INGEZONDEN STUKKEN
GEMENGD NIEUWS
LAATSTE BERICHTEN
rooving van Duitschland afgewend en
toch durft hij de meedeel,rigen van den
rijkskanselier „formeel logenstraffen
Daarnaar kan men afmeten, wat de
woorden van een Fransche minister
president waard zijn.
Ribot komt in zijn rede ook op de on
ware beweringen over den kroonraad
van 5 Juli (1914) terug. Wij vaagden
deze legende gisteren al weg. Er is geen
woord van deze geschiedenis, waarmee
Ribot de aandacht tevergeefs van het
o-eheime roofverdrag tracht af te leiden.
de vredesconferentie te
stockholm.
Camille Huysman heeft den corres
pondent van het „Hbld." te Stockholm
gemachtigd het volgende mede te dee-
len
Het succes der conferentie is thans
verzekerd. Er waren twee afdeelingen
waarvan de toestemming niet gekegeld
was. De Engelschen zullen 10 Augustus
beslissen of zij naar Stockholm zullen
gaan. Mijn vriend iHenderson, de En-
aelsche minister, is naar Parijs gegaan
met de Russische delegatie, met het
doel de laatste hinderpalen voor het be
zoek der 'Franschen weg te nemen. Ik
had dus reden optimist te zijn en te blij
ven. De Internationale heeft reden tot
groote dankbaarheid aan Henderson,
wiens socialistische en internationalis
tische gevoelens schitterend zijn geble
ken. Het is dus niet onmogelijk, .dat
men op de soc.-dem. conferentie de mi
nisters Tseretelli, Thomas,Henderson
en Vandervelde zal zien, en door hunne
tusschenkomst zal het wellicht moge
lijk zijn een brug te leggen tusschen de
kabinetten der oorlogvoerende landen.
De socialistische elementen waren
gedurende den oorlog het meest gema-
fig het is dus logisch en mogelijk, dat
zij de noodige •toenadering voorberei
den en de besprekingen om de groene
tafel mogelijk maken; maar om dit doel
te bereiken, is noodig, dat in Duitsch
land de democraten van alle richtingen
den moed .hebben een einde te maken
aan de militaire en reactionaire auto
cratie, door de echte democratiseering
en parlemenfariseering in te voeren.
De resolutie van den Rijksdag is
slechts een „vodje papier", zoo zij niet
wordt vertolkt in daden. De Duitsche
regeering poogt de oorlogsstemming
aan te wakkeren, door het publiceeren
van onthulilngen over beweerde Fran
sche annexatie-plannen.
Verondersteld dat alle aangehaalde
feiten juist zijn, is het toch waar, dat
het Fransche parlement, d.w.z. de
Fransche democratie, die politiek ge
desavoueerd heeft want in Frankrijk
is het parlement de eenige bestuurs
macht. .Briand is geen minister meer.
Paléogoue is geen gezant meer, Ribot
is het met Thomas eens om .het imperi
alisme te veroordeelen.
Bovendien zijn Rusland en Oostenrijk
.gereed om zich met elkander te ver
staan. Rusland wenscht de tntregiteït
van Oostenrijk te eerbiedigen, Oosten
rijk eischt niets van het republikeinsche
Rusland. De Poolsche kwestie is in
waarheid geen Oostenrijksch-iRussische
kwestie. Het hangt dus van Duitschland
af om te willen. Wil het niet, dan zal
het de verantwoordelijkheid dragen
voor een nieuwen winterveldtocht.
Miohaelis heeft een stap vooruit ge
daan, door zijn onderhoud met de jour
nalisten. Ongelukkig denkt men, of hij
niet beter zou doen door eens precies
te zeggen wat hij wenscht, zonder dub
belzinnigheid. En vooral moet hij uit
scheiden met altoos over overwinningen
te spreken.
De geheele wereld wacht van de
Duitsche arbeidersklasse, en van hen,
die den toestand helder inzien onder
de burgerij, als Erzberger, een beslis
sende daad. Dan zal het mogelijk zijn
de preleminairen voor een duurzamen
vrede t.e doen ontstaan.
de onthullingen van de
j,times".
