Eerste Blad.
VRIJDAG
24 DECEMBER
Kieowjaars-Ailvertentiën,
AlgemeenenHieawjaaEswensch
Kersttijd
SlifinFirma F. VAN OF HELDE Ir., Kleine Marlt! 53, Vliuingn. Telées Inters. IG
Vsrscbijnt dsQalijks, Égrató sp Mi| in «IgtnwB irhitdi Ohrlstilijks lisr^n
GEMEENTEBESTUUR
FEUILLETON
Buiten de beschaafde
Wereld.
Brieven uit de Hofstad
Mo. 303
1913»
VL1SSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren/ï.30
per drie maanden. Franco door het geheele rijk f 1.50. Voor België 2.20
Voor overige landen der Post-Unie 3.35 Afzonderlijke nummers 3 cent
ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regels 0.49 f voor iedere regel meer 10 cen^
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. B| abonnement speciale prfs
Reclames 2© ct. per regel Dienstaanbiedingen en •aanvragen ct. per regel
De abonnés, in'tbezit eener OflOflgulden by levens- gulden by dood A f|f| gulden by verlies 4 ffï gulden by verlies JA A
polis, zijn ORATIS verze- M111111 lange ongeschikt- f&§| door •€|HI| van een hand, i 11 van
fcerd tegen ongelukken voor: uUIJU heid tot werken S %S%0 een ongeluk UUv voet oi oog JL W U- een duim JLwH
Sum altkeerlngen worden VERDUBBELD Indien de verzekerden, voorzien ven geldig pleetsbea|v, eee ongeluk bekomen op trein, boot ol tram.
gulden by veriies J A Agulden by verlies A f^gulden by verlies
van IB vaneen 3*% van eiken
een duim AUU? wysvinget ZtllM anderen vlugst.
De altkeering wordt gtweerborgd door do „HoK, Alg. Verzak. Bank" te Sshiedew
I ..Ml I Ull-J
Met het oog op het
Kerstfees* Za\ de „Vlissing-
sche Courant" Morgen NIET
verschijnen.
Zij die zich met
1 Januari op de
dagelijks uerschijnende „VLIS-
StNQSCHE COURftNT" abon-
neeren, ontuangen de Courant
tot dien datum Q R ft T I S.
ATTENTIE!
In het nummer der„VLISSINGSCHE
COURANT", dat Vrydag 31 De
cember 1915 zal verschynen, wordt
weder de gelegenheid opengesteld tot
het plaatsen van
tegen den prys van 25 CE ft 7 S
mils de 5 regels niet te boven gaande
voor eiken regel meer wordt 5
CEStTS berekend.
Onder den
van den volgenden inhoud
.Ter gelegenheid van het Nieuwjaar wordt
door ondergeteekenden aan Vrienden, Be
kenden en Begunstigers HEIL, ZEGEN en
VOORSPOED toegewenscht"
is de prys per naam met adres
10 cents.
Voor spoedige toezending van Ad-
vertentiën en Namen houden zich
aanbevolen
DE UITGEVERS.
BEKENDMAKING.
Kamers van Arbeid voor de Metaalbe
werking en voor de Bouwbedrijven te
Vlissingen.
Burg. en Weth. van Vlissingen
gelet op art. 11 van het kiesreglement
voor de Kamers van Arbeid
herinneren de hoofden of de bestuur
ders van de navolgende bedrijven, ver
tegenwoordigd in de Kamer van Arbeid
door Jm Iv.
77.) —o— (Nadruk verboden.)
De baron stak boos zijn vuist op
tegen de rivier en de dikke wenk
brauwen van Jacob Welse schenen
zich samen te trekken, om den glim
lach in zijn oogen te verbergen.
„HahaIk lach er omZie Ik
tait je, Yukon 1"
Nauwelijks had hij deze woorden
gesproken, of baron Courbertin stapte
op een ijsschots, die zacht langs zijn
voeten heengleed. Zoo onverwacht
was het, dat toen Jacob Welse naar
hem greep, hij reeds weg was.
