WOENSDAG
32 DECEMBER
No* 301
53e Jaargang
1915 s-
ÜtgifBFirms f. VAN GE VELDE Ir., Kleine Mark! S3, Vlissingen. Tsleloan inters. K
VersÉjnt degelijks, oitiizenisrd sp Mn in gipsten erkende Cbrlsleiijke
Bericht
KAMEROVERZICHT.
FEUILLETON
Buiten de beschaafde
Wereld.
BINNENLAND
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 1.30
per drie maanden. Franco door het geheele rijk f 1.S0. Voor België 2.20
Voor overige landen der Post-Unle ƒ3.35 Afzonderlijke nummer» 3 cent
W
ADVERTENTIEPRIJS: Van I— 4 regel* 0.40 j voor Iedere regel meer eeni
Driemaal plaatsen wordt (weemaal berekend. Bg abonnement speciale prgt
Reclames 20 ct, per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen ct, per regel
De abonnés, in 't bezit eer.er ft Aftftg"lden bil levens- Wirfft gulden bg dood ft ft ft gulden bg verlies J f* ft gulden bg verlies 4 ft ft gulden bg verlies ft £*gulder. bg verlies
polis, zijn GRATIS verze- f 1911|| lange ongeschikt- ?1|| door l%|||| van een hand, van ||||B vaneen van eiken
kerd tegen ongelukken voor: W U heid tot werken S een ongeluk CvU U voet of oog een duim AUt# wgsvinger anderen vinger.
Jhw» ultReerhgen worden VERDUBBELD Indien da verzekerden, voorzien ven geldig plutsbew|s, een ongeluk bekomen op trein, boel of from. De oltkeerlng trariH gtwearbergd door de „Holt. Alg. Verrek. Bank" ie 5cftted&g
Met het oog op het
Kerstfeest zal de „Vlissing-
sche Courant" Zaterdag a.s. NIET
verschijnen.
Wg verzoeken H. H. Adver
teerders beleefd advertenfiën uiterlijk
Vrgdagmiddag 1 uur ons te doen
toekomen. De Uitgevers.
Zij die zich met
1 Januari op de
dagelijks verschijnende „VLIS
SINGSCHE COURANT" abon-
neeren, ontuangen de Courant
tot dien datum GRATIS.
Vergadering van Dinsdag.
Nogmaals lager onderwgs.
Een lang klaaglied van den heer
Koster voorop over de lichamelijke
opvoeding.
Speciaal hekelde hg den Neder-
landschen Bond van Lichamelgke
Opvoeding, die in alle opzichten is
mislukt. Oorspronkelijk bedoeld als
een centrale organisatie van alle
sportverenigingen in Nederland. De
bedoeling is nimmer bereiktde
bond is ten slotte niets anders dan
een combinatie van spelleiderscur
sussen, die het als haar taak stelt
kindercursussen te organiseeren. Het
geluk'e haar in 1914 vijf van deze
cursussen te doen plaats vinden. F.n
voor dat werk heeft de regeering
eenlge jaren achtereen een bedrag
van twintig duizend gulden aan sub
sidie beschikbaar gesteld.
De lichameiyke opvoeding is in
ons land een zeer geliefkoosd onder
werp. Niemand zal ontkennen dat de
bevordering ervan van het hoogste
belang is. Achtereenvolgende regee
ringen hebben de beteekenis ervan
ingezien doch zg begingen daarbq
een grooie fout, een byr>a onverge
felijke fout. Er werd een verband
gelegd tusschen de lichameiyke op
voeding en de militaire opleiding.
Art. 70 van de militiewet bevat de
bepaling omtrent het examen van
militaire voorgeoefendheid. De licha
melijke opvoeding ging ten slotte ge
heel en al in de richting van een op
leidingscursus voor dit diploma. Door
de dwaze eischen die aan het examen
worden gesteld, slaagde slechts een
zeer laag percentage, in 1914 slechts
17 van de examinandi. Dat
doodt de lust en doodt bovendien
de geheele actie voor lichamelijke
opvoeding. Door zeer velen werd
deze opvoeding slechts beschouwd
als een verkapt militair werkje. En
door J. Xv.
