WOENSDAG
No. 389
53e
1915
UigaveFirma F. Vil DE VELDE Ir., Kisina Markt 58, Vlissingen. Isleioss inisrc. 13
fifsebijii dsgalijks, sitciiasdird sp hm es siguMio irieiÉ Ohristalijii iiiiütgü
KAMEROVERZICHT-
FEUiLLETON
Buiten de beschaafde
Wereld.
BINNENLAND
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ1.30
per drie maanden. Franco door het geheele rijk f Ï.50. Voor België 2.20
Voor overige 'anden der Post-Unie f 3.3S Afzonderlijke nummers 3 cent
ADVERTENTIEPRIJS; Van 1—4 re*el* 0.4© j voor iedere regel meer 10 cent
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Bf abonnement ipeeiaie prg*
Reclames 2® ct. per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen 8 et per rege!
De abonnés, in't bezit eener QffcACIgu'den bij levens- gulden bij dood afj| jfjgulden bij verlies f*t% gulden bij verlies Jg gulden bij verlies gulden b3 verlies
polis, zijn ORATIS verze- aj 81111 lange ongeschikt- 1door "€|S|i van een hand, a 3 van B 18van een -r Ti van eüsen
kerd tegen ongelukken voor: UP U VJ? heid tot werken t vyj een ongeluk vllv voet of oog een duim JlVtJ? wijsvinger anderen vinger.
9us ultkeerlngen worden VgRRüBBEtD Indien de verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewge, een ongeluk bekomen op trein, boot st tram. Da ultkacring wordt gewaarborgd door de „Holl, Aig, Verzak. Senk" te ScMtataA
Vergadering van Dinsdagavond.
Was het eerst de plotselinge onge
steldheid van minister Pleyte die ons
een gedwongen rust bracht, thans
doemde het langdurige comité-gene
raal tot niets doen. Na bijna vijf da
gen rust was het wéér een nieuwig
heid op de tribune te kunnen plaats
nemen. De discussie over de justitie
begrooting die zes dagen geleden
werd afgebroken, ging ongestoord
voort, al laat op die wijze de conti
nuïteit wel wat ie wenschen over.
Al dadelijk echter was de Kamer
weer in het werk en was het niet
zoo'n oude kost geweest, stellig had
den wij ons ook met lust tot luisteren
gezet. De kwestie van de lijkverbran
ding en in verband daarmede de be
grafeniswet is nu niet het meest op-
wekkendste onderwerp om een nieuwe
periode na een vacantie te beginnen.
Verleden week putte de heer Beu-
mer het onderwerp uit en het is slechts
te danken aan den langen termijn die
er sinds die behandeling veiloopen
is, dat de heer van Wijnbergen eenige
aandacht vond voor een gelijksoortig en
gelijknamig debat. Ook naar het oor
deel van dezen afgevaardigde vor.d
een gereglementeerde en gesanction-
neerda wets ontduiking plaats te Wes-
terveli 't Wil ons helaas nieiduide-
lijk worden. Wanneer de Hooge Raad
van rechtsvervolging doet ontslaan, is
geen verandering krachtens hetzelfde
feit meer te wachtenergo kan men
gerust zijn gang gaan, want straf is
niet te duchten. Wat kan een minis
ter dan anders doen dan trachten
eventueele slechie gevolgen weg te
nemen en te reglamenteeren wat door
het arrest is noodig geworden
Aldus is ook het standpunt van den
minister, die dit nogmaals uiteenzette,
gelijk hij dat ook ten aanzien van an
dere punten deed. De heer Kleere-
koper voerde de perscensuur-kwestie
aan, de Tielsche Courant en even de
zaak Schröler. In het laatste geval
zag hij een preventieve censuur die
niet in overeenstemming was met een
breede opvatting van de persvrijheid
gelijk die in ons land pleegt gehul
digd .te worden. Het standpunt van
den minister is voldoende bekend. In
theorie is hij het eens met den afge
vaardigde dat hij kan niet ingrijpen
waar het recht zijn afgebakend verloop
moet hebben.