Er kwam meer gang in het ijs, de
aandrang werd sterker en het ge
rommel luider en dreigender. Bevallig
balanceerend, als een circus-rijder,
dwarrelde de Franschman weg langs
den oeverrand. Vijftig voet reed hij
zoo voort, terwijl zijn rots elkoogen-
blik wankelender werd en toen sprong
voor de Metaalbewerking: het bewerken
van metalen met uitzondering van het
lood- en zinkwerkersbedrijfhet scbeeps-
makersbedrijfhet laden en lossen van
schepen en spoorwegwagons
en de hoofden of bestuurders van de
navolgende bedrijven, vertegenwoordigd
in de Kamer van Arbeid voor de Bouw
bedrijven het timmerlieden-, metselaars-,
stukadoors,- lood- en zinkwerkers-, schil
ders- en aardewerkersbedrijf
het leggen van electrische geleidingen of
van gas- en waterleidingen het ontwer
pen van en het houden van toezicht bij
het uitvoeren van bouwplannen
aan hunne verplichtingen om vóór 15
Januari e. k. een lijst of zoo noodig lijs
ten op te maken van de namen en de
voornamen der mannelijke en vrouwelijke
personen, die in hun bedrijf binnen het
gebied der Kamers van Arbeid als pa
troons of in hun dienst als werklieden
werkzaam zijn geweest gedurende het
laatstverloopen kalenderjaar, waarvoor
wat het bouwvak en aardwerkersbedrijf
betreft het laatste tijdperk van 7 maan
den en wat het laden en lossen van sche
pen betreft, het laatste tijdvak van 6
maanden, dat in die bedrijven gewerkt
is, geldt;
en om die lijst of ^lijsten voor 15 Ja
nuari e. k., te zenden aan Burgemeester
en Wethouders of inate leveren ten Raad-
huize (Griffie.)
Op de lijsten-mogen niet vermeld wor
den zij, die gedurende den boven aan
gegeven tijd niet binnen het gebied der
Kamers van Arbeid bij hetzelfde hoofd
of denzelfden bestuurder zijn werkzaam
Op de lijsten behoeven niet vermeld te
worden zij, die geen ingezetene des Rijks
of geen Nederlanders zijn of op den 15
Februari e. k. den leeftijd van 25 jaren
niet zullen bereikt hebben.
Zij, die gedurende het laatstverloopen
kalenderjaar of wat het bouwvak en aar
de werkersbedrijf betreft, gedurende het
laatste tijdvak van 7 maanden en wat
het laden en lossen van schepen betreft ge
durende het laatste tijdvak van 6 maan
den, dat in di9 bedrijven gewerkt is niet
in het bedrijf van hetzelfde hoofd of den
zelfden bestuurder werkzaam zijn geweest
en die aanspraak kunnen maken om op
eene kiezerslijst voor de Kamers van Ar
beid geplaatst te worden, worden er voorts
aan herinnerd, dat zij daarvan vóór 15
Januari e. k. aangifte kunnen doen bij
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De formulieren der lijsten en der aan
giften zijn van af 4 Januari e. k. ter
Gemeente-Secretarie vGriffie) kosteloos ver
krijgbaar. 21
Vlissingen, 28 December 191&.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN ;KOUDEKERKE.
De Secretaris,
J. P. VAN- ROSSUM Jr.
Onze gedachten gaan in deze dagen
terug naar de eerste maanden van
den wereldoorlog naar die dagen en
weken toen in een alles overheer-
schende verbijstering de groote feiten
hij netjes aan wal. Hij kwam lachend
terug en kreeg voor zy'n moeite twee
of drie van de uitgeiezenste uitdruk
kingen naar het hoofd, die Jacob
Welse in zijn woordenboek had.
.En waarom vroeg Courbertin,
die boos werd.
„Waarom?" praatte Jacob Welse
hem toornig na, terwijl hy wees naar
den glanzenden stroom, die voorby-
gleed.
Een groote ysschol had haar voor
ste punt gestoken in de bedding der
rivier een dertig voet benedenwaarts
en worstelde om weer vlot te komen.
