1EPW EISJE RGER5, DINSDAG 9 NOVEMBER gemeentebestuur binnenland feu1llet0n S3e Jaargang 1915 Ie eer UEd. en, dat de oor weder- af 8 Nov. liek van af >er. Zeer billijke prijzen. Zonen, egenheden. land- trantels. OMOH. N SX NBIEDINEB TAAKVBA6EH kkersknecht Hiptfirma F. Hl DE VELDE Ir., Kleine Markt 58, Vlissingen. Telefoen interc. 16 Varschijnt dagelijks, liitgizandird op Zsndso is algnsitrr irkamia Cbristilijki iaistéigsi Buiten de beschaafde Wereld. No. 264 werkan, O» 29. levelend, DENENBEER. ov .LENBERGER. tang f 0.50 jelasting. lan, zelfstandig tof" Brieven letter P-UI igsche Courant. „Viissingsche Cou^ ENSTBODE )ven 18 jaar, ds tusschen8 en 9 au „Vliss. Courant. VÜSSINGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 1.30 per drie maanden. Franco door het geheele rijk f 1.50. Voor België 2.20 Voor overige landen der Post-Unie ƒ3.35 Afzonderiyke nummers 3 cent Oeabonnés, in 't bezit eener ft ft ft ft gulden bij levens- rjtrf ft gulden bij dood ft ft ft gulden by verlies polis, zijn GRATIS verze- B II lange ongeschikt- ft|| door <g|B| van een hand, kerd tegen ongelukken voor: b/UUl# heid tot werken I vU een ongeluk vvU voet of oog g»B« ultkeerlngen worden VERDUBBELD Indien dn verzekerden, voorzien ven geldig plaitsbewl)», een ongelnk bekomen op trein, boot ot trein. ADVERTENTIEPRIJS Van 1—4 regels 0.48 voor iedere regel meet 18 ce^ Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. B$ abonnement speciale prgs Reclames 2® ct. per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen 5 ct. per regel ft gulden bij verlies ft ft gulden bij verlies ft rf gulden by verlies lall van ïl III vaneen van eiken AWt? een duim iUU wijsvinger anderen vinger. Do oltkeerlng wordt gowenrborgd door dn „Holt. Alg, Vorzok. Bank" to Settlors MILITIE. Kostwinnerschap. Lichting 1916. De Burgemeester van Vlissingen, maakt ingevolge art. 60 2a lid van het Militiebesluit bekend, dat door Gedeputeerde Staten van Zeeland bij besluit van 5 November 1915, no. 138a, het verzoek van CORNELIS VINKE, militie-plichtige lichting 1916, om vrijstelling wegens kostwinner schap, niet ontvankelijk is verklaard. Vlissingen, 8 November 1915. De Burgemeester voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Verzekeringswetten. Enkele bladen bevatten reeds be schouwingen over de Verzekerings wetten. De (R.-K.) „Gelderl." schrijft er van: .Natuurlijk bevat de bijna radicale wijziging van Talma's wetten veel goeds. Zoo lijkt de omzetting van de grootsch opgevatte Raden van Arbeid in een meer bescheiden Organisatie wet alleszins een nadere beschouwing waard, en niet zonder meer verwer pelijk. De opneming van de genees kundige behandeling in de Ziekte verzekering van dienstboden en losse arbeiders in ziekte- en invaliditeits verzekering, het laten vallen van het plaksysteem zal allerwegen waardee ring vinden. Had minister Treub zich dan ook aan een herziening en een verbetering van de zeker niet volmaakte wetien van zijn voorganger gehouden, hij had op volle sympathie en medewerking ook van rechts kunnen rekenen. En ook nu nog mag hij vertrouwen dat zijn Organisatiewet en Ziektewet een slechts zakelijke kritiek zullen onder vinden. Het graote struikelblok zal de Ouderdomswet met het Staatspensioen blijven, waarvoor minister Treub Talma's Invaliditeitswet totaal onderst boven moest gooien.Dal men hiermede van rechts oott genoegen zal nemen, durven wij sterk betwijfelen, ook al heeft minister Treub aangekondigd dat hij bereid is nader overleg te plegen over de uitsluiting der bedeel den. De verontwaardiging daarover was dan ook zoo sterk, dat het den minister voor zijn Staatspensioen zelfs bij links niet veel voorspelde". Uit het artikel van het „Volk" lichten we het volgende De ouder domsrente is tevens geworden de voorzetting van de afloopenae invali- diteitsrente. Dit het dalen der invaliditeitsrente met het klimmen van den leeftijd is een van de zwarte plekken in Treub's systeem. De ziekteverzekering zal niet alleen ziekengeld geven, maar ook genees- door J. JL,. 