De „Times" verspreidt een bericht
over een kroonraad, die op 5 Juli 1914
te Potsdam zou gehouden zijn en waar
aan de voornaamste politieke en mili
taire personen van .Duitschland en Oos-
tenrijk-Hongarije hadden deelgenomen
en waar het plan was gesmeed tot ont
ketening van den wereldoorlog.
Wolf is gemachtigd te verklaren, dat
de mededeelingen van de „Times" met
al haar bijzonderheden zijn verzonnen.
Er is noch op genoemden datum, noch
op andere dagen in de maand Juli zulk
een gezamenlijke vergadering gehou
den, nooh met, noch zonder deelneming
van den keizer.
Het Wolff-bureau constateert nog
maals tegenover de beweringen van de
„Times", dat de Duitsche regeering
zich van iedere inmenging heeft ont
houden in de opstelling van het ulti
matum van Oostenrijk aan Servië, en
dat de inhoud van het ultimatum vóór
dat het werd uitgevaardigd aan de
Duitsche regeering totaal onbekend is
gebleven.
De „Times" wil have onware bewe
ringen staven met mededeelingen, wel
ke de afgevaardigde Cohn in de hoofd
commissie van den Rijksdag heeft ge
daan. Die mededeelingen van den ge
noemden afgevaardigde zij.n in de com
missie-vergadering namens de regee-
nng als onjuist verworpen.
het vierde oorlogsjaar.
Naaf aanleiding van den drie-jarigen
duur van den oorlog schrijft de „Vor-
warts" De oorlog drukt ontzettend
zwaar op het Duitsche volk, evenals
°P de andere en daarom sparen wij ons
de moeite thans alle militaire successen
op te noemen, die Duitschland in drie
jaren behaald heeft. Zij waren nood
zakelijk om de nederlaag te verhinde
ren, die zeker gekomen zou zijn, wan
neer Duitschland den oorlog op eigen
bodem had moeten voeren.
Wij sluiten ons aan bij de verstan
dige waarschuwing van graaf Czernin
bij nieuwe successen niet overn.
te worden. Overmoed is gewis niet het
juiste woord om de stemming af te
beelden, waarin liet Duitsohe volk mor
gen het vierde oorlogsjaar zal ingaan.
De stemming is veeleer vastberaden
heid naar twee zijden. Het Duitsche
volk is .besloten den oorlog evenmin
door Duitsche veroveringsplannen te
laten verlengen als hem te verkorten
door ,het toegeven aan den rooflust van
anderen. De vrede zal komen, wanneer
de annexionisten van alle landen zullen
zijn overwonnen, zooals dit reeds .he
den met -de Duitschers het geval is.
de hulp van amerika.
Uit New-York wordt gemeld
De verklaringen, door den Franschen
premier Ribot, afgelegd tegenover den
Parijschen correspondent van de „As
sociated Press" ontlokken aan de „New
York Press" de volgende commenta
ren
Het vertrouwen, door Frankrijk in
ons te kennen gegeven bij monde van
een zijner hoogst geplaatste vertegen
woordigers, moet onze energie prikke
len en ons er toe brengen, ons te onder
werpen aan de tucht, welke noodig is
om onze taak trouw en met ijver te ver
vullen, om ons zeiven weg te cijferen
en slechts te denken aan de gemeen
schappelijke zaak.
Al wordt onze aanwezigheid op het
slagveld als medestrijders door Frank
rijk terecht beschouwd als eene mede
werking, die tot de gemeenschappelijke
overwinning moet leiden, zoo moeten
wij niettemin bedenken, dat het even
goed onze oorlog is, dat wij niet alleen
voor Frankrijk, .Engeland en de andere
geallieerden strijden, maar ook voor
ons zeiven, om onze vrijheden te hand
haven, om de veiligheid van ons volk
te verzekeren, om de ontgoocheling en
de ontaarding te voorkomen, welke
de Duitsche zegepraal voor de geheele
wereld zou beteekenen.
Buiten verantwoordelijkheid der redactie
De copie wordt nimmer teruggegeven
VERDACHT.
