Stads- en Provincienieuws
SPORT
INGEZONDEN STUKKEN
DE OORLOG.
oorlogvoerende landen met drang des
harten toeroepen „Ziet toch toe, nu
het woord „vrede" eenmaal is uitge
sproken, dat die stemming worde ge
wekt, die atmosfeer worde gekweekt,
waarin de vredesgedachten zich kunnen
n twikkelen
Het spreekt van zelf, dat men aan
beide kanten slechts zulk een vrede kan
aanvaarden, waarbij de noodige waar
borgen zijn gegeven, dat voortaan de
macht ondergeschikt zal zijn aan het
recht.
De weg van zulk een vrede is te vinden
Hier wordt aan Christenen hun taak
gewezen.
Daarom doen wij, als vertegenwoor
digers der Nederlandsche kerken, die
zich verre wiilen houden van alle staat
kunde, een beroep op uw Christelijk
geweten.
Wij zien bij alle oorlogvoerende vol
ken in deze geweldige tijden schitteren
de deugde naar voren treden maar mo
gen, noch kunnen onze oogen sluiten
voor de verkeerde gemoedsgesteldheid,
die aan beide zijden het zedelijk oordeel
vaak verduistert. Al is het moeilijk den
vijand rechtvaardig te beoordeelen, on
mogelijk is het niet allerminst voor chris
tenen die bidden om den heiligen Geest.
Wanneer wij, christenen, in alle lan
den om de leiding van dien Geesi bid
den zal de sfeer, waarin de diplomaten
stiaks hun moeilijk werk moeten ver
richten, gezuiverd worden van die ele
menten, jwelke verhinderen, dat een
duurzame vrede tot stand kome. Ver
zaken wij onzen plicht in dezen dan
staan wij voor een groot deel mede
schuldig aan dezen vreeselijken krijg,
die de verwijdering tusschen de chris
tenvolken steeds grooter maakt.
Met de bede, dat de God des vredes
u wijsheid geve, noemen wij ons, na
mens de Nederlandsche afdeeling van
den Wereldbond der Kerken tot het be
vorderen van een goede verstandhou
ding tusschen de volken.
De opuoering oan „Het Gra'
aan de Zee."
Zaterdag 11. voerde de tooneelafdee-
ling van de Belgische Vakvereeniging
in het Concertgebouw aan de Emma-
straat „Het Graf aan de Zee" op, too-
neelspel door A. Hans naar zijn beken
den roman bewerkt
Een stampvolle zaal. Geen stoel on
bezet en dan nog vele toeschouwers,
die zich met een staanplaats wilden te
vreden stellen, 't Moet gezegd worden,
de Belgische Vakvereeniging weet nog
steeds een talrijk publiek te lokken.
Nu, laten we dadelijk toestemmen,
dat dit succes ook Zaterdagavond vo|h
komen verdiend was.,
Een zwaar stuk vijf bedrijven èn
een slotscène... zeventien rollen en dan
een gezelschap samen stellen uit „ama
teurs", dat zóó dit spel wist op te voe
ren als Zaterdagavond, het is een har
telijke gelukwensch waard voor de too
neelafdeeling.
De beperkte ruimte laat niet toe het
stuk hier te resumeeren of de rollen te
ontleden.
't Is als de vorige stukken van den
schrijver een karakterspel, genomen uit
het ware leven. Het heeft een diepe
strekking oprecht en barmhartig zijn.
Dit was steeds het woord van den sym
pathieken onderpastoor, welke rol zoo
meesterlijk werd vervuld door den heer
H. Mareeuw, van wien we vernamen,
dat hij een oud-soldaat is, gewond in
den vreeselijken slag bij Haelen. Heeft
hij in den oorlogsgruwel nog meer de
tegenstelling gevoeld tusschen recht en
onrecht, dat hij zoo overtuigend zijn
heerlijke woorden sprak Waar hij Ivo
Stevens tot barmhartigheid bewoog,
schoot menigeen het gemoed vol en het
luid applaus, dat deze gevoelvolle scène
bekroonde, was meer dan verdiend. Ivo
Stevens was de heer Fr. Hasenbroekx,
van wien we uitmuntend spel gewoon
zjjn, wat hij ons in zijn zware rol ook
nu weer deed genieten Hij trad 't eerst
op en bracht al dadelijk flinken gang in
't stuk.