De geheele bevroren massa er ach
ter kronkelde en boog achterover of
het papier was. Toen verhief de
groote, in het nauw gebrachte ysschol
haar neus hemelwaarts. Scho! op
schol stapelde zich achter haar op,
maar de drukking was te sterk en
haar vyftig voet nat, beslijkt ys werd
in de lucht geslingerd, Krakend stortte
het gevaarte ineen op de bewegende
massa beneden, en vliegende stukken
kwamen terecht aan de voeten van
hen, die het schouwspel gadesloegen.
Zgwaarts en achter, overal was de
drukking buitengewoon groot, en de
van de oorlogstooneelen ons van uur
tot uur verrassen kwamen naar die
maanden toen in plaats van - een
spoedige en definitieve beëindiging
van het volkeren-conflict, het uitzicht
geopend werd op een veel langeren
duur dan men aanvankelijk had ver
wacht.
De groote oorlog immers zou bin
nen eenige weken, hoogstens binnen
eenige maanden zijn beslag krijgen
Aan den eenen kant zou de massale
slachting van honderdduizenden, zou
de totale vernieling van elkanders
oorlogsmateriaal het einde weldra
moeten brengen aan den anderen
kant zou de reusachtige uitputting
van welvaart en voorspoed, zouden
de enorme, ondragelijke oorlogson-
kosten tot een spoedig einde van den
strijd moeten lijden en bijaldien het
zwaard geen dadelijke beslissing bracht
welnu dan zou liet de verslinding aan
wereldkapitaal moeten zijn, die den
strijd der wapenen beslechten zou.
In elk geval lang zou de groote oorlog,
juist om zijn omvangrijkheid, nimmer
kunnen duren. En dit gold als een
vaste overtuiging bij vriend en vijand,
dat in elk geval vóór Kerstmis, Kerst
mis namelijk van 1914, de eindbe
slissing gevallen zou zijn, en al de
legers weder naar huis zouden zijn
gekeerd.
Hoe zijn de feiten deze verwach
tingen bitter komen teleurstellen hoe
verliep tegen Kersttijd van verleden
jaar, dag op dag, week op week, en
werd het voor een ieder duidelijk,
dat op dien hoogsten feestdag der
Christenheid, nog geenszins de vrede
hersteld en het groote leed geleden
zou zijn! Terwijl in andere jaren het
Kerstfeest een feest van vrede in alle
beschaafde landen kon zijn, was die
tijd verleden jaar een tijd van rouw
en angst, van nameloos leed, ver
schrikking en teleurstelling voor mil-
lioenen. En toch, er was één troost
voor die allen, die ver van huis op
vreemden bodem of in het eigen land
hun harden soldatenplicht te vervullen
hadden,één troost,te weten, dat, indien
hun het leven maar geschonken bleef,
zij de eigen woning binnen eenige
maanden, desnoods na een half jaar,
doch wat er ook gebeuren zou, in
elk geval met den volgenden winter
weder voorgoed betreden zouden. En
de Kersttijd van 1915 zou in den
kring van verwanten en vrienden thuis
worden doorgebracht en ongetwijfeld
vergoeden, wat Kersttijd van 1914
hun onthouden had aan huiselijk ge
luk en huiselijke vreugde en vrede.
Hoe deerlijk is ook deze nieuwe
verwachting een totale misrekening
geweestHoe jammerlijk staan de
zaken der vredesvrienden er thans
nóg voor, nu voor de tweede maal
in den grooten oorlog, Kersttijd daar
is. En wie durft zelfs thans nog voor-
trotsche ysschol was vermorzeld,
verspreid en verdwenen.
„Hemel 1" De baron sprak het woord
eerbiedig en met ontzag.
Frona greep aan de eene zyde zyn
hand en aan de andere die van haar
vader. Het ys vloog nu langs hen
heen in koortsachtige haast. Ergens
beneden sneed een zware schol in
den oever en de grond trilde onder
hun voeten. Nog een andere volgde,
dichter aan de oppervlakte en terwyi
zy achteruit sprongen, steigerde het
gevaarte met machtig'geraas, nam een
massa modderige aarde op zyn bree-
den rug mee en rolde onbeschaamd
verder. En weer een ander, die ais
een groote, ruwe hand het land in
greep, scheurde drie pijnboomen met
wortel en al uit den grond en nam
ze mee.