„Voor menschen die zoo zoet praten
en tranen huilen over het wee der We
reld, met haar .boosheid, moet men op
passen", zegt het spreekwoord ze zijn
niet zuiver aan de graat al hun doen
is laria, zegt de Genestet, om de aan
dacht van zich af te leiden. Wanneer
zulke menschen ook nog verdacht naar
de politie loenschen, gelijk de heer Van
Nieuwkuyk doet, kan men er zeker van
op aan dat ze wat te verbergen heb
ben of goed te maken.
Wij wisten trouwens reeds lang dat
het bij den heer Van Nieuwkuyk niet
pluis was, niet alleen in zijn hoofd maar
ook niet in zijn kelder maar het stuitte
ons tegen de .borst gebruik te maken
van die wetenschap, vooral tegenover
iemand die voor zijn daden en woor
den niet toerekenbaar geacht kan wor
den nu echter het geschrijf en gestook
van dien heer reeds tot betreurenswaar
dige voorvallen aanleiding heeft gege
ven mogen wij niet meer achterwege
houden wat ons ter kennis gekomen is.
Daarom verklaren wij dus bij dezen
dat het juist de heer R. G. van Nieuw
kuyk, hoofd der Roomsch-Katholieke
school, is, die een groote hoeveelheid
kolen in voorraad heeft.
Wij zijn zoo vrij én 't publiek, èn de
distributie-commissie èn den commis
saris van politie hierop te wijzen. Mocht
hij ze uit vrees dezer dagen ook ver
donkeremanen, het bewijs blijft aan
wezig.
Misschien zal dit de oogen van enkele
verdwaasden openen en leeren inzien
dat de kolennood, gelijk iedere ellende
van dezen winter, niet door verdacht
making en wantrouwen kan verwonnen
worden, maar slechts door die gezind
heid die op onderling vertrouwen be
rust. Samenwerking en geen tegenwer
king moet in de moeilijke dagen, die
■ons Nederlanders ook in Vlissingen
wachten, de leus zijn, anders komt het
niet goed.
T. H. S1.EMELINK.
(Waar wij de discussie eenmaal ge
sloten hebben en op ons besluit niet
meer kunnen terugkomen, meenden wij
den heer Van Nieuwkuyk in de gelegen
heid te moeten stellen waar een zoo
krasse 'beschuldiging tegen 'hem wordt
uitgesproken tot een kort verweer.
Wij hebben ons ten einde over vol
doende gegevens te beschikken gewend
tot den commissaris van politie, die
desgevraagd ons weigerde ter zake in
lichtingen te geven, omdat volgens de
zen ambtenaar het resultaat van het
onderzoek door hem 'behoort te wor
den bekend gemaakt aan het college
van. B. en W. en niet aan de pers.
De commissaris van politie voegde
hieraan toe dat binnen enkele dagen
de resultaten der onderzoekingen in
zake de kolendistributie door hem aan
B. en W. zullen worden bericht.
In geen geval zullen wij verder over
dit onderwerp eenige discussie toela
ten. Red.)
De heer Van Nieuwkuyk deelde ons'
mede dat werkelijk bij hem 8 H.L. ko
len in vooraad zijn, waarvan 4 een
restant zijn van zijn voorraad van den
vorigen winter geheel overeenkom
stig zijn opgave aan de brandstoffen-
commissie en dat aanwezigheid van
dien voorraad van 8 H.L. gisteren bij
een onverwaohts gehouden controle
door een inspecteur van politie, is ge
constateerd geworden.
Overstroomingen. De
geweldige regenbuien van gisteren heb
ben de omstreken van Amersfoort en
gedeelten der stad zelf onder water ge
zet. Daardoor was ihet verkeer op ver
schillende punten gestremd, terwijl ook
het spoorwegverkeer moeilijkheden on
dervond.
Men meldt aan het „Hand.", dat de
verbinding Amersfoort-Kesteren geheel
was verbroken, doordat de spoorlijn
tusschen Amersfoort en Woudenberg is
overstroomd de verbinding tusschen
Amersfoort en Utrecht kon nog slechts
onderhouden worden over enkel spoor,
door overstrooming van de spoorbaan
bij den kruisingsstraatweg naar Soes-
terberg.
