ban L. k Klem van 'I Bart. R. Eerste Blad. [MS", IT&Co. :RDAM ruari ZATERDAG 3 FEBRUARI 55e Jaargang 1917 m duur is fijnste aodbrie- stukken en 6;en ver- m m Uf. 24 m.m. 26 orden itdeilini uur. LD. UilgjHFirma F. VAN DF VELDE Jr., Kleine Markt 58, Vlissingen. Telefoon Interc. ifl Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke leestdayen GEMEENTEBESTUUR FEUILLETON Toenemende zorgen. Brieven uit de Hofstad Sss No. 29 EFOON 18 E oor Tafel- minastraat jeldersche Kade, E BLAAUW ten (ening van wien ars verkrijgbaar. i r 1. VLISSINGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJS: Voor Viissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ1.45 per drie maanden. Franco door het geheele rijk ƒ1.60. Voor België ƒ2.20 Voor overige landen der Post-Unie 3.35. Afzonderlijk? nummers 3 cent ADVERTENTIEPRIJS Van 14 regels ƒ0.48voor iedere regel meer 12 cent Driemaal plaatsen wordt hveemaal berekend. Bij abonnement speciale prijs Reclames 24 ct. per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen 6l4 ct. per regel De abonné's, in 't bezit eener j"| f| gulden bij levens- rj P' j"| gulden bij dood ft gulden bij verlies 4 pf gulden bij verlies A A A gulden bij verlies A t* gulden bij verlies polis, zijn GRATIS verze- /ll||f| lange ongeschikt- Al I door BB IB I van een hand' I 11 van II III van een van eiken kerd tegen ongelukken voor: uU U tl heid tot werken S een ongeluk OvU voet of oog J.OU een duim 1|/U wijsvinger anderen vinger Seze uitkeerlngên worden VERDUBBELD Indien de verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewijs, een ongeluk bekomen op trein, boot ot tram. De uitkeering wordt gewaarborgd door de „Holl. Alg. Verzek. Bank" të Schiedam BEPERKING DER VERLICHTING. Burgemeester en Wethouders van Viissingen Overwegende, dat het gebleken is, dat de kolenbesparing nog steeds on voldoende is dat bovendien de toevoer van kolen tengevoige van het stadium, waarin thans de oorlog geraakt is, zóódanig is geworden, dat het dringend noodzake lijk is om allen tot medewerking op te roepen, ten einde de bezuiniging zoo groot mogelijk te maken maken bekend, dat met ingang van Maandag 5 Februari a.s. de in hunne vorige bekendmakingen te dezer zake genoemde maatregelen vervallen, voor zooverre zij in strijd zijn met de na te voemen maatregelen, die vanaf ge noemden datum zullen gelden. De straatverlichting zal aanmerkelijk worden beperkt. Alle gebruik van gas en electriciteit voor de verlichting van winkels en kramen inbegrepen barbierswinkels en kapperssalons (óók derhalve in uitstalkasten) of voor reclamedoelein den is verboden vóór des voormiddags i uur en na des namiddags 6 uur. Eveneens is alie gebruik van gas en electriciteit voor de verlichting van kof fiehuizen, tapperijen en andere voor het publiek toegankelijke lokalen, benevens van sociëteiten, verboden vóór des voormiddags 6 uur en na des namid dags 6 uur. Het gebruik van ander kunstlicht (petroleum enz.) is alléén dan toege staan, indien eene zoodanige verlichting naar het oordeel van de door Burge meester en Wethouders daartoe aange wezen ambtenaren eenen voldoenden waarborg tegen brandgevaar biedt. In bijzondere gevallen kan ontheffing worden verleend van vorenstaande be paling, dat geen gas of electriciteit voor verlichting mag worden gebezigd, en wel a. door Burgemeester en Wethou ders ten aanzien van winkels en kra men, en b. door den Burgemeester ten aanzien van de koffiehuizen en verdere in dezelfde zinsnede genoemde inrich tingen. Verder zal, ter beperking van het verbruik van gas en electrischen stroom in ALLE perceeien, de prijs van gas en electrischen stroom voor VERLICH- TINGSDOELEINDEN verhoogd blijven boven een zeker maximum verbruik en na eenen zekeren tijd van gebruik, en wel ais volgt met 50 voor gas, geleverd over den muntmeter boven 50 kub. Meter per maand