WOENSDAG S: flm 1. hi Si ffi» li Üh BINNENLAND FEUILLETON „MMförvanhet IVO. 216 1916 VLISSINGSCHE COURANT taOHNEMENYSPRijS; Voor Vlftafagsn ca de gemeenten os Waieberen ƒ139 pe, drie meenden. Fresco door hei geheels rfk 1 IS®, Voos Bcigll f 8.29 Voer overige lauden der Po»t-Unie 3.3® Mzonderlfks mumntn 8 céci O» tóonaé», hr 't bezit eener -M\i, ïjjn GRATIS verze gd tegen ongelukken voor: ADVESTEMTfEPRljSVw» s-~4 reg«!e 9.49voor Iedere regel meer 18 css Driemaal pliiisss «rordt hwsmnuei berekend. &{j| aóonjiemesl egaelstë gr|r Reclame» 3® ct. pet ?es*i DisastsRsfeSerflngist m -aatmagen 9 cl, pet regel guides b| leven»- lange ongeschikt heid tot werken gulden b| dood door een ongeluk gulden b? verlies J |^#|guiden bj| ver>iit,§ gulden bf verliet van esn band, van van een rifrsyiiaM» WBr^gËft^BagJaj^ajs »w««fc»dea, awsitea we g»Mlg plMtebwj», wt eaSal»fe katoa,» ap innaai lta», De a»kasrl»£ «Mtdt isasï'ïwsü isJ ëe'^as" Ais.^tofk. rguiden bf verliet van eiken Virrrnigini v««r Vrauwankiesreeht. In een open brief, door het hoofd bestuur der Vereenlglng voor Vrou wenkiesrecht gericht aan de leden van de Tweede Kamer, wordt groote waar- deerlrg uitgesproken voor de wijze, waarop door vele leden der Kamer de invoering van vrouwenkiesrecht weid verdedigd. Dal Minister Cert van der Linden, nieiiegens aande zijn in de Memorie van Antwoord duidelijk uiigespioken argumenten vóar de invoering van Vrouwenkiesrecht, meent te moeten blijven vasthouden aan de roinimum- elsciten van het concentraiiepreg'am len dezen opzichte, schrijft adressant toe aan zijn vrees dat de Grondwets herziening zou kunnen mislukken. Waarde Minister echter zelve aanvoert dat aan een G-or d wetsherziening, .zonder eenige concessies ever en weer niet te denken valt", verwacht adressant dat bij de Regeering geen bezwaren zouden fc «staan om den wensch der vrouwen te vervullen, indien bij de Kamerleden op den noodigen steun kon Worden gerekend. Daarom word! verzocht met krach- ligen aandrang om den ernst der zaak niet uii het oog ie verliezen en aan de vrouwen recht te doen, nu het cogenblik daarvoor is gekomer. Uit d« Staatscourant. Sij Kon. besluit zijn benoemd, by hel reserva-personeel der landmacht, tot res. 2e-luit. fat wapen rifer l*L, bij het le rtg-, de mi!.-sergeant M. Löwensteiri, van het reg. jagers; oij nei ze icb„ 4e raü.-seigeant G. M. van Basten Balenburg, van het korps bij het 3e lig., de mii.-sergaant L. J. V»gels, van het reg. grenadiersbij het 4de reg., de mil.-sergear.ten H. L. C. T. Kuntze en P. A. Wernink, ondersch. van het reg. grenadiers en van het ksrps; bij het 6e reg., de mil.-ser- geanten M. A. J. de Bruyn en J. G. F. Hezemans, belden van het korps bij hel 7e regiment, de milicien-sergeant A. P. M. Audreisch, van het regiment jagers; bij het 9e regiment, de mili cien-sergeanten H. Turkstra, en Wljnia, beiden van het korpsby het 13e reg de mil.-sergeanten J. J. A. Lambertf, A. J. M. Boosten en C. H. F. F. Schiöter, ondersch. van het korps, van het reg. jagers en van het korpsbq het 14e reg., de mil.-ser- geant M. C. M. van Kalmthout, van het korpsbij het 15e regde mil.- sergeanten G. de Kwaasteniet, J. G. Deur en V. C Keck, alien van het korpsbij het 19e reg., de mil.-ser- fear.t E. Priester, van het reg. jagers hij het 20e reg., de mil.-sergeant T. O— (MnK T6I&0Ü81. tie auto hield stil yoor de groote speel plaats, waar juffrouwen met de kleine hinderen allerlei spelletjes deden. De moe der van het huis, het hoofd van de bewaar school snelde toe om hare diensten aan te bieden, voor het rond geleiden van de gas ten. Dora zeide haar echter, dat het niet m haar voornemen lag, de school te be zichtigen, maar dat zij gekomen was om Neuwe bouwplannen te bespreken ze verzocht de moeder van het huis, hare Sewone bezigheden voort te zetten. Wer» "er ontrolde de teekeningen en hield met ,0r*}}et weerbarstige papier vast, dat Z1<* "ij de minste vrijheid weer wilde op- f° en. Hij verklaarde hoe gemakkelijk de °uwp]annen waren uit te voeren, als men e eene zijvleugel verlengde en op het ge- ee e gebouw een tweede verdieping plaat je. Uii* zou daardoor ruimte ontstaan voor 1 tweede bewaarschool en voor de op- na mgSSch0°! voor me'sjes, waarbij plaats s. VOor huishoudonderwijs en voor een bouw klVpcursus» terwijl ook tuin en erwfls kon worden gegeven. Een naai Ujn Was er reeds- Een weide, die zich «e speelplaats uitstrekte en die ook H. Breimer, van het korps; by hei 21e reg., 4e mil.