DE OORLOG.
IHGEZÖM ME8EBEELINGES.
Een zorgvuldige leefwijze
GEMENGD NIEUWS
DE TOESTAND.
iDe Oostenrijksche keizer heeft in zijn
troonrede bij de opening van het Oos
tenrijksche parlement een democratisch
program ontwikkeld, waarmee hij de
oude Donau-monarchie .een verjon
gingskuur wil doen ondergaan. Voorop
staat dat de keizer beloofde slechts
streng constitutioneel te zullen optre
den, de buitenwereld zal niet kunnen
zeggen dat er in Oostenrijk-Hongarije
tyrannie heerscht. Dus het gaat den
demokratischen weg op. Meer en meer
wordt duidelijk, dat graaf Tisza (na
Stürgkh) het slachtoffer van den nieu
wen koers is, die op uitgebreider volks
rechten aanstuurt, terwijl Tisza auto
craat was. In Oostenrijk dringt het na
tionaliteiten-vraagstuk tot oplossing.
In de eerste zitting van het Huis van
Afgevaardigden hebben de woordvoer
ders der partijen in 't kort hun wer.-
schen ter tafel gebracht. De Polen (aan
wie zelfbestuur is beloofd) eischen de
vereeniging van alle door Polen be
woonde gebieden tot één onafhankelij-
ken staat met een uitweg naar zee. Zoo
ver gaat het regeeringsvoorstel betref
fende Galicië zeker niet. De Tsjechen
en Zuid-Slaven hebben eischen gefor
muleerd betreffende erkenning hunner
staatsrechten. Zal men hun zelfbestuur
kunnen weigeren, terwijl men het aan
de Polen wel geeft Alvast verklaren
de Tsjechen tegen de huidige regeering
in de oppositie te zullen gaan. Wanneer
eenmaal de eerste stap op den weg der
bevrijding van de verschillende rassen
in Oostenrijk is gedaan, zal men ze dan
kunnen bijeenhouden onder een scep
ter Ziedaar het groote vraagstuk, dat
de jeugdige keizer wil oplossen. In de
Oostenrijksche en Duitsche bladen
wordt aan de troonrede groote betee-
kenis gehecht. Maar de schoone belof
ten in daden om te zetten, daarop komt
het aan.
President Wilson heeft aan de Rus
sische regeering meedeeling gedaan
van het Amerikaansche oorlogsdoel.
Hij behandelt daarin de formule van
geen inlijvingen en geen schadeloos
stellingen. Wilson's stuk is nog niet in
zijn geheel bekend, maar het is te ver
wachten, dat het Amerikaansche oor
logsdoel veel overeenkomst zat vertoo-
nen met dat der Russen.
Nu de Fransche socialisten aan de
Stockhotmsche conferentie willen deel
nemen, rijst de vraag of de regeering
hun zal toestaan er heen te gaan. Van
daag zal men die kwestie in de Fran
sche Kamer behandelen. De burgerlijke
partijen en ook de groote pers in
Frankrijk willen de paspoorten weige
ren. Men beschouwt het als verraad
met den vijand te willen onderhandelen,
zoolang deze nog op Fransch gebied
staat. Maar indien 't bericht waar is,
dat de Engelsche socialisten verlof kre
gen om naar Stockholm te gaan, zal de
Fransche regeering moeilijk de socia
listen kunnen thuishouden.
DE STAD AALST BEBOET.
Tusschen Gent en Brussel ligt de fa
brieksstad Aalst, waar in 't begin van
den oorlog hevig gestreden werd tus
schen Belgen en Duifschers. De stad
heeft toen nog al geleden. De deporta
tie wekte er veel verslagenheid en wan
hoop. Onder voorwendsel van de ont
dekking eener partij wapens heeft de
Duitsche legeroverheid nu de stad met
50.000 Mark beboet, zooals Von Schik-
fus, étappen-inspecteur, bekend maakt.
Aldus wordt België meer en meer uit
geput.
PRIJZEN IN BELGIE.