De militairen, gekampeerd in de ba
rakken op de Vlasakkers, hebben het
gisterennacht uiterst kwaad gehad dooi
den zwaren regenval. Vele barakken
waren ondergloopen.
Hoewel er eerst over gedacht werd
de barakken te ontruimen, zagen de
medische autoriteiten den toestand niet
zoo zwaar in dat zij aanleiding vonden
de barakken op de Vlasakkers te doen
ontruimen.
Later werd gemeld, dat het baanvak
AmersfoortKesteren weer berijdbaar
was, terwijl ook ihet verkeer tusschen
Amersfoort en Woudenberg was her
steld.
Aan de ,Tei." werd nog bericht, dat
de rivier de Eem buiten haar oevers
was getreden, hetgeen de oorzaak was,
dat het spoorwegverkeer gestremd was.
In verband met de twee kleine
kinderen, die aan het Scheveningsche
strand te vondeling zijn gelegd, wordt
nog gemeld dat hun ouders met weder-
zijdsch goedvinden van elkaar waren
gegaan, terwijl zij besloten waren, dat
ieder één kind te zijnen laste zou heb
ben. Een der kinderen heeft gedurende
eenige weken bij een familielid van den
man te Geertruidenberg vertoefd, totdat
de moeder kwam vragen het kind terug
te mogen hebben. Na veel praten nam
zij het mede naar den Haag en
bracht later beide kinderen ten laste der
ouders van den vader, waarna ze ver
dween, de kleinen hulpeloos zonder
kleertjes achterlatende. De oude luidjes
konden de kinderen ook niet houden en
brachten hen naar de familie der vrouw,
die de kleinen op haar beurt op het
politiebureau deponeerde. De politie
bracht de kinderen na al deze omzwer
vingen naar Geertruidenberg, maar hier
moest zooveel voor hen worden be
taald, dat de vader daartoe niet in
staat was, daar hij geen groote inkom
sten had. Zoodoende besloot de vader,
zijn vrouw op te zoeken en haar voor
te stellen, de kinderen tot zich te nemen,
dan zou hij in dienst gaan. De vrouw
ging hierop echter niet in. Ten einde
raad en geen uitweg meer ziende, ging
de vader er ten slotte toe over, de
kinderen te vondeling te leggen. Na
deze daad heeft hij zich bij de politie
te Geertruidenberg aangemeld.
Een levenslustige hon
derdjarige. Men schrijft uit Bar-
neveldDe ruim 100-jarige Johannes
van den Boom, uit Voorthuizen, bezocht
deze week ons dorp, met het doel een
kosthuis te zoeken. Op de vraag, waar
om hij op zijn stokouden dag nog van
woonplaats wilde veranderen, ant
woordde hij, dat het hem in zijn tegen
woordige kosthuis, waar hij het overi
gens uitstekend naar den zin had, te
stil was. Slechts wenschte hij wat meer
leven en drukte om zich heen te zien.
Voorloopig is de oud-strijder nog niet
geslaagd.
Een te 's Gravenhage wonende
dame deed eergisteren aangifte dat haar
een wit linnen zakje is ontrold, inhou
dende f2800, vermoedelijk gepleegjd bij
de halte stoomtram op het Bezuiden-
hout of op lijn 5 of 9.
Een soldaat-oplichter.—
Te Sneek heeft een oplichter zijn slag
weten te slaan. Zich voordoende als
„boeierheer" of zeiler onder den naam
J. Kouw, toerende met een jacht op de
Friesche meren, bestelde hij in het ho
tel „De Wijnberg" aldaar, gedurende
vier dagen vier kamers voor vier per
sonen. Bij de firma Bervoets kocht hij
zeilerskleeding, witte pantalon, sport
hemd, wit vest en boord. Na ontvangst
van deze goederen in het hotel is hij
onder het voorwendsel zich te gaan
verldeeden met de Noorderzon en zon
der betaling verdwenen.