-serganten H. Schroo- der en P. A. jongsma, beiden van het korpsbij het 22e reg., ie mil. ser geant C H. Kütir.e, va i hel reg. gre nadiers by de int. der landweer, by het 4e bat., de landweerpllchtige sergeanten G. de Greet, H. Crebas tn R. L. Koops, ondersch. van het 18e, het 23e en het 3a bat bij het 5e bat., de iandweerpl. sergeant K E. Helder, van het 38e bat.met bestemming voer den dienst bij de landweer, bij de int. der landwier, bij het 5e bat., de iandsiermp). sergeant J. L. Weber, van het wapen der int. ia tijdelijk benoemd by bet res. person, der iandmach', by 'i wapen der inf. by het 12e reg. tot rcs.-2e- luit. de mil. sergeant D. A. Piers, van het korps. Onderwijzers velksvertegenweordigers. Het hoofabf stuur van den Bond van Nederlandsche Onderwyzeis heeft, naar „De Bode" meldt, in een adres aan ds Koningin verzocht, een wette lijke regeling aan se Staten-Generaal voer te siellen, waarby ten eerste aan de onderwijzers, die verkazen worden lot lid van de Siaten-Gene- raai of van Provinciale. Stalen recht rp verlof gedurende hun zittingsiijd warde gewaaiborgd, en ten tweede worde bepaald, dat aan de betrokke nen een nonacitviteitstraktemcnt worde uitgekeerd in de gevallen, waarin ge- lijkiydige waarnemi -g niet mogelgk is. Aardbavlng in Banj«»m»s Hevige aardbevingen zijn Zondag en ook Maandag watrgenamen. In Saerabaja zyn geen ongelukken voorgekomen. Ernstige schade is ech ter aangericht in ae residentie lan- joemas, voornameiyk te Maas, Keboe- men en te Banjoemas. Te Maos wer den negen hevige schokken geveeld met een groot geraas vielen alle hui zen in. De brug over de rivier de Serajoe is beschadigd. De rails van den spoorweg werden ontzet, zoodat de spootwegdienstgedesorganiseerd is Te Maos kampeeren duizenden vluchtelirgen in de open lucht. De meeiiing, dat de Slamat in wer king trad is nog niet bevestigd. Da „Zeemeeuw". Blijkens een nader bericht is het Nederlandsche stocmschip „Zee meeuw* naar Zeebrugge daor een Duitschen ondetzetïr opgebracht. De „Tel." meldt daaromtrent nog het volgende Twee sleepboolen brachten de „Zeemeeuw* naar Brugge, waar het het eigendom van de familie Buchrrald was, kon mede ommuurd worden en zou een tweede speelplaats kunnen worden, die ook voor de leerlingen der opleidings school zou kunnen dienen. Dora was verrukt over al deze plannen. „We moeten maar geen tijd laten ver loren gaan", zei ze en haar gelaat straalde van ijver en blijde opwinding, „we zullen dadelijk met de uitvoering der plannen beginnen.". „U behoeft enkel uw naam onder de plannen en onder de kostenberekening te zetten en we kunnen morgen beginnen." In hun nabijheid stond een houten bank en een tafel van de kleintjes. Dora zette zich erop neder en plaatste haar handtee- keningen en berekeningen. „Wilt u ook nog even den datum erbij schrijven", verzocht Werner en Dora deed zulks. „Er wordt zeker met den grootsten spoed aan gewerkt, nietwaar vroeg Dora nogeens. „Natuurlijk", zei Werner en toen ze hem nogeens de hand reikte, om hent te danken, kon hij niet nalaten, deze te kussen. Terwijl Werner de teekeningen ineen rolde, knikte Dora een klein meisje toe, dat van haar kameraadjes weggeloopen was en in hun nabijheid bleef staan. Het was een allerliefst schepseltje van vier of vijf jaar, met een klein engelenkopje, om lijst door blonde lokjes een schelmsch lachje lag over het gezichtje, een