We spraken over de strekking van
het stuk oprechtheid, barmhartigheid.
Dat verkondigde op zijn manier ook
Wannes Bolle, 't Was altijd weer pret
tig hem te zien verschijnen, den 'ron
den, openhartigen visscher, voorgesteld
door den heer P. L. Van teke, die ver
scheidene malen bij open doek werd
toegejuicht. Dat verkondigde in andere
omstandigheden Vrouw Debare, mevr.
P. Herreman, die het publiek zoo mee
sleepte in haar pleiten voor haar kind,
Camiel, den heer G. Bill, die zich even
eens voortreffelijk van zijn taak kweet,
eerst als een onverschillige, verdoolde
jonkman, dan als de tot inkeer geko
men zoon, die voor zijn moeder op
komt. Dezelfde strekking vonden we
nog in de rol van de visschergvrouw
Willemse, mevr. A. Pyckevet, die den
reeder, „eigenaar van rotte schepen,
drijvende doodkisten", op een van wel
ke haar man omkwam, zoo indrukwek
kend de waarheid zegt, en de toehoor
ders door haar eerst zacht-aan veront
waardigd spel zeer bewoog. De En-
gelsche badgast Burnson, (R. Vermeu
len) die met Elvira Maen, (mej. A.
Maes) verloofd wordt, teekent dien-
zèlfden reeder heel eigenaardig, als hij
in zijn zonderlinge taal hem toeroept
„Fishermen say you a sloeber and
it is so." Het spel dezer jonge lieden
was heel natuurlijk en boeiend, 't zij
ze samen waren, 't zij ze afzonderlijk
of beiden tegenover Moen stonden,
steeds maakten ze een zeer goeden in
druk.
Wecht, onbarmhartig is Moen,
!"e'en notaris, door zijn positie en
'lubrij, dp afgod van Duindal, de
mai,e, gevreesd, ontzien, maar
wa\ de visschers eerst „roeren
Saa\ioals Wannes Bolle zegt. Deze
zwal,| was toevertrouwd aan den
heer! p|atteau en heel goed toever-
'rouyieiend, als hij den edelmoe-
a'ge,\ven man uithangen wil, ruw,
tegen (jen zwakkere, dan weer be-
scher^ onrustig, angstig... Die
stemnjn weergeven was geen lichte
taak, t js 0p uitstekende wijze .ver
vuld. ejnij van >t eerste bedrijf
verscheen, na 't ongeluk met
Wantje, a| spelend in 't duin in
een put,r q Za.ni bedekt werd en
vers"'ac Die gebeurtenis is 't begin
van ^Motunjniagkgrjug pe nFrede-
rika vL^ Moen's slecht, maar
hoog vcWd schip. Willemsen vindt
den doodp vrouw wordt door den
reeder gq hulp geweigerd De vis
schers, oqigjdjng van Bolle, helpen
mee Moen^r waarheid te doen ken
nen. Vroppgbare brengt hem een
nieuwen st toe, en Burnson krijgt
den kerel z)jn macht, zoodat hij
zeggen majican y0U break". Louise
stevens, deVjselachtige vrouw van
Ivo, lichtzin, maar die door lijden
een ander rich wordt, brengt den
notaris den gdeslag. Louise Stevens
was een andeWare rol, prachtig ge
speeld door htuw G. Bill, die we
meer in haar') bewonderd hebben.
Ze heeft ook en avond gewis den
schrijver gehef,idaan, door de cre
atie van dez^ die verschillende
?.?r!!m!n£en e'S| geheimzinnigheid,
ijdelheid, haat, berouw, smart en
ingetogenheid, jmevr. Bill gaf die
zonder overdrijf jn den gepasten
toon, ons allen sjs boeiend
En zoo ben ik.h
aan 't ontleden
gegaan, ofschoo^ zeer onvolledig
blijf.
