De Witte Vrouw
DONDERDAG
28 JUNI
De Troonrede
No. ISO
55e Jaargang
1917
Oitgafefirma F. VAN DE VELDE Ir., Kleine Mirkt 58, Vlissingen. Telefoon Interc. 10
Varschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen
GEMEENTEBESTUUR
FEUILLETON
BINNENLAND
Stads= en Provindenieuws
VLISSINCSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ1.45
per drie maanden. Franco door het geheele rijk 1.60. Voor België ƒ2.20
Voor overige landen der Post-Unie 3.35. Afzonderlijke nummers 3 cent
ADVERTENTIEPRIJSVan 1—4 regels 0.48voor iedere regel meer 12 cent
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Bij abonnement speciale prijs
Reclames 24 ct. per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen ct. per regel
De abor.né's, in 't bezit eener gulden bij levens-f9 gulden bij dood gulden bij verlies J Fff! gulden bij verlies J STfc gulden bij verlies JT* gulden bij verlies
polis, zijn GRATIS verze- lange ongeschild- *^fl| door 'a 5 B B 1 van een han(*> 1 c 11 van 31 lil van een r B van e"cen
kerd tegen ongelukken voori]d U heid tot werken yy een ongeluk (jyU voet of oog een duim AlJv wijsvinger anderen vinger
Que ultkeeringen werden VERDUBBELD indien de verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewijs, een ongeluk bekomen op trein, boot ol tram. De ultkeerlng wordt gewaarborgd door de „Holl. Alg. Verzek. Bank" tê Schiedam
BEKENDMAKING.
De Commissie van Toezicht op het
Lager Onderwijs te Vlissingen maakt
bekend dat
OPENBARE LESSEN
zullen worden gegeven op de scholen
A (Coosje Buskenstraat) op 5 Juli 1917
B (Hendrikstraat) op 6 Juli 1917.
C (Bouwen Ewoutstr.) op 9 Juli 1917.
D (Groote Markt) op 9 Juli 1917.
E (Wagenaarstraat) op 12 Juli 1917.
Op school F zal worden gehouden
een „ouderavond" op Zaterdag 7 Juli
n.m. 5Sy2 uur.
De Commissie noodigt de ouders,
voogden en 'belangstellenden uit deze
openbare lessen met hunne tegenwoor
digheid te viereeren.
De Commissie voornoemd,
JOS. VAN RAALTE, Voorzitter.
Dr. A. VAN MAANEN, Secretaris.
Hedenmiddag werd de zitting der
Staten-Genraal, in een vereenigde ver
gadering van béide Kamers, door H. M.
de Koningin geopend.
H. M. werd door een commissie naar
haar zetel geleid en hield daarna de
volgende rede
Mijne heeren,
De ontbonden Kamers der Staten-
Generaal hebben bijna eenstemmig de
wenschelijkheid uitgesproken dat de
voorschriften der Grondwet ten aanzien
van het kiesrecht en liet onderwijs zul
len worden herzien. Het heeft mij bij
zonder verheugd dat daarbij blijk is ge
geven van zeldzame onderlinge waar
deering en vertrouwen. Het is thans de
taak van de Staten-Generaal die heden
bijeenkomen, te beslissen of het aange
vangen werk zal worden voltooid.
Andere politieke wetsontwerpen zul
len niet bij >U worden ingediend. Gij
zult uw volle aandacht kunnen wijden
aan de vragen die de oorlogstoestand
en de voorbereiding voor een krachtige
ontwikkeling van ons land na den vre
de ons voorleggen.
Indien de door millioenen vurig ver
beide vrede ook dit jaar uitblijft, zulten
bij voortduring velerlei offers aan het
Nederlandsche volk moeten worden ge
vraagd.
Gedachtig aan hetgeen in deze tijden
aan andere volken is opgelegd, ver
trouw ik dat zij bereidwillig zullen
worden gebracht.
