isel, EEG. r sn enz. 7 OCTOBER jwo. 337 54e Jaargang ieder sd van iÜiëFirma F. HAM DE VtLfiE Ir., Kleine Harkt 58, Vlissingen. Telefoon Interc. 10 Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen Sü deze Courant een •KERING. inastraat 11. DEN ENDE.j middelburg. ersknecht fpouw, imnaaisier, ^isje e Dienstbode stlbode jEMEENTEBESTUUR MachKilpl Grooter Nederland. FEUILLETON 19i€» VLISSINGSCHE COURAINT ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ1.45 per drie maanden. Franco door het geheele rijk 1.60. Voor België ƒ2.20 Voor overige landen der Post-Unie 3.35. Afzonderlijke nummers 3 cent nnnn^ bjj ievens- f7 cn /III III lange ongeschikt- ftll UvUU heid tot werken f ÜU ADVERTENTIEPRIJSVan 1—4 regels ƒ0.48; voor iedere regelmieer 12 cent Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Bij abonnement speciale prijs Reclames 24 ct. per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen 6ct. per regel^ I nTabönné's, in 't bezit eener ft ft ft A gulden bij levens- ft C|"| gulden bij dood AAA gulden bij verlies ,1 Cfï 8ulden biJ verlies ft ft gulden bij verlies ft ^gulden bij verlies „nlis zijn GRATIS verze- /II III I lange ongeschikt-ft|| door van een hand, |ftl| van vaneen /ft van eiken Lrd tegen ongelukken voor LUUU heid tot werken I UU een ongeluk UUU voet of oog een duim 1UU wijsvinger UV anderen vinger Deze uitkeeringen worden VERDUBBELD indien de verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewijs, een ongeluk bekomen op trein, boot of tram. De uitkeering wordt gewaarborgd door de „Hoil. Aig. Verzek. Bank" të Schiedam ide beneden de 17 jaar. )Z. BEUN, Glacisstraat| N ROSSUM, BoulevaJ aagt bij hare kinder»! jaar, eene vertrouw® t 51/2 uur. Zich aan nds na 8 uur. isponibel hebbende,!; et. Adres bureau „W aan een net cht. Brieven no. 10, bu'. lurant". f 15.— per maand. T(| itkamer Station- 3or Den Haag, ïgklein gezin, een» 2 jaar, die gewend l!l erken en te koken. B. bur. „Vliss-.Crt^, NIEUWKUYK vrrfl jk der tegenwoordige. stlbode VERLENGING VERKRIJGBAAR STELLING COKES. (Thans tegen ƒ0.70 per H.L.) Burg- en Weth. van Vlissingen maken bekend dat van 9 October af tot met 28 De- cember 1916 op eiken Maandag en Donderdag, van des voormiddags 9 tot des namiddags 1 uur, ten kantore van 4 den Gemeente-ontvanger de gelegen- heid wordt opengesteld, om tegen be taling van 0.70 per H.L., bons te be komen voor cokes. Deze worden alleen verstrekt aan hen, wier zuiver belastbaar inkomen (600 of minder bedraagt, en tot eene maximum-hoeveelheid van I H.L. per week en per gezin. Een hoeveelheid van 3 H.L. tegelijk (dus strekkende voor een tijdvak van drie weken) wordt door de Gasfabriek thuis bezorgd minder groote hoeveel heden moeten worden afgehaald. Vlissingen, 7 October 1916. Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, J. P. v. ROSSUM Jr. BRANDWEER Loting voor de ingeschrevenen bij de Brandweer. Burg. en Weth. van Vlissingen gelet op de artikelen 409 en 410 der Algemeene Verordening van Politie voor deze gemeente brengen ter kennis van belangheb benden dat de loting der in dit jaar voor de brandweer ingeschrevenen zal plaats hebben ten Raadhuize op Vrijdag 13 October 1916 des namiddags ten 2 ure dat zij, die verlangen den dienst niet I in persoon waar te nemen, een plaats vervanger kunnen stellen of hun dienst kunnen afkoopen wanneer zij, ingevol ge artikel 420 van bovengenoemde ver ordening voor den dienst worden opge roepen en dat bewijzen tot het bekomen van vrijstelling binnen acht dagen na de loting ter Secretarie der gemeente (bu reau bevolking) moeten ingeleverd worden. Vlissingen, den 7 October 1916. Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, J. P. v. ROSSUM Jr. Stemt het reeds tot dankbaarheid te mogen vaststellen, dat te midden der loeiende oorlogsstormen, die schier gansch Europa teisteren, ons land tot dusverre zich nog terzijde van den woedenden orkaan mocht houden, dub bel erkentelijk mag men er voor zijn, dat wij in dezen spannenden tijd nog in staat blijken, om de werken des vredes de aandacht te schenken, die deze ver dienen. —0— (KadrnK Men kon aan het schrift van den ouden heer zien, hoe de gebeurtenissen !1 aan£egrepen hadden. Mevrouw Schotteiius toonde natuur- j'Jk grooten lust, een bezoek aan juf- 'rouw Wolf te brengen, om zich daar yan den toestand van Spalding op de joogte te stellen. Dora had haar dit cnter^ met zulke heftige woorden en n zoo n opwinding verboden, dat haar m lnclcrdaad van het bezoek afzag. Maar zij hield zichzelf telefonisch op oe hoogte van Spaldings toestand bo- n me'dde Lenske geregeld op het I, neraa'-bureau, hoe het met Spalding s g en alle berichten luidden gunstig, in» een Pleegzuster bij Werner hpH 1 echter zoover was, dat hij het ziin verlaten, week Klinter niet van vir„Z! was °P zichzelf al een S- uMigiug, dat hij niet naar oaarkirchen kwam. seriPri^Uden geheimraad had Klinter Hu i,„ Lens terugkeer nog niet gezien, "aan n 11 in bet sanatorium ook niet Sa, ken' omdat er besmettings zoo -/„Wys: was Klinter ook goed ioa hij den ouden man bij al zijn Het is met die erkentelijke gevoelens jegens een lotsbeschikking, die ons waarlijk voor veel ergers nog gespaard heeft, dat de natie van het voor de toe komst van ons land zoo belangrijke wetsontwerp omtrent de afsluiting en drooglegging der Zuiderzee, welk wets ontwerp onlangs door de regeering in gediend is, heeft kunnen kennis nemen. Het kan niet anders of het moet een uitnemenden indruk naar binnen en vooral niet minder naar buiten maken, dat onze regeering de tijden, hoe ern stig deze ook mogen zijn, en tot hoeveel uiterste omzichtigheid en waakzaam heid naar alle kanten zij nog voort durend aanleiding geven, nochtans niet ten eenenmale ongeschikt acht, er onze volksvertegenwoordiging en bijaldien het volk op te wijzen, dat men als goed vaderlander ook aan andere zaken, dan louter die op den wereld-oorlog betrek king hebben, zijn belangstelling mag wijden. Dit nu achten wij de diepere zielkundige beteekenis der indiening van bedoeld wetsontwerp te zijn een beteekenis, die door de natie niet mis duid kan worden. Evenwel, de materieele beteekenis, met name de door ons land uit een wel- vaarts-oogpunt zoo hoogst belangrijke gevolgen van het ingediend wetsont werp, wanneer dit eenmaal in het Staatsblad verschijnen zal, is van een alleszins vèrstrekkenden aard. Het be- teekent toch niet meer of minder dan de winning, van een nieuwe provincie, de vreedzame annexatie van een ge west, dat „aan de baren ontwoekerd", zijn rechtmatige plaats komt innemen 1e midden van deze lage landen, aan de wateren ontworsteld en wier bestaan nog dagelijks een vreedzamen maar niettemin hardnekkigen strijd kost, te gen 's lands grootsten vriend maar te vens ook 's lands felsten vijand het water. Van dien strijd spreken de annalen van ai de vaderlandsche polderbestu ren in dien strijd hebben onze Neder- landsche waterbouwkundigen den alge- meenen