WOENSDAG No. 389 53e 1915 UigaveFirma F. Vil DE VELDE Ir., Kisina Markt 58, Vlissingen. Isleioss inisrc. 13 fifsebijii dsgalijks, sitciiasdird sp hm es siguMio irieiÉ Ohristalijii iiiiütgü KAMEROVERZICHT- FEUiLLETON Buiten de beschaafde Wereld. BINNENLAND VLISSINGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ1.30 per drie maanden. Franco door het geheele rijk f Ï.50. Voor België 2.20 Voor overige 'anden der Post-Unie f 3.3S Afzonderlijke nummers 3 cent ADVERTENTIEPRIJS; Van 1—4 re*el* 0.4© j voor iedere regel meer 10 cent Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Bf abonnement ipeeiaie prg* Reclames 2® ct. per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen 8 et per rege! De abonnés, in't bezit eener QffcACIgu'den bij levens- gulden bij dood afj| jfjgulden bij verlies f*t% gulden bij verlies Jg gulden bij verlies gulden b3 verlies polis, zijn ORATIS verze- aj 81111 lange ongeschikt- 1door "€|S|i van een hand, a 3 van B 18van een -r Ti van eüsen kerd tegen ongelukken voor: UP U VJ? heid tot werken t vyj een ongeluk vllv voet of oog een duim JlVtJ? wijsvinger anderen vinger. 9us ultkeerlngen worden VgRRüBBEtD Indien de verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewge, een ongeluk bekomen op trein, boot st tram. Da ultkacring wordt gewaarborgd door de „Holl, Aig, Verzak. Senk" te ScMtataA Vergadering van Dinsdagavond. Was het eerst de plotselinge onge steldheid van minister Pleyte die ons een gedwongen rust bracht, thans doemde het langdurige comité-gene raal tot niets doen. Na bijna vijf da gen rust was het wéér een nieuwig heid op de tribune te kunnen plaats nemen. De discussie over de justitie begrooting die zes dagen geleden werd afgebroken, ging ongestoord voort, al laat op die wijze de conti nuïteit wel wat ie wenschen over. Al dadelijk echter was de Kamer weer in het werk en was het niet zoo'n oude kost geweest, stellig had den wij ons ook met lust tot luisteren gezet. De kwestie van de lijkverbran ding en in verband daarmede de be grafeniswet is nu niet het meest op- wekkendste onderwerp om een nieuwe periode na een vacantie te beginnen. Verleden week putte de heer Beu- mer het onderwerp uit en het is slechts te danken aan den langen termijn die er sinds die behandeling veiloopen is, dat de heer van Wijnbergen eenige aandacht vond voor een gelijksoortig en gelijknamig debat. Ook naar het oor deel van dezen afgevaardigde vor.d een gereglementeerde en gesanction- neerda wets ontduiking plaats te Wes- terveli 't Wil ons helaas nieiduide- lijk worden. Wanneer de Hooge Raad van rechtsvervolging doet ontslaan, is geen verandering krachtens hetzelfde feit meer te wachtenergo kan men gerust zijn gang gaan, want straf is niet te duchten. Wat kan een minis ter dan anders doen dan trachten eventueele slechie gevolgen weg te nemen en te reglamenteeren wat door het arrest is noodig geworden Aldus is ook het standpunt van den minister, die dit nogmaals uiteenzette, gelijk hij dat ook ten aanzien van an dere punten deed. De heer Kleere- koper voerde de perscensuur-kwestie aan, de Tielsche Courant en even de zaak Schröler. In het laatste geval zag hij een preventieve censuur die niet in overeenstemming was met een breede opvatting van de persvrijheid gelijk die in ons land pleegt gehul digd .te worden. Het standpunt van den minister is voldoende bekend. In theorie is hij het eens met den afge vaardigde dat hij kan niet ingrijpen waar het recht zijn afgebakend verloop moet hebben. De kwestie van het total isator-ver- bod komt geregeld op het tapijt, zooals