De Witte Vrouw DONDERDAG gemeentebestuur "binnenland 1917 No. 144 VLISSINGSCHE COURAINT ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ1.45 per drie maanden. Franco door het geheele rijk ƒ1.60. Voor België ƒ2.20 Voor overige landen der Post-Unie ƒ3.35. Afzonderlijke nummers 3 cent ïiiBinfirma F. ïi IE VELDE Jr., Kleint Kirkt 58, Vlrssingso. Tsisiosn irrlere. IS De abonné's, in 't bezit eener gulden bij levens- PJ? IT* gulden bij dood ff% Fi gulden bij verlies J f** gulden bij verlies J d"* gulden bij verlies f* gulden bij verlies polis, zijn GRATIS verze- Jrtii BH g lange ongeschikt- S "Tt 11 door <%|g|| van een hand, 1®°Ï||| van IIEgi van een M van eiken kerd tegen ongelukken voor heid tot werken ft %JX$ een ongeluk voet of oog a&2%$ een duim AUftUl wijsvinger iU%J anderen vinger Ooze uüksïrlngin worden VERDUBBELD Indien d« verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewijs, een ongeluk bekomen op trein, boot of tram. De ultkeerlng wordt gewaarborgd door de „Holl. fllg. Verzek. Sank" tê Schiedam 31 «JUMI ADVERTENTIEPRIJSVan 1—4 regels 0.48; voor iedere regel meer 12 cent Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Bij abonnement speciale prijs Reclames 24 ct. per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen ct. per regel Vsrsch'pt dsgeüjks, uitgezonderd op Mg on algen» erkende fihristelijks loestdap INLEVERING BROODKAARTEN. Burg. en Weth. van Vlissingen; ■brengen ter aigemeene kennis dat de vervallen broodkaarten over het tijdvak 13 tot en met 21 Juni 1917, voor zoover daaraan nog bons zijn be vestigd (met de bons waartegen dus geen brood werd gekocht), moeten worden ingelevèrd ten Staöhuize op Vrijdag 22 Juni 1917, van des voorniid- dags 9 uur tot des namiddags 3 uur dat op de achterzijde van iedere kaart de naam moet worden vermeld van hem, aan wien de kaart werd uit gereikt dat bovengenoemde inlevering ge schiedt door het werpen van deze kaar ten in de in de gang van het Stadhuis staande hiervoor bestemde mand dat verzuim dezer verplichting, on verminderd de daarop gestelde straf van eene hechtenis van ten hoogste één maand of geldboete van ten hoogste één duizend gulden, tengevolge kan hebben dat geene nieuwe broodkaarten worden uitgereikt. Vlissingen, 21 'Juni 1917. Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, P. v. ROSSUM Jr. Voorzitter Eerste Kamer. Bij Kon. besluit is tot voorzitter van de Eerste Kamer gedurende de buiten gewone vergadering der Staten-Gene- raal, die zal aanvangen op Donderdag 28 Juni 1917, benoemd J. J. G. baron van Voorst tot Voorst, lid van die Kamer. Matige oppositie. Nog een nagekomen stembus-bespie geling van „de Standaard" Het kon niet anders of de oppositie die op jl. Vrijdag met drie a vier kanten tegelijk optrad, om de Revisie zoo mo gelijk te doen buitelen, haalde wat ze halen kon. Haar houding was echter het tegen overgestelde van de houding door alle overige partijen aangenomen. Bij die overige partijen was men over den te verwachten uitslag zoo volkomen gerust, dat zoo goed als nergens eenige actie voor de stembus merkbaar was. De op komst was dan ook zoo slap en traag, als ze bij menschenheugenis nog nimmer voor een Tweede Kamerverkiezing ge weest was. De oppositie van drie, vier kanten stond er daarentegen geheel anders voor. Haar gold het van meet af als een to be or not to be. Ze verkeerde blijkbaar in den waan, dat het haar ten slotte toch nog mogelijk zou zijn, door eng vereende kracht, het bij de tweede lezing op een echec te doen uitloopen. Zoo heel veel stemmen behoefdgn daarvoor FEUILLETON i) DOOR A. HANS (Nairnk 1. Louis Delaat wandelde den dijk op cn neer. 