De marechaussee snapte hem te Leeu
warden. Bij het verhoor bleek de op
lichter te zijn A. S„ afkomstig uit Leeu
warden, milicien-soldaat te Delft en
sedert 3 Juli deserteur. Hij is ook schul
dig aan de ontvreemding van een rijwiel
te Lemmer.
De soldaat is ter beschikking gesteld
van de militaire autoriteiten te Delft.
In een gezin aan de Rijnspoorlaan
te 's Gravenhage werden Maandag jl.
drie kinderen ongesteld. Er deden zich
vergiftigingsverscnijriseln voor bij de
patiënten, die o.a. braakten. De andere
drie kinderen uit het gezin, alsmede de
vader en de moeder, die allen hetzelfde
voedsel hadden gebruikt als de ziekge-
wordenen, bleven volkomen gezond.
Men kan niet uitmaken, wat de oorzaak
is geweest van de ongesteldheid bij de
drie kinderen, daar er geen etensresten
waren overgebleven. Wel hadden de
patientjes dienzelfden morgen veel water
gedronkenwellicht heeft dit, gepaard
met het gebruik van zomersche spijzen,
de ongesteldheid veroorzaakt. De kin
deren zijn thans weder hersteld.
Volgens een bericht uit Stockholm,
heeft de kommandant van het paleis te
Tsarskoje Selo, waar de tsaar met zijn
familie is geïnterneerd, aan den Raad
van arbeiders en soldaten te Petersburg
gemeld, dat de vroegere tsaritsa Alexan
dra, tengevolge eener snel verergerde
hartziekte, lijdt aan een sterke verlam
ming der onderste ledematen, waardoor
haar het gaan geheel onmogelijk is ge-
geworden.
Op last van het Duitsche depar
tement tegen ooriogswoeker zijn te Ber
lijn weder eenige restaurants gesloten,
alwaar men zich niet had gestoord aan
de bepalingen omtrent het vereenvou
digen der menu's, waar men voor veel
geld kon krijgen wat men wilde. Ver
der is een waarschuwing gericht tot de
kellnersen bezoekers, zich niet tot me
deplichtigen van dergelijke restaurants
te maken.
In den laatsten tijd werd er veel
over geklaagd, dat op de lijn Rheine—
Dusseldorp herhaaldelijk pakketten ver
dwenen. Dit is thans opgehelderd. Een
koopman gaf te Rheine, zoo is thans
uitgekomen, groote koffers als vracht
goed aan, die met steenen gevuld waren.
Postbeambten openden gedurende de
reis deze koffers, haalden er de steenen
uit en legden pakjes ervoor in de plaats.
Te Dusseldorp werden dan de koffers
geregeld afgehaald door een ober-kell-
ner van één der hotels. De oplichters
bende is thans ten huize van dezen
ober-kellner gearresteerd. De post heeft
een schade geleden van 80.000 Mark.
Op de onderneming Pamoedian in
het Siantersche (Ned. O.-Indië) is de
bliksem geslagen in een op het veld
staande loods, waar een 35 tal contract
arbeiders, zoowel vrouwen als mannen
een schuilplaats tegen het hevige on-
weder hadden gezocht. Van hen wer
den 21 menschen op slag gedood, 3
hunner bekwamen zware verwondingen,
één werd van den schrik krankzinnig,
terwijl de overigen lichte verwondingen
opliepen.
Het huisje werd totaal verwoest. Het
ijzeren dak smolt ineen, en als lava
droop de gloeiende massa naar omlaag,
neerdalend op de hoofden van de on
gelukkige wezens, wier lijden ontzettend
moet geweest zijn.
De dure porseleinen
schotel. De antiquiteiten-koopman
betaalde voor oudheden altijd de „hoog
ste prijzen", althans volgens de adver
tenties, welke hij nu en dan in de krant
plaatst. Zijn meest geliefkoosd arbeids
veld waren de kleine dorpen en ge
huchten, waar hij op de boerenhofste
den menige oude kan, die de boer „toch
niet meer gebruikte", of een kabinet,
dat naar zijn besliste meening „maar in
den weg stond", voor evenveel guldens
kocht als dergelijke voorwerpen hem
later tientallen guldens opbrachten.