vroeger de vrijheid van dit spel ge regeld een onderwerp van discussie uitmaakte. Het belang van de paar denfokkerij staat volgens velen op het spel. De prikkel tot veredeling is weg sedert de prikkel van het spel ver boden waar is geworden. De heer Eland hield een pi idooi voor op- door J". Iv. 63.) —o— (Nadruk veriodeu.) „ik heb bericht gekregen van de Parker Maatschappij aan de Mayo, en Mc. Pherson en Henderson zullen er ook zijn o, je kent ze niet. Zij houden het stil, en natuurlijk is er vooruit niets van te zeggen, maar Bishop knikte zeer wijs, terwijl Corliss de troef keerde. Een zeker visioen van een „prachtige kaart" deed hem vroalijk zijn kaarten opne men, toen er buiten 'n geluid ont stond van stemmen en de deur schud de door een heftig geklop. „Kom binnen schreeuwde hij. „En maak niet zoo'n drukte Zie dit eens tot Corliss, terwijl hij zijn kaar ten blootlegde, „vijftien, acht, vijf tien zestien, en acht is vier-en- twintig. je moet maar gelukkig zijn Corliss sprong vlug op. Bishop keerde het hoofd om. Twee vrouwen heffing van dit verbod, nu tijdens de opvordering van paarden gebleken is dat het practisch effect daarvan inder daad schadelijk is voor de paarden fokkerij. Voorloopig za! er van opheffing wel geen sprake zijn en ook van dezen minister is ze niette wachten. Trouwens het is te voorzien dat de Eerste Kamer weinig toeschietelijk zou blijken, gesteld al dat in de Tweede een meerderheid was te vin den voor de opheffing. En minister Ort heeft al netelige kwesties genoeg voor te brengen, dan dat hij lust za! gevoelen ook deze in het geding te voeren. De justitieele discussie heeft alles te samen niet veel om het lijf. 't Is alleen jammer da! ze zooveel tijd in beslag neemt. Het laat zich nu wel reeds aanzien dat, gebeuren er geen wonderen, er van klaar komen voor Kerstmis geen sprake meer kan zijn. Het geringe optimisme van den voor zitter o ver de toezeggingen van vele leden dat zij zelfbeperking zouden toepassen zal spoedig blijken nog te groot geweest te zijn. By de begrooting voor justitie al thans was de lengte der discussie omgekeerd evenredig aan de belang rijkheid. Oe gevangenneming van den hoofd redacteur van de „Telegraaf". Nog verschillende bladen bespreken de gevangneming van den heer J. C. Schroder. Het oordeel van het „Hbi." hebben wij reeds medegedeeld. Het „Dagblad v. Z.-Holi. en 's-Gra- venhage" kan de opgegeven redenen voor de gevangenneming niet als de ware aanvaarden. Dg daad moest wettelijk mogelijk gemaakt worden, de stok om den hond te slaan moest gevonden wor den. Die stok is gevonden. Maar daarmede achien wij het recht, niet het geschrevene, doch het mo- reele recht verkracht Wij protesteeren uit het diepst van ons hart tegen de arrestatie van den heer J. C. Schroder. De „N. Arnh. Courant* spreekt van een „onzalig besluit." Van wie dit is uitgegaan, zegt het blad kunnen wij zelfs niet vermoeden. Dal de recht bank aldus op eigen gezag gehandeld heeft, in strijd met den geest der Grondwet zij het dan ook volgens den letter der wet en met den geest van ons volk, kan het bezwaar lijk aannemen. Maar dit staat vast, dat vroeger af later zy die de verantwoording dragen voor deze handeling, haar zullen be rouwen. De stem van „de Telegraaf* men zie het artikel van den heer en éen man kwamen onhandig de deur binnenwaggelen en stonden een oogenblik stil, verblind door het licht. „Bij alle profeten! Cornell!" Del Bishop gaf de man de hand en bracht hem bij Corliss. „Herinner je je Cor nell, Corliss Jack Cornell, 37 Eldo rado „Hoe zou ik dat kunnen