en voor gas, geleverd over den gewonen meter boven 100 kub. Meter per maand met 100 voor elke hoeveelheid electrischen stroom, welke per maand DOOR A. HANS. i 5.) (liainit mloJsi. Raimond had hem geplaagd. Vluch tige liefde 1 Een vlaag, die overwaaien zou. Maar Florent geloofde hef niet. Hij was niet lichtzinnig, al begrepen wei nigen zijn karakter. Hij kon met meis jes schertsen en lachen, maar nooit had een hem zoo ingenomen als Louise Ver meulen gisteravond. Zou zij ook nog aan hem denken Mijmerend ging Florent over den weg. Eensklaps doemde een gestalte voor hem op hij schrok en vroeg luid Wie daar Dan hoorde hij een snik. Wie zjjt gij vroeg hij opnieuw. Zijt gij het, Florent Uitenhage Ja. o, ik herken je nu ook... August Daalmans... Ja. En heb je verdriet Och Heére, ja Ik kom van Klara. Ze verslecht zoo rap. 'k Heb het gehoord. Ja, 't is meer verbruikt wordt dan 50 K. W. U. voor de electrische licht installaties, welke niet meer dan 20 lichtpunten omvatten. 100 K. W. U. voor de electrische lichtinstallaties, welke meer dan 20, doch niet meer dan 40 lichtpunten om vatten. 150 K. W. U. voor de electrische lichtinstallaties, welke meer dan 40, doch niet meer dan 60 lichtpunten om vatten. 300 K. W. U. voor de electrische lichtinstallaties, welke meer dan 60 lichtpunten omvatten. Burgemeester en Wethouders ver trouwen, dat alle ingezetenen de groote noodzakelijkheid zullen inzien van eene bezuiniging op steenkolen en dringen mitsdien met aandrang bij hen aan op hunne medewerking tot eene stipte na leving van bovenstaande maatregelen en op eene zoo groot mogelijke beper king in het gebruik van gas en electri citeit voor verlichtingsdoeleinden. In die gevallen, waarin onverhoopt van geen goeden wil tot medewerking mocht blijken, zullen de Directies der Gasfabriek en der electrische centrale verzocht worden over te gaan tot af sluiting der onwilligen. Bedoelde Directies zullen in die ge vallen geacht worden ontslagen te zijn van de verplichting tot naleving van de betrekkelijke bepaling harer concessies, om gas of electriciteit te leveren aan ieder die zulks verlangt. Viissingen, 1 Februari 1917. Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, J. P. v. ROSSUM Jr. OPENBARE LESSEN. De Commissie van Toezicht op het Lager Onderwijs te Viissingen maakt bekend, dat OPENBARE LESSEN zul len gehouden worden op SCHOOL A, Dinsdag 6 Februari 1917. SCHOOL B, Vrijdag 9 Februari 1917. Zij noodi:gt alle ouders en familie leden, voogden en belangstellenden met aandrang uit, deze lessen bij te wonen. De Commissie voornoemd, JOS VAN RAALTE, Voorzitter. Dr. A. VAN MAANEN, Secretaris. Het is met een toenemende be zorgdheid, dat wij sinds eenige weken de gebeurtenissen rondom ons zien afspelen. Na de meer hoopvolle stem ming, die in den Kersttijd bij velen nog heerschte, is een nieuwe onge rustheid omtrent de eerstvolgende toe komst zich van ons komen meester maken. Daarvoor is waarlijk reden te over. Het weigerend antwoord der Entente om met de Centralen tot onderhandelingen te willen komen, heeft den oorlog in een nieuw sta dium van verschrikking doen over gaan, een stadium waarin de strijd op leven en dood tot het bittere einde wreed, en ik voel je verdriet, August. Of 't wreed is Ze ligt nu altijd op haar bed., ze vermagert bij den dag. O, de tering is zoo'n verraderlijke ziekte... En Klara zelf heeft nog hoop, meent, dat ze nog zal genezen als 't zomer wordt. En den heelen achternoen heb ik haar moed ingesproken., en ik heb me vroolijk getoond... waarachtig- lijk Florent, ik heb gelachen, binst dat m'n harte scheurde..., binst dat ik moei te deed om m'n verdriet niet uit te schreemen Maar nu moet ik wee- nen.. hier alleen op den weg.. Klara bemint mij en ik haar... en we zouden eens trouwen en een boerderijtje be trekken, en samen naarstig werken... en gelukkig