75.) —o—, (MniS TtrWeB.)
„Maar waarom zijn zij niet terug
gekomen vroeg zij met een zweem
van misnoegen in haar stem.
„Zij zeiden, dat zij eerst nog één
poging zouden wagen. Die Courber-
tin is een heethoofd, zaoals je weet."
„En vader doet niet voor hem on
der," sprak zij glimlachend. „Maar
was het niet beter, dat je andere
kleeren aantrok Er zyn nog genoeg
gingen in de tent."
„O, neen." Hij wierp zich naast
haar op den grond. „Het is warm in
de zon."
Een uur lang sloegen zij de twee
mannen gade, die niets meer dan
zWarte stippen waren in de verle
want zy hadden nu het midden der
rivier bereikt en zich tegelijk byna
een myi stroomopwaarts gewerkt,
frona volgde hen nauwlettend met
dat dit zeer velen weerhield zich aan
deze belangryke taak te wijden, weet
ieder, die zijn oor te luisteren legt
aan de kringen van de voorstanders.
De minister erkende gelukkig dat
dit verband niet gelukkig was en hg
was reeds bezig geweest aan de sa
menstelling van een centrale organi
satie van de sportverenigingen, ten
einde deze zelfstandig te doen werken
er. op die wijze het verband dat
In afhankelijkheid is ontaard met
het militaire opleidingssysieem wordt
doorgesneden. Intusschen zal de groote
fout zich nog lang doen gevoelen.
Misschien dat een samenwerking tus
schen school en sport, gelijk de heer
Koster wilde, eenlge verbetering zal
brengen.
Van de lichamelijke opvoeding naar
de kunsten en wetenschappen is een
reuzen-strp, dien alleen de Kamer
gemakkeiyk kan uitvoeren.
Velleden jaar werd deze afdeeling
vsrmeerdeid met 216 duizend gulden
en dit jaar nog eens met 21 mille
daarboven, niettegenstaande dit jaar
het eindbedrag van deze begrooting
met 17 ton steeg. Het gaf den heer
de Stuers aanleiding een boeipredicatie
te houden over de schrielheid van
de Nederlandsche regeering. Aan
allerlei scholen en cursussen worden
subsidies gegeven, doch op de kunst
wordt beknibbeld. Het is te begrijpen
dat de heer de Stuers er een andere
beoordeeling op nahoudt over de
beteekenis van de verschillende be-
.grootingsposten, doch erkend dient te
worden de minister deed dit ook
dat deze afdeeling extra-stiefmoe-
delijk bedeeld wordt. Maar wat het
zwaarste is, moet het zwaarste wegen.
AI is de kunst geen weelde ook
dat erkent de minister toch moet
ze nu even wachten tot beter tyden
zyn aangebroken. Dan zei de minister
weer herstel van de vroegere sommen
toe.
Op één punt wist de heer de Stuers
een verlaging voor te stellen. Hg
wilde de konir.kigke bibliotheek niet
langer beiasten met de documentatie
van de crisis. Hij rediculiseerde de
samenstelling der bekende en zeer
verdienstelqke boekjes, die door den
heer Schaper zeer terecht werden
verdedigd en door den minister in
bescherming werden genomen. Deze
documentatie zal voor den historie
schrijver van het grootste belang
worden. Het amendement werd met
49 tegen 9 stemmen verworpen.
Nadat hiermede de begrooting was
afgehandeld en goedgekeurd, ver
scheen de Minister van landbouw in
de arena. Uit zyn begrooting is éen
der belangrijkste kwesties reeds uitge
schakeld nl. de besprekingen der eco
nomische maatregelen. Bleven over
tal van bqzondere aangelegenheden.
Het onderwijs op landbouwgebied
den verrekyker, ofschoon zij dikwijls
achter de iljsheuvels aan het oog ont
trokken waren.
„Het was niet mooi van hen,"hoorde
zij St. Vincent klagen, „om te zeg
gen, dat zij slechts gingen, om nog
een laatste poging te doen. Anders
zou ik niet teruggexeerd zyn. Toch
kunnen zij het niet doen absoluut
onmogelijk."
„JaNeenJa 1 Zij keeren te
rug," sprak zy. „Maar luister 1 Wat is
dat?"