En 'k zweeg noan den humoristi-
scnen toon, in heiW gebracht door
koster Klaas, de H q piatteau, die
dikwijls het pubt| hartelijk lachen
deed en altijd weein welkome ver
schijning was. 'k Zyan hem gaarne
een heele beschrijf geven, hoe hij
zijn meisje schefst Elvira, hoe hij
over de wereld denkUe hii een red-
ding doet en zich uit
geeft, hoe hij zijn huyjk als een we
reldgebeurtenis wil vsteuen en al_
les, wat Duindal schol\f eerst °ezien
gehoord, geraden, beben „f voor
speld heeft.
Het vierde bedrijf, hjluisje aan 't
Zwijn, gaf een vroolij)ooneel. Hoe
natuurlijk die moederde mej l.
Lemmens en Klaas' veofq'e. Anna,
mej. A Van Daele., Bev^ het inte
rieur met die twee m&ileni welke
zoo afgezonderd wonen y,,aaV Klaas
het „nieuws" vertellen kol Twee rol
len zeer goed vertolkt, zo\t ze kleur
gaven aan 't stuk. f
De Antwerpsche deern^acht weer
een nieuwen toon in 't spel was naar
't leven geteekend.
Een eigenaardige groep jij tegen
over Moen, met Camiel en huw De-
bare, realistisch, maar dat nistootend
is, een greep uit 't leven, wpassend
bij de strekking.
Mw. M. M., Mr. A. Daes cm. De-
paep in de bijrollen kweten fc inge-
lijks goed van hun taak. M j. de
Witte, ais Bertha, was een synjthieke
figuur naast vrouw Debare in heerste
en vierde bedrijf.
't Was een prachtige avoij met
een doel dat sympathie wekt hV, aan
krijgsgevangenen en steun v<) het
werk „Tabak voor het front". V,r de
oauze wees de heer Hans op ditfoel,
ïerinnerend aan de Kerststemmi in'
de kampen, in 't bezette België ebjer
in Nederland, en een collecte voide
krijgsgevangenen aanbevelend, Ake
de mooie som 42 gulden heeftto-
gebracht, naar ons meegedeeld wld,
met 't verzoek de aanwezigen hartak
te danken voor hun gave.
Mej. A. Beniest was aan 't klavierh
bracht eenige mooie stukken ten A
hoore. Laten we hier nog wijzen op
keurige toiletten, die een stuk zoovo
kleur geven en de voortreffelijke ui'
beelding van de verschillende type;
naar men ons vertelde, het werk val
den heer Jacobs, den bekenden kunst)
schilder, alhier verblijvend.
Vlissingsche Postfanfare.
De belangstelling in de uitvoeringen
van dc Postfanfare neemt steeds toe en
de groote zaal van het Concertgebouw
aan de Emmastraat was gisteravond
eigenlijk te vol. Ondanks die velen
heerschte er een voorbeeldige orde ge
durende de geheele uitvoering en vol
deed het publiek dus met nauwgezetheid
aan de uit/ioodiging van den voorzitter,
die in zijn openingswoord daartoe be
leefdelijk had aangespoord, nadat hij
eerst dank had gebracht aan de dona-
tevrs en belangstellenden voor den finan-
cieelen steun en er op had gewezen dat
ondanks den nog bestaanden abnorma-
len toestand tengevolge van de mobili
satie, de vereenigjng er toch in geslaagd
was eene uitvoering te geven, dank zij
den voorbeeldigen en onvermoeiden ijver
van den directeur, den heerj. A. Hollaers.
Het program bestond uit twee afdee-
lingen. In de eerste afdeeling werden
eenige muzieknummers gegeven afgewis
seld door een tweetal zangnummers
voor meisjes.
Met beide had de directeur succesmet
„Goede Nacht" van Cath. van Rennes
dat goed werd gezongen, maar vooral
met het altijd mooie „Stille Nacht" van
Franz Grüber, dat door het bijkomend
decorum van een verlichten Kerstboom
en zacht vallende sneeuw een waarlijk
sympathieken indruk maakte; het aan
houdend applaus noodzaakte tot een
herhaling.