roep verworven, die er van hen door heel de wereld uitgaat aan dien strijd zijn in den ioop der eeuwen hon derden en honderden millioenen ten koste gelegd, en het jongste wets ontwerp is er een hernieuwd bewijs van waaraan ook in de toekomst nog millioenen schats besteed en nuttig be steed zullen worden. Terecht, want dui zendvoudig brengt zulk een arbeid zijn zege op. Ook dit grootsche plan gewaagt van ettelijke tientallen millioenen, maar nimmer is ons volk teruggedeinsd voor de offers, die er noodig bleken, om, zij het vaak niet moeite en tegenspoed, dit kleine plekje van den aardbodem te maken en te behouden tot een veilig, lieflijk en welvarend oord. Op welken tegenstand, komt eenmaal het wetsont werp in behandeling, het voorstel stui ten mag, zeker niet op de tegenwerping verdriet nog vertellen, dat zijn zoon in een vlaag van verstandsverbijstering bijna een onschuldige naar de andere wereld had geholpen Klinter wist heel goed, hoe graag de geheimraad Werner mocht en hoe hij hem waardeerde. Klinter had zijn zieken vriend naar den tuin gebracht in een zonnig hoekje. „Het gaat nog niet erg met het loo- pen," meende Werner. „De beenen wil len nog aldoor anders clan het hoofd." „En hoe gaat het met het hoofd vroeg Klinter. „Dat doet nog altijd leelijk pijn. De wond is nog altijd niet dicht. De kogel heeft een behoorlijke „schram" ge maakt. Menigmaal komt het me voor, alsof alle schroeven daarboven los zitten." „Ze zullen wel weer vast gaan zit ten," troostte graaf Klinter. „Rust hou den en niet te gauw weer aan 't werk gaan Op het Justinus-werk is de dwarsgang gisteren klaargekomen. Mandlick heeft het me verteld, opdat ik het je zou kunnen meedeelen. Het is alles goed in orde. We willen hopen, dat nu verder ook alles maar goed gaat." „Het verwondert me, dat het gerecht er zich nog niet mee bemoeid heeft", zei Werner. „Ik kon dan zeker zijn van een paar maanden rust." „Zoo erg kan de zaak niet loopen", sprak Klinter. „Jij bent uitgedaagd ge- dat de kosten te groot zouden zijn tegenover de te verwachten baten, ook al zal het huidig geslacht daar luttel van kunnen profiteeren. Echter, wij leven niet voor ons zeiven alleen, maar ook voor het heil van die na ons gekomen, evenals zij, die ons vooraf gingen, deden voor óns. Daarom ook is een jaar meer of min der aan zulk een ontzaggelijk werk be steed betrekkelijk bijzaak dat eerst over negen jaar de groote afsluitdijk die Noord-Holland's Oostkust met Fries- land's Westkust verbinden zal, gereed komt dat eerst over vijftien jaar het plan zal zijn uitgevoerd in zijn geheel, het is van ondergeschikt belang, hoe gaarne men ook zulk een grootsche en voor het volk, dat zulk een vredeswerk aandurft, eervolle onderneming, eerder zou voltooid zien. En waarlijk niet om de eer alleen want het gewin is niet gering. Immers niet minder dan met ruim 194000 hectaren vruchtbaren bodem zal ons Europeesch grondgebied, na de voltooiing, vergroot -zijn, wanneer het volledige plan, de droogmaking van vier groote polders tot stand gekomen is voorloopig echter wil de regeering met het droogleggen van twee polde ringen volstaan. Doch ook dan zal een aanzienlijke oppervlakte vaderland sche grond aan het koninkrijk worden toegevoegd, en wel 44320 hectaren vruchtbaar land. Het spreekt van zelf, dat hoe ook in bijzonderheden uitgewerkt en in alle denkbare consequentiën voorzien, bij zulk een reusachtig nationaal werk nochtans onvermoede, bezwaren zulien