beetje vaatfuig in de buurt der andere op gebrachte schepen kwam (e liggen. De kapitein zag o.a. de „Niobe,* de „B ussels" en de „Zaanslroom". Maandagmiddag eerst mocht men zich van boord begever. Toen ver trokken de kapitein en ei! man onder miiltair geleide naar Brussel en gingen vervolgens over Antwerpen e» Esschen naar Rosendaal. Onaerweg mccht men met niemand spieken. Eerst aan de Hcllandsche grens vtrwyderden de militairen zich. In den nacht arriveerde men te Roflerdaw. De Duitschers behandelden den kapitein en de bemanning zeer voor komend en stonden ioe, dat zij vol doende proviand voor de reis mee namen. AFSLUITING EN DROOGMAKING VAN DE ZUIDERZEE. Thans is, zooals wij reeds in het kort hebben gemeld, bij de Tweede Kamer in gediend het wetsontwerp tot afsluiting en droogmaking van de Zuiderzee. Aan de memorie van .toelichting wordt nog het volgende ontleend De oplossing van het Zuiderzee-vraag- stuk, waartoe het aangeboden wetsont werp moet strekken, biedt twee voordeelen aan, die sterk op den voorgrond treden de verbetering van den waterstaatstoe stand der om den zeeboezem gelegen land streek door afsluiting, en de vergrooting van de bebouwbare oppervlakte des lands door de .droogmaking. Daarop volgt een overzicht van de pha- sen, die het vraagstuk sedert het midden der vorige eeuw heeft doórloopen, waarbij nu eens het eene, dan weder het andere voordeel meer op den voorgrond is ge- Het platf van de "Zu^léfzeevereëniging, zooals het door de Staatscommissie is aan gevuld en gewijzigd, vormt den grondslag voor het thans aangeboden wetsontwerp. Echter worden de voorzieningen, noodig met het oog op de belangen van de lands verdediging, in de memorie buiten be schouwing gelaten. In overeenstemming met de grondgedachte, waarvan de ver- eeniging uitging, bedoelt het wetsontwerp eerst afsluiting en daarna geleidelijke droogmaking van de Zuiderzee. Voor een juiste beoordeeling van het voorstel moet worden gelet op de beide zijden van het vraagstuk, en wel niet min der op de afsluiting, waardoor de water staatstoestand van een aanzienlijk deel des lands zal worden verbeterd, dan op de droogmaking, waardoor de oppervlakte des lands met een groot aantal hectaren vruchtbaren grond zal worden vergroot. Aan de richting van den afsluitdijk, waardoor de IJsel binnen de afsluiting valt, ontleent het voorgestelde ontwerp zijn bijzonder karakter. Het denkbeeld van een achter den af sluitdijk gelegen binnenmeer, dat de wate ren van den IJsel met die van de overige binnengesloten rivieren, boezems en pol ders opneemt, en gedurende enkele dagen, waarop de loozing door de uitwaterings sluizen wegens hoogen zeestand belet verlegen door de aanwezigheid van de vreemde menschen. „Kijk toch eens, wat een snoezig kind", zei Dora, terwijl ze op het meisje wees. „Kom eens hier", riep Werner vrien delijk naar het kleintje. Doch dit scheen niet geneigd, aan de uitnoodiging gevolg te geven, hoewel het bleef staan, als het ware uitdagend tot spel. Even daarna liep ze weg, doch keek dadelijk weer oolijk naar Werner en Dora om. Werner liep haar achterna, om haar te pakken en met kinderlijk instinct liep het meisje naar Dora, om bescherming te zoe ken en verborg zich achter haar rokken. Dora boog zich naar het kindje over, terwijl Werner naderbij kwam. „Hoe heet je vroeg Dora. „Marie", zei het kleintje, en de menge ling van verlegenheid en schelmschheid was nog bekoorlijker dan voorheen. Ook Werner had zich tot het kind over- gebogen en knielde naast Dora. „Weet je; wie ik ben vroeg Werner „U bent de Bergraad", zei Marietje. „Zoo, ken je mij zoo goed zei Werner verrast. „Ja, u rijdt altijd in de auto", ant woordde het kind. „En wie ben ik dan vroeg Dora. Marietje lachte schelmsch en hief haar kleine dikke handje op, wees niet met den wijsvinger doch met haar middenvinger eerst naar Dora en dan naar Werner en zei „U bént de vrouw van den bergraad." wordt, kan