Te Antwerpen kost de melk 45 cent
per liter. Voor 1 K.G. boter betaalt
men 15 tot 20 frank. Aardappelen kos
ten, voor zoover men ze krijgen kan, 2
fr. per K.G. Te Brussel geeft men zelfs
350 en 4Ö0 fr. voor een zak aardap
pelen.
Op markten rond Antwerpen betaal
de men 2000 fr. voor een koe. Vleesch
is dan ook buiten 't bereik der gewone
standen. Eieren kosten in-verscheidene
steden 50 a 60 centimen. Tarwe staat
aan 400 fr. den zak.
Ook de kleedij stijgt voortdurend in
prijs. Zoo betaalt men te Antwerpen 80
frank voor een paar schoenen.
DE VOEDSELKWESTIE IN
ENGELAND.
Het ontslag van lord Devonport als
levensmiddelencontroleur om gezond
heidsredenen, wordt nu bevestigd. Ka
pitein Bathurst, Kennedy Jones of een
lid van de arbeiderspartij worden als
zijn opvolger genoemd.
■De ,^Daily Chronicle" zegt in een
hoofdartikel dat het duidelijk wordt,
dat het werk van het departement aan
merkelijke uitbreiding eischt. in de nu
eenigszins veranderde omstandigheden
staat het vraagstuk van verplichte
rantsoeneering niet op den voorgrond,
wel achter andere vraagstukken. De
voornaamste van deze zijn betere ver
deeling van levensmiddelen, bestrijding
van woeker en uitvoering van de voor
schriften van den controleur door
dwangmaatregelen. Op het oogenblik
wordt ten aanzien- van hun naleving
zoo goed als geen dwang toegepast en
worden zij algemeen en uit gewoonte
overtreden. Algemeen worden artikelen
boven de wettelijke maximum-prijzen
verkocht en sommige menschen hebben
een vermogen verdiend met zulke on
wettige praktijken. Er zijn geen afdoen
de middelen om ze te ontdekken of pm
opkoopen van voorraden te verhinde
ren. In sommige gedeelten des lands
wordt b.v. de haver van den oogst van
verleden jaar nog vastgehouden. On
voldoende is ook de controle op suiker
en tarwe. Het toezicht op de korenmo
lens dat eenigen tijd geleden is aange
kondigd, blijft zuiver theoretisch. Aan
brood verdienen de bakkers maar wei
nig, terwijl allerlei tusschenpersonen
met grove winsten gaan strijken. An
dere levensmiddelen geven ook reden
tot bezorgdheid. Zoo is de vet-kwestie
een van de dringendste. Wij hebben er
reeds, zegt het blad, een voorproefje
van gehad door het plotselinge tekort
aan margarine. Ook het vleeschvraag-
stuk wordt van steeds grooter betee-
kenis.
Een van de ergste tekortkomingen
van het departement is geweest,.dat het
verzuimd heeft van de diensten van
plaatselijke overheidspersonen partij te
trekken.
EEN REDEVOERING VA'N GENERAAL
SMUTS.
Generaal Smuts heeft ter gelegen
heid van een bezoek aan de Russische
tentoonstelling te Londen een belang
wekkende redevoering gehouden,
waarin hij o.a. zeide, dat Duitschiand
gegrondvest is op bloed en ijzer, en
daarom met bloed en ijzer verpletterd
moet worden. Eerst daarna zal het der
Russische democratie, evenals alle an
dere democratiën, mogelijk zijn, zich
veilig te gevoelen.
Generaal Smuts deed een beroep op
de Russische democratie, om niet de
kleine volken te vergeten, die lijden.
Hij somde de gevallen van Servië, Roe
menië en België op en zeide, dat België
thans onder den hak van Duitschiand
verpletterd wordt. De Duitsche rijks
kanselier heeft zelf erkend, dat er een
zonde begaan is maar nooit zal
Duitschiand de vruchten van zijn over
winning teruggeven, tenzij het daartoe
gedwongen wordt.
DE WEENSCHE PERS OVER DE
TROONREDE.
