DINSDAG
7 NOVEMBER
34e Jaargang
Firma F. VAK DE VELDE Jr., Kleine Markt 58, Vlissingen. Telefoen Interc. 10
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondeg en algemeen erkende Christelijke leestdagen
6EMEENTEBESTUUR
BINNENLAND
FEUILLETON
^-]VO. 263
1916
erkoop dagelijks i„
rilt onder schriftelijke
)ok de nieuwste en
:rs haar inkoopen te
richtigen. Alles voor
van 7—9 uur, Hotel
ramkosten vergoed.)
egt aiies, warneer
Imnchlnes zijn een
Fabrikaat, dat zich
halve eeuw voor
en industrieel werk
aafd heeft.
en in al onze
nen aan DIT
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ1.45
per drie maanden. Franco door het geheele rijk ƒ1.60. Voor België 2.20
V#»r overige landen der Post-Unie 3.35. Afzonderlijke nummers 3 cent
VI
-Tv - 9
ADVERTENTIEPRIJS Van 1—4 regels ƒ0.48voor iedere regel meer 12 cent
Driemaal plaatsen wordt twee maal berekend. Bij abonnement speciale prijs
Reclames 24 ct. per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen 6% ct. per regel
I gulden bij levens-gulden bij dood gulden bij verlies A f*gulden bij verlies A gulden bij verlies ft r* gulden bij verlies
lange ongeschikt- 11 door *C||I| van een hand, van II III vaneen van eiken
kerdtegen ongelukken voorZdUUU beid tot werken t O IJ een ongeluk vvw voet of oog JLvU een duim AUU wijsvinger anderen vinger
j!ze uitkeeringen worden VERDUBBELD Indien de verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewijs, een ongeluk bekomen op trein, boot ofjjtram. De uitkeering wordt gewaarborgd door de „Holl. Alg. Verzek. Bank" tê Schiedam
■c ab»nné's, in t bezit eener ffc 1
bekendmaking.
De Burgemeester van Vlissingen
brengt ter algemeene kennis
dal een bakker te dezer stede gedu
rende het tijdvak 6 November 1910 tot
en met 5 Februari 1917 geen regee-
ringsmeel zal kunnen verkrijgen wegens
het" aanteekenen op de broodkaarten
zijner klanten van eene grootere hoe
veelheid brood, dan door hen werkelijk
was verbruikt.
Vlissingen, 6 November 1916.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN V.AN KOUDEKERKE.
De dood van mr. M. Tydeman.
De „Nieuwe Courant" verklaart, dat
het vroegtijdig heengaan van mr. Ty
deman voor de vrij-liberale partij en
voor de Kamergroep, welker voorzitter
hij was, een verlies is, waarvan de
zwaarte op dit oogenblik nauwelijks valt
te beseffen.
Maar dat verlies zal, op staatkundig
terrein, ook buiten die partjj ernstig war
den gevoeld onder de vrijzinnigen
van alle schakeering, in het geheele
parlement, dat zoo kort na de nobele
figuur van Bos zich van deze uitnemende
persoonlijkheid beroofd ziet.
in dankbaarheid gedenken wij hem
hij heeft het land en de liberale begin
selen waardig en trouw gediend met
alle gaven die hem waren geschonken.
Het vrij-lib. orgaan herinnert aan de
kans, die er in 1913 geweest is dat mr.
Tydeman op den minister-zetel had
plaats genomen.
Maar in de Kamer heeft hij meer dan
eens een rol vervuld, die voor het mi
nisterschap in belangrijkheid niet on
derdoet. Hij was bij uitnemendheid de
man die uitkómst wist uit de moeilijkste
situaties ivië herinnert zich niet zijn
optreden in „den nacht van Staal" die
er nooit tegen opzag aan moeilijkheden
het hoofd te bieden men denke aan
zijn moedig isolement in de Bevredi-
gmgscómmissie waaraan een inwendige
strijd is voorafgegaan als slechts zeer
weinigen hebben vermoed. Zijn geoe
fende blik op personen, zijn scherp in
zicht in toestanden, deden hem den weg
speuren en vir.den waar de ervarendsten
het spoor bijster waren geraakt. Meni-
gen Gordiaanschen knoop heeft hij ont
bonden, maar niet met het zwaard.