vergeten zei de ingenieur warm, terwijl hij hem de hand schudde. „Dat was een ellendige nacht, toen je ons in je hut opnaamt en ons leven redde, bijna even ellendig ais de elandslappen goed waren, die je ons voor ontbyt gaaft." Jack Cornell, die er wild en iijk- achlig uitzag, knikte met veel nadruk en legde een corpulente flesch op tafel. Weer knikte hij en bromde, terwijl het ijs van zijn harige kaken neerviel. „Zeker herinner ik my dien nacht", en ik ben drommels blij, u weer te zien, dat is een feit." Hij scheen zich plotseling iets te herin neren en voegde er wat schaapachtig hij, „het is een feit, dat wij allen drommels blij zyn, jullie, te zien, is 't niet meisjes?" Hij wendde het hoofd om en knikte Holdert zal hierdoor niet worden gesmoord maar we! dreigt men hier door te dooden, wat steeds de trots van oud-Nederland is geweest: het vrije woord. In ons vorig nummer wezen we op de o. i. tactische fout van het instellen van een reeks vervolgingen tegen het eenige blad in ons land, dat onver holen uiikomt voor zyne pro Entente gevoelens. Deze fout wordt thans door ds arrestatie van. den heer Schroder veriienvoud en neemt een hoogst be- denkeiyk karakter aan waar men on gestraft toelaat dat Nederlandsche ambtenaren, professoren aan Neder landsche universiteiten, in een door een Duitschen agent, met Duitsch geld opgericht blad, week aan week aan hunne pro-Duitsche en anti-En- gelsche gevoelens uiting geven. Het „Huisgezin" schrijft o.a.De gevangenneming van den Schiöder, den hoofdredacteur van „De Tele graaf", zal in heel het land en daar buiten de aandacht trekken. Nu is het in de pers altoos zoo geweest, dat wat een collega leeds overkomt, door allen, vriend of tegensiander, gevoeld wordt. Ten aanzien van den heer Schiöder is dit niet anders, ai heeft „De Telegraaf" smaad bij emmers vol over de Nederlandsche pers uit gestort. Maar naast en boven den per soon staat de zaak en hierover be houdt de pers haar oordeel. Er zyn er die zeggenlaat „De Telegraaf" begaan, maak geen reclame voor haar bedrijf en voorat, maak geen marte laars. Daar valt uit opportunistisch en practisch oogpunt, voor dit standpunt wel een en ander aan te voeren. En zoo lang het de spuigaten niet uit loopt, is het dikwijis het verstandigste de zaken op haar beloop te laten en niet over elk onvertogen woord te vallen. Het „Volk" doet uitkomen, dat het smokkelen, aan de „Telegraaf" een schijn van recht gaf om op te treden geiyk zij deed. De regeering nam halve en slappe maatregelen, maar liet het kwaad in kankeren het is zoo ingeburgerd in de grensbevolking en bij de militairen, dat men er niet meer beseft, tot welke noodlottige gevolgen het kan leider. Door dit slap en zwak optreden heeft de regeering zelf toegelaten dat altijd door nieuwe brandstof werd aange dragen op het vuur, dat „De Tele graaf" lustig stookte. In plaats van het kwaad zelf met alle macht tien kop in te drukken, treedt, zegt het „Volk", de regeering met bruut en hatelyk geweld tegen het bykom3tige op. Zy verzwakt haar gezag, haar regeerkracht door een daad als deze, wat zij wil en wat de groote massa van het volk met haar wil, wordt er eerder door belemmerd dan be vorderd. zijn gezelschap toe. „Blanche, lieve, mr. Corliss hm het doet mij.... hm,... het doet mij plezier, u met ei kaar in kennis te brengen. Blanche, mynheer Corliss, Cariboo Blanche". „Het doet my genoegen, u !e ont moeten." Blanche stak hem de hand toe en zag hem scherp aan. Zy was een knappe, blonde vrouw, die waar- schijniyk zeer mooi geweest was, maar haar gezicht