De kwestie van het total isator-ver-
bod komt geregeld op het tapijt, zooals
vroeger de vrijheid van dit spel ge
regeld een onderwerp van discussie
uitmaakte. Het belang van de paar
denfokkerij staat volgens velen op het
spel. De prikkel tot veredeling is weg
sedert de prikkel van het spel ver
boden waar is geworden. De heer
Eland hield een pi idooi voor op-
door J". Iv.
63.) —o— (Nadruk veriodeu.)
„ik heb bericht gekregen van de
Parker Maatschappij aan de Mayo,
en Mc. Pherson en Henderson zullen
er ook zijn o, je kent ze niet. Zij
houden het stil, en natuurlijk is er
vooruit niets van te zeggen, maar
Bishop knikte zeer wijs, terwijl
Corliss de troef keerde. Een zeker
visioen van een „prachtige kaart"
deed hem vroalijk zijn kaarten opne
men, toen er buiten 'n geluid ont
stond van stemmen en de deur schud
de door een heftig geklop.
„Kom binnen schreeuwde hij. „En
maak niet zoo'n drukte Zie dit eens
tot Corliss, terwijl hij zijn kaar
ten blootlegde, „vijftien, acht, vijf
tien zestien, en acht is vier-en-
twintig. je moet maar gelukkig zijn
Corliss sprong vlug op. Bishop
keerde het hoofd om. Twee vrouwen
heffing van dit verbod, nu tijdens de
opvordering van paarden gebleken is
dat het practisch effect daarvan inder
daad schadelijk is voor de paarden
fokkerij.
Voorloopig za! er van opheffing
wel geen sprake zijn en ook van
dezen minister is ze niette wachten.
Trouwens het is te voorzien dat de
Eerste Kamer weinig toeschietelijk
zou blijken, gesteld al dat in de
Tweede een meerderheid was te vin
den voor de opheffing. En minister
Ort heeft al netelige kwesties genoeg
voor te brengen, dan dat hij lust za!
gevoelen ook deze in het geding te
voeren.
De justitieele discussie heeft alles
te samen niet veel om het lijf. 't Is
alleen jammer da! ze zooveel tijd in
beslag neemt. Het laat zich nu wel
reeds aanzien dat, gebeuren er geen
wonderen, er van klaar komen voor
Kerstmis geen sprake meer kan zijn.
Het geringe optimisme van den voor
zitter o ver de toezeggingen van vele
leden dat zij zelfbeperking zouden
toepassen zal spoedig blijken nog te
groot geweest te zijn.
By de begrooting voor justitie al
thans was de lengte der discussie
omgekeerd evenredig aan de belang
rijkheid.
Oe gevangenneming van den hoofd
redacteur van de „Telegraaf".
Nog verschillende bladen bespreken
de gevangneming van den heer J. C.
Schroder.
Het oordeel van het „Hbi." hebben
wij reeds medegedeeld.
Het „Dagblad v. Z.-Holi. en 's-Gra-
venhage" kan de opgegeven redenen
voor de gevangenneming niet als de
ware aanvaarden.
Dg daad moest wettelijk mogelijk
gemaakt worden, de stok om den
hond te slaan moest gevonden wor
den. Die stok is gevonden.
Maar daarmede achien wij het recht,
niet het geschrevene, doch het mo-
reele recht verkracht
Wij protesteeren uit het diepst van
ons hart tegen de arrestatie van den
heer J. C. Schroder.
De „N. Arnh. Courant* spreekt van
een „onzalig besluit." Van wie dit is
uitgegaan, zegt het blad kunnen wij
zelfs niet vermoeden. Dal de recht
bank aldus op eigen gezag gehandeld
heeft, in strijd met den geest der
Grondwet zij het dan ook volgens
den letter der wet en met den
geest van ons volk, kan het bezwaar
lijk aannemen.
Maar dit staat vast, dat vroeger af
later zy die de verantwoording dragen
voor deze handeling, haar zullen be
rouwen. De stem van „de Telegraaf*
men zie het artikel van den heer
en éen man kwamen onhandig de
deur binnenwaggelen en stonden een
oogenblik stil, verblind door het licht.
„Bij alle profeten! Cornell!" Del
Bishop gaf de man de hand en bracht
hem bij Corliss. „Herinner je je Cor
nell, Corliss Jack Cornell, 37 Eldo
rado
„Hoe zou ik dat kunnen vergeten
zei de ingenieur warm, terwijl hij hem
de hand schudde. „Dat was een
ellendige nacht, toen je ons in je hut
opnaamt en ons leven redde, bijna
even ellendig ais de elandslappen
goed waren, die je ons voor ontbyt
gaaft."