De geheele pers beschouwt de troon
rede als een historisch document van
ongewoon verre strekking daar zij den
grondslag legt voor den bouw van een
nieuw, verjongd Oostenrijk. In het bij
zonder wijzen de bladen op de nieuwe
belijdenis van den keizer van zijn con-
stitutionalisme en op zijn woorden over
den vrede, welke ver over de grenzen
der monarchie weerklank zullen vinden.
In de buitengewoon hartelijke ontvangst,
welke de troonrede bij de vertegen
woordigers van beide Huizen vond,
spiegelt zich niet alleen de diepe indruk
af, welken de woorden van den waar-
achtigen voikskeizer op de volksverte
genwoordiging heeft gehad en dat de
volksvertegenwoordiging haar geheeie
energie zal aanwenden om het groote
doel, dat de jeugdige monarch zich in
zijn eerste troonrede gesteld heefi, te ver
wezenlijken.
Het „Fremdenblatt" schrijft, dat uit
de troonrede de geest spreekt van den
nieuwen tijd zij ademt frissche ver
wachtingen en ernstigen drang naar
daden. Wederom heeft de keizer duide
lijk en ondubbelzinnig te kennen gege
ven dat hij bereid is tot den vrede. De
troonrede wijst Oostenrijk den weg,
dien het in de toekomst moet bewande
len om na de oorlogsbeproeving een
krachtige staat, bewoond door tevre
den volkeren, te worden.
De „Neue Freie Presse" zegt, dat de
troonrede vooral van 'belang is wegens
de verklaring van den keizer, dat een
nieuw tijdperk is begonnen. Zij is de
inleiding tot de democratiseering van
Oostenrijk. Ook dit blad wijdt bijzonde
re aandacht aan de vredespassage ge
matigder en grootmoediger kon niet
gesproken worden. Wanneer de vijand
wil hooren, heeft hij nu de gelegenheid.
Het „Neue Wiener Tagebl." schrijft
dat alleen wie opzettelijk blind en doof
wil zijn, in de woorden van den keizer
iets anders zal zoeken dan er in ligt,
nl. de uiting van een krachtigen wil om
den volkeren van de monarchie en de
geheele wereld de voortzetting van het
bloedvergieten te besparen en de wel
vaart te doen terugkeeren.
EEN REDE VAN RIBOT.
Ribot heeft vóór het comité-generaal
der Fransche Kamer een rede gehou
den, waarin hij er aan herinnerd, dat er
in eenigen tijd sprake is van een inter
nationale conferentie van de socialisten
van alle landen, met inbegrip van
Duitschiand en Oostenrijk.
Dit plan is niet in Frankrijk gekozen.
Het heeft reeds tengevolge gehad, dat
de openbare meening verward en de
socialistische partij zelf verdeeld is.
Als Vandervelde, de zoon van het ge
slagen België, zich zelfs tegen de con
ferentie uitspreekt, moet men eens ern-.
stig nadenken.
Een eerste bezwaar van een dergelij
ke conferentie is, dat zij doet veronder
stellen, dat een partij de pretentie zou
hebben zich in plaats der regeering te
stellen.
De aanstaande vrede mag niet het
werk zijn van een of andere groep. In
dien de socialisten bijeenkwamen om
de oorlogsdoeleinden te onderzoeken,
zouden morgen de Katholieken hetzelf
de recht hebben.
De aanstaande vrede mag noch een
vrede van de socialistische, noch van
de katholieke partij zijn. Enkele socia
listen richten reeds eenige scheldwoor
den tot de afgevaardigden der rechter
zijde. die protesteert. Deschanel maant
tot kalmte en koelbloedigheid aan.
Ribot vervolgt Ik twijfel niet aan de
houding der katholieken. Gij hebt
slechts de bewonderenswaardige brie
ven van kardinaal Mercier te lezen.
De vrede, bevestigt Ribot met een
energieke geste, kan slechts een Fran
sche vrede zijn.
Ribot vervolgde Kan men op dit
oogenblik beraadslagen met degenen,
die onze vijanden zijn met degenen
die geen woord vonden om de misda
den af te keuren. Kan men op het
oogenblik dat een gedeelte van ons
grondgebied nog bezet is met den vij
and besprekingen hebben.