't Was druk te Knokke, dien middag. In Augustus trok de jonge badplaats zooveel vreemdelingen, dat geen kamer in de hotels of pensions onbezet bleef. Louis Delaat was geen badgast. Hij woonde te Zandegem, een uurtje van de kust. Wees toch niet zoo flauw, mom pelde hij bij zichzelf. Donkers is een goede kennis. Te Brugge op de markt ga je er recht naar toe, en nu durf je niet, omdat Marie bij hem zit. je kent Marie toch ook En weer loerde hij naar 't „Grand Hotel", waar tal van bezoekers op 't ■concert wachtten, dat de lansiers van Brugge op .de kioskzouden geven. Louis Delaat had slechts belangstelling voor een meisje dat met haar vader, den bekenden koopman Frans Donkers, op het terras zat. En Louis wilde zich bij haar voegen, want de knappe Marie was in den laat- sten tijd zelden uit zijn gedachten, maar nu scheen hij verlegen als een kind. Reeds dikwijls was hij voorbij ge dan ook niet te worden omgezet. En dat kleine aantal, zoo stelde men zich voor, zou toch wel te halen zijn. Vooral dat een man als mr. Van Houten er zijn naam aan waagde, deed natuur lijk gelboven, dat ook een geslepen diplomaat als hij de stuiting van de Revisie niet voor onmogelijk hield. Zoo wist de één den ander moed in te boezemen, en toen het Vrijdagmorgen ter stembus ging, had men wel geen zekerheid te zullen slagen, maar achtte toch de mogelijkheid van er te komen, groot genoeg, om er zijn alzijdige moeite en zijn volle kosten aan te wagen. Men mag dai ook veilig zeggen, dat tegenover de slappe stembusactie van de partijen die met de Revisie meegingen, een heet en hoog opgezette actie van de oppositie stond. Neemt men nu in verband hiermee de resultaten voor zich, waarop de groe pen der oppositie steken bleven, dan is op de meest welsprekende wijze geble ken, dat er van een ook maar eenigszins meetellende actie onder het kiezersvolk tegen de in aantocht zijnde Revisie gansch geen sprake was. Den Helder valt vanzelf uitdaar gold het de aloude positie van den heer Staalman, die ditmaal door het politiek karakter van zijn tegencandidaat, een zeldzame kans erlangde, maar toch afviel. De A.T.A.G.-candidaten brachten het saam, over heel het land, niet verder dan tot 22.500 stemmendaarnaast kreeg de A.S.P. een kleine 3000en de S.D.P. in 28 districten een kleine 16.000 stemmen. Saam alzoo op verre na nog geen half honderdduizend, en zulks op een kiezersaantal van over het millioen. Hieruit volgt vanzelf niet, dat niet bij een of meer van deze oppositiegroepen iets werken kan, dat in later jaren met tertijd mee zal tellen, maar voor het oogenblik, en bij deze Revisie, is dit cijfer vanzelf te nietig en onbeduidend, om ais een ernstig gevaar dat de Revi sie bedreigde, mee te tellen. In 1916 stond het aantal kiezers voor de Tweede Kamer op 1.054.620. In Fe bruari van dit jaar kwamen er allicht een 40.000 bij. Doch ook al laat men dit kleine verschil glippen, toch voelt ieder, dat een 40.000 kiezers, en dan nog wei van zeer uiteenloopende poli tieke constellatie, als niets beduidend van zelf weg vallen, waar het de vraag geldt, of de Revisie ai dan niet door het kiezersvolk aanvaard wordt. Aardappelprijzen. De minister van landbouw heeft, met intrekking van vijf vroegere beschik kingen, vastgesteldvoor aardappelen van den oogst 1916 een maximum- groothandelprijs van f 3,20 per H.L., een maximum-tusschenhandelprijs van f3,45 per H.L. en een maximum-klein- handelprijs van 67s cent per K.G. voor vroege aardappelen van den oogst 1917, een maximum-kleinhandelprijs van 14 cent per K.G. gedurende den tijd van wandeld, hopend dat Donkers hem zien en roepen zou, maar de koopman keek niet op en scheen wel ingedut achter zijn tafeltje. Ga dan toch, wees niet zoo blos zei Louis weer tot zich zelf. Een auto kwam van de Lippenslaan na'ar den dijk en stopte voor het liotej. Een jonge man, fatterig gekleed in bad- plaatscostuum, betaalde met trotsch gebaar den chauffeur. Charles Meuleman, mompelde Louis wat nijdig. De grootste neuzen- maker van de streek. En dadelijk rende Louis nu de trap pen van het terras op, en wat blozend stond hij voor den koopman en zijn dochter. Dag meneer Donkers en jufvrouw Marie, groette hij beleefd. Er is veel volk te Knokke dezen noen. 