DE OORLOG. IHGEZÖM ME8EBEELINGES. Een zorgvuldige leefwijze GEMENGD NIEUWS DE TOESTAND. iDe Oostenrijksche keizer heeft in zijn troonrede bij de opening van het Oos tenrijksche parlement een democratisch program ontwikkeld, waarmee hij de oude Donau-monarchie .een verjon gingskuur wil doen ondergaan. Voorop staat dat de keizer beloofde slechts streng constitutioneel te zullen optre den, de buitenwereld zal niet kunnen zeggen dat er in Oostenrijk-Hongarije tyrannie heerscht. Dus het gaat den demokratischen weg op. Meer en meer wordt duidelijk, dat graaf Tisza (na Stürgkh) het slachtoffer van den nieu wen koers is, die op uitgebreider volks rechten aanstuurt, terwijl Tisza auto craat was. In Oostenrijk dringt het na tionaliteiten-vraagstuk tot oplossing. In de eerste zitting van het Huis van Afgevaardigden hebben de woordvoer ders der partijen in 't kort hun wer.- schen ter tafel gebracht. De Polen (aan wie zelfbestuur is beloofd) eischen de vereeniging van alle door Polen be woonde gebieden tot één onafhankelij- ken staat met een uitweg naar zee. Zoo ver gaat het regeeringsvoorstel betref fende Galicië zeker niet. De Tsjechen en Zuid-Slaven hebben eischen gefor muleerd betreffende erkenning hunner staatsrechten. Zal men hun zelfbestuur kunnen weigeren, terwijl men het aan de Polen wel geeft Alvast verklaren de Tsjechen tegen de huidige regeering in de oppositie te zullen gaan. Wanneer eenmaal de eerste stap op den weg der bevrijding van de verschillende rassen in Oostenrijk is gedaan, zal men ze dan kunnen bijeenhouden onder een scep ter Ziedaar het groote vraagstuk, dat de jeugdige keizer wil oplossen. In de Oostenrijksche en Duitsche bladen wordt aan de troonrede groote betee- kenis gehecht. Maar de schoone belof ten in daden om te zetten, daarop komt het aan. President Wilson heeft aan de Rus sische regeering meedeeling gedaan van het Amerikaansche oorlogsdoel. Hij behandelt daarin de formule van geen inlijvingen en geen schadeloos stellingen. Wilson's stuk is nog niet in zijn geheel bekend, maar het is te ver wachten, dat het Amerikaansche oor logsdoel veel overeenkomst zat vertoo- nen met dat der Russen. Nu de Fransche socialisten aan de Stockhotmsche conferentie willen deel nemen, rijst de vraag of de regeering hun zal toestaan er heen te gaan. Van daag zal men die kwestie in de Fran sche Kamer behandelen. De burgerlijke partijen en ook de groote pers in Frankrijk willen de paspoorten weige ren. Men beschouwt het als verraad met den vijand te willen onderhandelen, zoolang deze nog op Fransch gebied staat. Maar indien 't bericht waar is, dat de Engelsche socialisten verlof kre gen om naar Stockholm te gaan, zal de Fransche regeering moeilijk de socia listen kunnen thuishouden. DE STAD AALST BEBOET. Tusschen Gent en Brussel ligt de fa brieksstad Aalst, waar in 't begin van den oorlog hevig gestreden werd tus schen Belgen en Duifschers. De stad heeft toen nog al geleden. De deporta tie wekte er veel verslagenheid en wan hoop. Onder voorwendsel van de ont dekking eener partij wapens heeft de Duitsche legeroverheid nu de stad met 50.000 Mark beboet, zooals Von Schik- fus, étappen-inspecteur, bekend maakt. Aldus wordt België meer en meer uit geput. PRIJZEN IN BELGIE. Te Antwerpen kost de melk 45 cent per liter. Voor 1 K.G. boter betaalt men 15 tot 20 frank. Aardappelen kos ten, voor zoover men ze krijgen kan, 2 fr. per K.G. Te Brussel geeft men zelfs 350 en 4Ö0 fr. voor een zak aardap pelen. Op markten rond Antwerpen betaal de men 2000 fr. voor een koe. Vleesch is dan ook buiten 't bereik der gewone standen. Eieren kosten in-verscheidene steden 50 a 60 centimen. Tarwe staat aan 400 fr. den zak. Ook de kleedij stijgt voortdurend in prijs. Zoo betaalt men te Antwerpen 80 frank voor een paar schoenen. DE VOEDSELKWESTIE IN ENGELAND. Het ontslag van lord Devonport als levensmiddelencontroleur om gezond heidsredenen, wordt nu bevestigd. Ka pitein Bathurst, Kennedy Jones of een lid van de arbeiderspartij worden als zijn opvolger