38.) —o— (Nairult verhidea.) „Maar u „Ik ben toevallig een uitzondering. Waarom ik gespaard werd, weet ik niet. Het is gebeurd. Eerst werd ik slecht behandeld, geslagen door de vrouwen en kinderen, gekleed in schurftige huiden vol ongedierte en slecht gevoed. Zij waren volkomen harteloos. Hoe ik het overleefd heb, hsgrijp ik zelf niet. Wel weet ik, dat 'k in het begin dikwijls en dikwijls aan zelfmoord heb gedacht. Het eenige, wat mij in die periode weerhield, om mezelf het leven te benemen, was het feit, dat ik spoedig te versuft en dierlijk werd door mijn lijden en vernederingen. Halt bevroren, half verhongerd, onnoemelpe ellende en ontberingen lijdend, vele keeren tot bewusteloosheid geslagen, werd ik n'et veel meer dan een dier." kundige behandeling. Dit is een van de twee groote, principieele verbete ringen, die het stelsel-Treub brengt. Evenwel zullen niet alle verzekerden geneeskundige behandeling kunnen krijgen van het fonds. De Qedep. Staten zullen ieder voor hun eigen provincie een weistandsgrens moeten vaststellen de dokters hebben be roep op de Kroon de verzekerde, die daarboven komt, moet zijn dokter en apotheker apart betalen. Het hono rarium van dokters en apothekers wordt vastgesteld door het kringbe- stuur, en voor geschillen over" de behandeling der patiënten wordt een scheidsgerecht ingesteld. Er zal vrije keuze van dokters en apothekers zijn. In de verzekering is de geneeskundige behandeling van de leden van het gezin inbegrepen. Deze regeling geeft in haar groote lijnen juist de oplossing van de door minister Taima zoo allerongelukkigst behandelde dokterskwestie bij de ziekteverzekering". Minister Posthuma. De minister van landbouw, nijver~ beid en handel, de heer Posthuma, heeft zijn werkzaamheden aan het departement weder hervat. De lichte keelaandoening, waaraan de minister ten gevolge van een gevatte verkoud heid, lijdende is, bemoeilijkt hem echter nog zeer het spreken. In ver band hiermede zal ook 's ministers gewone audiëntie op Woensdag, in November niet plaats hebben. Het kiesrecht. Het (R. K.) Centrum schrijft (blijk baar aan het adres van „De Stan daard") „Met betrekking tot de voorgeno men Grondwetsherziening, dient onder meer ook deze zaak wel in 't oog te worden gehouden, dat een andere kiesrechtregeling geenszins inb otst tegen de politiek en de wenschen der partijen va# rechis. Aan het bestaande artikel 80 en de daarop gebouwde kieswet van 1896 zijn wij in het geheel niet gebonden. Ons belang vordert zulks ook niet. Ook dezerzijds wil men het grond wetsartikel ruimer en verlangt men hartelijk naar een minder gebrekkige en willekeurig werkende wet, dan die, waaronder wij nu bijna twintig jaren leven. Het ware daarom onjuist, de tegen stelling aldus te makenrechts wil alléén een nieuwe onderwijsregeling, links alléén een beter en breeder kiesrecht. Rechts wil én het een, én het an der zij wil het te zamen, en dat de ingediende herzieningsvoorstellen niet aan dien eisch beantwoorden, daarin ligt haar groote grief. Dat men rechts tegen een finale A's ik terugzie, schijnt veel ervan een droom. Er zijn gapingen, die mijn geheugen niet kan aanvullen. Ik heb vage herinneringen, dat Ik aan een slede werd gebonden en van kamp tot kamp, van stam tot stam werd gesleept. Ik veronderstel, om