'Marie knikte bloo Donkers zag sla perig, op. Ha, 't is Louis Delaat, riep hij op gullen toon. Zet je bij, vriend... daar is nog een stoel. Een glas bier En hoe is het thuis Goed, meneer Donkers. Veel werk op d'liofstee. Vollen oogst. Maar ja, gij trekt je daar niet veel van aan... je doet zaken. Slap in de zaken, hé Tiens, daar is Charles Meuleman ook. De koopman sprong op en stak den jongeling uit de auto de hand toe. Ook al te Knokke hernam hij. Ja antwoordde Charles Meule man, buigend voor liet meisje. Bonjour, Die zich aanstelt. 2124 Juni 1917 en van 13 cent per K.G. voor den tijd van 25 Juni 1917 tot nadere aankondiging. Weldadigheid en sociale voorzorg. Op de aigemeene vergadering van de Nederlandsche Vereeniging voor Armen zorg en Weldadigheid, op 5, 6 en 7 Juli te Middelburg te houden, komt o.m. in bespreking het vraagpunt :J| „Ver dient het, hetzij in beginsel, hetzij om practische redenen, aanbeveling scherpe grenzen te trekken tusschen den arbeid der instellingen van weldadigheid en dien van andere instellingen van sociale voorzorg en zoo ja, waar behooren die grenzen te loopen?". Verstrekking van kunstmest. De Kunstmest-commissie verzoekt ons dringend de aandacht te vestigen op de in het nummer van heden voorkomende advertentie, betreffende de gelegenheid tot het doen van bestellingen op ver schillende kunstmeststoffen voor den oogst 1917—18. Er wordt speciaal op gewezen, dat thans de gelegenheid voor iedereen, tot het doen van bestellingen is open- steld en latere aanvragen niet in be handeling zullen worden genomen. Het a.s. Middenstandscongres. In de bestuursvergadering van den Middenstandsbond is besloten, met het oog op de tijdsomstandigheden, een groot deel van het congres te wijden aan het heden en de toekomst van den middenstand. Men vermoedt dat deze besprekingen in den uitgebreidsten zin van het woord zooveel tijd in beslag zullen nemen dat er geen beschikbare tijd zal overblijven om het onderwerp „Snel en kort recht," van hoe groote beteekenis het ook zij, dit jaar te kun nen behandelen. Wat de export-centrale aangaat, er zullen eerstdaags krachtige pogingen bij het departement aangewend worden om dit ingrijpen in den vrijen handel zoo veel mogelijk te beperken, ja, te trachten ongedaan te maken, in elk geval zoo doenlijk te verzekeren, dat, wat er ook gebeurt, de maatregelen beslist tijdelijk moeten zijn. Raad van State. Blijkens bij den Raad van State, af- deeling voor de geschillen van bestuur ingekomen Kon. besluit is een beroep van de afdeeling Ter Neuzen en om streken van den Bond van Nederl. on derwijzers tegen een besluit van Ged. Staten van Zeeland, waarbij goedkeu ring is verleend aan een besluit van den raad der gemeente Neuzen tot vaststel ling eener verordening tot regeling van onderwijzersjaarwedden, niet-ontvan- kelijk verklaard, overeenkomstig de be kende jurisprudentie volgens welke eene onderwijzers-organisatie als de afd. voor noemd geen belang heeft bij de vernie tiging of verbetering van een besluit van mademoiselle... 5a va bien Verwaand knikte hij dan Louis toe. Zet je ook bij ons, noodigde Don kers. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Volontiers. 1) Schoon weer, ma demoiselle, sprak Charles, zich tot Ma rie wendend. Ja, meneer Meuleman, antwoord de ze verlegen. Daar komen de lansiers... en Donkers wees naar de militairen, die zich naar de kiosk begaven. 't Waren kloekgebouwde, slanke jongelingen, knap in hun sierlijke uni form, al kwam deze nog beter uit, wan neer de ruiters te paard zaten en door het veld draafden, of in nauw aaneen gesloten stoet door de oude straten van 't grijze Brugge reden. Louis, je zijt ook soldaat geweest, ga jen harte nu niet open? vroeg Don kers. Och, 'k was tevreden als ik eenige maanden geleden uit de kazerne mocht, antwoordde Delaat. Piot 2) zijn is zoo ipleizierig niet. Zijt gij ook bij den troep geweest, Charles Neen, geloof ik. Neen, ik heb een plaatsvervanger gekocht... ik wilde me niet onder de bevelen van een ander stellen, vertelde Meuleman verwaand. Die nlaatsvervanging is toch niet rechtvaardig, beweerde Louis Delaat. 