De tweede afdeeling was geheel ge
wijd aan de opvoering van de operette
„Veenkoning en Waternimf" van Cor
nelia de Lange. De tendenz van deze
operette onderscheidt zich van vele an
dere, doordat zij eene allegorische voor
stelling is van den strijd, die natuur
krachten in verbinding met menschelij-
ken arbeid hebben gevoerd, om uit dras-
sigen veengrond eene nuttige levensbe
hoefte en bloeiende industrie te verkrij
gen. Koningen en hovelingen, ridders,
kabouters en nimfen verrichten de ver
schillende handelingen, zoodat de ge
heele voorstelling door de fantastische
verschijningen aantrekkelijk is gemaakt
voor het publiek.
De uitvoering liep flink van stapel en
aardige momenten waren er in den zang
en de voordracht.
Het meest bewonderden wij den taaien
en onvermoeiden ijver van den heer
Hollaers, die het heeft durven bestaan
om met de nog jeugdige en meestal on
bedreven krachten het zoover te sturen
een geheel tot stand te brengen, dat bij
het overtalrijk publiek een dankbaar ont
haal genoot.
De bouquetten, die hem en ook den
voorzitter onder hartelijke toespraken
werden aangeboden, waren een sprekend
bewijs, dat men zijn werk op prijs stefde
en het publiek bewees door zijn krach
tig applaus, dat het met die huldebe
tuiging van harte instemde.
De operette werd op verdienstelijke
wijze op de plano begeleid door den
heer C. van Beers.
De Postfanfare heeft aan de talrijke
bezoekers een paar aangename uren ver
schaft en kan met voldoening op dezen
goedgeslaagden avond terugzien.
VLISSINGEN, 27 DECEMBER.
Het Dameszangkoor dat sedert eenige
jaren op de Kerstdagen optreedt voor
de militairen van land- en zeemacht,
heeft zich gisteren voor 't eerst in het
openbaar laten hooren in de groote zaal
van het Concertgebouw.
Na een inleidend woord van den
Voorzitter van het comité, den heer H.
J. Tichelman, hief het koor begeleid door
verschillende instrumenten het 1ste num
mer „E^e zij God" aan en werkte ver
der het programma, waarop koornum
mers door solo's er. duetten werden
afgewisseld, vlug achter elkaar af.
Onder ademlooze stilte werden de
solo's „lk 'min Hem bovenal" en „Één
leven slechts", aangehoord.
Mej. H. J. de Vey Mestdagh be-
heerschte met hare volle altstem de
geheele zaal en toen dan ook het laatste
vers van de tweede solo wegstierf met
de woorden „Slechts wat voor God is
gedaan, blijft bestaan", ging er een
alleszins begrijpelijk, maar minder wel
geplaatst, luid applaus op.
De vele Belgen, die tegenwoordig
waren, zullen trotsch geweest zijn op
hunne landgenoote mej. Varewijck, die
als solozangeres met hare volle, krach
tige sopraanstem het „CantiquedeNoël"
deed hooren. Naar ons werd medege
deeld, was deze dame lijdende aan
lichte influenza, en daarom mag hel
dubbel gewaardeerd worden, dat zij
zich niet terugtrok.
In de middagbijeenkomst, welke door
een 500-tal personen werd bijgewoond,
sprak ds. van Empel uit Middelburg in
korte welsprekende bewoordingen een
aangrijpend Kerstwoord, om ieder de
vraag voor te leggen „Waarom vieren
wij Kerstfeest?"
Des avonds werd hetzelfde program
ten beste gegeven alleen voor militairen,
waarbij de heer Petermeijer van Mid
delburg in treffende bewoordingen sprak
over „De Engelenzang" en „Het wel
behagen Gods in menschen."
Het comité zag zijn moeite ruim be
loond, waar ook des avonds de zaal
aap de IJzeren Brug geheel vol was
Wij vernemen dat het Belgisch con
sulaat alhier met ingang van 1 Febru
ari a.s. tijdelijk naar Breda wordt over
geplaatst.
