svfeisci.
ZATERDAG 1G MAART.
STA PAL!
ON.
W AFSLAG
SGEtMKT
in Horloge-Mij,
IE
ORE M9DEBL1!
KVRÖUW
istfoode
imelsje
istlbode
FEUILLETON
juken-Werkmeii!.
BINNENLAND
—SS NO. 64
56e Jaargang
1918
TINE
SALON
of THEE I
i Toordeellg
NRICMTING
Maastricht.
i£t prijzen en
voor Zeeland
E.
U s s i i! g e a.
COBSTRAAT 3.
VAN
it per K G min
de vorige weeK
0 pep pond.
•en
Weg. Tegen beloo-
te bezorgen Boule-
rt 32, Vlissingen.
MM18T
VAR TE KAT (Kater),
oning terug te bezor-
raat 3.
>1 in deze lijden jod
svrouw zelf voor hnr
voor die harer kit-
scht zorg te dragen
ij nog eens de bijzon-
.ht op
;en slechts 85 cents
nderi (franco per post
ns is verkrijgbaar ge-
eld is deze uitgave met
lp patronenblad het
tische en goedkoops
ïrift van ons land, ja
zoodanig voor geen
nlandsch mcdtjournil
en.
angrijke prijsvraag,
Nieuwe Modeblad bin-
clirijft en waaraan
(AASE PRIJZEN
dprijs een
(-NAAIMACHINE
onden, zal zeer zeker
lijkheid van een abon-
loogen.
wacht de eerste 1000
onné's een aardige
;e zich dusalsabonné
euwe Modeblad op ie
;t bureau van ons blad.
er on aanvraag gratis.
DE UITGEVERS.
vraagd.
„Vliss. Courant."
dagen. Zich melden
en 8 uren, Spuistraat
ai bellen.
'ALRAVE, Breesfraaf
gt terstond een net
elding 's avonds na
VAN WESTEN, Wil-
tt 11, vraagt 15 April
nette
or terstond een
KVROUW;
VLISSINGSCHE COURANT
gjj im Gerat behoort oen Bijvoegsel.
ABONNEMENTS-PRIJS
Voor VSssmgen en de gemeenten op
Watehoren 1.55 per drie maanden.
Fra*eo door het gebeele rijk 1.75.
Afzonderlijke nummers 3 cent.
ADVERTENTtE-PRIJS
Van i4 regels ƒ0.60 voor iedere
,eg.el meer 15 centplaatsing 3|2 X
bij abonnement speciale prijs. Recla
mes 30 cent per regel. Dienstaanbiedin
gen en dienstaanvragen 7'/2 cent per
regel, bij contante belading.
Familieberichten van 16 regels
fj.iedere regel meer 15 cent.
Het valt helaas niet langer te ont
kennen, dat zidh allerwege een zeer
betreurenswaardig verschijnsel voor
doet, hetwelk men de inzinking van het
moreele gevoel zon kunnen noemen.
Sedert versdheidfene jaren toch staat
geheel het maatschappelijke leven in
het teeken van het meest bnufe geweld
en van het grootste machtsmisbruik,
dat men ooit heeft gekend. De groote
oorlog sohijnt met alle kradht geheel
ons zorgvuldig opgebouwd bestaan
van maatschappelijke en. persoonlijke
deugden, te gromde te witten richten
en langzaam maar zeker voltooit zich
het verdere ontbindrngswezk der open
bare monaiiteit. De regeeringen der
oorlogvoerende landen hebben, in den
loop dezer omiheilsjaren, er het voor
beeld, keer op keer, van gegeven de
volken volgen dit bedroevend voor
beeld thans n.a, en zidh daarbij aanslui
tend lijdt ook het persoonlijk inziclht
van velen onzer tijdgenooten in wat
goed en kwaad is, hoogelijk sdhade.
