ban
L.
k Klem van 'I Bart.
R.
Eerste Blad.
[MS",
IT&Co.
:RDAM
ruari
ZATERDAG
3 FEBRUARI
55e Jaargang
1917
m duur is
fijnste
aodbrie-
stukken
en
6;en ver-
m m
Uf.
24 m.m.
26
orden
itdeilini
uur.
LD.
UilgjHFirma F. VAN DF VELDE Jr., Kleine Markt 58, Vlissingen. Telefoon Interc. ifl
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke leestdayen
GEMEENTEBESTUUR
FEUILLETON
Toenemende zorgen.
Brieven uit de Hofstad
Sss No. 29
EFOON 18
E
oor Tafel-
minastraat
jeldersche Kade,
E BLAAUW ten
(ening van wien
ars verkrijgbaar.
i r
1.
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Voor Viissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ1.45
per drie maanden. Franco door het geheele rijk ƒ1.60. Voor België ƒ2.20
Voor overige landen der Post-Unie 3.35. Afzonderlijk? nummers 3 cent
ADVERTENTIEPRIJS Van 14 regels ƒ0.48voor iedere regel meer 12 cent
Driemaal plaatsen wordt hveemaal berekend. Bij abonnement speciale prijs
Reclames 24 ct. per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen 6l4 ct. per regel
De abonné's, in 't bezit eener j"| f| gulden bij levens- rj P' j"| gulden bij dood ft gulden bij verlies 4 pf gulden bij verlies A A A gulden bij verlies A t* gulden bij verlies
polis, zijn GRATIS verze- /ll||f| lange ongeschikt- Al I door BB IB I van een hand' I 11 van II III van een van eiken
kerd tegen ongelukken voor: uU U tl heid tot werken S een ongeluk OvU voet of oog J.OU een duim 1|/U wijsvinger anderen vinger
Seze uitkeerlngên worden VERDUBBELD Indien de verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewijs, een ongeluk bekomen op trein, boot ot tram. De uitkeering wordt gewaarborgd door de „Holl. Alg. Verzek. Bank" të Schiedam
BEPERKING DER VERLICHTING.
Burgemeester en Wethouders van
Viissingen
Overwegende, dat het gebleken is,
dat de kolenbesparing nog steeds on
voldoende is
dat bovendien de toevoer van kolen
tengevoige van het stadium, waarin
thans de oorlog geraakt is, zóódanig is
geworden, dat het dringend noodzake
lijk is om allen tot medewerking op te
roepen, ten einde de bezuiniging zoo
groot mogelijk te maken
maken bekend, dat met ingang van
Maandag 5 Februari a.s. de in hunne
vorige bekendmakingen te dezer zake
genoemde maatregelen vervallen, voor
zooverre zij in strijd zijn met de na te
voemen maatregelen, die vanaf ge
noemden datum zullen gelden.
De straatverlichting zal aanmerkelijk
worden beperkt.
Alle gebruik van gas en electriciteit
voor de verlichting van winkels en
kramen inbegrepen barbierswinkels
en kapperssalons (óók derhalve in
uitstalkasten) of voor reclamedoelein
den is verboden vóór des voormiddags
i uur en na des namiddags 6 uur.
Eveneens is alie gebruik van gas en
electriciteit voor de verlichting van kof
fiehuizen, tapperijen en andere voor het
publiek toegankelijke lokalen, benevens
van sociëteiten, verboden vóór des
voormiddags 6 uur en na des namid
dags 6 uur.
Het gebruik van ander kunstlicht
(petroleum enz.) is alléén dan toege
staan, indien eene zoodanige verlichting
naar het oordeel van de door Burge
meester en Wethouders daartoe aange
wezen ambtenaren eenen voldoenden
waarborg tegen brandgevaar biedt.
In bijzondere gevallen kan ontheffing
worden verleend van vorenstaande be
paling, dat geen gas of electriciteit voor
verlichting mag worden gebezigd, en
wel a. door Burgemeester en Wethou
ders ten aanzien van winkels en kra
men, en b. door den Burgemeester ten
aanzien van de koffiehuizen en verdere
in dezelfde zinsnede genoemde inrich
tingen.
Verder zal, ter beperking van het
verbruik van gas en electrischen stroom
in ALLE perceeien, de prijs van gas en
electrischen stroom voor VERLICH-
TINGSDOELEINDEN verhoogd blijven
boven een zeker maximum verbruik en
na eenen zekeren tijd van gebruik, en
wel ais volgt
met 50 voor gas, geleverd over
den muntmeter boven 50 kub. Meter
per maand en voor gas, geleverd over
den gewonen meter boven 100 kub.