Ofschoon de financieele toestand,
dank zij de heffing van nieuwe belas
tingen, niet zorgwekkend is te noemen,
blijft toch een 'aanzienlijke versterking
der geldmiddelen onvermijdelijk.
Aan onze land- en zeemacht, die
reeds zoo langen tijd gereed staan om
onze onafhankelijkheid te verdedigen,
breng ik mijn warmen dank.
DOOR
A. HAKS.
7)
Je moet zwijgen I riep Louis.
Zwijgen Vrij dan elders, waar
ik het niet zie M'n ootgen ziitten in
mijn zak niet, hé Ik zwijgen voor den
zoon van boer DelaatTe deftig om
op straat te staan vrijen is hij niet,
maar ja, hij is toch een groot heer.
Pas op, dat tante Clemence 't hoort.
En spotachtig zingend ging de slungel
heen. Onder de boomen klonk het
„En als mijn tante moeste weten,
Alsdat ik vrijde op m'n zestiende jaar
Ze zpu mij in een klooster steken,
Tot op mijn een en twintigste jaar."
Dat is Ko Lonke, zei Marie, nog
ontsteld. Nu zullen alle menschen het
weten.
En wat geeft dait Wat zullen ze
weten Dat we eens met elkander ge
sproken hebben. Kom, laten we nog een
eindebe langs de vaart wandelen Heel
de wereld mag 't hooren, dat we el
kander gaarne zien.
Neen, neen, vader weet nog van
niets. Ik gia naar 'huis. Maandag zijn
we samen te Heijst.
Ze bleven nog samen tot aan 't brug
getje, waar een lindedreef om 't dorp
■De .banden tusschen moederland en
de koloniën zijn in deze moeilijke tijden
hecht gebleken. De treffende uitingen
van het gevoel van saamhoorigheid, le
vende in de bevolking van Nederl.-In-
dië, zijn ons een waarborg dat onze
inspanning om land en volk tot wel
vaart en ontwikkeling te brengen,
vrucht zal dragen. Aan de verdediging
van het grondgebied dier kolonie zal
mijn bijzondere zorg zijn gewijd.
Onze betrekkingen tot alle buiten-
landsche mogendheden blijven gunstig.
Is er ook veel dat tot dankbaarheid
stemt, wij vergeten niet dat, zoolang
de oorlog woedt, gevaren ons land be
dreigen en ons volk nog kan geroepen
worden zijne uiterste krachten te geven
voor zijne vrijheid en zijne onafhanke
lijkheid. Dat God het daarvoor behoede
is mijn innige bede.
Ik verklaar de buitengewone zitting
der Staten-Generaal te zijn geopend.
De getorpedeerde schepen.
Wolff meldt officieel uit Berlijn
De onderhandelingen tusschen de
Duitsche en de Nederlandsche regee
ringen over de 22 Febr. jl. als gevolg
van een ongelukkig toeval door een Duit-
.sche duikboot in het versperde gebied tot
zinken gebrachte Nederlandsche han
delsschepen zijn nu tot eenbeslissing
•a gekomen.