Dat wordt ook zoo aan deze zijde
gevoeld. Ribot wees op de socialisten,
die interrumpeerden.
De regeering, die zich bewust is van
hare verantwoordelijkheid, weet dat
indien een dergelijk voorstel werd ver
wezenlijkt, verwarring in de publieke
opinie zou gesticht worden. Op dit
oogenblik is het voor het land noodza
kelijk al zijn energie te verzamelen voor
de laatste periode van den oorlog. In
dien men het land deed gelooven, dat
de naderende vrede zou kunnen komen
uit dergelijke bijeenkomsten wat zou
den dan, mijne heeren, de resultaten
zijn.
HET GEBREK AAN SCHEEPS-
RUIMTE.
Hoe groot op het oogenblik het ge
brek aan scheepsruimte is, wordt wei
zeer sterk geïllustreerd door een schrij
ven aan de „Financial News" uit St.
Johns. Volgens dit schrijven zouden de
houten schepen van Newfoundland,
waarmede de robbenvangers des win
ters hun bedrijf uitoefenen, dezen zo
mer, in plaats van te worden opgebor
gen, voor de scheepvaart worden ge
bruikt, iets, wat sedert een menschen-
leeftijd niet is voorgekomen. Door het
gebrek aan scheepsruimte is nu New
foundland echter dit jaar genoodzaakt
tot dit middel zijn toevlucht te nemen.
Vroeger, schrijft de correspondent
van de „Financieel News", hadden wij
eene groote vloot van stalen schepen,
die ons zout uit Europa, kolen uit Nova
Scota en levensmiddelen uit Montreal
en New-York brachten. Thans echter
zijn die alie weggenomen en wij zien
geene mogelijkheid, ze te vervangen.
Daarom moeten de tien houten robben-
vangersschepen, die thans de handels
vloot vormen, gebruikt worden en die
zullen tot aan het einde van het jaar
volop werk hebben. Maar zelfs dan is
het de groote vraag, of hef gelukken
zal, zooveel in te voeren, als de kolo
nie noodig heeft, en men denkt er sterk
aan, in den komenden herfst en winter
een groot aantal van de kleine vis-
schersvaartuigen als vrachtsohepen te
gebruiken.
DE VERSCHERPTE DUIKBOOT
OORLOG.
De werkzaamheid der duikbooten in
de Noordelijke oorlogswateren heeft
geleid tot vernietiging van een aantal
vijandelijke stoomschepen met bizon
der kostbare ladingen. Onder de in den
grond geboorde schepen zijn het ge
wapende Engelsche stoomschip „Le-
wisham", van 2810 ton, met 4000 ton
tarwe uit Amerika naar Engeland het
gewapende Engelsche stoomschip
„Penhall", van 3712 ton, met 4500 ton
suiker, van Cuba naar Engeland het
gewapende Engelsche stoomschip
„Llandrindod", van 3841 ton, met 5600
ton maïs uit Indië naar Engeland, voor
rekening van de Engelsche regeering
het Engelsche stoomschip „Jersey
City", van 4670 ton, met 7346 ton tar
we van Amerika naar Engeland het
Japansche stoomschip „Tansan Maru",
van 2443 ton, met een gemengde la
ding.
Van de Engelsche stoomschepen zijn
drie kapiteins en twee kanonniers als
gevangenen binnengebracht.
Verder is tot zinken gebracht de En
gelsche duikbootva! „Q 25", die vroe
ger onder den naam „Lady Patricia"
als vrachtstoomschip voer, van 1250
ton. De kommandant en de tweede-ma
chinist zijn gevangen genomen.
VOOR EEN SPOEDIGEN VREDE.
De Poolsche Club besloot den afge
vaardigde Daszynski te machtigen om
in samenwerking met de andere partij
en de volgende motie van orde in het
Huis van Afgevaardigden in te dienen
Aan het einde van het derde jaar van
den wereldoorlog, die millioenen men-
schenievens heeft gekost en millioenen
mannen tot invaliden maakte, die alle
volkeren van Europa uitgeput heeft en
het'spook van den massa-honger op
riep, hebben eindelijk beide strijdende
partijen het zeifbestemmingsrecht der
volkeren als basis voor den duurzamen
vrede erkend en zich met alle staten
en volkeren, die den vrede op grond
van een overeenkomst tusschen de vol
keren wenschen, solidair verklaart. Wij
verzoeken derhalve het Huis van Afge
vaardigden en de regeering alles te
doen om een dusdanigen vrede binnen
kort mogelijk te maken.
