ARZEN
azijn.
EEL
erij
de
onvetsatieles
De Witte Vrouw
F van
1917
:ole,
u |s
saa
N a :i"<
•sje^
EEL,
jj® Crinit isetesi m Biivsiisil.
lekiioimï^
Temeentëbesiijur'
FEUILLETON
Stormgedachten.
binnenland
mo. 343
VLISSINGSCHE COURANT
'RIJZEN.
100 per K,G
1.20
1.50
0.15
stuk.
Palingstraat 39.
O
C
0
<8 fli G
L e 0 E
«M f) aa C
_cf
CD
O
ES "S.
ffl cS
OCR
volking voor
poginge» tot
nals de
a a
ifcc. Bestel-
nastraat 25.
kleine
der vluchte-
fondsen ver-
voordeel zal
ngen en be-
>E 'KOSTER
aangesteld.
De voortdurende stijging der exploi
tatiekosten noodzaakt ons, met ingang
fan 15 October, zoowel onzen abonne
ment- als advertentieprijs te verhoo-
;en.
VVij zijn noodgedwongen tot dezen
«aatregél overgegaan, doch volgen
daarbij slechts het voorbeeld van bijna
alle bladen in Nederland, die geleidelijk
de prijzen hebben moeten verhoogen.
De billijkheid van ons besluit zal
worden erkend als wij mededeelen, dat
sedert 1914 de papierprijzen met ruim
250 procent gestegen zijn, waarvan de
allerlaatste stijging weer 50 procent
dame. Brieven
V. bureau „Vlis-
Niet alleen evenwel de papierprijzen,
doch aiie andere voor ons bedrijf noo-
dige grondstoffen zijn aanmerkelijk
duurder geworden.
Wij hebben daarom besloten, den
abonnementsprijs met ingang van 15
October te bepalen op TWAALF CENT
per week dus 1 cent meer dan thans
en 1-55 per drie maanden voor
Vlissingen en de gemeenten op Wal
cheren. Buiten Walcheren 1.65.
Op de advertenties en reclames zal
een oorlogstoeslag worden gelegd van
25 procent, zoodat deze worden resp.
15 en 30 cent per regel.
DE ADMINISTRATIE.
REGEERINGSGOEDEREN.
Burgemeester en Wethouders van
Vlissingen brengen ter algemeene ken
nis dat ingevolge hunne kennisgeving
van 28 Februari 1917, behoorende bij
de voor hunne gemeente geldende dis
tributieregeling van regeeringsgoede-
ren d.d. 12 en 19 Februari 1017 A no.
213, gedurende de week van 15 Octo
ber tot en met 21 October 1917 op bon
no. 30 Rijst verkrijgbaar is, nl. 1 H.G.
(1 ons) Regeeringsrijst, prijs per K.G.
0.28 of 1 H.G. (1 ons) Java- of Siain-
rijst, prijs per K.G. 0.56
op bon no. 6 Ha vermout verkrijgbaar
is. nl. 1 H.G. (1 ons) Havermout, prijs
per K. G. 0.32
op bon no. 17 Zeep verkrijgbaar is,
nl. 1 H.G. (1 ons) Zeep, prijs per K.G.
0.28
op bon no. 16 Aardappelen blijft be
schikbaar 8 K. G. aardappelen a
0.061/2 per K. G.
Vlissingen, 13 October 1917.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
J. P. v. ROSSUM Jr.
Burgemeester en Wethouders van
Vlissingen maken bekend, dat de Mi
nister van Landbouw, Nijverheid en
Handel den 5 October 1917 heeft goed
gevonden vast te stellen
1. Maximumprijzen voor thee en kof
fie. Voor thee tusschenhandelprijs,
dj. de prijs aan detaillisten in rekening
te brengen 1.12i/2 per i/2 K.G. ios
1-20 per y2 K.G. netto verpakt in hoe
veelheden van 0.25 K.G. of minder
kleinhandelprijs 1.40 per y2 K.G.
Koffie tusschenhandelprijs, d.i. de
DOOS
Jk. HAK S.