genoemd. ■De ,^Daily Chronicle" zegt in een hoofdartikel dat het duidelijk wordt, dat het werk van het departement aan merkelijke uitbreiding eischt. in de nu eenigszins veranderde omstandigheden staat het vraagstuk van verplichte rantsoeneering niet op den voorgrond, wel achter andere vraagstukken. De voornaamste van deze zijn betere ver deeling van levensmiddelen, bestrijding van woeker en uitvoering van de voor schriften van den controleur door dwangmaatregelen. Op het oogenblik wordt ten aanzien- van hun naleving zoo goed als geen dwang toegepast en worden zij algemeen en uit gewoonte overtreden. Algemeen worden artikelen boven de wettelijke maximum-prijzen verkocht en sommige menschen hebben een vermogen verdiend met zulke on wettige praktijken. Er zijn geen afdoen de middelen om ze te ontdekken of pm opkoopen van voorraden te verhinde ren. In sommige gedeelten des lands wordt b.v. de haver van den oogst van verleden jaar nog vastgehouden. On voldoende is ook de controle op suiker en tarwe. Het toezicht op de korenmo lens dat eenigen tijd geleden is aange kondigd, blijft zuiver theoretisch. Aan brood verdienen de bakkers maar wei nig, terwijl allerlei tusschenpersonen met grove winsten gaan strijken. An dere levensmiddelen geven ook reden tot bezorgdheid. Zoo is de vet-kwestie een van de dringendste. Wij hebben er reeds, zegt het blad, een voorproefje van gehad door het plotselinge tekort aan margarine. Ook het vleeschvraag- stuk wordt van steeds grooter betee- kenis. Een van de ergste tekortkomingen van het departement is geweest,.dat het verzuimd heeft van de diensten van plaatselijke overheidspersonen partij te trekken. EEN REDEVOERING VA'N GENERAAL SMUTS. Generaal Smuts heeft ter gelegen heid van een bezoek aan de Russische tentoonstelling te Londen een belang wekkende redevoering gehouden, waarin hij o.a. zeide, dat Duitschiand gegrondvest is op bloed en ijzer, en daarom met bloed en ijzer verpletterd moet worden. Eerst daarna zal het der Russische democratie, evenals alle an dere democratiën, mogelijk zijn, zich veilig te gevoelen. Generaal Smuts deed een beroep op de Russische democratie, om niet de kleine volken te vergeten, die lijden. Hij somde de gevallen van Servië, Roe menië en België op en zeide, dat België thans onder den hak van Duitschiand verpletterd wordt. De Duitsche rijks kanselier heeft zelf erkend, dat er een zonde begaan is maar nooit zal Duitschiand de vruchten van zijn over winning teruggeven, tenzij het daartoe gedwongen wordt. DE WEENSCHE PERS OVER DE TROONREDE. De geheele pers beschouwt de troon rede als een historisch document van ongewoon verre strekking daar zij den grondslag legt voor den bouw van een nieuw, verjongd Oostenrijk. In het bij zonder wijzen de bladen op de nieuwe belijdenis van den keizer van zijn con- stitutionalisme en op zijn woorden over den vrede, welke ver over de grenzen der monarchie weerklank zullen vinden. In de buitengewoon hartelijke ontvangst, welke de troonrede bij de vertegen woordigers van beide Huizen vond, spiegelt zich niet alleen de diepe indruk af, welken de woorden van den waar- achtigen voikskeizer op de volksverte genwoordiging heeft gehad en dat de volksvertegenwoordiging haar geheeie energie zal aanwenden om het groote doel, dat de jeugdige monarch zich in zijn eerste troonrede gesteld heefi, te ver wezenlijken. Het „Fremdenblatt" schrijft, dat uit de troonrede de geest spreekt van den nieuwen tijd zij ademt frissche ver wachtingen en ernstigen drang naar daden. Wederom heeft de keizer duide lijk en ondubbelzinnig te kennen gege ven dat hij bereid is tot den vrede. De troonrede wijst Oostenrijk den weg, dien het in de toekomst moet bewande len om na de oorlogsbeproeving een krachtige staat, bewoond door tevre den volkeren, te worden. De „Neue Freie Presse" zegt, dat de troonrede vooral van 'belang is wegens de verklaring van den keizer, dat een nieuw tijdperk is begonnen. Zij is de inleiding tot de democratiseering van Oostenrijk. Ook dit blad wijdt bijzonde