Meter per maand
met 100 voor elke hoeveelheid
electrischen stroom, welke per maand
DOOR
A. HANS.
i 5.)
(liainit mloJsi.
Raimond had hem geplaagd. Vluch
tige liefde 1 Een vlaag, die overwaaien
zou. Maar Florent geloofde hef niet. Hij
was niet lichtzinnig, al begrepen wei
nigen zijn karakter. Hij kon met meis
jes schertsen en lachen, maar nooit had
een hem zoo ingenomen als Louise Ver
meulen gisteravond.
Zou zij ook nog aan hem denken
Mijmerend ging Florent over den
weg.
Eensklaps doemde een gestalte voor
hem op hij schrok en vroeg luid
Wie daar
Dan hoorde hij een snik.
Wie zjjt gij vroeg hij opnieuw.
Zijt gij het, Florent Uitenhage
Ja. o, ik herken je nu ook...
August Daalmans...
Ja.
En heb je verdriet
Och Heére, ja Ik kom van Klara.
Ze verslecht zoo rap.
'k Heb het gehoord. Ja, 't is
meer verbruikt wordt dan
50 K. W. U. voor de electrische licht
installaties, welke niet meer dan 20
lichtpunten omvatten.
100 K. W. U. voor de electrische
lichtinstallaties, welke meer dan 20,
doch niet meer dan 40 lichtpunten om
vatten.
150 K. W. U. voor de electrische
lichtinstallaties, welke meer dan 40,
doch niet meer dan 60 lichtpunten om
vatten.
300 K. W. U. voor de electrische
lichtinstallaties, welke meer dan 60
lichtpunten omvatten.
Burgemeester en Wethouders ver
trouwen, dat alle ingezetenen de groote
noodzakelijkheid zullen inzien van eene
bezuiniging op steenkolen en dringen
mitsdien met aandrang bij hen aan op
hunne medewerking tot eene stipte na
leving van bovenstaande maatregelen
en op eene zoo groot mogelijke beper
king in het gebruik van gas en electri
citeit voor verlichtingsdoeleinden.
In die gevallen, waarin onverhoopt
van geen goeden wil tot medewerking
mocht blijken, zullen de Directies der
Gasfabriek en der electrische centrale
verzocht worden over te gaan tot af
sluiting der onwilligen.
Bedoelde Directies zullen in die ge
vallen geacht worden ontslagen te zijn
van de verplichting tot naleving van de
betrekkelijke bepaling harer concessies,
om gas of electriciteit te leveren aan
ieder die zulks verlangt.
Viissingen, 1 Februari 1917.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
J. P. v. ROSSUM Jr.
OPENBARE LESSEN.
De Commissie van Toezicht op het
Lager Onderwijs te Viissingen maakt
bekend, dat OPENBARE LESSEN zul
len gehouden worden op
SCHOOL A, Dinsdag 6 Februari 1917.
SCHOOL B, Vrijdag 9 Februari 1917.
Zij noodi:gt alle ouders en familie
leden, voogden en belangstellenden
met aandrang uit, deze lessen bij te
wonen.
De Commissie voornoemd,
JOS VAN RAALTE, Voorzitter.
Dr. A. VAN MAANEN, Secretaris.
Het is met een toenemende be
zorgdheid, dat wij sinds eenige weken
de gebeurtenissen rondom ons zien
afspelen. Na de meer hoopvolle stem
ming, die in den Kersttijd bij velen
nog heerschte, is een nieuwe onge
rustheid omtrent de eerstvolgende toe
komst zich van ons komen meester
maken. Daarvoor is waarlijk reden te
over. Het weigerend antwoord der
Entente om met de Centralen tot
onderhandelingen te willen komen,
heeft den oorlog in een nieuw sta
dium van verschrikking doen over
gaan, een stadium waarin de strijd
op leven en dood tot het bittere einde
wreed, en ik voel je verdriet, August.
Of 't wreed is Ze ligt nu altijd
op haar bed., ze vermagert bij den
dag. O, de tering is zoo'n verraderlijke
ziekte... En Klara zelf heeft nog hoop,
meent, dat ze nog zal genezen als 't
zomer wordt. En den heelen achternoen
heb ik haar moed ingesproken., en ik
heb me vroolijk getoond... waarachtig-
lijk Florent, ik heb gelachen, binst dat
m'n harte scheurde..., binst dat ik moei
te deed om m'n verdriet niet uit te
schreemen Maar nu moet ik wee-
nen.. hier alleen op den weg.. Klara
bemint mij en ik haar... en we zouden
eens trouwen en een boerderijtje be
trekken, en samen naarstig werken...
en gelukkig zijn... en op twee en twin
tig jaar moet ze sterven
Misschien
Neen, spreek van geen hoop meer!