me ten toon te stellen, zooals wij roet leeuwen, olifanten en wilden doen. Hoe ver ik zoo dat donkere gewest op en neer reisde, kan ik niet gissen, ofschoon het vele duizend mijlen moeten ge weest zijn. Ik weet, dat toen het be wustzijn tot mij terugkeerde en ik mezelf weer werd, ik volle duizend mijlen ten Westen was van het punt, waar ik gevangen was genomen. „Het wa* lente, en vanuit een ver geten verleden scheen het, dat ik plotseling mijn oogen opende. Een riem van rendierenhuid was om mijn middel gebonden en vastgemaakt aan het achtereinde van een slede. Deze riem greep ik met beide handen want het vleesch van mijn lichaam was rauw en had diepe wonden, waar de riem ingesneden had. „Een lage list bedacht ik, en ik maakte mezelf aangenaam. Dien avond danste en zong ik, en deed mijn best, kiesrechtregeling niet is gekant, bleek reeds, naar het „Centrum" nog op merkt, uit de herzienings voorstellen van het vorig kabinet, welke —naar het getuigenis van „het Vaderland" het algemeen kiesrecht zouden hebben ingevoerd onder een anderen vorm en naam. Een ontvluchte vliegenier. Uit de Oranje-kazerne te 's Gra- venhage is een Engelsch vliegenier officier, die hier geïnterneerd was, ontvlucht. Het is dezelfde officier die uit Groningen, Schiermonnikoog en van het eiland Urk wist te ontsnappen. Hij heeft van laatstgenoemd eiiand door 2 uur te zwemmen zijn bewa kingstroepen weten te misleiden en is toen opgenomen door een jacht, dat later is aangehouden. Hij werd hier streng bewaakt omdat hij zqn eerewoord niet gaf; alleen wanneer hij uitging teekende hij een verkla ring, dat hij zijn eerewoord niet zou schenden voor dien tijd, doch het laatste formulier dat hij achter liet, luidde dat hij niet zijn eerewoord gaf. De sergeant, die waarschijnlijk geen Engelsch kende, heeft dit niet gezien, en zoodoende kon hij vrij uitgaan. Hij moet het 'laatst met een Neder- landsch officier in Central hebben gezeten, toen verlof hebben ge vraagd zich even te mogen verwijderen, is blootshoofds weggegaan en niet «eer teruggekeerd. Den anderen dag zond hij een tele gram uit Londen, dat hij goed was aangekomen. De laatste MeUlonkruis-ridder. Zooals wij gister reeds meldden is te Brielle, in den aartsvaderlijken leef tijd van 104 jaar, 1 maand en 2 dagen overleden de heer Corstiaan Hagers, de laatstovergebleven ridder van het Metalen Kruis. Te Maassluis geboren op 4 October 1811 als jongste zoon uit een groot gezin, ging hij eerst naar Waalwijk om op zijn achtste jaar in Den Briel te komen. Zijn vader, die erg voor zijn brood tobben moest, werd hier bij de zalmvisscherij geplaatst, maar zijn kinderen moesten er vroeg op uit om op de een of andere wijzede huiselijke zorgen te helpen veriiehteH en zoo vinden we Corstiaan terug ais kleermakersknecht, toen in het jaar 1830 de Belgische opstand uitbrak. Hij was door een broeder vrij van dienst, maar dacht er niet aan om thuis te blijven, en hoewel hij nog niet ten volle 19 jaar was, haakte hij er naar om zich als vrijwilliger op te geven. Dat gaf een grooten strijd met zijn vader, doch de kapitein van de Brielsche mobiele schutterij kwam voor den jongen op en beloofde den vader om op Corstiaan een oogje te houden, en zoo kwam het, dat hij op hen te amuseeren, want ik was vast besloten, niet meer de mishandeling te verdragen, die my in duisternis had gedompeld. Nu handelden de Rendiermannen met de Zeemannen en dezen weer met de blanken, vooral de walwischvaarders. Zoo ontdekte ik daarna een spei kaarten in het bezit van éen der vrouwen en ik slaagde er in de belangstelling der Chow Chuen op te wekken met eenige doodgewone kunstjes. Ook voerde ik, met den