Dit droevige verschijnsel is algemeen,
daar het evenzeer in de landen der oor
logvoerenden als in die der onzijdig ge
bleven staten wordt waargenomen, ter
wijl ook ons eigen land zidh niet aan
deze algemeene inzinking der openbare
moraliteit heeft weten te onttrekken.
Wij wezen er onlangs te dezer plaatse
reeds op, hoe schrikbarend snel het cij
fer der gevonnisten in ons land in. de
laatste jaren gestegen is. Dit nu zijn
degenen, wier overschrijding van de
grenzen, van hét geoorloofde bewezen
is, overtuigend bewezen doch veel
aanzienlijker mioet het aantal genoemd
worden dergenen, wier handelwijze
weliswaar hen niet met de.n rechter en
met de justitie in aanraking bracht,
maar wtier daden nochtans niet die van
plichtgetrouwe, van fatsoenlijke bur
gers van den staat zijn. Wij hebben
hier zoowel groote als kleine vergrij
pen tegen de goede trouw en wat oor
baar en fatsoenlijk is, op het oo.g.
Vooxal de kleine zijn metterdaad legio.
Het satvijint dat het meerenideel der on
zen, door de buitengewoon moeilijke
tijdsomstandigheden daartoe gebracht,
zidh tot daden leenem, waarvoor zij
zidh iin hun vorige leven allicht diep
geschaamd zouden hebben. Dit nu
achten wij een der verschrikkelijkste
gevolgen van den nood-foestfend waar
in de mensaheilijike samenleving geko
men is: Een recht en zuiver begrip van
wat mag en niet mag, wordt thans bij
3)
DOOR
A. KANS.
(MlUÜ WÏM81.)
tond gevraagd een
iotel „Zeeboulevard."
Ja, tot vanavond, jufvrouw Ha
gens. Uiw dienaar, en met een buiging
wendde hij zich af..
Wel, staan de zaken af zoo goed
tussdhen jelui schertste mevrouw Ha
gens, die door 4 spionnetje bij 't raam
de jonge lieden had zien naderen.
Ze zat in de groote, gezellige huis
kamer.
Wel, moeder, 'k ontmoette hem
aan '1 Veer en hij wandelde mee tering,
k Ko,n hem toch moeilijk wegjagen,
antwoordde Anna lachend.
Neen, neen, dat is ook niet noo
dig I 'k Mag jelui wel samen zien.
Mevrouw Hagens had er altijd be
hagen in huwelijken te ontwerpen, en
a's 'f aan haar gelegen hiadi zou ieder
meisje een man gekregen hebben.
Kom, kom, moeder, er is nog niets
f'eer in 't spet dan vormelijke beleefd
heid, hernelm haar dochter.
Ja, zoo begint dat altijd. Of dacht
je, dat je vader tot mij zei Sietn, willen
velen tevergeefs gezocht. De economi
sche zwarigheden en lasten, welke wij,
elik voor zidh in meerdere of mindere
mate, te tonschen hebben gekregen,
doet velen uitzien naar middelen, om
het even welike, die verlichting dier
laster» kunnen brengen. Kleine en groote
.wetsontduikingen, zijn aan de orde van
den dag onder de groote mannen van
izaiken tèlt men velen, die niet schro
men de vaderlandsche sohatkist voor
imiillioeinen en millioenen guldens te be-
mWeeien door het misleiden van den
fiscus, en onjuiste opgaven te doen
over hunne inkomsten of winsten on
dier de kleine burgers zijn talloozen aan
,te w.ijzen die op hunne beurt trachten
d.e eenmaal aan allen, opgelegde en
voorgeschreven wetsbepalingen, waar-
ondier Inzonderheid die op de distribu
tie betrekkling hebben, te ontduiken.
Groot en klein voeren verkeerde prak
tijken uit zonder er veel aanstoot aan
te geven, noch bij zich zelf, noch bij
anderen, en een verbijsterende onver
schilligheid omtrent de goede trouiw en
het fatsoen is over velen gekomen.