re aandacht aan de vredespassage ge matigder en grootmoediger kon niet gesproken worden. Wanneer de vijand wil hooren, heeft hij nu de gelegenheid. Het „Neue Wiener Tagebl." schrijft dat alleen wie opzettelijk blind en doof wil zijn, in de woorden van den keizer iets anders zal zoeken dan er in ligt, nl. de uiting van een krachtigen wil om den volkeren van de monarchie en de geheele wereld de voortzetting van het bloedvergieten te besparen en de wel vaart te doen terugkeeren. EEN REDE VAN RIBOT. Ribot heeft vóór het comité-generaal der Fransche Kamer een rede gehou den, waarin hij er aan herinnerd, dat er in eenigen tijd sprake is van een inter nationale conferentie van de socialisten van alle landen, met inbegrip van Duitschiand en Oostenrijk. Dit plan is niet in Frankrijk gekozen. Het heeft reeds tengevolge gehad, dat de openbare meening verward en de socialistische partij zelf verdeeld is. Als Vandervelde, de zoon van het ge slagen België, zich zelfs tegen de con ferentie uitspreekt, moet men eens ern-. stig nadenken. Een eerste bezwaar van een dergelij ke conferentie is, dat zij doet veronder stellen, dat een partij de pretentie zou hebben zich in plaats der regeering te stellen. De aanstaande vrede mag niet het werk zijn van een of andere groep. In dien de socialisten bijeenkwamen om de oorlogsdoeleinden te onderzoeken, zouden morgen de Katholieken hetzelf de recht hebben. De aanstaande vrede mag noch een vrede van de socialistische, noch van de katholieke partij zijn. Enkele socia listen richten reeds eenige scheldwoor den tot de afgevaardigden der rechter zijde. die protesteert. Deschanel maant tot kalmte en koelbloedigheid aan. Ribot vervolgt Ik twijfel niet aan de houding der katholieken. Gij hebt slechts de bewonderenswaardige brie ven van kardinaal Mercier te lezen. De vrede, bevestigt Ribot met een energieke geste, kan slechts een Fran sche vrede zijn. Ribot vervolgde Kan men op dit oogenblik beraadslagen met degenen, die onze vijanden zijn met degenen die geen woord vonden om de misda den af te keuren. Kan men op het oogenblik dat een gedeelte van ons grondgebied nog bezet is met den vij and besprekingen hebben. Dat wordt ook zoo aan deze zijde gevoeld. Ribot wees op de socialisten, die interrumpeerden. De regeering, die zich bewust is van hare verantwoordelijkheid, weet dat indien een dergelijk voorstel werd ver wezenlijkt, verwarring in de publieke opinie zou gesticht worden. Op dit oogenblik is het voor het land noodza kelijk al zijn energie te verzamelen voor de laatste periode van den oorlog. In dien men het land deed gelooven, dat de naderende vrede zou kunnen komen uit dergelijke bijeenkomsten wat zou den dan, mijne heeren, de resultaten zijn. HET GEBREK AAN SCHEEPS- RUIMTE. Hoe groot op het oogenblik het ge brek aan scheepsruimte is, wordt wei zeer sterk geïllustreerd door een schrij ven aan de „Financial News" uit St. Johns. Volgens dit schrijven zouden de houten schepen van Newfoundland, waarmede de robbenvangers des win ters hun bedrijf uitoefenen, dezen zo mer, in plaats van te worden opgebor gen, voor de scheepvaart worden ge bruikt, iets, wat sedert een menschen- leeftijd niet is voorgekomen. Door het gebrek aan scheepsruimte is nu New foundland echter dit jaar genoodzaakt tot dit middel zijn toevlucht te nemen. Vroeger, schrijft de correspondent van de „Financieel News", hadden wij eene groote vloot van stalen schepen, die ons zout uit Europa, kolen uit Nova Scota en levensmiddelen uit Montreal en New-York brachten. Thans echter zijn die alie weggenomen en wij zien geene mogelijkheid, ze te vervangen. Daarom moeten de tien houten robben- vangersschepen, die thans de handels vloot vormen, gebruikt worden en die zullen tot aan het einde van het jaar volop werk hebben. Maar zelfs dan is het de groote vraag, of hef gelukken zal, zooveel in te voeren, als de kolo nie noodig heeft, en men denkt er sterk aan, in den komenden herfst en winter een groot aantal van de kleine vis- schersvaartuigen als vrachtsohepen