EEN VREDES-MOTIE.
De Poolsche Club besloot den afge
vaardigde Waszynski te machtigen om,
in overeenstemming met de andere par
tijen het volgend dringend voorstel in
het Oostenrijksche Huis van Afgevaar
digden te doen Aan het eind van het
3e jaar van den wereldoorlog, die mil
lioenen menschenlevens en verminkten
kost, alle volken van Europa uitputte
en het spook van den algemeenen hon
ger opwekte, .hebben eindelijk beide
strijdende partijen het recht der naties
om over hun eigen lot te beschikken,
eindelijk als grondslag voor een duur
zamen vrede erkend.
Het Huis van Afgevaardigden, zich
solidair verklarend met alle staten en
volken, die den vrede op grond van
overeenstemming der naties willen,
vraagt aan de regeering om alles te on
dernemen om zulk een vrede binnen
den korst mogelijken tijd mogelijk te
maken.
IN BAGDAD.
In de „Times" blijft Edmund Chand
ler belangwekkende beschrijvingen van
Bagdad en zijne omstreken geven
in de met bogen en gewelven over
spannen straatjes van Bagdad, vol
troepenafdeelingen en kanonnen, kan
men vreemde voorvallen zien.
Het wiel van het affuit van een 60-
ponder kanon breekt het dak van een
kelderwoning, waar zich nu het hoofd
van een verschrikten Jood vertoont.
Een muilezel, die voor een kanon ge
spannen is, steekt zijn neus in een
schotel met lekkernijen, die een Ara
bisch meisje zorgeloos draagt een
Sikh van een signaal-afdeeling spreekt
vloeiend het Fransch van Festubert en
maakt de daarbij passende gebaren in
een gesprek met een Fransehen Car-
melieten-priester van Lyon, die pas uit
de interneering in Mosul bevrijd is.
Ik ontmoette een Franschen soldaat,
die in Turksche gevangenschap had
verkeerd. Hij was een Algerijn, was
„gegast" geworden en in 1915 bij Ver
dun gevangen genomen en naar Ber
lijn gebracht. Hij vertelde mij, dat een
Duitsche officier alle Algerijnen bijeen
geroepen had en hen gevraagd of zij
naar Constanfinopel wilden gaan om
hunnen Kiialif te zien. Zij antwoordden,
dat zij er naar snakten om den Khalif
te zien, en gingen blijde op weg, maar
er werd geen woord gesproken van
opnieuw te moeten vechten. Zij werden
ook naar Stamboul gebracht, doch heb
ben den Sultan niet gezien zij werden
per trein naar Aleppo gebracht en gin
gen van daar te voet naar Bagdad.
in de café's zitten de Arabieren ge
hurkt neer op hunne lage zetels, ernstig
pratend of in overpeinzing verdiept of
bezig met een spelletje domino of met
dobbelsteenen. Er is daar zeer weinig
koffie en ook weinig tabak te vinden.
lederen dag komen er officieren uit
de omliggende kampen in de stad.
Sommigen van hen steken de Tigris
over in de ouderwetsche op ketels ge
lijkende gufas van Babyion, een soort
vaartuigen die Herodatus, julianus en
ongetwijfeld ook Nebukadnezar reeds
gekend hebben.
Het eenige hotel het hotel „Ti-
gris", dat thans de naam hotel „Man
de" heeft gekregen is tegen lunch
tijd stikvol. Te oordeelen naar het aan
tal paarden in de straat zou men den
ken dat een regiment cavalerie er zijn
intrek heeft genomen. De maaltijden
zijn er hoogst eenvoudig. Er zijn niet
genoeg eieren en kippen voor alle be
zoekers, maar de waard weet wonde
ren te doen met op verschillende wijzen
bereid schapenvleesch.