't Kan me weinig schelen. Cha- cun...en éven stamelde Meuleman, en dan. vervolgde hij in 't Vlaamsch Ieder 1) Gaarne. 2) Populaire naam voor infanterist. Gedep. Staten als waarvan hier sprake is. Ongegrond verklaard is het beroep van den raad der gemeente Zierikzee tegen het besluit van Gedep. Staten van Zeeland, waarbij goedkeuring is onthou den aan het besluit van den raad der gemeente Zierikzee van 30 October 1916 tot onderhandschen verkoop van de licht- wachterswoning met grond op den West- havendijk nabij het Westhavenhoofd te Zierikzee. Met Gedep. is de Kroon van meening dat moet worden aangenomen, dat het gemeentebelang zich tegen den bedoelden verkoop verzet. Uit de mijnstreek. Ook de directie van de Staatsmijnen te Heerlen heeft zich bereid verklaard om een commissie, van drie personen vanwege den Algemeenen Bond van Christelijke mijnwerkers in Nederland, te ontvangen, ter bespreking van de invoering van het algemeen mijnwer kersfonds. Men meldt ons, dat de Aigemeene Nederlandsche Mijnwerkersbond beslo ten heeft heden de aigemeene mijnwer kersstaking te proclameeren. VLAAMSCHE STEDEN EN DORPEN. III. leperen Wytschate Meessen. Op menigen stillen avond hooren we uit Vlaanderen de stem van 't kanon. So,ms klinkt vandaar een roffelvuur, als waren reusachtige trommelaars onop houdelijk aan 't tamboeren. 't Zijn de trommelslagers van den dood. En de dood oogst en slaat nu in een hoekje van West-Vlaanderen, dat we in al zijn schoonheid, rust en poezië hebben rekend pn genoten. „De veldslagen bij leperen", zoo tee kent de historie dien ontzaglijken, moorddadigen strijd op. En de naam Iepéren brengt me dade lijk een vloed van herinneringen. On langs zag men hier ter stede voor een winkelraam photo's van leperen's ruïnen, 't Was me of ik bij 't verminkte lijk stond van een geliefden vriend. En in mijn herinnering zag Mc me, met familieleden en vrienden op een blijden zomermorgen optrekken naar de oude, schoone stede, eens machtig als een republiek, die met keizers en koningen onderhandelde, nu stil en verlaten, maar teer en bevallig hier, indrukwekkend en grootsch daar, overal eigenaardig en bekorend. We reden langs den golvenden steen weg, voorbij Roozeb'eke, Poeicapelle en Sint-Jan, in den lommer van hooge breedvertakte en weelderig bebladerde boomen, gevallen nu onder de bijl van hem, die ons land op zooveel plaatsen schond. Waar toen kinderen speelden voor kleurige hoeven spellewerksters al zingend de bobijntjes van hun kant kussen beroerden en knapen en deer nen, mannen en vrouwen den vrucht baren grond bewerkten, waar de voor zijn eigen... Rechtvaardig en on rechtvaardig is een rare wet Ik ben nu in auto van Brugge gekomen.,'t ls mis schien niet,rechtvaardig dat anderen te voet moeten gaan en hij kéék éven naar Louis' bestofte schoenen maar daarom ga ik mij niet moe en vuil ma ken... Wat zegt gij, mademoiselle Ma rie Gij zijt ook niet te voet gekomen Neen, wij kwamen met 't gerij... antwoordde 't meisje. En, zooals ge zegt, alle menschen kunnen niet gelijk zijn Uw vader moest ook een auto koopen. Ja, dat zeg ik ook wel eens. Kom, kom, als ik jong was, maar nu ben ik de lejdsels te veel gewoon, om nog aan een stuurrad te leeren draaien, schertste Donkers. We moeten met den tijd meegaan. Le temps change... en Charles zocht weer naar Fransche woorden, maar vond ze niet en de mensch moet mee veranderen. Wat spottend keek hij naar Louis 'Delaat, die in zijn kleeding zeer een voudig was en 't midden hield tusschen 't degelijke boeren- en 't burgerpak. De muziek viel in en men luisterde. 