Naar bekend is, had de Duitsche ad
miraliteit aan de Nederlandsche reede-
rijen beloofd, dat de in het versperde
gebied werkzame duikbooten deze
stoomschepen op den genoemden dag
zouden ontzien, gevolg gevende aan een
draadloos gezonden bevel. De admira
liteit had. er echter uitdrukkelijk aan
toe gevoegd dat zij geen waarborg kon
geyen, dat alle werkzame duikbooten
dit draadloos gezonden bevel zouden
ontvangen. De (Nederlandsche) reede-
rijen lieten daarop haar schepen ver
trekken in plaats van den haar als on
voorwaardelijk veiligen dag aangewezen
17 Maart uit te kiezen.
Inderdaad zijn de Nederlandsche
schepen in den grond geboord door
een duikboot, welke tegen alle ver
wachting een gevolg van een onklaar
zijn van de toestellen voor draadlooze
telegrafie het bevel (tot sparing) niet
had ontvangen. In deze omstandig
heden kon de Duitsche regeering de
verantwoordelijkheid voor de ook door
haar levendig betreurde gebeurtenissen
niet aanvaarden. Zij verklaarde zich
echter, uit deelneming en als vriend
schappelijke nabuur, bereid aan Neder
land de door het verlies der schepen
geleden economische schade te vergoe
den door aan de Nederlandsche regee
ring gelijkwaardige in Ned.-Indië lig
gende Duitsche schepen ter beschikking
te stellen, waar tegenover de Neder
landsche regeering de voor de in den
grond geboorde schepen te betalen as
surantiepenningen zal afstaan.
liep.
Ga gij nu langs daar zei Marie.
Ze namen afscheid. Een handdruk(
■een blik, maar zoo veelzeggend, en dan
fietste Louis vroolijk heen, onder de
breede linden, die een dak vormden
over den grintweg tusschen de akkers.
Vader Delaat stond aan de hoeve
poort zijn pijpje te rooken.
Louis' avondgroet beantwoordde Tiij
met een kort gemompel.
Als ik aan vader vertel, dat ik me
verloven wil, zal er weer een bom los
barsten, dacht Louis. Maar op 't einde
zal hij toch tevreden zijn.
De boerin zat op de bank voor de
woning en groette hartelijk haar zoon.
Louis zette zich naast haar.
Moeder vroeg naar Gent en de beurs,
vertelde dan, wat over het werk, doch
de jongeling luisterde maar vaag en zei
eensklaps
Ik heb ook nieuws
Zoo Toch geen slecht, zeker
Neen, neen...'
Ge zijt wat verlegen. Is er een
zaak mislukt... heb je geld verloren?
Neen, moeder, 't is van geen za
ken. Ik ben verliefd 1
Ha, scheelt het h'm daar, hernam
de vrouw lachend.
En op wie Wedden, dat ik 't
raad Op Marie Donkers
J3' T,
'k Begreep het wel. Een braaf
meisje, en uit een treffelijke familie. En
heb je met haar gesproken
Ja. O, 't zial wel gaan met ons, als
Donkers en gij en vader toestemt.
Waarom niet? Maar nu niet te
De af te stane schepen zullen gebe
zigd worden in het Nederlandsche trans-
oceanische verkeer, maar zullen eerst
uitloopen, nadat onze (van Duitschland)
tegenstanders de overdracht van de vlag
zullen hebben erkend.
De Duitsche regeering zal verder de
bemanningen van de getorpedeerde
schepen, van wie gelukkig niemand is
omgekomen, de eventueel geleden schade
vergoeden.
De Nederlandsche regeering heeft bij
deze onderhandelingen de tegemoetko
ming van de Duitsche regeering dank
baar erkend, zoodat nu het incident,
dat de betrekkingen tusschen de beide
landen verstoorde, gelukkig uit den weg
is geruimd.
De levensduur der Eerste Kamer.
Ook omtrent het lot der thans geko
zen Eerste Kamer schijnt hier en daar
eenig verkeerd begrip te heerschen, in
zoover men meent, dat deze evenals de
Tweede Kamer slechts ten hoogste één
jaar zal bijeenblijven. „Hierin vergist
men zich", schrijft de staatsraad mr.
Struycken in „Van Onzen Tijd".
Binnen één jaar na de afkondi
ging van de veranderingen in de
Grondwet moet wel de Tweede Kamer
worden vernieuwd, niet de Eerste. Deze
is thans voor haar vollen levensduur
van 9 jaren gekozen, met dien verstande,
dat de eerste periodieke aftreding van
één derde plaats vindt met den derden
Dinsdag in September 1919. De invloed
van het nieuwe kiesstelsel, dat de sa-
ménstelling der Tweede Kamer reeds in
1918 voor het geheel zal beheerschen,
en in 1919 de Prov. Staten en de Ge
meenteraden, zal zich dus voor de
Eerste Kamer pas van September 1919
af geleidelijk doen gevoelen en pas in
1925 voor het geheel, tenzij de Regee
ring intusschen om eenige* reden die
Kamer mocht ontbinden."
