DINSDAG
Kieuwjaais-Advarteiitiën,
AlgemaenanHieuwjaarsweBsch
kameroverzicht.
FEUILLETON
Buiten de beschaafde
Wereld.
BINNENLAND
No. 300
1915 s—
VLISSINGSCHE COURANT
'ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 1.30
per drie maanden. Franco door het geheele rijk f 1.50. Voor België 2.20
Voor overige landen der Posi-Unie 3.35 Afzonderlijke nummers 3 cent
lp?3Firn f. VüH Bi VELDE Ir., lieine Markt 58, Viissingsn. ïelefooR Inters. IS
li
ADVERTENTIEPRIJSVan 1—4 regels 0.40 j voor iedere regsi meer 10 cec^
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. 8f abonnement speciale pr$s
Reclames 20 ct. per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen S ci. per regel
Miin! dagslijks, oitpioM 99 lüisg n slgisiiB erkends Ehristilijie icsitdsgis
De abonnés, in't bezit eener C| {fljTA gulden bij levens- fj Ff #1 gulden bij dood AA ft gulden by verlies 4 gulden bij verlies g% gulden by verlies ft ^gulden by verlies
polls, zijn GRATIS verze- 1\ |g I lange ongeschikt- >"g| g door >11111 van een hand, |r||| van Blggl vaneen M van eiken
kerd tegen ongelukken voor: uUwV heid tot werken I VU een ongeluk OUv voet of oog lwu een duim J.'iJ wijsvinger S4%3, anderen vinger.
9sza oitkeerlngen worden VERDUBBELD Indien de verzekerden, voorzien vin geldig plaatsbewgi, eau ongalok bekomen op trein, boot ol tram, Da oltkoerlng wordt gewaarborgd door do „Kolt. (tig. Verzak. Bank" te Sebiedaw
Zij die zich met
1 Januari op de
dagelijks verschijnende „VLIS
SINGSCHE COURftNT" abon-
neeren, ontvangen de Courant
tot dien datum GRATIS.
ATTENTIES
In het nummer der„VLISSlNGSCHE
COURANT", dat Vrijdag 31 De
cember 1915 zal verschijnen, wordt
weder de gelegenheid opengesteld tot
het plaatsen van
tegen den prijs van 25 CENTS
mils de 5 regels niet te boven gaande
voor eiken regel meer wordt 5
CENTS berekend.
Onder den
van den volgenden inhoud:
.Ter gelegenheid tan het Nieuwjaar wordt
door onderga teekenden aan Vrienden, Be
kenden en Begunitigere HEIL, ZEGEN en
VOORSPOED toegewenscht"
is de prijs per naam met adres
10 cents.
Voor spoedige toezending van Ad-
vertentiën en Namen houden zich
aanbevolen
DE UITGEVERS.
Vergadering van Maandag.
Van de discussie over het lager
onderwijs is het pikante geheel en al
af, sedert de voornaamste strijdvraag,
de tegenstelling tusschen openbaar
en bijzonder onderwijs, uit het debat
is uitgeschakeld en een voorwerp
werd van studie en overleg eener
staatscommissie. Tot zoolang de strijd
niet beslecht is, legt de Kamer zich
een begrijpelijke en te waardeeren
stilzwijgendheid op.
Een tweede voornaam punt bij deze
afdeeling waarover nog al eens een
•warme discussie viel, is eveneens van
de baan. 't Is de salarisregeling. Bij
de algemeene beschouwingen is deze
netelige kwestie reeds afgedaan. Het
kostte verschillende sprekers nogal
moeite beide aangelegenheden te laten
rusten. Zij roerden ze gaarne even
door J. L.
74.) —o— (Naintk Tertóden.)
Frona en St. Vincent lachten en
predikten hem het evangelie van ge
duld, maat hij bleef mopperen en
verwenschen, altijd op een vrij be
schaafde manier, tot hij in de rede
werd gevallen door Jacob Welse.
„Zie, Courbertin i Ginds, Zuidelijk
van die steile rots. Kun je er iets uit
opmaken? Beweegt het?"