Het „Vaderland" bespeurt een diepe
tragiek in het feit, dat voor de Bevre
diging op Onderwijsgebied haar beslag
krijgt, zoowel dr. Bos de warme voor
stander daarvan, als mr. Tydeman, die
haar met zoo sceptisch oog opzag, zijn
weggenomen.
Wie Tydeman objectief beschouwen
wil, zal twee zaken moeten erkennen,
en wel dat hij staatsman was in den
besten zin des woords, en tevens dat
'I vrijzinnige beginsel, zooals hij dat zag,
bijzonder hoog door hem is gehouden.
Het eerste heeft gemaakt, dat hij, hoe
wel hij meer dan eens daarvoor in de
gelegenheid is geweest, nooit een minis-
12.)
ioor
M. C. VAN DEN ENDE.
't Kwam haar voor, dat de Vrijdag
zoo snel na den Maandag daar was
pas was zij thuis geweest in eigen
kring, waar ouderliefde haar koesterde
om eenige dagen te vertoeven te mid
den van menschen die haar blijken van
waardeering en hoogachting ruim
schoots gaven, en weer kwam zij thuis
verrast, dat de dagen zich zoo ras tot
weken opstapelden.
Als Netje 's Vrijdags huiswaarts
keerde, halverwege tegemoet geloopen
jioor haar vader en zusje, was zij biij,
terwijl zij zonder eenige teleurstelling
s Maandagsmorgens moedig naar Pop-
Penwijk stapte, vaak een eindweegs uit
geleide genietend van vader. Ja, 't ging
Soed, den ganschen zomer door. Heer-
"ik vond ze 't, als ze na verloop van
?en kwartaal haar eigen verdiende loon
ln blinkende, klinkende munt in handen
kreeg.
noe prettig gevoelde zij zich dan, als
'1 t kostgeld betaald had en in haar
amertje nog eens uittelde, wat ze
erhieid. Dat kunnen beschikken over
terieele portefeuille heeft aanvaard, om
dat hij naar zijne meening als minister
niet kon bereiken wat hij wilde, geen
persoonlijke eerzucht bij hem zwaarder
woog dan de zaak, die hij voorstond.
Het tweede is oorzaak geweest, dat hij
andere vrijzinnigen vaak van zich heeft
vervreemd, omdat hij het niet onuitge
sproken liet, als dezen de toepassing
van de liberale beginselen anders uitleg
den dan hij zelf.
Wat alles niet wegneemt, dat zijn op
treden in de Kamer eerbied afdwong en
dat hij daar tot de groote en invloed
rijke figuren kon gerekend worden.
Het „Vaderland" acht zijn heengaan
niet alleen voor zijn eigen partij een
verlies, maar tevens voor de samenwer
king der vrijzinnigen op elk gebied.
En als wij zijne nagedachtenis eer
biedige hulde brengen, is het niet alleen
omdat met hem heen ging een man van
onvervalscht vrijzinnigen aanleg, maar
omdat wij de overtuiging met ons om
dragen, op samenwerking met hem in
het Hoofdbestuur der Concentratie ge
grond, dat al zijn doen in de eerste
plaats beheerscht werd door de liefde
voor de vrijzinnige beginselen.
Wie, zoo vraagt het „Handelsblad",
moet nu de oppositie leiden Waar is
de stevige maar bedaarde en behoed
zame hand, die voor de openbare school
nog redden zal wat er te redden valt
Midden in den strijd voor de openbare
schooi is de veldheer gevallen, en er is
geen ander die zijns gelijke kan heeten
onder de lijfwacht der conscientie-vrij-
heid.
De „N. R. Ct." doet uitkomen, dat
niet slechts de vrij liberale partij, doch
het gansche land een gevoelig verlies
heeft geleden
Mr. Tydeman was vóór alles een man
van onwrikbare overtuiging. Dit verklaart
de groote positie, die hij allengs in ons
staatsleven was komen in te nemen, en
den steeds wassenden invloed, dien hij
iri 'hejt pariepiept, ook al wSs^hjj .daar
soriis maar door weinigen van zijn naaste
geestverwanten omringd, op het bestel
van 's lands zaken verkreeg. Zijn politiek
ook wie hem veraf stonden konden
dit grif erkennen had karakter. Het
was de politiek van de rechte lijn,
waarin voor schipperen geen plaats was,
en die van geen zijpaden weten wilde.