Een dof gerommel, ais verre don
der, steeg op uit het midden van het
ys. Zy sprong op. „Gregory, de rivier
zal toch niet losraken 1"
„Neen, neenzeker niet. Zie, het
is al voorbij." Het geluld, dat van
boven was gekomen, was stroomop
waarts weggestorven.
„Maar daarl Luister 1"
Weer een gerommel, luider en on
heilspellender dan het eerste, verhief
zich en deed de roodborstjes en eek
horens zwijgen. Toen het tegenover
hen was, klonk het als een spoor
trein, die in de verte over een via
duct reed. Een derde gerommel dat
op een geloei geleek en langer duur-
laat volgens den heer Teenstra veel te
wenschen over. De Minister ziet dat
gelukkig in en zal zyn best doen om
spoedig afdoende verbeteringen aan
te brengen.
Over de rgks landbouw-scholen in
Wageningen werden harde noten ge
kraakt. De minister heeft reeds een
grondige reorganisatie toegezegd,
maar wanneer deze zal plaats hebben
weten wy niet. Er zal natuurlijk spoed
gemaakt worden, waarby ook de sala
risregeling van de leeraren zal worden
herzien.
Bij éen der artikelen had de inter-
pel atie van den heer Teenstra over het
mond- en klauwzeer piaats.Deze inter
pellatie bepaalde zich tot deze kwes
tie, het onverbiddelijk doorzetten van
het afmaak-systeem heeft niet geleid
tot het gewenschie resultaat. De oor
zaken daarvan waren vele. De noodige
pasteuriseer-inrichtingen voor de af
valproducten ontbreken hier en daar
de medewerking van de belangheb
bende schoot te kort, maar de voor
naamste oorzaak is gelegen in het
feit dat in België en Duitschland geen
scherpe maatregelen worden genomen.
Voor de bestrijding zoolang dat het
geval is, zal het stelsel hjer mislukken.
De meerderheid van de boeren is
tegen het afmaakstelsel. De vraag is
echter of de Minister van meening
is, dat in 1916 het afmaakstelsel zoo
danig resultaat zal opleveren, dat het
aanial ziektegevallen aanmerkelijk
minder is. En een tweede vraag is
of het belang zoo groot is dat het
acht millioen waard is. De boeren
zelf laten betalen Maar hoe
De Minister r. eent dat slechts de
keuze openstaat tusschen afmaken of
niets doen. Dat is de ervaring sinds
1912. De smetstoffen moeten worden
uitgeroeid. Dat heeft geleid tot het
systeem. Laat men dit varen, dan zal
er straks toch weer om gevraagd
worden. Gebrek aan medewerking is
een ongelukkig ding, maat dit zal
beteren, indien de resultaten komen.
De strijd moet internationaal geschie
den. Overwogen wordt de be'angheb-
benden zelf ook te laten bydragen in
de kosten.
Door het antwoord van den Mi
nister niet tevreden gesteld diende
de heer Teenstra met den heer de
Wykersloot een motie in om de Kamer
te doen uitspreken, dat het afmaak-
systeem thans geen verdere aanbe
veling verdient.
Daarover gaan wg morgen verder.
Avondvergadering.
Financiën. In den aanvang een vrq
scherpe aanval van de commissie van
rapporteurs. By nota van wyziglng
had de minister voorgesteld dat de
Staat zich garant zou stellen voor de
helft van het eventueele verlies dat
door de Centrale Middenstandscre-
dietbank geleden kan worden bg de
de, begon boven en ging voorby.
„O, waarom haasten zij zich niet
De twee zwarte kleine gedaanten
waren stil blijven staanzy waren
zeker aan 't beraadslagen. Zy richtte
den verrekijker haastig van het bo
veneind naar het benedeneind der
rivier. Ofschoon zich weer een ge
rommel deed hosren, kon zy geen
beweging in de ijsvlakte bespeuren.
Het ijs lag stil en onbewegeiyk. De
roodborstjes hervatten hun gezang en
de eekhorentjes hun vlugge bewe
gingen.
„Vrees niet, Frona." St. Vincent
legde zijn arm beschermend om haar
heen. „Als er eenig gevaar is, weten
zij het beter dan wy, en zg zullen het
kalm aandoen."