„Ja een hond."
„Het beweegt zich te langzaam voor
een hond. Frona, haai den verrekijker
eens."
Courbertin en St. Vincent sprongen
beiden op, maar de laatste wist de
plaats, en kwam in triomf terug. Ja
cob Welse bracht den binocle voor
de oogen en tuurde over de rivier.
Het was ruim een mijl van het eiland
naar den tegenovergestelden oever,
en de zonneschittering op het ijs
aan, doch juist met dat even aanroe
ren toonden zij aan hoe deze de be
langrijkste elementen van de discussie
waren en zijn. Zoo kon de heer
Juten het niet nalaten om de salaris
sen te vergelijken met die van andere
ambtenarenen kon de heer 0;to den
lust niet bedwingen om te zeggen
wat hij wel van de bevredigingscom
missie verwachtte. Geen bevrediging
vreesde hij, maar wel een grondige
technische herziening van de verhou
ding van het rijk tegenover het onder
wijs. Deze afgevaardigde betreurde
het dai de minister èn door de tijds
omstandigheden èn door de instelling
van de bevredigingscommissie, feite
lijk belet wordt om een krachtig be
leid te voeren op onderwijsgebied.
Intusschen deed bij reeds veelhij
verbeterde de salarissen van de lee-
rarr n aan de rijksleerscholen, verhoog
de hij de toelage aan de kweekelin-
gen van de rijkskweekscholen en
trachtte hij coor het verstrekken van
wandplaten de beiangste'ling voor
indië op onze scholen te vergrooten.
Daarnaast wilde de heer Otto op de
kweekscholen Indische leergangen
geopend zien.
In den heer Otto vond de lichame
lijke opvoeding een krachtig verdedi
ger. De instelling van een centraal
instituut voor deze opvoeding achtte
hij van veel gewicht en daarvoor
vroeg hij den steun der regeeting.
Het aantal sprekers was legiohet
aantal onderwerpen zeer gering en
de variatie daarin ontbrak. Oude
stokpaardjes werden beredende in
stelling van een afzonderlijk depart,
van onderwijs is een geliefkoosd on
derwerp o. a. van den heer Ter Laan.
Men meent dan dat de algemeene
zorg voor het onderwijs dooi een
dergelijke instelling zal worden ver
groot.
De ontruiming van de schoolge
bouwen, die thar.s nog steeds door
de militairen bezet gehouden worden,
kan zoo zoetjes aan wel eens plaats
hebben. Er is nu toch waarlijk tijd
genoeg geweest om voor onderdak
te zorgen. Aldus het klaaglied van
vele sprekers.
Een punt van iets meer belang
werd door den heer de Geer aange
roerd. Het gold da kwestie van het
ontslag aan onderwijzers. De lager
onderwijs-wet heeft de rechtspositie
van den onderwijzer zoo solide ge
vestigd, dat de gemeenteraden alleen
dan tot ongevraagd ontslag kunnen
overgaan wanneer de ongeschiktheid
voor het werk is gebleken. Het is het
gemeentebestuur van den Haag on
mogelijk voor zijn onderwijzers de
zelfde bepaling vast te stellen die
het voor al zijn ambtenaren vaststelde,
n.i. dat zij op een bepaalden leeftijd
den dienst moeten verlalen.
De Schiedamsche afgevaardigde
maakte het niet gemakkelijker.
„Het is een man." Hi) gaf den ver
rekijker aan den baron en tuurde met
het blo a te oog. „Er is iets niet in
orde."
„Hij kruiptriep de baron uit.
„De man kruipt op handen en knie-
en i Zie Zie Hij gaf den kijker be
vend in Frona's handen.