zijn... en op twee en twin tig jaar moet ze sterven Misschien Neen, spreek van geen hoop meer! Tegen haar zeggen we 't ook, dat ze zal genezen... Maar wij weten wel be ter.. Er is geen hoop meer! Nog eenige dagen misschien. Dezen winter ging ze veel achteruit... en we hoopten op de lente ien 't goed weer... en nu is 't lente en overal is 't schoon, hangen bloesems, zwelt en bot 't groenmaar voor Klara komt de dood... En 't is of hij ook mij overvalt Wat lokt me 't leven nog O, ik zie ze zoo zieisgeer- ne. en gij, Florent, gij moogt dat we ten... gij, die niet met alles lacht en spot ais zooveel anderen, gij, die gevoel toe zal worden uitgevochten. Van de zijde der Entente-mogendheden heeft men zich thans zoo geducht tot dien strijd aangegord, dat niets de regee ringen er van weerhouden kan, den vijand, naar zij meenen en hopen, den genadeslag toe te brengen. Aan de andere zijde wacht men met on verminderde vastberadenheid den stoot af, inmiddels er op uit zijnde, kan hef zijn, den vijand vóór te wezen. En op nieuw worden in de Midden-rijken maatregelen beraamd om het weer stands- en uithoudingsvermogen nog meer te vergrooten, om de militaire capaciteit der Centrale volken nog meer in staat te stellen den vijand de scherpte van het zwaard, de ver nielingvan 't geschut, de verschrikking van den luchtoorlog, de meedoogen- looze verdelging van den duikboot oorlog te doen gevoelen. Over de gansche linie van het menschelijk kunnen derhalve, wordt thans aan beide zijden de uiterste inspanning betracht om de tot dusverre nog steeds wisselend gebleven krijgskans definitief ten eigen bate te doen kee- ren. Waartoe die uiterste inspanning van alle krachten der strijdende volken zal leiden, wij wagen ons er niet aan daarvan een beeld te ontwerpen, waar toe zij nu nog eerst iri den aanvang, reeds leidde, leert ons de aankondi ging van Duitsche-Oostenrijksche zijde van den verscherpten duikbootoorlog, waartoe deze week werd besloten. Wij, Europeesche neutrale zeeva rende volken weten maar al te zeer uit ondervinding, aan welke jammer lijke gevaren de navigatie in de laatste jaren is blootgesteld geweestwij zullen derhalve opnieuw het eerst betrokken worden in de nieuwe scher pere maatregelen, waartoe de Duit- sche regeering ten opzichte harer on derzeeërs-actie meent te moeten over gaan. En vol bezorgdheid ziet men hier en elders in neutrale scheep vaartkringen de naaste toekomst tege moet. Echter niet alleen in de krin gen bij het zeevaart-wezen ten nauwste betrokken, ook in alle overige krin gen onzer samenleving is nieuwe onrust gezaaid, onrust omtrent de belangrijke economische gevolgen van een alweder grootere bemoeilijking van het neutrale verkeer op de zeeën. Bovendien hoe spoedig kunnen ook politieke gevolgen zich voordoen, in een tijd van zulk een overspannen gemoedstoestand, gelijk nu voor de strijdende partijen schijnt te zijn aan gebroken. Voor ons land is de belemmering van het vrije Oceaan-verkeer reeds een hard gelag geweest, een verdere beperking, een feitelijke verbreking van ons verkeer met de vrije zeeën kan niet anders dan als een doorsnij den van den hartader van onze wei- hebt, die oprecht zijt. Dezen noen wilde Klara opzitten, ze moest de bloemen in den hof zien en och Heere, na eenige minuten moesten haar vader en ik heur rap te bedde leggen. Als 't zomer is, zei ze nog levenslustig, zullen we in den hof wandelen, Gust, en in 't boscli van 't kasteel, dan ben ik genezen Moe der Van Eename moest uit de kamer loopen. - - Die moeder moet ook lijden. Lijden Ze staat glimlachend bij 'I bedde, verschikt de kussens, geeft drinken, spreekt schoone woorden, maar soms loopt ze weg en ligt te snik ken voor een Christusbeeld... Wat wilt ge troosten, als ge zelf geen troost vindt Maar ik ga terug naar 't hof, ik heb nu m'n harte eens gelucht, ik