Eens toen hij op een mooien, zomer-
schen dag naar een van de weinige
dorpen toog, waar, zooals hij het noem
de, „de klad nog niet in zat", wat be-
teekende, dat de menschen er nog een
boel antiek is huis hadden, zonder dat
zij er de waarde van beseften, zag hij
bij een boer de hoevepoort open staan,
wat voor hem als een onweerstaan
bare uitnoodiging was om binnen te
treden.
De boer stond te kijken bij de stallen.
In de nabijheid sloop een mooi katje,
dat den koopman in oudheden weinig
interesseerde.
„Wel, baas, hoe staan de zaken?"
sprak hij den bot uit zijn oogen turen-
den landbouwer aan.
,,'t Mag wel zoo wat, man," meende
de boer.
En terwijl de twee met elkaar in ge
sprek raakten en de koopman al eens
gevraagd had, of de boer geen ouwe
spullen had van de hand te doen, kwam
een boerenmeid een schotel met brokjes
brood en melk op den grond plaatsen
voor het rondsluipende poesje, dat met
grooten eetlust naar zijn maaltje kwam
toegeloopen en er lekker van begon te
drinken en te knabbelen.
De antiquair had zijn oogen niet in
den zak. Ternauwernood was de schotel
op den grond gezet, of met kennersoog
zag hij, dat het diertje zijn eten kreeg
opgediend in een stuk waardevol, an
tiek porcelein
„Baas," zegt hij, „je hebt daar een
aardig katje. Mag ik 'tkoopen?"
„Waarom niet meent de boer, „wat
geef je er voor?"
„Twee kwartjes! Goed of niet?"
„Nee, man, onder den rijksdaalder is
de poes niet te koop. 't Is een zeldzaam
mooi diertje, dat zie je ook wel."
„Nou, man, omdat jij het bent. Daar
heb je een rijksdaalder, geef mij de poes
maar."
En met een„Kom poes, je gpat met
mij mee," nam hij het katje op zijn arm."
Maar terwijl de koopman in oudhe
den, die de hoogste prijzen betaalt voor
antiek, met quasi-zaohtmoedigheid kop
en-nekje van 't spinnende poesje streelt,
vraagt hij onnoozel, of ihij den schotel
met melk en brood voor het poesje ook
meemag
„Waarachtig niet", lacht de boer gul,
„m'n schotel kan ik vooreerst nog niet
missen, want daar heb ik al minstens
vijftig katten door verkocht."
Reeds voor den oorlog werden,
wegens de gebrekkige aanvoeren van
grondstoffen, proeven genomen, om sur
rogaat-weefstoffen te vinden. Tijdens
den oorlog werden natuurlijk de proe
ven niet alleen voortgezet maar ook zeer
uitgebreid. De pogingen, om uit papier
garen te maken, lukten prachtig. Kon
men tot dusver enkel zakken, touw en
zeilartikeien uit papier maken, thans
worden ook kleedingstukken van allerlei
soort als stof voor damesblouses, tricot
voering voor uniformen, enz. vervaar
digd. Bijzondere procedé's leveren goede
bescherming tegen vocht.
De eerste fuchia's in
Europa. In een oud werkje vinden
wij over de eerste verschijning van de
fuchsia in Europa, dat in de laatste ja
ren der 18e eeuw een bekend bloemist
buiten Londen aan een zijner vrienden
zijn bloemenschat liet zien. De vriend,
die alles bewonderd had, zeide dat er
zeer veel moois onder was maar toch
niet een zoo aardig, als hij toevallig
dien morgen had opgemerkt een plant
met bloemen, zooals hij nog nimmer
had opgemerkt. Op de vraag, hoe dat
juweel er dan wel uitzag, was het ant
woord, dat de plant sierlijk en de bloe
men er in trossen bij hingen, helder
roode kelken, met donker roode harten.