Ais men zoo ingespannen tuurde
over de uitgestrekte, schitterende
vlakte, was het moeilijk een donker
voorwerp van die grootte te onder
schelden, vooral als het vaag afstak
tegen een even donkeren achtergrond
van kreupeibosch en aarde. Maar
Frona kon den man toch duidelijk
zienen toen zij aan de inspanning
gewoon raakte, kon zij elke beweging
onderscheiden, vooral toen hij bij een
door den wind gevelden pijnboom
kwam. Zij spande haar oogen nog
meer in. Tweemaal, na een kwellende
poging, kruipend en zich wringend,
trachtte hij den dikken stam te berei
ken, doch tevergeefs, en bij de derde
poging, na oneindige inspanning, be
reikte hij hem slechts, om hulpeloos
voorover op zijn gezicht te vallen in
het verwarde hakhout.
wees er op dat een dergelijke bepa
ling juist voor de onderwijzers zoo
veel te gemakkelijker kan worden
gesteld, waar hier een hooger college
steeds zijn goedkeuring aan ieder
ontslag zal kunnen weigeren. Het
gevaar voor willekeur is daarmede
uitgesloten. Hij zou dus willen dat de
wet een algemeene richtsnoer voor de
bepalingen die gemaakt mogen war
den, aangaf en dat het de gemeente
raden vrij zou staan binnen die perken
zelf een verordening te maken. Dan
was ook de kwestie van hel ontslag
aan de gehuwde onderwijzeres van de
baan en kon iedire gemeenteraad
daartegenover zijn eigen standpunt
innemèn. In dienzelfden geest spraken
de heeren Rutgeis, v, d. Molen en van
Wijnbergen.
Deze laatste maakte er den minister
een verwijt van, dat hij wel vaak
zegt zeer sympathiek ie slaan tegen
over het bijzonder onderwijs en reeds
twintig jaar geleden het goed recht
daarvan verdedigd te hebben, doch
dat hij in de praktijk voor dat onder
wijs niet veel doet
Een oogenblik leidde deze opmer
king tot verlevendiging van het debat,
omdat de heer Ke elaar den spreker
interrumpeerde. Het is echter merk
waardig hoe de oude stryd telkens
oplaait en met moeite het deksel op
den doofpot kan worden gehouden.
Voor het denkbeeld van den heer
de Geer gevoelde noch de heer Kete
laar noch de minister veelZij vinden
dat de gemeenteraad de beperkende
bepalingen niet moet kunnen maken
omdat de kwestie van het pensioen
hierbij betrokken ia. Bij de vraag van
het ontslag aan de gehuwde onder
wijzeres komen bovendien sociaal-
ethische en politieke overwegingen
in het geding, wat tot gevolg zou
hebben, dat de gemeenteraden veel
te veel in opvatting zouden verschil
len. Ieder concreet geval moet op
zich zelf worden beschouwd.
Met kracht kwam de minister op
tegen het verwijt van den heer van
Wijnbergen, omdat dit zonder eenig
bewijs werd geuit. Later bleek dat de
afgevaardigde meer op het middel
baar onderwijs doelde.
Avondvergadering.
Posterijen en telegrafie, een gelief
koosd onderwerp voor vele leden en
een onderwerp dat zoovele kleine
puntjes biedt dat ieder lid wel wat
van zijn gading kan vinden. Salaris-
regelingen zijn er velevoor de tele
fonisten pleitten verschillende leden
gelijkstelling met de telegrafisten
voor die jonge dames klopt veler hart
heel warm. Doch ook voor andere
categorien van beambten werd ge
pleit het zou te ver gaan ze allen
op te noemen. Bovendien wij weten
toch dat de Minister zal verklaren
„Het is een man." Ze reikte den
kijker over aan St. Vincent. „En hij
kiuipt,maar is heel zwak. Hij viel
zooeven aan dezen kant van den
boom."
„Beweegt hij zich vroeg Jacob
Welse, en toen St. Vincent ontken
nend het hoofd schudde, haalde hij
zijn geweer uit zijn tent.
Hij loste zes schoten in de lucht,
onmiddellijk na elkaar.
„Hij beweegt zich De correspon
dent voigde hem nauwkeurig. „Hij
kruipt naar den oever. Ah 1.... Neen
een oogenblikJa Hij ligt op den
grond en steekt zijn hoed, of iets
anders, op een stok omhoog. Hij
zwaait ermee." (Jacob Welse loste
nog zes schoten.) „Hij wuift weer.