moet weer waken. innig drukte August Daalmans Flo rent de hand. Dan stapte hij door het hek, dat tusschen twee zware linden hing. Florent blikte hem achterna. De hoeve lag er als een zwarte vlek op het donker. Achter een gordijn blikte een lichtje. Daar moest de krankenkamer zijn, waar, terwijl de natuur van levens kracht zwol, botte, en berstte, en gansch Vlaanderen zich tooide met 't iiïssche groen en ikleurige bloemen, en 't golvend land reeds beloften gaf van weelderigen oogst, de dood naderde en een jong leven beloerde en rouwe sloeg in minnende harten. vaart worden aangemerkt. „Holland en de zee", schreef de beste onzer vaderlandsche prozaïsten van de vo rige eeuw, „Holland en de zee, het is of ge van kind en moeder spreekt". Zoo is het inderdaad. Door ons de vrije navigatie onmogelijk te maken en Nederland van de zee te scheiden, snijdt men banden door, die niet ge slaakt mogen worden, niet geslaakt kunnen worden, dan ten koste van de grootste levensbelangen van onzen staat. Dit hebben allen hier in den lande dan ook gevoeld toen midden week de mare tot ons kwam, dat het over- zeesch verkeer metterdaad werd stop gezet, eensdeels door het feit, dat onder zulke omstandigheden geen reeder noch directie, schip, beman ning en lading meer buitengaats durft laten gaan, anderdeels doordat onze regeering het uitloopen van alle neutrale schepen uit onze havens ver bood. Dat onze regeering aanstonds ingreep ligt voor de hand, waar het zulke reusachtige levensbelangen voor ons land betreftdat zij ook verder al wat eenigszins in haar macht ligt om den nieuwen druk te verlichten, zal betrachten, is eveneens begrijpelijk. Bovendien mogen wij vertrouwen stellen in een bewindsman, die reeds meermalen doorslaande bewijzen ge geven heeft van het groote beleid waarmede hij, als minister van bui- tenlandsche zaken, de hem toever trouwde landsbelangen wist te be hartigen. Aan zijn tact en inzicht zal het ook nu niet ontbreken om te Berlijn datgene te verkrijgen, wat mogelijkerwijze te verkrijgen is ter ontlasting van de kluisters, waarin ons zeevaart-wezen thans, meer dan ooit, geboeid ligt. Middelerwijl zij het ons aller stre ven om de moeilijke taak der regee ring zooveel mogelijk te verlichten, door alles na te laten, wat de onrust der tijden nog verzwaren kan. Daar toe is in de eerste plaats een kalm, vastberaden inzicht van noode, ten einde de reusachtige moeilijkheden waarvoor wij thans staan, noch te overschatten, noch wellicht te gering te achten. In zekeren zin zijn deze gebeurte nissen te voorzien geweestimmers ons land, geprangd als het ligt te midden der krijgsoperatieën te land en ter zee, bevindt zich daarmede als het ware tusschen hamer en aam beeld. Dat uit zulk een buitenge woon moeilijke, ja gevaarlijke situatie allerlei verwikkelingen zoowel op internationaal politiek als op zuiver economisch gebied, maar al te spoedig kunnen ontstaan, behoeft waarlijk geen afzonderlijk betoog. En het mag ons hoofd van staat, onze bewindhebbers, onze diplomatie, Diep onder den indruk van dit dra ma want was het geen drama, dit breken van kracht, gezondheid, levens lust en schoonheid wandelde Florent verder. En hoe had Jeanne Liefrink over het arme meisje gesproken, haar nog belas terd door haar jaloerschheid, haar be smeurd met haar venijnig gif Logge deerne, zonder gevoel, rijk maar koud, hard als haar vaders goud, 'mompelde de jongeling. En overmor gen er weer heen... het naamfeest... gelegenheid om te pronken en te pra len voor de Lieftink's, om hun rijkdom ten toon te stellen Maar dat Lieftink als jonge boer aan zijn werkvolk acht stuivers daags betaalde, dat hij geld won door het zweet, de gezond heid en de kracht dier zwoegers, zoo als ook z'n vader het deed, dat zal hij niet vertellen Naamfeest, om glorie te verspreiden... Liefrink wil burge meester