M4ANDAG
gemeentebestuur
"binnenland
feuilleton
:\'o» 336
54e Jaargang
-1916
firma F. VIN 6E VELSE Ir., Kleine Marki 58, Vlissingen. Telefoon loterc. 10
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen
OericSit
De aanhouding van de
„prins Hendrik".
VLISSIINCSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ1.30
per drie maanden. Franco door het geheele rijk ƒ1.50. Voor België 2.20
Voor overige landen der Post-Unie ƒ3.35. Afzonderlijke nummers 3 cent
ADVERTENTIEPRIJS Van 14 regels 0.40voor iedere regel meer 10 cent
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Bij abonnement speciale prijs
Reclames 20 ct. per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen 5 ct. per regel
De abonné's, in 't bezit eener Qf| fl ft gulden bij levens- n f* ft gulden bij dood rtftft gulden bij verlies J ^ft gulden bij verlies 4 f% gulden bij verlies f* gulden bij verlies
polis, zij» GRATIS verze- M11g IB I lange ongeschikt- 11 door 4IIII van een hand, |*tl| van B 11B I van een /h van eiken
kerd tegen ongelukken voor£j U heid tot werken I %J\JI een ongeluk wW voet of oog JLVw een duim Xww wijsvinger anderen vinger
peze uitkeeringen «orden VERDUBBELD indien de verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewijs, een ongeluk bekomen op trein, boot of tram. De uitkeering wordt gewaarborgd door de „Holl. Alg. Verzek. Bank" tè Schiedam
Zij die zich met
1 October op de
dagelijks uerschijrtende „VLIS-
SINGSCHE COURANT" abon
neren, cntuangen de Courant
tot dien datum GRATIS.
Tengevolge van de voortdurende
stijging der prijzen van het courant
papier, zijn wij verplicht, met ingang
van 1 October a. s., den abonnements
prijs der „Vlissingsche Courant" met
één cent per week te verhoogen, en dus
te brengen op 11 cent. Per 3 maanden
1.45. Franco per post ƒ1.60.
Als men nagaat, dat de prijzen sinds
den oorlog thans nagenoeg 150 pet.
zijn gestegen, zal een ieder inzien, dat
deze maatregel bij lange na niet vol
doende is om het evenwicht eenigszins
te herstellen.
Dientengevolge zal ook de prijs der
advertentiën een kleine verhooging on
dergaan.
Deze wordt, in plaats van 10 ct. 12
ct. per gewonen regel. Dienstaanbiedin-
jen 6'/2 ct. per regel.
Loopende contracten worden met 20
pet. verhoogd.
Deze maatregel is slechts tijdelijk.
Zoodra de paplerprijzen weer normaal
zijn, wordt alles op den ouden voet
teruggebracht.
DE DIRECTIE.
REGEERINGSEfEREN.
De Burgemeester van Vlissingen
brengt ter algemeene kennis
dat de verkoopprijs der regeerings-
eieren door hem is bepaald op f0,08
per stuk.
dat op alle regeeringseieren een roode
ring is gestempeld.
Vlissingen, 25 September 1916.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Koningin en de kiesrechtdames.
Naar wij vernemen, mochten de dames,
die uit naam van eenige Nederlandsche
vrouwen aan H. M. de Koningin op den
dag van de opening der Staten-Generaal
een bloemenhulde zonden in de vrou-
wenkiesrecht-kleuren, voor deze hulde
van H. M. een dankbetuiging ontvangen.
De „Tubantia".
(Officieel.) Het ministerie van buiten-
landsche zaken deelt het volgende mede
Daar de zienswijze der Nederlandsche
regeering nopens de oorzaak van den on
dergang van het stoomschip „Tubantia",
zooals bekend is, niet overeenstemde
met de meening der Duitsche regeering
en de door de beide regeeringen daar
over voortgezette gedachtenwisseling
geen afdoend resultaat opleverde, heeft
de Nederlandsche regeering aan de Duit
sche voorgesteld het incident van de
„Tubantia" te onderwerpen aan een in
ternationale commissie van enquête,
overeenkomstig de bepalingen van 't te
's Gravenhage op 18 October 1907 ge
sloten verdrag voor de vredelievende
beslechting van internationale geschillen.