Nu heeft hij den stok laten vallen en
ligt heel stil."
Alle drie keken Jacob Weise vra
gend aan.
Hij haalde de schouders op. „Hoe
zou ik het weten Een blanke of een
Indiaanwaarschijnlijk uitputting, of
anders is hy gewond
„Maar hij- is misschien stervende",
pleitte Frona, alsof haar vader, die
de meeste dingen gedaan had, alle
met het op 's lands schatkist, niets te
kunnen inwilligen.
Als goed ingenieur verdedigde de
heer de Muralt de noodzakelijkheid
om de leiding van de groote tele
graafkantoren meer in technische han
den te brengen. In hoeverre dan het
technische administratieve gedeelte
dan tot zqn recht zal komen weten
wij niet.
Meer telefoonkantoren ten platte-
lande is een eisch van verkeer. Te
recht sprak de heer van Nispen tot
Sevenaar den wensch uit, dat de
minister de oprichting zal bevorderen,
een wensch, dien de minister stellig
ten harte nemen zal.
Beperking van Zondagsdienst, ver
korting van den tijd van openstelling
werden door de heeren van Vliet en
Bichon van IJssel monde bepleit. Van
beide zal wei niets komen.
Nog vele kleinere punten zouden
wij kunnen opsommen, doch zij waren
van nog minder belang. Vermeiden
wij nog alleen dat de heer de |ong
er bij voorbaat tegen op kwam dat
de portverhooglng zou worden aan
gegrepen om meer geld te krijgen
uit dezen dienst. Liever wenscht hij
de boxes-huurprqzen verhoogd te zien.
Deze afgevaardigde wilde een speciale
Zondag zegel om den Zondagsdienst
te beperken.
Landbouwvarloven.
Aan niet beroepsmilitairen, die
hoofd of leider zijn van een land
bouwbedrijf of die als zoodanig fun-
geeren, kan met inachtneming van
de grens van toelaatbare verloven
door campagnies- (eskadrons, balterij
fort. detachements) kommandanten
verlof worden verleend, waarvan de
duur naar noodzakelijke behoefte
hoogstens 24 dagen mag bedragen.
Vredeskansen.
De vredeskansen beteren er niet op
meent „de Standaard".
Vooral de officieele parlementaire
verklaringen bevestigen nu steeds
meer het ook onzerzijds geopperd
vermoeden, dat uitstel de conditiën
van den vrede verzwaren zal.
Uit wat men zoo opvangt, mag toch
afgeleid, dat, werd op dit oogenblik
het aanbod van vrede aanvaard, de
te brengen offers niet onoverkomelijk
zouden zijn. België schijnt van zijn
herstel vrij zeker te zijn, al is 't onder
pandgift. Frankrijk heeit veel kans om
zonder al te zeei gescheurde kleeren
er af te komen. Annexatie van Polen
blijkt wel niet bedoeld te zijn. Bijbe
taald zou er zeker moeten worden,
maar zelfs hierop zou het herstel van
den vrede niet behoeven af te stuiten.
Hoofdzaak zou zijn en blijven de open
dingen kon doen.
„Wij kunnen niets doen."
„Ach VerschrikkelijkVerschrik
kelijk De baror. wrong zijn handen.
Voor onze eigen oogen en wij kun
nen niets doen! Neen!" riep hij uit,
met een plotseling besluit, „het za!
niet gebeuren ik ga het ijs over I"
Hij zou onmiddellijk den hoogen
oever zijn afgevlogen, als Jacob
Welse hem niet bij den arm had ge
grepen. „Niet zoo haastig, baron. Blijf
kalm."
„Maar
„Maar niets. Heeft de man voed
sel, of medicijnen, of iets anders
noodig? Wacht een oogenblik. Wij
zullen het samen probeeren."
„Ik ben ook van da parlij," zei St.
Vincent dadeiyk en Frona's oogen
schitterden.