Meer dan ooit regeert thans over onze
handelwijzen het„elk voor zich"
meer dan ooit worden onze diaden,
wordt ons geiheele doen en laten thans
bestmintid door het „eerst dik, en de rest
komt er niet op aan."
Ben droevig verschijnsel inderdaad,
en des te meer betreurenswaard, naar
mate het een algemeen en in alle lan
den voorkomend euvel is. Want waar
moet het op diie wijze, zoo de oorlog
nog bestenjdiiigd wordt, mei de beste
eiigensdhappen van een volk heen, zijn
eerlijkheid., zijn trouw Nu willekeur
en gewelddadigheid, nu onrecht en
verguizing, het richtsnoer van regee-
rimgsdaden uitmaken, wat moei er dan
bij de hungers worden van de eenvou
dige begrippen van eerbied voor de
wet, van ontzag voor die over ons ge
stelde miadhiein, van het rrtachimemen
der voorschriften van ouderen en wij-
zeren, welke nu eenmaal de jongeren
niet, dan tot eigene schade, uit het oog
verliezen mogen Ontsiert het gemis
dezer eigenschappen alreeds groote en
■krachtige volken, hoeveel te meer moet
'het dervem van de meest eenvoudige
volksdeugden voor een klein, volk na-
deeliig zijn. Inzonderheid voor een land
als het onze, wier inwoners door de
geografische ligging van hun gebied
als het ware van alle kanten bedreigd
worden en dus alleen en uitsluitend
hun kracht In eigen weerstandsvermo
gen, hun sterkte in eigen zelfbewust
moraliteitsgevoel moeten weten te vin-
dein. Niet iin aantak niet in grootte, niet
in omvang kunnen wij- ons meten met
de nationaliteiten, die, rondom ons en
tot vlak bij onze land- en. zeegrenzen
elkander ten doode toe beikampend, te
avond. of te morgein, zoo hum „oorlogs-
rtoodzaak" zulks medebrengt ons on
der den. voet dreiigen te loopen, niet
■met de kradht des gewekte kunnen wij
ons tegen lten stellen, maar wel met de
kradht earner onaangetaste moraliteit,
eenen ombesmette openbare eerlijkheid
van inzicht en bedoeling, met de mo
reele kracht eener onbezoedelde alge
meene onkreukbaarheid.
Er is een van. oudsher ten. onzent
imihleemsdh en geëerd gebleven zegswij
ze, die luidt, kort en krachtig maar dui
delijk en voor een ieder begrijpelijk
een man een man, een woord een
woord 1 En nu is het helaas maar al te
zeer waar, dat de begrippen van goede
trouw, van eerlijkheid, van gestand
blijven bij het eens gegeven woord
thans minder dam ooit in de wereld
die wereld van het moreel verderf en
het materieel te gronde gaan in eere
worden gehouden. ToCh neemt zulks
niet weg, dat zoo er nog eenige macht
bestaat, die iets vermag tegen het bru
te geweld der mirllioenen-legers, het
wel de zedelijke volkskradht is, waar
in ook eem klein volk aès het onze,
groot en dus sterk kan zijn.