De Duitsche regeering heeft dat voorstel
aanvaard, doch acht het niet mogelijk
het internationaal onderzoek te doen
plaats hebben voordat de vrede is ge
sloten. Met het denkbeeld dat na het
sluiten van den vrede tot de bedoelde
enquête worde overgegaan, heeft de Ne
derlandsche regeering zich vereenigd.
46.)
—o— (Nulmlr TeiïoM)
Zij werd meer en meer zelfstandig
en leerde het af, een anderen wil naast
n baren te duiden. Daarom had zij er
°ok nimmer over gedacht, weer te trou
wen. Er was ook eigenlijk niemand,
voor wien zij veel gevoelde, en zoo
'1.aar "iet zwaar, de vele aan
raders die haar naderden, een blattw-
i 'je te laten loopen.
i ,n n.u verscheen plotseling in haar
Weer d'e nlan' d'e 'iaai' 'n
mart en ellende had liefgehad en die
„I r waarschijnlijk nog beminde. Een
tnü med?liic,en doorstroomde Barbara,
mi,m Zl' Gtthar Kersten dien Zondag
middag voor zich zag.
amJ Za^ 'n den b'ik' waarmee hij haar
m a#' de oude hartstocht, zij ver-
e" gCYoelde dat deze man haar
teneliiu r-s liefllad en zij vermoedde
wachtte6' 1 de" Strijd' die haar
(lan??1 was llaar niet onverschillig,
Mair Renuman' die een vouw liefhad,
ze ,rabara was nu in de dertig en
aevoelde zich werkelijk als een oude
Vier lichters in den grond geboord.
De Zaterdagavond 5 uur van Hoek
van Holland vertrokken sleepbooten
„Gouwzee" en „Lauwerzee" met de
Belgische lichters „Marie", „Rosalie",
„Licht tevreden" en nog een vierden
lichter op sleeptouw, keerden zonder
deze in den Waterweg terug. De vier
lichters waren door den Duitschen on
derzeeër „UB 6" buiten het vuurschip
„Maas" met bommen en handgranaten
tot zinken gebracht.
De „Colchester."
Naar de „N. R. Ct." verneemt, had
de „Colchester", van de Great Eastern,
die naar Zeebrugge is opgebracht, niets
anders aan boord dan de gewone pakket-
post en drukwerk voor de Engelsche
geïnterneerden.
Na hetgeen er met kapitein Fryatt
van de „Brussels" is gebeurd, zijn de
kapiteins van de op ons land varende
booten der Maatschappij vervangen door
andere.
Rangen bij den Vrijw. landstorm.
Aangezien er in vroegere bepalingen,
omtrent den overgang van gegradueer
den van den landstorm naar het leger
en omgekeerd, niet steeds duidelijk was
bepaald hoe er gehandeld moest worden
en het 'voorkwam, dat een korporaal
van den landstorm, die voldaan had aan
het examen voor sergeant, als sergeant
in het leger kwam is er thans door den
opperbevelhebber gelast, dat bij over
gang naar het leger of naar den ver
plichten landstorm van een vrijwilligen
landstormer, het beginsel moet worden
gehandhaafd, dat de man overgaat in
den rang welken hij bij den vrijwilligen
landstorm heeft bekleed, zonder rechten
te kunnen doen gelden op het behaald
hebben van de geschiktheid voor een
hoogeren rang.
Dr. D. Bos-fonds.
Onder leiding van mr. J. Limburg,
heeft te 's Gravenhage de vergadering
plaats gehad van afgevaardigden van
verschillende bonden, vereenigingen, in
stellingen, maatschappijen enz. op allerlei
gebied, waarin dr. Bos tijdens zijn leven
heeft gearbeid. Zij had plaats op initia
tief van een comité uit den Vrijz. Dem.