„Ik heb nooit y'sgang in een groote
rivier gezien," bekende zy, en zij
dwong zich geduldig te wachten.
Sporadisch verhief zich het gerom
mel en stierf weer weg, maar er
waren geen andere leekenen, dat het j
ys brak en langzamerhand werkten
de twee mannen zich aan wal, echter
niet zonder veelvuldige onderdompe
lingen. Het water stroomde langs hen
neer en zy rilden en huiverden, toen
verstrekking van credieten aan het
bureau voor In- en verkoop van dia
mant. Het meest had de boosheid
van de commissie opgewekt het feit,
dat de Minister geen voldoende in
lichtingen heeft verstrekt. Bij art 41
zal deze aangelegenheid nog worden
beslecht.
Intusschen werd weer van alle zijden
salarisverbetering bepleit. Het is wel
opmerkeiyk dat de Kamerleden maar
blijven volhouden met salarisverhoo-
gingen te vragen, terwijl toch vooruit
bekend is dat geen minister daarover
kan denken.
Het wordt meer dan tijd dat eens
op andere wijze daarin wordt voorzien.
Het denkbeeld is wel eens over
wogen om een commissie in te stel
len die geregeld van advies zal die
nen en naar uniformiteit zal streven.
Toevallig kwam ons ter oore wat de
telefonisten deden voor wie in een
vorige avondvergadering is gepleit.
Eén van hen trok de stoute schoenen
aan en ging naar het Kamergebouw,
waar zij achtereenvolgens verschil
lende Kamerleden wist te spreken te
krqgen, die zy kon bewerken. Op
die wijze waren plotseling zeer vele
leden ingelicht en kwam in de Kamer
van alle zijden hulp opdagen.
't Is nu wel een krachtige wyze
van doen en misschien vinden de
Kamerleden het een goede methode,
maar wie buiten het geheel staat ziet
toch dat het niet aangaat dat op deze
wyze de salarissen voor de ambte
naren in de Kamer ter sprake worden
gebracht.
Er zal naar uniformiteit dienen ge
streefd te worden. Dat lijkt moeilij
ker dan het is, indien men eindelqk
eens de consequentie aandurft en niet
aarzelt daar, waar door jarenlange
eenzydige opvoering een onevenredig
heid is ontstaan, die tot onblliykheid
leidde doch nu herhaaldeiyk wordt
aangegrepen als vastheid om
nog meer onbillijkheden te begaan.
Deze ontboezeming moet ons van
het hart nu by alle begrootingen
hetzelfde liedje wordt afgedraaid en
veel tijd wordt verknoeid die waariyk
beter besteed kan worden.
Fort te Vlissingen.
De minister van Oorlog deelt naar
aanleiding van het Verslag nopens de
begrooting van het Fonds voor de
Kustverdediging mede, dat de redenen
die geleid hebben tot het besluit, een
fort bij Vlissingen te bouwen, nog
onverzwakt bestaan.
Met den bouw van het fort wordt
voortgegaan.
Uit den aard der zaak wordt daarby
rekening gehouden met hetgeen om
trent de in den huidigen oorlog ver
kregen ervaring bekend is geworden.
zg op den oever kwamen.
„Eindeiyk!" Frona had beide han
den haars vaders in de hare. „Ik dacht,
dat u nooit terug kwam."
„Kom, kom. Maak maar vlug het
eten klaar. Jacob Welse lachte. „Er
was geen gevaar."
„Maar wat was het?"
„Stewarts Rivier is losgeraakt en
zendt haar ys naar beneden onder
het Yukon Ijs. Wy konden het dui
delijk onder ons hooren knarsen."
„Ach 1 En het was verschrikkeiyk I
verschrikkeiykriep de baron." En
die arme, arme man, wij kunnen hem
niet redden
„Ja, dat kunnen wg wel. Na het
eten zullen wij het nog eens met de
honden probeeren. Haast je wat,
Frona."