te gebruiken. DE VERSCHERPTE DUIKBOOT OORLOG. De werkzaamheid der duikbooten in de Noordelijke oorlogswateren heeft geleid tot vernietiging van een aantal vijandelijke stoomschepen met bizon der kostbare ladingen. Onder de in den grond geboorde schepen zijn het ge wapende Engelsche stoomschip „Le- wisham", van 2810 ton, met 4000 ton tarwe uit Amerika naar Engeland het gewapende Engelsche stoomschip „Penhall", van 3712 ton, met 4500 ton suiker, van Cuba naar Engeland het gewapende Engelsche stoomschip „Llandrindod", van 3841 ton, met 5600 ton maïs uit Indië naar Engeland, voor rekening van de Engelsche regeering het Engelsche stoomschip „Jersey City", van 4670 ton, met 7346 ton tar we van Amerika naar Engeland het Japansche stoomschip „Tansan Maru", van 2443 ton, met een gemengde la ding. Van de Engelsche stoomschepen zijn drie kapiteins en twee kanonniers als gevangenen binnengebracht. Verder is tot zinken gebracht de En gelsche duikbootva! „Q 25", die vroe ger onder den naam „Lady Patricia" als vrachtstoomschip voer, van 1250 ton. De kommandant en de tweede-ma chinist zijn gevangen genomen. VOOR EEN SPOEDIGEN VREDE. De Poolsche Club besloot den afge vaardigde Daszynski te machtigen om in samenwerking met de andere partij en de volgende motie van orde in het Huis van Afgevaardigden in te dienen Aan het einde van het derde jaar van den wereldoorlog, die millioenen men- schenievens heeft gekost en millioenen mannen tot invaliden maakte, die alle volkeren van Europa uitgeput heeft en het'spook van den massa-honger op riep, hebben eindelijk beide strijdende partijen het zeifbestemmingsrecht der volkeren als basis voor den duurzamen vrede erkend en zich met alle staten en volkeren, die den vrede op grond van een overeenkomst tusschen de vol keren wenschen, solidair verklaart. Wij verzoeken derhalve het Huis van Afge vaardigden en de regeering alles te doen om een dusdanigen vrede binnen kort mogelijk te maken. EEN VREDES-MOTIE. De Poolsche Club besloot den afge vaardigde Waszynski te machtigen om, in overeenstemming met de andere par tijen het volgend dringend voorstel in het Oostenrijksche Huis van Afgevaar digden te doen Aan het eind van het 3e jaar van den wereldoorlog, die mil lioenen menschenlevens en verminkten kost, alle volken van Europa uitputte en het spook van den algemeenen hon ger opwekte, .hebben eindelijk beide strijdende partijen het recht der naties om over hun eigen lot te beschikken, eindelijk als grondslag voor een duur zamen vrede erkend. Het Huis van Afgevaardigden, zich solidair verklarend met alle staten en volken, die den vrede op grond van overeenstemming der naties willen, vraagt aan de regeering om alles te on dernemen om zulk een vrede binnen den korst mogelijken tijd mogelijk te maken. IN BAGDAD. In de „Times" blijft Edmund Chand ler belangwekkende beschrijvingen van Bagdad en zijne omstreken geven in de met bogen en gewelven over spannen straatjes van Bagdad, vol troepenafdeelingen en kanonnen, kan men vreemde voorvallen zien. Het wiel van het affuit van een 60- ponder kanon breekt het dak van een kelderwoning, waar zich nu het hoofd van een verschrikten Jood vertoont. Een muilezel, die voor een kanon ge spannen is, steekt zijn neus in een schotel met lekkernijen, die een Ara bisch meisje zorgeloos draagt een Sikh van een signaal-afdeeling spreekt vloeiend het Fransch van Festubert en maakt de daarbij passende gebaren in een gesprek met een Fransehen Car- melieten-priester van Lyon, die pas uit de interneering in Mosul bevrijd is. Ik ontmoette een Franschen soldaat, die in Turksche gevangenschap had verkeerd. Hij was een Algerijn, was „gegast" geworden en in 1915 bij Ver dun gevangen genomen en naar Ber lijn gebracht. Hij vertelde mij, dat een Duitsche officier alle Algerijnen bijeen geroepen had en hen gevraagd of zij naar Constanfinopel wilden gaan om hunnen Kiialif te zien. Zij antwoordden, dat zij er naar snakten om den Khalif te zien, en gingen blijde op weg, maar er werd geen woord gesproken