Tegen haar zeggen we 't ook, dat ze
zal genezen... Maar wij weten wel be
ter.. Er is geen hoop meer! Nog
eenige dagen misschien. Dezen winter
ging ze veel achteruit... en we hoopten
op de lente ien 't goed weer... en nu is
't lente en overal is 't schoon, hangen
bloesems, zwelt en bot 't groenmaar
voor Klara komt de dood... En 't is
of hij ook mij overvalt Wat lokt me 't
leven nog O, ik zie ze zoo zieisgeer-
ne. en gij, Florent, gij moogt dat we
ten... gij, die niet met alles lacht en
spot ais zooveel anderen, gij, die gevoel
toe zal worden uitgevochten. Van de
zijde der Entente-mogendheden heeft
men zich thans zoo geducht tot dien
strijd aangegord, dat niets de regee
ringen er van weerhouden kan, den
vijand, naar zij meenen en hopen,
den genadeslag toe te brengen. Aan
de andere zijde wacht men met on
verminderde vastberadenheid den stoot
af, inmiddels er op uit zijnde, kan hef
zijn, den vijand vóór te wezen. En op
nieuw worden in de Midden-rijken
maatregelen beraamd om het weer
stands- en uithoudingsvermogen nog
meer te vergrooten, om de militaire
capaciteit der Centrale volken nog
meer in staat te stellen den vijand
de scherpte van het zwaard, de ver
nielingvan 't geschut, de verschrikking
van den luchtoorlog, de meedoogen-
looze verdelging van den duikboot
oorlog te doen gevoelen. Over de
gansche linie van het menschelijk
kunnen derhalve, wordt thans aan
beide zijden de uiterste inspanning
betracht om de tot dusverre nog
steeds wisselend gebleven krijgskans
definitief ten eigen bate te doen kee-
ren. Waartoe die uiterste inspanning
van alle krachten der strijdende volken
zal leiden, wij wagen ons er niet aan
daarvan een beeld te ontwerpen, waar
toe zij nu nog eerst iri den aanvang,
reeds leidde, leert ons de aankondi
ging van Duitsche-Oostenrijksche zijde
van den verscherpten duikbootoorlog,
waartoe deze week werd besloten.
Wij, Europeesche neutrale zeeva
rende volken weten maar al te zeer
uit ondervinding, aan welke jammer
lijke gevaren de navigatie in de laatste
jaren is blootgesteld geweestwij
zullen derhalve opnieuw het eerst
betrokken worden in de nieuwe scher
pere maatregelen, waartoe de Duit-
sche regeering ten opzichte harer on
derzeeërs-actie meent te moeten over
gaan. En vol bezorgdheid ziet men
hier en elders in neutrale scheep
vaartkringen de naaste toekomst tege
moet. Echter niet alleen in de krin
gen bij het zeevaart-wezen ten nauwste
betrokken, ook in alle overige krin
gen onzer samenleving is nieuwe
onrust gezaaid, onrust omtrent de
belangrijke economische gevolgen van
een alweder grootere bemoeilijking
van het neutrale verkeer op de zeeën.
Bovendien hoe spoedig kunnen ook
politieke gevolgen zich voordoen, in
een tijd van zulk een overspannen
gemoedstoestand, gelijk nu voor de
strijdende partijen schijnt te zijn aan
gebroken.
Voor ons land is de belemmering
van het vrije Oceaan-verkeer reeds
een hard gelag geweest, een verdere
beperking, een feitelijke verbreking
van ons verkeer met de vrije zeeën
kan niet anders dan als een doorsnij
den van den hartader van onze wei-
hebt, die oprecht zijt. Dezen noen wilde
Klara opzitten, ze moest de bloemen in
den hof zien en och Heere, na eenige
minuten moesten haar vader en ik heur
rap te bedde leggen. Als 't zomer is,
zei ze nog levenslustig, zullen we in den
hof wandelen, Gust, en in 't boscli van
't kasteel, dan ben ik genezen Moe
der Van Eename moest uit de kamer
loopen.
- - Die moeder moet ook lijden.