Duitsch schip gezonken.
Gisterenochtend is in de buurt van
Terschelling, buiten de territoriale wa
teren, het Duitsche stoomschip „West-
phalen" van Rotterdam naar Kopenhagen,
op een mijn geloopen en gezonken.
Dertien leden der bemanning gingen
in de sloepen en werden overgenomen
door Nederlandsche torpedobooten, die
hen naar Terschelling brachten. Eén
opvarende is gewond en één wordt
vermist.
De Nederlandsche loods is gered.
Steenkolennood.
De opperbevelhebber heelt onder
staande order uitgevaardigd
De moeilijkheden, verbonden aan de
steenkolenvoorziening der spoorweg
maatschappijen, zijn van zeer dreigen
den aard. Het is noodig dat alle autori
teiten, in het gebruik van spoorweg
vervoer voor verplaatsingen van troe
pen en personeel, en voor verzending
van materieel, bagage, zich de uiterste
bepalingen opleggen. In verband hier-
haastig, hé? Beiden zijt ge jong... en
heb je gelegenheid met elkaar om te
paan. 'k 'Ben blij, dat je je niet te groot
gevoelt er met mij over te spreken.
Spreek gij er met vader over,
moeder.
O, vader, zal eerst wat grommen,
maar toch van 't eerste oogenblik te
vreden zijn.
Delaat kwam zich ook op de bank
zetten. Hij bromde wat over de werk
gasten, die te veel luierden, over de
slappe zaken van zijn zoon, over Mal-
vina, die hij in gesprek met Pol betrapt
had: maar werkelijk kwaad maakte hij
zich niet.
Men ging op de hoeve vroeg ter rus
te. Louis wandelde nog wat in den om
trek. Zijn gedachten wentelden zich na
tuurlijk om Marie. Zoo peinzend liep
hij tot aan den straatweg, die naar 't
dorp leidde.
Eensklaps stond hij voor Charles
Meuleman, die van zijn fiets gestegen
was en rond keek.
Gij riep Delaat verrast.
Ja. Is dat zoo'n wonder vroeg
de ander scherp.
'k Meende, dat je te Heijst was.
Gaa,t het je aan Ik ben voor ze
kere zaak hier.'Misschien, dat je er nog
van hoort.
En Meuleman reed heen.
Wat verbeeldt die zot zich nu
weer, mompelde Louis. Een zaak,
waarvan ik hooren zal. Doelt hij op
Marie Die is voor je verloren, kerel,
ik ben je voor geweest. Boffers heb
ben we hier niet noodig
Delaat wandelde terug.
mede moeten alle verzendingen, welke
te water kunnen geschieden, wanneer
de beschikbare tijd enz. zulks toelaten,
ook op zoodanige wijze geschieden.
De mijnwerkersstaking in Limburg.
Gisterenmorgen zijn in de mijnen af
gedaald in de „Emma" 725, „Wilhel-
mina" 492, „Hendrik" 130, „Oranje
Nassau 1" 288, „Oranje Nassau 11" J52,
„Laura" 428, dominate mijn 159, „Wil
lem Sophie" 133, hetwelk ongeveer 500
werkwilligen méér is dan eergisteren.
Te Amstenrade zijn 2 personen ge
arresteerd, onder verdenking van sabo
tage.
VLISSINGEN, 28 JUNI.
Bij het opmaken van den vorm is
gisteren, door onverklaarbare oorzaak,
een gedeelte van het machinezetsel, be
helzende het gesprokene door den heer
Jos. van Raalte, oud majoor-commandant
van de d.d. schutterij, bij de begrafenis
van den heer W. L. Winkelman, niet
geplaatst geworden.