99; (MmX YsrsodeE
Twee gendarmen, die 'f parket ver
gezelden, rukten den uitzinnigen man
achterover. Dadelijk werd Leonard
Meuleman kalm. 't Scheen of hij nu zelf
schrok van zijn daad.
Me dunkt, ge bekent door dat op
treden uw schuld, zei de rechter,
De geest is wel gewillig, maar het
vleesch is zwak, sprak de huichelaar
deemoedig. De oude Adam is me te
machtig geweest, 'k Heb berouw, 'k
"ej>groot berouw
bij klopte op z'n borst en keek hul
peloos voor zich uit.
D,us ge bekent nog niet vroeg de
magistraat.
Charles, Charles... Uw wange-
flrag vertoornt me, maar m'n toorn had
le"ig moeten blijven. Ja, meneer de
rechter, ik beken... Ja, ik beken, dat ik
e duivel me liet overheerschen, toen
als .een woesteling m'n neef zoo
aanviel.
Dat bedoel .ik niet. Ik vraag je of
prijs aan detaillisten in rekening te
brengen 0.85 f2 per /2 K.G. los
0.87 y2 per >/2 K.G. netto verpakt
kleinhandelprijs 1 per /2 K.G.
Koffie-extract, bevattende ten minste
80 koffie tusschenhandelprijs, d.i.
de prijs aan .detaillisten in rekening te
brengen 0.10 per dL. excl. flesch
kleinhandelprijs 0.15 per dL. excl.
flesch.
2. Ten aanzien van vorenbedoelde
prijzen te bepalen a. dat vorenstaan
de tusschenhandelprijzen zijn gesteld
met inbegrip van distributiekosten en
emballage en levering franco station
van bestemming, spoor, boot of laatste
veer b. dat onder de tusschenhandel-
prijzën voor thee bovendien zijn inbe
grepen alle rechten en kosten van in
klaring c. dat koffie-extract bevatten
de minder dan 80 koffie niet za! mo
gen worden afgeleverd; d. dat de,flesch
waarin koffie-extract wordt verkocht
tegen kostenden prijs mag worden be
rekend en tegen dienzelfden prijs, mits
onbeschadigd, moet worden terugge
nomen.
3. Deze beschikking treedt in wer
king op 13 October.
Vlissingen, 12 October 1917.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
j. P. v. ROSSUM Jr.
KOFFIE EN THEE.
Burgemeester en Wethouders van
Vlissingen maken bekend dat de Mi
nister van Landbouw, Nijverheid en
Handel 5 October 1917 heeft goedge
vonden te bepalen
1. Het is verboden ruwe koffie te ver-
koopen en af te leveren 2. Het is ver
boden thee te verkoopen en af te leve
ren. Dit verbod is niet van toepassing
op den verkoop en aflevering van thee
door pakkers en tusschenhandelaren
aan de detaillisten en door detaillisten
aan verbruikers, voor zoover deze ver
koop en aflevering plaats vindt over
eenkomstig 'hetgeen in de terzake die
nende beschikkingen is voorgeschre
ven; 3.van het verbod onder sub 1 en 2
gesteld, kan ontheffing worden ver
leend door het Rijksdistributiebureau
voor thee en koffie, welk kantoor aan
die ontheffing voorwaarden kan ver
binden.
Vlissingen, 13 October 1917.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
J. P. v. ROSSUM Jr.
KOFFIE EN THEE.
De Burgemeester van Vlissingen
maakt bekend, dat de Minister van
Landbouw, Nijverheid en Handel den
11 October heeft goedgevonden te be
palen, gedurende het tijdvak aanvan
gende op 15 October en eindigende 31
October 1917 zal mogen worden ver
kocht en afgeleverd
Op bon no. 1 van de thee- en koffie-
kaart 0.05 K.G. thee op bon no. 2 van
de thee- en koffiekaart 0.2 K.G. koffie.
Vlissingen, 13 October 1917.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
MELK.