Lijden Ze staat glimlachend bij
'I bedde, verschikt de kussens, geeft
drinken, spreekt schoone woorden,
maar soms loopt ze weg en ligt te snik
ken voor een Christusbeeld... Wat wilt
ge troosten, als ge zelf geen troost
vindt Maar ik ga terug naar 't hof, ik
heb nu m'n harte eens gelucht, ik moet
weer waken.
innig drukte August Daalmans Flo
rent de hand. Dan stapte hij door het
hek, dat tusschen twee zware linden
hing. Florent blikte hem achterna. De
hoeve lag er als een zwarte vlek op het
donker. Achter een gordijn blikte een
lichtje. Daar moest de krankenkamer
zijn, waar, terwijl de natuur van levens
kracht zwol, botte, en berstte, en
gansch Vlaanderen zich tooide met 't
iiïssche groen en ikleurige bloemen, en
't golvend land reeds beloften gaf van
weelderigen oogst, de dood naderde en
een jong leven beloerde en rouwe sloeg
in minnende harten.
vaart worden aangemerkt. „Holland
en de zee", schreef de beste onzer
vaderlandsche prozaïsten van de vo
rige eeuw, „Holland en de zee, het
is of ge van kind en moeder spreekt".
Zoo is het inderdaad. Door ons de
vrije navigatie onmogelijk te maken
en Nederland van de zee te scheiden,
snijdt men banden door, die niet ge
slaakt mogen worden, niet geslaakt
kunnen worden, dan ten koste van
de grootste levensbelangen van onzen
staat.
Dit hebben allen hier in den lande
dan ook gevoeld toen midden week
de mare tot ons kwam, dat het over-
zeesch verkeer metterdaad werd stop
gezet, eensdeels door het feit, dat
onder zulke omstandigheden geen
reeder noch directie, schip, beman
ning en lading meer buitengaats
durft laten gaan, anderdeels doordat
onze regeering het uitloopen van alle
neutrale schepen uit onze havens ver
bood. Dat onze regeering aanstonds
ingreep ligt voor de hand, waar het
zulke reusachtige levensbelangen voor
ons land betreftdat zij ook verder
al wat eenigszins in haar macht ligt
om den nieuwen druk te verlichten,
zal betrachten, is eveneens begrijpelijk.
Bovendien mogen wij vertrouwen
stellen in een bewindsman, die reeds
meermalen doorslaande bewijzen ge
geven heeft van het groote beleid
waarmede hij, als minister van bui-
tenlandsche zaken, de hem toever
trouwde landsbelangen wist te be
hartigen. Aan zijn tact en inzicht
zal het ook nu niet ontbreken om
te Berlijn datgene te verkrijgen, wat
mogelijkerwijze te verkrijgen is ter
ontlasting van de kluisters, waarin
ons zeevaart-wezen thans, meer dan
ooit, geboeid ligt.
Middelerwijl zij het ons aller stre
ven om de moeilijke taak der regee
ring zooveel mogelijk te verlichten,
door alles na te laten, wat de onrust
der tijden nog verzwaren kan. Daar
toe is in de eerste plaats een kalm,
vastberaden inzicht van noode, ten
einde de reusachtige moeilijkheden
waarvoor wij thans staan, noch te
overschatten, noch wellicht te gering
te achten.
In zekeren zin zijn deze gebeurte
nissen te voorzien geweestimmers
ons land, geprangd als het ligt te
midden der krijgsoperatieën te land
en ter zee, bevindt zich daarmede als
het ware tusschen hamer en aam
beeld. Dat uit zulk een buitenge
woon moeilijke, ja gevaarlijke situatie
allerlei verwikkelingen zoowel
op internationaal politiek als op
zuiver economisch gebied, maar al
te spoedig kunnen ontstaan, behoeft
waarlijk geen afzonderlijk betoog. En
het mag ons hoofd van staat, onze
bewindhebbers, onze diplomatie,
Diep onder den indruk van dit dra
ma want was het geen drama, dit
breken van kracht, gezondheid, levens
lust en schoonheid wandelde Florent
verder.
En hoe had Jeanne Liefrink over het
arme meisje gesproken, haar nog belas
terd door haar jaloerschheid, haar be
smeurd met haar venijnig gif
Logge deerne, zonder gevoel, rijk
maar koud, hard als haar vaders goud,
'mompelde de jongeling. En overmor
gen er weer heen... het naamfeest...
gelegenheid om te pronken en te pra
len voor de Lieftink's, om hun rijkdom
ten toon te stellen Maar dat Lieftink
als jonge boer aan zijn werkvolk
acht stuivers daags betaalde, dat hij
geld won door het zweet, de gezond
heid en de kracht dier zwoegers, zoo
als ook z'n vader het deed, dat zal hij
niet vertellen Naamfeest, om glorie
te verspreiden... Liefrink wil burge
meester worden, moet invloed winnen.
