isel,
EEG.
r
sn enz.
7 OCTOBER
jwo. 337
54e Jaargang
ieder
sd van
iÜiëFirma F. HAM DE VtLfiE Ir., Kleine Harkt 58, Vlissingen. Telefoon Interc. 10
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen
Sü deze Courant
een
•KERING.
inastraat 11.
DEN ENDE.j
middelburg.
ersknecht
fpouw,
imnaaisier,
^isje
e
Dienstbode
stlbode
jEMEENTEBESTUUR
MachKilpl Grooter Nederland.
FEUILLETON
19i€»
VLISSINGSCHE COURAINT
ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ1.45
per drie maanden. Franco door het geheele rijk 1.60. Voor België ƒ2.20
Voor overige landen der Post-Unie 3.35. Afzonderlijke nummers 3 cent
nnnn^ bjj ievens- f7 cn
/III III lange ongeschikt- ftll
UvUU heid tot werken f ÜU
ADVERTENTIEPRIJSVan 1—4 regels ƒ0.48; voor iedere regelmieer 12 cent
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Bij abonnement speciale prijs
Reclames 24 ct. per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen 6ct. per regel^
I nTabönné's, in 't bezit eener ft ft ft A gulden bij levens- ft C|"| gulden bij dood AAA gulden bij verlies ,1 Cfï 8ulden biJ verlies ft ft gulden bij verlies ft ^gulden bij verlies
„nlis zijn GRATIS verze- /II III I lange ongeschikt-ft|| door van een hand, |ftl| van vaneen /ft van eiken
Lrd tegen ongelukken voor LUUU heid tot werken I UU een ongeluk UUU voet of oog een duim 1UU wijsvinger UV anderen vinger
Deze uitkeeringen worden VERDUBBELD indien de verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewijs, een ongeluk bekomen op trein, boot of tram. De uitkeering wordt gewaarborgd door de „Hoil. Aig. Verzek. Bank" të Schiedam
ide
beneden de 17 jaar.
)Z. BEUN, Glacisstraat|
N ROSSUM, BoulevaJ
aagt bij hare kinder»!
jaar, eene vertrouw®
t 51/2 uur. Zich aan
nds na 8 uur.
isponibel hebbende,!;
et. Adres bureau „W
aan een net
cht. Brieven no. 10, bu'.
lurant".
f 15.— per maand. T(|
itkamer Station-
3or Den Haag,
ïgklein gezin, een»
2 jaar, die gewend l!l
erken en te koken.
B. bur. „Vliss-.Crt^,
NIEUWKUYK vrrfl
jk der tegenwoordige.
stlbode
VERLENGING VERKRIJGBAAR
STELLING COKES.
(Thans tegen ƒ0.70 per H.L.)
Burg- en Weth. van Vlissingen
maken bekend
dat van 9 October af tot met 28 De-
cember 1916 op eiken Maandag en
Donderdag, van des voormiddags 9 tot
des namiddags 1 uur, ten kantore van
4 den Gemeente-ontvanger de gelegen-
heid wordt opengesteld, om tegen be
taling van 0.70 per H.L., bons te be
komen voor cokes.
Deze worden alleen verstrekt aan
hen, wier zuiver belastbaar inkomen
(600 of minder bedraagt, en tot eene
maximum-hoeveelheid van I H.L. per
week en per gezin.
Een hoeveelheid van 3 H.L. tegelijk
(dus strekkende voor een tijdvak van
drie weken) wordt door de Gasfabriek
thuis bezorgd minder groote hoeveel
heden moeten worden afgehaald.
Vlissingen, 7 October 1916.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
J. P. v. ROSSUM Jr.
BRANDWEER
Loting voor de ingeschrevenen bij de
Brandweer.
Burg. en Weth. van Vlissingen
gelet op de artikelen 409 en 410 der
Algemeene Verordening van Politie
voor deze gemeente
brengen ter kennis van belangheb
benden
dat de loting der in dit jaar voor de
brandweer ingeschrevenen zal plaats
hebben ten Raadhuize op Vrijdag 13
October 1916 des namiddags ten 2 ure
dat zij, die verlangen den dienst niet
I in persoon waar te nemen, een plaats
vervanger kunnen stellen of hun dienst
kunnen afkoopen wanneer zij, ingevol
ge artikel 420 van bovengenoemde ver
ordening voor den dienst worden opge
roepen
en dat bewijzen tot het bekomen van
vrijstelling binnen acht dagen na de
loting ter Secretarie der gemeente (bu
reau bevolking) moeten ingeleverd
worden.