Daarom dan ook dient elk onzer, die
het wèl meent met zijn tand, met de
zijnen, en met zichzelf, zidh aan te gor
den om, naar de mate zijner kraahten
en naar gefemg der omstamctóglheden
waarin hem of haar het tot plaatste,
mede te wenken om de inzinking van
het zedelijk peil vam ons volk zooveel
mogelijk te voorkomen. Deze oorlogs
tijd, het is waar, staat grootendeels on
der het teeken van het stoffelijke, van
het materieele, en maar zeer wernfg an
der dat van het onstoffelijke, van het
moreele dit is nu eenmaal het ver
schrikkelijke gevolg van een krijgstoe-
stend, die reeds jaren duurt. Doch er
ger nog zou het zijn, te wanhopen aan
een kentering, dóe eens zal en moet
komen te wanhopen aan een terug
keer der verdoolde mensdhheid, van de
paden der zelf-vernietiging naar de pa
den van het zelfbehoud. Wij witten
nodh mogen daaraan mededoen en
hoe groot in omvang en diepte de mo
reele inzinking der volkan ook om zich
henen grijpt en zelfs de onzijdigen niet
meer onaangetast laaf, de wetdenken.-
den hebben daarbij één taak. En wel
deze om door voorbeeld en woord hen
overtuigend en kradhtig toe te roepen
Sta. Pal 1
De dringende voorwaarden der geas
socieerden.
De minister van buitenlandscne zaken
zal waarschijnlijk Dinsdag a.s. aan de
Tweede Kamer een mededeeling doen
omtrent het standpunt onzer Regetring
ter zake van de vanwege de geassoci
eerde regeering ter kennis onzer Re
geering gebrachte voorwaarde, dat de
Nederiandsche schepen, welke ingevolge
de met die regeeringen te treffen rege
ling te harer beschikking zouden komen,
door de z.g. gevaarlijke zone zouden
moeten varen.
Bij navraag aan het ministerie van
buitenlandsche zaken deelde men mede,
dat aldaar geene mededeeling is ont
vangen dat, zooals een Reuter-bericht
uit New-York meldt, de Vereenigde
Staten en Grooi-Srittanië de Neder
iandsche schepen ten gebruike der ge
allieerden verlangen, tenzij de overeen
komst den 15en Maart wordt aange
nomen. Wel is aan de Regeering ver
zocht vóór 18 Maart eene beslissing te
willen nemen in zake het voorste],
waarbij ons een voorschot van hon-
rterdduizend ton tarwe in het uitzicht
wordt gesteld, mits wij het gedeelte der
Nederiandsche tonnage, dat bij een even-
tueeie overeenkomst ter beschikking der
geallieerden zou komen, thans reeds ook
voor gebruik in het z.g. gevaarliike-ge-
bied afstonden.
we trouwen Hij begon ook met juf
vrouw Vermaas, mag ik de eer eens
hebben met u te rijden, 't Was op het
ijs, hier op de vaart. Ik logeerde bij m'n
tante en 't was net schaatsen rijden.
Negen en twintig jaar geileden, waar is
de tijd Kijk eens, Anna, de knecht van
bakker Smit staalt met de meid van. den
notaris te praten, dat doen ze dikwijls,
dat wondt een paartje, en in hun stand
een heel aardig ook. Weet je 'f al, dat
Gerand Berends vanavond. ook komt
Ja, moeder.
O, dat heeft ie je dan tocli ook ai
gauw verteld
Hij kon hef .moeilijk verzwijgen.
Zoo begint het. Nou, een goede
partij, hoor 1
Maar moeder toch
Z'in vlader heeft een beste zaak
in manufacturen, heel Walcheren komt
er koopen, en Gerand eeni.g kind. We
motten een beetje in den, stand, blijven.
Moeder, is alles klaar voor van
avond? vroeg Anna, het gesprek ont
wijkend.
Ja, Lien, is nog out de koekjes
naar D'ttuifa., de taartjes zijn er al, en
de kamer is in orde. Als je vader komt,
kunnen we eten, maar wpf vroeg, dan
zitten, we o.p ons gemak. Is Willem niet
meegekomen
Nog niet.
Hij zal er vanavond toch zijn
Hij beloofde het me.
Tinuidia Martens ko,m,t met haar
oudiers mee, 'k heb ze uitdrukkelijk ge
vraagd. 't Is een verstandig meisje, en
zij zal Willem weten te leiden.
Maar moeder. Willem kijkt niet
naar haar.