bergen, zonder dat, ook bij het grootste waterbezwaar, de waterstand van het meer tot een nadeelige hoogte stijgt, is, hoewel ook vroeger ter sprake gekomen, voor het eerst ernstig onder zocht door de Zuiderzeevereeniging, waar bij de uitvoerbaarheid van het denkbeeld duidelijk aan het licht trad. Hierdoor was de zaak van de droogma king der Zuiderzee een groote schrede ver der gebracht. Terwijl het toch eenerzijds mogelijk bleek de afsluiting uit te voeren langs een veel korter lijn dan met vrijla ting van den IJsel het geval kan zijn, kon den anderzijds door middel van het IJsel- meer aan de omringende gewesten zulke belangrijke voordeelen verzekerd worden, dat in de waarde daarvan de kosten van de afsluiting, zooal niet geheel dan toch voor een aanzienlijk deel, teruggevonden worden, waardoor deze niet voor. hun volle bedrag op rekening van de droogmaking behoeven te worden gesteld. Door de afsluiting met insluiting van den IJsel, op de wijze als in het wetsont werp is aangegeven, wordt niet alleen de tegen de zee te verdedigen kustlijn be langrijk verkort, doch wordt midden in het land in plaats van een met de Noordzee gemeen liggende zoetwaterpias, waarop onder den invloed van de standen der Noordzee sterk afwisselende waterstanden voorkomen, een zoetwatermeer verkregen met een veel meer standvastigen water spiegel, laag genoeg voor een behoorlijke afwatering van de omringende landstreek, uit welk binnenmeer de provinciën Fries land en Noord-Holland, die totdusver steeds leden onder het gemis eener be hoorlijke waterverversching, op overvloe dige wijze van zoetwater kunnen worden voorzien. De voordeelen, welke uit deze verande ring voortspruiten voor de waterverver sching, de waterloozing en de waterkee- memorie achtereenvolgens nader be schouwd. Daaruit blijkt, dat de afsluiting van de Zuiderzee, zooals zij thans is ont worpen, belangrijke wijzigingen zal bren gen in den toestand van de omliggende gewesten, dat is van niet minder dan vijf provinciën, wijzigingen zóó veelomvattend en ingrijpend als nog bij geen enkel tot dusver uitgevoerd openbaar werk het ge val is geweest. Dat de wijziging vele voordeelen voor de betrokken streken zullen opleveren, wordt daarbij mede aangetoond. Kinderkoor „Looft den Heer". Onder leiding van den dirigent den heer Veenstra werd gisteravond dear bovengenoemd koet uitgevoerd Nova Zembla, cantale veer self, koor en orkest van A. Lijsen, tekst van W. H. Hasseibach. De belangstelling was als gewoeniyk verbazend grootde groote zaal van de „Oude Vriendschap* was tot in alle hoeken bezet en het zou ons niet verwonderen, ais de tropi sche h'tte, die er heerschte, haar in vloed op al wa! medewerkte had doen gevoelen. Van het vierlai solisten, dat mede- Het volgend oogenblik gebeurde er iets, tegen Werners wil, als een natuurver schijnsel. Werner hoorde een stem en wel de zijne, en deze stem sprak „Ach nee, kindjelief, zoo'n hemel op aarde is mij niet beschoren Nauwelijks had hij deze woorden ge sproken, of hij hoorde een geweldig rui- schen in zijn ooren en hij had het gevoel, alsof hij zich zelf voor het hoofd moest slaan of in een of ander muizengat zien weg te kruipen. Maar het was te laat. Hij had deze onzinnige woorden gesproken. Hij had gesproken Neen, hij niet, doch een ander, een twee de ik, een dwaas, die lomp en onvoorzich tig alle zelfopgebouwde muren omvertrok, alle plannen vernielde en een onhoudbare, ondragelijke positie had geschapen. Dora richtte zich op. Haar gezicht was Vuurrood. „Ga nu maar weer met de an deren spelen", zei ze tegen het meisje. Ze ging naar de poort eu steeg in de auto, terwijl Werner zwijgend en geheel van zijn stuk volgde. Hij voelde, dat hij afwisselend rood en bleek werd over zijn ontactvol optreden. Hij zette zich naast Dora in de auto en beval den chauffeur, naar het Theresia-werk te rijden. Zonder een woord te spreken, zat hij naast Dora. Voor de poort van