Burgemeester en Wethouders van
Vlissingen, brengen ter algemeene ken
nis, dat de regeling betreffende de ver
strekking van melk ten behoeve van
zieken, zwakken en kinderen voor deze
gemeente op Maandag 15 October 1917
in werking treedt.
Vlissingen, 13 October 1917.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
J. P. v. ROSSUM Jr.
ge bekent, dat ge mejuffer Verbonkel
om 't leven 'hielp brengen met mede
plichtigheid van uw neef
O, waarvan beschuldigt men mij
Waarom noemdet ge uw neef een
ellendige verrader
Ja, 't was een boos, leelij.k woord.
Dat 'mocht niet van de lippen van een
man als Leonard Meuleman vallen De
oude Adam is ons soms te machtig,
meneer de rechter.
Ge stelt u verachtelijk aan
Een inensch is uit z'n eigen ver
achtelijk. Wel moogt ge dat zeggen,
meneer
Leonard Meuleman, veins niet
voor ons
Veinzen Een algemeen verbreid
kwaad, ja, velen dekken achter een
schoon sch.ild hun ondeugden en booze
neigingen.
Leonard Meuleman, wij beschuldi
gen u, mejuffer Verbonkel door vergif
om 't teven te hebben gebracht. Wat
antwoordt gij daarop
Wat zou ik antwoorden
Bekent of loochent ge hernam
de magistraat ongeduldig.
O, onrechtvaardige, booze. we
reld 1 ik zou vergif toedienen... ik,
Leonard Meuleman
Dus ge ontkent? Waarom noem
de ge uw neef dan een ellendige ver
rader
Heb ik dat gezegd Heb ik dat
PRIJSLIJST TURF.
De Burgemeester van Vlissingen
maakt bekend dat door den Minister
van Landbouw, Nijverheid en Handel
den 9 October 1917 eene nieuwe prijs
lijst van turf is vastgesteld, welke 'voor
belanghebbenden ter inzage ligt op het
Bureau Distributiebedrijf, kamer no. 4
(2e verdieping).
Vlissingen, 13 October 1917.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
Hoort hoe de bolderende wind uit
den grauwen Westhoek waaithoe
hij, aangroeiend in snelheid, zijn ge
luid tot stormgeloei doet aanzwellen
en ons met zijn felle regenvlagen in
het gelaat striemtDagen achtereen
ijlen in woeste vaart de donkere wol
kenmassa's door het luchtruim, dagen
achtereen is de opperheerschappij
aan wind en wolken, en nauwelijks
verschijnt een doorbrekende zonne
straal of opnieuw wordt een vale
sluier over het aardrijk uitgespreid
Het is stormweder geweest, nu tal
van dagen aaneen en met slechts ge
ringe kortstondige poozen van iets
kalmer weder daartusschen het zij
zoo. Want als alle kentering van tijd
en eeuwigheid, als alle keer in leven
en wezen, ais alle wijziging in het
geen bestaat en anders zal worden,
brengt ook deze overgang in de na
tuur, gelijk wij thans doormaken, zijn
periodes van hartgrondige beroerin
gen mede. Ook in de wereld der
menschen is het niet anders, Wan
neer een tijdperk heeft afgedaan en
een nieuw zal aanvang nemen, dan
gaat maar al te vaak zulk een wijzi
ging met hartstochtelijke tooneelen
gepaardwij noemen dit dan revo
lutie, oorlog. Rusland is opnieuw
de waarheid daarvan komen beves-
gen de storm in zijn binnenlandsch
staatkundig leven is opgestoken toen
het de Tsarenregeering van zich af
stiet en op de puinhoopen van het
oude regime een nieuw 'epubli-
keinsch Rusland grondvestte. On naar
mate het belang der wijziging groot
is en millioenen menschen omvat,
naar die mate zijn ook de stormen
weike zulk een diepgaande verande
ring vergezellen, hevig en langdurig.
Uit dien hoofde mag dan ook ver
wacht worden, een verwachting die
reeds meer en meer blijkt werkelijk
heid te worden, dat het onmetelijke
Russische rijk nog slechts aan het
begin staat van de periode zijner
staatkundige stormen.