Jawiai, jawel... Dat komt allemaal
niet ineens. Dat ging bij mij ook zoet
jes aan... maar ik heb er toch veel
hoop o.p. Waar blijft ie
Aan 't Zwin.
Om haar moeder verdriet te bespa
ren, verzweeg Anna dat haar broer
naar 't Hazegnas was.
Daar is vader, zei het meisje.
De heer Hagens trad binnen. Hij zag
er al oud uit, had steeds hard gewerkt,
hoewel hij met van de sterksten was, en
zijn gezondheid leed er onder.
Zoo, Anna, prettig gewandeld
vroeg hij.
Ja, vader, en ver. Heelemaal tot
'it Haventje van KadzandL 't Was zoo
mooi buiten 1
Nou, dat is een. heel eind. En dan
zoo'n lange avond voor je.
O, dan ben ik weer uitgerust.
Is Willem ook thuis
Nog niet.
Waar is ie dan?
Ginder gebleven.
Die drommelsche zwerver I Een
rnensch moet toch alfijdi een beentje
hebben om aan te kluiven.
Als ie tenminste maar werkt zei
moeder.
Werken, bromde de oude 'heer.
In 6cheepvaartkringen te Amsterdam
ziet men den toestand, in verband met
de door de Entente tot Nederland ge
richte kennisgeving ten aanzien van het
gebruik van Nederiandsche scheeps-
ruimte, donker in. Men acht het ondenk
baar, dat de regeering den eisch der
Entente zoo maar'zal inwilligen, doch
men vreest, dat, indien de Entente op
haar stuk blijft staan, zij de scheeps-
ruimte eenvoudig zal requireeren, zoodat
men zich zij het onder protest
daarb^ zal moeten neerleggen.
Wat de Nederiandsche scheepvaart
aangaat zijn de Amerikaansche autori
teiten van oordeel, dat Nederland bloot
staat aan dwang er. geterroriseerd wordt
door de Duitscne duikboot-bedreiging.
Men wijst er op, dat de noodzakelijk
heid, die rust op de geallieerden om de
neutrale naties van de wereld van voed
sel te voorzien, de noodzakelijkheid
schept om te beschikken over alle ver
krijgbare tonnenmaat. Amerikaansche
en Britsche autoriteiten leggen uit, dat
men niet verder wil gaan dan Neder
land zelf voornemens was te gaan, totdat
de Duiische dreigementen een beletsel
werden om de vrijwillige overeenkomst
in werking te stellen.
Het ultimatum van de Entente aan
Holland heeft te Berlijn geweldig op
zien gebaard, niet zoo zeer omdat het
feit zelf een verrassing was, dan wel
ten gevolge van de scherpe voorwaar
den. Het „Berliner Tageblatt* spreekt
van een voorbeeldeloos geweld, dat
Nederland wordt aangedaan, waardoor
dit land in een zeer benarden toestand
geraakt. De Entente is tot een punt
gekomen, waarop het de kleine neutrale
staten voor de keuze stelt, öf een drei
gende uithongering door Amerika tege
moet te gaan, óf een houding aan te
nemen, die practisch het opgeven van
de neutraliteit, ten gunste van de En
tente, beteekent. Het blad besluitHet
is te hopen, dat den Haag door zijn
antwoord aan de westelijke mogend
heden duidelijk zai doen uitkomen, dat
het niet instemt met deze beschermings
methoden van kleine nalies.
De „Vorwarts0 schrijf!Nederland
heeft tot dusver aan elke poging, die
zijn neutraliteit bedreigde, het hoofd ge
boden, en heeft den wil verkondigd om,
'zonder reserve, de onzijdigheid te hand
haven. Verwacht kan dus worden, dat
het nabuurland ook thans geen stukje
van zijn recht zich zal laten nemen, of
vrijwillig zal opofferen. Duitschland kan,
ook van 't standpunt van zijn verdedi
ging uit, slechts het tot dusver door
Nederland ingenomen standpunt van
strikte onzijdigheid, als het eenige toon
aangevende erkennen.