Bond, en zou het plan tot vorming van
een dr. Bos-fonds bespreken. Er is zeer
uitvoerig gedebatteerd, verschillende
plannen zijn ontvouwd, en ten slotte
werden, naar de „Tel." meldt, twee
vrouw, die er niet aan denken kon, een
man, die niet eens ouder was dan zij,
haar hand te schenken. Zij was gewend
aan zelfstandigheid en vrijheid. Ze
moest wel goed overleggen met zich
zelf, of zij deze vrijheid zoo zonder
meer zou opgeven, want 't stond vast,
dat zij zulks zou moeten doen, indien
zij met Lothar Kersten ging trouwen.
Echter scheen haar genegenheid ook
deze bedenkingen overwonnen te heb
ben en zij geloofde zelf wel dat zij op
den duur Lothars aanzoek niet zou kun
nen blijven afwijzen.
Maar de manier waarop hij haar zijn
liefde opnieuw verklaarde en haar om
een antwoord smeekte, krenkte haar,
stootte haar af en was oorzaak dat zij
haast geen gehoor aan zijn smeekbeden
kon schenken.
Weliswaar was hij ziek, werd door
koorts verteerd en was hij dus niet ge
heel toerekenbaar. Hij was buiten zich
zelf, en was zoo gedeprimeerd naar
lichaam en ziel, dat het leven geen
waarde meer voor hem had, indien de
toekomst hem niet het geluk beloofde,
het geluk, dat hij alleen van Barbara
verwachtte.
Neen, neen, dit was zeker niet de ma
nier, waarop men naar haar hand kon
dingen. Zoo liet zij zich niet overrom
pelen, zoo liet zij zich haar gevoelens
geen geweld aandoenEn toch, ze
had medelijden met den ongelukkige.
plannen nader op den voorgrond ge
bracht.
Prof. Kohnstamm wilde het op te rich
ten fonds voornamelijk bestemmen voor
het uitreiken van studiebeurzen op eik
gebied van onderwijs en volksontwikke
ling, Dit plan werd van verschillende
kanten met kracht ondersteund en van
de zijde der Middenstanders werd daarbij
speciaal de aandacht gevestigd op beur
zen voor het handels- en vak-onder-
wijs.
Het Kamerlid Koster meende, dat het
fonds geen eenzijdig karakter mocht
dragen en niet voor éen enkel middel
moest worden bestemd, te meer niet,
waar men al een bijzonder groote som
gelds bijeen zou moeten krijgen, wilde
men geregeld studiebeurzen op eenigs
zins ruime schaal'voor het geheele volk
beschikbaar stellen. Bos is een univer
seel man geweest, dus moest het fonds
een universeel karakter dragen. Spr. zou
daarom willen stichten een „dr. Bos-
fonds ten bate van de volksontwikke
ling." Dit fonds zou dan beheerd moe
ten worden door een bestuur en dit be
stuur zou elk jaar moeten beslissen voor
welk doel de rente dat jaar besteed zou
worden, leder jaar kon dan een ander
werk op het gebied der volksontwikke
ling worden gesteund en in dit plan
zouden ook de studiebeurzen niet ver
geten worden.
Dit comité zal beide plannen nader
overwegen.
smokkelaar van zijn vuurwapen gebruik,
dan beslaat er alle kans, dat kogels op
vreemd gebied terecht komen.
Daar dit aanleiding geeft tot grens
incidenten, is het streng verboden, in
de nabijheid der grens een zoodanig
gebruik te maken van vuurwapenen, dat
de kogels op vreemd gebied terecht
kunnen komen.
De opstand in Djambi.