van opnieuw te moeten vechten. Zij werden ook naar Stamboul gebracht, doch heb ben den Sultan niet gezien zij werden per trein naar Aleppo gebracht en gin gen van daar te voet naar Bagdad. in de café's zitten de Arabieren ge hurkt neer op hunne lage zetels, ernstig pratend of in overpeinzing verdiept of bezig met een spelletje domino of met dobbelsteenen. Er is daar zeer weinig koffie en ook weinig tabak te vinden. lederen dag komen er officieren uit de omliggende kampen in de stad. Sommigen van hen steken de Tigris over in de ouderwetsche op ketels ge lijkende gufas van Babyion, een soort vaartuigen die Herodatus, julianus en ongetwijfeld ook Nebukadnezar reeds gekend hebben. Het eenige hotel het hotel „Ti- gris", dat thans de naam hotel „Man de" heeft gekregen is tegen lunch tijd stikvol. Te oordeelen naar het aan tal paarden in de straat zou men den ken dat een regiment cavalerie er zijn intrek heeft genomen. De maaltijden zijn er hoogst eenvoudig. Er zijn niet genoeg eieren en kippen voor alle be zoekers, maar de waard weet wonde ren te doen met op verschillende wijzen bereid schapenvleesch. Bij de thee wordt de Khobez, of in het Arabisch chapatti, een platte koek van grof meel met room van buffelmelk gebruikt, die een welkome verandering in het menu uitmaakt. In de tuinen van Bagdad ziet men ro zen, muurbloemen en papavers en het doet iemand goed weer eens die bloe men te zien. Er loopt geen pad langs de rivier. De voornaamste huizen en de consula ten zijn op breede fundeeringen aan de waterkant gebouwd. De meesten zijn met tuintjes omgeven, vanwaar een trapje naar de rivier leidt. Hier en daar vindt men steigertjes, waar de vrouwen uit de stad in smal toeloopende kope ren kannen water uit de rivier Isiéhep- pen en de waterdragers hunne uit hui den gemaakte waterzakken vullen, wel ke zij op den rug hunner witte ezeltjes laden. De rivier is 300 meter breed. Als een storm tegen den stroom inblaast, is het water er woest genoeg. Maar de Ara bische jongens kunnen goed varen en brengen de passagiers kalm en zeker in hunne oude, vervallen bootjes naar de overzijde. Aan de Noordzijde van de stad be dekken de civiele en burgerlijke serais meer dan een kwart mijl gronds langs de rivier. Er is daar ruimte genoeg voor de troepen die het garnizoen der stad uitmaken. Er valt heel wat te leeren van de rommel, die eerve regeering, welke niet veel tijd heeft om weg te komen, in eene hoofdstad achterlaat. Twaalf uren nadat de Turken de stad verlaten had den, waren onze troepen reeds bezig met het doorzoeken hunner kantoren, leder die wel eens plotseling heeft moe ten verhuizen, weet met hoeveel moei lijkheden dat gepaard gaat. in Bagdad werd de toestand nog moeilijker, om dat de spoorweg slechts enkel spoor heeft en er een tekort aan schepen was. Bijna in iedere kamer vond men dingen die de Turken slechts noode hebben achtergelaten. In één kantoor vonden wij een aantal landkaarten in een ander de boeken van den beruchten Wonckhaus. In een gebouwtje, dat om een sinaasappeltuin gebouwd is, vonden wij de rij vertrek ken waarin Sir William Willcocks ge woon was te werken. Daar zwierven de teekeningen en kaarten over den grond, behoorende bij een plan om Irak zoo vruchtbaar te maken als Egypte, in de.citadel werd de stapel gekonfis- keerde wapenen steeds hooger, naar mate de huiszoekingen vorderden. Het grootste deel van het expeditie- leger is nog steeds bezig de Turken in Oostelijke, Westelijke en Noordelijke richting na te zetten, en de generale staf heeft niet alleen op de oorlogvoe ring te letten, maar ook het geheele burger en militaire bewind in de stad te voeren. HET OORLOGSDOEL VAN AMERIKA. President Wilson heeft aan Rusland het oorlogsdoel van Amerika per docu ment uiteengezet. De formule geen an nexaties en geen oorlogsschatting wordt daarin uitvoerig behandeld. Zoodra het stuk in het bezit van de Russische regeering is, zal er pupliciteit aan wor den gegeven. en meer lichaamsoefening. Daf de vervaardigers van Foster's Rugpijn Nieren