Jack Cornell, die er wild en iijk-
achlig uitzag, knikte met veel nadruk
en legde een corpulente flesch op
tafel. Weer knikte hij en bromde,
terwijl het ijs van zijn harige kaken
neerviel. „Zeker herinner ik my dien
nacht", en ik ben drommels blij, u
weer te zien, dat is een feit." Hij
scheen zich plotseling iets te herin
neren en voegde er wat schaapachtig
hij, „het is een feit, dat wij allen
drommels blij zyn, jullie, te zien, is
't niet meisjes?"
Hij wendde het hoofd om en knikte
Holdert zal hierdoor niet worden
gesmoord maar we! dreigt men hier
door te dooden, wat steeds de trots
van oud-Nederland is geweest: het
vrije woord.
In ons vorig nummer wezen we op
de o. i. tactische fout van het instellen
van een reeks vervolgingen tegen het
eenige blad in ons land, dat onver
holen uiikomt voor zyne pro Entente
gevoelens. Deze fout wordt thans door
ds arrestatie van. den heer Schroder
veriienvoud en neemt een hoogst be-
denkeiyk karakter aan waar men on
gestraft toelaat dat Nederlandsche
ambtenaren, professoren aan Neder
landsche universiteiten, in een door
een Duitschen agent, met Duitsch
geld opgericht blad, week aan week
aan hunne pro-Duitsche en anti-En-
gelsche gevoelens uiting geven.
Het „Huisgezin" schrijft o.a.De
gevangenneming van den Schiöder,
den hoofdredacteur van „De Tele
graaf", zal in heel het land en daar
buiten de aandacht trekken. Nu is het
in de pers altoos zoo geweest, dat
wat een collega leeds overkomt, door
allen, vriend of tegensiander, gevoeld
wordt. Ten aanzien van den heer
Schiöder is dit niet anders, ai heeft
„De Telegraaf" smaad bij emmers
vol over de Nederlandsche pers uit
gestort. Maar naast en boven den per
soon staat de zaak en hierover be
houdt de pers haar oordeel. Er zyn
er die zeggenlaat „De Telegraaf"
begaan, maak geen reclame voor haar
bedrijf en voorat, maak geen marte
laars. Daar valt uit opportunistisch en
practisch oogpunt, voor dit standpunt
wel een en ander aan te voeren. En
zoo lang het de spuigaten niet uit
loopt, is het dikwijis het verstandigste
de zaken op haar beloop te laten en
niet over elk onvertogen woord te
vallen.
Het „Volk" doet uitkomen, dat het
smokkelen, aan de „Telegraaf"
een schijn van recht gaf om op te
treden geiyk zij deed.
De regeering nam halve en slappe
maatregelen, maar liet het kwaad in
kankeren het is zoo ingeburgerd in
de grensbevolking en bij de militairen,
dat men er niet meer beseft, tot welke
noodlottige gevolgen het kan leider.
Door dit slap en zwak optreden heeft
de regeering zelf toegelaten dat altijd
door nieuwe brandstof werd aange
dragen op het vuur, dat „De Tele
graaf" lustig stookte.
In plaats van het kwaad zelf met
alle macht tien kop in te drukken,
treedt, zegt het „Volk", de regeering
met bruut en hatelyk geweld tegen
het bykom3tige op. Zy verzwakt haar
gezag, haar regeerkracht door een daad
als deze, wat zij wil en wat de groote
massa van het volk met haar wil, wordt
er eerder door belemmerd dan be
vorderd.
zijn gezelschap toe. „Blanche, lieve,
mr. Corliss hm het doet mij....
hm,... het doet mij plezier, u met ei
kaar in kennis te brengen. Blanche,
mynheer Corliss, Cariboo Blanche".
„Het doet my genoegen, u !e ont
moeten." Blanche stak hem de hand
toe en zag hem scherp aan. Zy was
een knappe, blonde vrouw, die waar-
schijniyk zeer mooi geweest was, maar
haar gezicht had nu een harde uit
drukking door diepe lijnen en rimpels
als op het gelaat van mannen, die veel
aan weer en wind zijn blootgesteld
geweest.