had nu een harde uit drukking door diepe lijnen en rimpels als op het gelaat van mannen, die veel aan weer en wind zijn blootgesteld geweest. Blij, dat de voorstelling zoo goed van stapel was geioopen, schraapte Jack Cornell zijn keel en geleidde de tweede vrouw naar het front. Mr. Corliss, de Donna; ik stel u beiden aan elkaar voor. Hm 1" en ais ant woord op de vraag in Vance's oogen „ja, de Donna. Dat is alles, niets dan de Donna." Zy glimlachte en boog, maar gaf hem niet de hand. „Een aristocraat" was de opmer king, die zy by zichzelf maakte over den ingenieur; en uit haar beperkte ondervinding op het gebied van „aris- In de „Deutsche Wochenzeitung", die te Amsterdam wordt uitgegeven door A. Prell, werd in liet Vrijdag verschenen nummer het volgende ge zegd „Denkt er aan, schrijft Prell, dat de Duitscher na den oorlog niet meer zal zyn de vroegere goedmoe dige hoffelijke Mof, maar een door den oorlog geharde man, die in den economischen oorlog zijn vrienden de hand zal drukken, maar zyn vyanden de vuist zal Soonen Naar aanleiding hiervan vraagt in het „Volksblad" S W. Coltof of iemand gehoord heeft dat de Neder landsche justitie Prell liet gevangen nemen Ik verlang het niet, omdat ik een ieder vry wil laten in zijn meening. Maar na de arrestatie van den hoofdredacteur der „Telegraaf" en d« vervolgingen van vele anderen is dit buitengemeen sprekend. De toestand in Nederland wordt gevaarlijk ais op dergeiyke w'ijze een deei der pers gekneveld wordt. Naar het „N. v. d. D." verneemt, zal, behalve mr. Kappeyne van de Coppello, ook mr. van Gigch Jr. op treden als verdediger van den heer Schroder. De geheime Kamervergadering. Alle ministers, behaiye mr. Pleyie, minister van koloniën, woonden gis teren het comité-generaal van de Tweede Kamer bij. Gisterenmiddag omstreeks 1 uur werd verwacht dat het in het comité generaal behandelde onderwerp mo- gelyk gister nog niet tot een einde zou worden gebracht, tenzy daartoe sterke aandrang zou worden geoefend aangezien in tweeden termijn ver scheidene nieuwe sprekers het woord hebben gevraagd. Kamerzetel Nymegen Naar het „Hbl." verneemt, is mr. M. j. C. Kolkman, oud-minister van financiën, voorloopig candidaat ge steld in de R. K. Kiesvereeniging „Recht door Allen," te Nymegen en heeft hy verklaard zich een eventu eele verkiezing gaarne te zullen laten welgevallen. De heer Kolkman heeft reeds vroeger in 1884, het district Nymegen vertegenwoordigd» Minister Pleyte. De minister van koloniën, mr. Pleyte moet op medisch advies nog eenigen tijd verdere rust nemen en zal hy daartoe morgen naar het buitenland vertrekken. Vermoedeiyk zal tydens zyn afwezigheid het departement van koloniën worden beheerd door den minister van marine. Belasting gp voornamen. „Neeilandia", het orgaan van het tacraten" had zij de conclusie getrok ken, dat het onder hen geen usance was, handen te geven. Corliss trok zijn hand terug, boog en zag haar nieuwsgierig aan. Zij was mooi, donker en met een goed ge vormd lichaam en er ging een zekere bekoring van haar uit door haar over vloeiende gezondheid. Zij scheen let terlijk ie stralen van levenlust en elke vlugge beweging leek voort te komen uit haar bizonder rood bloed en bui tengewone levenskracht. „Bloeiende gezondheid, he?" zei jack Cornell, die den blik van zijn gastheer goedkeurend gevolgd had. „Daar heb jij niets mee te maken, Jack", snibde de Donna met verach- teiyk gekrulde lip, ter eere van Vance Corliss. „Ik geloof, dat je beter deedt, eens om te zien naar die arme Blan che." „De zaak is," zei Jack, „dat we aan