In den nacht van eersten op tweeden
<erstdag NS door de politie te samen
net een militaire patrouille een Bel-
Visch geïnterneerd soldaat aangehouden,
lie uit het bijzonder interneeringsdepot
«hier was ontvlucht.
IDoor de politie zijn een drietal jon
Óns van elf jaar aangehouden, die zink
ïkochten dat van diefstal afkomstig
b(ek te zijn.
den nacht van Zaterdag op Zondag
is Ingebroken in een schuurtje achter
een woning aan de Kerkhoflaan. Een
rijwiel werd ontvreemd. De politie stelt
eenlonderzoek in.
Vjpr het op 29 en 30 November jl
te Rotterdam gehouden examen ter ver
krijging van de akte van bekwaamheid
voerde practijk in Boekhouden enaan-
verwipte vakken, afgenomen door de
Federitie van Handels- en Kantoorbe-
diendi in Nederland, slaagde onze vroe
gere stadgenoot de heer J. J. Jansen, te
Rotterdam.
De tram, welke gisterenmiddag om
1.50 uit Middelburg vertrok, had even
over de Langevielebinnenbrug eenig
oponthoud doordat de verbindingsstang
van den eersten der drie aanhangwagens
onder den wagen afbrak. De motorwa
gen reed alleen door, maarspoedig werd
gestopt. Nu reden de aanhangwagens,
die nog eenige vaart hadden door en
reed de eerste tegen den motorwagen
aan, waardoor de stootplanken der beide
wagens en het voorbalkon van den
aanhangwagen werden beschadigd. Aan
de kettingen kon de wagen naar
Vlissingen worden meegetrokken, waar
hij werd uitgeh aakt en door een ande
ren vervangen.
Hier passeerden Zondagmorgen twee
Duitsche cavaleristen in uniform, die
over de Zeeuwsch-Belgische grens zijn
gekomen en die onder geleide naar een
interneeringskamp werden gebracht.
KERK- EN SCHOOLNIEUWS.
Ger. Kerken. Beroepen te Sleen ds.
A. Scheele te Veere.
Bedankt vodr het beroep te Tholen
ds. C. A. van Need te Lopik.
Aan de Christelijke (Hervormde)
School te Oost- en West Souburg is tot
onderwijzeres benoemd mej. Breel,
thans werkzaam aan de Christ. Schooi
(Palingstraat) te Vlissingen.
VOETBAL.
Gedurende de Kerstdagen heeft „Mid
delburg" twee vriendschappelijke ont
moetingen op haar terrein gehad. Maan
dag was het „Edo" uit Rotterdam, dat
op bezoek kwam. Ondanks het gure
weder werd er toch gespeeld en won
„Edo" met 10 van „Middelburg4.
Dinsdag werkte het weder zeer goed
mede en de wedstrijd tegen de sterke
eerste klasse vereeniging „Quick" uit
den Haag, had dan ook zeer veel pu
bliek naar het terrein achter de meel
fabriek getrokken. Ook nu moest Mid
delburg het tegen de gasten afleggen.
De Hagenaars boekten een overwinning
van 3—1.
Tengevolge van het slechte weerkon
de ontmoeting Vlissingen I—Middelburg
II niet doorgaan, eveneens moest de
wedstrijd Vlissingen IIImilitair elftal
Domburg worden uitgesteld.
Buiten verantwoordelijkheid der redactie
De copie wordt nimmer teruggegeven
f BELLAMY.
Als men de steden van Nederland
en van de andere landen doorwandelt
staat men dikwijls verstomd over de
monumenten, die het tegenwoordig en
voorgeslacht heeft opgericht om blijk
te geven van hun vereering en hoog
achting voor mannen, die óf goed en
bloed veil hebben gehad voor het va
derland óf zich geheel en al gewijd heb
ben aan de schoone kunsten.