noodigen plechtigen ernst het beetje goochelarij uit, dat ik kende en dat niets was dan vingervaardig heid. Gevolg ik werd dadelijk ge waardeerd, beter gevoed en beter ge kleed. „Om kort te zijn, ik werd langza merhand een man van gewicht. Eerst kwamen de ouden van dagen en de vrouwen bij mij om raad en later de opperhoofden. Mijn weinige kennis van geneeskunde en chirurgie kwamen mij goed te pas en ik werd onmis baar. Van slaaf werkte ik mij op tot een plaats onder de hoofden en werd, zoodra ik mij hun manieren had eigen gemaakt, op elk gebied een autoriteit. Rendieren waren hun ruilmiddel, hun den 8sten Maart 1831 met de schut terij van Den Briel, Vlaardingen en Middeiharnis per scheepsgelegenheid naar Brabant uittrok. Tot 1834 is hij in het leger ge bleven, en hoewel hij niet in het vuur kwam, heeft hij heel wat in de kan- tonnementen op de grenzen onder vonden. Ik geloof niet, dat onze tegen woordige soldaten op de grenzen met Hagers hadden willen ruilen, niet alleen omdat er in die jaren pokken en cholera heerschten, maar vooral wijl de soldaat toen meer buiten de burger-maatschappij stond. Heel veel omslag werd er ook niet met hem gemaakt, toen men hem niet meer noodig had. Te Rucfan kregen hij en zijn medevrijwilligers voor on- bepaalden tijd hun verlofpas, mar cheerden naar Etten, waar de wapens werden ingeleverd, gingen vervolgens naar Breda en konden toen inrukken. Hoe zij thuis zouden komen, moesten zij zelf maar zien. Toch heeft Hagers nooit daarover geklaagd en gezeurd. Een mopperaar wordt nooit zoo oudEn toen hij, die geboren was in den Napoleonti- schen tijd en sterven zou wanneer de wereld wederom in vuur en vlam zou staan, van den tegenwoordigen oorlog vernam, verklaarde hij er nog even graag als in zijn jeugd op uit te wil len trekken. „Maar", voegde hij er glimlachende bi], „zoo'n ouden kerel zouden ze nergens meer voor kunnen gebruiken 1" („N.Ct.") Ontsnapte krijgsgevangenen. Gisteren zijn, onder geleide van een sergeant, uit Losser, te Rotterdam weer 5 krijgsgevangenen gebracht 2 Fransche onder-officieren, 2 Fran- sche soldaten en 1 Belgisch soldaat. De onder-olficieren waren bij Mau- beuge en de Fransche soldaten bij Atrecht gevangen genomen. Allen waren den 30 October uit het kamp bij Munster gevlucht en hadden in 5 nachten 150 K.M. afgelegd toen zij bij Losser de Nederlandsche grens bereikten. De Belg, die 30 October 1914 bij Terwyse was gevangen ge nomen, kwam veel verder, uit hel kamp bij Paderborn. Hij had op zijn vlucht de Franschen ontmoet en zich bij her, aangesloten. Zij waren ge deeltelijk in uniform en een hunner was zoo afgemat van de voetreis, dat hij door zijn kameraden moes! wor den ondersteund. Zij wenschten naar het oorlogstooneel terug te keeren en zullen ter beschikking van hun resp. consuls worden gesteld. Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht. Naar wij vernemen heeft de Ver eeniging voor Vrouwenkiesrecht be sloten om op Zondag 21 November in Bellevue Leidsche Kade te Amster dam, 's middags te 1 uur, een groote eenheid van waarde als het ware en wij waren bijna voortdurend op roof tochten van vee onder de naburige stammen, of bezig onze eigen kudden voor hun vijandelijke invallen te be schermen. Ik verbeterde hun methoden leerde hun krijgslisten, en zette hun operaties eeu klem bij, waaraan geen der naburige slammen weerstand kon bieden." „Maar toch, ofschoon ik een man van gewicht werd, was ik niet dich ter bij mijn vrijheid. Het was bela chelijk, want ik had mezelf overtrof fen en me waardevol gemaakt. Zij verzorgden mij met de grootste vrien delijkheid, maar zij waren uiterst voorzichtig, mij alleen te laten. Ik kon