De heer Van Raalte, herdacht den
heer Winkelman als kapitein van de
voormalige schutterij, een man die zich
steeds als een vurig vaderlander heeft
doen kennen en die ook nu nog, als er
gevaar geweest was, zeker zijn plicht
zou gedaan hebben.
Ter aanvulling van ons verslag dienen
wij nog te melden dat de lijkbaar voor
afgegaan werd door het omfloerste vaan
del van „Vlissing's Mannenkoor".
Het muziekkorps van het 39e batal
jon landweer-infanterie geeft Jieden-
avond van half acht tot half tién een
concert op de rent in het Bellamypark.
Het programma luidt als volgt: „Kai
ser Friedrich-marsch" „Marie Hen-
riette", ouverture „Doux Mystères",
wals „Martha", fantasie „Le Mon-
tagnards", pas redouble „Vlaamsche
groet", fantasie „Plots de Perles",
ouverture „l'Ideale", wals „Uncle
Sammy", marsch.
Voor de Belgische krijgsgevangenen.
In tvartelijken dank ontvangen
Mevr. Ch. 1 maaaidelijksche bij
drage van G. M. ƒ2 A. Dec. ƒ2 en
A. v. d. W. ƒ2 van G. B. 1 en A. D.
1 van den Vlissingschen kunstkring
voor gevangen confraters 5 (tweede
storting) afscheidsgift van de gebroe
ders Platteau 10. Men sta mij toe de
zen naam voluit te noemen. Zij, die zoo
krachtig hebben medegearbeid om al
lerlei werken van bijstand en liefdadig
heid te steunen, verlieten Vlissingen,
om naar het leger te vertrekken. Met
zeer vele vrienden hebben we ben uit
geleide gedaan. In die laatste ure, toen
de gedachten der vertrekkenden gingen
naar zooveel dat bun lief is, naar be-
Op den boomgaard bleef hij nog wat
staan, 't Was er zoo vredig nu. Wat
kon ook de nacht schoon zijn, de heer
lijke stonde van rust 1 En even dacht
Louis aan al die hoeven en huizekes
waar vermoeide mannen en vrouwen,
jongelingen en meisjes, de zwoegers
van Vlaanderen's igrond, de oogsiters,
de bindsters, die zorgden voor 't brood
der menschen, nieuwe krachten zochten
in den verkwikkenden slaap.
Ook te bed gaan. 't Was of hij niet
scheiden kon van de natuur, 't Zilver-
glanzig sterrenlicht lag over de boomen
en 't hooge dak der schuur, over de
weiden en de akkers.
Aan den vlasput roerde iets.
Och Heere, 'k en durve niet
klonk 't angstig.
't Was als een noodkreet, die plots
de bekoring van den heerlijken avond
verbrak.
Louis schrok. Maar hij vermande
zich en liep haastig naar den kuil, waar
soms vlas werd geroot.
Wie is daar? vroeg hij.
Een gil... en dan de vlucht eener wit
te gedaante.
O, God, zij weer, zei Louis, nog
meer ontsteld. Én zij loopt hier roncL
Wat wil zij toch
En eensklaps herinnerde hij zich 't
verwrongen gelaat voor 't raam.
Wat dreef haar als een waanzinnige
rond
Louis ijlde weg... Nu kon hij mis
schien weten wie de witte vrouw was.
Ginds zag hij een blanke vlek tegen 't
duister afsteken, 't Was of ze over de
akkers zweefde....
trekkingen in 't bezette België, betrek
kingen alhier, vergaten de sympathieke
jongelingen ook de krijgsgevangen
broederen niet. We vermelden hier hun
gave en spreken zeker namens alle Bel
gen en zeer veel Nederlanders, die hen
ook kenden, als we hen goede reis en
behouden terugkomst wenschen en een
hartelijk „tot weerziens" toeroepen.
Totaal bedrag: ƒ1244.61 ƒ24
1268.61. A. HANS.
Op de voordracht ter benoeming van
gemeente-secretaris te Delft is no. 1
geplaatst de heer mr. dr. F. S. Witteveen
te 's Gravenhage, vroeger gemeente
secretaris alhier.