En die hulde leeft voort van geslacht
op geslacht en zij gaan trotsch op hen
omdat het zelfde bloed, dat hun aderen
doorstroomt, ook stroomde door de
aderen van hun groote mannen, omdat
hun groote mannen beminden wat de
geslachten beminnen, namelijk vader
land en kunst.
Ook hier te Vlissingen prijkt het mo
nument van een man, die bij geen en
kelen buitenlandschen zeeheld moet
achterstaan en die een Vlissinger is de
groote admiraal Michiet de Ruijter.
Doch hier ter stede werd ook eens
een dichter geboren weliswaar in be-
teekenis niet zoo groot figuur als Mi-
chiel de Ruijter maar toch is hij voor
ons, Vlissingers, van groote beteekenis,
omdat hij de eenigste dichter is die
Vlissingen heeft voortgebracht.
De naam Bellamy is voorzeker in
Vlissingen niet onbekend, maar dat Bel
lamy een dichter was, dat weten vele
Vlissingers niet.
Waarin dq oorzaak hiervan te zoe
ken
Zooals ik reeds boven zeide, spreken
de standbeelden op duidelijke wijze van
achting en hoogschatting voor onze
groote mannen. Dit begreep Vlissingen
ook zoo goed toen het aan Michiel de
Ruijter een standbeeld schonk als hul
deblijk voor zijne daden. Echter Bel
lamy wordt slechts geëerd met een ge
wone gevelversiering, in de hoogte
aangebracht. Op zoo'n wijze wordt de
te vroeg ontslapene dichter in zijn ge
boortestad geëerd.
Zeker wij bekennen het gaarne, Bel
lamy is geen Vondel, Guido Gézelle of
Da Costa maar toch verdient de eenig
ste Vlissingsche dichter meer hulde op
zijn geboortegrond als hem tot nu toe
is bewezen. Vooral als wij zien naar het
aangrenzende dorpje Souburg, is het
voor Vlissingen een beschamend voor
beeld omdat Souburg meer htilde
brengt aan Louwerse ais Vlissingen aan
Bellamy.
Geachte medeburgers, geachte Vlis
singers 1 Hebt eerbied voor uwe groote
mannen en bewijst dit in uwe daden.
Brengt ook hulde aan Bellamy, door
hem een standbeeld te schedken, den
eenigsten dichter van Vlissingen waar
dig.
Moge het geacht gemeentebestuur
dit eens ter harte nemen en het voor
beeld geven door de hand aan het werk
te slaan. Eenige jaren geleden werd er
te Vlissingen een prachtig park aange
legd. Als het Bellamypark is hel aa»
ons allen bekend. Hierin vindt men hul
de gebracht aan Elisabeth Wolft en
Ag.atha Deken (deze laatste was zelfs
geen Vlissingsche doch een vriendin
van Elisabeth Wolff) in den vorm van
een fontein.
Laat daar nu ook een beeld verrijzen
ter eere van Bellamy als blijvende hulde
voor het nageslacht.
Nogmaals Vlissingers, eert uw man
nen, want groot is uw voorgeslacht, dat
leefde op denzelfden grond waar wij
op leven en dat de dichter bezingt
„Het land dat Neêrland's hoogmoed
streelde,
Dat Everts en de Ruijter teelde
En de eer was van 't Bataafsche
strand."
Novus Zelandus
STUDIOSUS.
DE TOESTAND.
De Kerstdagen hebben niet veel
nieuws gebracht. Ook het vredesvraag
stuk schijnt nog piet veel nader tot de
oplossing te komen. Althans van En
tente-zijde wil men er nog niet veel van
hooren.
Opmerkelijk is het echter, dat zeer
weinig Fransche en Engelsche bladen
rechtuit durven aanraden, het aanbod
van president Wilson te verwerpen, hoe
ze zich ook verontwaardigd mogen too-
nen over de gelijkstelling van beide
oorlogvoerende partijen door den Ame- -
rikaanschen president. Wel zijn allen
het er over eens dat ook aan president
Wilson te verstaan gegeven moet wor
den, dat de Entente niet zal ophouden
eer de door Lloyd George opgenoemde
voorwaarden volledig herstel, volle
dige schadeloosstelling en afdoende
waarborgen verkregen zijn en om
dat men overtuigd is, dat Duitschland
die voorwaarden toch niet zal inwilli
gen, schrijven de bladen in Londen en
Parijs dat er van Wilson's goedbedoeld
plan zeker niets komen kan. Slechts
een enkel bericht spreekt over een plan
om den president zelfs niet eens te ant
woorden.