rijzen, die echter naar men verwachten mag alle overwonnen zullen worden. Een gewichtig bezwaar wordt evenwel nu reeds door hen geopperd, die voor ons defensie-wezen te zorgen hebben. De landsverdediging zal, wanneer met de drooglegging ook een belangrijke wijziging in de situatie van ons land intreedt, op geheel andere grondslagen moeten worden ingericht. Het wil er echter niet bij ons in, dat hoe groot en hoe gewichtig ook de wijziging onzer defensie zal moeten zijn, wanneer het grooter Nederland tot stand gekomen is, de militaire deskundigen er niet in zouden kunnen slagen, ook een afdoend verdedigingsplan op den grondslag van de drooglegging der Zuiderzee te ontwerpen. De militaire politiek, hoe overwegend ook haar plaats in het staatsbeleid moet zijn, mag voorzeker de economische politiek van 's lands regeering niet tot haar ondergeschikte maken, en voor welke moeilijkheden de krijgskunde zich ten opzichte van een geheel nieuw plan van ons defensie wezen mag geplaatst zien, het valt niet aan te nemen, dat eenig land, ook het onze niet, om zijn geografische geaard heid ais volstrekt onverdedigbaar te beschouwen is. Al mogen wij ons dan ook voorbereiden op ernstige tegenkan- worden. Kapitein Kersten kunnen ze ook niets maken, zelfs al wordt hij nog heelemaal beter, want hij heeft zonder twijfel gehandeld in een toestand van ontoerekenbaarheid. De zwaarste straf, die je kunt krijgen, is twee maanden vestingstraf en die kan je hier of daar als vacantie doorbrengen tenslotte is dat geen zaak, waar je eer mee ge moeid is." „Staat het zoo slecht met Kersten „De doctoren halen hun schouders op en dat is altijd een slecht teeken. Wat hem eigenlijk scheelt, weet men niet. Hij heeft hooge koorts, waartegen geen enkel medicament helpt en het is de vraag, of zijn hart, dat door de vo rige aanvallen erg is verzwakt, het wel uit zal houden. Tweemaal is hij reeds opgegeven en telkens kwam er dan weer een lichte verbetering." „Ik hoop van ganscher harte, dat hij beter wordt, al was liet alleen maar om zijn vader," sprak Werner. Gewoonlijk verliet Klinter eerst 's avonds laat zijn vriend, om naar huis te rijden en daar tot diep in den nacht te zitten werken om de schade van de uren, die hij bij Werner had doorge bracht, in te halen. Ais Werner in den spiegel keek, kwam hij steeds tot de conclusie, dat hij er zeer bleek uitzag. Hij had enorm veel bloed verloren en de kogel had bijna (het scheeide geen centimeter) de groote slagader in den slaap, de zoo- ting vanwege de militaire deskundigen, dat deze ten slotte het zouden winnen, en de drooglegging derhalve achter wege zou blijven, daaraan valt moeilijk te denken. Veeleer is er grond om een langer uitstel met den aanvang te vree zen, in verband met de duizend-en-een bezwaren, die elk grootsch ondernomen werk bij zijn geboorte ontmoet, maar die het ten slotte alle wel overwint, ge tuigen de vele werken zoowel van wa terbouwkundigen als anderen aard, in den loop der jaren in ons land tot stand gekomen die echter, het worde erkend, geen van alle zulk een omvang en zulk een groote beteekenis hadden, als het geen thans aanstaande is. Doch juist in dien omvang en in die beteekenis voor ons land dient het be wijs voor heel de wereld te worden ge leverd, dat onze volkskracht wanneer het er op aankomt, nog niets van zijn voortstuwende energie verloren heeft, waarvan het voorgeslacht, dat ons land zulk een groote rol deed spelen op het staatkundig