Vlissingen, den 7 October 1916.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
J. P. v. ROSSUM Jr.
Stemt het reeds tot dankbaarheid te
mogen vaststellen, dat te midden der
loeiende oorlogsstormen, die schier
gansch Europa teisteren, ons land tot
dusverre zich nog terzijde van den
woedenden orkaan mocht houden, dub
bel erkentelijk mag men er voor zijn,
dat wij in dezen spannenden tijd nog in
staat blijken, om de werken des vredes
de aandacht te schenken, die deze ver
dienen.
—0— (KadrnK
Men kon aan het schrift van den
ouden heer zien, hoe de gebeurtenissen
!1 aan£egrepen hadden.
Mevrouw Schotteiius toonde natuur-
j'Jk grooten lust, een bezoek aan juf-
'rouw Wolf te brengen, om zich daar
yan den toestand van Spalding op de
joogte te stellen. Dora had haar dit
cnter^ met zulke heftige woorden en
n zoo n opwinding verboden, dat haar
m lnclcrdaad van het bezoek afzag.
Maar zij hield zichzelf telefonisch op
oe hoogte van Spaldings toestand bo-
n me'dde Lenske geregeld op het
I, neraa'-bureau, hoe het met Spalding
s g en alle berichten luidden gunstig,
in» een Pleegzuster bij Werner
hpH 1 echter zoover was, dat hij het
ziin verlaten, week Klinter niet van
vir„Z! was °P zichzelf al een
S- uMigiug, dat hij niet naar
oaarkirchen kwam.
seriPri^Uden geheimraad had Klinter
Hu i,„ Lens terugkeer nog niet gezien,
"aan n 11 in bet sanatorium ook niet
Sa, ken' omdat er besmettings
zoo -/„Wys: was Klinter ook goed
ioa hij den ouden man bij al zijn
Het is met die erkentelijke gevoelens
jegens een lotsbeschikking, die ons
waarlijk voor veel ergers nog gespaard
heeft, dat de natie van het voor de toe
komst van ons land zoo belangrijke
wetsontwerp omtrent de afsluiting en
drooglegging der Zuiderzee, welk wets
ontwerp onlangs door de regeering in
gediend is, heeft kunnen kennis nemen.
Het kan niet anders of het moet een
uitnemenden indruk naar binnen en
vooral niet minder naar buiten maken,
dat onze regeering de tijden, hoe ern
stig deze ook mogen zijn, en tot hoeveel
uiterste omzichtigheid en waakzaam
heid naar alle kanten zij nog voort
durend aanleiding geven, nochtans niet
ten eenenmale ongeschikt acht, er onze
volksvertegenwoordiging en bijaldien
het volk op te wijzen, dat men als goed
vaderlander ook aan andere zaken, dan
louter die op den wereld-oorlog betrek
king hebben, zijn belangstelling mag
wijden. Dit nu achten wij de diepere
zielkundige beteekenis der indiening
van bedoeld wetsontwerp te zijn een
beteekenis, die door de natie niet mis
duid kan worden.
Evenwel, de materieele beteekenis,
met name de door ons land uit een wel-
vaarts-oogpunt zoo hoogst belangrijke
gevolgen van het ingediend wetsont
werp, wanneer dit eenmaal in het
Staatsblad verschijnen zal, is van een
alleszins vèrstrekkenden aard. Het be-
teekent toch niet meer of minder dan
de winning, van een nieuwe provincie,
de vreedzame annexatie van een ge
west, dat „aan de baren ontwoekerd",
zijn rechtmatige plaats komt innemen
1e midden van deze lage landen, aan de
wateren ontworsteld en wier bestaan
nog dagelijks een vreedzamen maar
niettemin hardnekkigen strijd kost, te
gen 's lands grootsten vriend maar te
vens ook 's lands felsten vijand het
water.