gaan en komen en bevelen, zooveel mij goeddacht, maar als de handelaars naar de kust gingen, mocht ik hen niet vergezellen. Dat was de eenige beperking, die op mij werd uitge oefend. Nu dan, mijn hooge plaats was nog wel wat waggelend en toen ik hun politiek begon om te werken, brandde ik weer de vingers. Terwijl ik bezig was, twintig of meer van de naburige stammen te verbinden, om meer eens landelijke meeting te houden, waarin de voorstellen tot Grondwetsherzie ning van het standpunt derVereeniging zal worden besproken. In verband met dit plan heeft het Hoofdbestuur de voorgenomen be tooging voorloopig uitgesteld. Faillissementen in Nederland. Volgens mededeeiing van het Han delsinformatiebureau van Van der Oraal Co's Bureaux voor den Han del zijn over de afgeloopen week, eindigende 6 Nov,, in Nederland uit gesproken 23 faillissementen tegen 26 in dezelfde week van het vorige jaar. Van 1 Januari tot en met bovenge- genoemden datum 1187 faillissementen tegenover 1339 over hetzelfde tijdperk van het vorige jaar. Vlissingen, 9 November. Zooals misschien niet algemeen bekend is, bestaat in sommige deeien van België een soort van huisvlijt, die aan vele gezinnen geen onbelang rijke bijverdienste bezorgf, namelijk het maken van pantoffels uit zelfkant. Nu heeft het regeerings comité ter behartiging van de belangen der Bel gische vluchtelingen gemeend hiervan party te moeten trekken, om, kon het zyn, deze huisvlijt ook alhier ingang te doen vinden. In een der barakken voor de vluch telingen ligt nu een groote hoeveel heid zelfkant opgestapeld, die onder leiding van deskundigen wordt ver werkt tot pantoffels. Kost in België het aanleeren dezer kunst yergoeding, het comité heeft gemeend de gelegenheid aan alle vluchtelingen niet alleen, doch ook voor Hollandsche vrouwen en meisjes gratis te moeten openstellen. Is men met het werk dat per stuk betaald wordt vertrouwd, dan kan op een bijverdienste van 75 cent daags wor den gerekend. Het comité vleit zich dat deze tak van huisvlijt ook na den oorlog van blijvend belang zal zyn voor hen die in eigen huis zich zoo een nieuwe bron van inkomst kunnen scheppen. Het ligt in de bedoeling om door middel van den groothandel overal dit nieuwe arbeidsproduct, zgn. Bel gische pantoffels, ingang t: d)en vinden. Waar de prqs dier pantoffels uiterst biliyk mag worden genoemd, vooral bij den tegenwoordigen prys van het leder, daar mag gezegd worden, dat dit product dubbel nuttig is. Eerstens geeft het velen handen brood en anderzqds stelt het velen in staat zich een warme voetbekleeding aan te schaffen,watanders niet wel mogetykis. De mailboot „Prinses Juliana" die de 120 invalide Engelsche burgers gezindheid in het bestuur te krygen, werd mq de opperheerschappij gege ven over de federatie. Maar de oude Pi-Une was de grootste van de stam hoofden in zekeren zin een Koning en hq eischte de opperste leiding voor zich. Het eer.ige, wat gedaan kon worden, om hem tevreden te stellen, was dat ik met zyn dochter liswunga trouwde. Hq eischte het zelfs. Ik bood aan, uit de federatie te gaan, maar daarvan wilde hy niet hooren. En U „En mompelde mrs. Schoviiie verrukt. „En ik trouwde met liswunga, wat de Chow Chue.i-naam is voor wild rendier. A'me liswunga 1 Als Isolde en ik Trisfan Het laatste, wat ik van haar zag, was dat zij solitair speelde in het zendelingenstation van irkoetsk, en hardnekkig weigerde, een bad te nemen." 1 „O, goede genade 1 Het is tien uur 1" riep mevrouw Schoviiie plotseling uit, toen haar man eindeiyk van het an dere einde der kamer haar attentie had kunnen trekken. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1915 | | pagina 1