'De lansiers speelden een wals en Meuleman floot nu en dan mee, en toen 't stuk uit was, zei hij Dat is uit Faust. Magnifique ope ra. Te Brussel tweemaal en te Antwer pen driemaal gezien. Zijt ge ook ama teur van 't theater, mejufvrouw vroeg hij aan Marie. In den winter gaan we nog al eens naar Brugge. Boschkanter zijn bezems bond en zich vrij als een koning bevond in zijn wit gekalkte hut, aan den zoom van 't plechtige, donkere woud... is nu een sector van 't front, liggen duizenden dooden in afzonderlijke of massagra ven, staan allerwegen houten kruisjes of gehouwen zerken, liggen ruïnen van hoeven en huizen, van gansche dorpen. Van een hoogte zagen we Ieperen, wit soms in de blekkende zon, grauw •dan onder zwoegende, zich opstapelen de wolken, maar steeds fier en indruk wekkend met zijn belfort en torens. leperen had vroeger reeds een wat lugubren naam. In onze taal is een sDreuk „de dood van leperen". Nog le zen we in communique's hoe Britten en Duitschers in moerassen ploeteren. Uitgestrekt zijn ze niet meer, die zom pige velden, doch in de'middeleeuwen bedekten ze de gansche omgeving, en wekten ze soms ziekten, die duizenden bewoners ten grave sleepten. Men noemde dien geesel „de pest" en op 't stadhuis herinnerde ons een prachtige muurschildering aan dien tijd door de voorstelling van een pestlijder, welke, met bijl en waterkan aan den gordel riem, uit de stad gebannen werd. Dat stuk verpersoonlijkte „den dood van leperen". Maar reeds eeuwen beteekende die naam alleen meer fantasie. In de mid deleeuwen al namen de magistraten krachtige maatregelen op hygiënsch gebied, en Ieperen is zeker een der eer ste Europeesche steden geweest die zich op een voorbeeldig riolenstelsel mochten beroemen. Zoo talrijk waren de buizen voor den waterafvoer, dat men toen reeds ais iets wonderbaars vertelde „leperen is op lood ge bouwd." Menig verhaal komt me voor den geest. De oude boeken van zulk een stad bieden u- een verscheidenheid van ernstige en koddige voorvallen, 't Is nu over den intocht van een vorst, waarbij de burgeressen zich zoo rijk konden tooien, dat ook hier het woord gold, door de trotsche Johanna van Navarre te Brugge gesproken „Ik meende al leen koninginne te zijn, maar zie er wel vijf honderd om mij heen". Op een an dere bladzijde léést ge daarentegen, hoe de 'beul 't vonnis der rechters vol trok aan een varken, dat een kindje ten deele verslonden had en daarom tot den strop veroordeeld was geworden. Ge hoort over 't kattenfeest. De Ieper- Iingen wilden in de eerste eeuwen plechtig betoonen, dat ze 't heidendom afgezworen hadden, en, daar ze vóór de prediking van 't Christendom o.m. katten aanbaden, lieten ze na hun be- keering, ten feeken van hun veranderde vereering, een kat van den toren in een zak op 't plaveisel ten pletter werpen. Ja, als liefde in haat verkeert... Deze zonderlinge plechtigheid, waar naar duizenden nieuwsgierigen kwa men kijken, hield stand tot 't begin van de 19e eeuw. Brugge, herhaalde Charles wat meelijdend. Nu ja... men doet er wat men kan. ALaar... ce n'est pas Bruxel- les. O, non Neen, 't is Brussel niet In de Monnaie 1) moet ge 'f spel zien. Daar ben ik ook eens geweest, zei Donkers. Maar naar Brugge is 't al wel voor ons. We kunnen niet alles genie ten. In den zomer wonen we bij Knokke, Heijst, Blankenberge en Oostende. Dat is ons voordeel. Louis Delaat trachtte met Marie een gesprek aan te knoopen, maar 't meisje luisterde aandachtiger naar Charles, die een voorstelling van „Faust" te Brussel beschreef. 't Begin van '<t tweede nummer maakte opnieuw een einde aan 't ge sprek. Bij de pauze had Donkers genoeg van de muziek genoten. Willen we eens een eindje wan delen stelde hij voor. 't Gezelschap stond op. Meneer Meuleman, ik moet eens wat met je bespreken, hernam de koop man, toen 't viertal op den dijk was. Louis, je zult wel eens cavalier voor m'n dochter willen zijn. Laten we tot aan den „Lekkerbek" 2) gaan. Delaat en Marie stapten dus vooruit. Wat schoon weer zei de jonge ling nog wat verlegen. Ja... we hebben een goeden zo-, nier. 'k Zou zoo wel eens 'een maand hier willen wonen. (Wordt vervolgd.) 1) Schouwburg te Brussel. 2) Bekend restaurant te Knokke.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1917 | | pagina 1