Van dien strijd spreken de annalen
van ai de vaderlandsche polderbestu
ren in dien strijd hebben onze Neder-
landsche waterbouwkundigen den alge-
meenen roep verworven, die er van hen
door heel de wereld uitgaat aan dien
strijd zijn in den ioop der eeuwen hon
derden en honderden millioenen ten
koste gelegd, en het jongste wets
ontwerp is er een hernieuwd bewijs van
waaraan ook in de toekomst nog
millioenen schats besteed en nuttig be
steed zullen worden. Terecht, want dui
zendvoudig brengt zulk een arbeid zijn
zege op.
Ook dit grootsche plan gewaagt van
ettelijke tientallen millioenen, maar
nimmer is ons volk teruggedeinsd voor
de offers, die er noodig bleken, om, zij
het vaak niet moeite en tegenspoed, dit
kleine plekje van den aardbodem te
maken en te behouden tot een veilig,
lieflijk en welvarend oord. Op welken
tegenstand, komt eenmaal het wetsont
werp in behandeling, het voorstel stui
ten mag, zeker niet op de tegenwerping
verdriet nog vertellen, dat zijn zoon in
een vlaag van verstandsverbijstering
bijna een onschuldige naar de andere
wereld had geholpen
Klinter wist heel goed, hoe graag de
geheimraad Werner mocht en hoe hij
hem waardeerde.
Klinter had zijn zieken vriend naar
den tuin gebracht in een zonnig hoekje.
„Het gaat nog niet erg met het loo-
pen," meende Werner. „De beenen wil
len nog aldoor anders clan het hoofd."
„En hoe gaat het met het hoofd
vroeg Klinter.
„Dat doet nog altijd leelijk pijn. De
wond is nog altijd niet dicht. De kogel
heeft een behoorlijke „schram" ge
maakt. Menigmaal komt het me voor,
alsof alle schroeven daarboven los
zitten."
„Ze zullen wel weer vast gaan zit
ten," troostte graaf Klinter. „Rust hou
den en niet te gauw weer aan 't
werk gaan Op het Justinus-werk is
de dwarsgang gisteren klaargekomen.
Mandlick heeft het me verteld, opdat
ik het je zou kunnen meedeelen. Het is
alles goed in orde. We willen hopen,
dat nu verder ook alles maar goed
gaat."
„Het verwondert me, dat het gerecht
er zich nog niet mee bemoeid heeft",
zei Werner. „Ik kon dan zeker zijn van
een paar maanden rust."
„Zoo erg kan de zaak niet loopen",
sprak Klinter. „Jij bent uitgedaagd ge-
dat de kosten te groot zouden zijn
tegenover de te verwachten baten,
ook al zal het huidig geslacht daar
luttel van kunnen profiteeren. Echter,
wij leven niet voor ons zeiven alleen,
maar ook voor het heil van die na ons
gekomen, evenals zij, die ons vooraf
gingen, deden voor óns.
Daarom ook is een jaar meer of min
der aan zulk een ontzaggelijk werk be
steed betrekkelijk bijzaak dat eerst
over negen jaar de groote afsluitdijk die
Noord-Holland's Oostkust met Fries-
land's Westkust verbinden zal, gereed
komt dat eerst over vijftien jaar het
plan zal zijn uitgevoerd in zijn geheel,
het is van ondergeschikt belang, hoe
gaarne men ook zulk een grootsche en
voor het volk, dat zulk een vredeswerk
aandurft, eervolle onderneming, eerder
zou voltooid zien. En waarlijk niet om
de eer alleen want het gewin is niet
gering.
Immers niet minder dan met ruim
194000 hectaren vruchtbaren bodem zal
ons Europeesch grondgebied, na de
voltooiing, vergroot -zijn, wanneer het
volledige plan, de droogmaking van
vier groote polders tot stand gekomen
is voorloopig echter wil de regeering
met het droogleggen van twee polde
ringen volstaan. Doch ook dan zal een
aanzienlijke oppervlakte vaderland
sche grond aan het koninkrijk worden
toegevoegd, en wel 44320 hectaren
vruchtbaar land.