Bij de thee wordt de Khobez, of in
het Arabisch chapatti, een platte koek
van grof meel met room van buffelmelk
gebruikt, die een welkome verandering
in het menu uitmaakt.
In de tuinen van Bagdad ziet men ro
zen, muurbloemen en papavers en het
doet iemand goed weer eens die bloe
men te zien.
Er loopt geen pad langs de rivier.
De voornaamste huizen en de consula
ten zijn op breede fundeeringen aan
de waterkant gebouwd. De meesten
zijn met tuintjes omgeven, vanwaar een
trapje naar de rivier leidt. Hier en daar
vindt men steigertjes, waar de vrouwen
uit de stad in smal toeloopende kope
ren kannen water uit de rivier Isiéhep-
pen en de waterdragers hunne uit hui
den gemaakte waterzakken vullen, wel
ke zij op den rug hunner witte ezeltjes
laden.
De rivier is 300 meter breed. Als een
storm tegen den stroom inblaast, is het
water er woest genoeg. Maar de Ara
bische jongens kunnen goed varen en
brengen de passagiers kalm en zeker
in hunne oude, vervallen bootjes naar
de overzijde.
Aan de Noordzijde van de stad be
dekken de civiele en burgerlijke serais
meer dan een kwart mijl gronds langs
de rivier. Er is daar ruimte genoeg
voor de troepen die het garnizoen der
stad uitmaken.
Er valt heel wat te leeren van de
rommel, die eerve regeering, welke niet
veel tijd heeft om weg te komen, in
eene hoofdstad achterlaat. Twaalf uren
nadat de Turken de stad verlaten had
den, waren onze troepen reeds bezig
met het doorzoeken hunner kantoren,
leder die wel eens plotseling heeft moe
ten verhuizen, weet met hoeveel moei
lijkheden dat gepaard gaat. in Bagdad
werd de toestand nog moeilijker, om
dat de spoorweg slechts enkel spoor
heeft en er een tekort aan schepen was.
Bijna in iedere kamer vond men dingen
die de Turken slechts noode hebben
achtergelaten.
In één kantoor vonden wij een aantal
landkaarten in een ander de boeken
van den beruchten Wonckhaus. In een
gebouwtje, dat om een sinaasappeltuin
gebouwd is, vonden wij de rij vertrek
ken waarin Sir William Willcocks ge
woon was te werken. Daar zwierven
de teekeningen en kaarten over den
grond, behoorende bij een plan om Irak
zoo vruchtbaar te maken als Egypte,
in de.citadel werd de stapel gekonfis-
keerde wapenen steeds hooger, naar
mate de huiszoekingen vorderden.
Het grootste deel van het expeditie-
leger is nog steeds bezig de Turken in
Oostelijke, Westelijke en Noordelijke
richting na te zetten, en de generale
staf heeft niet alleen op de oorlogvoe
ring te letten, maar ook het geheele
burger en militaire bewind in de stad
te voeren.
HET OORLOGSDOEL VAN AMERIKA.
President Wilson heeft aan Rusland
het oorlogsdoel van Amerika per docu
ment uiteengezet. De formule geen an
nexaties en geen oorlogsschatting wordt
daarin uitvoerig behandeld. Zoodra het
stuk in het bezit van de Russische
regeering is, zal er pupliciteit aan wor
den gegeven.
en meer lichaamsoefening.
Daf de vervaardigers van Foster's
Rugpijn Nieren Pillen zooveel doen om
een Betere Gezondheid Methode te ver
spreiden, wekt verwondering.
Zij loonen aan, dat niemand volle
gezondheid kan genieten, zelfs niet met
behulp van Foster's Pillen, tenzij hij
zelf medehelpt. En zelfs iemand niet
drukke bezigheden heeft tijd om de
korte gezondheidsregels, die zij week
aan week in dit blad geven, te lezen
en te beoefenen.
