de matroos \N. B. Lam-
brecht, deelde ons omtrent de ramp
nog het volgende mede Jk was toen
de ramp gebeurde in het logies der
matrozen en -was aan -het schrijven van
een -brief -aan mijn vrouw. I'k meende
het geronk van een vliegmachine te
hooren en zeide nog „daar 'heb je weer
zoo'n vliegtuig". Nauwelijks had ik dit
gezegd of ik hoorde een zware slag.
Het licht ging uit en het dek vloog in
stukken. Zoo spoedig -mogelijk holde ik
de trap op en werden -mijn klompen
stuk geslagen, -hoe dit gebeurde weet
ik zelf niet, en ik -werd aan -mijn teen
geblesseerd. Toen ik boven -was geko
men rende ik naar het achterdek, doch
ik kon niets zien van den stoom, doch
deze -was spoedig -weggetrokken en
toen renden wij naar de reddingsboot.
Daar hing ik aan een lijn, maar de
boot ging weg. ik sprong daarom te
water en zwemmende -wist -ik een plank
te grijpen en kon daarop zitten in af
wachting -van -mijn spoedige verlossing.
Terwijl ik op de -plank zat zag ik de
reddingsboot omslaan en in mijn
hachelijke positie, waar de minuten
uren schenen, moest ik eenige oogen-
btikken later waarnemen dat weder
om een boot omsloeg. In deze boot
zat o.a. de kapitein. (Omtrent zijn
rediding hebben wij reeds de bijzonder
heden medegedeeld).
Nadat het schi-p gezonken was werd
ik door een boot opgepikt en gelukkig
gered.
De heer W. J. J. C. Bijleveid te Lei
den schrijft in -de „N. R. Ct." naar aan
leiding van bet hoofdartikel van ge
noemd biad oo-k door ons opgeno
men bet volgende
„Waarom richt u zich in -de laatste
alinea juist tot de Duitsche regeering,
terwijl u in het begin der derde in deze
van een „groot raadsel" gewaagt
Heeft u dan vergeten, dat er nog an
dere, dan Duitsche duikbooten zijn
vergeten, wat er -met de .Medusa"
voor onze Noordzce-eilandep gebeurde
en nog onlangs voor de'haven van
Vlissingen geschied is De waarde van
ontkenningen der Engclsche regeering
is uit de bomaanslagen op onize ste
den en d-orpen beruoht geworden.
„Desavoueeren" van die zijde geheel
overbodig. Deze nieuwe schanddaad
ligt geheel in de lijn van hen, die onze
reneering venweten, getalmd te hebben
met Ide onderhandelingen van Januari
jl„ doch zelf de telegrammen onzer
reeders naar Amerika verduisterden."
De redactie van de ..N. -R. Ct." geeft
op deze -vragen 't volgende antwoord
Wij Ihebbèn ons tot de Duitsche re
geering gericht, omdat tot nu toe al
léén van Duitsche zijde neutrale sche
pen zijn vernietigd op de geniepige
wijze, waarop de „Koningin Regen
tes" is getorpedeerd.
Deze -wandaad te verklaren plaatste
ons -voor een raadsel, niet de wandaad
zelve, die helaa-s allesbehalve een raad
sel is.
Wij hebben niet vergeten, dat er ook
nietoDuitsChe duikbooten zijn, maar
deze heb-ben nog nooit neutrale sche
lpen vernietigd, noch oök Roode Kruis-
schepen.
Ware de boot op een -mijn ge'loopen,
heel luchtig vandaag... net of ze me
gezegd hebben die blouse hebben we
niet meer, die is uitverkocht
Eerlijk gezegd, ik had nooit veel
met Berends op. Ik vond hem zoo stijf
en pedant en vee! Ie gemaakt. Maar ik
dacht dat jij nog al vée! van hem hield,
Anna.
Zeker... Maar nu hij z'n karakter
zóó laat zien, is dat gevoel heeiemaa!
weg... heusch, heelemaal hoor.
Nou, dat is dan nog gelukkig...
Ik heb meer gevoeld, Anna.
Ja, Willem, 't is m'n broer, maar
hij deed gemeen.
O, hoe kon hij?... Ik liep hem
niet achterna, hij kiwann 't eerst om mij;
Maar, dat is voorbij, en -hij mag blij
zijn van mij af te zijn... I-k ben geen
meisje meer voor een knappen jongen.
Mevrouw Raas kwam nu op de ka
mer.
Moeder, moeder, je hebt slecht
nieuws over mij 1 zei haar dochter,
moeite doerede qm te glimlachen.
Mevrou-w keek Helena verschrikt
aan en de zieke merkte dit, want ze
hernam haastig
Neen, hoor. Anna heeft me niets
gezèi-d...
Maar kind, wat zou ze je zeggen?
Ja, ja, nou weet ik het zeker, dat
je iets -verbergt.
Wel neen, Helena Wat zou ik
verbergen
Wat de dokter gezeid heeft
dan zou ons artikel anders geluid heb
ben, juist ook na de ondervindingen
te dien aanzien opgedaan. Maar de
„Koningin Regentes" rs nu eenmaal
getorpedeerd.