De dag was aangebroken en het
drijvend wit kraakte en knarste van
oever tot oever. De snelheid van den
stroom was nu zoo, om duizelig van
te worden. Over de geheele lengte
werd de oever afgesneden en ver
brokkeld, en het eiland kraakte en
trilde op zijn grondvesten.
„O, groot iGrootsch Frona sprong
spellen, dat, wanneer andermaal een
jaar verstreken is, het uur van het
lang verbeide einde, van den door de
geheele wereld smartelijk verwachten
vrede, zal geslagen hebben. Al mag
dit de vurige wensch van millioenen
zijn, er is niet één enkele onder, die
het tegendeel voor onmogelijk houdt.
Veeieer is het de meening van velen,
dat het nu pas goed begonnen is
Wij zouden niet gaarne die meening
onderschrijven, al pleiten tal van feiten
voor zutk een opvatting. De Entente-
mogendheden, zegt men, hebben thans
de begane misslagen ingezien en ver
beterd. Zelfs deinzen zij niet terug
voor zulk een krassen maatregel als
de ontruiming van Gallipoli en de
Dardanellen-expeditie geheel en al
op te geven, wanneer het geldt stra
tegische fouten te herstellen, en niet
verder gelijk de term luidt, goed geld
bij kwaad geld te gooien. Het ont
zagwekkend kanongedonder dat deze
week op onze Zeeuwsche kusten maar
al te goed waarneembaar was, wijst
het allerminst op een verslapping in
de actie der strijdenden, en zeker
niet aan de zijde der geallieerden.
Trouwens de eerst thans op goede
leest geschoeide reusachtige aanmaak
van munitie voor de Entente-legers,
een aanmaak, die naar de Engelsche
minister zeide, voor vijf jaar nu reeds
voldoende is,is almede een aanwijzing,
dat aan die zijde van een verminde
ring in strijd-bereidheid nog geen
sprake is. Aan de andere zijde echter
wordt de kamp met niet minder vast
beraden doorzettingsvermogen gevoerd
en het succes der wapenen is, vooral
in den laatsten tijd, het meest aan dien
kant gebleven. Bovendien, nevens
hetgeen op het slagveld werd ver
kregen, biedt het bondgenootschap
der centrale mogendheden ook op
het economisch gebied den vijand
hardnekkig wederstand. Van uithon
gering en bijgevolg van overgave en
nederig smeeken om vrede is geen
sprake, hoezeer Engeland van den
beginne af daarop heeft aangestuurd
en nóg aanstuurt, getuige de moei
lijkheden daarbij den neutralen handel
in den weg gelegd en waarvan ook
ons land maar al te zeer weet mede
te spreken.
Terecht echter heeft de Duitsche
Rijkskanselier in den Rijksdag gezegd
„men hongert geen volken uit van
Atrecht tot Mesapotamië" Dat is van
Noordzee tot Roode Zee, van België
tot Arabië, van den Scheldemond tot
de Perzische Golf; een half wereld
deel derhalve. Als straks de strijd
op de verschillende oorlogstooneelen
weder in een heviger stadium begint
te geraken, dan zal de Entente naar
krachtiger middelen moeten omzien
om den tegenstand des vijands te
breidelen en zijn ondergang te be
werken, dan tot dusver zoowel op
i
heen en weer tusschen de twee man
nen. „Waar biyft u nu met uw lap
werk, baron
„AchHij schudde het hoofd.
„AchIk had groot ongelyk, ik schaam
mij. Maar die grootsche prachtZie
Hij wees naar de eilandengroep,
die in de kromming van de rivier den
weg versperden. Daar splitste zich de
mijlen breede stroom en splitste zich
nog eens, wat heel goed was voor
water, maar niet zoo goed voor opeen
gepakt ys. De eilanden lagen met hun
hoekige inhammen in den bevroren
stroom en wierpen de ysschollen hoog
in de lucht. Maar ysschol stapelde
zich op ysschol, en verhief ztch uit
.'t water, glydend en knarsend en
klimmend, en nog altijd kwamen meer
ijsschotsen van achter aangezet, tot
ysheuvels en bergen over elkaar rol
den en krakend tusschen de boomen
ineenstortten.