Ofschoon zulke openhartigheid nieuwr
is, lijdt het geen twijfel of een der re
denen van de toenemende populariteit
van Foster's Pillen is te vinden in de
omstandigheid, dat de vervaardigers
laten zien HOE GEZOND TE WORDEN,
en wat even belangrijk is: HOE GE
ZOND TE BLIJVEN, zonder genees
middel.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen werken
hoegenaamd niet op de maag of inge
wanden. Zij dienen uitsluitend voor de
nier- en urine-organen. Dit geneesmid
del is van de hoogste waarde bij water
zucht, niergruis, rheumatiek, steen en
alle iekten uit nier- en blaaskwalen
ontspruitend.
De handteekening van James Foster
op de verpakking waarborgt de echtheid.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen zijn te
Vlissingen verkrijgb. bij A. C. Beniest,
Lepelstraat 13. Toezending geschiedt
franco ma ontv. v. postwissel a f 1.75 p.
doos of f 10.p. zes doozen. 44
Sedert de vorige week hebben zich
aan de hoofdwacht en bij de politie te
Maastricht aangemeld: 10 Russen, 11
Duitsche deserteurs en 2 Fransche krijgs
gevangenen. Deze laatste waren ont
vlucht en bij Canne over de grens ge
komen. Met behulp van een isoleertang
en gummi-handschoenen hadden zij de
doodelijke draden kunnen passeeren,
Beiden hadden in de vuurlinie gewerkt
en waren toenmaals met de Duitschers
voor de avanceerende Engelschen, moe
ten terugtrekken. Verschillende Fransche
krijgsgevangenen waren daarbij door
granaatvuur gedood.
Donderdagochtend kwam te Zevenaar
over de grens een Russische krijgsge
vangene, gedeeltelijk in uniform. De raan
had al een heel prachtige viuchtniethode
verzonnen. Hij was in een ledige kist,
welke naar Nederland gezonden werd,
gekropen. Zes dagen hield hij het daarin
uit. Geheel uitgeput van dorst, met pijn
lijke ledematen, klopte hij aan den wand
der kist, onwetend waar hij zich be
vond. De man had nog een stuk oud
bakken brood bij zich. Men kan zich
zijne vreugde voorstellen. Te Coe-
vorden zijn vier Russische krijgsgevan
genen aangekomen. Te Maastricht
kwamen aan een Duitsch deserteur en
een ontvluchte Rus. Te Winterswijk
is een Oostenrijksche deserteur gearri
veerd samen met een geïnterneerden
Italiaan. Ze waren vergezeld van een
Duitsch meisje, dat hen naar ons iand
bracht.
Groentenafval. De politie
te Loosduinen hield in de vorige jaren
toezicht dat de tuindersknechts den
groentenafval niet in de vaarten wier
pen en het veilingbestuur had een man
aangesteld die de koolbladeren verza
melde en op een mesthoop bracht.
Thans ziet men geen blaadje meer zwer
ven. Handelaars wachten de tuinders
knechts reeds op om de bloemkoolbla
ren te koopen. Heele scheepsladingen
worden verzonden naar de drogerijen
om vervolgens naar het buitenland te
worden uitgevoerd.
Op verzoek der Amsterdamsche
politie is te Rotterdam een man aange
houden, die verdacht wordt van het
plegen van den diefstal van een trom
mel met f3000 in het bijkantoor aan de
Bloemgracht. Hij is naar Amsterdam
overgebracht. Zoowel hij als de besteller
en de koopman, die reeds eerder wer
den aangehouden, ontkennen iets van
de zaak af te weten. Beide laatstge
noemden zijn ter beschikking der justitie
gesteld.
In de tjalk, die ligt bij het bureau
van de rivierpolitie in de Parkhaven te
Rotterdam, zijn thans, naar de „N. R.
Crt" meldt, reeds ongeveer vijftig vreem
delingen afgezonderd, van wie gebleken
is, dat zij gevaar opleveren voor de
orde en de veiligheid. De wensch, die
menschen met arbeid bezig te houden,
blijkt niet gemakkelijk te verwezenlijken,
tengevolge van de moeilijkheid om ma
terialen, b.v. voor vlechtwerk, ter be
schikking te krijgen.
Indien dit noodig blijkt, zal een tweede