wereldtooneei, zoo menig maal heeft blijk gegeven juist in het aandurven door regeering en volk van een klein land van zulk een grootsch werk des vredes, ligt een vinger wijzing om het verdwaasd en zich ver nietigend Europa, dat dit den weg naar het ware volksgeluk volslagen is bijster geraakt. En tevens ligt er ten slotte voor ons zeiven deze rechtmatige ver wachting in, dat hetgeen door het Ne derland van nu zai worden tot stand gebracht, door het Groote Nederland der toekomst naar waarde geschat en met eere in stand gehouden zal worden. VLISSINGEN, 7 OCTOBER De mailboot „Prins Hendrik" wordt hier heden niet verwacht. Gisteren bracht de trein van half zeven hier weder 210 personen uit Belgie aan, het waren alle Fransche onderdanen, namelijk 61 kinderen, enkele mannen en voor de rest vrouwen. Het grootste deel dezer laatsten zijn gehuwd met of weduwe van militairen en hadden na zeer veel moeite nu eindelijk toestem ming gekregen van de Duitschers om Belgie te verlaten. Ongeveer de helft kwam uit Brussel, de andere van Bel gische of Fransche gemeenten na bij de grens tusschen die beide landen. Van het leven bij het front wisten zij niet veel af, wel konden zij weer mededeelen dat het in Belgie zeer treurig is met de levensmiddelen, zij zijn er niet of zeer duur. De meeste zullen hier een week of langer moeten vertoeven, daar de mailboot slechts een vijftigtal te gelijk mede neemt en eerst Maandag de eerste boot vaart. Door de goede zorgen van den Franschen consul en het Belgisch inlichtingsbureau waren alle vlug aan hotel of pension geholpen, terwijl een vijftal der allerarmsten in de loods aan de haven werden ondergebracht. Eerst zullen nu de vrouwen met kinderen in de gelegenheid worden gesteld naar Engeland te vertrekken. genaamde temporalis geraakt. Aan den rechter kant was er een twee vingers breede geul in zijn haren, die men pas bemerkte, toen het ver band afgenomen werd. De dokter kwam dagelijks en eiken maai als hij het verband vernieuwde, verklaarde hij, dat hij zeer tevreden was over de genezing. Werner wist wel, welke geruchten er over hem in omloop waren, wat het duel betrof. Hij wist, dat de algemeene opinie was, dat hij en kapitein Kersten eikaars mededingers waren bij me vrouw Glover. Hij vermoedde, dat deze geruchten ook Dora zouden bereiken. Hoe zou zij daarover denken Hij kon echter absoluut niets doen, om liaar de ware toedracht der zaak te doen kennen. Ais er verder niets tus schen hen beiden was geweest en zij slechts tegenover elkaar stonden ais meesteres en ondergeschikte, zou haar de heele duel-historie niet aangaan graaf Klinter kon hij onmogelijk verzoe ken, welke verklaringen dan ook te ge ven, want dan zou hij hem moeten toe vertrouwen, dat Dora hem eenigszins onverschillig liet en dat er hem veel aan gelegen was, dat zij juiste inlichtingen over het voorgevallene kreeg. Het viel hem op, dat Dora geen enkele maal per soonlijk, al was het maar per telefoon, naar zijn toestand geïnformeerd had altijd was het mevrouw Schotteiius ge- Vrijzinnig Democratische Bond. Naar wij vernemen zal door den Vrijz. Democratischen Bond een groote be weging op touw worden gezet in ver band met art. 192 der grondwet. Alle afdeelingen in Nederland zullen op Maandag 16 dezer een openbare verga dering houden, waar bekende sprekers het woord zullen voeren. Voor Vlissingen zal in de zaal van den heer Harsveld als spreker optreden dr. A. van Raalte uit Dordrecht, Voor het voorloopig machinisten- diploma zijn geslaagd de heeren D. Hemelrijk en J. Smit, leerlingen van de Ruyterschool. De gemeenteraad te Koudekerke heeft de gemeente-begrooting voor 1917 vast gesteld op een bedrag van f20652.15!