Zoo weinig, dat een van zijn felste
tegenstanders eenige jaren geleden van
hem getuigen konAan mr. Tydeman
weet men altijd wat men heeft een
uitlating, die ondanks den vlijmenden
uitval, die daarop volgde, voor den
staatsman, die bestreden werd, den
hoogsten iof inhield.
Onplooibaar was hij. Ook maakte hij
soms den indruk hooghartig te zijn. Een
volksman, zooals de politiek er tot ont
wikkeling brengt, is hij nimmer gewor
den, ofschoon hij in het district (Tiel),
dat hem een kwart eeuw lang trouw en
steeds met flinke meerderheid in de
Kamer bracht, groote populariteit genoot.
Evenmin als mr. Tydeman zichzelf zocht
in zijn publieke bezigheid, drong hij naar
volksgunst. Ware hij wat toeschietelijker
geweest, de partij, wier leider hij was,
en waarvan hij den pas aangaf, zou
waarschijnlijk in uiterlijken omvang
geld, waarvoor zij ijverig had gewerkt,
het maakte 't meisje zuinig. Zij reken
de na, wat te besteden was voor nood
zakelijk aan te schaffen kleeding, wat
zij kon uitgeven voor luxe-artikelen,
hoeveel zij ten slotte besparen kon. En
die langzaam, maar gestadig aan
groeiende som aan spaarpenningen
oefende zooveel bekoring uit, dat zij
voor luxe geen duit meer afzonderde.
Vooral werd zij daartoe aangespoord
door een plan, dat zij gevormd had.
Netje koesterde in stilte een wensch
welke slechts verwezenlijkt kon wor
den, indien zij, naar schatting 500
ter zijde had gelegd. Zij wist, dat ze
daarvoor jaren noodig zou hebben,
doch de gedachte eraan liet zij niet
los eenmaal zou zij haar doel berei
ken, nl. zelf een huisje fe huren, dat
te meubileeren en er als meesteresse te
leven in absolute onafhankelijkheid.
Wel had ze dan een drukker leven in
't vooruitzicht, want geld voor een
dienstbode zou ze niet hebben.
Alleen voor 't grof werk, schuren,
schrobben en wasschen, dacht ze twee
maal per week een werkvrouw te ne
men. Al 't overige zou Netje voor eigen
rekening nemen. Maar behalve 't voor
deel, dat aan haar bleef, wat derden
aan haar verdienden, zou zij tenmin
ste kunnen klaarmaken wat haar maag
begeerde. Haar kostjuffrouw, die in
de eerste dagen van haar verblijf in
haar huis gemerkt had, dat „groene
grooter geworden zijn, dan zij gebleven
is. Doch mr. Tydeman gaf niet om den
schijn, dien een groot stemmengetal
opwekteen kleine, doch door homo
gene overtuiging gedragen falanx was
hem liever dan een talrijke, maar hetero
gene groep. Dit was het idealisme van
zijn politiekhet vaste geloof, dat be
ginselvastheid en de imponeerende in
vloed daarvan op den duur de stuw
kracht sfhenken, die de publieke zaak
uit den boezem van het volk toekomen
moet, om haar voort te brengen. Van
daar, dat er in zijn politiek voor schok
ken, voor onverwachte stuurwendingen
geen gelegenheid was zijn streven was
er een naar geleidelijk doordringen van
beginselen, en dus van gematigdheid.
De „K I" beschoten.
(Officieel). Hr. Ms. onderzeeboot K. i,
gesleept door de Witte Zee, onder be
vel van den luitenant ter zee le klasse
jhr. Schorer, is op de reis naar indië,
in de nabijheid van het eiland Ouessant
beschoten door een Fransch patrouille
vaartuig, ondanks de gevoerde vlaggen
en oorlogswimpel.
Eenzelfde Incident deed zich voor in
de Middellandsche Zee, waar de Engel-
sche hulpkruiser „Mongolia", volgens
ingekomen rapport, eenige schoten op
de gesleepte onderzeeboot „K I" loste.
Door een ter plaatse aanwezig Fransch
patrouillevaartuig gewaarschuwd heeft
de Britsche hulpkruiser de beschieting
gestaakt, in geen der beide gevallen zijn
de Nederlandsche schepen getroffen.
De regeering, .die tijdig aan de oor
logvoerende regeeringen kennis had ge
geven van den tocht van de Witte Zee
met de „K I" op sleeper, heeft van de
voormelde rapporten mededeeling ge
daan aan de Fransclie en de Britsche
regeeringen en daaromtrent opheldering
gevraagd.