Doch wat voor een enkel land geldt,
geldt ook voor alle landen, geldt niet
minder voor de gansche wereld der
menschen. Immers de groote wereld
oorlog, wat is hij in zijn diepste we
zen anders, dan een overgangstijd
perk tusschen twee historische tijd
perken in. De wereld van vóór 1914
heeft, in staatkundigen, zoo goed als
in economischen zin, afgedaan en
niemand twijfelt er aan, of na deze
volkerenworsteling zal een gansch
andere machtsverhouding, tusschen
alle rijken, een aanvang nemen. Met
die nieuwe machtsgroepeering opent
zich ook een geheel nieuw tijdperk,
waarlijk gezegd O, m'n iioofd, 't is er
-zoo raar 1...
Och, hij blijft huichelen, zei Char
les. Eerst heeft hij zoo bij de nicht gefe
meld, dat ze hem haar geld vermaakte
voor goede werken. Op een avond riep
hij mij in z'n huis 1 Hij liet me veel
■drinken... Dan sprak hij over die erfe
nis... Maar 't oude wijf is taai als een
kat, zei hij, en zal nog niet rap haar
lepel wegsmijten. Dat waren zijn eigen
woorden. Charles, zei hij dan, ge houdt
van plezier en van wijn en vrouwen en
schoone .kleeren. Ge hebt veel geld noo-
dig en zult al rap je vaders kas leeg
gehaald hebben. Ik kan je geld bezor
gen, een deel van nicht Verbonkels for
tuin. Maar ze is zoo taai... We moeten
haar leven verkorten. Ik schrok nog
van dat voorstel, vervolgde de jonge
ling, maar toen begon hij over het ver
gif. Niemand zou 't weten, nooit kwam
het uit. Het vergif liet geen spoor na.
En ik begon te luisteren, 't Is waar, ik
had geld noodig, veel geld en vader
werd lastig om het te geven. Ik schrok
eerst van z'n voorstel, maar m'n oom
riep me terug, wei zes, zeven keer, en
altijd sprak hij over 't zelfde onder
werp, tot ik er ook ooren naar kreeg.
Veel, veel geld hebben, 't werd me te
machtig. En niemand zou het weten
van de misdaad. En eindelijk gaf ik toe.
Maar hij heeft me er toegebracht. Hij
kocht hef vergif...
dat, wij kunnen er zeker van zijn, ook
eenmaal weder voor een alsdan ge
heel nieuw, ander tijdperk zal moe
ten plaats maken. En elke overgang,
tenzij deze op uiterst langdurige en
geleidelijke wijze plaats grijpt, brengt
zijn onafscheidelijke beroeringen, zijn
periode van revolutie in gedachte,
woord en daad en zijn staatkundige
stormen mede.
Indien men derhalve zou meenen
op historische en psychologische
gronden het wezen van staatkundi
gen beroeringen, van strijd en al wat
daaraan vast zit, te kunnen verklaren,
dan nog zijn wij geenszins daarmede
van de zaait af. Immers op elk onzer
als deel der groote gemeenschap, op
deze laatste zelf niet minder, rust
de zware verantwoordelijkheid, de
rampen uit dergelijke beroeringen
voortgekomen, zooveel mogelijk te
beperken. Alle volken belijden vol
mondig dezen oorlog niet te heb
ben gewildnochtans is hij er niet
minder fel door ontketend geworden
en woedt reeds jaren aaneen over
de wereld. Daarom is hun aller plicht
even groot om alle krachten in te
spannen ten einde te voorkomen, dat
niet opnieuw te eeniger tijd een soort
gelijk lot aan de menschheid bescho
ren wordt, als de oogstmaand van
het eerste oorlogsjaar te aanschou
wen gaf. Ten einde daartoe te kun
nen komen, bieden zich meerdere
middelen aan, waarvan ons echter
deze twee de voornaamste willen
voorkomen democratiseering der
volken en toenadering tusschen de
volken. De eerste is reeds in voiien
gangde tweede zal ongetwijfeld,
zoo niet alle teekenen bedriegen, een
eisch der toekomst zijn.