De „Lokat Anz." verklaart uit diplo
matieke bron te hebben vernomen, dat
het uitgesloten moet worden geacht dat
Holland op de Entente-eischen zal in
gaan.
Nagenoeg de geheeie Duitsche pers
houdt zich met de nota der Geassocieer
den bezig.
De „Daily Telegraph" schrijft over
het bericht aangaande de Nederiandsche
schepen De Geallieerden hebben drin
gend scheepsruimle noodig en de Ne
derlanders, die door de Duitschers grof
zijn beetgenomen hebben graan noodig.
Er kan een overeenkomst, die voor beide
pattijen bevredigend is worden getroffen.
Wij hebben nooit een geheim gemaakt
van onze sympathie met hetNederland-
sche volk, dat tusschen hamer en aan
beeld is -geraakt, en die sympathie is
thans niet minder groot dan vroeger.
Gelukkig zijn de Nederlanders zaken-
Verf vermorsen en penseeten en doek
naar de maan helpen, dat doet ie, ja I
't Is jammer van 'f linnen. Zijn grootste
verdienste zit in. z'n lang haar. Ik ga
m'n pTam uitvoeren.
Welk plan vroeg zijn vrouiw.
Hem geen cent meer geven. Als
ie voelt, dat te heetemaal afhankelijk
is, zal ie misschien wijzer worden. Kij.k,
die voddemman, die daar over de markt
met z'n hondenkar rijdt, is nuttiger in
de maatschappij dan. hij. Die doet 't
zijne ont papier te maken en Willem
brengt maar goede dingen aan den
hlafe. Ate eerlijk man, mof ik het van
m'n eigen zoon bekennen
Kom, laten we nou onze stemming
aflet bederven, suste zijn eohtgenoote.
Bij sommige menschen komt het ver
stand maar heel laat, maar het komt
toch, en zoo zal het bij Willem ook
gaan. Lien is terug. Ze kan het eten
opdienen, dan zijn. we vroeg Maar.
Jl.
De genoodigdlen waren er en zaten
in de groote, deftige en. toch gezellige
achterkamer. Vooreerst de heer en me
vrouw Wifesman, renteniers die goed
aangeteeikend sitonden bij de ontvan
gers der belastingen, en hun logé Ge
rard Berens, welke door de bezorgde
vrouw des huizes naast haar dochter
was gezet. Dan de mu rentenierende
winkelier Martens met zijn vrouw en
dochter Truida, naast wie een stoel
lui, en zij zijn nooit in grooter mate
onschuldige slachtoffers van den oorlog
geweest dan sedert Duilschland zijn
zeerooverspraktijken zoowel tegen vijan
delijke als onzijdige schepen ging toe
passen. Daarom dienen alle schepen, die
de Nederlanders niet noodig hebben,
aan de Geallieerden te worden geleund.
De vaart op Engeland stopgezet.
Hef persbureau Vaz Diaz seinde ons
gisteren avond dat ihet of ficieel verno
men heeft dat de vaart van Nederiand
sche schepen op Engeland is stopgezet.
De „Nieuw Amsterdam",.
De geassocieerde regieringen hebben
toegestaan dat de „Nieuw Amsterdam"
de reis naar Nederland kan doen, bela
den met rijst en koffie uit twee in Ame
rikaansche havens liggende Nederiand
sche schepen, zijnde voor wat de rijst
betreft de „Samarinde" en. ten aanzien
van de koffie vermoedelijk de „Zelan-
diia".
Algemeene gas- en electriciteits-
rantsoeneerlng.