Opkomst landstorm.-
(Officieel.) Zooals reeds is bekend
gemaakt, zullen in het tijdvak van 16
tot 20 December worden ingelijfd de
dienstplichtigen van de militie-lichting
1917, bestemd voor het eerste bataljon
infanterie. Tegelijk met die ploeg zal
ook een groep landstormplichtigen van
de jaarkiasse 1909 in dienst worden
gesteld. Tot deze groep zullen behooren
de voor de infanterie bestemde land
stormplichtigen, wier geslachtsnamen be
gingen met een der eerste letters van het
alfabet. Waarschijnlijk zullen het de
letters A tot G zijn, die voor opkomst
in December in aanmerking komen. De
rest van de jaarklasse 1909 zal voor het
grootste deel in de eerste dagen van
Februari 1917 moeten opkomen.
De opvolger van dr. Kuyper.
Het feit, dat prof. dr. H. Visscher, die
onlangs heeft bedankt als lid van het
Centraaleomité der Anti-Rev. Partij de
gehouden Deputatenvergadering niet bij
woonde, heeft onder de broederen nogal
wat opzien gebaard, aldus de „Tel."
Te meer omdat het langen tijd in die
kringen reeds vaststond, dat „de man
met den geuzenkop" zooals dr. Kuy-
kaas" wel in den smaak viel bij Netje,
gaf haar bij ontbijt en avondmaal zon
der onderbreking, regelmatig door
„groene kaas".
Menigmaal had Netje, die er geen
op- of aanmerking over durfde maken,
thuis gezegd, dat zij groene kaas voort
aan zien noch ruiken kon, dat zij er
tegenzin in had gekregen, dat ze in de
ouderlijke woning opknapte bij de ver
andering van spijs, doch vader meen
de, dat Netje zich moest leeren voe
gen naar de gebruiken van anderen,
vooral in dit geval, waar zij te doen
had met haar schoolhoofd. Hem kon
en zou ze eenmaal noodig hebben en
moest zij te vriend houden. Bovendien
gold het hier immers een zeer onder
geschikt belang.
Eet jij maar groene kaas, zij 't
dan ook met tegenzin, alleen, om hem
te believen en geen aanstoot te geven
Alzoo haar vader en Netje zweeg,
ais gehoorzame dochter, doch nam
zich vast voor, later haar eigen potje
te koken. Moeder Truitje gaf Netje in-
tusschen elke week wat smakelijker
teerkost mee uit haar provisiekast, om
dat zij zich beter den toestand kon in
denken.
Te Poppenwijk wist iedereen van de
vorige onderwijzeres, dat ten huize
van den heer Smal steeds groene kaas,
zoo niet werd verorberd, dan toch
steeds werd opgedischt. Netje klaagde
echter daarover bij niemand. Maar de
per prof. Visscher noemde, de opvolger
van dr. Kuyper zou worden.
Dit wegblijven van de Deputatenver
gadering moet zijn oorzaak vinden in het
feit dat tusschen dr. Kuyper en prof.
Visscher een breuk is ontstaan. Vandaar
ook zijn bedanken als lid van het Cen
traaleomité.
In anti-rev. kringen heerscht de mee
ning dat oud-gouverneur-generaal Iden-
burg, thans dr. Kuyper's opvolger za!
worden.
Is de rechterzijde pro-Duitsch?
in „De Standaard" bespreekt dr. Kuy
per in een driestar het artikel van den
heer A. J. M. Stumpff jr., in „Van Onzen
Tijd", die de vrees had uitgesproken,
dat een eventueel rechts kabinet, ons
land in pro-Duitsche richting zou drij
ven, onder suggestie van dr. Kuyper.
Hierop antwoordt dr. Kuyper
Hoe staan hiertegenover nu de feiten.
Zonder aarzeling heeft ook ons blad
de internationale houding, door het
thans zittend kabinet aangenomen, ge
prezen.
Zonder eenigen slag om den arm heeft
ons blad er voor gepleit, dat Nederland
in de nu geldende neutraliteit stiptelijk
volharden zou.
En wat wel het sterkst spreekt, onder
alle rechtsche bladen heeft juist „De
Standaard" 't sterkst de stelling verde
digd, dat er ditmaal in 1917 liefst niet
op kabinetswisseling moet worden aan
gestuurd, juist om ons internationaal
niet in moeilijkheden te doen geraken.