Want het lijdt geen twijfel of de
bittere ervaringen door alle volken
in dezen wereldstrijd opgedaan zijn
in bijzonderheden mogelijk eenigs-
zins verschillend, in het algemeen
genomen echter dezelfde. Het is
waar, de vele millioenen te velde en
in de loopgraven, zij zullen wellicht
nimmer in hun leven zich wederom
kunnen losptaken van de diepe gevoe
lens van afkeer en verbittering, die hen
thans tegenover den vijand bezielen.
Toch zullen de jaren hierin een milden
keer kunnen brengen. Doch de veel
grooter in aantal zijnde bevolkingen,
die niet door de hitte van den
strijd-van-nabij geleden hebben en
hun gevoelens hebben doen bepalen,
zij zullen allicht eerder tot het be
grijpend en verhelderend inzicht ko
men, dat hun leed en rouw en bittere
ervaringen, vrijwel geheel dezelfde
zijn, als overal gevoeld worden. En
dit gemeenschappelijk gevoel moet,
wanneer maar eetst de stormen van
den oorlogshartstocht voorgoed zijn
uitgeraasd, het cement worden, dat
de harten der volkeren, met een en
denzelfden band, den broederband
omklemmen zal. Dan zal de groote
oorlogsstorm, die thans nog maar
altijd niet schijnt te kunnen bedaren,
bij veel leeds, ook nog veel goeds
hebben uitgewerkt.
Neen, inderdaad, de wereldstorm
is nog niet gaan liggen. Hoort toch
hoe de stormwind uit den westhoek
waaithoe hij op zijn snelle wieken
Weet 'ge waar
Ja...
Charles gaf 't adres en de rechter
zond een gendarm met een briefje weg.
En dan voerden we 't plan uit, ge
lijk hij 't vertelde. Toen ik later hoorde,
dat de nicht dood was, schrok ik toch.
'k Ben naar de 'begrafenis geweest. M'n
oom leidde de rouw.O.hij huichelde zoo
fijn Z'n wezen was ernstig, maar de
vent schreide niet. Dat zou spotternij
kunnen gewekt hebben... Ik weet niet
meer, hoe ik thuis geraakt ben. 'k Ging
's avonds naar den Uilentoren en 'k zag
in 't donker altijd maar die doode
vrouw voor mij. 'k Was bleek, toen ik
thuis kwam. 'k Moest drank hebben...
'k Kreeg een crisis in den nacht en Mete
verzorgde mij. En dan heb ik zeker
alles in m'n wartaal gezegd... Zoo
moet Mete het vernomen hebben, maar
ze heeft er nooit op gezinspeeld. Me1e
was listig.
Mele was de slechte geest van j'n
vader 1 riep Leonard, die onder Char
les' verhaal zijn gelaat dn de handen
verborgen had gehouden, maar nu op
keek.
Hebt ge alles gehoord vroeg de
rechter.
Wat gehoord Ik hoor niets, ik
mijmer... ik ben in gedachten soms ver
van hier. Maar de naam Mele trof me.
Een slechte vrouw is ze, verdorven in
merg en zie! Als lage deerne drong ze
ons het rommelend geluid des verren
donders verkondigtDonder, maar
nietdien, door de natuur voortgebracht,
hoe ook onheilspellend zwart ons oog
den westelijken horizon zich kleuren
ziet. Want veel verder dan het oog,
reikt ditmaal de draagkracht van het
oor, dat ons den taaien strijd op het
Vlaamsche front bijwijlen duidelijk
komt verkondigen; verder weder dan
het oor reikt de draagkracht van het
hart, dat medeleeft met vriend en vij
and, en dat ineenkrimpt bij de ge
dachte, hoe nameloos groot het leed
is, dat nog dag aar. dag de stormen,
door menschenhand en- brein ontke
tend over de verdwaasde maatschappij
uitstorten het hart, dat niet minder
huivert bij de gedachte hoede stormen
in de natuur deze dagen losgebroken,
het in de doorwaterde loopgraven en
langs de door regen en stormwind
en vijandelijk vuur onbegaanbare
wegen, dubbel zwaar te dragen maakt.