Maar de honden waren een mis
lukking. Jacob Welse zocht er de
verstandigste uit als de leiders en
met pakken levensmiddelen dreef hy
hen van den oever. Zy konden niet
begrijpen wat er van hen geëischt
werd. Telkens als zij trachtten terug
te keeren, werden zij teruggedreven
met stokken en aardkluiten en ver-
wenschingen. Dit bracht hen slechts
Tweede Kamer verkiezing.
Voor de verkiezing van een lid van
de Tweede Kamer, vacature van Nis
pen, voor het district Nijmegen, zyn
gisteren officieel candidaat gesteld de
heeren mr. M. J. C. M. Kolkman,
R.-K., te 's-Gravenhage, en L. M.
Hermans, S.D.A.P., te Arnhem.
De invrijheidstelling van den heer
J. C. Schröder.
Gisteravond omstreeks half acht
kreeg de heer J. C. Schroder in het
Huis van Bewaring te Amsterdam be
zoek van den substituut-officier van
justitie, mr. Jorissen, die hem mede
deelde, dat de rechtbank, naar aan
leiding van het verzoekschrift jl. Vry-
dagmorgen door de advocaten mr. J.
Kappeyne van de Coppelo en mr. L.
van Gigch Jr. ingediend, besloten had
hem uit de preventieve hechtenis te
ontslaan.
Dientengevolge kon de heer J. C.
Schröder onmiddeiiq'k het Huis van
Bewaring verlaten.
Er werd een taxi gerequireerd,
waarmede hy zich naar zyn woning
spoedde.
De „Telegraaf" schqft naar aanlei
ding hiervan
Iedere lezer en lezeres van ons blad
zal zich de vreugde wel kunnen voor
stellen, waarmede de heer Schröder
door zyn echtgenoote en de kinderen
ontvangen werd. Wij zullen niet trach
ten deze ontmoeting te beschrijven.
Als een loopend vuur ging het be
richt van de goede tijding door Am
sterdam. In de koffiehuizen, in de
schouwburgen, overal werd het blijde
nieuws met gejubel ontvangen.
Onmiddellijk werd de woning van
den heer J. C. Schröder door vrienden,
bekenden en belangstellenden bele
gerd. De telefoon stond niet stil. Bloe
men werden aangedragen. Er heersch-
te feeststemming na de vele dagen van
spanning en bange verwachting.
Ook in de bureaux van ons dagblad
werden we tot diep in den nacht van
alle zyden opgescheld en door alle
belangstellenden gelukgewenscht met
de invrijheidstelling van den heer J.
C. Schröder.
Aan de „Nieuwe Ct." wordt nog
uit Amsterdam gemeld
Te half acht werd de poort van het
huis van bewaring wederom geopend
en een heer met een koffertje in de
eene en een zakje in de andere hand,
riep den chauffeur toe. „Naar Wees-
perzyde 17".
Daar aangekomen vloog de heer
Schröder ds stoep op en nut luide
vreugdestem kondigde de echtgenoot
en vader zqn behouden terugkomst
aan.
Spoedig verspreidde de mare zich
door Amsterdam en vele rytuigen en
te meer in de war en zy verbraken
de rij en hieven hun natte, koude
pooten op en huilden erbarmeiyk naar
den oever.
„Als zy het slechts eens konden
doen, zouden zij het begrypen, en
dan zou het gaan zoo precies als de
klok. Ach 1 Vooruit 1 Toe dan Miriam 1
Vooruit 1 De moeiiykheid is om den
eersten er over te krggen."
Jacob Welse slaagde er eindeiyk
in, om Miriam, aanvoerder van Fro-
na's span honden, 't spoor te laten
nemen, dat hij en de baron hadden
achtergelaten. De hond ging dapper
voort, giydend, plassend, plassend
en soms zwemmendmaar toen hy
aan het verste punt was gekomen,
zat hij hulpeloos terneer. Even later
kwam hy in schulnsche richting terug
naar den oever, en landde op het
verlaten eiland Noordeiyk van het
hunne; en een uur later kwam hij
het kamp ingedraafd, zonder een zak
levensmiddelen. Toen schenen de
twee andere honden, die ook waren
teruggekeerd, overeengekomen te zyn,
elkanders last te verslindenhierna
werd de poging opgegeven en zy
werden binnengeroepen.
(Wordt vervolgd.)