Naar de part. correspondent van de
„Tel." meldt, breiden de onlusten zich
uit. Vooral in de bovenlanden zouden
zij een steeds ernstiger karakter aanne
men. Het aantal opstandelingen groeit
bij den dag aan en zij treden steeds
driester op. Daar de beschikbare troepen
onvoldoende zijn, moet de meest nood
zakelijke eiroeditie^ naar het gebied van
de rivier Toengkal worden uitgesteld.
De resident heeft een bataljon verster
kingstroepen aangevraagd.
Aan de „Locomotief" wordt geseind,
dat de stad Djambi Vrijdagavond in rep
en roer werd gebracht door het gerucht,
dat de opstandelingen in den omtrek
waren gesignaleerd. Er brak een paniek
uit onder de Europeanen, die de vlucht
namen op de rivierschepen onder be
scherming van het fort. De Chineezen
sloten hun winkels. Onze troepen rukten
onmiddellijk de stad binrvjn en bezetten
de openbare gebouwen en voornaamste
wegen. De nacht verliep rustig, zonder
dat een aanval plaats had.
Gebruik van vuurwapenen.
Door het legerbestuur zijn verschil
lende bepalingen betreffende de buiten
gewone militaire kommiezen getroffen,
waaraan wij, omtrent het gebruik van
vuurwapenen, het volgende ontieenen
Bij het betrappen van smokkelaarsin
de nabijheid der grens, komt het meer
malen voor dat deze, ondanks herhaalde
sommatiën om halt te houden, trachten
zich door een snelle vlucht over de
grens in veiligheid te brengen.
Maakt de kommies in een dergelijk
geval tegenover den wegvluchtenden
Als Lothar maar niet de dwaasheid
beging, werkelijk zelf te komen, om
haar tot een besluit te willen dwingen.
Ze kon nog niet beslissen, ze kon hem
nog geen antwoord geven, dat hem zou
bevredigen, omdat ze zelf nog niet in
het reine was met haar gevoelens. Ze
had medelijden met hem, meer dan me
delijden maar of dat liefde was, liefde
die ook tot offers bereid is, al was het
dan ook maar het opgeven van eigen
wil en zelfstandigheid, dat wist ze niet
en daarom kon ze hem nog niet ant
woorden. Ze wist niet, of ze waarheid
sprak, wanneer ze zei, dat ze hem lief
had evenmin was ze daar zeker van
als ze het tegendeel verklaarde. Maar
zij was aan een geweldige ontroering
ten prooi zij voelde haar gansche in
nerlijk door elkaar geworpen, als een
watermassa die door den storm woe
dend gezweept en tegen den oever ge
slingerd wordt.
Ze wist, dat de ongelukkige een re
volver zou grijpen en de hand aan zich
zelf slaan, wanneer ze met koele woor
den zijn aanzoek afwees. Dat wilde zij
hem noch zijn ouden vader aandoen en
evenmin zichzelf zij gevoelde, hoe
diep ongelukkig haar dat zou maken.
Een luide woordenwisseling in de
vestibule deed Barbara opschrikken.
Anders was zij niet zenuwachtig en
menschen noch dieren konden haar in-
timideeren, hoe heftig ze ook waren.
Terugkeer in dienst.
Aan de verschillende korpsen melden
zich weder meerdere militairen, die in
het genot van klein verlof waren ge
steld, tot terugkeer in den militairen
dienst aanhunne gezinnen vallen dan
weder in de termen voor vergoeding.
Vluchtoord Ede.
Naar wordt gemeld is voorioopig af
gezien van de opheffing van het Vlucht
oord te Ede en overdracht aan het de
partement van oorlog voor huisvesting
van militairen. Vooreerst toch zullen de
kosten om de vluchtoorden te Nunspeet
en te Uden in te richten voor de ont
vangst van de thans in Ede verblijvende
vluchtelingen buitengewoon hoog zijn,
ten gevolge van de abnormale duurte
van verschillende materialen, speciaal
van het hout.
in de tweede plaats wordt in steeds
toenemende mate opneming in een
vluchtoord verzocht voor armlastige, uit
het buitenland komende Nederlanders.