Het spreekt van zelf, dat hoe ook in
bijzonderheden uitgewerkt en in alle
denkbare consequentiën voorzien, bij
zulk een reusachtig nationaal werk
nochtans onvermoede, bezwaren zulien
rijzen, die echter naar men verwachten
mag alle overwonnen zullen worden.
Een gewichtig bezwaar wordt evenwel
nu reeds door hen geopperd, die voor
ons defensie-wezen te zorgen hebben.
De landsverdediging zal, wanneer met
de drooglegging ook een belangrijke
wijziging in de situatie van ons land
intreedt, op geheel andere grondslagen
moeten worden ingericht. Het wil er
echter niet bij ons in, dat hoe groot en
hoe gewichtig ook de wijziging onzer
defensie zal moeten zijn, wanneer het
grooter Nederland tot stand gekomen
is, de militaire deskundigen er niet in
zouden kunnen slagen, ook een afdoend
verdedigingsplan op den grondslag
van de drooglegging der Zuiderzee te
ontwerpen. De militaire politiek, hoe
overwegend ook haar plaats in het
staatsbeleid moet zijn, mag voorzeker
de economische politiek van 's lands
regeering niet tot haar ondergeschikte
maken, en voor welke moeilijkheden de
krijgskunde zich ten opzichte van een
geheel nieuw plan van ons defensie
wezen mag geplaatst zien, het valt niet
aan te nemen, dat eenig land, ook het
onze niet, om zijn geografische geaard
heid ais volstrekt onverdedigbaar te
beschouwen is. Al mogen wij ons dan
ook voorbereiden op ernstige tegenkan-
worden. Kapitein Kersten kunnen ze
ook niets maken, zelfs al wordt hij nog
heelemaal beter, want hij heeft zonder
twijfel gehandeld in een toestand van
ontoerekenbaarheid. De zwaarste straf,
die je kunt krijgen, is twee maanden
vestingstraf en die kan je hier of daar
als vacantie doorbrengen tenslotte is
dat geen zaak, waar je eer mee ge
moeid is."
„Staat het zoo slecht met Kersten
„De doctoren halen hun schouders
op en dat is altijd een slecht teeken.
Wat hem eigenlijk scheelt, weet men
niet. Hij heeft hooge koorts, waartegen
geen enkel medicament helpt en het is
de vraag, of zijn hart, dat door de vo
rige aanvallen erg is verzwakt, het wel
uit zal houden. Tweemaal is hij reeds
opgegeven en telkens kwam er dan
weer een lichte verbetering."
„Ik hoop van ganscher harte, dat hij
beter wordt, al was liet alleen maar om
zijn vader," sprak Werner.
Gewoonlijk verliet Klinter eerst
's avonds laat zijn vriend, om naar huis
te rijden en daar tot diep in den nacht
te zitten werken om de schade van de
uren, die hij bij Werner had doorge
bracht, in te halen.
Ais Werner in den spiegel keek,
kwam hij steeds tot de conclusie, dat
hij er zeer bleek uitzag. Hij had enorm
veel bloed verloren en de kogel had
bijna (het scheeide geen centimeter) de
groote slagader in den slaap, de zoo-
ting vanwege de militaire deskundigen,
dat deze ten slotte het zouden winnen,
en de drooglegging derhalve achter
wege zou blijven, daaraan valt moeilijk
te denken. Veeleer is er grond om een
langer uitstel met den aanvang te vree
zen, in verband met de duizend-en-een
bezwaren, die elk grootsch ondernomen
werk bij zijn geboorte ontmoet, maar
die het ten slotte alle wel overwint, ge
tuigen de vele werken zoowel van wa
terbouwkundigen als anderen aard, in
den loop der jaren in ons land tot stand
gekomen die echter, het worde erkend,
geen van alle zulk een omvang en zulk
een groote beteekenis hadden, als het
geen thans aanstaande is.