In Amerika zelf is men nog niet tot
rust gekomen, voornamelijk omdat men
nog altijd zeer onthutst is over. Lan
sing's mededeeling, dat het land bij
voortzetting van den oorlog „op den
rand van den oorlog" komen moet. Men
roept om. toelichting en duidelijkheid en
is niet tevreden met Lansing's verzeke
ring, dat de onzijdigheidspolitiek niet
gewijzigd zal worden.
De Duitsche pers blijft gereserveerd
maar optimistisch, hoopt dat Wilson's
s(ap in waarheid het begin van het
einde zijn. Zij vertrouwt óp <fe macht
die Amerika óver de geallieerden bezit
en ziet voorts veel van liét geschrijf en
gepraat in de vijandelijke' hoofdsteden
voor politiek gedoe aan.
In de Dobroedsja zijn de Duitsch-
Bulgaarsche legers weer een eindweegs
opgeschoten en hebben de stad Isaccea
bezet. Dit is in zoover van gewicht,
daar de Russen nu nagenoeg de geheele
Dobroedsja hebben prijs gegeven en in
het uiterst Noord-Westelijke uithoekje
samengedrongen zijn. Door de bezet
ting van Tulcea hadden de centrale le
gers den Donau bereikt en beheerschen
nu met hun geschut dei Noordelijken
oever, waarop de Russen zijn terugge
trokken. Van hier uit is de geheele Do
nau tot aan de zee aan de Russen en de
Roemeniërs ontrukt. De Donau-delta
met het Sulina-kanaal en de St George-
ann is ^veneens onder het bereik der
centralen gekomen, zoodat de verbin
ding met Braïla en Galatz niet meer
over den Donau, maar langs den spoor
weg van Reni en Jassy geschieden
moet. De inneming van Isaccea zal on
getwijfeld gevolgd worden door de ge
heele ontruiming van de Dobroedsja,
waarmdee het lot van Braïla eveneens
is beslist.
Op politiek gebied is het de regee-
ringshervorming in de Oostenrijksch-
Hongaarsche monarchie, die nog be
lang inboezemén blijft. De kabinetswis
seling in Oostenrijk en de wijziging in
de gemeenschappelijke regeering der
dubbel-monarchie staan in onmiddellijk
verband tot elkaar. Vooral het optre
den van liet kabinet-Clam Martinitz in
Oostenrijk is een politieke gebeurtenis
van gewicht, daar de verhouding van
het Hongaarsche koninkrijk ten opzich
te van het Oostenrijksche keizerrijk er
nader door wordt bepaald.
DE NOTA VAN WILSON.
DeDuits„che minister van buitenland-
sche zaken heeft den gezant van de
Vereenigde Staten te Berlijn ter beant
woording van den brief van den 21sten
dezer, de volgende nota overhandigd
„De keizerlijke regeering heeft het
ruimhartige denkbeeld van den heer
president der Vereenigde Staten van
Amerika, om een grondslag voor de
stichting van een blijvenden vrede te
leggen, ontvangen en overwogen in den
vriendschappeiijken geest, die in de
mededeeling van den heer president tot
uiting komt De heer president wijst het
doel aan, dat hem aan hef hart ligt, en
laat de keuze van den weg open. Aan
de keizerlijke regeering komt een on
middellijke gedachtenwisseling de ge-
schiksfe weg voor, om tot hef ge-
wenschte gevolg fe geraken. Zij heeft
mitsdien de eer, in den geest van haar
verklaring van den 21en dezer, dit tot
vredesonderhandelingen de hand bood,
voor te stellen, dat afgevaardigden der
oorlogvoerende staten spoedig op een