Na geïnformeerd te hebben, waar zijn
vriend dan de plant had opgemerkt,
ging de man er heen, en vond, dat het
werkelijk een geheel nieuwe 'bloem was,
ook hem totaal onbekend. Hij trad de
woning binnen, waar de plant voor het
raam stond en vroeg of deze te koop
was. Maar de vrouw des huizes gaf te
kennen, dat ze voor geen geld te koop
was, want dat haar man die uit de
West had meegebracht, en dat ze haar
man, nu weer naar zee zijnde, beloofd
had er goed voor te zorgen. De bloe
mist wierp al het geld, dat .hij in den
zak had op tafel en zeide, dat hij de
pot mee zou nemen, maar vast beloofde
een van de eerste stekken aan haar te
brengen, zoodat de man bij de thuis
komst niets zou aan te merken hebben.
'De koop werd gesloten en de bloe
mist ging met zijne nieuwe plant naar
huis. Hij sneed er alle bloemen en knop
pen af, nam er zooveel stekken van als
maar mogelijk was, 'en zette die in zijn
broeikassen. Iedere nieuwe plant werd
weder in een aantal andere verdeeld,
met dit gevolg, dat hij het volgende
jaar drie honderd fuchia's had, die alle
bloem beloofden. De eerste twee, die
in bloei kwamen, stelde hij ten toon,
en het duurde niet lang of zij vielen een
bezoekster in 'het oog, die voor de plant
een guinje betaalde. Een vriendin be
nijdde 'het bezit van deze uiterst mooie
bloem 'en toen zij hoorde, dat er een
tweede bij den bloemist stond, ging zij
er onmiddellijk heen, om ook, voor den-
zelfden prijs, zoo'n mooi exemplaar
machtig te worden.
'De bloemist, 'blijkbaar een slimmerd,
die goed wist hoe geld gemaakt moest
worden van zijn uiterst gelukkig koop
je, zorgde steeds, dat niet meer dan
twee planten onder het oog van be
zoeksters en bezoekers kwamen en
dat dus niet vermoed werd, dat hij er
zooveel bezat. In korten tijd waren al
zijn planten voor een guinje aan den
inan gebracht en verdiende hij er een
flinke som aan. Hij hield evenwel woord
tegenover de vrouw van den zeeman,
die hij een van zijn stekken gaf en die
dus haar man bij zijn terugkomst niet
alleen de plant, maar nog een som van
honderd gulden als geschenk kon too-
nen.
Hiermede had de fuchsia haar intrede
in Engeland gedaan.
Naar aanleiding van het ons gisteren
gemelde betreffende de kolen-rantsoe
neering en de geplaatste advertentie
van de brandstoffen-commissie, alhier,
waarbij kennis gegeven werd, dat tot 1
Oct. geen brandstoffen meer geleverd
mogen worden, hebben wij ter bevoeg
de plaatse een onderzoek ingesteld.
Óns werd medegedeeld, dat wegens
de bepaling van de rijks-kolendistribu-
tie behelzende, dat zij die niet op gas
kunnen koken in ,het tijdvak van 1 Mei
tot 1 Oct. event, recht hebben op 2 H.L.
brandstof en gezien ihet feit, dat de
Gasfabriek gedurende de maanden Mei
Juni tot ca. 20 Juli jl. wekelijks f2 H.L.
cokes verstrekte feitelijk alle tot de bo
vengenoemde categorie-verbruikers het
hun toekomende rantsoen al ontvan
gen hebben, te meer, daar er in de
maanden Mei en Juni ook nog bij de
detail-handelaren in brandstoffen steen
kolen, eibriketten of anthraciet is 'be
trokken geworden.
'Naar de letter was de advertentie
misschien niet geheel juist, in de prak
tijk komt het op het zelfde neer, daar
enboven werd de advertentie daardoor
beknopter.
iMen vertelde ons ten overvloede nog,
dat, indien er zich personen op 'het
brandstoffen-bureau aanmelden, welke
konden bewijzen, geen 2 H.L. brand
stoffen ontvangen en geen gasaanleg in
huis te hebben, werkelijk nog eene toe
wijzing voor het hun toekomende ver
kregen.
'Ons werd verder nog verteld dat de
brandstoffen-commissie er de Rijks-ko-
lendistributie voor eenige dagen op ge
wezen heeft, dat er iets onbillijks ligt in
de regeling der rantsoenen, vooral wat
betreft de 2 H.L. surplus voor de ge
zinnen zonder gas.