het werk steeg hij uit, boog voor Dora en wilde heengaan. Dora aarzelde een oogenblik, reikte hem dan echter de hand en zei „Het blijft dus afgesproken morgen be werking verleende, z|jn er drie oude bekenden. De prestaties van de dames B. R., mezzo-sopraan, H. J. d. V. M., alt, zyn van genoegzame bekendheid, dan dat wij veel woorden behoeven te bezigen om met lof te gewagen van de verdienstelijke wyze, waarop zij gewoon zyn de haar opgedragen taak naar eisch te vervuilen hetzelfde mege gelden voor den baritun-solist, den heer A. E. D. v. H. De sopraan, mej. D. V., voor ons een onbekende, beschikt over een zeer mooi, heider en zacht aandoend geiuid en het trio van de drie dames „Een zonnestraal doorheeft hef schemerduisies" was wel «en der glanspunten van deze uitvoe ring. Hiertoe rekenen wij ook de aar dige en goed gezongen solo van Gerrit de Veer met de refreinen, voor keor van boemganzen, os-eneormenschen de jeugdige zanger had hiermede veel succes. Van den componist der can tate, den heer A. Lijsen, ontving hy als biyk van waardeering een souvenir. Zooais we dat van den heer Veen stra gewoon zyn, was aan de koren weer de uiterste zorg besteedeen dergelijke zorg kon zich uiteraard niet uitstrekken tot het orkest, dat nog wel een paar repetities had moge» hebben. De uitvoering slaagde overi gens naar wensch en het overtalrijk publiek taonde zich uiterst voldaan. Prachiige bouquetten werden aan het einde van de tweede afdeeling aan de dames aangeboden. Na êfloop werd doer den heerj. J. Laernees, voorzitter van „Looft den Heer", dank gebracht aan allen, die voor de eer van hunne tegenwoordig heid. Nog van een andere taak had spreker zich !e kwijlen. Het oogen blik was thans gekomen, waarop af scheid moest worden genomen van den heer Veenstra, die deze stad gaat ver laten. Juist op dezen datum, 13 Sep tember, was het 5 jaar geleden, dat de heer Veenstra als dirigent van het kinderkoor optrad. Spreker herinnerde aan wat de heer Veenstra als directeur in dat tijdsverloop had gepresteerd en van hoeveel belangstelling hij steeds getuige is geweest bij alle uitvoerin gen door hem gegeven. Als blijvende herinnering aan dezen tijd werd den scheidenden dirigent een muziekkast, waarop een zilveren plaat met inscrip tie, aangeboden. De heer Veenstra, die deze atientlt •p hoogen prijs stelde, zegde hiervoor hartelijk dank en sprak tevens de beste wenschen uit voor den vuorttiurenden bloei der vereeniging. HQ zal steeds met de aangenaamste herinneringen terugdenken aan den tQd dat hij met ginnen ze en maken het met den grootsten spoed af. wilt me wel meedeelen, wan neer u denkt, dat het geheel klaar kan zijn. Onderwijl kan ik zorgen voor het aanwerven van leerkrachten." Ze knikte hem nogeens toe en dan reed haar auto snel heen. Werner ging naar zijn kantoor, gooide de rol teekeningen op de tafel en zette zich op zijn schrijfstoel met het gevoel van iemand, die door een zwaren slag ge troffen is. „Lomp en ontactvol lomp en ontact vol sprak een stem van binnen. Had hq niet precies gedaan als zijn beroemde voorganger Op een domme, tactlooze manier had hij zich opgedrongen aan zijn meesteres, op een wijze, die hem diep moest doen dalen in de oogen van dit wantrouwige meisje. Alle goede voorne mens, alle plannen, alle vaste besluiten, ze waren in één moment weggevaagd als kaf voor den wind. Het was een regelrechte liefdesverkla ring, die hij met die paar woorden tegen het kleine meisje, aan Dora had gedaan» Ja, als hij een vrij man geweest was en Dora niet zijn meesteres, niet de rijke erf- dochter Dan was zijn opmerking niet zoo heel erg geweest, dan was ze misschien een echte waagsprong geweest, zooals ge oorloofd is in de liefde en waarvan H vrouwen juist wel houden. Het was nu echter een formeele verklaring geweest op het ongelukkigste oogenblik en op de slechtste plaats. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1916 | | pagina 1