Pillen zooveel doen om een Betere Gezondheid Methode te ver spreiden, wekt verwondering. Zij loonen aan, dat niemand volle gezondheid kan genieten, zelfs niet met behulp van Foster's Pillen, tenzij hij zelf medehelpt. En zelfs iemand niet drukke bezigheden heeft tijd om de korte gezondheidsregels, die zij week aan week in dit blad geven, te lezen en te beoefenen. Ofschoon zulke openhartigheid nieuwr is, lijdt het geen twijfel of een der re denen van de toenemende populariteit van Foster's Pillen is te vinden in de omstandigheid, dat de vervaardigers laten zien HOE GEZOND TE WORDEN, en wat even belangrijk is: HOE GE ZOND TE BLIJVEN, zonder genees middel. Foster's Rugpijn Nieren Pillen werken hoegenaamd niet op de maag of inge wanden. Zij dienen uitsluitend voor de nier- en urine-organen. Dit geneesmid del is van de hoogste waarde bij water zucht, niergruis, rheumatiek, steen en alle iekten uit nier- en blaaskwalen ontspruitend. De handteekening van James Foster op de verpakking waarborgt de echtheid. Foster's Rugpijn Nieren Pillen zijn te Vlissingen verkrijgb. bij A. C. Beniest, Lepelstraat 13. Toezending geschiedt franco ma ontv. v. postwissel a f 1.75 p. doos of f 10.p. zes doozen. 44 Sedert de vorige week hebben zich aan de hoofdwacht en bij de politie te Maastricht aangemeld: 10 Russen, 11 Duitsche deserteurs en 2 Fransche krijgs gevangenen. Deze laatste waren ont vlucht en bij Canne over de grens ge komen. Met behulp van een isoleertang en gummi-handschoenen hadden zij de doodelijke draden kunnen passeeren, Beiden hadden in de vuurlinie gewerkt en waren toenmaals met de Duitschers voor de avanceerende Engelschen, moe ten terugtrekken. Verschillende Fransche krijgsgevangenen waren daarbij door granaatvuur gedood. Donderdagochtend kwam te Zevenaar over de grens een Russische krijgsge vangene, gedeeltelijk in uniform. De raan had al een heel prachtige viuchtniethode verzonnen. Hij was in een ledige kist, welke naar Nederland gezonden werd, gekropen. Zes dagen hield hij het daarin uit. Geheel uitgeput van dorst, met pijn lijke ledematen, klopte hij aan den wand der kist, onwetend waar hij zich be vond. De man had nog een stuk oud bakken brood bij zich. Men kan zich zijne vreugde voorstellen. Te Coe- vorden zijn vier Russische krijgsgevan genen aangekomen. Te Maastricht kwamen aan een Duitsch deserteur en een ontvluchte Rus. Te Winterswijk is een Oostenrijksche deserteur gearri veerd samen met een geïnterneerden Italiaan. Ze waren vergezeld van een Duitsch meisje, dat hen naar ons iand bracht. Groentenafval. De politie te Loosduinen hield in de vorige jaren toezicht dat de tuindersknechts den groentenafval niet in de vaarten wier pen en het veilingbestuur had een man aangesteld die de koolbladeren verza melde en op een mesthoop bracht. Thans ziet men geen blaadje meer zwer ven. Handelaars wachten de tuinders knechts reeds op om de bloemkoolbla ren te koopen. Heele scheepsladingen worden verzonden naar de drogerijen om vervolgens naar het buitenland te worden uitgevoerd. Op verzoek der Amsterdamsche politie is te Rotterdam een man aange houden, die verdacht wordt van het plegen van den diefstal van een trom mel met f3000 in het bijkantoor aan de Bloemgracht. Hij is naar Amsterdam overgebracht. Zoowel hij als de besteller en de koopman, die reeds eerder wer den aangehouden, ontkennen iets van de zaak af te weten. Beide laatstge noemden zijn ter beschikking der justitie gesteld. In de tjalk, die ligt bij het bureau van de rivierpolitie in de Parkhaven te Rotterdam, zijn thans, naar de „N. R. Crt" meldt, reeds ongeveer vijftig vreem delingen afgezonderd, van wie gebleken is, dat zij gevaar opleveren voor de orde en de veiligheid. De wensch, die menschen met arbeid bezig te houden, blijkt niet gemakkelijk te verwezenlijken, tengevolge van de moeilijkheid om ma terialen, b.v. voor vlechtwerk, ter be schikking te krijgen. Indien dit noodig blijkt, zal een tweede

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1917 | | pagina 6