Het laat zich aanzien, dat voor dit doel
meer ruimte beschikbaar zal gesteld
moeten worden dan in twee vluchtoor
den mogelijk is.
Van Duitsche zijde wordt officieel
gemeld
De Nederiandsche mailboot „Prins
Hendrik" van de lijn VlissingenLonden
werd den 23sten dezer, 's morgens om
8 uur, op weg naar de monding der
Theems, door onze strijdkrachten ter
zee voor de Vlaamsche kust aangehou
den en doorzocht. Een groot aantal
Russische en Fransche krijgsgevangenen,
die uit Duitsche kampen voor krijgsge
vangenen waren ontvlucht, alsmede En
gelsche soldaten, die in Holland geïn
terneerd waren geweest en waarschijnlijk
met verlof gingen, werden gevangen ge
nomen. Om twaalf uur des middags werd
het schip met alle neutrale passagiers,
vrouwen en kinderen en zijn mail, weder
vrijgelaten en door een onzer torpedo
booten uitgeleid. Bij het uitvaren van
het schip werd de Duitsche torpedoboot,
die het begeleidde, door drie vijandelijke
vliegtuigen met bommen bestookt. De
mailboot werd daardoor licht beschadigd
en drie lieden der bemanning van de
„Prins Hendrik" werden verwond. De
torpedoboot bleef onbeschadigd. De mail
boot zette haar reis voort.
De correspondent van „de Tel." te
Londen seint omtrent de aanhouding van
de „Prins Hendrik" het volgende
De „Prins Hendrik" kwam gisteren
morgen te 10 uur 50 aan te Gravesend.
Doch in dezen onrustigen toestand was
het verklaarbaar, dat" haar een rilling
doorschokte. Ze ging naar de deur en
bleef met ingehouden adem luisteren.
Buiten was het echter weer rustig
geworden. Barbara trad op het venster
toe en hoorde een rijtuig wegrijden.
Ze schelde den knecht en vroeg wat
er gaande was.
„Kapitein Kersten was hier", zei deze.
„Ik heb hem gezegd, dat mevrouw
zich niet goed gevoelt en niemand ont
vangen kan. Desondanks wilde hij toch
binnengaan en met moeite heb ik hem
dat kunnen beletten. Hij beweerde, dat
hij u beslist moest spreken doch ik heb
hem verzocht, terug te willen komen,
omdat u op 't oogenblik voor ieder be
let had gegeven.
,,'t is goed", zei Barbara en de knecht
verliet de kamer.
Ze stond voor een catastrofe. Ze
werd gedwongen tot een beslissing, die
waarschijnlijk haar zelf en anderen
leed zou aanbrengen.
TIENDE HOOFDSTUK.
Werner had de gedachte aan een an
deren werkkring opgegeven. Het stond
vast, dat zoowel Kersten als Dora het
merken zouden, als hij naar een ande
re betrekking solliciteerde. Het valt al
tijd moeilijk, iets geheim te houden en
wel in het bijzonder als het gaat om een
betrekking. Waarom ook zou hij deze
Er waren slechts 31 passagiers aan boord
voornamelijk Fransche en Belgische da
mes. Onder de passagiers bevonden zich
dr. Van Dijk, en vier Nederlandsche ver
pleegsters, van de Nederlandsche ambu
lance naar Serviëde heer Hoover, van
het American comittee of relief, een
Hollander, de heer Mooy, vertegenwoor
diger der Philips-gloeilampenfabriek, een
Belgisch heer van middelbaren leeftijd
met zijn vrouw, voorts een jong Fransch-
man van achttien jaar, die er in ge
slaagd was den Duitschers te ontsnap
pen, doordat hij zich in een pijp had ver
borgen.
In het geheel zijn 67 mannelijke pas
sagiers in Zeebrugge aangehouden, waar
onder tien Engelsche geïnterneerden uit
Groningen, die met toestemming van de
Nederlandsche regeering hun betrek
kingen in Engeland zouden bezoeken.