En welk een vooruitzicht bieden nog
de komende wintermaanden.
Neen, waarlijk, de stormvlagen daar
buiten, zij wekken sombere gedach
ten op in Wijnmaand van dit jaar.
De doorvoer van Duitsche materialen
door Holland.
Officieel. Het ministerie van buiten-
Iandsche zaken deelt o.m. het volgende
mede omtrent de Nederlandsche maat
regelen tot handhaving der onzijdig
heid, welke aan de Britsche regeerinig
aanleiding gaven de, verzending van
handelstelegrammen naar of van Ne
derland via de Britsche kabels stop te
zetten.
Aan den wensch der Britsche regee
ring om den doorvoer van zand, grint
en steenslag naar België te verhinde
ren, zal de Nederlandsche regeering
slechts kunnen voldoen, wanneer de
Britsche regeering haar aantoont, dat,
in strijd met de verklaringen der Duit
sche overheden en de bevindingen der
Nederlandsche officieren, de doorge
voerde materialen voor oorlogswerken
worden gebezigd.
Aan Hr. Ms. gezant te Londen is op
gedragen de Britsche regeering te ver
zoeken om mededeeling van het be
wijsmateriaal, dat zij dienaangaande
mocht bezitten.
De Geallieerden en Nederland.
De „Daily News" schrijft in een ar
tikel getiteld „De geallieerden en Ne
derland", o.a. het volgende „De me
dedeeling dat Engeland het telegrafisch
verkeer met Holland heeft stopgezet, in
verband gebracht met 't feit, dat Ame
rika geen bunkerkolen meer levert, be-
teekent niets meer of minder dan dat
de Entente vast besloten is de blokkade
ten koste van wat'ook, te verscherpen.
Welke ook de motieven mogen zijn,
het resultaat 'blijft voor Nederland even
noodlottig. Nederland wordt bedreigd
door iets, dat niet ver afstaat van een
eommercieelen en economischen onder
gang, en dit juist op een tijd, dat de
toestand zelfs zonder deze verscher
ping bijna reeds wanhopig genoemd
kan worden. Het is duidelijk, dat een
dergelijk drastisch optreden niet is ge
daan, zonder dat vooraf is nagegaan,
w.art de eventueele gevolgen zouden
kunnen zijn. De zaak is te ernstig om
thans te worden besproken, zonder dat
verder licht ontstoken is. Alles wat
thans gezegd kan worden is, dat ieder
zich in den Uilentoren en m'n arme
broer... O, ik schaam me het te beken
nen... O, 't is zoo erg, zoo wreed...
m'n arme 'broer verwarde in heur strik
ken. Moge God het hem vergeven heb
ben
En ge zijt zeker vergeten, dat gij
in dien tijd Mele naar uw huis hebt
willen meertuggelen, leelijke huiche
laar, schoot Charles uit.
Alle booze menschen omringen
me 1 zuchtte de oude weer. Niets be
sparen ze me 1 Ook nu dit weer, ik, die
zoo zedig leefde... en door vasten en
afzondering de verleidingen der ellen
dige wereld weerstond.
En 'hebt ge uw deel van de erfe
nis ontvangen"? vroeg de rechter aan
Charles.
Ja... En ik eischte meer... Hij had
me 't kwaad geleerd. En ik dreigde hem
als hij me niet betalen wilde. Zoo kreeg
hij vrees voor de gendarmen, de po
litie, het gerecht, ook voor 't schavot.
In een oud boek vond hij een prent van
de guillotiene, en hij knipte ze uit en
bekeek ze gedurig. Z'n geweten was 't
niet, maar vrees voor straf 1
't Scheen of eensklaps een rilling
over Leonards tichaam liep.
Zwijg, leugenaar schreeuwde de
man verschrikt.
O, 'hij heeft die prent nog, merkte
de rechter op.
(Wodrt vervolgd.)