Doch juist in dien omvang en in die
beteekenis voor ons land dient het be
wijs voor heel de wereld te worden ge
leverd, dat onze volkskracht wanneer
het er op aankomt, nog niets van zijn
voortstuwende energie verloren heeft,
waarvan het voorgeslacht, dat ons land
zulk een groote rol deed spelen op het
staatkundig wereldtooneei, zoo menig
maal heeft blijk gegeven juist in het
aandurven door regeering en volk van
een klein land van zulk een grootsch
werk des vredes, ligt een vinger
wijzing om het verdwaasd en zich ver
nietigend Europa, dat dit den weg naar
het ware volksgeluk volslagen is bijster
geraakt. En tevens ligt er ten slotte
voor ons zeiven deze rechtmatige ver
wachting in, dat hetgeen door het Ne
derland van nu zai worden tot stand
gebracht, door het Groote Nederland
der toekomst naar waarde geschat en
met eere in stand gehouden zal worden.
VLISSINGEN, 7 OCTOBER
De mailboot „Prins Hendrik" wordt
hier heden niet verwacht.
Gisteren bracht de trein van half zeven
hier weder 210 personen uit Belgie aan,
het waren alle Fransche onderdanen,
namelijk 61 kinderen, enkele mannen en
voor de rest vrouwen. Het grootste
deel dezer laatsten zijn gehuwd met of
weduwe van militairen en hadden na
zeer veel moeite nu eindelijk toestem
ming gekregen van de Duitschers om
Belgie te verlaten. Ongeveer de helft
kwam uit Brussel, de andere van Bel
gische of Fransche gemeenten na bij de
grens tusschen die beide landen. Van
het leven bij het front wisten zij niet
veel af, wel konden zij weer mededeelen
dat het in Belgie zeer treurig is met de
levensmiddelen, zij zijn er niet of zeer
duur. De meeste zullen hier een week
of langer moeten vertoeven, daar de
mailboot slechts een vijftigtal te gelijk
mede neemt en eerst Maandag de eerste
boot vaart. Door de goede zorgen van
den Franschen consul en het Belgisch
inlichtingsbureau waren alle vlug aan
hotel of pension geholpen, terwijl een
vijftal der allerarmsten in de loods aan
de haven werden ondergebracht. Eerst
zullen nu de vrouwen met kinderen in
de gelegenheid worden gesteld naar
Engeland te vertrekken.
genaamde temporalis geraakt.
Aan den rechter kant was er een
twee vingers breede geul in zijn haren,
die men pas bemerkte, toen het ver
band afgenomen werd.
De dokter kwam dagelijks en eiken
maai als hij het verband vernieuwde,
verklaarde hij, dat hij zeer tevreden
was over de genezing.
Werner wist wel, welke geruchten er
over hem in omloop waren, wat het
duel betrof. Hij wist, dat de algemeene
opinie was, dat hij en kapitein Kersten
eikaars mededingers waren bij me
vrouw Glover.
Hij vermoedde, dat deze geruchten
ook Dora zouden bereiken. Hoe zou zij
daarover denken
Hij kon echter absoluut niets doen,
om liaar de ware toedracht der zaak te
doen kennen. Ais er verder niets tus
schen hen beiden was geweest en zij
slechts tegenover elkaar stonden ais
meesteres en ondergeschikte, zou haar
de heele duel-historie niet aangaan
graaf Klinter kon hij onmogelijk verzoe
ken, welke verklaringen dan ook te ge
ven, want dan zou hij hem moeten toe
vertrouwen, dat Dora hem eenigszins
onverschillig liet en dat er hem veel aan
gelegen was, dat zij juiste inlichtingen
over het voorgevallene kreeg. Het viel
hem op, dat Dora geen enkele maal per
soonlijk, al was het maar per telefoon,
naar zijn toestand geïnformeerd had
altijd was het mevrouw Schotteiius ge-
Vrijzinnig Democratische Bond.
Naar wij vernemen zal door den Vrijz.
Democratischen Bond een groote be
weging op touw worden gezet in ver
band met art. 192 der grondwet. Alle
afdeelingen in Nederland zullen op
Maandag 16 dezer een openbare verga
dering houden, waar bekende sprekers
het woord zullen voeren.
Voor Vlissingen zal in de zaal van
den heer Harsveld als spreker optreden
dr. A. van Raalte uit Dordrecht,
Voor het voorloopig machinisten-
diploma zijn geslaagd de heeren D.