De vereeniging tot instandhouding
van oude gebouwen te Middelburg
heeft enkele jaren geleden er voor ge
waakt, dat het huis „de Steenrots" aan
de Dwarskade aldaar, in slqopcrs.han-
den viel. De gevel van dit huis is in
1590 gebouwd in den renaissance-stijl,
door den steenhouwer Ancries van
Valckenare. Tusschen het lijstwerk be
vinden zich fafereelen, die de sreenbe-
werking voorstellen en andere, welke
episoden uit de gewijde geschiedenis
voorstellen, terwijl daarboven de borst
beelden en de namen van de Romein-
sche keizers Julius Caesar en Octavi-a-
nus Augustus prijken met die van de
vier beschermheiligen van het metse
laarsgilde.
Zooals uit het thans in de vergadering
dezer vereeniging uitgebracht jaarver
slag blijkt, is thans geheele restauratie
van dit gebouw zoowei in als uitwen
dig dringend noodig. Inwendig zijn
blijkbaar alleen de vloeren nog in den
ouden staat bewaard gebleven. De
vereeniging heeft- ter dezer zake over
leg gepleegd met Burg. en Weth. en
deze hebben aan den rijksarchitect, den
heer J. A. Frederiks te Den Haag, ver
zocht plannen en kostenberekeningen
te maken, hetceen deze zal doen in
overleg met de .monumenten-commis
sie. Als de plannen zijn ingekomen zul
len Burg. en Weth. nader overleg ple
gen met de vereeniging hoe aan de gel
den voor de restauratie zal kunnen
worden gekomen, daar Burg. en Weth.
meenden, dat uit de gemeentekas geen
bijdrage van beteekenis zal kunnen
worden verstrekt, vooral niet zoolang
de restauratie va:n het stadhuis nog
jaarlijks een belangrijk offer vraagt.
Een inspecteur en een agent van po
litie te Middelburg hebben zekeren C.
J. L. op heeterdaad betrapt en gearres
teerd, bij een inbraak en diefstal in de
coöperatieve melkfabriek, waar de
laatste weken reeds voor de zesde maal
werd ingebroken. L., die reeds lang on
der verdenking stond van verschillende
diefstallen, is aan de justitie voorge
leid. Hij werd in het bezit gevonden
van gestolen stukjes boter en van eeni-
,ge sleutels en loópers.
Zottigheid... er zijn geen spoken
of. geesten, mompelde de jonkman, en
hij rende over het land, al voelde hij
zijn hart bonsen.
De witte vrouw liep in de richting
van den Uiletoren. Delaat zag niets
meer hij moest ook zijn spoed mati
gen, want hij hijgde naar adem. Toch
ging hij tot bij 't gebouw.
De Uilentoren was een brok van een
oud kasteel, een dikken, vierkanten to
ren, met een deel van een vleugel, een
grauw gevaarte, omringd door den
vroegeren wal, waarin nu welig riet,
waterkruid en biezen groeiden. Een
bru^ gaf toegang tot de vervallen
poort, die echter steeds open stond.
Zou die witte vrouw daar nu bin
nen zijn mompelde Louis.
Hij stapte niet verder. Alles was stil.
Achter 'n bovenraam blonk een lichtje.
Ieder wist, dat de oude Meuleman, die
nooit met familieleden of vrienden om-:
ging, daar in zijn boeken verdiept zat.
Dat schijnsel glom soms tot de morgen
daagde.
Louis keerde terug. Hij had nu moed
getoond, maar was niet wijzer gewor
den.
's Morgens zei boer Delaat aan tafel
't Is of ik dezen nacht een gil ge
hoord heb.
Ja, vader, ik ook, antwoordde de
zoon.
Wie was dat?
De witte vrouw...
Och, Heere..., kreet Malvina ver
schrikt.
(Wordt vervolgd).