/s in ontvang en uitgaaf. Besloten werd de jaarwedden van den onderwijzer, de onderwijzeres en de beide veldwachters ieder met f50 te verhoogen. Voor dekking der kosten voor 1917 voor de uitvoering der Distributiewet werd besloten 15 opcenten op de per- soneele belasting te heffen. Wegens het thans reeds zeer druk aanbrengen van beetwortelen op de sta tions der Zeeuwsche lijn zullen vanaf Maandag 9 dezer dagelijks twee extra beetworteltreinen ingelegd worden tus schen Roosendaal en Vlissingen. KERK- EN SCHOOLNIEUWS. Ned. Herv. Kerk. Beroepen te Dron- gelen ds. F. van Asch te Oud-Vosmeer. Ger. Kerken. Beroepen te Klundert ds. F. W. H. Bramer te Heinkenszand. Aan ds. J. B. van Mechelen, te Rouveen, den oudsten dienstdoenden predikant bij de Gereform. Kerken in Nederland, zal tegen 1 November a.s. emeritaat worden verleend. Ger. Gem. Bedankt voor het beroep te Bruinisse ds. G. H. Kersten te Ierseke. Tot hoofdbestuurslid van de Ver- eeniging van leeraren bij het Middelbaar Onderwijs is gekozen de heer Herman Snijders te Middelburg. rechtszaken. In de gistermiddag voortgezette zitting van de rechtbank te Middelburg stond terecht J. j. H. uit Utrecht verdacht van oplichting. Bekl. gaf zich uit voor een Belg uit St. Nicolaas es bood bij de getuigen, de dames v. d. Beke Callenfels te Vlissingen, tapijten aan als echte Perzische tapijten en vroeg daarvoor f230. De rechtbank ging niet in op een verzoek van den officier van justitie om de zaak uit te stellen ten einde nog een getuige en een deskundige te hooren, nadat een getuige deskundige a charge zeide dat zij veel meer waard waren. De officier eischte toen een voorwaar delijke gevangenisstraf van een maand met een proeftijd van 2 jaar, met be paling dat bekl. in dien tijd aan de dames Callenfels f 150 moet betalen, die 3 kleeden voor f 230 van hem kochten. De verdediger, mr deVrieze uit Am sterdam, pleitte vrijspraak voor bekl. Bekl. W. L. te Vlissingen was gedag- weest. Toch mocht hij zich daarover niet beklagen. Als Dora voorzichtig was tegenover hem, had hij dit zichzelf te wijten door zijn domme poging tot toe nadering Dora deed ook niets, om uit haar eenzaamheid te geraken ze vermeed zelfs haar gewone rijtoeren. Bij haar gemoedstoestand was het haar pijn lijk, menschen te ontmoeten. Ze was zoo uit haar evenwicht geraakt, dat het haar toescheen, dat ieder mensch het aan haar gezicht zou kunnen aflezen, dat zij een zottin was geweest, om van iemand te houden, die haar ver smaadde. Haast drie weken was Dora nu thuis en had in dien tijd alleen eenige wande lingen in het park van Saarkirchen ge maakt. Liefst ging zij alleen. Ze vrees de de opmerkingen van haar tante, die opzettelijk of misschien ook zonder be doeling, altijd iets onaangenaams, kwetsends of pijnlijks voor haar inhiel den en smartelijke gewaarwordingen in haar opwekten.' Ze ging op haar wan delingen altijd tot aan de grens aan de westzijde van het park. Dan keek ze naar het berkenboschje. Achter dat ber- kenboschje lag een villa en daarin be vond zich een zieke. Daar was de man, dien zij haatte. Ja, ze was overtuigd, dat ze hem weer haatte, nu hij niet meer in levensgevaar verkeerde. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1916 | | pagina 1