Hemelrijk en J. Smit, leerlingen van de
Ruyterschool.
De gemeenteraad te Koudekerke heeft
de gemeente-begrooting voor 1917 vast
gesteld op een bedrag van f20652.15!/s
in ontvang en uitgaaf. Besloten werd de
jaarwedden van den onderwijzer, de
onderwijzeres en de beide veldwachters
ieder met f50 te verhoogen.
Voor dekking der kosten voor 1917
voor de uitvoering der Distributiewet
werd besloten 15 opcenten op de per-
soneele belasting te heffen.
Wegens het thans reeds zeer druk
aanbrengen van beetwortelen op de sta
tions der Zeeuwsche lijn zullen vanaf
Maandag 9 dezer dagelijks twee extra
beetworteltreinen ingelegd worden tus
schen Roosendaal en Vlissingen.
KERK- EN SCHOOLNIEUWS.
Ned. Herv. Kerk. Beroepen te Dron-
gelen ds. F. van Asch te Oud-Vosmeer.
Ger. Kerken. Beroepen te Klundert
ds. F. W. H. Bramer te Heinkenszand.
Aan ds. J. B. van Mechelen, te
Rouveen, den oudsten dienstdoenden
predikant bij de Gereform. Kerken in
Nederland, zal tegen 1 November a.s.
emeritaat worden verleend.
Ger. Gem. Bedankt voor het beroep
te Bruinisse ds. G. H. Kersten te Ierseke.
Tot hoofdbestuurslid van de Ver-
eeniging van leeraren bij het Middelbaar
Onderwijs is gekozen de heer Herman
Snijders te Middelburg.
rechtszaken.
In de gistermiddag voortgezette zitting
van de rechtbank te Middelburg stond
terecht J. j. H. uit Utrecht verdacht van
oplichting.
Bekl. gaf zich uit voor een Belg uit
St. Nicolaas es bood bij de getuigen, de
dames v. d. Beke Callenfels te Vlissingen,
tapijten aan als echte Perzische tapijten
en vroeg daarvoor f230.
De rechtbank ging niet in op een
verzoek van den officier van justitie om
de zaak uit te stellen ten einde nog een
getuige en een deskundige te hooren,
nadat een getuige deskundige a charge
zeide dat zij veel meer waard waren.
De officier eischte toen een voorwaar
delijke gevangenisstraf van een maand
met een proeftijd van 2 jaar, met be
paling dat bekl. in dien tijd aan de
dames Callenfels f 150 moet betalen, die
3 kleeden voor f 230 van hem kochten.
De verdediger, mr deVrieze uit Am
sterdam, pleitte vrijspraak voor bekl.
Bekl. W. L. te Vlissingen was gedag-
weest.
Toch mocht hij zich daarover niet
beklagen. Als Dora voorzichtig was
tegenover hem, had hij dit zichzelf te
wijten door zijn domme poging tot toe
nadering
Dora deed ook niets, om uit haar
eenzaamheid te geraken ze vermeed
zelfs haar gewone rijtoeren. Bij haar
gemoedstoestand was het haar pijn
lijk, menschen te ontmoeten. Ze was
zoo uit haar evenwicht geraakt, dat het
haar toescheen, dat ieder mensch het
aan haar gezicht zou kunnen aflezen,
dat zij een zottin was geweest, om van
iemand te houden, die haar ver
smaadde.
Haast drie weken was Dora nu thuis
en had in dien tijd alleen eenige wande
lingen in het park van Saarkirchen ge
maakt. Liefst ging zij alleen. Ze vrees
de de opmerkingen van haar tante, die
opzettelijk of misschien ook zonder be
doeling, altijd iets onaangenaams,
kwetsends of pijnlijks voor haar inhiel
den en smartelijke gewaarwordingen in
haar opwekten.' Ze ging op haar wan
delingen altijd tot aan de grens aan de
westzijde van het park. Dan keek ze
naar het berkenboschje. Achter dat ber-
kenboschje lag een villa en daarin be
vond zich een zieke. Daar was de man,
dien zij haatte. Ja, ze was overtuigd,
dat ze hem weer haatte, nu hij niet meer
in levensgevaar verkeerde.
(Wordt vervolgd).