De Engetsche ontkenningen. Daar
over -hebben -wij meer dan eens onze
-meening gezegd. De inzender zal zich
wellicht berinneren, dat in bet geval
van de bommen op Zierikzee onze cri-
tiek op 'dc ontkenning niet weinig -heeft
bijgedragen, om den schuldige -door de
mand te doen vallen. Maar de door in
zender opgesomde Engelsche gedra
gingen hebben met de „Koningin Re
gentes" niets te maken.
En nu -zullen wij aan den inzender
eens een paar vragen stellen. Is -hij
-vergeten, hoe in bet geval van de „Tu-
foantia" er een Duitsche ontkenning
kwaim, en -hoe toen precies in den trant
als nu de inzender bezigt, in de Duit
sche pers is geïnsinueerd, dat de „Tu-
bantia" -door een Engelsche onderzeeër
getorpedeerd -was En wat is daarna
toen gebleken Is de inzender de ont
kenningen vergeten, die -aanvankelijk
in het geval van de „Blo-m-mersdijk"
ziin afgelegd Ook vergeten de ont
kenningen, die bij de torpedeering van
de „Sussex" zijn afgegeven
Wij -besluiten -met eenige woorden
van den inzender Deze nieuwe
schanddaad ligt geheel in de lijn van
wie gelijke schanddaden ihebben be
dreven en die toen hebben ontkend, cn
daarom -mochten wij oris tot de Duit
sche regeering wenden.
DE LAATSTE EER.
Zooals een gevallen strijder in de
plooien van 't vaandel naar rzijn laatste
rustplaats wordt gevoerd, begeleid
door zijn makkers, welke strijden voor
dezelfde zaak, heeft men Zaterdag 't
stoffelijk overschot -van den heer Smit,
die stierf op zijn ipost, gehuld in de
i vlag van dé maatschappij, wetke hij
zoo trouw diende, van Rotterdam naar
Vlissingen overgebracht.
't Was een droevige thuiskomst.
Weer neigde een -dag der vreeselijke
lente van 1918 ten einde. Zaterdag
avond, de zoo blijde avond in vredes
tijd. Maar kan men zioh tegenwoordig
nog verheugen Volgt niet de eene
slag op den anderen
Weer -was er dezen Zaterdagavond
een groote schare -aan 't station, toen
de trein van zeven uur binnenreed.
Deze trein -bracht -de gewonden mede.
Hoe levendig werd men herinnerd aan
de ramp, bii 'het zien dezer -mannen,
welke er nog de sporen .van droegen,
en die als 't -ware de aanraking van
den dood hebben gevoeld.
En -wel-k een ontroering oo-k greep
ieder aan, toen daar de kist werd ge
dragen met 't zielloos overschot van
een algemeen bekenden en geachten
man, zoo trouw in zijn dienst, zoo
vriendelijk in zijn o-mgang, een der
oudste ambtenaren van de lijn, en die
aan -den avond van zijn leven bijna, zoo
jammerlijk sterven moest.
Wel -mochten te Rotterdam èn de
Nederlandsche èn de Roode Kruisvlag
hem ten afscheid groeten, want in
dienst van bet smart lenigend Neder
land, in dienst van het Heilig Rood
Kruis is de heer W. Smit gevallen.
Het heilig -Rood Kruis Mogen we
het -zoo niet noemen, het Kruis dat daar
liefdevol schittert boven al de gruwe-
lii-ke ellende van dezen tijd
Te Rotterdam schreed de stoet tus-
schen de bemanningen van de Roe
land" en de „Sindoro", en -vóór de kist
droegen -makkers der „Koningin Regen
tes" -de kransen van de directie der
Rotterdamsche Lloyd en -der afdeeling
Heusch, niks...
De heer Raas was ook thuisgekomen
en trad op dit oogenblik de kamer
binnen.
Vader, zeg u 't me dan 1 hernam
de zieke. Moeder verbergt iets voor
me, wat de dokter verteld beeft.
Man smeekte de moeder ang
stig.
Ja, moeder, u verraadt u, riep de
dochter...
Wel ja, kind, je moet hef weten,
sorak de vader. Er is geen hoop meer
voor je.
O, man toch kreet mevrouw
Raas verwijtend. Jawel, Helena, er is
noc hoop....
Zoolang er leven -is, is er natuur
lijk h-oop, vervolgde haar echtgenoot.
Maar voor *t zieteheil is het noodig, dat
een men-sch ook naar de andere zijde
durft te zien, naar die van de schadu
wen... Waarom ons kind te wiegen
met valsche hoop!... Voorbereiding zal
beter zijn
Hoe kan je 't doen kloeg de be
droefde moeder... 't ls wreed
Helena was diep geschokt. Toch be-
heersohte ze zich en vroeg schijnbaar
gelaten
Vader, wa-t heb Lk dan
De tering...
Neen, neen, de dokter Vergist
zich, verzekerde de vrouw...
(Wordt vervolgd.)