Het bureau voor mededeelingen in
zake de voedselvoorziening deelt mede
De Rijks-kolendistributie heeft voor
de rantsoeneering van gas en electrici-
teit voor het tijdvak van 1 April 1918
tot en met 30 September 1918 de vol
gende regelen vastgesteld
Gas. Voor alle particuliere verbruiken
wordt beschik aar gesteld, als minimum-
rantsoen
a. voor koken (bijkoken hieronder
begrepen) behalve wanneer ten genoe
gen van de Brandstoffencommissie wordt
aangetoond, dat niet op gas kan worden
gekookt, 20 M3, per gezin per maand,
vermeerderd met 2 M3, voor eiken per
soon, waaruit het gezin bestaat
b. voor verlichting, behalve waaneer
men tegelijkertijd op een electriciteits-
net is aangeslotenApril 7, in Mei 4,
in Juni 2, in Juli 3, in Augustus 5en in
September 9 M3.
Bovenstaande minimum rantsoenen
voor koken en verlichting tezamen vor
men de gemiddelde behoefte van de
kleinere verbruikers in de groote steden,
zoadat mits de uiterste zuinigheid wordt
betracht, men met dit rantsoen kan toe
komen.
De hoeveelheid, welke aan de gasbe
drijven bovendien toegewezen zal wor
den voor straatverlichting, openbare ge
bouwen, enz. is beperkt, aangezien ge
durende den zomer het gas in de eerste
plaats noodig is voor kookdoeleinden.
Nadat tevens is voorzien in de gerantsoe
neerde behoeftederindustrie.zal deeven-
tueel resteerende hoeveelheid worden
toegewezen aan de gasfabrieken van die
gemeenten, in welke het gemiddelde
gebruik in 1915 hooger was dan het
minimum rantsoen.
Aan alle gasbedrijven zal in de eerste
helft van Maart worden medegedeeld,
welke hoeveelheid gas in het tijdvak
van 1 April 1918 tot en met 30 Sep
tember 1918 kan worden afgegeven en
op wélke hoeveelheid kolen in verband
hiermede ten hoogste kan worden ge
rekend.
Elke gemeente moet een zoodanig
stelsel van gasrantsoeneering invoeren,
dat aan e!k verbruiker het minimum rant
soen is gewaarborgd.
Electriciteit. Voor aiie particu
liere verbruikers wordt beschikbaar ge
steld
i als minimumrantsoen voor ver
lichting: in April 8, ir, Mei 5, in Juni
3, in Juli 4, Augustus 6 en in September
10 K. W. U.
li. als vast rantsoen voor koken (bij-
was opengelaten voor Wiillem, die ech
ter nog niet verschijnen wilde, tot
groote ontstemming van zij.n bezorgde
moeder. Verder zat in een lagen zetel
de oude jufvrouw LatouT, die er gaarne
op boogde vam Hugenoten afkomstig
te zijn en dit door niet altijd, juist ge
bruikte Fransche woorden bewees. Zij
was nooit" ten. huwelijk gevraagd ge
weest, beweerden booze tongen. In elk
geval was ze oirtigetrouiwd gebleven. Zij
had nu tot haar Helena, de jolige doch
ter van den koopman Raas, die zelf ook
met zijn vrouw en zoon Albert aan
wezig was. Elf genoodiigden... de ka
mer wias vok
Eerst vlotte hef gesprek niet. Mén
wisselde opmerkingen, oiver het wéér
en den herfst en den naderenden winr-
ter, dan over een oude vrouw dfie
's morgens begraven was, vervolgens
over een politiek nieuwtje, dat men in
de krant htatel gelezen. Maar na die thee
kwam de wijn, de cognac, een zoet
likeurtje voor de dames, met koekjes
en gebakjes, en. sigaren of de lange
Goudsehe pijp voor de hoeren. En de
tonsgen werden losser, meer gerucht
vulde de kamer, tot Geramd Berends
eensklaps stilte verzocht en op deftigen
toon zei
I,k heb de eer en het genoegen de
dames en de heeren te melden, dat juf
vrouw Hagens ons op wat muziek zal
vergpsten.
(Wondt vervolgd).