worden, moet invloed winnen. En wij moeten hem helpen, vader heeft hier nog al gezag, wij moeten ons lee- nen om 't gouden kalf op een gestoelte te brengen Die Jeanne is verliefd op me... en ze meent me te winnen, weer door haar geld. En vader zou dat huwe lijk willen zien, ook al om 't geld, dat onze zaken kan uitbreiden. Zoo is de toestand... voor die kwestie sta ik, maar nooit geef ik toe, nooit Florent vond zijn familie nog in de- evenals ons volk, tot groote voldoe ning strekken, hun eendrachtige po gingen om land en luyden de ver schrikkingen van den bloedigsten aller oorlogen te besparen, tot dusverre met succes bekroond te zien. Echter nevens de bloedige verschrikkingen, brengt de oorlog" helaas voor alle volken, en dus ook voor de neutra len, de rampen mede eener econo mische uitputting. Ook van die rampen kreeg ons volk zijn deel, zij het ook in zooveel mindere mate dan elders. Aldus heeft thans ook hier als tastbaar kenteeken der zorgvolle tijden, de officieele broodkaart haar intrede in onze woning en is ons da- gelijksch leven moeten doen droef en waarschuwend symbool van den ernst der wereldgebeurtenissen om ons henen. Zal het daarbij blijven Of zullen straks nog andere, nieuwe maatregelen noodig zijn, om zooveel als doenlijk is ons allen door een gezamenlijk en evenwichtig dragen der lasten, te behoeden voor de ram pen eener economische wereld-ont- reddering, natuurlijk gevolg der mensch-onteerende verdwazing en verdelgingsrazernij, die reeds zoolang de gansche samenleving teistert en nog haar hoogtepunt niet schijnt^be- reikt te hebben Wij wagen op deze vragen geen afdoend bescheid te geven een iege lijk kan ze, naar zijn eigen aard en inzicht, aan de feiten toetsen. Doch niemand zal kunnen ontkennen dat de zoo zorgvolle tijden, die wij reeds doormaakten, in stede van te ver minderen, nog schier elke week aan omvang en beieekepis toenemen. Die toenemende zorgen leggen op ons de verplichting van dubbele waakzaam heid, maar vooral ook van dubbele krachtsinspanning, ten einde ons volksbestaan te vrijwaren tegen den onstuimigen druk der hoog-opgaande golven, die in den razenden wereld orkaan onze kusten beuken. Onze zeedijken en waterweringen, onze kundige ingenieurs en kloeke water bouwkundigen, zij zijn door heel de wereld vermaard. Moge dan'ook een maal de tijd aanbreken, dat onze natie in haar geheel dezelfde welverdiende vermaardheid mag genieten, omdat zij in tijden van toenemende zorgen voor haar bestaan, van die kloeke vastberadenheid blijk gaf, welke noo dig is om 's lands veiligheid duur zaam te doen beklijven Vermaak en Kunst. Wie misschien mocht vermoeden, dat wij Hagenaars die het voorrecht hebben te wonen in dezelfde stad waarin de re- geering des lands haar verblijf houdt, dichter bij het vuur mochten zitten en zelfde kamer, waar men anders niet zat, doch die geopend was geworden ter eere van Jeanne Lieftink. Ha, je zijt daar riep Uitenhage wat driftig. Je hebt nu toch wat ver stand 'gebruikt, zie ik Waarom, Vader Dat je wat bij boer Lieftink bin nen zijt geweest. - Toch niet, vader Niet binnen geweest Waar bleef je dan zoo lang 'k Heb wat staan klappen met August Daalmans... Klara Van Eename ■is zoo ziek. Juist, en je moest August troosten en je peinst altijd aan een ander, maar nooit aan j'n eigen Je heb maar je hand uit te steken en je pakt Jeanne Liefrink, de rijkste huwbare dochter van Meerbeke... Maar neen, meneer zit daar bij als een beer, als een onnoozei kind, dat niets kan zeggen. En ik moet den onbeleefderik herinneren aan z'n plicht, het meisje weg te brengen... En dan nog toont de galante meneer, dat ie 't tegen z'n goesting doet. Vader, morgen begin ik voorgoed aan 't werk. 'k Had toch van u een an der woord verwacht, zei Florent rustig. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1917 | | pagina 1