Terwijl zij een pakje levensmidde
len klaarmaakte in de tent, voorzagen
de mannen zich van zestig of zeven
tig voet sterk touw. Jacob Welse en
St. Vincent bonden zich elk aan één
eind en de baron in het midden. Hij
eischte het pakje levensmiddelen als
zijn deel op en bevestigde het met
een riem over zijn breede schouders.
zee en de zekerheid voor de neulralen.
Engeland zou van zijn over invloed,
ais we 't zoo noemen mogen, iets
moeten prijsgeven. Het Britannia rule
the waves zou in te perken zijn.
Maar ook al viel dit hard, 't zou
kunnen. Gibbon heeft in zijn „Decline
and tail of the Roman empire" er
bijtijds zijn volk op voorbereid.
En toch schijnt men er nog altoos
de voorkeur aan te geven, om 't lie
ver op 't uiterste te laten aankomen.
Zonder weerga ongelukkig slaan nog
op dit eigen oogenblik de geallieerden
er aan toe. Op alle punt delfden ze
het onderspit. Wie aan een noodlot
gelooft, zou zeggen dat een fataliteit
hun ten doem werd. Toch rekenen
ze nog altijd op hun overmacht in
menschenmassa, op hun vrijen toe
voer uit alle oord en op hun ruime
geldmiddelen. Zoo komt men keer
op keer bijeen en houdt vergaderingen
en telegrafeert en zendt boden rond en
wisselt in de Kabinetten. Kortom, geen
middel laat men onbeproefd om een
keer in den gang van zaken te bren
gen. Doch komt die niet, dan zal
men, is 't weer een half jaar verder,
voor steeds ongunstiger conditie ko
men te staan.
Van kwartaal tot kwartaal toch kan
men wel zeggen, dat de vredescon-
ditiën voor wie ten slotte zich te voe
gen zal hebben,verslechteren. Beide èn
wat de landsgrenzen aangaat èn wat
raakt de beurs.
Pensioenen.
He! bestuur der Pensioen Vereeni-
ging van Burgerlijke ambtenaren heeft
aan den minister van financiën twee
adressen verzondeneen betreffende
opneming van een of meer lagere
ambtenaren in Staatscommissie tot
vereenvoudiging en verbetering der
bestaande pensioenwetten en een met
verzoek het toekennen van een tijde
lijks verhooging met 20 pet. van de
bestaande weduwen en weezenpensi-
oenen.
Een rijke gemoente.
Als een bewijs van de gunstige
financieele positie, waarin Kampen
verkeert kan dienen dat de traktemen
ten en loonen van bijna alle ambte
naren en werklieden zqn verhoogd,
wat ongeveer f 20.000 per jaar kost,
terwijl toch geen Hoofdelijke Omslag
of opcenten op de personeele belas
ting behoeven geheven te worden. De
eenige belasting bestaat in 30 opcen
ten op de hoofdsom der gebouwde
en 10 op die der ongebouwde eigen
dommen.
Het is om jaloersch te worden!
Vermoedelijke poging tot smokkelen
ontdekt.
Bij het laden van de op België
varende stoomboot „Union I", liggen-
Frona sloeg hun vorderingen van den
oever gade. De eerste honderd meter
waren gemakkelijk genoeg, maar zij
merkte dadelijk de verandering, toen
zij de grens van het tamelijk stevige
oeverys voorby waren. Haar vader
had krachtig de leiding op zich ge
nomen, voor zich en aan de kanten
steeds met z'n stokjvoelend en telkens
van richting veranderend.
St. Vincent, geheel achter aan de
geslrekte Ifjn, was de eerste, die er
doorhing, maar hij viel zoo, dat zqn
lange stok dwars over de opening op
het qs bleef lusten. Zyn hoofd ging
onder, ofschoon de stroom sterk zoog
en de twee mannen trokken er hem
na een flinken ruk uit.
Frona zag hen een minuut lang
samen beraadslagen met veel wyzen
en gesticulieren van den kant van
den baron en toen zag zij St. Vincent
zich van het touw losmaken en naar
den oever terugkeeren.
„Br-r-r," hy huiverde, toen hy den
wal op naar haar toekwam. „Het is
onmogeiyk."
(Wordt vervolgd.)