het dwalen zijn geweest en dood moe zijn. En Blanche ging door tot het ys en haar voeten zijn op het punt van te bevriezen." Blanche glimlachte, toen Corliss haar naar een stoel by het vuur bracht en haar ernstige mond deed niets Alg. Ned. Verbond, is slecht te spre ken over het wetsvoorstel tot heffing van belasting op voornamen, in het byzonder omdat het vreest voor het behoud van een aantal mooie Neder landsche voornamen. Wanneer er minder vraag naar is, het geld kost ze by de jonggeborenen onder dak te brengen zullen er meer en meer in onbruik raken. Zegt men, dat men om verwarring te voorkomen licht buiten de meest gebruikte zal kiezen, dan vergeet men, dat het regel is, dat men een kind naar een nabestaan de vernoemt. Ten tweede zal de in sommige streken inheemsche gewoonte om kinderen met een dubbelen naam aan te duiden, verdwynende Annemie's Pieteko's, Hendrik Jan's, jan Dirk's enz. zouden afgedaan hebben. Wijders zou verdwynen het gebruik van een verwant of vriend tot peet te maken en eindeUjk zou het „Neetlan- dia" niet verwonderen ais de katho lieken er geen bezwaar tegen zouden hebben, waar zij gaarne by den ge wonen een of meer heiligen-namen aan hun kinderen geven. Nu zegt de minister wel, dat men voor het genoegen van meer te geven kan betalen, maardat wordt een tameiyk dure geschiedenis. „Wy allen hebben natuurlijk te doen met den last, dien de amb tenaren ter secretairie en op de regee- ringsbureaux met het inschryven van meer dan éen voornaam hebben velen onzer hebben misschien ten on rechte gedacht, dat men daar over het geheel het werk wel af kan maar wij voelen toch meer voor het behoud van namen en van de gebrui ken, die daaromtrent onder ons volk bestaan. Er zou weer iets van de kleur van het volksleven afgaan, als de practische maatregel, die de mi- nisier voorstelt, er door ging. Gezwe gen van het nieuwe onpractische, dat er het gevolg van kar. zyn, zooals wy zagen. Oorlogsrislco. Men verzoekt ons aandacht te ves tigen op een artikel „Oorlogsrisico", dat onlangs in „Het Verzekeringsblad voor Nederland en België", verscheen. De schrijver schaart zich aan de zijde van hen, die het verkeerd vinden, dat de verzekeringsmaatschappijen een extra premie tegen oorlogsrisico gin gen heffen, nadat de oorlog uitgebro ken was. Wel ireft den verzekerden het ver- wyt, dat zy verzuimden, tijdig maat regelen te nemen, maar ook de Levens verzekering-Maatschappijen zyn in verzuim ook zij hebben niet voorzien wat stond te gebeuren en nagelaten daartegen intydsmaatregelen te nemen. Het is daarom onbiliyk en onredelijk, de lasten van beider verzuim te bren- merken van de pijn, die zy leed. Hij keerde zich om, toen de Donna Blan che's natte schoenen en kousen be gon uit te trekkee, terwyi Bishop ging zoeken naar droge sokken en mocas sins. „Zy ging er niet verder door dan tot de enkels," zei Cornell veitrou- welijk, „maar dat is meer dan genoeg op een avond zoo koud ais deze." Corliss stemde toe met een hoofd knik. „Wy zagen je licht, en - hm - zoo zyn we binnen gekomen. Je geeft er niet om, wel „Wel, natuurlijk niet „Storen we niet?" Corliss stelde hem gerust door de hand op zyn schouder te leggen en hem hartelijk op een stoel te duwen. Blanche zuchtte van welbehagen. Haar natte kousen waren opgehangen en stoomden en haar voeten kwamen by in de heerlyke warmte van Bishop's sokken. Vance schoof de tabakspot over de tafel naar zijn gast toe, maar Cornell haalde een handvol sigaren uit den zak en gaf ze rond. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1915 | | pagina 1