Blij, dat de voorstelling zoo goed
van stapel was geioopen, schraapte
Jack Cornell zijn keel en geleidde de
tweede vrouw naar het front. Mr.
Corliss, de Donna; ik stel u beiden
aan elkaar voor. Hm 1" en ais ant
woord op de vraag in Vance's oogen
„ja, de Donna. Dat is alles, niets
dan de Donna."
Zy glimlachte en boog, maar gaf
hem niet de hand.
„Een aristocraat" was de opmer
king, die zy by zichzelf maakte over
den ingenieur; en uit haar beperkte
ondervinding op het gebied van „aris-
In de „Deutsche Wochenzeitung",
die te Amsterdam wordt uitgegeven
door A. Prell, werd in liet Vrijdag
verschenen nummer het volgende ge
zegd
„Denkt er aan, schrijft Prell, dat
de Duitscher na den oorlog niet
meer zal zyn de vroegere goedmoe
dige hoffelijke Mof, maar een door
den oorlog geharde man, die in den
economischen oorlog zijn vrienden de
hand zal drukken, maar zyn vyanden
de vuist zal Soonen
Naar aanleiding hiervan vraagt in
het „Volksblad" S W. Coltof of
iemand gehoord heeft dat de Neder
landsche justitie Prell liet gevangen
nemen
Ik verlang het niet, omdat ik een
ieder vry wil laten in zijn meening.
Maar na de arrestatie van den
hoofdredacteur der „Telegraaf" en d«
vervolgingen van vele anderen is dit
buitengemeen sprekend.
De toestand in Nederland wordt
gevaarlijk ais op dergeiyke w'ijze een
deei der pers gekneveld wordt.
Naar het „N. v. d. D." verneemt,
zal, behalve mr. Kappeyne van de
Coppello, ook mr. van Gigch Jr. op
treden als verdediger van den heer
Schroder.
De geheime Kamervergadering.
Alle ministers, behaiye mr. Pleyie,
minister van koloniën, woonden gis
teren het comité-generaal van de
Tweede Kamer bij.
Gisterenmiddag omstreeks 1 uur
werd verwacht dat het in het comité
generaal behandelde onderwerp mo-
gelyk gister nog niet tot een einde
zou worden gebracht, tenzy daartoe
sterke aandrang zou worden geoefend
aangezien in tweeden termijn ver
scheidene nieuwe sprekers het woord
hebben gevraagd.
Kamerzetel Nymegen
Naar het „Hbl." verneemt, is mr.
M. j. C. Kolkman, oud-minister van
financiën, voorloopig candidaat ge
steld in de R. K. Kiesvereeniging
„Recht door Allen," te Nymegen en
heeft hy verklaard zich een eventu
eele verkiezing gaarne te zullen laten
welgevallen. De heer Kolkman heeft
reeds vroeger in 1884, het district
Nymegen vertegenwoordigd»
Minister Pleyte.
De minister van koloniën, mr. Pleyte
moet op medisch advies nog eenigen
tijd verdere rust nemen en zal hy
daartoe morgen naar het buitenland
vertrekken. Vermoedeiyk zal tydens
zyn afwezigheid het departement van
koloniën worden beheerd door den
minister van marine.
Belasting gp voornamen.
„Neeilandia", het orgaan van het
tacraten" had zij de conclusie getrok
ken, dat het onder hen geen usance
was, handen te geven.
Corliss trok zijn hand terug, boog
en zag haar nieuwsgierig aan. Zij was
mooi, donker en met een goed ge
vormd lichaam en er ging een zekere
bekoring van haar uit door haar over
vloeiende gezondheid. Zij scheen let
terlijk ie stralen van levenlust en elke
vlugge beweging leek voort te komen
uit haar bizonder rood bloed en bui
tengewone levenskracht.
„Bloeiende gezondheid, he?" zei
jack Cornell, die den blik van zijn
gastheer goedkeurend gevolgd had.
„Daar heb jij niets mee te maken,
Jack", snibde de Donna met verach-
teiyk gekrulde lip, ter eere van Vance
Corliss. „Ik geloof, dat je beter deedt,
eens om te zien naar die arme Blan
che."