Kan het nu erger, dan dat men, na
deze niet te loochenen feiten, juist dr.
Kuyper gaat aanwijzeu ais den man, die
't juist andersom zou bedoelen
Duurtetoeslag.
Zeven en twintig ambtenaars-vereeni-
gingen, vertegenwoordigende bijna alle
takken van staatsambtenaren, Imbben
zich gemeenscfiappelijk tot de regeering
gewend niét 'nef verzöeft, aariWieJrijks-
ambtenaren een duurtetoeslag toe te
kennen ten bedrage van 15 pet. over de
eerste, 10 pet. over de tweede en 5 pet.
over de derde f 1000 salaris. Voor amb
tenaren met salarissen van f 3000 en
meer zou alzoo de maximumtoeslag f 300
per jaar bedragen.
Met het oog op de hooge uitgaven in
het najaar voor winter-voorraden enz.,
is verzocht dezen toeslag te doen ingaan
op 1 October jl.
Mijnen.
Gedurende October zijn 145 mijnen,
waarvan 121 Engelsche, 13 Duitscheen
II van onbekenden oorsprong op de
Nederlandsche kusten aangespoeld.
Het totaal aantal mijnen dat tot 1 No
vember op onze kusten is aangespoeld
bedraagt 1553, nl. 926 van Engelschen,
63 van Franschen, 251 van Duitschen
en 313 van onbekenden oorsprong.
Zijn er meer zoo?
Onze schatkist heeft een goeden dag
gehad. De minister van financiën maakt
in de Staatscourant bekend dat te haren
behoeve is ontvangen de som van zes
enzestig duizend twee honderd zevenen
timmerman en de smid en de bakker
hadden haar <och al eens bij wijze van
grap gevraagd, hoeveel „groene kaas
jes" zij al verbruikt had.
Men scheen 't algemeen te weten
op 't dorpje. De verhouding met de
familie Smal was niet slecht, doch
evenmin goed. Netje werd er nimmer
intiem. Zij was een stil meisje, van
zeer verdraagzaam karakter en gelijk
matig humeur. Op school en in den
huiselijken kring was zij officieel. Tus
schen de wanden van haar lief kamer
tje was ze zich-zelve, evenals thuis.
Doch langzamerhand was zij er vaak
liever dan bij haar ouders. De open
winter met zijn regen- en sneeuwvla
gen, met mist en nevel en donkerheid
was gekomen. Netje maakte met tegen
zin de wandelingen naar en van huis
door de kale velden met drassige we
gen, en 't naargeestig doodsche in de
natuur met den aschgrauwen hemel
bood weinig opbeurends.
Met spijtig gevoel verliet zij haar
geliefd vertrekje, waar de open haard
een gezelligen aanblik bood en de
warmte haar weldadig aandeed, waar
het theelichtje flikkerde en 't kleine
klokje eentonig tikkend de stilte, de
vredige stilte in kleine stukken deelde.
Tusschen kachel en tafel in, zat
Netje daar 's avonds uren aaneen brei
end en lezend. Vaak lag 't breiwerk
stil in haar schoot, als haar lectuur
boeiend was. Gedurende haar dienst
dertig gulden twintig cents, wegens te
Weinig betaalde bedrijfsbelasting.
Uit Duitschland gezet.
Een paar kadetten der Kon. Militaire
Akademie, die de grenzen waren over
gegaan met de bedoeling om dienst te
nemen bij het Oostenrijksche leger, zijn
door de Duitsche autoriteiten aange
bonden en als vreemdelingen zonder
middel van bestaan over onze grenzen
weer teruggebracht. De jongelui waren,
naar men zegt, samen nog geen daalder
rijk, toen zij hun avontuur ondernamen.
Zij zitten nu te Breda in arrest, meldt
het „Vad."
RECHTSZAKEN.
Door het kantongerecht te Middel
burg zijn veroordeeld wegens overtr.
visscherijwet W. V., Souburg, tot ƒ5
b. s. 5 d. h. te paard in draf rijden
J. H., Nieuwdorp, tot 1 b. s. 1 d. h.
rijden over wandelwegen J. L., Mid
delburg, tot teruggave aan ouders F.
B., Middelburg, tot i b. s. 1 d. h. de
wegen in verboden richting berijden
A. J., Middelburg, tot 1 b. s. 1 d. h.
J. A., St. Laurens, tot ƒ0.50 b. s. 1 d. h.;
op rijwiel 2 personen vervoeren J. J.