De aanhouding dezer geïnterneerden
heeft een storm van verontwaardiging
gewekt.
Eenige Engelsche geïnterneerden uit
Groningen, die de komst van de boot
afwachtten en van plan waren naar Ne
derland terug te keeren, waren vooral
verontwaardigd, omdat ze, daar ze hun
woord gegeven hadden, terug moesten,
en nu moesten ervaren, dat de Duit
schers hun kameraden, die met toe
stemming der Nederiandsche regeering
reisden, gevangen hielden.
De passagiers deden belangwekken
de verhalen omtrent het gebeurde.
Sommigen, die op dek waren toen te
7 uur 30 de „Prins Hendrik" de territo
riale wateren verliet, merkten zes Duit
sche torpedojagers op, die snel het
schip omringden en het signaal gaven
te stoppen. Vijftien Duitsche zeeofficie
ren en ongeveer twintig man kwanten
aan boord. De officieren namen het
commando over en gaven allen het be
vel in de hutten te gaan, voor elk waar
van een gewapend man werd geplaatst.
Den passagiers werd zelfs verboden
door de luiken van de hutten te kijken.
Gedinende de bijna twee uur die de
reis naar Zeebrugge duurde, spoorden
de Duitsche zeeofficieren voortdurend
tot de grootst mogelijke snelheid aan
en zij maakten onophoudelijk gebruik
van hun verrekijkers, omdat ze bang
waren voor de Britsche patrouille-vaar-
tuigen. Op ongeveer twee mijl van Zee
brugge moest het schip stoppen. De
marinecommandant kwam aan boord,
wien door de Duitsche officieren ge
meld werd, dat het schip geen lading
aan boord had. Genoemde comman
dant zei „Schade".
De vrouwelijke pasagiers werden van
de mannelijke gescheiden gehouden.
Deze laatste, behalve de paar, reeds
genoemd, werden meegenomen. De
Duitschers hielden ook aan een jongen
Zwitser, een Nederlander, die op een
Amerikaansch paspoort reisde, en een
vertegenwoordiger van de vischcon-
trole.
Tijdens het onderzoek door de Duit
sche officieren, vlogen vier Duitsche
watervliegtuigen boven het schip. Eens
klaps hoorden de passagiers een hevi-
gen knal, waarschijnlijk doordat een
Duitsch kanon werd afgeschoten op een
Franseh vliegtuig, dat plotseling ver
betrekking opgeven Hij had ervaren
dat Dora deed, alsof er niets voorgeval
len was. Als hij nu wegging, was dat
een bewijs, dat hij zijn geweten be
zwaard gevoelde. Bovendien zou Ker
sten net zoolang bij hem aandringen,
totdat hij zou moeten bekennen ,,!k
heb een domheid begaan, die ik vrijwil
lig boet." Hij kon nog altijd weggaan,
als de zaken ongunstiger voor hem gin
gen staan, en de termijn van den afloop
van zijn contract naderde. Wanneer hij
wegging, zou hij niet in de buurt kun
nen blijven. Het zou hem al te pijnlijk
zijn, Dora steeds weer te ontmoeten.
Neen, dan wilde hij maar liever het va
derland verlaten en weer naar het bui
tenland gaan.
Zijn financieele gesteldheid liet hem
daarbij toe, niet onmiddellijk werk van
een betrekking te maken, doch nog
eenigen tijd zich aan de studie te wij
den. In Noord-Amerika zou men hem
dan weer met open armen ontvangen,
vooral in Pittsburg. Als hij van uit zijn
betrekking bij de Buchwald-werken
weer naar het buitenland ging, zou dat
ook een beteren indruk maken. Men zou
zeggen de man heeft zijn betrekking-
opgegeven, om verder te studeeren en
omdat hij nog steeds niet gevonden
heeft wat hij zocht.
(Wordt vervolgd).