„De zaak is," zei Jack, „dat we
aan het dwalen zijn geweest en dood
moe zijn. En Blanche ging door tot
het ys en haar voeten zijn op het punt
van te bevriezen."
Blanche glimlachte, toen Corliss
haar naar een stoel by het vuur bracht
en haar ernstige mond deed niets
Alg. Ned. Verbond, is slecht te spre
ken over het wetsvoorstel tot heffing
van belasting op voornamen, in het
byzonder omdat het vreest voor het
behoud van een aantal mooie Neder
landsche voornamen. Wanneer er
minder vraag naar is, het geld kost
ze by de jonggeborenen onder dak
te brengen zullen er meer en meer in
onbruik raken. Zegt men, dat men
om verwarring te voorkomen licht
buiten de meest gebruikte zal kiezen,
dan vergeet men, dat het regel is,
dat men een kind naar een nabestaan
de vernoemt.
Ten tweede zal de in sommige
streken inheemsche gewoonte om
kinderen met een dubbelen naam aan
te duiden, verdwynende Annemie's
Pieteko's, Hendrik Jan's, jan Dirk's
enz. zouden afgedaan hebben.
Wijders zou verdwynen het gebruik
van een verwant of vriend tot peet te
maken en eindeUjk zou het „Neetlan-
dia" niet verwonderen ais de katho
lieken er geen bezwaar tegen zouden
hebben, waar zij gaarne by den ge
wonen een of meer heiligen-namen
aan hun kinderen geven.
Nu zegt de minister wel, dat men
voor het genoegen van meer te geven
kan betalen, maardat wordt een
tameiyk dure geschiedenis.
„Wy allen hebben natuurlijk te
doen met den last, dien de amb
tenaren ter secretairie en op de regee-
ringsbureaux met het inschryven van
meer dan éen voornaam hebben
velen onzer hebben misschien ten on
rechte gedacht, dat men daar over
het geheel het werk wel af kan
maar wij voelen toch meer voor het
behoud van namen en van de gebrui
ken, die daaromtrent onder ons volk
bestaan. Er zou weer iets van de
kleur van het volksleven afgaan, als
de practische maatregel, die de mi-
nisier voorstelt, er door ging. Gezwe
gen van het nieuwe onpractische, dat
er het gevolg van kar. zyn, zooals
wy zagen.
Oorlogsrislco.
Men verzoekt ons aandacht te ves
tigen op een artikel „Oorlogsrisico",
dat onlangs in „Het Verzekeringsblad
voor Nederland en België", verscheen.
De schrijver schaart zich aan de zijde
van hen, die het verkeerd vinden, dat
de verzekeringsmaatschappijen een
extra premie tegen oorlogsrisico gin
gen heffen, nadat de oorlog uitgebro
ken was.
Wel ireft den verzekerden het ver-
wyt, dat zy verzuimden, tijdig maat
regelen te nemen, maar ook de Levens
verzekering-Maatschappijen zyn in
verzuim ook zij hebben niet voorzien
wat stond te gebeuren en nagelaten
daartegen intydsmaatregelen te nemen.
Het is daarom onbiliyk en onredelijk,
de lasten van beider verzuim te bren-
merken van de pijn, die zy leed. Hij
keerde zich om, toen de Donna Blan
che's natte schoenen en kousen be
gon uit te trekkee, terwyi Bishop ging
zoeken naar droge sokken en mocas
sins.
„Zy ging er niet verder door dan
tot de enkels," zei Cornell veitrou-
welijk, „maar dat is meer dan genoeg
op een avond zoo koud ais deze."
Corliss stemde toe met een hoofd
knik.
„Wy zagen je licht, en - hm -
zoo zyn we binnen gekomen. Je geeft
er niet om, wel
„Wel, natuurlijk niet
„Storen we niet?"
Corliss stelde hem gerust door de
hand op zyn schouder te leggen en
hem hartelijk op een stoel te duwen.
Blanche zuchtte van welbehagen. Haar
natte kousen waren opgehangen en
stoomden en haar voeten kwamen by
in de heerlyke warmte van Bishop's
sokken. Vance schoof de tabakspot
over de tafel naar zijn gast toe, maar
Cornell haalde een handvol sigaren
uit den zak en gaf ze rond.
(Wordt vervolgd.)