S„ Middelburg, tot 2 X ƒ0.50 b. s. 2 X
1 w. t. Th. J. van A., Middelburg, tot
1 b, s. 1 w. t. W. H. van S., Middel
burg, B. B., Souburg, ieder tot 1 b. s.
1 d. h. Th. C. D., Vlissingen, tot terug
gave aan ouders overtr. art. 460 Swb.:
T. I. W„ Souburg, M. V., J. J. B„ J. M.,
H. van A., L. van R., A. R., K. H. K.,
J. J. S., C. S., J. van der H., allen te
Vlissingen, allen tot I b. s. 1 d. h. J.
W. M., Vlissingen, tot 2 b. s. 2 d. h.
fietsen zonder licht: M. T., Oostkapelle,
P. B., M. A. de W., J. W., allen te Mid
delburg, J. R., Arnemuiden, L. W. K.,
Vlissingen, ieder tot 1 b. s. 1 d. h.
H. C. D., Middelburg, tot teruggave aan
ouders P. A. B., Vlissingen, J. de P.,
.Kopftekerke, A- .L. M F. p., Nijmegen,
'altén tot 1 b. s. 1 w. t. -fietsen zonder
bei J. van S., Vlissingen, tot 1 b. s.
t d. h. W. J. van der H., Middelburg,
C. G., Oostkapelle, ieder tot ƒ0.50 b. s.
1 w. t. rijden met een wagen zonder
licht S. V., Middelburg, tot 1 b. s.
1 d. h. rijden over klinkerpaden J.
Tj., Middelburg, tot 0.50 b. s. 1 w. t.
wateren buiten de bakken J. C. van
der G., Middelburg, A. K., Terneuzen,
leder tot 1 b. s. 1 d. h. rijden over
een wandelweg E. T., Vlissingen, tot
0.50 b. s. I d. h. in de provincie Zee
land fotografeeren F. W. R. van L. ter
M„ 's Hage, H. F. T., Amsterdam, ieder
tot ƒ0.50 b. s. 1 d. h. overtr. art. 431
Swb. J. V., Vlissingen, tot ƒ3 b. s. 3
d. h. boter van te laag gewicht ver-
koopen P. W., huisvr. van J. H,, Hoo-
gelande, tot 2 b. s. 2 d. h. op straat
schreeuwen en het opgeven eener val-
schen naam M. C., Middelburg, tot 2
X 5 b. s. 2 X 5 d. h. overtr. brand
weerverordening Biggekerke L. Z.,
Biggekerke, tot 1 b. s. 1 d. h. A. de
F., Biggekerke, tot ƒ3 b. s. 3 d. li.
melk vervoeren in ander dan stofdicht
gesloten vaatwerk J. P. D., Vlissingen,
tot 0.50 b. s. 1 w. t. straatschenderij:
G. van de K„ Arnemuiden, tot ƒ5 b. s.
uren en in de huiskamer bij de maaltij
den was haar houding uiterst-correct,
doch gelukkig pas, gevoelde zij zich als
na volbrachte dagtaak zij in haar cel
zich kon overgeven aan haar liefheb
berij.
Vrij en onbespied las zij in losse,
nonchalante kleeding, half zittend, half
liggend boek na boek.
Om haar leeslust te bevredigen, kocht
ze van tijd tot tijd nieuwe, vaak se-
cond-handsche bij bundels, of liet er
aanrukken uit een publieke leesinrich-
ting. De vrachtrijder bezorgde menig
pakje voor haar uit den boekhandel
van 's Gravenkerke. De goede man zag
de juffrouw voor een wonder van ge
leerdheid aan, en begreep niet, hoe zij
er zoo gezond bij kon blijven uitzien.
Hij meende dat Netje zich suf studeerde.
Netje iiet hem stil in dien waan, om
dat het hem niet aanging, dat zij haar
ontspanning en uitspanning en vermaak
vond in 't verslinden van vele en veler
lei romantische werken.
Voor zich zelf kon zij echter soms
moeilijke oogenblikken hebben. Zij ge
voelde, hoe de zedenbedervende, zin
nenprikkelende lectuur langzamerhand
haar reine ziel vergiftigde. En toch
was zij te zwak, om verstandige keuze
uit de collectie boeken te doen of het
lezen van een slecht werk te staken.
(Wordt vervolgd).