„Dat is een plaats voor een ysdam,"
zei Jacob Welse. i„Geef den verre-
kyker Frona." Hij keek er lang, aan
houdend door. „De ysmassa groeit
aan, wordt breeder en hooger.
Eén ysschots op den juisten tijd en
de juiste plaats...."
militair als op economisch gebied
door haar werden gehanteerd. Dat
echter deze middelen, welke zij ook
zijn mogen, spoedig het beoogde doel
bereiken zullen, valt niet te veron
derstellen, en inmiddels is de duur, de
eindelooze duur van den bitteren krijg
voor beide partijen even vernielend,
waarbij het alleen nog maar de vraag
zijn kan, wie wel het eerste volko
men uitgeput zal zijn
Dat is het vooruitzicht hetwelk de
wereld zich geopend ziet in den tijd,
nu voor de tweede maal sedert de
volkeren-worsteling begon, het Kerst
feest zijn komst verkondigtnu voor
de tweede maal het in zijn diepe be-
teekenis zoo grootsche vrede feest
der christenheid, de wereld in rouw,
de volkeren verscheurd, het geluk en
de weivaart van millioenen schep
selen vernietigd wordt in een strijd
zoo groot van omvang en in zijn ge
volgen zoo belangrijk als geen enkele
in de historiebladen staat opge-
teekend.
Meer dan welke andere feestdagen
van het jaar, is Kersttijd, zijn de
Kerstdagen, het feest van het vredige
gezinsleven, van het huiselijk geluk,
van ouderen vreugde en kinderen
blijhartigheid. Nu de baren van den
wereldorkaan rondom ons bruisen,
doch niettemin ons land en onzeni
huiselijken haard nog spaarden, is er
voor ons volle aanleiding om, welke
ook de gevoelens zijn, die ons thans
in deze dagen beklemmen, met een
dankbaar gemoed te erkennen, het
vele waarvoor wij als volk, en waar
voor elk onzer als deel der volks
gemeenschap, persoonlijk, gespaard
zijn gebleven. Voorzeker is er geen
reden tot zorgelooze vreugde, maar
toch ook geen aanleiding tot mis
troostigheid en wanneer wij straks de
Kerstdagen vierend, de lichtjes ont
stoken zien en bij hun glans een
glans die zelfs van het kleinste boompje
opstraalt een Kerstlied aanheffen,
laat dit dan zijn in een ernstigen, maar
opgewekten toon. Doch laten wij
daarbij tevens een oogenblik onze ge
dachten wijden aan die millioenen
onzer medemenschen, die hun Kerst
tijd verweg van vrouw en kinderen,van
huis en haard in de eindelooze loopgra
ven moeten doorbrengen die deze da
gen wel naderbij zagen komen, maar
niet als weleer verhelderd in den
koesterenden glans van het vroolijke
Kerstboomlicht, en die wellicht mor
gen, ja heden reeds, hun tol'aan de
eeuwigheid betalen moeten.
Rechtbanken. Kerststemming.
Over onze rechtbanken wordt maar
weinig gesproken. Niemand stelt er
een eer met hen in aanraking te
„Maar de rivier valt!" riep Frona.
Het ys, dat eerst gelijk geweest
was met den oever, was er nu zes
voet beneden en baron Courbertin gaf
de hoogte aan met een stok.
„Onze man is daar nog, maar hy
beweegt zich niet."
„Het was helder dag en de zon
kwam op in het Noord-Oosten. Om
beuiten tuurden zy door den verre-
kyker over de rivier.
„Zie is het niet wonderlyk Cour
bertin wees naar het merkteeken, dat
hij gegeven had. Het water was weer
een voet gevallen. „Ach
Het is te erg, te erg! De ysdam;
er zal er geen zyn!"
Jacob Welse zag hem ernstig aan.
„AchZal er toch een komen
vroeg hij, weer hoop vattend.
Frona zag haar vader onderzoekend
aan.
„Dammen zyn niet altijd onschul
dig," zei hy met een korten lach.
„Het hangt er geheel van af, waar zy
zich vormen en waar je je toevallig
bevindt."
„Maar de rivierZie i Zy valtik
kan het voor mijn oogen zien."
(Wordt vervolgd.)