En wij moeten hem helpen, vader heeft
hier nog al gezag, wij moeten ons lee-
nen om 't gouden kalf op een gestoelte
te brengen Die Jeanne is verliefd op
me... en ze meent me te winnen, weer
door haar geld. En vader zou dat huwe
lijk willen zien, ook al om 't geld, dat
onze zaken kan uitbreiden. Zoo is de
toestand... voor die kwestie sta ik,
maar nooit geef ik toe, nooit
Florent vond zijn familie nog in de-
evenals ons volk, tot groote voldoe
ning strekken, hun eendrachtige po
gingen om land en luyden de ver
schrikkingen van den bloedigsten aller
oorlogen te besparen, tot dusverre
met succes bekroond te zien. Echter
nevens de bloedige verschrikkingen,
brengt de oorlog" helaas voor alle
volken, en dus ook voor de neutra
len, de rampen mede eener econo
mische uitputting. Ook van die
rampen kreeg ons volk zijn deel, zij
het ook in zooveel mindere mate dan
elders. Aldus heeft thans ook hier
als tastbaar kenteeken der zorgvolle
tijden, de officieele broodkaart haar
intrede in onze woning en is ons da-
gelijksch leven moeten doen droef
en waarschuwend symbool van den
ernst der wereldgebeurtenissen om
ons henen. Zal het daarbij blijven
Of zullen straks nog andere, nieuwe
maatregelen noodig zijn, om zooveel
als doenlijk is ons allen door een
gezamenlijk en evenwichtig dragen
der lasten, te behoeden voor de ram
pen eener economische wereld-ont-
reddering, natuurlijk gevolg der
mensch-onteerende verdwazing en
verdelgingsrazernij, die reeds zoolang
de gansche samenleving teistert en
nog haar hoogtepunt niet schijnt^be-
reikt te hebben
Wij wagen op deze vragen geen
afdoend bescheid te geven een iege
lijk kan ze, naar zijn eigen aard en
inzicht, aan de feiten toetsen. Doch
niemand zal kunnen ontkennen dat
de zoo zorgvolle tijden, die wij reeds
doormaakten, in stede van te ver
minderen, nog schier elke week aan
omvang en beieekepis toenemen. Die
toenemende zorgen leggen op ons de
verplichting van dubbele waakzaam
heid, maar vooral ook van dubbele
krachtsinspanning, ten einde ons
volksbestaan te vrijwaren tegen den
onstuimigen druk der hoog-opgaande
golven, die in den razenden wereld
orkaan onze kusten beuken. Onze
zeedijken en waterweringen, onze
kundige ingenieurs en kloeke water
bouwkundigen, zij zijn door heel de
wereld vermaard. Moge dan'ook een
maal de tijd aanbreken, dat onze natie
in haar geheel dezelfde welverdiende
vermaardheid mag genieten, omdat
zij in tijden van toenemende zorgen
voor haar bestaan, van die kloeke
vastberadenheid blijk gaf, welke noo
dig is om 's lands veiligheid duur
zaam te doen beklijven
Vermaak en Kunst.
Wie misschien mocht vermoeden, dat
wij Hagenaars die het voorrecht hebben
te wonen in dezelfde stad waarin de re-
geering des lands haar verblijf houdt,
dichter bij het vuur mochten zitten en
zelfde kamer, waar men anders niet
zat, doch die geopend was geworden
ter eere van Jeanne Lieftink.
Ha, je zijt daar riep Uitenhage
wat driftig. Je hebt nu toch wat ver
stand 'gebruikt, zie ik
Waarom, Vader
Dat je wat bij boer Lieftink bin
nen zijt geweest.
- Toch niet, vader
Niet binnen geweest Waar bleef
je dan zoo lang
'k Heb wat staan klappen met
August Daalmans... Klara Van Eename
■is zoo ziek.
Juist, en je moest August troosten
en je peinst altijd aan een ander, maar
nooit aan j'n eigen Je heb maar je
hand uit te steken en je pakt Jeanne
Liefrink, de rijkste huwbare dochter van
Meerbeke... Maar neen, meneer zit
daar bij als een beer, als een onnoozei
kind, dat niets kan zeggen. En ik moet
den onbeleefderik herinneren aan z'n
plicht, het meisje weg te brengen... En
dan nog toont de galante meneer, dat
ie 't tegen z'n goesting doet.
Vader, morgen begin ik voorgoed
aan 't werk. 'k Had toch van u een an
der woord verwacht, zei Florent rustig.
(Wordt vervolgd.)